Co p de paz e poesía by José María Lores Pérez

Escolma de canciรณns pola Paz, de Bob Dylan

Anthology of Songs about Peace, by Bob Dylan

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Índice Blues da Terceira Guerra Mundial............................................................................................................3 Blues Paranoico de John Birch.................................................................................................................7 Cambio de garda.....................................................................................................................................10 Chamando ás portas do ceo....................................................................................................................12 Con Deus do noso lado...........................................................................................................................13 Déixame morrer cos meus pasos............................................................................................................15 Dura choiva vai caer...............................................................................................................................16 A enfermidade do lexionario..................................................................................................................19 Hai moito tempo, moi lonxe...................................................................................................................20 Home de paz...........................................................................................................................................21 Licenza para matar..................................................................................................................................23 Mundo político.......................................................................................................................................25 Oda á televisión......................................................................................................................................28 A resposta está no vento.........................................................................................................................30 Os señores da guerra...............................................................................................................................31 O soño de Bob Dylan.............................................................................................................................33

Fontes consultadas DYLAN, Bob, Letras completas (1962-2012), Malpaso, Barcelona, 2016, 1297 pp. http://www.elperiodico.com/es/noticias/ocio-y-cultura/bob-dylan-mejores-canciones-nobel-literatura5497215 http://www.bbc.com/mundo/noticias-37644233 http://www.musica.com/letras.asp?letras=2999 http://amediavoz.com/dylan.htm http://es.calameo.com/read/004952046e450942d8c16 http://www.coveralia.com/letras-traducidas-de/bob-dylan.php https://www.vagalume.com.br/bob-dylan/let-me-die-in-my-footsteps-traducao.html http://dylanchords.info/00_misc/long_ago_far_away.htm https://www.traduceletras.net/es/bob-dylan/man-of-peace/139098/ http://es.lyricsfeast.com/letra-licence-to-kill-de-bob-dylan-en-espanol.html

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Blues da Terceira Guerra Mundial

Hai tempo tiven un soño desconcertante Soñei que me metía na Terceira Guerra Mundial. Ao día seguinte fun a ver ao médico Para ver que me podía dicir. Díxome que fora un mal soño. De todos os xeitos eu non estaba preocupado en absoluto. Eran os meus propios soños e só existían na miña cabeza. Dixen eu: «Un momento nada máis, doutor, pasoume unha guerra mundial pola cabeza» Dixo el: «Enfermeira, colla o seu caderno; este mozo está demente» Colleume polo brazo. Eu dixen ai! Segundo aterraba no diván do psiquiatra. Díxome: «Cóntamo todo». Ben, pois todo empezou ás tres en punto da madrugada, E ao dar as e cuarto xa terminara. Eu estaba nun retrete cunha amante Cando decidín botar unha ollada polo boca da tapadeira Para ver quen podía acender as luces. Levanteime a dar unha volta E percorrín a cidade baleira, Pregunteime onde podería ir, Acendín un cigarro xunto a un parquímetro e seguín rúa abaixo. Era un día normal. Toquei o timbre dun refuxio antiatómico Asomei a cabeza e berrei, «Dádeme un feixón verde, son un home famento». Oín un disparo e saín fuxindo. Non os culpo demasiado de todos os xeitos, xa coñezo a miña facha. Na esquina de abaixo, xunto a un posto de salchichas, Vin a un home, díxenlle: «Que tal, amigo?, ninguén máis debe andar por aquí» Berrou algo e saíu escapado. Pensou que eu era un comunista. Localicei a unha moza e antes de que se puidese ir, Díxenlle: «Xoguemos a Adán e Eva» Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Collina da man e o meu corazón palpitaba, Pero ela díxome: «Si, home, estás tolo ou que?» «Non viches o que pasou a última vez que empezaron?» Vin a xanela do teu Cadillac alá na cidade. Non había ninguén por alí. Senteime ao volante E tirei pola rúa corenta e dous No meu Cadillac. Bo coche ese para conducir despois dunha guerra. Ben, lembro ter visto un anuncio, Puxen a emisora de emerxencia Pero non pagara a miña factura, así que a radio non ía ben. Acendín o meu tocadiscos, Era una canción de Johnny «Dille á túa Nai, dille ao teu Pai, Que o noso amor crecerá, Ooh-wah, Ooh-wah.» Sentinme solitario e triste, Necesitaba falar con alguén, Así que chamei á telefonista Aínda que só fóra por oír a alguén. «Ao oír o terceiro sinal Serán as tres en punto». Repetiuno durante máis dunha hora E logo colguei. Ben, o doutor interrompeume Dicindo: «Eh! Eu tamén estiven soñando iso mesmo ultimamente» «Pero o meu soño era algo distinto, verás Eu soñaba que o único que quedaba despois da guerra era eu, E non te vía por alí». Ben, o tempo pasou e agora parece Que todo o mundo soña o mesmo. Todos se ven paseando por aí e non ven a ninguén máis. A metade da xente pode estar no certo a maior parte das veces Uns cuantos poden estar no certo algunha vez, Pero ninguén pode estar no certo todo o tempo. Paréceme que Abraham Lincoln dixo: “Deixareivos aparecer nos meus soños se me deixades que apareza nos vosos”. Isto díxeno eu.

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Talkin´ World War III Blues

Some time ago a crazy dream came to me I dreamt I was walkin’ into World War Three I went to the doctor the very next day To see what kinda words he could say He said it was a bad dream I wouldn’t worry ’bout it none, though They were my own dreams and they’re only in my head I said, “Hold it, Doc, a World War passed through my brain” He said, “Nurse, get your pad, this boy’s insane” He grabbed my arm, I said, “Ouch!” As I landed on the psychiatric couch He said, “Tell me about it” Well, the whole thing started at 3 o’clock fast It was all over by quarter past I was down in the sewer with some little lover When I peeked out from a manhole cover Wondering who turned the lights on Well, I got up and walked around And up and down the lonesome town I stood a-wondering which way to go I lit a cigarette on a parking meter and walked on down the road It was a normal day Well, I rung the fallout shelter bell And I leaned my head and I gave a yell “Give me a string bean, I’m a hungry man” A shotgun fired and away I ran I don’t blame them too much though, I know I look funny Down at the corner by a hot-dog stand I seen a man I said, “Howdy friend, I guess there’s just us two” He screamed a bit and away he flew Thought I was a Communist Well, I spied a girl and before she could leave “Let’s go and play Adam and Eve” Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

I took her by the hand and my heart it was thumpin’ When she said, “Hey man, you crazy or sumpin’ You see what happened last time they started” Well, I seen a Cadillac window uptown And there was nobody aroun’ I got into the driver’s seat And I drove down 42nd Street In my Cadillac. Good car to drive after a war Well, I remember seein’ some ad So I turned on my Conelrad But I didn’t pay my Con Ed bill So the radio didn’t work so well Turned on my record player— It was Rock-a-day Johnny singin’, “Tell Your Ma, Tell Your Pa Our Love’s A-gonna Grow Ooh-wah, Ooh-wah” I was feelin’ kinda lonesome and blue I needed somebody to talk to So I called up the operator of time Just to hear a voice of some kind “When you hear the beep it will be three o’clock” She said that for over an hour And I hung up Well, the doctor interrupted me just about then Sayin’, “Hey I’ve been havin’ the same old dreams But mine was a little different you see I dreamt that the only person left after the war was me I didn’t see you around” Well, now time passed and now it seems Everybody’s having them dreams Everybody sees themselves Walkin’ around with no one else Half of the people can be part right all of the time Some of the people can be all right part of the time But all of the people can’t be all right all of the time I think Abraham Lincoln said that “I’ll let you be in my dreams if I can be in yours” I said that.

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Blues Paranoico de John Birch

Estaba triste e desolado, non sabía o que neste mundo ía facer, Os comunistas estaban á espreita, Por aire, Por terra Non me deixarían en paz... Entón corrín a toda presa E xunteime coa John Birch Society fíxenme cun carné secreto E saín a camiñar pola estrada. Yuhuu, agora son un verdadeiro johnbirchista! Moito coidado, comunistas! Estamos de acordo coas ideas de Hitler, Aínda que asasinara a seis millóns de xudeus. Non importa moito que fora un fascista, Polo menos non pode dicirse que fora comunista! Que é coma inxectarse malaria se tes un arrefriado Buscaba por todas partes a eses malditos comunistas Erguíame pola mañá e miraba baixo a cama, Miraba no vertedoiro, detrás da porta, Miraba na guanteira do meu coche. Non puiden atopalos... Buscaba comunistas arriba, abaixo e por todas partes miraba no vertedoiro e baixo a cadeira. Polo oco da cheminea, Eu ata mirei no meu retrete! Tiñan fuxido...Eles escaparon... Estaba sentado na casa só e comecei a suar, Imaxinando que estaban dentro do meu televisor mirei detrás da pantalla, e recibín unha descarga dende os meus pés ata o cerebro. Aqueles comunistas causaron iso! Sei que eles o fixeron... eses extremistas Deixei o meu emprego para traballar pola miña conta, mudei o meu nome polo de Sherlock Holmes. Seguin algunhas pistas co meu equipo de detective Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

E descubrin raias vermellas na bandeira americana! Mira ti esa Betsy Ross... Investiguei todos os libros da biblioteca, o noventa por cento deles habería que queimalos. investiguei a todas as persoas que coñecía, o noventa e oito por cento delas ten que marchar. O dous por cento restante son birchistas... coma min. Agora Eisenhower, é un espía ruso, tamén Lincoln, Jefferson e ese Roosevelt. Ata onde eu sei só existe un auténtico americano: George Lincoln Rockwell. Eu sei sen dúbida que odia aos comunistas porque manifestouse en contra da película Éxodo. Por fin comecei a entrar en razón Cando me quedei sen nada para investigar. Non me podía imaxinar facendo outra cousa, Entón agora eu estou na casa investigándome a min mesmo! Espero non descubrir nada... Ai, Señor!

Talkin’ John Birch Paranoid Blues

Well, I was feelin’ sad and feelin’ blue I didn’t know what in the world I wus gonna do Them Communists they wus comin’ around They wus in the air They wus on the ground They wouldn’t gimme no peace . . . So I run down most hurriedly And joined up with the John Birch Society I got me a secret membership card And started off a-walkin’ down the road Yee-hoo, I’m a real John Bircher now! Look out you Commies! Now we all agree with Hitler’s views Although he killed six million Jews It don’t matter too much that he was a Fascist At least you can’t say he was a Communist! That’s to say like if you got a cold you take a shot of malaria Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Well, I wus lookin’ everywhere for them gol-darned Reds I got up in the mornin’ ’n’ looked under my bed Looked in the sink, behind the door Looked in the glove compartment of my car Couldn’t find ’em . . . I wus lookin’ high an’ low for them Reds everywhere I wus lookin’ in the sink an’ underneath the chair I looked way up my chimney hole I even looked deep down inside my toilet bowl They got away . . . Well, I wus sittin’ home alone an’ started to sweat Figured they wus in my T.V. set Peeked behind the picture frame Got a shock from my feet, hittin’ right up in the brain Them Reds caused it! I know they did . . . them hard-core ones Well, I quit my job so I could work all alone Then I changed my name to Sherlock Holmes Followed some clues from my detective bag And discovered they wus red stripes on the American flag! That ol’ Betsy Ross . . . Well, I investigated all the books in the library Ninety percent of ’em gotta be burned away I investigated all the people that I knowed Ninety-eight percent of them gotta go The other two percent are fellow Birchers . . . just like me Now Eisenhower, he’s a Russian spy Lincoln, Jefferson and that Roosevelt guy To my knowledge there’s just one man That’s really a true American: George Lincoln Rockwell I know for a fact he hates Commies cus he picketed the movie Exodus Well, I fin’ly started thinkin’ straight When I run outa things to investigate Couldn’t imagine doin’ anything else So now I’m sittin’ home investigatin’ myself! Hope I don’t find out anything . . . hmm, great God!

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Cambio de garda Dezaseis anos Dezaseis bandeiras unidas sobre o campo Onde o bo pastor laméntase Homes e mulleres desesperados, divididos Despregando as súas ás baixo as follas que caen Chama o destino avancei desde as sombras cara ao mercado Comerciantes e ladróns, famentos de poder, o meu último negocio afundiuse. Ela cheira tan doce como as praderías onde naceu Na véspera do solsticio de verán xunto á torre. A lúa cruel O capitán asiste aos festexos Envía os seus pensamentos a unha doncela amada Cuxo rostro de ébano está máis aló do escrutable O capitán está triste, mais espera ver aínda o seu amor correspondido Afeitaron a súa cabeza debátese entre Xúpiter e Apolo Un mensaxeiro chegou cun reiseñor negro Vina na escaleira e non podía axudala pero seguina Seguina máis aló da fonte onde se quitou o veo. Tropecei cos meus pés Cabalguei deixando atrás a destrución das trincheiras Coas suturas frescas baixo unha tatuaxe en forma de corazón Sacerdotes renegados e traidoras bruxas novas Repartían as flores coas que che agasallara. O palacio dos espellos Onde os soldados can reflíctense O camiño sen fin e o pranto dos sinos As estancias baleiras que gardan a súa lembranza Onde as voces dos anxos musitan ás almas doutros tempos. Ela espértao Corenta e oito horas máis tarde, ao saír o sol Xunto ás cadeas rotas, loureiro silvestre e rocas rodando Ela está a pedir saber que medidas vai tomar agora El rexéitaa e ela aférrase aos dourados rizos do home. Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Señores, dixo el Non necesito a vosa organización, lustrei os vosos zapatos Movín as vosas montañas e marquei as vosas cartas Pero o Edén está a queimarse ou prepáranse para a aniquilación Ou os seus corazóns deberán ter coraxe para o cambio de garda. Virá a paz sobre rodas de lume con calma e esplendor Mais non haberá recompensa cando os seus falsos ídolos caian E a morte cruel réndase co seu pálido espectro repregado Entre o rei e a raíña de espadas.

