7 minute read
Inside
Instellingen foto: 16mm- 1/160 – F8 – ISO 1000
Zandstorm
Deze zomer ga ik voor vier weken naar Zuid-Afrika om de Sardine Run in beeld te brengen. Dit doe ik vanuit drie verschillende locaties om zo een beeld te krijgen van de gehele regio waar dit spektakel plaatsvindt. De hoofdreden om naar Sardine Run af te reizen, is de mogelijkheid om baitballs te zien waarbij verschillende roofdieren zich tegoed doen aan sardienen. Hiernaast valt dit ook perfect samen met de migratie van humpback whales vanuit Antarctica naar Mozambique. De kans om deze onder water te zien is dan ook zeer groot. Ook trekken er honderden zandtijgerhaaien tijdens deze periode naar de oostkust van Zuid-Afrika. Zij komen hier samen om te paren, waarna de mannetjes de regio verlaten en de vrouwtjes in de richting van Sodwana Bay en Mozambique vertrekken. De periode juni/juli is dus een zeer interessant moment om te duiken in Zuid-Afrika. Dit doordat er zich drie natuurfenomenen afspelen in dezelfde regio. Om mijn Sardine Run reis af te sluiten, boek ik nog twee duikdagen op Aliwal Shoal. Dit met als doel de zandtijgerhaaien in beeld te brengen. De eerste dag is de zichtbaarheid zeer slecht en zijn er bijna geen haaien te bespeuren. Ik weet dat de haaien reeds aanwezig zijn en dat ze gespot zijn door andere duikers de voorafgaande dagen. Dus alle hoop vestig ik op de tweede duikdag. Het zicht is op veel plaatsen ook zeer slecht, maar bij aanvang van de eerste duik kunnen we een enorme hoeveelheid haaien zien die samen een soort bol vormden. Ik heb al veel gedoken op Aliwal Shoal, maar dit heb ik nog nooit gezien. Ik ben erg onder de indruk van het aantal haaien en ook dat deze zich bijna van bodem tot oppervlakte bevinden. Meestal zie je deze haaien dicht over de bodem zwemmen en zijn ze overdag zeer passief. Maar deze zandtijgerhaaien zijn veel actiever en zwemmen overal om ons heen. Hierdoor besluiten we mijn laatste dag drie duiken te maken om zoveel mogelijk van dit unieke spektakel te genieten. Het is niet altijd eenvoudig om deze haaien in beeld te brengen, doordat het zicht niet optimaal is. Het is dan ook lastig om ze op groot beeld vast te leggen. Dankzij de meerdere duiken, krijg ik gelukkig genoeg kansen om enkele mooie plaatjes te schieten. Je ziet wel wat ruis op deze foto, maar het geeft een heel goed beeld hoe indrukwekkend de duik was.
Kristof Goovaerts
Google Street View onder water
Hoe cool is dit? Google Street View kennen we natuurlijk allemaal, maar wist je dat zij nu ook de wereld onder water in kaart aan het brengen zijn? Voortaan kan je dus gewoon vanuit je luie stoel virtueel de prachtige oceanen van de wereld in duiken. Voor dit project werkten diverse wetenschappelijke, technologie en communicatieorganisaties samen met Google Maps. Het idee erachter is om Google Street View mee onder water te nemen. Niet alleen heeft meer dan 99% van de mensen nog nooit gedoken - en zal dat waarschijnlijk ook nooit doen, maar op deze manier kunnen zij toch kennismaken met en meer begrip krijgen voor de fantastische wereld onder water. Maar nog belangrijk is het aspect oceaanbehoud. Speciaal voor dit doel is een unieke 360-graden onderwatercamera ontwikkeld die de oceaan op het Street View-platform toont. Hierdoor is een database van panoramabeelden van koraalriffen ontstaan met hoge resolutie. Het op maat gemaakte panoramische camerasysteem van Underwater Earth werd aangepast door het UQ-wetenschappelijke team om een revolutie teweeg te brengen in de wetenschappelijke koraalrifmonitoring. Visuele gegevens uit 23 koraalriflanden (waaronder Australië, de Filippijnen en Hawaï) werden gedurende meerdere expeditiejaren verzameld en geanalyseerd. Het heeft geresulteerd in een belangrijke database voor wetenschappers, natuurbeschermers en beleidsmakers en dat honderden miljoenen mensen deze kritieke ecosystemen kunnen verkennen en er meer over kunnen leren. Sinds de lancering gingen meer mensen virtueel duiken dan ooit. De beelden zijn de meest bekeken onderwaterbeelden in de geschiedenis (met weergaven in de miljarden), en ze zijn nog maar net begonnen! De beelden zijn te zien via de Street View-functie van Google Maps op www.earth.google.com
5 kilo oceaanplastic voor elke tas
Wat een samenwerking! GOT BAG en Coral Gardeners zijn twee organisaties die zich inzetten voor het welzijn van de oceanen en alles wat er leeft. GOT BAG doet dat door tassen en accessoires te maken van door henzelf verzameld oceaanplastic en Coral Gardeners gaat de aftakeling van koraalriffen tegen door nieuw koraal te kweken en te planten. De twee organisaties hebben nu de krachten gebundeld! Samen presenteren ze een bijzondere collectie tassen van GOT BAG waarmee ze mensen bewust maken van de noodzaak van gezonde oceanen. “Uiteindelijk werken we allemaal aan hetzelfde doel en hebben we dezelfde droom en dezelfde visie: gezonde, mooie oceanen voor alle komende generaties. Deze samenwerking is een deel van de verandering en van de oplossing. Ik ben verheugd dat we samen deze collectie lanceren,” aldus Titouan Bernicot, oprichter van de Coral Gardeners. Het Ocean Impact Plastic dat voor alle producten van GOT BAG wordt gebruikt, wordt in Indonesië verzameld door het eigen opruimprogramma van het team. Ongeveer vijf kilo Ocean Impact Plastic wordt verwijderd uit de oceaan en de kustgebieden voor elke tas die gemaakt wordt. Met hun producten wil GOT BAG een circulaire economie ondersteunen en de aandacht vestigen op de enorme milieuproblemen waar onze oceanen mee te maken hebben. Via een live tracker op de website van GOT BAG zijn de laatste cijfers over de hoeveelheid plastic die tot nu toe is verzameld en hergebruikt te zien.
