Jerzy Babiak Młodzi animatorzy kultury Ziemi Kępińskiej

Jerzy Babiak

Młodzi animatorzy kultury Ziemi Kępińskiej

W dobie współczesnej dość powszechny jestpogląd, iżmłodzieżwniewielkimstopniu uczestniczy w kulturze. Można zauważyć, że problematykętęnależyrozpatrywaćwdwóch płaszczyznach:jakouczestnictwobierneijako uczestnictwoczynne.Uczestnictwobiernepolega na odbiorze wartości kulturowych; dotyczy to zwłaszcza udziału w koncertach, zwiedzaniamuzeów,galeriisztukiitp.Wrealizacji tej funkcji propagującej wartości kulturowe i historyczno-patriotyczne znaczącą rolę odgrywają nauczyciele, zwłaszcza historii, którzy organizują wycieczki zarówno do muzeów, jak i do znanych miejsc historycznych w regionie.

Znacznie mniej optymistycznie sytuacja przedstawia się, gdy dokonujemy oceny czynnegouczestnictwamłodzieżywkulturze. Wskazuje się, że główną przyczyną niewielkiej skali aktywności młodych ludzi w kulturze jest z jednej strony przeciążenie obligatoryjnymi zajęciami szkolnymi, z drugiej zaśłatwośćdostępudowydarzeńkulturalnych poprzez nowoczesne środki przekazu, tj. telewizję i Internet. Łatwiej bowiem być konsumentem kultury niż jej kreatorem. Wszechobecna popkultura będąca rysem charakterystycznym współczesności spłyca wrażliwość intelektualno-kulturalną młodzieży, wtłaczając ją w nurt biernego konsumowania wartości kulturowych.

Zogromnąsatysfakcjąizadowoleniemnależy zatem odnotować przykłady aktywnego uczestnictwa w kulturze młodzieży z terenów Ziemi Kępińskiej. Budzi to tym większy podziw, gdyż młodzież zamieszkująca te tereny nacodzieńmazdecydowaniebardziejograniczonydostępdobezpośrednichwydarzeńkulturalnych w porównaniu z ich rówieśnikami z dużych aglomeracji. Ziemia Kępińska leży bowiemnaskrajuWielkopolskiioddalonajest od jej centrum – Poznania o ponad 160 km. Inne duże ośrodki kulturalne również leżą stosunkowo daleko: Wrocław – 70 km, Łódź – 80 km, Opole – 90 km i wreszcie Katowice – 160 km.

Poniżejprzedstawiamywybranetrzyprzykłady wyjątkowego uczestnictwa młodzieży w kulturze poprzez aktywne jej tworzenie.

Artykuł składa się z trzech części. W części pierwszej Jerzy Babiak i Marian Lorenz przedstawiają działający przy Państwowej Szkole Muzycznej w Kępnie chór „Con Brio”. Dziękizaangażowanymnauczycielomzeszkołymuzycznejodwielulatchórtenznakomicie wpisuje się w panoramę wydarzeń kulturalnych i historycznych na terenie Ziemi Kępińskiej, a ponadto promuje ją w kraju i za granicą. W części drugiej autorstwa Magdaleny Chrapek-WawrzyniakiMartynyWyciskznajdujemygodnenaśladowaniapostawymłodzieży, która chętnie angażuje się zarówno w gromadzenie i systematyzowanie tzw. martwych dowodów historii, jak i tworzenie jej nowych świadectw poprzez wywiady z mieszkańcami miasta. Wszystko to zaś w ramach warsztatów filmowych edukacji historycznej i animacji kulturalnej. I wreszcie w trzeciej części artykułu, pióra Elżbiety Ilskiej oraz Joanny Gruszki – opiekunek koła teatralnego z Mroczenia, autorki prezentują historię działalności przyszkolnego teatru „Echo Pałacu”. Teatr ten tworzą uczniowie szkoły w Mroczeniu, ajegopodstawowąideądziałaniajestrówność wszystkichuczestniczącychwprzygotowaniu irealizacjispektaklu,tj.nietylkoaktorów,ale także całego zaplecza technicznego. Wszyscy „aktorzy”,jakiwspółpracownicyteatruzgodnie stwierdzają, że ta symbioza stała się podstawą sukcesów tego młodzieżowego teatru.