4 minute read
8 tips van een pro
Tegen elke prijs een doel willen bereiken, zet freeduikers onder druk en leidt tot ongevallen. Daarnaast gaat niet alleen het plezier maar ook de prestatie verloren.
DE WEG NAAR SUCCES
Auteur en recordduiker Nik Linder bereidt sinds jaar en dag atleten voor op kampioenschappen en records. Met deze acht tips helpt hij jou ook op weg.
EEN DOEL DAT BIJ JE PAST
Aan het begin van mijn freedivingcarrière wilde ik lid worden van Club 145. Dit is geen officiële club, maar beschrijft de freedivers die 100 meter dyamisch en 40 meter diep gaan en 5 minuten lang hun adem inhouden. In het begin is er een wens. En als ik er niet voor train en nadenk hoe ik dit doel kan bereiken, blijft het een wens. Een doel moet S.M.A.R.T zijn: specifiek, meetbaar, acceptabel en tijdgebonden. ‘Een betere freediver worden’ is niet specifiek. Als ik echter zeg dat ik mijn static-tijd in de komende drie maanden met 1 tot 3 minuten wil verbeteren, dan is dat specifiek, meetbaar, acceptabel en tijdgebonden. Club 145 was een groot doel dat kon worden opgesplitst in kleinere doelen. Eerst streefde ik de subdoelen na die voor mij het gemakkelijkst waren. In mijn geval: 5 minuten mijn adem inhouden. Daarna was het de tweede discipline, dyamisch duiken, die ik in de eenvoudigste versie aanpakte - met vinnen. Snelle overwinningen dragen ons en helpen ons te accepteren dat je moet werken om iets te bereiken. Toen er twee tussendoelen waren bereikt, wilde ik natuurlijk de moeilijkste discipline ook doen - de 40 meter diepte. Als ik dit eerst had geprobeerd en het was niet meteen gelukt, had ik het misschien meteen al opgegeven. Met het eerdere succes in de andere twee disciplines, was dit laatste doel voor mij gemakkelijker te bereiken.
DE BASIS PERFECTIONEREN
Als atleet heb ik goede ervaringen met het trainen van zo min mogelijk bewegingen achter elkaar. Door een paar vaardigheden vaker te trainen en te gebruiken, kan ik veel automatiseren en een beter spiergeheugen ontwikkelen. Bewegingen waar ik niet over na hoef te denken maken capaciteit vrij in mijn hoofd die ik kan gebruiken om op mezelf te focussen en om mijn geest te kalmeren.
BEWUSTZIJN IS EEN MUST
Hoe beter ik mezelf waarneem, hoe beter ik begrijp wat ik doe. Dat klinkt een beetje vaag, maar in feite weten veel beginners - en sommige gevorderde freedivers - niet goed wat ze doen. Vooral in het begin word je
Routine in de basics creëert spiergeheugen en capaciteit in de hersenen om je te concentreren op preciezere bewegingen.
overspoeld door verschillende processen en heb je geen gelegenheid om je te concentreren op zoiets als drukvereffening. Daarom is het gebruik van de camera zo belangrijk, vooral in het begin. De cursist wordt opgenomen en ziet wat hij zelf niet kan zien. Als oplettendheid en mindfulness het overnemen en het lichaamsbewustzijn wordt getraind, neemt zelfbewustzijn de plaats in van feedback van de trainer en eventuele camera-opnames.
DOORZETTINGSVERMOGEN EN DISCIPLINE
Onze geest voedt ons constant redenen waarom het vandaag geen goede dag is om te sporten. Ik had vroeger weinig tijd om te trainen en dus was elke minuut training waardevol. Ik trainde met een hogere intensiteit dan veel van mijn vrienden die meer tijd te besteden hadden. Uiteindelijk had ik meer succes door elke duik op een gedisciplineerde manier te voltooien en het meeste uit de dag te halen.
MAAK PLEZIER!
We we leuk vinden, doen we graag. Als ik een doel en succes heb, kan ik lange tijd de discipline opbrengen om te trainen zonder plezier te hebben. Maar op den duur moet trainen ook leuk zijn. Sporten in een groep is leuker dan alleen. Varieer ook in je actviteiten. Ik jogde niet altijd dezelfde route en in de zomer verruilde ik het joggen af en toe voor fietsen of inline skaten om meer plezier in mijn training te brengen.
VEILIGHEID VOOROP
Apneutraining in het water moet altijd gebeuren met een partner. Als ik de zekerheid heb dat mijn partner of coach de veiligheid op zich neemt, kan ik dieper ontspannen en tot het uiterste duiken. Dat heeft ook te maken met goede communicatie. Vertrouwen in het buddyteam helpt me ook om mijn zelfvertrouwen op te bouwen.
WEES POSITIEF
Als we lachen, voelen we ons goed omdat ons lichaam endorfine aanmaakt en de afgifte van adrenaline wordt onderdrukt. Voordat ik mijn wereldrecord ijsduiken vestigde, begon ik in een positieve stemming. Hoewel duiken onder ijs koud, donker en mentaal vermoeiend kan zijn, heb ik geprobeerd te genieten van de duik. Bovenal moet je aardig zijn voor jezelf. Als je je hoofd het gevoel blijft geven: ‘Hoe goed ik ook heb gedoken, ik ben nog steeds niet tevreden’, dan zul je merken dat je op een gegeven moment - wellicht onbewust - de training zat gaat worden.
STERKE EN ZWAKKE PUNTEN
Het is duidelijk dat elke apneu-atleet disciplines heeft die beter bij hem passen. Er zijn maar weinig succesvolle allrounders die zowel in diepduiken als in dynamisch een kei zijn. Sommigen zijn goed met de monovin, anderen zonder vinnen. Een atleet moet echter niet te veel trainingstijd besteden aan het elimineren van zwakke punten, maar moet zich blijven ontwikkelen op gebieden waarin hij/zij uitzonderlijk kan zijn en een grotere kans van slagen zal hebben.