Changing Of The Guards Sixteen years Sixteen banners united over the field Where the good shepherd grieves Desperate men, desperate women divided Spreading their wings ’neath the falling leaves Fortune calls I stepped forth from the shadows, to the marketplace Merchants and thieves, hungry for power, my last deal gone down She’s smelling sweet like the meadows where she was born On midsummer’s eve, near the tower The cold-blooded moon The captain waits above the celebration Sending his thoughts to a beloved maid Whose ebony face is beyond communication The captain is down but still believing that his love will be repaid They shaved her head She was torn between Jupiter and Apollo A messenger arrived with a black nightingale I seen her on the stairs and I couldn’t help but follow Follow her down past the fountain where they lifted her veil I stumbled to my feet I rode past destruction in the ditches With the stitches still mending ’neath a heart-shaped tattoo Renegade priests and treacherous young witches Were handing out the flowers that I’d given to you Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

The palace of mirrors Where dog soldiers are reflected The endless road and the wailing of chimes The empty rooms where her memory is protected Where the angels’ voices whisper to the souls of previous times She wakes him up Forty-eight hours later, the sun is breaking Near broken chains, mountain laurel and rolling rocks She’s begging to know what measures he now will be taking He’s pulling her down and she’s clutching on to his long golden locks Gentlemen, he said I don’t need your organization, I’ve shined your shoes I’ve moved your mountains and marked your cards But Eden is burning, either brace yourself for elimination Or else your hearts must have the courage for the changing of the guards Peace will come With tranquillity and splendor on the wheels of fire But will bring us no reward when her false idols fall And cruel death surrenders with its pale ghost retreating Between the King and the Queen of Swords. Chamando ás portas do ceo Mamá, quítame esta insignia. Xa non me serve de nada. Está a escurecer, está demasiado escuro para ver. Sinto coma se estivese a golpear nas portas do ceo. Golpeando nas portas do ceo Golpeando nas portas do ceo Golpeando nas portas do ceo Golpeando nas portas do ceo

Knockin On Heavens Door Mama, take this badge off of me I can’t use it anymore It’s gettin’ dark, too dark for me to see I feel like I’m knockin’ on heaven’s door. Knock, knock, knockin’ on heaven’s door Knock, knock, knockin’ on heaven’s door Knock, knock, knockin’ on heaven’s door Knock, knock, knockin’ on heaven’s door

Mama, put my guns in the ground Como tantas outras veces, Mamá, enterra as miñas pistolas I can’t shoot them anymore Xa non podo disparalas. That long black cloud is comin’ down Sobre min descende a gran nube negra I feel like I’m knockin’ on heaven’s door. Sinto coma se estivese a golpear nas portas do ceo. Golpeando nas portas do ceo Golpeando nas portas do ceo Golpeando nas portas do ceo Golpeando nas portas do ceo

Knock, knock, knockin’ on heaven’s door Knock, knock, knockin’ on heaven’s door Knock, knock, knockin’ on heaven’s door Knock, knock, knockin’ on heaven’s door

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan) Con Deus do noso lado O meu nome non significa nada e a miña idade tampouco, o país do cal proveño chámase Medio Oeste. Aí criáronme e ensináronme a respectar as leis, e que a terra na que vivo ten a Deus do seu lado. Os libros de historia cóntano, cóntano moi ben, que a cabalería cargou e os indios caeron, a cabalería cargou e os indios morreron. O país era novo con Deus do seu lado. A Guerra Hispano-Americana e cousa do pasado, e a Guerra Civil tamén foi pronto arrombada cos nomes dos heroes que debía lembrar coas armas nas súas mans e con Deus do seu lado. A Primeira Guerra Mundial, raparigos, cumpriu o seu destino, o motivo da loita endexamais o entendín. Pero aprendín a aceptalo, a aceptalo con orgullo, porque non se contan os mortos cando Deus está do teu lado. Cando a Segunda Guerra Mundial chegou ao seu fin, perdoamos aos alemáns e fixémonos os seus amigos, aínda que asasinasen a seis millóns fritíndoos nos seus fornos. Hoxe, os alemáns tamén teñen a Deus do seu lado.

30/I/2017

With God On Our Side Oh my name it is nothin’ My age it means less The country I come from Is called the Midwest I’s taught and brought up there The laws to abide And that the land that I live in Has God on its side. Oh the history books tell it They tell it so well The cavalries charged The Indians fell The cavalries charged The Indians died Oh the country was young With God on its side. Oh the Spanish-American War had its day And the Civil War too Was soon laid away And the names of the heroes l’s made to memorize With guns in their hands And God on their side. Oh the First World War, boys It closed out its fate The reason for fighting I never got straight But I learned to accept it Accept it with pride For you don’t count the dead When God’s on your side. When the Second World War Came to an end We forgave the Germans And we were friends Though they murdered six million In the ovens they fried The Germans now too Have God on their side.

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan) Aprendín a odiar aos rusos durante toda a miña vida, se outra guerra comezase teremos que combater con eles para odialos e temelos, para correr a escondernos e aceptar todo con valentía, con Deus do noso lado.

I’ve learned to hate Russians All through my whole life If another war starts It’s them we must fight To hate them and fear them To run and to hide And accept it all bravely With God on my side.

Pero agora temos as armas feitas de pos químicos, se nos obrigan a usalas verémonos forzados tamén a usalas. Tan só apertar o botón e acabas co mundo enteiro, e xamais farás preguntas cando Deus está do teu lado.

But now we got weapons Of the chemical dust If fire them we’re forced to Then fire them we must One push of the button And a shot the world wide And you never ask questions When God’s on your side.

Durante moitas escuras horas estiven a pensar en todo isto, en que Xesucristo foi traizoado cun bico. Pero non podo pensar por vós, teredes que decidir se é que Xudas Iscariote tivo a Deus do seu lado.

Through many dark hour I’ve been thinkin’ about this That Jesus Christ Was betrayed by a kiss But I can’t think for you You’ll have to decide Whether Judas Iscariot Had God on his side.

