18 minute read

Wi e uit de ieuwe wereld ee r drei

Wijnen uit de Nieuwe Wereld, een rondreis

In de voorbije vijf gildejaren besteedden we amper vijfzes proefavonden aan wijnen (deels) afkomstig uit wat we gemeenzaam de Nieuwe Wereld wijnlanden noemen (zie overzicht elders in dit nummer). Maar als we er een lijst van de top 10 wijnproducerende wijnlanden bijhalen dan merken we dat amper de helft daarvan de ‘klassieke’ oud Europese wijnlanden zijn. Naast hen prijken USA, China jawel, Argentinië, Chili, Australië, Zuid-Afrika. Best een goede reden dus om in een jubileumjaar een wijnwereldreisje te maken om de diversiteit en de steeds stijgende kwaliteit van deze ‘verre’ spelers aan te tonen. Onze wijnmeester liet wijselijk het Chinese vocht buiten beschouwing aangezien de beschikbaarheid hier ter plekke van interessante, authentiek Chinese flessen nog quasi nihil is. Dominique ging ook niet op zoek naar speciale, autochtone druivenrassen, op de Japanner na. Het werden vooral de grote ‘nationale’ rassen die op de proeftafel kwamen. Ze zocht dus vooral naar typiciteit en kwaliteit, telkens gekoppeld aan leuke suggesties qua food pairing. Japan We startten toepasselijk in het ‘land van de rijzende zon’. Wellicht onder impuls van onze vorige wijnmeester, Pierre Paul, die er al meermaals vertoefde en er in WS 71 (2013) een artikel aan wijdde. Japan is het oudste wijnland van Oost-Azië, met aanplantingen van in de 8° eeuw. Het is met zijn vele regen, moesson en tyfoons (terwijl ik dit schrijf raast een van de krachtigste ooit over het land) geen evident wijnland, en die fameuze rijzende zon laat het ook wel regelmatig afweten. Het is dan ook vooral een wit wijnland, met naast de alom aanwezige chardonnay ook een inheemse druif, koshu genaamd. (In rood werkt men, net als in ons landje, veel met hybride rassen, maar de klassiekers zijn toch ook in opmars). Yamanashi (31%), Nagano (23%) en Hokkaidō (17%) zijn de grootste wijnregio’s. Japan produceert ongeveer 1 miljoen hectoliter (vergelijkbaar met de Elzas), de export is echt minimaal. Het zal u niet verbazen dat de kwaliteitsbewuste Japanners kosten noch moeite sparen om hun wijngaarden te verzorgen en met hoogtechnologisch materiaal te vinifiëren. Het domein ‘Grace’ bestaat al bijna een eeuw (°1923), en is dus al aan de vijfde generatie toe met dochter Ayana Misawa, die in Frankrijk oenologie studeerde. Het ligt in Katsunuma, stadje in de Yamanashi regio, de bakermat van de Japanse wijnbouw (eiland Honshu, midden Japan). Het is hier wel héél regenachtig, met alle schimmelproblemen vandien, maar er zijn toch ook meer zonuren (2250) dan in Bordeaux. Ze kopen het overgrote deel van de druiven aan (voor 95% koshu) en hun eigen kleine wijngaard ligt in een gunstig micro-klimaat, op 400 m, aan de voet van de berg Kayagatake, met leisteen terroir. Ze werkten vroeger – zoals in de Vinho Verde – met pergola’s en haalden een wel zeer hoog rendement van meer dan 100hl/ha (30 ton druiven!). Maar Ayana gooide het roer om en opteerde voor ‘vertical shoot position’ van de stokken en reduceerde de opbrengst tot een kwalitatieve 7 ton/ha. De koshu druif was vroeger vooral een tafeldruif. Ze heeft een dikke roze (grijze, rode) schil en wit sappig vruchtvlees. Een late rijper, en zoals al gezegd, met zeer grote opbrengst, maar er is slechts 480ha aangeplant. Als wijndruif wordt ze pas sedert eind 19° eeuw aangewend. Ze geeft lichte, fruitige wijnen, ook al wegens zijn laag alcoholgehalte van 9,5 à 11,5%, en dikwijls een bitter staartje. Ze worden soms vergeleken met sauvignon uit Zuid Frankrijk. Grace vinifieerde de handgeplukte druiven in inox cuves en liet ze vijf maand rusten, uiteraard ook in inox. Grace Koshu Kayagake 2017 is bleekgeel, traant mooi. We ruiken limoen, passievrucht en pompelmoes, hij is wat grassig en floraal. De neus doet aan pinot blanc denken. De wijn heeft weinig molligheid en wordt gedragen door de aciditeit. In de mond doet hij inderdaad denken aan sauvignon blanc. Een fris bittere afdronk. We missen wat concentratie. Kan deze druif écht grote wijnen opleveren? wordt er geopperd in de zaal. 12/20 ptn; 18,5 € bij Matthys Wines Brugge. Food pairing : aperitief, gekruide gerechten, sushi, sashimi, tempura natuurlijk; gegrilde tonijn of zalm, gerookte vis; asperges, slaatjes.