IEDEREEN ONTZETTEND BEDANKT
In 2019 deed ik mee met de wedstrijd ‘Mijn duikavontuur’ van DUIKEN Magazine. Ik won de wedstrijd met mijn verhaal over een grotduikcursus in Frankrijk, het werd geplaatst in het oktobernummer van 2019. Door mijn spierziekte ben ik verbonden aan een elektrische rolstoel, maar dat houdt mij allesbehalve tegen, want zonder de zwaartekracht onder water ben ik veel mobieler. Ik heb inmiddels al 1000 duiken gemaakt! Mijn levensmotto is niet voor niets “Ik heb een spierziekte, maar de ziekte heeft mij niet”. In mijn verhaal waarmee ik won, vertel ik over de obstakels die ik moest overwinnen om de grotduikcursus te kunnen doen, hoe ik die ervaren en succesvol afgerond heb en hoe ik hier geweldig bij geholpen werd door instructeurs Brenda de Vries, Herman Peeters en buddy Arjan Sloot. Met mijn verhaal won ik een Metalsub backup-lamp en een Metalsub kabellamp. Ik kon mijn geluk niet op en het drong maar half tot me door. Later toen ik de koffertjes opende, drong het echt tot me door en zag ik de geweldige lampen mij toelachen. Nu komt het… ik kon de kabellamp niet gebruiken. Mijn handfuncties zijn zo zwak, dat ik de aan- en uit -knop niet kan bedienen. Wat nu? Een gegeven paard mag je niet in de bek kijken… Toen ben ik terug gegaan naar Metalsub en heb het probleem uitgelegd. Er werd met mij afgesproken dat ze met andere lampen in Houten zouden komen om uit te proberen. Maar toen kwam corona! Na ruim twee jaar kreeg ik bericht dat ik vanwege de lange wachttijd als troost niet een andere lamp, maar zelfs een videolamp mocht uitzoeken. Ik koos de Oceama Squid 2. Afgelopen mei heb ik hem meegenomen naar Egypte waar ik prachtige films heb kunnen maken en ook fotograferen ging mooi met de Squid 2. Ik ben heel erg blij met deze videolamp. Iedereen ontzettend bedankt voor alle moeite die jullie genomen hebben om toch een oplossing te vinden voor dit niet dagelijks voorkomende probleem! Anneke van der Werff, alias Duikmuisje
Regelmatig plaatsen we stellingen of vragen op onze Facebookpagina. Interessante reacties kregen we op de volgende vraag: Wie durft... er eerlijk voor uit te komen? Plas jij in je wetsuit?
Cath Faasse-Vang: Ja hoor, zeker als er een groep achter me zwemt. Hou wel van een rustige duik.
Harrie van Beurden: Toen iedereen nog nat dook, was dit vrij gewoon. En ‘s winters als er bij het omkleden na de duik nogal sterke geuren vrijkwamen, verontschuldigde de duiker wiens pak zo stonk zich met de opmerking dat hij de ‘centrale verwarming’ even aan had gezet.
Marije Meuwese: Als ik het kan voorkomen, dan doe ik dat. Maar als je moet, dan moet je en dan ga ik het echt niet langer ophouden dan nodig. Hoe relaxter in het water, hoe langer de duik immers. Dus tja… soms wel.
Maxine Peeters: Yup! En dan heb ik het ook meteen weer warm!
Jacqueline Claassen: Jawel, ophouden verziekt mijn duik en dat is zonde. Het is overigens verrassend moeilijk onder water plassen haha, of ligt dat aan mij?
Meepraten? Like ons Facebook! Lees ook: Plassen tijdens het duiken is gezond >
Hoera, een dochter!
Ik ben er pas net, maar door mijn papa en mama al helemaal gek op de onderwaterwereld. Mijn haaienslaapzak, de knuffelwalvissen, maar ook mijn muziekkrab met geprojecteerde visjes zijn mijn favorieten. Papa is helemaal gek met duiken en wilde me meteen met de onderwaterwereld kennis laten maken. Later als ik groot ben, ga ik ook duiken en op zoek naar al het moois onder water!
