Að vera breytingin

Being the Change

Ég hefði aldrei getað ímyndað mér hvert það myndi leiða mig að taka fyrstu skrefin mín á íslenskri grundu fyrir mörgum árum. Á þeim tíma ætlaði ég mér að vera hérna í eitt ár, skoða alla fegurðina og njóta náttúrunnar í þessu litla landi lengst í norðri. Ég skemmti mér, ég djammaði (þetta var fyrir heimsfaraldurinn), ég ferðaðist, ég grét og þegar árið var búið, var ég kyrr. Einhverra hluta vegna breyttust allar áætlanir mínar.

„VIÐ GETUM GERT HVAÐ SEM VIÐ VILJUM LÍF OKKAR VIГ „Lífið er það sem gerist þegar þú ert of upptekið við að skipuleggja eitthvað annað,“ söng John Lennon þegar hann ímyndaði sér annan heim en okkar. En stundum áttar jafnvel ímyndunaraflið sig ekki á því hve hratt lífið getur breyst, oft þarf bara eina ákvörðun til. Vissulega eru sumar breytingar smávægilegar, matarsmekkur sem breytist með tímanum eða áhugamál sem þú vex upp úr. En sumar breytingar eru stórar, eins og að flytja, skipta um starfsvettvang eða sambandsslit. Það er útbreiddur misskilningur að breytingar séu annað hvort af hinu góða eða slæma, að líf okkar breytist annað hvort til hins betra eða verra og að við munum óhjákvæmilega ganga oft í gegnum þessar breytingar. Þarna er mikilvægasti þáttur breytinga hins vegar hundsaður, að breytingar eru bara það: atburðir í lífi okkar sem við tengjumst engum sérstökum böndum. Breytingar verða góðar eða slæmar vegna þess að við krefjumst þess alltaf að flokka hlutina í kringum okkur til að átta okkur á þeim. Þó svo að innsæi okkar geri okkur þetta oftast kleift, reiðum við okkur oft á eigin skynsemi til að meðtaka aðstæður og áætla næstu skref. En skilningurinn á því að „hlutirnir“ gerast stundum bara, hvort sem okkur líkar betur eða verr, og þegar við reynum að samþykkja þá staðreynd förum við að ná tökum á eigin lífi. Ákvörðun mín um að vera um kyrrt á Íslandi kom í kjölfar stórra breytinga í lífi mínu á stuttum tíma. Þær höfðu mikil áhrif á mig og neyddu mig til þess að horfast í augu við sjálfan mig. Til þess drepa þig, kæri lesandi, ekki úr leiðindum með smáatriðum læt ég nægja að segja að á einu augnabliki leið mér eins og ég hefði allt lífið í höndum mér og á því næsta var það allt farið. Allt nema ég, bugaður, uppgefinn og einn.

EF ÞÚ BROSIR ÖLLUM VIÐ, BROSIR VERÖLDIN MEÐ ÞÉR Eðlilega var þetta ekki í fyrsta skipti sem ég upplifði þess konar stakkaskipti í lífi mínu og sem betur fer hafði ég lært af fyrri When I took my first step in Iceland, several years ago, I could have never imagined where that journey would eventually take me. At that moment in time the plan was to stay here for a year, explore the beauty and enjoy the nature of this little country in the North. I laughed, I partied (it was the pre-pandemic times), I travelled, I cried and when the year was up – I stayed. Somehow, my plans had changed.

SPARE THE CHANGE “Life is what happens to you while you’re busy making other plans,” sang John Lennon imagining different worlds than our own. But sometimes our imagination cannot fathom how much our reality can change in a split second, with one single decision. Because that is all it takes for your life to flip upside down. Granted, some changes are small, like your taste in food changing over time or your interests shifting as you grow older. But some changes are big, like moving places, big career ups and downs and even break-ups.

The general misconception here is that change is either good or bad; that our life subsequently changes for the better or for the worse, and that we inevitably experience this many times through life. But there is a crucial component that gets overlooked; changes are just that, events that occurred in your life with no emotions attached to them. Changes become good or bad because of our innate need to categorize the environment around us in order to make sense of it. While our instincts kick in at times, most often we depend on our reason to analyze the situation we are in and plan our next steps. However, understanding that “things” will always inevitably happen, whether we like it or not, and working towards simply accepting that fact, is a great step towards truly becoming in charge of our own lives.

My decision to stay in Iceland came with a series of big life changes that happened in a noticeably short span of time. They affected me greatly and forced me to take a long, hard look at myself, before being able to continue. Not wanting to bore you, dear reader, with the details, it is sufficient to say that one moment I felt like I had everything I ever wanted and the next moment it was all gone. All but me, defeated, broken, and alone.

HAPPY MWE (OR HAPPY ME, HAPPY WE) Understandably, this was not the first time I felt such a substantial change happen in my life and, luck would have it, I had learnt from

mistökum og reynslu og vissi hvað þurfti til að byggja sjálf mitt aftur upp. Það er áfall þegar lífið splundrast skyndilega, en það opnar líka á nýja möguleika og leiðir til að bæta ráð sitt. Á botninum verður það auðveldara að ákveða hvernig manneskja þú vilt vera, því þar missir þú helst þá ímynd sem þú hafðir áður af þér. Og þessi lífsreynsla getur orðið hið besta tækifæri til að feta nýja slóð og forðast með því að endurtaka sömu mistökin aftur og aftur. Mitt fyrsta og mikilvægasta skref var að beina athyglinni að því góða í sjálfum mér, í lífinu og öllu í kringum mig. Það er ekkert nema eðlilegt að vera svolítið hnuggið og velta sér upp úr sorginni, það er liður í því að líða betur. En ef kastljósinu er beint að því sem er jákvætt í kringum þig, sjá ástvini brosa og taka eftir þakklætinu sem fylgir jafnvel minnstu greiðum getur það kveikt lítinn ljósneista í hjartanu sem einn daginn verður að báli og boðar betri tíð. Sálfræðin á bak við þetta er einföld, rannsóknir sína að eitt lítið bros eykur dópamín og serótónín framleiðslu líkamans, efni sem hann framleiðir og stuðla að hamingju. Og ekki bara það, heldur verður fólk sem horfir á þig sem hamingjusama manneskju glaðara í kringum þig (eins og til dæmis í kringum hunda, og ungabörn).

HALTU Í HENDI MÉR Þó svo að breytingarnar sjálfar séu hvorki góðar né slæmar getur hegðun þín fram að þeim verið það. Það er þess vegna mikilvægt að gera sér grein fyrir eigin hlutverki í því sem varð til þess að breytingarnar áttu sér stað. Kannski var þetta allt þér að kenna, kannski gripu örlögin í taumana, það skiptir í rauninni ekki máli. Ég ítreka mikilvægi þess að leyfa tilfinningunum að vinna úr hlutunum, og þegar þær hafa lokið sér af tekur hugurinn við. Passaðu þig bara að fara ekki fram yfir ábyrgðarmörk, lífið er nógu flókið fyrir en þegar við eigum í samskiptum við annað fólk afmást mörkin milli hins rétta og ranga. Það er mikilvægur liður í sáttinni að átta þig á þínum hluta samskiptanna því það kennir þér að þú hefur annars vegar enga stjórn á hegðun annarra og getur hins vegar ekki dregið sjálft þig til ábyrgðar fyrir gerðir þeirra. Að lokum skaltu hlúa vel að þér. Borðaðu ís. Láttu það í ljós hvað þú ert stolt af afrekum þínum. Vertu besti vinur þín sjálfs því að þegar uppi er staðið er það besti vinur sem völ er á. Mistök þín skilgreina þig ekki, og eiga ekki að gera það því fram tíðin er alltaf í þínum höndum. Breytingarnar munu halda áfram að eiga sér stað og ég er fullviss um það að næst verðir þú tilbúið til að gera það besta úr hlutunum. Myndir / Photos Dino Ðula

my previous mistakes and experience to know where I stood at this point and how I was to build myself back up again.

Having your whole life shattered is a traumatic experience that also offers an opportunity for improvement, if you consider yourself tabula rasa, at that specific moment. Once you have found yourself hitting rock bottom or losing the sense of your own identity, it becomes significantly easier to choose the person you want to be. And the experience can turn into the best opportunity to take a different path in life, avoiding making the same mistakes over again.

One crucial step, which was my first, is to turn your attention towards the good in you, in life, and in the things around you. It is perfectly normal to be sad and to wallow in sadness for days, if you believe it is a major step towards you getting better. But focusing on the positives around you, seeing other people smiling and observing gratitude in the smallest gestures might just light up a small spark in your heart that turns into a fire of motivation for a better tomorrow. There is some psychology behind this trick, as research has proved that a simple act of smiling increases the levels of dopamine and serotonin, which in turn increases your happiness. Not only that but people that perceive you as happy will act happier in your presence (just think of dogs and small babies).

A WARM EMBRACE While the change itself is neither good nor bad, your actions leading up to it can be. This is why, most importantly, you must accept your role in the event that led to this change. It might have been your fault, or it might have been written in the stars; whichever it is, it doesn’t really matter. Again, let your emotions deal with it in their own way and once they are done, let your mind take over the wheel. Just be careful not to overstep your responsibility line – life’s complicated enough but when we engage with other people the “right” and “wrong” get blurry. Understanding your part is a key step in acceptance as it teaches you that you cannot control anyone else, nor can you hold yourself accountable for others’ actions.

And, finally, give yourself a hug. Eat that ice cream. Express your pride in what you have accomplished. Be your own best friend, because, at the end of the day, that is the best friend you could possibly have.

Do not let your mistakes define you, because your future is always in your hands. A change will come again, and I am sure that the next time – you will be ready to make the best of it.