Stadhuis Nafthali van den Toorn

Aangekomen bij het oude Oude Raadhuis van de gemeente Kampen stappen wij uit de auto en worden begeleid naar de ingang. Bij de ingang worden wij verwelkomd door een man in een prachtige toga. Hij begeleid ons door een donkere ruimte. Als langzaam onze ogen hieraan gewend zijn worden wij getrokken naar het licht dat boven ons schijnt. Door enkele treden te beklimmen in de hal komen wij aan in een prachtige ruimte. De Gouden Zaal is de ruimte die zich in het Oude Raadhuis onder de unieke Schepenzaal bevindt en dateert uit 1543. Het daglicht van buiten weerspiegelt door de wanden die deels bekleed zijn met bladgoud.

In de ruimte is een groep aanwezigen die hun blikken op ons richten. Wij worden door muziek en applaus warm verder begeleid door de ruimte. Boven ons rusten grote zware donkere balken van eikenhout die worden gesteund op de buitenmuren. Deels worden de dragende balken opgevangen door schoren die bijna de vloer onder ons raken. Tussen de balken zien wij de vloerdelen van eikenhout die iets lichter van kleur zijn waarboven zich de Schepenzaal bevindt. De plek waar het Kamper stadsbestuur samenkwam, fungeerde tot 1795 niet alleen als bestuurscentrum, maar ook als rechtbank.

Onder ons betreden wij een houten vloer die met elke pas een krakend signaal achterlaat. Wij lopen richting de vensters in de gevel. Deze liggen verdiept waardoor nissen ontstaan waar enkele gasten hebben plaats genomen. Aangekomen bij het trouwmeubel dat geheel bekleed is met bladgoud schijnt er een mistig daglicht naar binnen. Wij mogen gaan zitten en de man met zijn toga neem plaats achter het meubel. Op de achtergrond horen wij vaag geluiden van de straat maar door het matte glas in de loodramen zijn wij afgesloten van de buitenwereld. De ceremonie is begonnen en het jawoord klinkt gedempt tussen de houten vloeren in de afgesloten ruimte. Bij het verlaten van de ruimte lopen wij richting een grote bewerkte deur. Bij het uitstappen van de ruimte door de grote opening staan wij op een prachtig bordes van natuursteen. Met aan beide zijde een trap naar beneden met een sierlijk gietijzeren leuning. Langzaam afdalend van de trap laten wij een stukje geschiedenis achter tussen de zware eiken balken en dikke muren omringd in goud.