Papenacker 46

In dit nummer: • Over oorlog en bevrijding van Spoolde • Oude IJsselbrug 90 jaar • Reisverslag Bali

1

Papenacker 46

Inhoud: 02 03 04 05 06 08 11 12 16 17 19 20 22 23 24 26 31 33 34 35 36 37 38 41 42 45 46

Inhoud Van de redactie Spoolderbelangen/Kunstroute Overijssel Gemeente Textielkunstenares Tineke Puyenbroek Spoolde en Wavin Buurthuisnieuws Over oorlog en bevrijding van Spoolde Kaartenactie voor de Venus Spooldergym / Kerstzangdienst IJslanders op bezoek Even kort Oranjevereniging Spoolde BuurtTafel / AED De wandeldames Reisverslag, Bali Politie, even voorstellen Gemeente, even voorstellen Gaat het goed met Spoolde?

Van Veerallee naar Katerveer Oproep info boerderijen Een tevreden roker Oude IJsselbrug 90 jaar Mijn passie voor de metaaldetector Papenviews, jeugdpagina Activiteitenkalender Adressen

Foto pag. 1: Hoog water IJssel, vissen vanaf fietspad (14 maart 2020) Foto pag. 2: Ondergaande zon Zwolle-IJsselkanaal (12 maart 2020)

2

redactie Namens de redactie, Pier Karenbeld

Wijkblad In het jaarinvan coronatijd de Willemsvaart Ook de totstandkoming van deze aflevering heeft de nodige hinder ondervonden van het coronavirus. De 1 ½ meter regel was niet direct bevorderlijk voor een vlotte afwikkeling in de eindfase. Ook hier moesten we ons heil zoeken in het digitale vlak. De zwaarste last kwam hierbij weer eens op de schouders van onze vormgever, de net 65-jaar geworden Henk Tuinman, die niet op z’n lauweren kon gaan rusten, zo hij dat al gewild zou hebben.

Bij het binnenblijven krijgt het lezen misschien een ruimere plek dan voorheen.

Wie weet past de 46e aflevering van de Papenacker, met een ruim pakket aan onderwerpen, ook heel goed in dit nieuwe leespatroon. Veel leesplezier.

Hopelijk komt iedereen deze periode goed door.

Natuurlijk was bovengenoemd ongemak bij het samenstellen maar een te verwaarlozen dingetje, vergeleken bij allerlei andere zaken, variërend van gezondheid tot economisch onheil.

1.5 m

We denken daarbij in de eerste plaats aan buurtgenoten die getroffen zijn door het coronavirus, met mogelijk ernstige gevolgen.

Maar ook aandacht voor de gedwongen isolatie, waaraan veel mensen nu onderhevig zijn. Vanzelfsprekende bezoeken die nu onmogelijk geworden zijn en die vereenzaming in de hand kunnen werken.

Even bij elkaar voor de eindcorrectie Foto Marja Karenbeld

Vooral voor bewoners van Woonzorgcentrum de Venus komt dit hard aan, nu het volledig op slot is en de bezoekjes heel erg gemist worden.

colofon

Wat een mooi gebaar vanuit de buurtschap om middels een kaartenactie een blijk van meeleven te tonen.

De Papenacker, het wijkblad van Spoolde Vierentwintigste jaargang nr. 46 / april 2020

We denken echter ook aan onze adverteerders, ondernemers, die ook flink te lijden hebben onder het coronavirus. We hopen dat het niet te lang zal duren voordat ze hun zaken weer kunnen oppakken.

Redactie-adres:

E-mail:

Website:

Overige redactie:

Jeugdredactie:

Administratie:

Opmaak:

Druk:

Oplage:

Verschijning: Verspreiding:

Ook de verenigingen zijn door de maatregelen getroffen. Allerlei geplande activiteiten zijn in de ijskast gezet, of afgeblazen. “Later misschien”?

Gelukkig heeft de aanlevering van artikelen niet onder het virus geleden, het zijn er veel en divers van inhoud.

Zo krijgen we op de jeugdpagina een inkijkje in hoe een kind deze periode beleeft.

Echter iedereen ondervindt op zijn/haar manier wel invloeden van het coronavirustijdperk. Bijna elke bewoner heeft vaak, al of niet regelmatig, met een andere invulling van de dag te maken.

Spooldenaren hebben daarbij nog het voordeel dat het buitenleven dicht bij de hand is, hetzij in de tuin, hetzij vlak buiten de deur.

3

De Papenacker t.a.v. Henk Tuinman Meenteweg 24, 8041 AV Zwolle ( 038-4218543 papenacker@hotmail.com home.zonnet.nl/papenacker/ Pier Karenbeld ( 038-4224952 Hanneke van Vilsteren ( 038-4212107 Joyce Flierjans-van der Kolk Niels, Marcel en Janke begeleid door Hetty Buter Herman Nagelmaeker ( 038-4219390 Henk Tuinman Zalsman Kampen 460 exemplaren 2 keer per jaar, april en oktober Huis-aan-huis in Spoolde, abon- nees per post en via diverse punten in Spoolde en

Westenholte.

Papenacker 46

Spoolderbelangen

Spoolderbelangen

Nagekomen bericht WZRI Spoolderbelangen ontving in maart 2019 een uitnodiging van het waterschap Drents Overijsselse Delta voor de officiële in gebruikstelling van een proces waarbij elektriciteit uit biogas wordt verkregen.

Het proces waarbij elektriciteit wordt opgewekt uit biogas (een product dat bij het zuiveringsproces van het rioolslib vrijkomt) komt op de zuivering tot stand middels allerlei ingewikkelde apparatuur. Het geheel functioneert naar verwachting.

Volgens de woordvoerder van het waterschap wordt het grootste deel van de opgewekte elektriciteit op de zuivering voor allerlei processen op de locatie zelf gebruikt. Slechts een klein

Aart Borst

deel wordt terug geleverd aan het bestaande net.

Naast het Bestuur en medewerkers van het waterschap was o.a. ook de gedeputeerde van de Provincie Overijssel aanwezig.

Voor levering van energie aan omwonenden is voorlopig geen sprake.

We vinden dit heel jammer, dit was nu juist een mooie gelegenheid om iets terug te doen naar de direct omwonenden als compensatie voor alle overlast die de zuivering tijdens de bouw en de jaren daarop heeft veroorzaakt.

We gaan ervan uit dat er in de toekomst toch nog een mogelijkheid wordt gevonden om iets voor elkaar te betekenen.

Gedeputeerde Annemieke Traag en dagelijks bestuurslid Karst Spijkervet verrichten openingshandeling

Kunstroute Overijssel

Liesbeth Visser-Heesakkers

Helaas, zoals zoveel activiteiten, staat ook bij de "Kunstroute Overijssel" alles een beetje stil. De jaarlijkse exposities bij het Cultuurhuis, het Sio en diverse verzorgingscentra kunnen tijdelijk niet bezocht worden.

Gelukkig zijn er afspraken gemaakt en kan het werk er langer blijven hangen en staan zodat het na 1 juni weer te bewonderen is.

Wel gaan we er vanuit dat de "Open Atelier Route" en "Vreugderijkerkunst" doorgang vinden. Voor de data zie de agenda achter in dit blad.

Ook hebben wij weer een nieuw lid in Spoolde, Tineke Puyenbroek van de Spoolderbergweg. Hiernaast één van haar kunstwerken.

Opm. red. Op blz 6-7 een interview met Tineke Puyenbroek.

4

Papenacker 46

Karla Hoeflaak

Omleidingen wegens groot onderhoud Spoolderbergweg en Spoolderbergbrug Van maandag 6 juli tot en met maandag 27 juli 6.00 uur 's morgens voert gemeente Zwolle op de Spoolderbergweg en de Spoolderbergbrug groot onderhoud uit. Tijdens de werkzaamheden is de Spoolderbergweg vanaf de Beukenallee tot aan de IJsselbrug afgesloten voor doorgaand verkeer. De Oude Veerweg is, ter hoogte van de Spoolderbergbrug, ook afgesloten voor alle verkeer.

Voorafgaand aan de werkzaamheden is in week 26 (de week van 22 juni) en 27 (de week van 29 juni) op de Oude Veerweg bij de brug meerdere dagen per week stremming voor het autoverkeer. De aannemer plaatst dan materieel.

De werkzaamheden aan de Spoolderbergweg bestaan voornamelijk uit het vervangen van het asfalt, terwijl de Spoolderbergbrug een grondige renovatie ondergaat.

Dit betekent onder meer grootschalig herstel van beton en het behandelen van staal tegen weersinvloe-

den. Om al het werk goed uit te voeren wordt zowel het draaibare deel als het vaste brugdeel opgetild.

