Θραξ Πανκc, από τρία χωριά χωριάτες

ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

Συνέντευξη: Αλεξάνδρα Τσόμπου

Θραξ Πανκc, δηλαδή θρακιώτικα α λα πανκ. Η ακρόασή τους είναι εμπειρία: Νταούλια, θρακιώτικες λύρες, γκάιντες, ζουρνάδες, ηλεκτρικές κιθάρες. Αυτά είναι τα μέσα με τα οποία επιλέγουν οι Θραξ Πανκc να φέρουν την παράδοση στα μέτρα τους. Μια μπάντα, που προσαρμόζει τη δική της οπτική σε παραδοσιακά τραγούδια και μελωδίες, ακόμα κι αν στο χωριό τους, ακούγοντάς τους, κάνανε στην αρχή πως δεν τους ξέρουν. Ο Γιώργος Σταυρίδης, ο Βαΐτσης Χαρακοπίδης και ο Πάνος Γκίνης είναι από τρία χωριά χωριάτες, όλα από την περιοχή της Θράκης. Από πανηγύρια ξεκίνησαν αλλά δεν είναι μόνο για τα πανηγύρια. Οι ίδιοι, πάντως, χαρακτηρίζουν τον ήχο τους ως Πανκοπανηγυροψυχεδέλεια και ήδη μετρούν συνεργασίες με καλλιτέχνες σαν τον Δημήτρη Μητσοτάκη αλλά και κοινές εμφανίσεις με μπάντες που εκπροσωπούν την ελληνική trip hop, το dub και την ηλεκτρονική μουσική όπως οι M.A.t.E. Ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του΄19. Έχει στο εξώφυλλό του το κορίτσι με την παραδοσιακή θρακιώτικη φορεσιά και την παραμάνα και είναι διαθέσιμος για ακρόαση και αγορά στο διαδίκτυο.

Θρακιώτικη πανκοψυχεδέλεια... Πως αντιδρά ο κόσμος και πως αντέδρασαν οι ντόπιοι;

Στην αρχή βλέπαμε διαφόρων ειδών αντιδράσεις. Άλλοι μας κοιτούσαν περίεργα και κάνανε πως δεν μας ξέρουν, άλλοι χορεύανε ξέφρενα και άλλοι πάλι μας έλεγαν τρελούς. Το τελευταίο καιρό βλέπουμε ότι ο κόσμος που έρχεται στις συναυλίες μας είναι προετοιμασμένος και ξέρει τι θα ακούσει, οπότε η αντίδραση του συνήθως είναι ένα μεγάλο χαμόγελο και χορός μέχρι και το τελευταίο λεπτό της συναυλίας. Σίγουρα υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα κάποιες απόψεις του τύπου «με ποιο δικαίωμα πειράζετε την παράδοση», αλλά αποτελούν μια μικρή μειοψηφία. Πέραν τούτου, ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό που κάνουμε έρχεται ως αποτέλεσμα σεβασμού στην παράδοση μας, οπότε νιώθουμε πολύ καλά με τον εαυτό μας.

ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΒΛΕΠΑΜΕ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΕΙΔΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ. ΆΛΛΟΙ ΜΑΣ ΚΟΙΤΟΥΣΑΝ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΚΑΙ ΚΑΝΑΝΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΞΕΡΟΥΝ, ΆΛΛΟΙ ΧΟΡΕΥΑΝΕ ΞΕΦΡΕΝΑ ΚΑΙ ΆΛΛΟΙ ΠΑΛΙ ΜΑΣ ΈΛΕΓΑΝ ΤΡΕΛΟΥΣ

Ποιο θα λέγατε είναι το βασικό χαρακτηριστικό της θρακιώτικης μουσικής;

\Συνήθως στην παραδοσιακή μουσική θα ακούσεις στίχους που έχουν να κάνουν με τη καθημερινότητα του ανθρώπου, τα προβλήματά του, τις χαρές του, τις λύπες του και όλα αυτά πάντα σε συνδυασμό με το φυσικό του περιβάλλον. Η θρακιώτικη μουσική δε διαφέρει από αυτό το μοτίβο. Μουσικά, είναι ένα είδος με τρομερή ένταση και πάθος, όπου ο συνδυασμός της γκάιντας και του νταουλιού δίνει μια ιδιόμορφη δυναμική. Τα θρακιώτικα, όπως και όλη η παραδοσιακή μουσική σε όλο τον κόσμο, πάντα εξελίσσονταν επηρεάζοντας, αλλά και επηρεαζόμενη από γεωγραφικά κοντινές περιοχές και γειτονικούς πολιτισμούς. Σήμερα χάρη στην τεχνολογία, αυτό συμβαίνει με πολύ μεγαλύτερη ευκολία μεταξύ και των πιο απομακρυσμένων τοποθεσιών.

Επιβιώνετε μόνο από την μπάντα;

Προς το παρόν, η μπάντα επιβιώνει μόνο από μας. Ο καθένας μας κοιτάει να κάνει και άλλα πράγματα για να ανταπεξέλθει οικονομικά. Σίγουρα πάντως δε θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε εύκολα αν δεν είχαμε τη μπάντα. Η ευχαρίστηση που μας προσφέρει όταν κάνουμε πρόβες ή είμαστε πάνω στη σκηνή, είναι για μας ένα μικρό ελιξίριο ζωής.

Γάμοι, πανηγύρια, φεστιβάλ, μουσικές σκηνές, συνεργασίες... Τι θυμάστε έντονα, τι μένει τελικά από όλα αυτά;

Δεν θα ξεχάσουμε την πρώτη φορά που παίξαμε μαζί με τον Πάνο Γκίνη, ήταν η στιγμή που όλοι νιώσαμε πως το συγκρότημα πρόκειται να γυρίσει σελίδα. Ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμασταν, την κατάλληλη στιγμή που πραγματικά έμελλε να επηρεάσει όσο τίποτε άλλο την μετέπειτα πορεία μας και τις ζωές μας. Επίσης το μικρό τουρ που ευτυχώς προλάβαμε να ζήσουμε λίγο πριν την είσοδό μας, στην εποχή του κορονοϊού, ήταν πραγματικά μία πρωτόγνωρη εμπειρία για μας. Αυτό που μένει είναι η συμμετοχή, η ανταπόκριση και η ενέργεια του κοινού.

Θα συνεχίσετε παραδοσιακά; Θα γράψετε και δικό σας στίχο;

Ναι, ήδη έχουμε γράψει τραγούδια με δικό μας στίχο. Σίγουρα δεν είναι σαν τα παραδοσιακά της Θράκης. Και πως να είναι άλλωστε. Οι εποχές αλλάζουν και οι μουσικές εξελίσσονται. Παρ όλα αυτά, υπάρχει αρκετό από το ηχόχρωμα της παραδοσιακής Θρακιώτικης μουσικής.

Οι δυο από εσάς κατοικείτε μόνιμα στον Έβρο. Τι εικόνα έχετε για το μεταναστευτικό, το οποίο πήρε ανησυχητικές διαστάσεις την περίοδο πριν τον κορονοϊό; Τι κάνει η παροιμιώδης «κυρά Κατίνα» που ακούμε στο ομώνυμο τραγούδι σας που έγινε επιτυχία; Αυτή που ακούει για πρόσφυγες και φτύνει τον κόρφο της;

Εφέτος, το μεγαλύτερο διάστημα ήμασταν στην Αθήνα οπότε δεν είχαμε άμεση επαφή με όσα συμβαίνανε στον βόρειο Έβρο. Από περιγραφές των δικών μας ανθρώπων, ξέρουμε πως υπάρχει αγωνία. Όχι για τους ανθρώπους που θέλουν να περάσουν τα σύνορα. Άλλωστε θα ήταν χαζό να φοβάσαι άοπλα γυναικόπαιδα. Αλλά για τη στάση της Τουρκίας και την αντίδραση της ελληνικής πλευράς. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι κατατρεγμένοι άνθρωποι που είχαν την ατυχία να ζούνε σε εμπόλεμες περιοχές ή σε χώρες με απολυταρχικά καθεστώτα και δυστυχώς πέφτουν θύματα μιας παγκόσμιας πολιτικής, που σκοπός και στόχος της είναι μόνο το οικονομικό όφελος. Δυστυχώς, σε διάφορα βίντεο που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο αντικρίσαμε και ντροπιαστικές για την περιοχή μας εικόνες, ακόμη και ακραίες φασιστικές και ρατσιστικές συμπεριφορές συμπολιτών μας, τις οποίες και ευχόμαστε να μη ξαναδούμε. Τώρα αν θες να μιλήσουμε για την «κυρά Κατίνα», νομίζω όλοι μας είχαμε «την τύχη» να την πετύχουμε σε περιστατικά όπως αυτά που μόλις περιγράψαμε, ενώ τις μέρες πριν ξεκινήσει η καραντίνα την είδαμε και στα σούπερ μάρκετ να αδειάζει τα ράφια με τα χαρτιά υγείας και τα αντισηπτικά, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την πλήρη αδιαφορία της για το κοινωνικό σύνολο.