Mevzi Hasret Garanti Bandosu Toparlanalım sevgilim bilinen hiçbir bozkırdan geçmeyecek bir katara katalım suretimizi Ateşin izmarite değdiği yerde hazırlanalım, kayboluyoruz. Zıvanadan çıkıyor dudakların başka yolu yok aynalardan uzaklaşmanın Nefesinde ulaştığım gökyüzü kendimizden Denk rüzgarların taşır o mahcubiyet hissi yararı yok artacakuğultusunu aynaya her bakışta vaktimiz yok durup anlamaya Ellerinde, dolaştığım sokakların bir çocuk erken büyüyor Ortadoğu’da O koşuşan çocuklarının telaşı barışın ortasından savaş geçiyor Hangi evinden girmişsem meğer umuma açık haykırışlarla bak Hasretim göğün tavanına asılı seni bilmem sevgilim ama bubir dünya benim ciğerime batıyor Nemli tuz yok yanaklarında omzumdaki yüktütününün kronik vaka Sadece sardığın kokusu ne değişse eksilmiyor Seğirdiğim yerden solduran çiçek kendimi bağışlamayı bıraktım Bağında bahçende yörende bitecek yakasına yapışıyorum kurduğum düşlerin ne artık deklanşör sesine Birsen trengülümsüyorsun düşüyor ikimizin payına ne de ben sürebiliyorum yüzüme bir fotoğrafı Düdüğünü çaldı bak, ha gitti ha gidecek Şimdi bomboş şehrin gözümün yarasına tuzsokakları niyetine Yine seni sevdiğimi ölüp diriltecek Trenler yolcuların gözleri önünde vuruluyor bir tepeye umut taşıyan bir tepe -Ne kadar Güneyoğlu umudu varsa o kadar şehir bir tepeGökçe uzak bir ihtimale göz süzüyor şu bayır diyorum bir bucağın kalbi bak sevgilim şu papatya gövdesini kendi hikmeti sanan mağrur file direniyor adı konulamamış yaralardan geçen zamanı sağ eliyle kavrayan genelde bir ömür altı ayı gece altı ayı karanlık şu papatya bak yapraklarında ecelin kumarı oynanıyor ölüyor, ölmüyor.
İsmail Özcan i Müziğ in ek iç m le in d
Müziğ dinlem i ek için
www.baltadergi.com
Temmuz - Ağustos 2020
23