Omleidingen Tijdens de werkzaamheden krijgen bewoners van de Spoolderbergweg, Ruiterlaan en omgeving met hun auto tijdelijk toegang via de Thyssenbrug, dit is de fietsbrug naast de Spoolderbergbrug. Bewoners van de Oude Veerweg en omgeving kunnen de wijk bereiken via de Beukenallee. Vanwege de volledige stremming gelden er diverse omleidingen. Deze staan met gele borden aangegeven.

Actuele informatie over de werkzaamheden en de omleidingen vindt u op www.zwolle.nl/spoolderbergweg

Heeft u vragen over de werkzaamheden? Neemt u dan contact op met de heer D.A. Greven, opzichter van de gemeente Zwolle op het telefoonnummer 14038.

Wijkteam West Nestkastjes De ROVA heeft onder andere in Spoolde aan de Turnhoutsweg nestkastjes voor koolmezen opgehangen om zo de eikenprocessierups met natuurlijke vijanden te bestrijden. De kastjes zijn niet in eiken gehangen maar in andere bomen in de buurt van eiken.

V.l.n.r.: Cobie Hammiing-Pijl, René Stuij, Marjolein Geurtsen, Karla Hoeflaak

5

Papenacker 46

interwiew

Textielkunstenares Tineke Puyenbroek Als deze Papenacker verschijnt is het interview met Tineke Puyenbroek al weer een tijdje achter de rug. Maar de textielkunst van haar heeft, naar we hopen, eeuwigheidswaarde, en dit interview gaat hopelijk nog wel een tijdje mee. De zorgvuldigheid waarmee Tineke haar kunstwerken maakt, verdient tenminste een diepe, tijdloze aandacht.

Bijzonder tijdens ons gesprek is vooral dat voor de toeschouwer niet meteen duidelijk is, dat er honderden uren handwerk zitten in haar werken en dat er tegenwoordig nauwelijks tijd is om “echt" naar iets te kijken. We leven in een vluchtige, oppervlakkige tijd. We zijn er samen van overtuigd dat het tij zal keren. Er is in ieder geval al meer belangstelling voor handwerk en dan met name ook voor textiele werkvormen. Er wordt weer meer gebreid, geborduurd en zelfs gemacrameed. Van moderne technieken, zoals digitale beelden overbrengen op textiel, maakt ze graag gebruik. Je kan foto’s e.a. verwerken in het patroon van het handwerk

Hanneke van Vilsteren

Tineke laat Hanneke zien hoe ze te werk gaat.

res. Het is haar dus met de paplepel ingegoten.

Maar het moet echt wel in je genen zitten want haar zus dacht: “lekker makkelijk, ik kies textiele werkvormen als eindexamenvak", maar dat was toch lastiger dan ze dacht.

In de kunst vooral wordt al veel meer gebruik gemaakt van textiel. Voor Tineke zijn mode of trends niet belangrijk. Al vanaf haar kindertijd is ze met handwerken bezig. Dit is niet zo heel raar want haar oma en haar moeder waren (handwerk)lera-

Tineke werd 53 jaar geleden geboren in Harderwijk maar het gezin verhuisde al toen ze heel jong was naar Roden. Haar man ontmoette ze al tijdens de middelbare schooltijd. Ze studeerde diëtetiek in Groningen. Ze hebben in Brabant gewoond maar wonen nu al weer 10 jaar met zoon en dochter in Zwolle. Ze hadden al meteen hun oog laten vallen op Spoolde maar kozen toch voor praktisch wonen in Stadshagen. Toen de woningmarkt in 2017 weer wat op gang kwam, hebben ze de knoop doorgehakt en voor Spoolde gekozen. En de behaaglijkheid straalt ervan af, samen met de oude kooikerhond. Ze wonen nu drie jaar in Spoolde en zijn er erg blij mee. In Papenacker 38 staat een verhaal over voormalige bewoner en kruidenier Jan de Leeuw, inclusief de geschiedenis van het huis, waarin zij nu wonen. (Spoolderbergweg 12)

Een van de kunstwerken, een bankje in het Engelse Werk

Tineke hoopt dat ze zich kan aansluiten bij de andere kunstbeoefenaars in Spoolde. Alleen thuis werken is soms eenzaam. Ze zoekt nu bewust naar evenementen op textielgebied buiten de deur.

