MY CRETE Ένα μαγικό φωτογραφικό ταξίδι / A fascinating photo-journey

Cmy rete

Ένας Αμερικανός αρχιτέκτονας που μετακόμισε στα Χανιά. Δύο δημοσιογράφοι, με σπουδές Ένας Αμερικανός αρχιτέκτονας που μετακόμισε στα Χανιά. Δύο δημοσιογράφοι, με σπουδές Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Φιλολογίας, αντίστοιχα, που αποφάσισαν να εντρυφήσουν στην Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Φιλολογίας, αντίστοιχα, που αποφάσισαν να εντρυφήσουν στην τέχνη του ταξιδιού. Κοινό τους σημείο, η αγάπη τους για την Κρήτη, που αποτυπώνεται μαγικά σε τέχνη του ταξιδιού. Κοινό τους σημείο, η αγάπη τους για την Κρήτη, που αποτυπώνεται μαγικά σε υπέροχες φωτογραφίες «ψυχής». / An American architect who moved to Chania. Two journalists υπέροχες φωτογραφίες «ψυχής». / An American architect who moved to Chania. Two journalists with degrees in Literature and Social Anthropology, respectively, who decided to immerse with degrees in Literature and Social Anthropology, respectively, who decided to immerse themselves in the art of travel. One thing they have in common is their stunning travel photos themselves in the art of travel. One thing they have in common is their stunning travel photos which capture the very essence and beauty of Crete. which capture the very essence and beauty of Crete.

Οι σπηλιές της παραλίας Μάρμαρα στα Σφακιά. ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ: Τα ασβεστολιθικά πετρώματα δημιουργούν ένα μοναδικό γλυπτό της φύσης στο φαράγγι της Σαρακίνας στα Μεσκλά. / The “white” caves of Marmara beach in Sfakia. LEFT PAGE: The limestone rocks create a unique natural sculpture at Sarakina gorge in Meskla.

EVAN T. POSSLEY / AN AMERICAN IN CHANIA ΈΝΑΣ ΑΜΈΡΙΚΑΝΌΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

Ονομάζομαι Evan και κατάγομαι από το Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών. Είμαι αρχιτέκτονας, ναυτικός, φωτογράφος, χειριστής drone, scuba diver και λάτρης της περιπέτειας. Η επαγγελματική μου πορεία με έφερε πριν από πέντε περίπου χρόνια στη βάση του NATO στη Σούδα και η αγάπη μου για το νησί με κράτησε από τότε εδώ. Η διαδρομή μου ως φωτογράφου ξεκίνησε στην Κρήτη. Όταν μετακόμισα εδώ, συνειδητοποίησα ότι μου ήταν αδύνατον να περιγράψω τις κρητικές εμπειρίες μου στους φίλους και την οικογένειά μου πίσω στην πατρίδα. Το να βγάζω φωτογραφίες έγινε ο δικός μου τρόπος να «μεταφράζω» την ομορφιά που έβρισκα γύρω μου και να τη μοιράζομαι με τους άλλους. Καθώς το πάθος μου για την τέχνη της φωτογραφίας μεγάλωνε, δημιουργήθηκε το κίνητρο να εξερευνήσω ακόμη περισσότερο την Κρήτη και την Ελλάδα. Αν και δεν θα χαρακτήριζα ποτέ τον εαυτό μου «Instagrammer», αισθάνομαι ευγνώμων που έχω μια πλατφόρμα όπου My name is Evan. I’m an architect, sailor, photographer, drone pilot, scuba diver, and adventurer, originally from Chicago in the United States. A job at the NATO base in Souda brought me to Crete nearly five years ago, and my love of this island has kept me here ever since. My journey as a photographer began here in Crete. When I first moved here, I found

Πέρα από τους λογαριασμούς του, @evanpossley και facebook.com/eposs918, σε Instagram και Facebook αντίστοιχα, τη δουλειά του Evan Possley μπορείτε να απολαύσετε στο website evanpossley.com και στο κανάλι του στο YouTube, www.youtube.com/user/ eposs918. / In addition to his accounts, @evanpossley and facebook.com/eposs918 in the Instagram and Facebook respectively, you can appreciate Evan Possley’s work at his website evanpossley.com and in his YouTube channel www.youtube.com/user/eposs918.

Το να βγάζω φωτογραφίες έγινε ο δικός μου τρόπος να «μεταφράζω» την ομορφιά που έβρισκα γύρω μου και να τη μοιράζομαι με τους άλλους./ Taking photographs became my way of interpreting the beauty I found around me and sharing that beauty with others.

μπορώ να μοιράζομαι τις εικόνες μου ενώ συνεχίζω να αναπτύσσω και να εξελίσσω τις δεξιότητές μου στη φωτογραφία. Ακόμη περισσότερο ευγνώμων νιώθω που υπάρχουν τόσοι άνθρωποι στους οποίους φαίνεται να αρέσει η δουλειά μου. Σε ένα τυπικό μου Σαββατοκύριακο θα με βρείτε κάπου στη δυτική Κρήτη, μέσα ή γύρω από τη θάλασσα, να κάνω πεζοπορία σε κάποιο φαράγγι, ορειβασία σε κάποιο βουνό ή να χαλαρώνω σε κάποια ταβέρνα.

it impossible to adequately describe my experiences of Crete to my friends and family back home. Taking photographs became my way of interpreting the beauty I found around me and sharing that beauty with others. As I fell in love with the art of photography it became my motivation to explore even more of Crete and Greece. Although I would never describe myself as an “instagrammer” I’m grateful to have a platform to share my images as I continue to develop my skills in photography, and even more grateful that people seem to like my work. On a typical weekend you will find me somewhere in western Crete - in/around the sea, hiking through a gorge, climbing a mountain, or relaxing at a taverna.