Advertisement

Nieuw-Zeeland

In tegenstelling tot Japan is dit grote ‘dubbeleiland’ een zeer jonge speler op wereldvlak. Ook al gaan de eerste aangeplante stokken terug tot precies 200 jaar geleden, (het werk van de Anglicaanse missionarissen, en in 1851 van Franse paterkes in Hawkes Bay) toch kennen wij hier Nieuw-Zeelandse wijnen amper een dertig jaar, en dan nog. Nochtans is de export veel belangrijker dan het lokale verbruik (160.7 miljoen liter op fles + 170.7miljoen liter bulk export tegenover amper 50.8 miljoen liter eigen consumptie). Maar we weten allemaal dat het land fantastische sauvignon blancs maakt. In de periode 2010-19 verdubbelde de productie van sauvignon trouwens bijna: van 174 000 ton tot 302 000. Momenteel staat er 38 680 ha wijngaard in Nieuw-Zeeland; 24 000ha daarvan is sauvignon blanc! Op de tweede plaats staat natuurlijk pinot noir (5625 ha), eveneens met een best lekkere reputatie. Marlborough, in het Noorden van het Zuidelijk eiland gelegen, is veruit de grootste wijnregio (26 850ha, dus 73%), Hawkes Bay, de bekendste regio van Noordereiland is daar met zijn 4771ha maar een klein broertje bij. maakster is Evelyne Fraser die van Cloudy Bay komt. Ze wil verfijnde, gesofisticeerde, authentieke wijnen maken.

Geoogst ‘s nachts in april, ontrist en vervolgens licht geperst en koude stabilisatie ondergaan. Drie verschillende types gist werden gebruikt. Koude fermentatie (12 °C – 14 °C) in inox tanks en dan lagering op droesem en in inox tanks. Little Beauty Limited edition 2016 was lichtgeel met een groene schijn. Schitterende spiegel en mooie tranen. Uitbundig in de neus met pompelmoes, passievrucht, retronasaal een beetje buxus, grassig. Een fijne aciditeit, ondersteund door voldoende molligheid. Heel elegant. Een licht bittertje in de lange afdronk. Mooie wijn, zoals de naam het zegt. Evenwichtige structuur. 15/20p voor 16,75€ bij Altavina Grimbergen.

Food pairing Deze genietwijn zal het ook zeer goed doen bij schelpdieren, wit vlees en gerechten met basilicum

https://www.nzwine.com/en/media/statistics/annual-report.