6

Papenacker 46

Zo heeft ze geĂŤxposeerd op het Textielfestival in de Brabanthallen in Den Bosch en daarbij een prijs gewonnen. Ze exposeerde in het Cultuurhuis Stadshagen en doet mee aan de Provinciale expositie "Toekomstdenken" in Hengelo. In de winkel "Blauwdruk" in Zwolle hangt werk van haar dat te koop is.

De eerste keer dat ze mee deed aan een textielfestival was in Den Bosch. Ze won meteen een prijs. Ze was verbaasd, maar het inspireerde haar vooral om meer naar buiten te gaan met haar werk.

Ze wil graag mensen laten nadenken over haar werk, zo van wat zou ze hier mee bedoelen en waarom heeft ze dit gedaan. Ze is graag filosofisch bezig, ze noemt zichzelf een denker. Wat te denken van een bus Glorix, een wc-hokje en een hond in het bos. Iedereen mag zelf uitmaken wat daarmee bedoeld wordt. Op een ander werk de gravers en de klimmers aan het werk. De gravers duiken in de geschiedenis en klimmers kijken voor-

uit naar de toekomst. Het gaat niet om wat beter of slechter is, maar meer om er over na te denken.

Maar humor mag er ook in gezien worden.

Naast haar werk als textielkunstenares, is Tineke ook coach/trainer en geeft ze cursussen op handwerkgebied. Ze heeft een website en daarop is veel over haar bezigheden te vinden: Als je af wilt van vaste patronen en vrijer zou willen werken, raad ik aan naar haar website te gaan: www.tinekepuyenbroek.nl. Het was erg inspirerend, vooral ook voor mij als interviewer.

7

Papenacker 46

geschiedenis

Ir. KELLER EN ZIJN REVOLUTIONAIRE UITVINDING IN SPOOLDE Op weg naar het Gymnasium Celeanum, vanuit de Oude Veerweg, had ik, ter hoogte van het gebouw van de Waterleidingsmaatschappij Overijssel, twee mogelijke wegen, verder naar de Veerallee of het ‘’geheime’’ smalle glibberige paadje langs de Willemsvaart. Ik koos meestal het laatste. Ik wist toen nog niet dat in dat gebouw een fabricageproces was uitgevonden dat voor altijd de transportatie en verwerking van vloeistoffen zou veranderen.

Hans Davidson

water nooit zijn bestemming bereikte.

Keller zocht naar een oplossing door nieuw materialen te testen. Zijn eerste keuze was, vreemd genoeg, papier. Hij gaf dat onderzoek na vier jaar op en ging zich richten op plastic, met name PVC, een flexibel en eenvoudig te bewerken materiaal. Hierdoor was het toepasbaar in vele commerciële producten.

Ir. J.C. Keller (1899-1977)

Johan Keller werd geboren in Apeldoorn en, na de HBS, studeerde hij af als civiel ingenieur in Delft. In 1924 werd hij directeur van de gemeentebedrijven van Hoogeveen, waar hij aan vele projecten leiding gaf. Hij blonk zo uit in die functie zodat hij in 1930 werd aangesteld als directeur van de Waterleiding Maatschappij Overijssel (WMO), een functie die hij heeft gehouden tot zijn pensionering in 1966. Hij werd meteen geconfronteerd met verschillende problemen wat betreft de regionale watervoorziening, vooral voor het platteland. Dat maakte de aanleg van een uitgebreid buizenstelsel noodzakelijk, dat zo goedkoop mogelijk, maar ook efficiënt en duurzaam moest zijn. Overijssel, in de dertiger jaren, behoorde tot de meest onrendabele drinkwater voorzieningsgebieden in Nederland.

Het probleem was corrosie van de buisleidingen die alle van metaal waren gemaakt. Zo waren in grote delen van de provincie gietijzeren hoofdleidingen, ijzeren, loden of koperen dienstleidingen, allemaal aangetast door de zure grond. Het probleem was zodanig dat een belangrijk deel van het gewonnen

Polyvinylchloride (PVC).

Hoewel PVC al in de 19e eeuw bij toeval ontdekt was, werd pas in 1926 een industriële fabricagemethode uitgevonden. Tegenwoordig is PVC het derde meest gebruikte plastic. Toepassingen zijn onder andere buizen voor drink- en afvalwater, irrigatie, elektrische bedrading, behang (vinylbehang) en vloerbedekking zoals zeil. In de medische praktijk heeft PVC rubber en glas bijna geheel verdrongen, vooral in gesteriliseerde artikelen. Ook is het een belangrijke factor in de bouw-, auto- en speelgoedindustrie en als verpakkingsmateriaal. PVC is goed herbruikbaar.

Dunne en dunwandige buizen werden al op beperkte schaal in Duitsland gemaakt voor geleiding van elektriciteit maar Keller kan geen bedrijf vinden dat bereid is om druk- en corrosiebestendige buizen met een grote diameter voor een betaalbare prijs te maken. Hij besluit dan dat zelf te proberen. De werkplaats van de WMO wordt gesticht en uitgebreid, en Het oude WMO-gebouw

8

Papenacker 46

verhuist tenslotte naar het Engelse Werk.

Hij koopt zijn eerste plastic extruder in 1952. Een extruder is een machine waarin plastic wordt gesmolten en dan continu uitgeperst wordt door een matrijs, zoals een buis of een staaf. De extruder, gekocht in Luxemburg, is niet functioneel en totaal ongeschikt om de grote, dikwandige buizen te maken waarnaar hij zoekt, maar, tezamen met zijn medewerkers, krijgt hij wel de ervaring om met succes een tweede eigengemaakte machine te maken. In 1954 zijn het er vier en de eerste 2 kilometer lange PVC buis wordt door de IJssel gelegd.

Al gauw wordt het succes van de WMO buizenfabricage bekend en arriveren er in grote getale verzoeken uit binnen- en buitenland voor hun producten, te meer omdat ze de helft van van de marktprijs kosten en een levensverwachting van tenminste 100 jaar hebben. De WMO kan meer produceren dan nodig is voor de eigen behoefte en maakt nu ook PVC drainagebuizen, elektrobuizen, afvoer- en filterbuizen.

Veel oude, koperen buizen worden vervangen en dat brengt veel geld op voor verdere plastic ontwikkeling.

De Wavin fabriek in Hardenberg

plek waar de Wavin fabriek in 1956 wordt gebouwd.

Het beslaat een oppervlakte van 11 hectare en wordt op 12 oktober 1957 officieel geopend. In 1973 komt daar nog eens 14 hectare bij. Wavin wordt en blijft de grootste fabrikant van PVC buizen in Europa.

Over de jaren heeft Wavin veel veranderingen gekend. Een aantal andere producten werd toegevoegd: folie, kratten, zakken, verpakkingen, vloertegels om er maar een paar te noemen. Maar in 1994 werd het duidelijk dat diversiteit niet werkte voor Wavin; andere branches werden afgestoten en sindsdien concentreert de firma zich alleen maar weer op kunststof leidingssystemen.

Wavin Dit succes leidt tot een dilemma: is het verantwoord dat een openbare nutsorganisatie als de WMO naast de taak waarvoor deze is aangewezen, ook een commerciële en industriële business voert? En is het verstandig om door te gaan met een onderneming die zich kan uitbreiden op een schaal, groter dan de WMO zelf? Andere buizenfabrikanten klagen ook over wat zij oneerlijke concurrentie noemen. Het is duidelijk dat de plastic buizenfabricage zelfstandig moet worden en zo wordt op 25 maart 1955 de vennootschap Wavin opgericht. De naam is een combinatie van ‘’WAter’’ en ‘’VINylchloride’’. Aandeelhouders zijn de WMO, een metaalbuizenfabriek en een dochteronderneming van Shell. Ir Keller wordt directeur en blijft dat tot zijn pensionering. Het hoofdkantoor is in Zwolle, eerst in een architectonisch uniek gebouw in Holtenbroek, dat onder veel protest wordt afgebroken ten behoeve van een zorgcentrum, en dan in de huidige locatie op het Stationsplein.

Tegenwoordig is de Wavin Groep een multinational met 6.200 werknemers met vestigingen in 25 Europese landen en commerciële associaties over de hele wereld. De omzet in 2019 was 1.3 miljard Euro’s met een winst van 81.5 miljoen. De aandelen Wavin zijn in vele verschillende handen geweest. Overgenomen door Mexicochem in 2011, blijft het een Nederlands bedrijf, een commerciële triomf die zijn oorsprong vond in een onopvallend gebouw in Spoolde.

Op 1 januari 1977 overlijdt Ir. Johan Christiaan Keller op 77 jarige leeftijd. Net zoals Anthonie van Leeuwenhoek de microscoop niet heeft uitgevonden, maar deze heeft toegepast voor wetenschappelijk onderzoek, heeft Keller de PVC buis niet uitgevonden maar toepasbaar gemaakt voor het huidige wereldwijde gebruik als leiding. Daarin ligt zijn verdienste.

De Wavin Nederland Productielocatie is gevestigd in Hardenberg, aan wat nu de J.C. Kellerlaan heet.

Bronnen: • Dr. J.F.P. Dijkhuis. De Geschiedenis van een Idee. Waanders, Zwolle.

• Wikipedia – Wavin • Stichting Historische Projecten Hardenberg, 10-12-2015

De fabricage blijft aanvankelijk in het Engelse Werk, maar als dat te klein is wordt Hardenberg, een economisch probleemgebied met veel werkeloosheid, de 9

Papenacker 46

G.J. van Weeghel Meenteweg 7-2 8041 AT Zwolle Tel.: 038-4239200 Mob.: 06-25054717

Voor al uw gewasbescherming

Breman Utiliteit Zwolle Breman installatiegroep Voor een totaalconcept is aanwezig van op advies, de beurs ontwerp, tot Promotiedagen Noord realisatie en onderhoud: Nederland Breman is graag uw partner.

Uw interieur adviseur EXPERT IN UTILITEIT

U heeft het comfort, wij de zorg voor uw installatie. Breman Utiliteit ontwerpt, realiseert en beheert klimaat-, elektrotechnische-, werktuigkundige- en regeltechnische installaties. Comfort, energie- en kostenbeheersing staan hierbij centraal.

De Netelhorst 14 Hattem 038-4442600 info@noordman-tapijt.nl

www.noordman-tapijt.nl

Wij de diensten, u de keuze!

breman.nl

UTILITEIT

Het juiste adres voor: * Fitness * Cardio-fitness * Bedrijfsfitness * Callanetics * Pilates * Step

Slank en fit

* CityFit Circuit * CityFit Yoga * CityFit Zumba * CityFit Combat * CityFit Hiit * CitiFit in beweging

* Club Power * Club Cycle * Club Battle * Indoor Bootcamp * Karate * Zonnebank

Nieuw: Fit en Vitaal in 30 minuten, de eGym-cirkel.

CityFit in Beweging, speciaal voor 50+ Wij zijn 7 dagen per week geopend.

Assendorperstraat 70, 8012 CA Zwolle, tel. 038 – 4228015 Eigenaar: Rob Jacobs, Nilantsweg 97, 8041 AR Zwolle.

van het buurthuis

Buurthuisnieuws

Henny Oosterlaar

Pompoen en kalebassen wedstrijd

Doe je mee met de wedstrijd wie de mooiste of grootste pompoen heeft gekweekt?

Rondom de kerstdagen werden er veel activiteiten in het buurthuis georganiseerd. Er werd daarom een extra flyer verspreid. Het begon met de Kerstzangdienst door het gelegenheidskoor uit Spoolde, aangevuld met een kinderkoor en twee muzikanten. Een goede gewoonte om zo de kerstperiode te beginnen.

Geef je naam en adres door voor 30 april : buurthuisbestuur@spoolde.nl

De volgende activiteit was het Kerstcafé. Gezien de reactie van de bezoekers was er heerlijk gekookt en gegeten. Zo’n 80 bezoekers kwamen naar het buurthuis waar de beheerder Engelien van Assen samen met de BuurtTafel en enkele buurtgenoten, gezorgd hadden voor een heerlijk stamppotbuffet. Ook de erwtensoep ontbrak niet. Voor de kinderen was er pannenkoek en kon er in kerstsfeer geknutseld worden. Dank aan alle medewerkers!

De zaden worden bij je in de brievenbus gedaan.

Halloween - zaterdag 31 oktober - 17 uur in het buurthuis - Halloween

Vanwege het coronavirus zijn alle activiteiten in het buurthuis stil gelegd. Ook de Algemene jaarvergadering op 18 maart kwam daarmee te vervallen. Zodra het buurthuis weer open mag en er weer in grote groepen vergaderd mag worden, zullen we een nieuwe vergadering uitschrijven. Wij zullen u tijdig informeren.

Op 4 januari werd de traditionele nieuwjaarsreceptie gehouden. Tijdens deze receptie, kon voor de laatste keer genoten worden van het optreden van Pier Karenbeld en Hanneke van Vilsteren met hun jaaroverzicht.

Als dank werden zij in het zonnetje gezet. Natuurlijk waren er ook bloemen voor Henk Tuinman en Nico Hullen, die al die jaren voor beeld en geluid hadden gezorgd.

Bent u nog geen lid van het buurthuis? Voor de kleine bijdrage van tenminste € 7,00 per gezin bent u lid. U kunt dan deelnemen aan alle activiteiten die het buurthuis u biedt en ook kunt u als lid ruimte huren in het Buurthuis voor het vieren van een verjaardag etc. Uiteraard in overleg met de beheerder van het buurthuis.

Het bestuur heeft nagedacht over een activiteit die we volgend jaar tijdens de nieuwjaarsreceptie willen gaan organiseren. (zie fotowedstrijd)

Fotowedstrijd

De groep die lezingen verzorgt, was al vroeg in het seizoen bezig om onderwerpen te bedenken. Op 4 maart was dhr. Mouw te gast met een diaklankbeeld.

Het onderwerp was: ‘Zwerven over de Veluwe’. Zo’n 30 personen waren die avond aanwezig en genoten van de mooie natuur zo dichtbij huis. Ook waren er opnames van oude bewoners van Doornspijk die nu nog wonen, zoals men 50 jaar geleden leefde. Voor velen een herkenning van de boerderijen hier in de buurt.

Verras je buurtgenoten met jouw mooie foto’s gemaakt met camera of telefoon: onderwerp ‘Natuurlijk Spoolde’

Op 18 maart jl. overleed mevrouw Janny Esselink-Dunnink op de leeftijd van 70 jaar.

Janny was, samen met haar echtgenoot, beheerder van het buurthuis van 1975 tot 1978.

Met respect denken we aan haar terug en leeft ze in onze herinnering voort als een gewaardeerd buurtgenoot.

Het bestuur van het buurthuis wenst haar echtgenoot, kinderen en kleinkinderen veel sterkte toe met dit verlies.

Tijdens de nieuwjaarsreceptie op zaterdag 9 januari 2021 worden de foto’s vertoond.

Deelnemers mogen maximaal 3 foto’s aanleveren in jpeg-bestand (minimale resotutie 1024x680 pixels).

Een jury zal de mooiste van de 3 foto’s uitzoeken en het publiek mag tijdens de nieuwjaarsreceptie uit de geselecteerde foto’s de winnaar aanwijzen.

Stuur je foto’s in voor 1 december 2020 naar:

? ? e e m e Do e j

buurthuisbestuur@spoolde.nl 11

Papenacker 46

geschiedenis

Over oorlog en bevrijding van Spoolde De 10e mei 1940 staat bij Gerrie Knol, toen de zesjarige Gerrie van der Kolk, nog scherp in ’t geheugen.

Haar vader was jarig die dag en al vroeg was ze met hem meegegaan naar de Spoolderenk om de kalfjes te voeren. Op dat moment zag ze druk verkeer over de IJsselbrug met niet lang daarna een enorme explosie.

Het Nederlandse leger had de IJsselbrug laten springen om toch nog enigszins een hindernis op te werpen voor het kort daarna opmarcherende Duitse leger. De IJsselbrug lag geknakt in het water. De explosie bracht heel wat te weeg, veel glasschade, rondvliegende stukken teer en dakpannen die door de luchtdruk door de lucht vlogen. Diezelfde dag marcheerden de Duitsers Zwolle en omgeving binnen en de bezetting was begonnen. Aanvankelijk lijkt de bezetting nog wel mee te vallen. Voedsel en brandstofvoorziening schijnen nauwelijks problemen op te leveren, ondanks een paar strenge winters.

Toch zijn er onderhand ook al wel een aantal veranderingen merkbaar.

Grimmiger Zo moet iedereen boven de zestien jaar zich laten registreren en het meegekregen persoonsbewijs altijd bij zich dragen. Om voedselvoorziening op peil te houden wordt de tijdens de mobilisatie al ingevoerde voedseldistributie verder doorgevoerd en krijgt iedereen te maken met een heel strak stelsel van distributiebonnen. Het verenigingsleven in Spoolde lijkt nog weinig hinder te ondervinden, al geldt dat niet voor de Oranjevereniging.

Die mag vanaf 1941 die naam niet meer dragen. