7. Türk içecekleri

7. TÜRK İÇECEKLERİ

Ayran: Malzeme: yoğurt, su, Tuz. Hazırlanışı: Yoğurt çırpılır .. Tuzu ayarlanır. Damak zevkinize göre soğuk su ekleyerek kıvamını ayarlayın. Dilerseniz üzerine bir tutam nane serpilebilir. Tarihçesi: Rivayete göre, M.S. 552-745 yılları arasında hüküm süren Göktürkler ekşiyen yoğurdun ekşiliğini azaltmak için üzerine su eklemişler, böylece tesadüfen ayran ortaya çıkmıştır. Ayran, Türk mutfağına ait en yaygın içeceklerdendir.

En çok görüldüğü yer Türkiye'dir. Bunun yanı sıra, Azerbaycan, lran, Bulgaristan ve bazı Balkan ülkeleriyle Orta Doğu ve Orta Asya (Türk Cumhuriyetleri) ülkelerinde yapılır. Ayran yapılışı yöresel farklılıklar göstermemekle birlikte çeşitleri açısından farklılık göstermektedir. Susurluk yöresinde ufak bir elektrikli motorla ayran, kazandan çekilerek dar bir boru aracılığıyla yukarıdan hızlı bir şekilde tekrar kazana boşaltılır. Bu devir daim sürecinde ayranın yağı ayran üzerinde köpük oluşturur. Bu ayran Susurluk ayranı olarak bilinmektedir. Türkiye'nin bazı kesimlerinde ise karıştınna yöntemiyle yayık ayranı elde edilir ki bu ayran da lezzetli ve bol köpüklü olduğu gibi, en mükemmel tereyağı bu şekilde elde edilmektedir.

Demirhindi Şerbeti: Malzeme: Demirhindi, zencefil kök, zerdeçal kök, kabuk tarçın, karanfil, ceviz, rezene, gülsuyu, su.

Hazırlanışı: Öncelikle demirhindi meyvesinin bir gece önceden suda ıslatılarak bekletilmesi gerekmektedir .. Suda bekleyen demirhindi meyvesi suyu ile birlikte kaynatılacak büyük bir tencere alınır ve içine ceviz, gülsuyu, su hariç diğer baharatlar iyice yıkanıp süzüldükten sonra eklenir. Daha sonra ceviz yıkanıp üzerine rendelenir, gül suyu ve su ilave edilerek önce yüksek ateşte daha sonra da kısık ateşte toplam 2 saat kaynatıldıktan sonra soğumaya bırakılır. Ekşimsi bir tadı olduğundan bu aşamada isteyen damak zevkine göre istediği miktarda şeker ilave ederek biraz daha kaynatabilir. Tamamen soğuyup rengi çıkınca temiz bir tülbentten geçirilip cam şişeye doldurulur ve buzdolabında muhafaza edilir. İçerken sulandırılarak ve soğuk olarak içilmesi tavsiye edilir. Servis yaparken içine buz, taze nane yaprağı veya limon dilimi ilave edilebilir. Tarihi: Osmanlı mutfağında yaygın olarak kullanılan ve 40 çeşit baharattan yapıldığı söylenen Demirhindi şerbetinin anlatılan en ünlü efsanesi şöyledir: "Kanuni Sultan Süleyman sıcak bunaltıcı bir yaz günü

Yeniçeri ziyaretinde susamış ve soğuk bir şerbet istemiş. Padişaha ait bir tas içinde hemen buz gibi bir demirhindi şerbeti ikram edilmiş. Kanuni bu şerbeti o kadar çok sevmiş ki o tası altınla doldurtup, şerbeti yapan ustayı ödüllendirmiş." Sultan Süleyman Han'ın sofrasından eksik etmediği Demirhindi meyvesinin ve içine konulan diğer baharatlarla birlikte Demirhindi şerbetinin sağlık açısından faydası ise çoktur.

Limonata:

Malzeme: limon, şeker, su, nane yaprağı. Yapılışı: Limonları yıkayıp sularını süzüldükten sonra kabukları bir kaba rendelenir. Limonlar küp şeklinde doğrayıp

rendelenmiş limon kabuklarına ilave edilir. Toz şeker eklenerek eliyle iyice ovarak limonların suyunun çıkması sağlanır .. Limon kabukları ile limon parçaları tel süzgeçten geçirip süzülür. Soğuk su eklenip karıştırılır. Üzeri kapatılarak 1-2 saat buzdolabında bekletilir.

Kımız: Malzeme; Süt şekerince zengin olan kısrak sütünden imal edilen kımız, beyazımsı bir sıvıdır. Hazırlanışı: Kımız. kısrak sütünden, kendine özgü bir maya ile ekşitilir. Ekşitme sonucunda kısrak sütü az-çok köpüklü, mayhoş lezzetli, güzel kokulu, keyif verici bir içecek halini alır. İki tür kımız vardır: Ak Kımız ve Kara Kımız. Ak kımız mandalina, portakal gibi meyvelerden daha az alkol içerir. Ak kımız bir kaç ay kadar bekletildiğinde alkol oranı artar ve kara kımız denilen alkollü ve lezzetli bir içki durumunu alır. Tarihçe: Kımız, Türklerin milli içeceğidir. Kısrak sütünden yapılır. Kımız besin olarak da, içecek olarak da Türk'e atadan kalmış bir ilaçtır. Çünkü birçok derde iyi gelmektedir. Kımızın kullanımı hakkındaki bilgiler çok eskilere, Hun Türklerine kadar gitmektedir. Tarihi kayıtlara göre Asya Hun Devleti çağında Türkler kımız içerlermiş. Yine tarih kayıtlar, Avrupa Hunları ile Kök Türklerin de kımız ürettiklerini belirtmektedir. Eski Yunanlı tarihçi Herodot, İskitlerin kısrak sütünden çok lezzetli bir içki yaptığını belirtir. Rus tarihçileri de, Rusların Kıpçak Türklerine gönderdikleri elçilerin resmi içki olan kımız ile ağırlandıklarını yazarlar. Kımız, Moğollar tarafından da benimsenmiştir.

Kızılcık şerbeti: Malzeme: kızılcık meyvesi, toz şeker (damak tadınıza göre ayarlaya bilirsiniz), limon suyu, su. Hazırlanışı: suya şekeri, kızılcıkları, tarçın ve karanfili ekleyip şeker eriyene kadar karıştırılır. Arada karıştırarak şerbet kırmızı rengini alana kadar yaklaşık 25 dakika orta ateşte pişirilir. Kaynayınca yarım limon sıkılıp, bir müddet daha kaynatıp soğumaya bırakılır.