2 minute read

Örselenmiş Şiir Esma Çaldıran

vam ediyordu ve her anlattığı yeni bir şey için gözyaşları akıtıyordu. Ben Beste neden şu an yanımda değil diyerek dövünürken Beste hayata karşı zor bir sınav vermişti. Ve benim haberim bile olmamıştı.

Bir yandan Beste’yi dinlerken bir yandan da kafamın içinde kendimle kavga ediyordum. Kork tuğumdan fazlası başıma geliyordu. Artık kendimi de suçluyordum. Oysaki şu masaya oturmamdan öncesine kadar dünyanın kendi çevresinde döndü ğünü zanneden oydu. Bu amansız hengâmede beni artık anlamayan, anlamak istemeyen oydu. Beste beni üzmekle kalmamış kendimi attığım çukuru da bana göstermişti. Bu masadan kalktığımda artık suçlu aynada bakacağım kişi olacaktı.

Advertisement

Beste yerinden kalkmış, gözlerimin içine bak mış ve “Yanımda olmanı hep istedim, hoşça kal.” demişti. Hayatımda hiçbir zaman bir insanın bir kelimenin altında kalabileceği aklıma gelmemişti. Şimdi ise bu ağırlığı daralan göğsümde hissedi yordum. Beste’nin ailesiyle olan sorunlarını ve işten çıkarıldığını nasıl görememiştim? En yakınım dediğim kişiyi görememek körlükten başka ne olabilirdi? Şu küçücük dünyanın kendimce büyü cek dertlerinde kaybolmuştum. Dünya, Beste’nin değil benim çevremde mi dönüyordu? Beste’ye an latmak için biriktirdiğim onca şey ne olacaktı? Ya fikrini almak istediğim düşüncelerim, planlarım? Beste’nin yanında olabilirdim. Beste’yle birlikte bunları aşabilirdik. Ama ben birliği değil yalnızlı ğı ve yenilmeyi seçmiştim. Allah’ım bu hale nasıl geldim? Bu vedaya nasıl dayanacaktım? En yakı nımızda olan kişinin bizi bırakıp gitmesi gidenin ölümünden farklı mıydı? İkisinde de hissedeceği miz ıstırap ve özlem değil miydi?

Ben dünyadan kendimi soyutlarken, onu dünya -hatta evren- yaşama bağlı olan tüm damarların dan soyutlamıştı. Benim en zor anımda yanımda beliren, düştüğümde ellerimden tutup kaldıran kişiyi nasıl yenilmeye mahkum etmiştim? Ben ne Beste’ye yenilmiş ne de dünyaya kaybetmiştim. Ben kendi küçük, işe yaramaz bencilliğime, kibri me yenilmiştim. Kendi üstüme kendim sisler çöktürmüş, yağmur yağdırmış ve sonra da ıslandım diye ağlamıştım.

O gitmişti ve ben arkasından sadece bakmış tım. İçim bulanıyordu. Kalkıp şu kapıdan çıkmaya bile cesaret edemiyordum. Beste’yi tanıdığım ilk günden bugüne yaşadıklarımız bir film şeridi gibi gözümün önündeydi şimdi. Hayat böyle bir şey miydi? “Bir varız bir yoğuz bu dünyada.” derdi ba baannem. Artık var mıydım?

Garanti Hasret Örselenmiş Şiir Bandosu

Ateşin izmarite değdiği yerde Zıvanadan çıkıyor dudakların Nefesinde ulaştığım gökyüzü Denk rüzgarların uğultusunu taşır

Ellerinde, dolaştığım sokakların O koşuşan çocuklarının telaşı Hangi evinden girmişsem meğer Hasretim göğün tavanına asılı

Nemli bir tuz yok yanaklarında Sadece sardığın tütününün kokusu Seğirdiğim yerden solduran çiçek Bağında bahçende yörende bitecek

Bir tren düşüyor ikimizin payına Düdüğünü çaldı bak, ha gitti ha gidecek Şimdi bomboş şehrin sokakları Yine seni sevdiğimi ölüp diriltecek

Gökçe Güneyoğlu

Eskiyor adın başka ağızlarda Mırıldanıp duruyorum seni, hece hece Bir konuşuyorsun, bitiyor toprakta yüzün gibi çiçek Bir susuyorsun, her yan çöl Ya düşersek birbirimizden?

Hadi, kalkıp gidelim buradan, Memleketlerin kanamadığı yerlere. Çok görmedim güldüklerini... İşte! İşte tam o görmediğim sırada, Sen bir çocuktun, büyüdün Ben bir kadındım, öldürüldüm. Bana bu farkındalığı, Bu acıyı veren, koy elini taşın altına, Al bunu benden... Bu ağrıyla nereye kadar varacağım? İllaki birkaç çizgi yerleştirdiniz yüzüme Dahasını koymayın, tanıyorum o elleri.

Sandım ki geçtikçe zaman, geçeriz birbirimizden Olmadı, hiç öyle olmadı Kaçtıkça ben, üstüne yürürken buldum kendimi Söyle bana! Bunca ışık içinde bu karanlığım neden? Dermanı da kalmadı özlemenin Bu iş burada yarım kaldıkça İçimde çoğul anılmaya devam edeceksin Durma! Bir küfür gibi duran bu kenti Kaydır ayaklarımın altından.

Sakin kalamam artık, Gölgen yatağımda. Ve ben dağılsam koynunda, Bir bir tüketsek yaşamayı. Örselenmiş buldum bunca sözcüğü Kalıntıları büyüttüğüm bu aşkta gizli Şimdi yan yana gelmek için neden arıyorlar. Bir bıçak bilir böyle kesmeyi, bir sen Hadi, kanat beni.

Müziği dinlemek için Müziği dinlemek için Esma Çaldıran

This article is from: