Kuba
„Kuba to rum, tytoń i kawa. Jedzenie nie jest potrzebne”- te słowa właściciela lokalnego baru w Hawanie utkwiły mi w głowie, a jako że padły na początku wyprawy, miały też przestrzeń, by wybrzmieć i… sprawdzić się! TEKST I ZDJĘCIA MARTA PATERKA-PIWKO (IG @ FUNKYMARTITA)
Kuba jako kierunek podróżniczy nie wydaje się szczególnie popularna. Na mojej liście „do zobaczenia” plasowała się jednak wysoko ze względu na specyficzny klimat polityczny i oczywiście swoje typowe obrazki, czyli stare amerykańskie auta na wąskich uliczkach. Wizyta na Kubie była zatem nie tylko spełnieniem podróżniczego marzenia, ale również możliwością weryfikacji moich założeń z rzeczywistością. Kubańczyków mogę określić jako ludzi miłych, ciepłych, ale i nieco interesownych… Podróżników spotkamy mało, dlatego każdy jest widoczny i może liczyć na sporą ilość uwagi i zainteresowania.
50
Standardowa zaczepka to pytanie, skąd się pochodzi. „Polonia? Aaaaah, Lewandowski!” - usłyszmy w odpowiedzi. Później pada kilka powtarzających się haseł: „Kuba to bezpieczny kraj: nie ma tu terroryzmu ani mafii”, „Może chcesz wymienić pieniądze?”, „Chodź, pokażę ci świetną restaurację, sami lokalni tam jedzą!”. Jak możecie się domyślać, po kilku godzinach nieustannego odpowiadania na to samo pytanie i słuchania dokładnie tych samych odpowiedzi, można zacząć się zastanawiać, czy to już udar słoneczny, czy może jednak działanie dobrej propagandy i sprytne podejście do turystów. Podejście do polityki na Kubie jest bardzo
widoczne. Wśród wyblakłych od słońca propagandowych plakatów, banerów i zdjęć Che Guevary, Fidela Castro i José Martí przy okazji 1 maja pojawiły się nowe wydruki przypominające wszystkim, że „Kuba żyje i pracuje” (Cuba vive y trabaja). Jeśli chodzi o kult jednostek, ma się on na wyspie całkiem nieźle, choć widać, że nauczony doświadczeniem i zniesmaczony komercjalizacją wizerunku Che, Fidel Castro nie bez powodu zabronił stawiania sobie pomników po śmierci. Poziom rozwoju kraju to efekt polityki Kuby… Choć może bardziej: innych krajów w stosunku do Kuby. I w tym kontekście wjeżdżają one: wielkie, śmierdzące
