PRAWO
Prawne aspekty turystyki dzieci i młodzieży TEKST KAROLINA CIEĆKA, APLIKANTKA ADWOKACKA POD REDAKCJĄ KRZYSZTOFA BUDNIKA, ADWOKATA KANCELARIA PRAWNA BUDNIK, POSNOW I PARTNERZY
Spontaniczne spakowanie bagażu i ulokowanie dzieci w samochodzie może nie wystarczyć, aby ze spokojną głową korzystać z atrakcji turystycznych wraz z naszymi niepełnoletnimi pociechami. Jak zatem podróżować z dziećmi, żeby nie narażać się na niepotrzebne problemy?
C
zęsto dzieci wybierają się na wycieczki szkolne, jedno- czy wielodniowe, w kraju bądź za granicę. Powszechnym sposobem na turystyczne wyjazdy dzieci są kolonie, półkolonie czy obozy. Każdy z tych sposobów cechuje odmienna specyfika, ale nierzadko także odmienne regulacje prawne, z których warto zdawać sobie sprawę. Pozwoli to na bezstresowe korzystanie z urlopu oraz zapewni wewnętrzny spokój, gdy wyślemy dzieci na wyjazd. Organizację wypoczynku dla dzieci i młodzieży określają przepisy ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty oraz wydanego na jej podstawie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży.
78
Ustawa o systemie oświaty definiuje pojęcie wypoczynku jako: „wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku”. Podmiot organizujący wypoczynek zobowiązany jest zapewnić przede wszystkim bezpieczne i higieniczne warunki pobytu. Konieczne jest, aby miejsce, w którym organizowany jest wypoczynek, spełniało wymagania