Aτενίζοντας τον κόλπο των Χανίων από το σπήλαιο Πανός ή Λερά, το οποίο σύμφωνα με τα ανασκαφικά ευρήματα ήταν σε χρήση από τη Νεολιθική έως τη Βυζαντινή περίοδο. /Gazing towards Chania from Pan’s or Lera Cave at Stavros, estimated to have been in use since the Neolithic period according to excavation data.

1 2

3 4

1 & 3 Ο οικισμός Τρεις Εκκλησιές στην έξοδο του φαραγγιού του Αμπά με τον εντυπωσιακό καταρράκτη ύψους 145μ. /The settlement Tris Ekklisies at the exit of Aba gorge with the impressive waterfall, 145m high. 2 Το βυθισμένο χωριό Σφεντύλι στη Χερσόνησο Ηρακλείου. /The sunken Sfentyli village at Heraklion’s Chersonissos. 4 Η άγνωστη παραλία Άσπρη Λίμνη, δυτικά της Μονής Χρυσοσκαλίτισσας. /The White Lake beach, near Elfonissi. ΔΕΞΙΑ ΣΕΛΙΔΑ: Μπάλος. / RIGHT PAGE: The Balos lagoon.

Top 10 εμπειρίες στην Κρήτη

Μια βόλτα με το αυτοκίνητο στην κρητική ύπαιθρο με γεύμα στο χωριό Δρακόνα. Sunset cocktails στα Φαλάσαρνα. Ελληνικός καφές και φρέσκια μπουγάτσα για πρωινό στην Μπουγάτσα Χανίων. Ορειβασία στις ψηλότερες κορυφές του νησιού, τον Ψηλορείτη και τις Πάχνες (μέχρι σήμερα οι γνώμες διίστανται σχετικά με το ποια κορυφή είναι η ψηλότερη – λέω να αποφύγω να πάρω θέση εδώ!) Μια μέρα στην παραλία Γλυκά Νερά. Beach hopping στις φανταστικές παραλίες του Ακρωτηρίου Χανίων. Μια βουτιά στους παγωμένους καταρράκτες του Κουρταλιώτικου φαραγγιού. Η εμπειρία του να βιώνεις τη μοναδική κουλτούρα της νήσου Γαύδου, στον Νότο των Χανίων, που αποτελεί το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης. Πρωινός καφές στο Ενετικό Λιμάνι των Χανίων. Φροντίστε να έχετε θέα στον Φάρο – μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά το θέαμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

Η δική μου Κρήτη

Για μένα δεν υπάρχει καλύτερος προορισμός στην Κρήτη από τα Σφακιά – μια ορεινή περιοχή στη νότια ακτή του νησιού. Όπως και ολόκληρη η Κρήτη, τα Σφακιά είναι ένας τόπος των άκρων. Εδώ θα βρεις ψηλές κορυφές (οι Πάχνες έχουν υψόμετρο 2.453μ.), πανέμορφα φαράγγια (όπως αυτό της Σαμαριάς, το μακρύτερο φαράγγι στην Ευρώπη), καταπληκτική κουζίνα και φιλόξενους ανθρώπους. Οι παραλίες περιστοιχίζονται από βράχους και τα νερά είναι κρυστάλλινα. Λέγεται ότι τα Σφακιά είναι ένα από τα ελάχιστα μέρη στην Ελλάδα που δεν έχει υποταχτεί ποτέ σε ξένους κατακτητές. Το πιστεύω – το επαναστατικό πνεύμα είναι παρόν και ζωντανό στα Σφακιά. Ειδικά στα χωριά, η συμπεριφορά των κατοίκων έχει κάτι από Άγρια Δύση. Μεγάλο μέρος της περιοχής δεν είναι προσβάσιμο με αυτοκίνητο, γεγονός που σημαίνει ότι ο επισκέπτης πρέπει να την εξερευνήσει με τα πόδια ή με βάρκα για να δει τα καλύτερα σημεία της. Μια δύσκολη διαδρομή, όμως, κάνει το ταξίδι ακόμη πιο γλυκό, και αυτό συμβαίνει σίγουρα στα Σφακιά. Μια ιδανική μέρα στα Σφακιά: Όταν η οικογένεια και οι φίλοι μου έρχονται στην Κρήτη, πάντα τους πηγαίνω στα Σφακιά και συνήθως ακολουθώ αυτό το πρόγραμμα. Θυμηθείτε ότι αυτή είναι μια πρόταση για περιπετειώδεις τύπους. Θα ξεκινήσουμε με καφέ στη Χώρα Σφακίων. Μια γρήγορη σφακιανή πίτα (λεπτή ζύμη γεμιστή με μαλακή μυζήθρα και περιχυμένη με ντόπιο μέλι) είναι απαραίτητο καύσιμο για τη μεγάλη μέρα μπροστά μας. Μετά παίρνουμε τον δρόμο κατευθυνόμενοι προς το βουνό, στο φαράγγι της Αράδαινας μετά την Ανώπολη, όπου θα διασχίσουμε την εντυπωσιακή γέφυρα που ενώνει το στενό αλλά βαθύ φαράγγι. Για μια αληθινή έκρηξη αδρεναλίνης, μπορεί κανείς να κάνει bungee jumping από τη γέφυρα, μια αξέχαστη εμπειρία, αλλά όχι για λιπόψυχους. Η πραγματική περιπέτεια αρχίζει με την κάθοδο στο φαράγγι από ένα μονοπάτι με καλή σήμανση, λαξευμένο στο τοίχωμα της χαράδρας, για να ακολουθήσει η πεζοπορία προς τη θάλασσα. Η αμφιλεγόμενη «κρητική» γνώμη μου είναι ότι το πέρασμα της Αράδαινας είναι πολύ ανώτερο από εκείνο της Σαμαριάς. Η πεζοπορία καταλήγει στην πανέμορφη παραλία Μάρμαρα – ένα αληθινό κρητικό διαμάντι. Η ταβέρνα, σκαρφαλωμένη πάνω από την παραλία, λειτουργεί όλο το καλοκαίρι και σερβίρει εξαιρετικές κρητικές γεύσεις – τα αγαπημένα μου πιάτα είναι η σαλάτα αβοκάντο και το τσιγαριαστό κατσίκι – μιαμ! Η παραλία είναι μικρή και βραχώδης. Το πραγματικό αξιοθέατο εδώ είναι οι μαρμάρινες σπηλιές δίπλα στην παραλία, που μπορείς να εξερευνήσεις κολυμπώντας. Το θέαμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Μετά από μια βουτιά και λίγη χαλάρωση, ο επόμενος προορισμός είναι το Λουτρό. Το καλοκαίρι, μικρά φεριμπότ και θαλάσσια ταξί κάνουν συχνά δρομολόγια κατά μήκος της ακτής, αλλά ο καλύτερος τρόπος να συνεχίσεις είναι με τα πόδια, ακολουθώντας το μονοπάτι Ε4. Το Λουτρό είναι ένα όνειρο – ένα παλιό ψαροχώρι που πλέον έχει εξελιχθεί σε τουριστικό hotspot. Παραμένει όμως πάντα πανέμορφο, με τα ασπροβαμμένα σπίτια και τους ξενώνες που θυμίζουν Κυκλάδες. Στο Λουτρό διανυκτερεύουμε για να συνεχίσουμε την επόμενη μέρα μέχρι την παραλία Γλυκά Νερά, που πήρε το όνομά της από τις πηγές που αναβλύζουν από την παραλία. Από εκεί ακολουθεί μια απαιτητική πεζοπορία για την επιστροφή στη Χώρα Σφακίων.

