3 minute read
Steun en toeverlaat
Achter de schermen van de collegezaal
Goed onderwijs draait om meer dan alleen goede docenten. Op de achtergrond werkt een heel team om te zorgen dat alles soepel verloopt. Maar wat doet dit Education Support Team zoal?
Tekst: Irene Faas
Kwalitatief hoogstaand onderwijs dat alsmaar blijft verbeteren: dat is het doel van Yvonne de Vries. Over elk stapje binnen het onderwijs denkt ze na: ‘Het gaat niet alleen over hoe de docenten lesgeven, maar bijvoorbeeld ook over hoe tentamens er het beste uit kunnen zien. Daarnaast help ik onze medewerkers om zichzelf te verbeteren. Ik denk na over het hele systeem en help mee om het draaiende te houden.’
De Vries is onderdeel van het team beleid en onderwijsontwikkeling. Samen met het team onderwijscoördinatie, de examencommissie en het secretariaat vormt ze het Education Support Team (EST) van Tilburg School of Economics and Management (TiSEM). Aan het hoofd van het team staat Patricia Leemans. ‘Ik ben op veel vlakken de verbindende factor tussen TiSEM en de overkoepelende afdeling Academic Services’, legt ze uit. ‘Ik zie het als mijn taak om te zorgen dat de onderwijsprofessionals hun werk zo goed mogelijk kunnen uitvoeren.’
‘Het EST vormt een schakel tussen de studenten en de opleiding’, vertelt
Leemans. ‘Zowel voor de studenten als voor de opleidingsdirecteuren zijn de onderwijscoördinatoren het gezicht van de opleiding. De zaken die veel leven onder de studenten koppelen we terug naar de directeuren. Bij de examencommissie kunnen studenten terecht met verzoeken op het op het gebied van bijvoorbeeld vrijstelling van vakken. Ook klachten van studenten worden door de examencommissie afgehandeld. Als ondersteuningsteam spelen wij een belangrijke rol voor de student van het moment dat hij op de informatiedag komt kijken tot het moment van de diploma-uitreiking.’
Yvonne de Vries (links) en Patricia Leemans van het Education Support Team. ‘We moeten het samen doen: als één van de schakels breekt, loopt het hele systeem in de soep.’ BRAM BELLONI
Onderwijs op z’n kop
‘Opleidingsdirecteuren organiseren onderwijs, docenten geven het en studenten volgen het: wij zorgen dat dit allemaal mogelijk is’, vult de Vries aan. De taken van het EST lopen dan ook ver uiteen: van de planning van de vakken en het curriculum tot aan het begeleiden van studenten. Het begeleiden vindt zowel plaats in workshops als in spreekuren, waarin studenten één-op-één met een onderwijscoördinator kunnen praten. Zij helpen de studenten op weg of verwijzen ze door naar de juiste deskundige.
De Vries is medeverantwoordelijk voor het zo goed mogelijk laten verlopen van dit proces. ‘Het toverwoord is kwaliteit, en met name de verbetering daarvan’, zegt de Vries. En die kwaliteit wordt uitvoerig getest. ‘Elke vijf jaar krijgen we een beoordeling van Nederlandse en internationale instanties’, vertelt de Vries. ‘Zij kijken of het onderwijs aan de maat is en geven aanbevelingen. Wij gaan vervolgens met die aanbevelingen aan de slag om het onderwijs nóg beter te maken.’
Tussen die beoordelingen door zijn er ook genoeg andere werkzaamheden. Zo moest het volledige onderwijs in korte tijd gedigitaliseerd worden naar aanleiding van de coronacrisis. ‘Dat was een flinke klus’, zegt de Vries. ‘Het is meer dan een hoorcollege geven via Zoom. Ook de toetsing en de ontmoetingen tussen studenten vonden ineens online plaats. Ondertussen moet de kwaliteit natuurlijk hoog blijven.’
‘De hele organisatie van het onderwijs lag op z’n kop’, vervolgt ze. ‘Ik leid dit soort veranderingen in goede banen door over
zicht te bieden: Wat speelt er? Wat gaat goed en wat juist niet? Wat moeten we veranderen? En wie moeten we daarover informeren? Ik zorg dat al deze informatie teruggekoppeld wordt, zodat we er ook écht iets mee kunnen.’
Trots op haar team
‘We hebben met ongekende snelheid heel veel neer gezet in deze vreemde tijden’, zegt Leemans. ‘De digitale ontwikkelingen stonden al wel in de kinderschoenen als vorm van innovatie en een andere manier van onderwijs geven, maar dit was eigenlijk een meerjarig plan. En dan in één keer kom je in zo’n situatie… In twee maanden tijd hebben we zóveel gerealiseerd, ik durf met recht te zeggen dat ik heel trots ben op het hele team.’
‘Op zo’n moment besef je ook hoe hard je elkaar nodig hebt’, vult de Vries aan. ‘Wij zijn niet de enige die hier belangrijk in zijn. We kunnen niet zonder de input van de docenten en de studenten. We moeten het samen doen: als één van de schakels breekt, loopt het hele systeem in de soep. Dat wist ik natuurlijk al wel, maar tijdens zo’n crisis merk je dat nog veel sterker. We moeten met elkaar blijven praten.’