Fleur Mc Cree

We proefden een sauvignon uit Waihopai Valley, Marlborough, van een domein dat zichzelf de verlokkelijke naam “Little Beauty” meegaf, gesticht in 2002 door een dame of course, Fleur Mc Cree. Alles moest eerst nog aangeplant worden, in eigen beheer en voor 100 % duurzame wijngaarden. De eerste wijn werd er in 2008 gemaakt (naast sauvignon ook pinot gris, riesling, gewurz en pinot noir). Het klimaat is er koel, veel zon, weinig regen en in de bodem vind je stenen, leem, fijn zand, kiezels, dat zorgt allemaal voor goede drainage. De huidige wijn

Chili Midden zestiende eeuw plantten de conquistadores en de Jezuïeten de eerste stokken in Chili. De druif die men païs zou noemen kwam er via Mexico en Peru. In de XX° eeuw moeten we toch tot de jaren tachtig wachten vooraleer politieke stabiliteit en betere regelgeving, taksen etc. zorgden voor een meer kwalitatieve bekommernis én voor (buitenlandse) investeringen in de sector, die zich sterk op export ging toeleggen. Het land verdubbelde zijn wijnoppervlakte tussen 1995 -2005, is nu 7de op de wereldwijnranglijst maar Chili heeft wel nog steeds vier maal minder wijngaardoppervlakte dan grote broer Argentinië (222 000 ha tgo Chili 48 200 ha). Maar wist u dat Chili eind 19de eeuw ook een bloeiende periode kende, toen heel Europa in zak en as zat door de phylloxera? Toen was de productie grotendeels in handen van een tiental familiale giganten, meerdere ervan hebben het ook nu nog voor het zeggen. Het lange land is verdeeld in zes grote wijnregio’s - Atacama, Coquimbo, Aconcagua , Central Valley, South enAustral -elk weer onderverdeeld in subregio’s. Zo is de Maipo Valley, gelegen in Central Valley en dichtbij de hoofdstad Santiago, de bekendste, maar dat weet u al lang. En Maule is de grootste. De wijn die Dominique koos komt echter uit Colchagua, de tweede grootste ook goed aangeschreven subregio van Central Valley, die zuidelijker ligt (tussen Rapél en Curicó). `Zoals elk groot wijnland probeert het land één druif als nationale trots naar voren te schuiven, de carmenère. Ooit een Bordelese druif, maar daar nu eerder een cusiosum (41ha in 2011). Begin van de jaren negentig merkten Franse wijnmaker Henri Valat en Jean-Michel Boursiquot,

een ampelograaf, dat er in Chili nog authentieke pre-phylloxera carmenère stond, eigenlijk een kruising van gros cabernet en cabernet franc. De druif werd trouwens ook lang vermengd en verward met merlot. Gevoelig voor coulure en botrytis geeft ze kleur (“rouge carmin”), schittering, rondeur en karakter aan blends met bvb cabernet sauvignon en merlot. Ik ken meerdere proevers die ze blind herkennen aan een paprika toets. Carmenère vind je ook in Argentinië, Italië, Kroatië en de Verenigde Staten. In 2018 produceerde Chili 77,5 miljoen liter carmenère, vier maal minder dan de meest aangeplante rode druif, cabernet sauvignon (en de helft minder dan de eerste witte druif sauvignon (146 mio l).

Montgras werd gesticht in 1993, door de broers Hernán en Eduardo Gras die vandaag toonaangevend zijn, ook in Maipo en Leyda. Het huidige team wordt geleid door Santiago Margozzini, ze werken op single vinyeards met zeer beperkte productie. Met als doel “improving something that is already good in essence”. Ze hebben de reputatie eigenzinnige maar betaalbare wijnen te maken, bio-gecertifieerd (2011)

https://montgras.cl/en/home/

Santiago Margozzini Montgras Antu Carmenère 2017 komt van Peumo terroir, waar nog ‘originele’ carmenère stokken werden aangeplant in 98-99. Hand geplukt, strenge tri. Verder een klassieke werkwijze met gisting aan < 28°C in inox. Pre- en post-fermentaire maceratie voor volle fruitexpressie. De wijn is diep kersenrood met een purperen rand en fijne tranen. Jong uitzicht. Een vrij open neus, herkenbaar als carmenère: aards, rokerig, grafiet, ingehouden paprika, donker fruit (bramen), rode bieten (dit past in de aardse geur), cuberdons. Vrij mollig, de tannine is mooi ingekapseld. Zacht in de mond. Geen erg lange afdronk maar mooie herinnering waarin de vegetale tannine de kop opsteekt. Warme wijn. 14,7/20 12,35 €; Kavino Winksele. Food pairing: pasta’s, risotto, kip maar ook rood vlees, zelfs te proberen met tonijn en zalm… Zuid-Afrika Het enige land van de avond waar we met de Commanderij al op bezoek waren, ja zelfs tweemaal! Meer nog, we bezochten ook de wijnmaker van wie we een wijn selecteerden: Anthony Russell Hamilton. Zijn domein, daterend van 1994, ligt in de ward met de onklopbaar mooie naam ‘Hemel en Aarde’, Walker Bay district en daarmee zitten we in de buurt van Hermanus en Cape Agulhas (meest Zuidelijke punt van Z-Afr), Cape South Coast region. Zuid-Afrika telt 5 regio’s, 26 districten en 68 wards (zie verder alle info in WS 78). Hemel en Aarde is vooral bekend voor zijn top pinots en chardonnays, maar er werd nu geopteerd voor een pinotage, de unieke Zuid-Afrikaanse cépage.

Pinotage werd in 1925 gecreëerd in Stellenbosch door Abraham Izak Perold, door het kruisen van pinot noir met cinsault die hier toen ‘hermitage’ genoemd werd. Het zou echter duren tot 1941 vooraleer de eerste pinotage wijn, van CT de Waal en Paul Sauer (Kanonkop) op de markt zou komen en voor de doorbraak naar het grote publiek moeten we wachten tot de jaren zestig. Beyer Truter (Beyerskloof) zou zorgen voor de internationale doorbraak van het ras. Pinotage kan van licht fruitige tot zeer krachtige wijnen geven. De toppers verouderen fenomenaal mooi, maar sommige proevers hebben het moeilijk met zijn uitgesproken aardsheid en rokerigheid of zelfs aceton toets; soms mist hij zuur of heeft hij teveel tannine, kortom geen evidente druif waarvan Paul Sauer ons zei :” pinotage is the juice extracted of women’s tongues and lion’s harts”. ‘Alsteblieft’, zou de Ronnie zeggen. Buiten Zuid-Afrika vind je er wel in Australië, N-Zeeland, Californië, maar in Europa, nee. `Southern Right is een deel van de Hamilton Russell wijngaarden, uitgebreid in 1975 door Tim en in 1991-1994 door zijn zoon Anthony, voor pinot en chardonnay. In 2005 kocht hij een westelijk aanpalend stuk grond van 448ha dat hij de naam Southern Right gaf, een verwijzing naar de in Hermanus veel gespotte walvissen die trouwens ook op het etiket staan. De stenige kleigrond vond hij ideaal om twee andere druiven tot bloei te laten komen: pinotage en sauvignon blanc. We hebben hier een zalig mild mediterraan klimaat (neerslag 450-800mm) met een zachte zeebries die voor afkoeling zorgt. De huidige wijnmaker is Hannes Storm, gediplomeerd in Stellenbosch; hij liep eerst stage bij Russell, werd dan in 2004 wijnmaker op Southern Right. Zijn ambitie is de optimale expressie van het terroir en van het eigen karakter van de pinotage op de beste percelen.

Southern Right Pinotage 2017, Hemel en Aarde Valley werd geoogst in maart 2017, na een moeilijk, te vochtig seizoen. Toch slaagde Hannes erin voldoende schilrijpheid te bekomen met een laag alcoholgehalte, en ook met een heel laag rendement van 24hl/ha. Malo op vat, en dan lagering van 9,5 maand. Hij koopt zelf zijn eik, en laat die door Franse tonneliers bewerken. Dat moet elegante, fijne wijnen geven met mineraliteit en mooi fruit. Commentaar: Donker kersenrood met een waterrandje. Mooie spiegel met veel trage tranen. Aroma’s: Immobiel : leder, rokerigheid, tabak, koffie, karamel, kruiden (kerrie, tijm, eucalyptus). Na walsen : donker fruit, putje, dierlijk. Smaak: Fijne zuren, zachte tannine met een vlotte molligheid. Afdronk: gemiddeld. Eindindruk: Kruidig, sappig, een elegante wijn. Score: 15,1/20 Prijs: 18,00€; Matthys Wines. Food pairing: rood vlees (liefst saignant), wild, pluim én pels; stoofpotjes, mediterrane gerechten met paprika’s, aubergine, etc. ; en een kaasschotel. van een beperkt oogstrendement, hij onderging 12 maand eiklagering, half nieuwe, half oude Franse vaten, en rustte dan een half jaartje op inox vòòr de botteling. Commentaar in de zaal: Donkerrood. Mooie kleur, met dikke gekleurde tranen. Aroma’s: Immobiel: discreet, een beetje hout, lichte kruidigheid. Na walsen: zeer complex. Zwart fruit (zwarte kersen), kruiden (zwarte peper, rozemarijn, munt), mineraal (grafiet), chocolade, een impressie van ‘After Eight’-chocolaatjes. Smaak: Veel body, krachtig, edele zuren en niet-storende tannine. Een stevige wijn. Kruidige, lange afdronk. Zeer sappig met zachte mondvulling, jammy, totaal anders dan de syrah uit de Rhône. Een intense, expressieve wijn, krachtig. Score: 15,6/20 Prijs: 14 € bij www.wereldwijnonline.be Food pairing: gebraden of geroosterd rundsvlees, gestoofd varkensvlees, lamsvlees, kangoeroe, kruidige gerechten of belegen cheddar.

Australië Onze bestemming in Australië is alweer een domein dat door dames gerund wordt. Hoe zou dat toch komen, zit de sekse van onze wijnmeester er voor iets tussen? Anyway, we gaan naar Coonawarra, een naam die de meesten onder ons bekend in de oren klinkt (Vraag examen meester proever: ”Welke subregio van South Australia is bekend voor zijn rode aarde?”). Het wijnareaal van Australië – met 63 Australian geographical Indications - is iets groter dan dat van Bordeaux (zo’n 110 000ha): 136 000ha (goed voor 1.73 mio ton), en 30% van hun wijnen zijn van shiraz druiven gemaakt. Shiraz is dus de koploper van het land. We kennen de druif natuurlijk goed, het is net als de cabernet een werelddruif. Haar roots liggen in de N Rhône, men weet nu ook dat het eigenlijk een kruising is van de mondeuse blanche (Savoie) en de dureza (Ardèche). Van de klassieke aroma’s van deze tanninerijke druif - cassis, frambozen, braambessen, viooltjes, kaneel, peper, leer, muscus, truffel, kruidnagel, zoethout – zijn het in Australië vooral de cassis en de viooltjes die in de neus schieten, en daarnaast zijn er het jammy karakter, de eucalyptus en de chocolade die de shiraz /syrah verrraden.

Penley Estate werd in 1988 gesticht door Kim, Ang en Bec Tolley, eigenlijk namen ze de wijnmakerij van hun ouders over. De naam is een samentrekking van Penfold + Tolley. Ze plantten eerst cabernet sauvignon, maar later vooral shiraz en in 1995 bouwden ze hun eigen winery. Hans Loder onderhoudt de wijngaarden, en Kate Goodman, één van de beste Australische wijnmakers, werkte er vanaf 2016, nu opgevolgd door Lauren Hansen. De Penly Estate, Coonawarra Shiraz 2016 is het resultaat