Τα πιο Instagrammable spots

Σπήλαιο Λερά: Το μεγάλο σπήλαιο που βρίσκεται στον ορεινό όγκο δίπλα στον κόλπο του Σταυρού. Η θέα αξίζει την ανάβαση, ιδιαίτερα το ηλιοβασίλεμα. Λιμνοθάλασσα του Μπάλου: Το κλασικό Instagram spot της Κρήτης. Την καλύτερη και πιο πανοραμική θέα την απολαμβάνει κανείς κατηφορίζοντας από το πάρκινγκ, γι’ αυτό συνιστώ ανεπιφύλακτα να πάτε στον Μπάλο οδικώς για να κατεβείτε με τα πόδια το μονοπάτι που οδηγεί στην παραλία. Κομόλιθοι: Ένα παράξενο και ιδιαίτερα εντυπωσιακό γεωλογικό φαινόμενο – σύμπλεγμα βράχων από άργιλο σε πυραμιδοειδή σχήματα, αποτέλεσμα διάβρωσης, στο χωριό Ποταμίδα στην Κίσσαμο. Η τέλεια στάση στην επιστροφή από το Ελαφονήσι. Κεδρόδασος: Η πιο άγρια, παρθένα και λιγότερο τουριστική εναλλακτική στο Ελαφονήσι.

ΕΠΑΝΩ: Νυχτερινό μπάνιο στην παραλία του Στεφάνου στην περιοχή Σεϊτάν Λιμάνια. ΚΑΤΩ: Οι τρεις όρμοι που πήραν το όνομα Σεϊτάν Λιμάνια (Καταραμένα Λιμάνια στα τουρκικά) λόγω των επικίνδυνων νερών τους. / ABOVE: Night swimming at Stefanos beach at Seitan Limania. BELOW: a panoramic view of the three bays called Seitan Limania (Cursed Ports in Turkish) due to the dangerous water currents.

Ο Αιγυπτιακός Φάρος με φόντο το Ενετικό Λιμάνι των Χανίων και στο βάθος τα Λευκά Όρη. ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ: Η νοσταλγική αύρα των Χανίων στην οδό Τσουδερών. /The Egyptian Lighthouse with the Venetian Port of Chania in the background and far away the White Mountains (Lefka Ori). LEFT PAGE: The nostalgic aura of Chania on Tsouderon Street.

10 favorite experiences in Crete:

A drive through the Cretan countryside with lunch in Drakona village. Sunset cocktails at Falasarna beach. Greek coffee and fresh bougatsa for breakfast at Bougatsa Chanion. Climbing the highest peaks of the island, Psiloritis and Pachnes (to this day there is disagreement about which peak is highest - I’ll avoid taking a side here!). A day spent at Glyka Nera beach. Exploring Agious Apostolous area with a kayak or SUP. Touring the fantastic beaches of Chania’s Akrotiri. A dip in the freezing waterfalls in Kourtaliotiko Gorge. Experiencing the unique culture of Gavdos, the island south of Chania and the southernmost point in Europe. Morning coffee in Chania’s Venetian Harbor. Make sure you have a view of the lighthouse - it may be a cliché but it really is spectacular.

