23 Mevzi İsmail Özcan

Garanti Hasret Mevzi

Bandosu Toparlanalım sevgilim bilinen hiçbir bozkırdan geçmeyecek bir katara katalım suretimizi Ateşin izmarite değdiği yerde hazırlanalım, kayboluyoruz. Zıvanadan çıkıyor dudakların başka yolu yok aynalardan uzaklaşmanın Nefesinde ulaştığım gökyüzü kendimizden Denk rüzgarların uğultusunu taşır yararı yok artacak aynaya her bakışta o mahcubiyet hissi vaktimiz yok durup anlamaya Ellerinde, dolaştığım sokakların O koşuşan çocuklarının telaşı Hangi evinden girmişsem meğer Hasretim göğün tavanına asılı bir çocuk erken büyüyor Ortadoğu’da barışın ortasından savaş geçiyor umuma açık haykırışlarla bak seni bilmem sevgilim Nemli bir tuz yok yanaklarında ama bu dünya benim ciğerime batıyor Sadece sardığın tütününün kokusu omzumdaki yük kronik vaka Seğirdiğim yerden solduran çiçek ne değişse eksilmiyor Bağında bahçende yörende bitecek kendimi bağışlamayı bıraktım yakasına yapışıyorum kurduğum düşlerin Bir tren düşüyor ikimizin payına ne sen gülümsüyorsun artık deklanşör sesine Düdüğünü çaldı bak, ha gitti ha gidecek ne de ben sürebiliyorum yüzüme bir fotoğrafı Şimdi bomboş şehrin sokakları gözümün yarasına tuz niyetine

Yine seni sevdiğimi ölüp diriltecek

Trenler yolcuların gözleri önünde vuruluyor bir tepeye umut taşıyan bir tepe Gökçe Güneyoğlu -Ne kadar umudu varsa o kadar şehir bir tepeuzak bir ihtimale göz süzüyor şu bayır diyorum bir bucağın kalbi bak sevgilim şu papatya gövdesini kendi hikmeti sanan mağrur file direniyor adı konulamamış yaralardan geçen zamanı sağ eliyle kavrayan genelde bir ömür altı ayı gece altı ayı karanlık şu papatya bak yapraklarında ecelin kumarı oynanıyor ölüyor, ölmüyor.

İsmail Özcan

Müziği dinlemek için Müziği dinlemek için