Ang en Bec Tolley USA California Clarksburg ligt in Yolo County, net onder Sacramento. De familie Bogl is er al aan de zesde generatie wijnbouw toe. In 1968 hadden Warren en Chris Bogle amper 4 ha eigen aanplant, langsheen de Sacramento River. In 2018 verkregen ze de Green Medal Leader Award, 96 % van hun druiven zijn “groen” gecertificeerd. Dana Stemmler en Eric Aafedt zijn er de wijnmakers. Hun doel : intensiteit, balans, fruitexpressie en vermijden van overrijpheid en te veel alcohol. Ze maken wel een dozijn wijnen, bijna allen in monocépage. We proefden de Old Vine Zinfandel. Aan Zin(fandel), de iconische Californische druif besteedden we reeds een proefavond, in confrontatie met zijn vermeende voorvader, de primitivo (zie WS 80, p 22). We weten pas recentelijk via DNA onderzoek dat de druif niet van Zuid-Italië maar wel van Kroatië komt, waar ze nu nog amper voorkomt als crljenak kastelanski. De druif wordt voor het eerst in 1857 in Napa Valley vermeld, maar in 1829 at men ze al als tafeldruif in Boston, onder de naam

tzinifándli. In Lodi, bijgenaamd “Zinfandel Capital of the World”, en Contra Costa County vinden we nog veel “old vines” die een zeer goede reputatie hebben.

Bogle, Old Vines Zinfandel 2016 komt van manueel geplukte druiven uit Lodi en Amador (veel vochtiger regio). De gisting duurde een week op grote inox tanks, à 24 °C – 32 °C. Nadien rijpt de wijn nog 12 maanden, uiteraard op Amerikaanse eik. druiven op ooghoogte hangen. De belangrijkste druif is eigenlijk de criolla, maar deze is vooral bestemd voor lokale consumptie. Drie andere belangrijke druivensoorten zijn de torrontés, de bonarda en de malbec. En met die laatste wil het land zich profileren: de malbec is aangeplant op 43 000 ha en goed voor 29% van de export. We kennen de druif uit de Cahors, waar ze ook côt of auxerrois heet, of populair “le vin noir”. Maar hier manifesteert het ras zich toch in een behoorlijk andere stijl.

Beschrijving : Kersenrood, medium geconcentreerd, vrij helder. Aroma’s : Fruit (kersen, aardbeien), kruidig, tabak, ceder, ‘Mon Chéri’ (de combinatie van kersen met chocolade). Zet goed aan in de mond. Veel zuren aanwezig, tannine en alcohol. Middellange afdronk. Eindindruk : Prettige, soepele, fruitige wijn, maar niet zo complex. Score: 14,9/20 Prijs: 14,50 €; Matthys Wines.

Food pairing: Gekruide Aziatische recepten zoals bvb Tandoori chicken, eend of wild, gegrilde worst met gekarameliseerde uien en pepers. Gorgonzola. De gekozen wijn komt uit de ons bekendste én grootste regio Mendoza, waar we kunnen spreken van een gematigd woestijnklimaat (amper 213 mm regen). De grote dag-nachtverschillen zijn ideaal voor de malbec. Fabre Montmayou ligt met zijn 300 ha in de uitlopers van de Anders op 1100 m hoogte. Deze cuvée komt van 15ha zeer oude stokken, op kiezel, kalk, klei bedekt met wat zand. Irrigatie is nodig met ‘Andeswater’. De stichters/wijnmakers, Hervé Joyaux Fabre uit Bordeaux en Pierre Noyer Montmayou uit de Lot kochten het domein aan in 1993 (in 2017 kochten ze ook 115 ha in de Lot , AOC Cahors) en worden beschouwd als de pionniers van kwaliteitsmalbec 100% in Argentinië.