Así que agora voume, estou canso como un demo. A confusión que sinto, non hai lingua que poida explicala. As palabras enchen a miña cabeza e precipítanse ao chan. Se Deus está do noso lado, El deterá a seguinte guerra.

So now as I’m leavin’ I’m weary as Hell The confusion I’m feelin’ Ain’t no tongue can tell The words fill my head And fall to the floor If God’s on our side He’ll stop the next war.

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

30/I/2017

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Déixame morrer cos meus pasos

Let Me Die in My Footsteps

Non vou ir xacer baixo terra Porque alguén me diga que a morte me rolda Non vou deixarme morrer Cando xaza na miña tumba a miña cabeza vai estar alta, Déixame morrer cos meus propios pasos Antes de xacer baixo terra.

I will not go down under the ground ’Cause somebody tells me that death’s comin’ ’round An’ I will not carry myself down to die When I go to my grave my head will be high Let me die in my footsteps Before I go down under the ground.

Houbo rumores de guerra e houbo guerras O significado da vida perdeuse no vento E algunhas persoas pensan que o fin está preto No canto de aprender a vivir, están a aprender a morrer. Déixame morrer cos meus propios pasos Antes de xacer baixo terra.

There’s been rumors of war and wars that have been The meaning of life has been lost in the wind And some people thinkin’ that the end is close by ’Stead of learnin’ to live they are learnin’ to die Let me die in my footsteps Before I go down under the ground.

Non sei se son intelixente, pero creo que podo ver Cando queren facerme cego E se a guerra vén e a morte está en todas partes Déixame morrer sobre terra, non baixo terra Déixame morrer cos meus pasos Antes de xacer baixo terra.

I don’t know if I’m smart but I think I can see When someone is pullin’ the wool over me And if this war comes and death’s all around Let me die on this land ’fore I die underground Let me die in my footsteps Before I go down under the ground.

Sempre houbo persoas que propagan medo Estiveron falando da guerra moitos anos Lin todas as súas declaracións e non dixen nin unha palabra Antes de xacer baixo terra. eu non dixen nin unha palabra Pero agora Señor Deus, que a miña pobre voz se escoite. Déixame morrer cos meus pasos Antes de xacer baixo terra.

There’s always been people that have to cause fear They’ve been talking of the war now for many long years I have read all their statements and I’ve not said a word But now Lawd God, let my poor voice be heard Let me die in my footsteps Before I go down under the ground.

Se eu tivese rubís e riquezas e coroas Gustaríame comprar todo o mundo e mudaría as cousas Tiraría todas as armas e os tanques ao mar Xa que son erros dunha historia pasada. Déixame morrer cos meus pasos Antes de xacer baixo terra.

If I had rubies and riches and crowns I’d buy the whole world and change things around I’d throw all the guns and the tanks in the sea For they are mistakes of a past history Let me die in my footsteps Before I go down under the ground.

Let me drink from the waters where the mountain streams flood Let the smell of wildflowers flow free through my blood Let me sleep in your meadows with the green grassy leaves Déixame beber das augas arroiadas da montaña Déixame cheirar as flores silvestres fluíndo libres a través do meu sangue Let me walk down the highway with my brother in peace Let me die in my footsteps Déixame durmir nos teus prados sobre a herba verde Before I go down under the ground. Déixame camiñar pola estrada en paz co meu irmán. Déixame morrer cos meus pasos Go out in your country where the land meets the sun Antes de xacer baixo terra. See the craters and the canyons where the waterfalls run Nevada, New Mexico, Arizona, Idaho Sae do teu país, onde a terra fúndese co sol Let every state in this union seep down deep in your souls Mira os cráteres e os canóns onde caen as fervenzas And you’ll die in your footsteps Nevada, Novo México, Arizona, Idaho Before you go down under the ground. Deixa que cada estado da Unión enchoupe as vosas almas. E morreredes cos vosos pasos Antes de xacer baixo terra.

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Dura choiva vai caer

Oh, onde estiveches, filliño de ollos azuis? onde estiveches, meu mozo querido? Tropecei coa ladeira de doce brumosas montañas, andei e arrastreime en seis autoestradas curvas, andei no medio de sete bosques sombríos, estiven diante dunha ducia de océanos mortos, penetrei dez mil millas na boca dun cemiterio, e é dura, é dura, é dura, é moi dura, é moi dura a choiva que vai caer. Oh, e que viches, meu filliño de ollos azuis? Oh, que viches, meu mozo querido? Vin lobos salvaxes ao redor dun recentemente nado, vin unha autoestrada de diamantes que ninguén usaba, vin unha rama negra goteando sangue aínda fresco, vin unha habitación chea de homes cuxos martelos sangraban, vin unha branca escaleira cuberta de auga, vin dez mil oradores de linguas que estaban rotas, vin pistolas e espadas en mans de nenos, e é dura, é dura, é dura, e é moi dura, é moi dura a choiva que vai caer. E que oíches, meu filliño de ollos azuis? E que oíches, meu mozo querido? Oín o son dun trono, que ruxiu sen aviso, oín o bramar dunha onda que puido asolagar o mundo enteiro, oín cen tamborileiros cuxas mans ardían, oín dez mil murmurios e ninguén escoitando, oín a unha persoa morrer de fame, oín a moita xente rir, oín a canción dun poeta que morría na cuneta, oín o son dun pallaso que choraba no canellón, e é dura, é dura, é dura, é moi dura, é moi dura a choiva que vai caer. Oh, a quen atopaches, meu filliño de ollos azuis? E a quen atopaches, meu mozo querido? Atopei un neno pequeno xunto a un cabaliño morto, atopei un home branco que paseaba un can negro, atopei unha muller nova cuxo corpo estaba a arder, atopei a unha moza que me deu un arco da vella, atopei a un home que estaba ferido de amor, Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

atopei a outro, que estaba ferido de odio; e é dura, é dura, é dura, é moi dura, é dura a choiva que vai caer. E agora que farás, meu filliño preferido? E agora que farás, meu mozo querido? Vou regresar fóra antes que a choiva comece a caer, camiñarei cara ao abismo do máis profundo bosque negro, onde a xente é moita e as súas mans están baleiras, onde o veleno contamina as súas augas, onde o fogar do val atopa co desalento da sucia prisión, e a cara do verdugo está sempre ben escondida, onde a fame ameaza, onde as almas están esquecidas, onde o negro é a cor, e ningún o número, e contareino, direino, pensareino e respirareino, e reflectireino desde a montaña para que todas as almas poidan velo, logo mantereime sobre o océano ata que comece a afundirme, pero saberei ben a miña canción antes de empezar a cantala, e é dura, é dura, é dura, é moi dura, é dura a choiva que vai caer.

A hard rain's a gonna fall

Oh, where have you been, my blue-eyed son? Oh, where have you been, my darling young one? I’ve stumbled on the side of twelve misty mountains I’ve walked and I’ve crawled on six crooked highways I’ve stepped in the middle of seven sad forests I’ve been out in front of a dozen dead oceans I’ve been ten thousand miles in the mouth of a graveyard And it’s a hard, and it’s a hard, it’s a hard, and it’s a hard And it’s a hard rain’s a-gonna fall. Oh, what did you see, my blue-eyediessanpaio/ son? Oh, what did you see, my darling young one? I saw a newborn baby with wild wolves all around it I saw a highway of diamonds with nobody on it I saw a black branch with blood that kept drippin’ I saw a room full of men with their hammers a-bleedin’ I saw a white ladder all covered with water I saw ten thousand talkers whose tongues were all broken Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

I saw guns and sharp swords in the hands of young children And it’s a hard, and it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard And it’s a hard rain’s a-gonna fall. And what did you hear, my blue-eyed son? And what did you hear, my darling young one? I heard the sound of a thunder, it roared out a warnin’ Heard the roar of a wave that could drown the whole world Heard one hundred drummers whose hands were a-blazin’ Heard ten thousand whisperin’ and nobody listenin’ Heard one person starve, I heard many people laughin’ Heard the song of a poet who died in the gutter Heard the sound of a clown who cried in the alley And it’s a hard, and it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard And it’s a hard rain’s a-gonna fall. Oh, who did you meet, my blue-eyed son? Who did you meet, my darling young one? I met a young child beside a dead pony I met a white man who walked a black dog I met a young woman whose body was burning I met a young girl, she gave me a rainbow I met one man who was wounded in love I met another man who was wounded with hatred And it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard It’s a hard rain’s a-gonna fall. Oh, what’ll you do now, my blue-eyed son? Oh, what’ll you do now, my darling young one? I’m a-goin’ back out ’fore the rain starts a-fallin’ I’ll walk to the depths of the deepest black forest Where the people are many and their hands are all empty Where the pellets of poison are flooding their waters Where the home in the valley meets the damp dirty prison Where the executioner’s face is always well hidden Where hunger is ugly, where souls are forgotten Where black is the color, where none is the number And I’ll tell it and think it and speak it and breathe it And reflect it from the mountain so all souls can see it Then I’ll stand on the ocean until I start sinkin’ But I’ll know my song well before I start singin’ And it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard It’s a hard rain’s a-gonna fall.

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

A enfermidade do lexionario

Uns din que foi a radiación, outros que o micrófono tiña ácido algúns que a mestura petrificou os corazóns Mais, sexa o que sexa, axeonllounos ai! a enfermidade do lexionario. Oxalá tivera un dólar por cada morto deste ano teríaos ben collidos polo pescozo, máis dunha solteirona verteu unha lágrima o meu corazón encolleuse, sen dúbida ai! a enfermidade do lexionario. O avó pelexou na guerra revolucionaria, meu pai na de 1812 o tío pelexou en Vietnam e despois librou unha guerra en soidade Mais, sexa o que sexa, saíu de entre as árbores ai! a enfermidade do lexionario.

Legionnaire's disease

Some say it was radiation, some say there was acid on the microphone Some say a combination that turned their hearts to stone But whatever it was, it drove them to their knees Oh, Legionnaire’s disease. I wish I had a dollar for everyone that died within that year Got ’em hot by the collar, plenty an old maid shed a tear Now within my heart, it sure put on a squeeze Oh, that Legionnaire’s disease. Granddad fought in a revolutionary war, father in the War of 1812 Uncle fought in Vietnam and then he fought a war all by himself But whatever it was, it came out of the trees Oh, that Legionnaire’s disease.

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Hai moito tempo, moi lonxe

Long ago, far away

Predicar a paz e a irmandade Oh!, cal pode chegar a ser o prezo! Un home fíxoo fai xa moito tempo e colgárono dunha cruz. Hai moito tempo, moi lonxe, Estas cousas xa non pasan hoxe en día.

To preach of peace and brotherhood Oh, what might be the cost! A man he did it long ago And they hung him on a cross Long ago, far away These things don’t happen No more, nowadays.

As cadeas de escravos Arrastrábanse polo chan Coas cabezas e os corazóns agachados Pero isto foi en tempos de Lincoln E iso foi hai moito tempo. Hai moito tempo, moi lonxe Cousas como esta xa non pasan hoxe en día.

The chains of slaves they dragged the ground With heads and hearts hung low But it was during Lincoln’s time And it was long ago Long ago, far away Things like that don’t happen No more, nowadays.

Os canóns de guerra disparan a súa carraxe O mundo enteiro sangrou Os corpos dos homes flotaron nas beiras De océanos de lama. Hai moito tempo, moi lonxe, Cousas como esta xa non pasan hoxe en día.

The war guns they went off wild The whole world bled its blood Men’s bodies floated on the edge Of oceans made of mud Long ago, far away Those kind of things don’t happen No more, nowadays.

Un home tiña moitos cartos Outro non tiña nin para comer Un home vivía como un rei O outro mendigaba na rúa Hai moito tempo, moi lonxe Estas cousas xa non pasan hoxe en día.

One man had much money One man had not enough to eat One man he lived just like a king The other man begged on the street Long ago, far away Things like that don’t happen No more, nowadays.

Un home morreu por un coitelo moi afiado Un home morreu pola bala dun rifle Un home morreu de tristeza Ao ver o linchamento do seu fillo Hai moito tempo, moi lonxe Cousas como esta xa non pasan hoxe en día.

One man died of a knife so sharp One man died from the bullet of a gun One man died of a broken heart To see the lynchin’ of his son Long ago, far away Things like that don’t happen No more, nowadays.

Os gladiadores matábanse os uns aos outros Isto foi en tempos dos romanos A xente encirrábaos cos miradas sanguinarias Mentres os seus ollos e a súa mente cegábase Hai moito tempo, moi lonxe Cousas como esta xa non pasan hoxe en día.

Gladiators killed themselves, It was during the Roman times. People cheered with bloodshot grins As eye and minds went blind. Long ago, far away Things like that don't happen no more nowadays.

E falar de paz e irmandade Cal pode chegar a ser o prezo! Un home fíxoo hai moito tempo e colgárono dunha cruz. Hai moito tempo, moi lonxe Cousas como esta xa non pasan hoxe en día. Non?

And to talk of peace and brotherhood, Oh, what might be the cost! A man he did it long ago And they hung him on a cross. Long ago, far away Things like that don't happen no more nowadays,do they?

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Home de paz Mira pola xanela, nena, hai unha escena que quererías capturar A banda está a tocar 'Dixie', un home ten a man tendida Podería ser o Führer Podería ser o sacerdote da localidade Sabes que ás veces Satanás se presenta como un home de paz. Ten facilidade de palabra, ten moita labia coñece as cancións de amor de todos os tempos As boas intencións poden ser fatais Ámbalas dúas mans poden estar cheas de graxa Sabes que ás veces Satanás se presenta como un home de paz. Primeiro está no fondo, e logo na parte dianteira Ámbolos dous ollos miran coma se estivesen cazando coellos Ninguén pode ver a través del nin sequera o Xefe de Policía Sabes que ás veces Satanás se presenta como un home de paz. Ben, cóllete cando estás esperando polo raio de sol cóllete cando os teus problemas pesan unha tonelada Podería estar de pé ao teu lado A persoa que menos te chamaría á atención Oín que ás veces Satanás se presenta como un home de paz. Ben, pode ser engaiolante, pode ser aburrido Pode baixar polas cataratas do Niágara no bocoi da túa caveira Podo cheirar que algo se cociña Podo dicir que vai ser unha festa Sabes que ás veces Satanás se presenta como un home de paz. É un bo home, un gran filántropo sabe exactamente onde tocarte, cariño, e como te gusta ser bicada El arrodearate cos seus brazos Podes sentir a tenra caricia da besta Sabes que ás veces Satanás se presenta como un home de paz. Ben, o ouveo do lobo ouveará esta noite, a cobra reptará Árbores milenarias de súpeto caerán Queres casar? Faino agora! Mañá toda a actividade cesará Sabes que ás veces Satanás se presenta como un home de paz. Nalgún lugar a nai chora polo seu fillo de ollos azuis sostén os brancos zapatiños e un xoguetiño roto El vai seguindo unha estrela igual que a seguiron os tres homes desde Oriente Oín que ás veces Satanás se presenta como un home de paz.

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Man of Peace Look out your window, baby, there’s a scene you’d like to catch The band is playing “Dixie,” a man got his hand outstretched Could be the Führer Could be the local priest You know sometimes Satan comes as a man of peace. He got a sweet gift of gab, he got a harmonious tongue He knows every song of love that ever has been sung Good intentions can be evil Both hands can be full of grease You know that sometimes Satan comes as a man of peace. Well, first he’s in the background, then he’s in the front Both eyes are looking like they’re on a rabbit hunt Nobody can see through him No, not even the Chief of Police You know that sometimes Satan comes as a man of peace. Well, he catch you when you’re hoping for a glimpse of the sun Catch you when your troubles feel like they weigh a ton He could be standing next to you The person that you’d notice least I hear that sometimes Satan comes as a man of peace. Well, he can be fascinating, he can be dull He can ride down Niagara Falls in the barrels of your skull I can smell something cooking I can tell there’s going to be a feast You know that sometimes Satan comes as a man of peace. He’s a great humanitarian, he’s a great philanthropist He knows just where to touch you, honey, and how you like to be kissed He’ll put both his arms around you You can feel the tender touch of the beast You know that sometimes Satan comes as a man of peace. Well, the howling wolf will howl tonight, the king snake will crawl Trees that’ve stood for a thousand years suddenly will fall Wanna get married? Do it now Tomorrow all activity will cease You know that sometimes Satan comes as a man of peace. Somewhere Mama’s weeping for her blue-eyed boy She’s holding them little white shoes and that little broken toy And he’s following a star The same one them three men followed from the East I hear that sometimes Satan comes as a man of peace.

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan) Licenza

30/I/2017

para matar

O home pensa que porque goberna a terra pode facer con ela o que queira E se as cousas non cambian pronto, farao. O home forxou a súa ruína, O primeiro paso foi tocar a lúa. Hai unha muller na miña rúa, sentada mentres a noite pasa. Pregunta quen lle retirará a súa licenza para matar. Tómano, instrúeno e prepárano para a vida e póñeno nunha ruta que leva cara a enfermidade, Logo entérrano con estrelas, venden o seu corpo como se fora un coche de segunda man. Hai unha muller na miña rúa, senta cara ao outeiro. Pregunta quen lle retirará a súa licenza para matar. Camiña cara a destrución, con medo e confundido, sacáronlle o cerebro con gran destreza. Só cre nos seus ollos E os seus ollos, só lle din mentiras. Mais hai unha muller na miña rúa, Sentada treme de frío. Pregunta quen lle retirará a súa licenza para matar. Podes ser ruidoso, alcohólico, Rompecorazóns, esgotador non deixar pedra sen remover. Pode ser un actor nunha trama iso podería ser todo o consigas Ata que aprendas con claridade dos teus erros. Agora axeónllase diante dun altar dunha charca de auga estancada e cando contempla a súa imaxe reflectida, séntese realizado O home oponse ao xogo limpo, quéreo todo e quéreo a súa maneira. Hai unha muller na miña rúa sentada mentres a noite pasa. Pregunta quen lle retirará a súa licenza para matar. Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

License to kill

Man thinks ’cause he rules the earth he can do with it as he please And if things don’t change soon, he will Oh, man has invented his doom First step was touching the moon. Now, there’s a woman on my block She just sit there as the night grows still She say who gonna take away his license to kill? Now, they take him and they teach him and they groom him for life And they set him on a path where he’s bound to get ill Then they bury him with stars Sell his body like they do used cars. Now, there’s a woman on my block She just sit there facin’ the hill She say who gonna take away his license to kill? Now, he’s hell-bent for destruction, he’s afraid and confused And his brain has been mismanaged with great skill All he believes are his eyes And his eyes, they just tell him lies. But there’s a woman on my block Sitting there in a cold chill She say who gonna take away his license to kill? Ya may be a noisemaker, spirit maker Heartbreaker, backbreaker Leave no stone unturned May be an actor in a plot That might be all that you got ’Til your error you clearly learn. Now he worships at an altar of a stagnant pool And when he sees his reflection, he’s fulfilled Oh, man is opposed to fair play He wants it all and he wants it his way. Now, there’s a woman on my block She just sit there as the night grows still She say who gonna take away his license to kill? Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Mundo político

Vivimos nun mundo político O amor non ten sitio. Vivimos nunha época en que os homes cometen crimes, e os crimes non teñen rostro. Vivimos nun mundo político. Colgan as estalactitas. Soan as campás da voda e os anxos cantan. As nubes cobren o chan. Vivimos nun mundo político. Meten á sabedoría no cárcere. podrece nunha cela e lévana ao inferno e non queda ninguén que siga o seu rastro. Vivimos nun mundo político. Onde a misericordia está condenada á morte. A vida está nos espellos, e a morte desaparece subindo os chanzos do banco máis próximo. Vivimos nun mundo político. Onde a coraxe é cousa do pasado. As casas están enmeigadas e os nenos non son desexados. O próximo podería ser o teu último día. Vivimos nun mundo político. Podemos velo e sentilo. Pero non hai ninguén que indague e a baralla está marcada Todos sabemos que é real. Vivimos nun mundo político. Nas cidades do medo. Pouco a pouco atópaste no medio pero nunca pescudas porqué estás aí. Vivimos nun mundo político. Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Baixo o microscopio. Podes viaxar onde queiras e colgarte aí mesmo. Sempre terás soga dabondo. Vivimos nun mundo político. Virando e movéndonos sen parar. Apenas espertas prepárante para que sempre tomes a saída que parece máis fácil. Vivimos nun mundo político. Onde a paz non é benvida. Botárona lonxe da porta para que vague un pouco máis ou lévana ao paredón. Vivimos nun mundo político. Todo é deste ou daquel. Empoléirate no cadro e grita o nome de Deus. Pero nunca saberás cal é.

Political World

We live in a political world Love don’t have any place We’re living in times where men commit crimes And crime don’t have a face. We live in a political world Icicles hanging down Wedding bells ring and angels sing Clouds cover up the ground. We live in a political world Wisdom is thrown into jail It rots in a cell, is misguided as hell Leaving no one to pick up a trail. We live in a political world Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Where mercy walks the plank Life is in mirrors, death disappears Up the steps into the nearest bank. We live in a political world Where courage is a thing of the past Houses are haunted, children are unwanted The next day could be your last. We live in a political world The one we can see and can feel But there’s no one to check, it’s all a stacked deck We all know for sure that it’s real. We live in a political world In the cities of lonesome fear Little by little you turn in the middle But you’re never sure why you’re here. We live in a political world Under the microscope You can travel anywhere and hang yourself there You always got more than enough rope. We live in a political world Turning and a-thrashing about As soon as you’re awake, you’re trained to take What looks like the easy way out. We live in a political world Where peace is not welcome at all It’s turned away from the door to wander some more Or put up against the wall. We live in a political world Everything is hers or his Climb into the frame and shout God’s name But you’re never sure what it is. Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Oda á televisión

Unha vez en Londres saín a pasear Por un sitio chamado Hyde Park onde a xente adoita falar. Sobre todos os deuses, teñen a súa propia opinión A calquera que pase por alí, a ese é ao que falan. Un nun pedestal faláballe á xente, Sobre o deus da tele e toda a dor que trae “É unha luz demasiado brillante para os ollos” dixo “Se nunca viches ningunha, é unha bendición” Achegueime máis, púxenme nas puntas dos pés, Dous homes diante de min leáronse a golpes, O home estaba a falar dos nenos que de pequenos Están a ser sacrificados diante deste altar ao son dunhas nanas. “As noticias do día emítense sen pausa, Os últimos chismes, as coplas máis recentes. A vosa mente é o voso templo, conservádea bela e libre, Non deixedes que a envileza algo que non poidades ver”. “Rezade pola paz”, dixo. Podía sentirse na multitude a reacción, Íaseme a cabeza, a súa voz resoaba poderosa: “Destruirá a vosa familia, o voso feliz fogar, Ninguén pode protexervos dela unha vez acesa” “Guiaravos cara estrañas ocupacións, Conduciravos á terra da froita prohibida, Revolveravos os miolos e arrastraraos por aí. Ás veces hai que facer como Elvis e apagar o maldito chisme a tiros”: “Todo foi pensado para facervos perder a cabeza” dixo, “E cando tentedes centrarvos, xa non haberá nada que facer. Cada vez que a miredes a cousa empeorará, Se creedes que vos está enganchando, chamade a unha enfermeira”. A multitude empezou a alborotarse e colleron ao home, Houbo empuxóns e cotenadas, todo o mundo botou a correr. Un equipo da tele estaba alí para gravalo, saltáronme por encima, Máis tarde, pola noite, vino todo na tele. Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

T.v. Talkin' Song

One time in London I’d gone out for a walk Past a place called Hyde Park where people talk ’Bout all kinds of different gods, they have their point of view To anyone passing by, that’s who they’re talking to. There was someone on a platform talking to the folks About the T.V. god and all the pain that it invokes “It’s too bright a light,” he said, “for anybody’s eyes If you’ve never seen one it’s a blessing in disguise” I moved in closer, got up on my toes Two men in front of me were coming to blows The man was saying something ’bout children when they’re young Being sacrificed to it while lullabies are being sung. “The news of the day is on all the time All the latest gossip, all the latest rhyme Your mind is your temple, keep it beautiful and free Don’t let an egg get laid in it by something you can’t see” “Pray for peace!” he said. You could feel it in the crowd My thoughts began to wander. His voice was ringing loud “It will destroy your family, your happy home is gone No one can protect you from it once you turn it on” “It will lead you into some strange pursuits Lead you to the land of forbidden fruits It will scramble up your head and drag your brain about Sometimes you gotta do like Elvis did and shoot the damn thing out” “It’s all been designed,” he said, “to make you lose your mind And when you go back to find it, there’s nothing there to find Every time you look at it, your situation’s worse If you feel it grabbing out for you, send for the nurse" The crowd began to riot and they grabbed hold of the man There was pushing, there was shoving and everybody ran The T.V. crew was there to film it, they jumped right over me Later on that evening, I watched it on T.V. Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

resposta está a flotar no vento

Cantos camiños debe percorrer un home, antes de que lle chames "home"? Cantos mares debe sucar unha branca pomba, antes de durmir na area? Cantas veces deben voar as balas de canón, antes de ser prohibidas para sempre? A resposta, amigo meu, está a flotar no vento, a resposta está a flotar no vento. Cantos anos pode existir unha montaña, antes de que sexa levada polo mar? Cantos anos poden vivir algúns, antes de que se lles permita ser libres? Cantas veces pode un home virar a cabeza, e finxir que simplemente non viu nada? A resposta, amigo meu, está a flotar no vento. A resposta está a flotar no vento. Cantas veces debe un home levantar a vista, antes de poder ver o ceo? Cantas orellas debe ter un home, antes de poder oír á xente chorar? Cantas mortes serán necesarias, antes de que nos deamos conta, de que morreu demasiada xente? A resposta, amigo meu, está a flotar no vento. A resposta está a flotar no vento.

30/I/2017

Blowin' in The Wind How many roads must a man walk down Before you call him a man? Yes, ’n’ how many seas must a white dove sail Before she sleeps in the sand? Yes, ’n’ how many times must the cannonballs fly Before they’re forever banned? The answer, my friend, is blowin’ in the wind The answer is blowin’ in the wind. How many years can a mountain exist Before it’s washed to the sea? Yes, ’n’ how many years can some people exist Before they’re allowed to be free? Yes, ’n’ how many times can a man turn his head Pretending he just doesn’t see? The answer, my friend, is blowin’ in the wind The answer is blowin’ in the wind. How many times must a man look up Before he can see the sky? Yes, ’n’ how many ears must one man have Before he can hear people cry? Yes, ’n’ how many deaths will it take till he knows That too many people have died? The answer, my friend, is blowin’ in the wind The answer is blowin’ in the wind .

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

Os señores da guerra

30/I/2017

Masters of War

Veñan señores da guerra, vostedes que constrúen todas as armas, vostedes que constrúen os avións da morte, vostedes que constrúen as grandes bombas, vostedes que se esconden detrás de paredes, vostedes que se esconden detrás de escritorios, só quero que saiban que podo ver detrás das súas máscaras.

Come you masters of war You that build all the guns You that build the death planes You that build the big bombs You that hide behind walls You that hide behind desks I just want you to know I can see through your masks.

Vostedes que nunca fixeron nada excepto construír para destruír, vostedes xogan co meu mundo coma se fose un xoguetiño de vostedes, poñen unha arma na miña man e escóndense dos meus ollos e danse volta e corren afastándose cando voan rápidas as balas

You that never done nothin’ But build to destroy You play with my world Like it’s your little toy You put a gun in my hand And you hide from my eyes And you turn and run farther When the fast bullets fly.

Como antes Xudas, menten e enganan. Unha guerra mundial pode gañarse quérenme facer crer pero vexo a través dos seus ollos, e vexo a través dos seus cerebros, como vexo a través da auga que corre polo meu sumidoiro.

Like Judas of old You lie and deceive A world war can be won You want me to believe But I see through your eyes And I see through your brain Like I see through the water That runs down my drain.

Vostedes axustan os gatillos para que outros disparen e logo retroceden e observan. Cando o número de mortos ascende escóndense nas súas mansións mentres o sangue dos mozos escápase dos seus corpos e entérrase no barro.

You fasten the triggers For the others to fire Then you set back and watch When the death count gets higher You hide in your mansion As young people’s blood Flows out of their bodies And is buried in the mud.

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Vostedes propagaron o peor medo que alguén puido lanzar: o medo para traer nenos ao mundo por ameazar ao meu bebé aínda non nado nin nomeado, vostedes non merecen o sangue que corre polas súas veas.

You’ve thrown the worst fear That can ever be hurled Fear to bring children Into the world For threatening my baby Unborn and unnamed You ain’t worth the blood That runs in your veins.

Canto sei como para falar cando non corresponde? Vostedes poderían dicir que son novo, poderían dicir que non teño educación, pero hai unha cousa que sei, a pesar de ser máis novo que vostedes: mesmo Xesús nunca esquecería o que vostedes fan.

How much do I know To talk out of turn You might say that I’m young You might say I’m unlearned But there’s one thing I know Though I’m younger than you Even Jesus would never Forgive what you do.

Déixenme preguntarlles unha cousa: o diñeiro que teñen é tan bo como para comprarlles o perdón? Pensan que tería ese poder? Creo que atoparán cando lles chegue a hora da morte que todo o diñeiro que fixeron nunca servirá para recuperar as súas almas.

Let me ask you one question Is your money that good Will it buy you forgiveness Do you think that it could I think you will find When your death takes its toll All the money you made Will never buy back your soul.

E espero que morran e que a morte lles chegue pronto; eu seguirei os seus cadaleitos na pálida tarde, e observarei mentres os baixan ata o seu leito último, e quedarei parado fronte ás súas tumbas ata asegurarme que estean mortos.

And I hope that you die And your death’ll come soon I will follow your casket In the pale afternoon And I’ll watch while you’re lowered Down to your deathbed And I’ll stand o’er your grave ’Til I’m sure that you’re dead.

Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

O soño de Bob Dylan

Mentres viaxaba nun tren rumbo ao oeste caín durmido para tomar un descanso, tiven un soño que me entristeceu acerca de min mesmo e dos primeiros amigos que tiven. Cos ollos medio abatidos fixeime na habitación onde os meus amigos e eu pasamos tantas tardes, onde todos xuntos superamos máis dunha tormenta, rindo e cantando até as primeiras horas do amencer. Xunto á vella estufa de madeira onde colgaban os nosos chapeus, onde diciamos as nosas palabras e cantabamos as nosas cancións, onde non desexabamos nada e estabamos satisfeitos cantando e falando sobre o mundo exterior. Cos corazóns inquedos pola calor e o frío, nunca pensamos que chegariamos a envellecer. Criamos que podiamos sentarnos e divertirnos aí por sempre, mais as nosas verdadeiras probabilidades eran dun millón unha. Que fácil era distinguir o negro do branco, era moi sinxelo distinguir o mal do ben. E as nosas alternativas eran poucas, así que nunca se nos ocorreu que o único camiño polo que andabamos estalaría en mil anacos. Pero cantos anos pasaron xa, tantas xogadas gañadas e perdidas e tantos os camiños tomados polos meus amigos. A ningún deles volvin a velo. Desexo, desexo, desexo en balde que simplemente nos sentásemos naquela habitación outra vez; dez mil dólares pagaría gustoso por iso, pagaríaos se as nosas vidas puidesen ser como entón. Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Bob Dylan's Dream

While riding on a train goin’ west I fell asleep for to take my rest I dreamed a dream that made me sad Concerning myself and the first few friends I had. With half-damp eyes I stared to the room Where my friends and I spent many an afternoon Where we together weathered many a storm Laughin’ and singin’ till the early hours of the morn. By the old wooden stove where our hats was hung Our words were told, our songs were sung Where we longed for nothin’ and were quite satisfied Talkin’ and a-jokin’ about the world outside. With haunted hearts through the heat and cold We never thought we could ever get old We thought we could sit forever in fun But our chances really was a million to one. As easy it was to tell black from white It was all that easy to tell wrong from right And our choices were few and the thought never hit That the one road we traveled would ever shatter and split. How many a year has passed and gone And many a gamble has been lost and won And many a road taken by many a friend And each one I’ve never seen again. I wish, I wish, I wish in vain That we could sit simply in that room again Ten thousand dollars at the drop of a hat I’d give it all gladly if our lives could be like that. Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”

co P de Paz e Poesía (Escolma de Cancións pola Paz, de Bob Dylan)

30/I/2017

Escolma de cancións pola Paz, de Bob Dylan

Anthology of Songs about Peace, by Bob Dylan

& Equipo de Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” - IES “San Paio”