Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΝΝΑΒΗΣ

1998

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΚΛΩΣΤΙΚΗΣ ΚΑΝΝΑΒΗΣ

Κείμενο: You May Say... team

Στο πρώτο τεύχος του περιοδικού CannabiStreet - του πρώτου περιοδικού για την κάνναβη που κυκλοφόρησε στη χώρα - ο υπουργός Γεωργίας μιλάει για την κάνναβη Sativa L, σε μια συνέντευξη που από πολλούς τότε θεωρήθηκε προκλητική. Η «μυθολογία» μάλιστα της εποχής, θέλει η αποκαθήλωση του υπουργού που ακολούθησε, να έχει αφορμή αυτήν τη συνέντευξη. Είμαστε στην εποχή που ο Απόστολος Γκλέτσος ερωτεύεται την τσιγγάνα Ερατώ και η Ελλάδα τραγουδάει «Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δεν σκέφτηκα», ενώ στην Ευρώπη της ΕΟΚ, όπου η καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης είναι ήδη νόμιμη, ανεβαίνει στα charts το «Frozen» της Μαντόνα. Στη Βουλή οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι 162. Οι «πιο ψαγμένοι» από αυτούς σιγοτραγουδούν το «Άμα δεις τα παιδιά, πες τους μόνο ένα γειά», ενώ «οι πιο απενοχοποιημένοι» υπουργοί, όπως ο Δικαιοσύνης, κ. Ευάγγελος Γιαννόπουλος, το «Βρήκες το ευαίσθητο σημείο μου, κι αυτό είναι μείον μου, κι αυτό είναι μείον μου»... Ευαίσθητο σημείο των καιρών εκείνων και το άσμα αυτό, καθώς σύμφωνα με την περιβόητη δήλωση του κ. Γιαννόπουλου, τα σκυλάδικα δεν είναι σκυλάδικα, «είναι κέντρα πολιτισμού».

«ΕΓΚΑΙΝΙΑ» ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, 15 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΨΉΦΙΣΗ ΤΟΥ

Στην κυβέρνηση Σημίτη, ομότιμοι του κ. Τζουμάκα υπουργοί είναι, μεταξύ άλλων, οι Άκης Τσοχατζόπουλος, Θεόδωρος Πάγκαλος, Γιώργος Παπανδρέου, Γιάννος Παπαντωνίου και Λάμπρος Παπαδήμος, ενώ στη χώρα θεμελιώνονται έργα, όπως το μετρό της Αθήνας, το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, η Αττική Οδός και η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου. Έργα για τα οποία εδώ και χρόνια «πληρώνουμε διόδια», ενώ για τις τελικές ρυθμίσεις του «νόμου για την κάνναβη» 22 έτη μετά ακόμη «κόβουμε την κορδέλα».

Στη συνέντευξη, ο Στέφανος Τζουμάκας μιλάει στον Ηλία Μπαρμπίκα και φωτογραφίζεται από τον Πάνο Πετρόπουλο. «Δεν μπορεί να απαγορεύεται στην Ελλάδα η καλλιέργεια της κάνναβης σατίβα –της κλωστικής κάνναβης, δηλαδή. Ο νόμος που έχουμε είναι αντικοινοτικός» δηλώνει. Και αλλάζει τα δεδομένα, καθώς οι Έλληνες που εκείνη την εποχή αποπειρώνται να ασχοληθούν με την καλλιέργεια του φυτού βρίσκουν μπροστά τους την δυσπιστία και την άρνηση των Αρχών. Η ΕΟΚ όμως, όχι μόνο επιτρέπει την καλλιέργεια της κλωστικής κάνναβης, αλλά την επιδοτεί κιόλας. «Ήδη 250 χιλιάδες στρέμματα κάνναβης καλλιεργούνται στην Ευρώπη», λέει ο υπουργός. «Τι πρέπει να κάνει ένας αγρότης που θέλει να καλλιεργήσει κάνναβη σατίβα;» ρωτάει ο δημοσιογράφος. «Να υποβάλει πρόταση στη διεύθυνση Γεωργίας του νομού του» απαντάει ο κ. Τζουμάκας ωσάν να ήταν το πιο απλό πράγμα. Συνεχίζει βέβαια διευκρινίζοντας: «Εκεί θα του πουν ότι δεν το επιτρέπει ο νόμος. Αυτός μπορεί να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο και να πάρει την απόφαση που έχει ήδη εκδοθεί για την Γερμανία. Δε θα χρειαστεί καν να δικαστεί η υπόθεση. Θα βγάλουν από το κομπιούτερ την υπόθεση και θα του πουν ότι αποτελεί νομολογία».

ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ... ΘΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΙ

Ο τ. υπουργός στη συνέντευξή του, αναφέρεται και στα πλεονεκτήματα της καλλιέργειας του φυτού έναντι άλλων, όπως το βαμβάκι, αλλά και στην εν δυνάμει σύνδεση της κάνναβης ελληνικής καλλιέργειας «με τη βιομηχανία χάρτου και υφάσματος». Εμφανίζεται μάλιστα να γνωρίζει καλά το θέμα, αφού μιλώντας για την περιεκτικότητα του φυτού στην ψυχοδηλωτική τετραϋδροκανναβινόλη-THC λέει χαρακτηριστικά: «δε θα πρέπει να ξεπερνάει το 0,3%». Τη συνέντευξη του 1998 συμπλήρωναν οι δηλώσεις του υφυπουργού Γεωργίας της εποχής, κ. Δημήτρη Σωτηρλή, σύμφωνα με τις οποίες μόλις ολοκληρωθεί η δι-υπουργική συνεννόηση «σε τρεις μήνες, θα είμαστε έτοιμοι». Τελικά, χρειάστηκαν 180 μήνες, 15 χρόνια δηλαδή, μέχρι να φτάσουμε το 2013 να αποκτήσουμε ως χώρα μια αξιοπρεπή νομοθεσία σχετικά με την καλλιέργεια της κλωστικής – βιομηχανικής κάνναβης. Ενώ ακόμη και σήμερα δεν έχουμε καταφέρει να ρυθμίσουμε με επάρκεια τα αναγκαία με τη μεταποίηση και την κυκλοφορία των σχετικών προϊόντων.