BLOEMENMAN

EEN BLOEMENMAN OP SINT EUSTATIUS

Peter Barnhoorn

DOOR:

TIJN KRAMER

Van mooie bloemen naar luxe hotellerie. Peter Barnhoorn leeft voor de uitdaging die het ondernemen biedt, of het nu rozenteelt in Afrika is of vanuit het niets een luxe resort opbouwen op Sint Eustatius. Wat drijft bloemenmiljonair Peter Barnhoorn?

Ubent in zekere zin een bekende Nederlander

met een Quote 500-notering als zakenman. Maar in het toerisme een nog onbekende naam. Wie is Peter Barnhoorn?

“Ik ben Peter en kom totaal niet uit de reisbranche. Ik kom uit een hele andere wereld, die van ‘de bloemetjes’, en dat hebben we eigenlijk heel goed gedaan. Wij hebben mooie bedrijven opgebouwd en telen grootschalig rozen, in Kenia en Ethiopië. Ik heb daar ongelooflijk veel tijd doorgebracht de laatste decennia. Op elk moment van de dag hangen er een paar grote vliegtuigen vol bloemen en groenten voor ons in de lucht, op weg naar Europa.”

Zijn bloemen big business?

“Uiteraard, een product dat bijna overal ter wereld geliefd is. Wij richten ons op vooral supermarkten, in zo goed als heel Europa, met uitzondering van Nederland. Je vindt ons in de Aldi en Lidl in 26 lidstaten. Kenia is ook nu echt the place to be voor de bloementeelt, toen ons bedrijf begon in 1996 was dat nagenoeg nul.”

Je staat in de Quote 500 met een mooi bedrag. Wat doet dat met een mens?

“Niets leuks. Verschrikkelijk. Alles wat ik doe, probeer ik zo veel mogelijk onder de radar te doen. Ik sta daar liever niet in. Ik ben er niet trots op, en zou er heel veel voor doen om eruit te komen. Het is niet leuk.”

Aan de andere kant, je bent financieel onafhankelijk. Hoe voelt dat op jouw leeftijd?

“Als ik de hele dag met geld bezig zou zijn, zou dat vast een goed gevoel geven. Maar ik ben de hele dag met mensen bezig, met ondernemingen, met ‘normaal’ bezig zijn. Je hebt het geld nodig om te groeien, te ondernemen en tegenwind op te vangen. Het is niet mijn primaire doel in het leven om geld te verdienen.

Daarom doen we ook genoeg aan goede doelen, aan goede salarissen, aan maatschappelijk verantwoord ondernemen. Maar uiteraard, het is natuurlijk wel fijn het achter de hand te hebben. Laten we wel wezen.”

En opeens ben je hotelier op het allesbehalve erg toeristische Sint Eustatius.

“Het begon tamelijk vrijblijvend. Ik ben in Nederland met iemand in contact gekomen en heb samen met hem een stuk grond gekocht op het eiland. Dit zouden we gaan verkavelen en dan in stukjes doorverkopen aan andere mensen die er dan een huis op konden bouwen. De opzet was simpel, met de nodige plannen tot ontwikkeling van dat stuk grond. Deze partner zou het werk ter plekke doen, ik zou financieren. Na verloop van tijd ben ik zelf gaan kijken. Er was nagenoeg niets gedaan. Het had alleen een hoop geld gekost. We hebben de ‘scheiding’ aangevraagd en ik ben me er zelf in gaan verdiepen. Om te gaan kijken waarom er zo weinig was op Sint Eustatius. Wat de moeilijkheden en uitdagingen waren, maar ook welke kansen er zijn. Wat is het voor eiland, wat kun je er? Dat soort vragen. En uiteraard ook in de buurt van Sint Maarten, Saint Barth en St Kitts. Waarom loopt toerisme daar wel? Toen kwam ik tot de slotsom. Of we doen het echt goed, of we laten het liggen en zien wel.”

En?

“Na er een paar keer te zijn geweest, was het wel duidelijk. Op Sint Eustatius was nog helemaal niets. Er kwamen ook geen toeristen, want er was geen accommodatie, met alle respect voor die paar die er wel waren. Maar ik werd wel steeds enthousiaster over het eiland. En toen ben ik aan de slag gegaan en begonnen met het Golden Rock Resort. Ik wilde het opeens. Ik wilde ook grote, mooie en fantastische tuinen aanleggen. Op een gegeven moment zei ik ook dat we de ‘Keukenhof van de Caribbean’ aanlegden. Vanuit de hele wereld heb ik vrachtcontainers met planten laten invliegen. Dat was een indrukwekkend moment. En uiteindelijk, in het najaar 2021, zijn we opengegaan.”

Wat is je doel met het Golden Rock Resort?

“We zijn begonnen vanaf nul, zonder meteen punten op de horizon te plaatsen. Met de gedachte: laten we nu maar eens gewoon beginnen met alles mooi te maken. Laten we zorgen dat er overal irrigatie, riool, elektra, internet et cetera is. Daarnaast hebben we alle omliggende infrastructuur aangelegd. We hebben 2.500 zonnepanelen geïnstalleerd en een eigen

GOLDEN ROCK RESORT OP SINT EUSTATIUS

Het gloednieuwe Golden Rock Resort op Sint Eustatius is in het najaar van 2021 geopend aan de voet van de 600 meter slapende vulkaan, the Quill. Het op één na kleinste eiland van de Nederlandse Antillen staat vooral bekend als duik- en hikebestemming en is op slechts 20 minuten vliegen van Sint Maarten te bereiken. Het resort telt 32, op de omliggende natuur geïnspireerde, kamers en suites met uitzicht op zee. Hier zijn nog eens 22 villa’s aan toegevoegd, gevolgd door zeventien vrijstaande lodges.

watervoorziening gebouwd met een systeem om van zout naar zoet water te komen.”

Het begon te leven…

“Wij werden steeds enthousiaster. De eerste gasten waren vooral duikers, want dan zit je op dit eiland echt heel goed. Duikers willen wat meer vrijheid en daarom zijn we naast hotelkamers ook lodges gaan bouwen. Voor de luxere markt kwamen daar ook villa’s bij. Nu hebben we 75 eenheden, en een prachtig groot en goed restaurant Breeze, en een hele mooie beachclub. Voor nu halen we even de voet van het gas. Eerst kijken wat er gaat gebeuren. Dus dat doen we nu, we verzetten het punt op de horizon iedere keer. Mijn onderbuikgevoel zegt ook met die 75 eenheden het einde niet is bereikt, want het zit telkens helemaal vol.”

Wat is Sint Eustatius voor eiland?

“Het is een ontzettend gaaf eiland. Je moet er naar toe om het echt te snappen. Ongerept, rustig, natuur. Waar je ook gaat: je komt loslopend vee tegen, zoals geiten en schapen. Het is ook geen party-eiland. Na 22.00 uur kun je eigenlijk nergens terecht. Er zijn uiteraard leuke barretjes en wat restaurantjes, maar laat in de avond zijn die dicht en is het gewoon rustig.”

Een dorpsgevoel?

“Het is een bijzondere gemeente van Nederland met 3.200 inwoners bestaande uit wel 40 verschillende nationaliteiten. Dat is heel bijzonder. Iedereen zwaait naar en praat met elkaar. Want iedereen kent elkaar. Als bezoeker heb je ook snel contact met de lokale bevolking. Iedereen vraagt hoe het met je gaat. Oprecht, niet op de Amerikaanse manier. Ik vind het echt een heel leuk eiland. Je kan er goed wandelen en hiken en dus gigantisch mooie duiken maken op zo’n 100 tot 200 meter vanaf de kust. Maar je kunt ook heerlijk in de zon liggen aan het zwembad. Stranden zijn er eigenlijk niet, op een kleintje na, maar we bouwen op dit moment wel een strand na, met een beachclub, Bobbie’s Beach Club en een infinity-pool ter grootte van een voetbalveld. Laten we het zo samenvatten: er is heel veel, maar je moet het wel zoeken. Maar er is vooral rust, rust en rust.

Zijn er grote plannen voor verdere toeristische ontwikkeling?

“Het eiland is al bijna 30 jaar op zoek naar investeerders. Er is wel interesse geweest, maar het is er nooit van gekomen. Het is ook geen belastingparadijs. We hebben 0,0 subsidies of privileges gekregen. Maar dat wil niet zeggen dat er geen enthousiasme en animo is om verder te groeien.”

Welk gevoel wil je overbrengen met het Golden Rock Resort?

“Ik heb in de meest luxe hotels geslapen. En ik heb me er altijd over verbaasd, want heel vaak is het ‘hoe luxer, des te saaier’. Dat wil ik nooit. Het resort moet voelen als een maatpak; leuk, gezellig en oprecht.”