Matadi

Straathistories

Leuvense buurten in woord & beeld

Bijzondere dank aan Joris Goethals

Joris fotografeerde voor dit Matadiboekje de hondertweeënzeventig huizen van Matadi, al kende hij toen al de onheilspellende diagnose. De boekpresentatie heeft hij niet meer gehaald.

Dit boekje in de reeks Straathistories gaat over Matadi, de Heverleese tuinwijk met 172 huizen en een Afrikaanse naam. Tijdens het schrijfproces hadden we dan ook een Afrikaans spreekwoord als werktitel: ‘Oran a azu nwa’. In het Engels vertaald klinkt het bekend: ‘It takes a village to raise a child’ of in het Nederlands: ‘Om een kind op te voeden heb je een dorp nodig’. Een mooi idee dat we wel toepasselijk vonden voor Matadi. Dat dit boekje nu verschijnt is geen toeval: exact honderd jaar geleden, in 1922, werd de eerste steen gelegd van Matadi. Het is dus een hulde aan een honderdjarige.

Dimme (45j.)

‘Als kind was ik gelukkig in Matadi omdat ik er drie moeders had. Als ik thuis niet kreeg wat ik wilde, trok ik naar Betty, overbuurbrouw en moeder van mijn vriendinnen Ly en Thu, of naar Simonne, de moeder van mijn vriend Gauke. Haar deur stond altijd open voor alle kinderen van de wijk en we leerden er keramieken popjes maken.’

Jasmien (36j.)

‘Als kind vonden mijn zus en ik dat we een héél lange living hadden. Die liep van achteraan onze tuin tot achteraan de tuin van onze overburen. Daar woonden onze vriendjes Maarten en Tristan. De ramen stonden open en altijd was er muziek. Soms leek het wel of wij een grote familie waren met vier ouders en vier kinderen Maarten, Tristan, Charlotte en ik.’