10
DLTC-THIALF • SPOORSLAGS
KRUKKENTOERNOOI Organisator Arie de Bruin kreeg het weer voor elkaar!
Arie en Ruud: opperkrukken voor het leven
SPETTEREND KRUKKENTOERNOOI
Het jaarlijkse Krukkentoernooi is niet alleen een feest voor de deelnemers, dat is het ook voor de redactie van Spoorslags. De luim ligt er voor het oprapen, een stukje maken is een abc’tje. Ooit zullen we de verzameling publiceren. Deze keer deden we het anders. We vroegen niemand anders dan Arie de Bruin (huidig houder van de Pen Trofee, de onderscheiding voor het leukste gast-stukje in Spoorslags!), organisator van deze happening sinds jaar en dag om zijn eigen toernooi te beschrijven. Adel verplicht: we kennen Arie, en konden dus verwachten dat hij ons zou verrassen op een mooi staaltje ironie in een, naar eigen zeggen, narcistisch verslag. Zijn eeuwige (maar nu niet meer) krukkenmaatje Ruud van Noort wordt niet vergeten. Lees en huiver.
EEN
Een narcistisch verslag van onze speciale verslaggever Arie de Bruin
Zoals zo vaak had Arie de Bruin ook nu weer een succesvolle lobby weten te arrangeren met als resultaat een stralende lentezon. Dankbaar, gemotiveerd en positief speelden een vijftiental DLTC-Thialfleden, smaakvol en in vrolijke kleuren gekleed, hun partijtjes. Wat is het toch bevredigend om kruk te zijn! En het waren niet de minsten die deelnamen. Wat dacht u van kanonnen als een Bert Oosterwaal, een Hanneke Vliegenthart of een Jan van Toorenburg? Om nog maar te zwijgen van topkrukken als Leanne de Graaf, Marjen van de Brink, Veerle van Engelen en Ank Lahuis. Daarnaast hadden wij de eer dat drie oud-Krukken-Van-Het-Jaar hun medewerking verleenden, te weten Frans van der Walle, Marieke van Leeuwen en Joop Mikx. Het zou te ver gaan iedereen te vermelden maar u kunt ervan op aan dat er, ook onder de niet genoemden, krukken van formaat te bewonderen waren. Weinig opvallend, maar des te effektiever had Arie de Bruin de dubbels ingedeeld die telkens in andere samenstelling in vier ronden hun partijen speelden. En wat viel er weer veel te genieten! Missers van allure, volstrekt niet geplande maar uiterst geraffineerde passeerballen, komische intermezzi als er een bal misgeslagen werd zoals alleen een kruk dat kan, pure wanhoop na alweer een dubbelfout teniet gedaan door welgemeende positieve feedback van mede- en tegenspelers, kortom al die aspekten waarbij je zegt: “Ja, ik ben een kruk in het diepst van mijn gedachten”. Helaas hebben wij ook een kleine wanklank moeten registreren. Enkelen onder ons (Bert O., Héctor G. en Ingrid W.) bleken nogal last te hebben van de leus “nikste spel, knikkers!” wat tot gevolg had dat ze onevenredig veel punten scoorden. Waarschijnlijk hebben zij het spel al vroeg geleerd en zijn ze daarbij ongewild geïndoctrineerd dat het bij tennis zou gaan om de punten. Dat raak je zo één-twee-drie niet kwijt, en ik moet zeggen dat ze worstelden met die ingesleten misvatting. Wat is het toch moeilijk om kruk te zijn! Vermeldenswaard was de inbreng van een trouwe kameraad en jarenlange mede-organisator van Arie de Bruin: Ruud van Noort. Wie herinnert zich niet de goedkope maar daarom niet minder smaakvolle gebraden kippenvleugeltjes die hij serveerde (onbedoelde woordspeling) bij de nazit van vele vorige toernooien. (Jammer is dan ook dat hij besloten heeft om zich terug te trekken uit de organisatie van ons toernooi). Ook nu weer was Ruud helemaal uit Dubbeldam gekomen om met veel verve het begin en einde van elke ronde aan te kondigen met welluidend klokgelui. Zijn inspanningen zijn door Arie de Bruin meer dan gewaardeerd, hij is benoemd tot Klokkenluider Voor Het
2
4
7
5