My own Crete

To me, there is no better place in Crete than Sfakia - a mountainous region on the south coast of the island. Sfakia, like Crete itself, is a land of extremes. Here you’ll find high peaks (Pachnes rises 2,453 meters), beautiful gorges (such as Samaria, the longest gorge in Europe), superb cuisine, and hospitable people. The beaches here are rocky, and the water is crystal clear. It is said that Sfakia is one of the few places in Greece that has never been occupied by foreign invaders. I believe it - the rebellious spirit is alive and well in Sfakia. In the villages you’ll find a real “wild west” attitude. Much of Sfakia is inaccessible by car, which means the traveler must explore by foot or by boat to see the best parts. A difficult journey makes the destination so much sweeter, however, and this is definitely true in Sfakia. An ideal day in Sfakia: When my family and friends visit Crete, I always take them to Sfakia, and I will usually follow this itinerary. Keep in mind this is a tour for the adventurous! We’ll start with coffee in Chora Sfakia. A quick Sfakian Pie (light pastry filled with soft myzithra cheese and drizzled with local honey) is essential fuel for the long day ahead. Then we’ll hit the road, heading up the mountain, past the village of Anopoli, to Aradena Gorge. You’ll pass over the spectacular bridge which spans the deep but narrow gorge. For a true adrenaline rush, you can actually bungee jump off the bridge, an unforgettable experience, but not for the faint of heart. The real adventure begins with a descent down the canyon wall on the well-marked trail and the ensuing hike toward the sea. My controversial Crete opinion is that Aradena Gorge is a far better hike than its larger neighbor, Samaria. Aradena is quiet and wild - you won’t be shoulder-toshoulder with busloads of tourists here. The hike ends with beautiful Marmara Beach - a true Cretan gem. The taverna perched above the beach operates all summer and serves up superb Cretan flavors - my top dishes being the avocado salad and goat tsigariasto - YUM! The beach itself is small and rocky, set against the dramatic backdrop of the gorge. The real attraction here is the set of marble caves next to the beach, which can be explored by swimming. It really is spectacular. After a dip and some time to relax, the next destination is Loutro. In the summer, small ferries and taxi boats make frequent routes along the coast, but the best way to continue is on foot along the coastal E4 path. Loutro is a dream - an old fishing village that is now a tourist hotspot. It’s as beautiful as ever, though, its white-washed homes and guesthouses reminiscent of the Cyclades. In Loutro we’ll stop for the night, the next day continuing to Glyka Nera (Sweet Water) Beach, which is named for the fresh spring water flowing from the beach. From there, it’s a challenging hike back to Chora Sfakia.

Photo obsessions - the most Instagrammable spots

Cave Lera: the large cave on the side of the mountain next to the bay in Stravros. The view is worth the hike, especially at sunset. Balos Lagoon: the classic Crete Instagram spot. The best view is on the hike down from the parking, so I definitely recommend hiking down to the beach. Komolithi: a strange and wonderful eroded rock formation near Potamida village in Kissamos. A great stop on the drive back from Elafonisi. Kedrodasos: The wilder and less-crowded alternative to Elafonisi.

ME AND MY DOG

Όπου κι αν πάω στην Κρήτη έχω μαζί μου τον σκύλο μου, τον Άργο. Σε αντίθεση με μένα, είναι ντόπιος. Τον βρήκα αδέσποτο όταν ήταν κουτάβι. Δεν είμαι σίγουρος τι ράτσα είναι, αλλά θέλω να πιστεύω ότι είναι Κρητικός Ιχνηλάτης, μια κυνηγετική ράτσα από τις αρχαιότερες στην Ευρώπη. Μια και είναι τόσο αφοσιωμένος σύντροφος, του έδωσα το όνομα του πιστού σκύλου του Οδυσσέα από την «Οδύσσεια» του Ομήρου. Of course, everywhere I go on Crete my dog Argos is by my side. Unlike me, he’s a local. I found him as a stray when he was just a pup. I am not sure what breed Argos is, but I like to think he’s a Cretan Hound, a hunting breed and one of the oldest in Europe. Since he is such a loyal companion, I named him after the faithful dog of Odysseus, from Homer’s Odyssey.

ΕΠΑΝΩ: Το ακρωτήριο της Τρυπητής στη Γαύδο με τις τρεις φυσικές αψίδες (Καμαρέλλες) και τον διάσημο «θρόνο» με την επιγραφή «Southern Point of Europe». ΚΑΤΩ: Το Φρούριο στην κορυφή της νησίδας Ήμερη Γραμβούσα. / ABOVE: Cape Trypiti in Gavdos with its three natural arches (Kamarelles) and the famous “throne” with the inscription “Southern Point of Europe”. BELOW: the Fort at the top of Imeri Gramvousa islet.

STEMAJOURNEYS: TRAVEL PHOTO STORIES INSPIRED BY CRETE

ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΈ ΌΧΗΜΑ ΤΗ ΦΩΤΌΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΑΦΈΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Ηπορεία μας στον χώρο της επικοινωνίας έχει περάσει από διάφορες φάσεις και διάφορους τομείς. Περιοδικός Τύπος, τηλεόραση και, το hype της εποχής, τα digital μέσα, σε πολλαπλούς ρόλους, από οργάνωση παραγωγής μέχρι δημοσιογραφικό ρεπορτάζ. Το SteMajourneys γεννήθηκε ως μια μορφή έκφρασης και αναζήτησης της ελευθερίας να χαρτογραφήσουμε μια καινούργια διαδρομή ζωής. Δημιούργημα ενός κοινωνικού ανθρωπολόγου-δημοσιογράφου (Στέφανος Γώγος) και μιας δημοσιογράφου-φιλολόγου (Μαρία Πασσαριβάκη), συνδυάζει τις αξίες της ενδελεχούς έρευνας, την οπτική καταγραφή και την ανθρωπολογική προσέγγιση. Με άλλα λόγια, είναι ένας νέος τρόπος να δεις την Ελλάδα, ενώ μέσα από εικόνες, λέξεις, βίντεο, προσπαθούμε να συνθέσουμε την τέχνη του ταξιδιού όπως αυτή συνοψίζεται στην παρακάτω σκέψη του Gilbert Keith Chesterton: «Ο ουσιαστικός σκοπός ενός ταξιδιού δεν είναι να πας σε μια ξένη χώρα, είναι να δεις επιτέλους τη δική σου σαν να ήταν ξένη». Τη φωτογραφία την πλησιάσαμε αρχικά από ανάγκη, σαν οπτικό ημερολόγιο αναμνήσεων, για να φτάσουμε σήμερα σε συνεργασίες με ιδιώτες, επιχειρήσεις, δήμους και τοπικούς φορείς του Τουρισμού και του Our journey in communication has passed through various phases: magazines, TV, and digital media, in multiple roles from production to reportage. SteMa journeys was created as a form of expression and quest of freedom aiming to map a new life route. Created by social anthropologist-journalist Stefanos Gogos and journalist-scholar Maria Passarivaki, it combines the values of thorough research, visual recording and anthropologic approach. In other words, it’s a new way to explore Greece, where-

Φωτογραφίες από τα ταξίδια μας ανεβάζουμε και στους λογαριασμούς μας σε Facebook (@SteMajourneys) και Instagram (@stemajourneys), ενώ υπάρχει και το site μας stemajourneys.com /Photos from our travels are uploaded in our Facebook and Instagram accounts, @SteMajourneys and @stemajourneys relatively, whereas you can visit our site stemajourneys.com too.

Ακούγοντας τον ήχο από τα φουγάρα του πλοίου της ΑΝΕΚ, αισθανόμαστε κάθε φορά έναν επαναπροσδιορισμό της σημασίας του ταξιδιού. / The sound of ANEK ship’s whistle prompts us to redefine the meaning of travel.

Πολιτισμού. Όλες οι φωτογραφίες μας είναι χωρίς στήσιμο και styling, όπως και τα βίντεο. Υπάρχει βέβαια η επεξεργασία της εικόνας, αλλά η επιτόπια έρευνα και το οπτικό υλικό ενέχει την αυθεντικότητα της στιγμής, ώστε ο θεατής να παίρνει μια πραγματική γεύση του τόπου και των ανθρώπων του, να ταξιδεύει μαζί μας. Επίσης, είμαστε στη διαδικασία που χτίζουμε εξατομικευμένες ταξιδιωτικές εμπειρίες σε λιγότερο γνωστούς προορισμούς ανά την Ελλάδα με δυνατότητες περαιτέρω τουριστικής ανάπτυξης. Η Κρήτη, για τη μικρή και συμπαγή ομάδα του SteMajourneys, αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο των περιπετειών μας και ταυτόχρονα μια μεγάλη οπτικοακουστική αρένα. Τα χρώματα αλλάζουν με τις εποχές, το φως είναι πάντα διαφορετικό, οι άνθρωποι σε παλιά σπίτια με ανοιχτές αυλές και κάτω από παχιές κληματαριές θα μας πουν άλλα πράγματα, κυρίως με το βλέμμα τους. Τα τελευταία χρόνια σκύβουμε με αγάπη, ευαισθησία και προσοχή κυρίως στα ξεχασμένα της χωριουδάκια, στην άγρια φύση της, που γεννά ή καταστρέφει, ευχόμενοι να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε και τα «μυστικά» της σε όσους και όσες μπορούν να τα εκτιμήσουν. as through images, words, and videos, we try to make up the art of travel as it was phrased by G. K. Chesterton: “The whole object of travel is not to set foot on foreign land; it is at last to set foot on one's own country as a foreign land”. Initially, we approached photography as a visual diary of recollections, to reach today collaborations with private individuals, businesses and local Tourist and Cultural institutions. All our photos are taken without any staging or styling. Of course, there is some image processing, but the local research and the visual material carry the realism of the moment, so that the viewer obtains a true flavor of the local land and its people. Also we design personalized travel experiences in less known destinations all over Greece. For the small, concrete team of SteMa journeys, Crete is the Holy Grail of our adventures and, at the same time, a big audiovisual arena. Colors change with the seasons, the light is always different, and people live in houses with open courtyards under thick vine arbors and tell many stories, mostly with their eyes. In recent years we approach Crete’s forgotten villages and its wild nature that creates or destroys, with love, sensitivity and care, hoping to communicate its “secrets” to all those who can appreciate them.

Η «ιερή» κορυφή του Ψηλορείτη, το εσωτερικό στο πέτρινο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού στο ψηλότερο σημείο της Κρήτης (2.456 μ.). / Inside the stone church of Timios Stavros on the summit of Psiloritis, Crete’s highest peak (2.456 m.)

Η καντίνα του Προβίδη, με το τεράστιο πεύκο, κοντά στο χωριό Καράνου. ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ: Ψηλορείτης, Ανώγεια. Οι βουνίσιες ομορφιές της Κρήτης, εκεί που οργιάζει η απουσία του ανθρώπου, προσφέροντας μια απόκοσμη εμπειρία μύησης στην αρχέγονη γοητεία της. / Providis’ canteen with the huge pine tree before Karanos village. LEFT PAGE: Psiloritis, Anogia. Crete’s mountainous beauties, where man’s absence is extensive, offer an eerie experience and an introduction to its primeval charm.

Ομπρόσγιαλος: ένας κολπίσκος μυστικός ανατολικά των Χανίων με νερά διαυγή κι αστραφτερά (όταν δεν έχει αέρηδες), για να χάνεσαι μέσα τους, να στροβιλίζεσαι στο παιχνίδι του ήλιου και της θάλασσας. Πλέον, είναι αρκετά τουριστικός, αλλά δεν έχει χάσει την ομορφιά του (ίσως λίγη από την αθωότητά του). / Obrosgialos, a secret cove east of Chania, with sparkling crystal clear waters (when there is no wind) to enjoy your swim, the sun and the sea. It’s already touristic enough, without losing its beauty (only some of its innocence).

