28
deFryskeMarren // GEZOND&FIT
WOON-ZORG INITIATIEF WILHELMINAOORD IN SINT NICOLAASGA
“WE WILLEN DE BEWONERS FIJ JAREN BEZORGEN” Op het prachtige landgoed WilhelminaOord in Sint Nicolaasga is sinds 2018 woon-zorg initiatief ‘WilhelminaOord’ gevestigd. Er zijn dertig appartementen gerealiseerd voor tijdelijke of permanente bewoning voor bewoners met uiteenlopende zorgvragen. In het huis hebben onder andere mensen met dementie volledige vrijheid, kunnen echtparen bij elkaar blijven en mogen ook huisdieren mee. Directeur en eigenaar Ben Okkema geeft ons op een uitzonderlijk warme herfstdag in oktober een rondleiding door het huis en over het uitgestrekte landgoed. “We willen bewoners fijne, laatste jaren bezorgen.”
De bomen kleuren rood en oranje en hier en daar hangt nog een geheimzinnig flardje mist. Ben Okkema, directeur en één van de twee eigenaren van woon-zorg initiatief ‘WilhelminaOord’, begroet ons hartelijk vanaf het bordes. Al lopend over het 7,5 hectare tellende landgoed vertelt hij over het ontstaan van en het reilen en zeilen in het huis.
VEEL PERSOONLIJKE AANDACHT Het Wilhelminaoord is zonder twijfel één van de mooiste gebouwen van Sint Nicolaasga, een lust voor het oog. Het Wilhelminaoord is in 1907 als rustoord voor minder bedeelde dames gebouwd in opdracht van de freules Van Eysinga, die zelf de rechtervleugel in de zomer bewoonden als buitenverblijf. Het gebouw, inmiddels een rijksmonument, is daarna eigendom geweest van diverse instanties, waaronder het GGZ. “In 2017 heb ik op deze plek samen met mijn compagnon Albert Oosting het particuliere woon-zorg initiatief ‘WilhelminaOord’ opgericht, een kleinschalig huis met veel persoonlijke aandacht voor de bewoners”, vertelt Okkema. “Ik heb veel gewerkt in de gehandicaptenzorg en zag daar dat ouders vochten voor aandacht en zorg en een goede woning voor hun kind. In de ouderenzorg heeft dertig jaar efficiency en schaalvergroting tot vervreemding van zowel bewoners als medewerkers geleid. Bewoners met dementie verblijven op gesloten afdelingen en echtparen worden vaak uit elkaar gehaald. Dat doen we hier op WilhelminaOord echt anders.” Albert Oosting, de compagnon van Ben Okkema, realiseerde tevens ‘Bos- en Meerzicht’ in Oudemirdum en ‘Huys ter Swaach’ in Beetsterzwaag.
“EIGEN REGIE, ONDANKS VERLIES VAN FUNCTIES, STAAT BIJ ONS VOOROP”
NIET IN HOKJES Het landgoed herbergt dertig zorgappartementen voor zowel alleenstaanden als echtparen en voor tijdelijke of permanente bewoning. “Er wordt iedere dag vers gekookt”, vertelt Okkema. “De appartementen zijn ruim, hebben een eigen kitchenette en een balkon of terras met fantastisch uitzicht. Onze medewerkers – inmiddels zijn we al met een team van ruim zestig parttimers – zijn goed opgeleid, lief en geduldig en geven de bewoners veel aandacht. We denken hier niet in hokjes; bewoners met dementie wonen niet apart, maar draaien mee in het gewone leven. En natuurlijk lopen mensen weleens weg, met name in het begin, maar dan lopen we even mee en begeleiden we hen. Bewoners lopen tenslotte in hun eigen tuin.
Ben Okkema bij de kas en pluktuin van Wilhelmina Oord: “In de ouderenzorg heeft dertig jaar efficiency tot vervreemding geleid; dat doen we hier echt anders”
rond. Na het overlijden van mijn vrouw haalde mijn zoon mij naar Friesland. En het bevalt me heel goed, ik wandelde voorheen iedere dag hier in de tuin met mijn grote vriend, mijn hond Hannes. Helaas is hij overleden. Nu heb ik gezelschap van Goofy. De sociale sfeer in het huis is ronduit geweldig. Sommige mensen hebben geen of weinig familie in de buurt wonen, dus dan is het onderlinge contact tussen bewoners extra belangrijk. Soms lees ik
Wat we merken aan bewoners met dementie die de vrijheid krijgen, is dat hun proces veel milder verloopt. Ze wonen tussen de andere bewoners waar ze zich aan kunnen optrekken, en krijgen alle tijd en ruimte om aan hun nieuwe woonomgeving te wennen. We hebben een grote diversiteit aan bewoners. Mensen die altijd de regie over hun leven hebben gehad en dat nog willen. Of kinderen en kleinkinderen die hun ouders of opa en oma dat gunnen.”
GEWELDIGE SOCIALE SFEER Tijdens de rondleiding op het landgoed komen we bewoner Jan Willem Stallmann (86) tegen. In zijn kielzog zijn kat Goofy die om hem heen springt. “Ik woon hier nu een aantal jaren”, vertelt Stallmann. “Ik was in mijn werkzame leven inkoper voor damesmode en reisde de wereld Jan Willem Stallman met kat Goofy voor bij bordes Wilhelmina Oord
