FAMILIEBEDRIJF Tekst Arie Grevers Foto’s Marjolein Ansink
Timmerbedrijf Berendijk: familieonderneming met een sociaal gezicht
Met veel plezier de producten maken Het ondernemersleven is een avontuurlijk bestaan. Daar hebben we in deze reeks over familiebedrijven al talloze varianten van gezien. Maar deze nog niet: werknemer wordt ondernemer en richt zijn bedrijf zo in, dat er plaats is voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt. Brendan Berendijk vertelt hoe het ondernemersballetje voor hem en zijn vader Johan rolde. Een bijzonder verhaal met een sociale component. Ooit was Johan Berendijk chef werkplaats bij een mkb-bouwbedrijf in Nijverdal. Hij stuurde een kleine ploeg vakmensen aan die houten kozijnen, ramen en deuren maakte voor de eigen projecten. Dat beviel hem bijzonder goed. De situatie veranderde echter toen een grote werkmaatschappij het bedrijf overnam. Het roer ging drastisch om en na korte tijd kreeg Johan te horen dat er voor hem geen plaats meer was in de machinehal. Johan kon een functie krijgen bij de materieeldienst, maar dat was voor hem uitgesloten. Wat moest hij nu? Stoppen met werken was evenmin een optie. Met een hoofd vol gedachten liet hij – net als altijd – op een avond in 2011 zijn hond uit en hield hij zoals wel vaker een praatje met de buurman. Hij legde hem zijn dilemma voor en deelde met hem zijn nog vage plan om op kleine schaal voor zichzelf te beginnen. Het probleem was echter de financiering. De buurman, zelf een ondernemer, wilde wel wat investeren en kwam met ondernemersadviezen. Van het een kwam het ander. Er kwam een ondernemersplan en de eerste jaren kon Johan de
werkplaats huren. Later, toen het bedrijfsconcept aansloeg en er ook geld verdiend werd, is het pand aangekocht. Zoon Brendan: “Zo doen we dat met alle investeringen. Eerst verdienen dan uitgeven.” De zoon van Johan is vanaf het begin betrokken bij het ondernemersavontuur van zijn vader. Hij was sportleraar met een voorlopig contract en hielp zijn vader op zaterdagen in de werkplaats. Brendan: “De school waar ik werkte bood me een vaste baan aan. Dat heb ik afgeslagen om fulltime in de werkplaats van mijn vader aan de slag te gaan. Met de machines kon ik al aardig overweg. Wat wil je ook met zo’n ervaren leermeester.”
Werknemers met rugzakje Brendan is na acht jaar mede-eigenaar geworden. Zijn vader deed en doet nog steeds wat hij altijd gedaan heeft: leiding geven aan de mensen in de werkplaats. Brendan zelf zit op kantoor – maar altijd in werkkleding. Zijn outfit staat symbool voor de sfeer in het bedrijf. “We hebben een heel platte organisatie. Elke medewerker kan op ieder moment bij me aankloppen met een vraag of opmerking. Dat zit diep verankerd in onze bedrijfscultuur. Wij vinden een klimaat waarin onze medewerkers zich op hun gemak voelen erg belangrijk, vooral ook omdat een deel van hen een zogeheten rugzakje heeft. We hebben autistische medewerkers en ook enkele met een verslavingsverleden. Voor deze mensen met een zekere afstand tot de reguliere arbeidsmarkt is een vertrouwde werkomgeving in een platte organisatie erg belangrijk.”
Goede werksfeer Brendan is nog niet uitgesproken of een van hen komt het kantoor binnen. Hij zegt dat de opdracht die hij gekregen heeft dezelfde is
Begin volgend jaar moeten veel van de oude machines plaatsmaken voor een splinternieuw bewerkingscentrum.
14
I
2022/2
RD 2-2022 Familiebedrijf.indd 14
13-04-22 10:22