De Gran Reservado 2014 wordt manueel geplukt, in kistjes van 20 kg, na selectie van trossen én bessen ondergaan de druiven een koude maceratie 10 °C – 12 °C, 5 dagen lang. Ze rijpen 1 jaar op Franse eik en krijgen nog een jaar fleslagering. Commentaar : Donkerrood, bijna zwart. Schitterende spiegel met lichtgekleurde tranen. Aroma’s : Donker fruit, koffie, animaal, leer, anijs. Retronasaal : bramen. Smaak : Een vlezige wijn met heel veel vulling. Middellange afdronk. Eindindruk : Deze wijn doet meer denken aan een Franse Malbec dan aan een Malbec uit Argentinië. Score: 15,6/20 Prijs: 18,99 € bij www. wereldwijnonline.be

Food pairing: rood vlees, wild, lamsvlees, geroosterd vlees, stofpotjes, rijke kazen, chocolade

Dana Stemmler en Eric Aafedt

Argentinië Dit gigantisch land is met ongeveer 225000 ha wijngaard over een N-Z afstand van zo’n 2400 km de grootste wijnproducent van Zuid-Amerika. De gemiddelde oogst bedraagt er 10.000 kilogram per hectare. Door het klimaat en de hoge opbrengst per hectare zijn de wijnen kwalitatief niet erg hoogstaand, uitzonderingen daargelaten. Een aantal wijngaarden werken nog met pergola’s waarbij de

Uruguay We begonnen én eindigen met een minder geproefd wijnland, Uruguay . Met zijn amper 8500ha wijngaarden staat het op nr 4 van Zuid-Amerika. De wijnbouw is er ook vrij recent, sedert 1870 ongeveer, en het werk van Braziliaanse, Spaanse en Italiaanse immigranten. De wijnbouw is geconcentreerd rond de hoofdstad Montevideo, 90% kunnen we trouwens in het zuiden van het land situeren (30- 35° breedtegraad). Uruguay schuift opmerkelijk de tannat druif naar voren, naast de cabernets. Ook curieus is het aandeel van de ‘claretes’, een mix van rode en witte wijn. Wist u dat Bernard Magrez en de cava reus Freixenet hier ook een voetje aan land hebben?

Tannat komt uit de Béarn, ten NW van de Pyreneeën. Een ras met dunne schil maar donkerpaars tot zwart-blauw, rijk aan kleurstoffen. De druif is in Frankrijk een beetje ‘berucht’ voor zijn strakke tannine die veel Madirans typeren. Food pairing: traag gegaarde lamsbout met salie,munt, look en olijfolie; blauwe kazen met geroosterede walnoten; geroosterd wild en steak béarnaise. Smakelijk!

De Garzòn wijngaard ligt zo’n 150 km ten Oosten van Montevideo. De bodem bestaat er uit verweerde rotsen = “ballast”, die geven excellente drainage en goede absorptie van mineralen in de ondergrond. Er is daar een grote biodiversiteit met meer dan 1000 perceeltjes. Alejandro Bulgheroni is een petroleum- en gasmiljardair die wereldwijd wel 15 domeinen bezit. Garzón kocht hij in 1999, 2006 : eerste aanplant. De winery is 19.050 m2 en dat geeft zo’n 2,2 miljoen liter wijn. Natuurlijk laat hij zijn wijn maken. Dat doet Alberto Antonini die cementen vaten en foudres van 5.000 l gebruikt en voor de lagering kleine eiken vaten. Hij probeert de natuurlijke aroma’s van de druif te bewaren. De Garzon Tannat reserva 2016 is manueel geplukt, gist in cementen vaten van 150 hl, ondergaat 6 – 12 maanden lagering op droesem in inox en houten vaten van 50 hl. Botteling augustus 2017.

De commentaar : Heel intens kersenrood, hoge concentratie, hoge viscositeit. Aroma’s : Zwart fruit (bramen), leer, chocolade. Een frisse neus. Smaak : Een heel grote verrassing in de mond. Fris maar reeds versmolten (voor een Tannat uit 2016). Eindindruk :’De beste Tannat die ik ooit geproefd heb’ dixit Koen Lebegge. Deze Tannat heeft geen veroudering nodig, Score: 16,2/20 Prijs: 14,99€ ook bij www.wereldwijnonline.be

Alberto Antonini

Tekst Luc Wieme,

PPT Dominique Markey

“We can choose from wines made better than they ever have been” Jancis Robertson

This article is from: