MONOGRAFIA
Piotr Butowski
Śmigłowiec bojowy Kamow Ka-52 Aligator Ka-52 to jeden z trzech nowoczesnych rosyjskich śmigłowców bojowych. Siły Powietrzno-Kosmiczne Federacji Rosyjskiej otrzymały już około 125 Ka-52 i dostawy trwają. Ten egzemplarz należy do 15. Brygady Lotnictwa Armijnego w Ostrowie.
Jednomiejscowy śmigłowiec bojowy Ka-50 w czasie służby w ośrodku szkolenia bojowego i przeszkalania załóg lotnictwa armijnego w Torżku. Łącznie wyprodukowano 19 Ka-50, część z których przerobiono później w Ka-52.
70
W latach 1980. dwa śmigłowce współzawodniczyły o zamówienie Ministerstwa Obrony ZSRR na nowy śmigłowiec bojowy, następcę Mi-24. Formalnie zwycięstwo przyznano Ka-50 (W-80, izdielije 800) biura konstrukcyjnego Nikołaja Kamowa, którego pierwszy prototyp oderwał się od ziemi 17 czerwca 1982 r.; pilotem był Nikołaj Biezdietnow. 14 grudnia 1987 r. komisja rządowa zadecydowała kontynuować prace nad Ka-50 i następnie uruchomić jego produkcję w zakładzie w Arsienjewie; ten zakład produkował śmigłowce Mi-24 dla ZSRR. Jednocześnie polecono kontynuować rozwój Mi-28 z przeznaczeniem na eksport, z planowaną produkcją w Rostowie nad Donem, który robił wtedy eksportowe wersje Mi-24.
P
ierwszy seryjny śmigłowiec bojowy Ka50 wystartował w Arsienjewie 22 maja 1991 r. Produkcja szła bardzo powoli z powodu braku pieniędzy; łącznie wyprodukowano 19 śmigłowców, w większości używanych do prób, w tym przerobionych później w Ka-52. W szczytowym punkcie rosyjskie lotnictwo armijne użytkowało tylko sześć Ka-50, wszystkie w 344. Ośrodku Prób Wojskowych i Przeszkalania Personelu Latającego w Torżku. Para Ka-50 została użyta w wojnie w Czeczenii między grudniem 2000 i lutym 2001 r. W ciągu lat dziewięćdziesiątych testowano kilka eksperymentalnych wersji Ka-50 z różnym wyposażeniem, w tym nocą wersję Ka-50Sz (W-80Sz1, izdielije 800Sz1). Najbardziej niezwykłe w koncepcji Ka50 było to, że był to śmigłowiec jednomiejscowy, z wysokim poziomem automatyzacji. Ten fakt starano się jak najdłużej ukryć i pierwszy prototyp latał z domalowanymi fałszywymi oknami kabiny drugiego członka załogi oraz ładowni. Układ nośny Ka-50 ma dwa współosiowe przeciwbieżne wirniki nośne, typowe dla Kamowa i doskonalone przez biuro konstrukcyjne przez kilka dziesięcioleci. Inna cecha Ka50 nietypowa dla śmigłowców to system ratowania pilota z fotelem katapultowym K-37-800. Ka-50 nie miał radaru i jego głównym systemem celowniczym był system optoelektroniczny
Lotnictwo Aviation International
I-251W Szkwał-W sprzężony z przeciwpan- nazwanej Awangard-1 polegającej na skoncernymi pociskami kierowanymi Wichr. struowaniu dwumiejscowego śmigłowca wielozadaniowego Ka-52, inaczej W-80Sz2, izdielije 800Sz2 lub izdielije 800.06, później Dwuosobowy Ka-52 Jednakże z czasem Ministerstwo Obrony nazwanego w Federacji Rosyjskiej Aligator. ZSRR oceniło, że drugi członek załogi jest Rok później u Mila zamówiono nocną wersję niezbędny, jeśli śmigłowiec ma wykonywać Mi-28N, inaczej Awangard-2. Pytanie, jak rozmieścić dwuosobową skomplikowane zadania nocą i w trudnych warunkach atmosferycznych. 15 czerw- załogę konstruktorzy Kamowa kierowani ca 1990 r. Kamow dostał zamówienie na przez Siergieja Michiejewa rozstrzygnęli wykonanie pracy badawczo-rozwojowej nietypowo: poszerzyli przednią część ka-
GRUDZIEŃ 2019