Η δική μας Κρήτη

Η άφιξη του πλοίου της ΑΝΕΚ χαράματα, που συνοδεύεται από μια στάση στην Μπουγάτσα Χανίων. Κανονική ιεροτελεστία! Οποιοδήποτε καλοκαιρινό πανηγύρι. Για να ζαλιστείς από τις φιγούρες του πεντοζάλη και να επιδοθείς στο ύψωμα ενός σφηνοπότηρου με ρακή στον αέρα (μόνο μην ανταγωνιστείς τους ντόπιους). Ο γραφικός οικισμός της Αγίας Φωτεινής στο χωριό Κεραμές Ρεθύμνου, για την «απαραίτητη» εκδρομή στα νότια της Κρήτης, που είναι ακόμα ανόθευτα και αποπνέουν μια αύρα νοσταλγίας – νομίζεις ότι γύρισες στα ’80s. Αργοί ρυθμοί, λίγα μαγαζιά, ανοργάνωτες πλαζ σε άγρια, πεντακάθαρα νερά του Λιβυκού πελάγους. Οι off-road διαδρομές στα άνυδρα Αστερούσια, τον νοτιότερο ορεινό όγκο της Ευρώπης, ενώ πάνω από το κεφάλι σου πετούν αρπακτικά πουλιά και πανάρχαιοι βράχοι σχίζονται στα δύο σε φαράγγια που ξεχύνονται απότομα στη θάλασσα. Μοναδική θέα στο Λιβυκό, κοιτώντας κατάματα την Αφρική. Η Αγία Ρουμέλη, όπου καταλήγει το φαράγγι της Σαμαριάς, με τα πιο ονειρεμένα νερά που θα δεις ποτέ στη ζωή σου και νύχτες μαγικές, απόλυτης ησυχίας, ελλείψει μηχανοκίνητων ήχων, με τα αστέρια πιο φωτεινά από ποτέ. Παρότι πρακτικά εγκλωβισμένος, νιώθεις μια αίσθηση απόλυτης ελευθερίας. Τα δικά μας Σκορδαλού, στα Λευκά Όρη (χωριό προγονικό για τη Μαρία και τόπος κατοικίας μας όταν ερχόμαστε στην Κρήτη), που τα τελευταία χρόνια φιλοξενούν το Βοτανικό Πάρκο Κρήτης, μοναδικό στο είδος του στην Ευρώπη. Περιήγηση στους κήπους του και δροσερό αφέψημα μαλοτήρα ή δοκιμή της ιδιαίτερης κουζίνας του πριν από την αναχώρηση Γεύμα ή καφές κάτω από το τεράστιο πεύκο στην καντίνα του Προβίδη (πριν από το χωριό Καράνου), για να απολαύσεις το δειλινό να χρωματίζει τα ποτήρια της ρακής. Μονοήμερη εκδρομή στο οροπέδιο Ασκύφου για καφέ με τις ώρες στο εργαστήρι Visalo, χαζεύοντας τη Μιράντα να φτιάχνει τα κεραμικά της, και μετά καπάκι στο παραδοσιακό καφενείο του Νεκτάριου για να πέσεις με τα μούτρα στα κρεατικά με τις μπάμιες από τον κήπο του. Χανιά-Σητεία με αυτοκίνητο, ένα ταξίδι 5 περίπου ωρών που διασχίζει όλα τα regions του νησιού, με πολλές εναλλαγές τοπίου και τουλάχιστον 30-40 διαφορετικά σημεία για μπάνιο. Ενδιάμεσα μπορείς να αφήσεις την παραλιακή Εθνική Οδό για φαγητό ή καφέ σε ξεχασμένα χωριά κάπου στην ενδοχώρα. Το Μαριδάκι στο νότιο Ηράκλειο, μια παραλιακή τοποθεσία που στενεύει ή φαρδαίνει ανεξέλεγκτα κάθε χρόνο, για να απολαύσεις ό,τι έχει διασωθεί από φουρτούνες και κατολισθήσεις. Μεσημεριανό γεύμα στον Ντουνιά, στη Δρακόνα Χανίων, για μια αληθινά slow food ταβέρνα, με φαγητό αποκλειστικά σε ξυλόφουρνο και κρητικές χωριάτικες συνταγές με ντόπιες πρώτες ύλες από την οικογένεια του Στέλιου Τριλυράκη. Εδώ θα νιώσεις τη συνέχεια της μινωικής Κρήτης και τι σημαίνει να είσαι «αυτάρκης». Το καφενείο Πάνδροσος για καλιτσούνια στον ορεινό Σέμπρωνα Χανίων, με ένα μαγευτικό τοπίο που θυμίζει πιο πολύ Βόρεια Ελλάδα. Και το καφενείο του Ζαχαρία στην Εθιά. Το ανακαλύψαμε τυχαία, κάνοντας πολλά χιλιόμετρα στην ενδοχώρα του Ηρακλείου, και κέρδισε αμέσως μια θέση στην καρδιά μας (όπως και οι γλυκύτατοι ιδιοκτήτες του). Βόλτα στη σχεδόν ερημωμένη τον χειμώνα Πολυρρήνια Κισσάμου, αρχαία πόλη στη βορειοδυτική Κρήτη, για να περπατήσεις στα καλντερίμια της και μετά να καθίσεις για ένα βουτυράτο χανιώτικο πιλάφι στην οικογενειακή ταβέρνα Ακρόπολη (κατόπιν παραγγελίας). Tο φαράγγι της Σαρακίνας στα Μεσκλά για forest bathing και πεζοπορία (για τους πιο fit) μέχρι την αυλή της Αιμιλίας στο χωριό Ζούρβα για φαγητό. Ο Κερατόκαμπος, ένα από τα παραθαλάσσια ψαροχώρια του Ηρακλείου που πλέουν στους νοτιάδες της κρητικής λήθης (δίπλα από τον «ενεργειακό» Τσούτσουρα). To Mams House (Υψηλάντων 5, Χανιά), για να προμηθευτείς ντόπια βότανα από τις αδερφές Σταύρου, ερωτικές μετανάστριες στην Κρήτη, πριν αποχωρήσεις από το νησί. Οι παραστάσεις και τα δρώμενα στις Γιορτές Ρόκκας στην Κίσσαμο (κάθε Αύγουστο). Επίσκεψη στο παραδοσιακό χωριό με τα όμορφα αρχιτεκτονικά κτίσματα Μέλαμπες Ρεθύμνου και στο οινοποιείο της μερακλίνας Ηλιάνας Μαλίχιν (αν είναι ανοιχτό). Οι δύο διαδρομές που συμπυκνώνουν όλη την άγρια ομορφιά της Κρήτης: κατάβαση στην παραλία Μένιες και ανάβαση στον Άη Γιάννη στα Σφακιά (διαμονή στον ξενώνα Αλώνια). Μονοήμερη στο Φραγκοκάστελλο και μπάνιο στην Ορθή Άμμο με τους τεράστιους αμμόλοφους που, σύμφωνα με τον μύθο, σκέπασαν τα νεκρά κορμιά των Ελλήνων πολεμιστών στη μάχη του 1828.

Τα πιο Instagrammable spots

Ταμπακαριά / Όξω Νου: Να κάθεσαι άλαλος μπροστά στην παραλία, ο ήλιος να δύει και οι ψαράδες να βγαίνουν για σεργιάνι. Απανωτά κλικ. Οπουδήποτε γύρω από το Ενετικό Λιμάνι Χανίων: ένα υπαίθριο μουσείο απαράμιλλης αρχιτεκτονικής ομορφιάς σε μια γιορτή χρωμάτων. Το πλάνο του πρωτάρη, στα Χανιά τουλάχιστον, ταυτίζεται με αυτό των ντόπιων. Πρωινή σουλατσάδα για πολλαπλά ποστ στο Παλιό Λιμάνι (χωρίς τον συνωστισμό των τουριστών) και για καφέ την ώρα που δύει ο ήλιος στον ιστιοπλοϊκό όμιλο, με θέα τον Αιγυπτιακό Φάρο – ασυναγώνιστο story. Η Μάζα με το ξακουστό μπουρέκι, στο κέντρο του χωριού, να δίνει και γευστική υπόσταση στις ινσταγκραμικές αναμνήσεις σου... Κάπως έτσι πρέπει να σφραγίζεται κάθε εκδρομή στην Κρήτη. Το πέτρινο ελαιοτριβείο στη Μονή Αγίου Γεωργίου στο Καρύδι, κοντά στον Βάμο: Insta must. Ο οικισμός Άπτερα, όπου, εκτός από τον αρχαιολογικό χώρο, αξίζει να φωτογραφίσεις το καφενείο 1912 και τους μαυροπουκαμισάδες ιδιοκτήτες τους. Το ηλιοβασίλεμα στα Φαλάσαρνα, κάθε εποχή, όλο τον χρόνο. Διαχρονική αξία! Ισχυρή υποψηφιότητα και αυτό στο vintage Σφηνάρι, λίγο νοτιότερα, όπου θα το συνδυάσεις με τα ψαρικά που θα παραγγείλεις σε ένα από τα γραφικά ταβερνάκια του. Οι «εξωτικής» αρχιτεκτονικής και αύρας μονές Τζαγκαρόλων και Γουβερνέτου στα Χανιά και το ιστορικό Αρκάδι στο Ρέθυμνο. Το γραφικό λιμανάκι του Αγίου Νικολάου, με τη λίμνη Βουλισμένη στο κέντρο της πόλης. Το φαράγγι του Θέρισου στα Χανιά, μια οδική διαδρομή γεμάτη απόκρημνες πλαγιές, που για τον συνοδηγό «κρύβει» ένα μοναδικό κλικ σε κάθε στροφή της. Οι εκθέσεις και ο χώρος του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης «Ελαιουργείον» στο Δρομόνερο. Η Φουρνή στον Άγιο Νικόλαο, με σήμα κατατεθέν το πλατάνι στο ομώνυμο καφενείο της πλατείας.

Στο άγονο τοπίο της Στράτας του Ψηλορείτη, για να φτάσεις στην κορυφή και να προσκυνήσεις στον Τίμιο Σταυρό ή για να δεις τον ήλιο να ανατέλλει μέσα σε μια θάλασσα από σύννεφα που καλύπτει το οροπέδιο της Νίδας, το μεγάλο βοσκοτόπι των Ανωγειανών κτηνοτρόφων. / At the top of the barren landscape of Psiloritis’ Strata, bow down before the Holy Cross, or watch the sun rise among the clouds that cover Nida plateau, the pasture land of livestock breeders from Anogia.

ΕΠΑΝΩ: Η παραλία Καλάμι, μια από τις νότιες ακτές του κόλπου της Σούδας. ΚΑΤΩ: Ελαφονήσι, ο εξωτικός παράδεισος της Δυτικής Κρήτης. Μια χερσόνησος με λευκή άμμο, ένα νησάκι όπου φτάνεις με τα πόδια και μια λιμνοθάλασσα σε όλες τις αποχρώσεις του τυρκουάζ. ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ: Επιστρέφοντας από το Ελαφονήσι το δειλινό. / ABOVE: Kalami beach on the south coast of Souda Bay. BELOW: Elafonisi, Western Crete’s exotic paradise, a peninsula with white sand, an islet which you can reach on foot and a lagoon in all the turquoise shades. LEFT PAGE: Return from Elafonisi at sunset.

Πώς είναι άραγε να ξυπνάς αχάραγα στις Μαδάρες για να βοσκήσουν τα ζώα σου με φόντο τα Λευκά Όρη; Αν τύχει και βρεθείς μπροστά στα πρωτόγονα μιτάτα των κτηνοτρόφων, μην τα προσπεράσεις, και ξα τους, εκείνοι όλο και κάτι θα σε φιλέψουν για τον δρόμο. / Imagine that you wake up in Madares before dawn to let your animals graze. If you meet a livestock breeder’s primitive stone dwelling, don’t leave. He will offer you something tasty for the road.

Θα μπορούσαμε να γράψουμε τόμους για την Κρήτη! / We could write many volumes about Crete’s sights.

Our Crete

The arrival of ANEK’s ship at dawn entails a stop at Bougatsa Chanion where you will savor the real, tasty, local bougatsa. Savor it, it is a true ritual! Go to any summer fete, dance pentozalis, Crete’s trademark folk dance with the locals and drink raki, but don’t start a drinking competition with them. The picturesque settlement of Agia Fotini in Kerames village of Rethymno is an “essential” destination in the south of Crete, which is still untainted and exudes a nostalgic aura – it reminds of the ‘80s. Slow pace, few shops, unorganized beaches in the wild, crystal clear waters of the Libyan Sea. Off-road routes in the arid Asterousia range, Europe’s southernmost mountainous mass, while you hear the vultures fly high above your head and primeval rocks are split in two, creating steep gorges which flow down to the sea. Enjoy the unique sight of the Libyan Sea with the African continent facing you. Agia Roumeli, where Samaria gorge ends, has the best crystal clear waters you have ever seen and it offers magic nights, totally quiet, with no mechanical sounds at all, and stars brighter than ever in the sky above. Although you are practically trapped, you enjoy a sense of total freedom. In the White Mountains (Lefka Ori), our own Skordalou village (Maria’s ancestral village and our dwelling place whenever we come to Crete), hosts Crete’s Botanical Park and gardens, a unique park in Europe. We recommend a stroll in its beautiful gardens and a refreshing malotira herbal tea, or a taste of the region’s special cuisine before your departure. Savor your lunch and have a coffee under the huge pine tree at Providis’ canteen (before Karanos village) - then nurse your raki and stay until sunset. Take a daily trip at Askifou plateau, slowly drink your coffee at Visalo workshop, watching Miranda create her ceramic works of art, and then visit Nektarios’ traditional coffee shop where you will savor meat with okra cultivated in his garden. The trip from Chania to Sitia by car takes approximately 5 hours and crosses most regions of the island, with various changes of landscape and at least 30-40 different swimming spots. In between, you can leave the coastal National Road and drive inland for a meal or coffee in the local forgotten villages. Maridaki in South Heraklion is a seaside place that shrinks or becomes wider uncontrollably every year. Visit it and see what has been saved from the storms and landslides that hit this place. Savor lunch at Dounias in Drakona Chanion, a real slow food tavern, where meals are exclusively prepared by Stelios Trilyrakis’ family according to Cretan country recipes, using local raw materials, and they are all cooked in an oven heated by wood. Here one feels the link of contemporary Crete with Minoan Crete and the importance of being “self-sufficient”. Try the kalitsounia (cheese crescents) of Pandrosos café at mountainous Sebronas and admire the enchanting landscape which reminds more of Northern Greece. Visit Zacharias’ café in Ethia village. We discovered it by chance, after a long route in Heraklion’s inland areas and immediately we liked it (and its very sweet owners too). Take a stroll at the almost deserted in the winter Polyrrhenia Kissamou, an ancient city in northwestern Crete, walk on its cobblestone alleys and taste the buttery pilaf rice of Chania at family tavern Acropolis (prepared to order). Sarakina gorge in Meskla for forest bathing and trekking (for the fittest) till Emilia’s courtyard at Zourva village for lunch. Enchanting Keratokambos is one of Heraklion’s forgotten fishermen’s villages. Before you leave the island, purchase local herbs from Stavrou sisters at Mams House (Ypsilanton St. 5, Chania). The performances and activities at Rokkas Feast in Kissamos (every August). Visit the traditional village Melambes of Rethymno with its beautiful buildings and the winery of wine enthusiast Eliana Malichin (if it’s open). Two routes concentrate all the wild beauty of Crete: the descent to Menies beach and the ascent to Ai Giannis in Sfakia (you can stay at guesthouse Alonia). Take a one day trip in Frangokastello, swim at Orthi Ammos with the huge dunes which, according to the legend, covered the corpses of the Greek fighters who died in the local battle in 1828.

The most Instagrammable spots

Tabakaria/Oxo Nou: Admire the sunset and watch the fishermen sail into the sea. Anywhere around Chania Venetian Port: an open-air museum of exquisite architectural beauty in a feast of colors. Take a morning stroll for multiple posts at the Old Port (without the tourist crowds) and have a coffee at sunset at the Sailing Club with a view to the Egyptian Lighthouse. Maza with its famous bourek, at the village center, offers a savory basis to your Instagram memories… This is the way to end an excursion in Crete. The stone olive press at Agios Georgios Monastery in Karydi, near Vamos is an Insta must. Aptera settlement where, except for the archaeological site, it’s worth taking a picture of the 1912 café and its owners wearing their black shirts. The sunset at Falasarna, every season, during the entire year has an everlasting value! Also beautiful is the sunset at vintage Sfinari, a little further south, where you can savor delicious fish in one of its picturesque taverns. The “exotic” architecture and aura of Tzagaroli and Gouverneto monasteries in Chania and historic Arkadi monastery in Rethymno. The picturesque port of Agios Nikolaos with Voulismeni Lake in the centre of the town. Therissos gorge in Chania, a route full of steep slopes with photo opportunities at every bend of the road. The exhibitions and site of the Museum of Contemporary Art “Eleourgeion” at Dromonero. Fourni in Agios Nikolaos with its famous plane tree at the café with the same name in the village square.