Perceptie Kamer der Rust
Hier ben ik even alleen met mezelf, dit is de plek waar ik mezelf terug kan trekken. Dit is de plek waar ik de constructie, de trillende spieren van Et TerrAqua zie. Dit is de plek waar ik dicht bij het water ben, waar af en toe een golf tegen het raam beukt. Dit is de plek waar ik de ondergang van de zon kan aanschouwen. Een organisch bed lijkt uit de vloer te stulpen, op het bed ligt een roodharig zacht dik tapijt. Ik pak een ruw katoenen kleed van de wand, omwikkel me en begeef me naar het Bad der Getijden.
155
