Jubileuszowo? Sławomir Osiński
Kilka słów o konferencji z okazji 30-lecia „Refleksji”
Poczułem się wielce udziadowiony, gdy z okazji trzydziestych urodzin „Refleksji” naszła mnie taka oto refleksja: jestem od czasopisma starszy dwukrotnie. Przy poprzednim jubileuszu jakoś sobie nie uświadomiłem plugawości biegnącego czasu, a teraz skonstatowałem, że ponad trzy dekady zajmuję się problemami oświaty jako samorządowiec, publicysta i wykładowca, staram się wpływać na decyzje władz poprzez działalność w Ogólnopolskim Stowarzyszeniu Kadry Kierowniczej Oświaty, a od 1998 roku współpracuję z „Refleksjami”, w porównaniu do mnie – wciąż tchnącymi młodością. Moja współpraca z redakcją zaczęła się od rysunków ilustrujących artykuły i sporadycznych tekstów, a z czasem zamieniła się w pełnoprawne pisanie artykułów, felietonów okraszonych rysunkiem i trwa do dzisiaj, głównie felietonowo i nieco rzadziej rysunkowo.
90
FELIETON
Jubileusz to czas świętowania, a jak powiada jeden z filozofów (mój chowający wszystko Niemiec ujawnia bez przekonania, że to najprawdopodobniej Gadamer), jest to czas uroczysty, spełniony, polegający na swoistym zatrzymaniu się i oddaniu pogłębionej refleksji. Zatem najpierw myśl i komentarz do sesji naukowej, w której Bogusław Śliwerski, profesor Uniwersytetu Łódzkiego oraz Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie, dynamicznie opowiedział o konieczności zmian w edukacji, o których mówi się już od ponad dwudziestu lat i w życie wprowadza w różnych szkołach, a nie tylko w oświacie niepublicznej, jak wielokrotnie zauważał prelegent. To swoiste echo publikacji autorstwa profesora i Michała Plucha pod tytułem Uwolnić szkołę od systemu klasowo-lekcyjnego. Głos ważny, albowiem
R E F L E KS J E 4/2021
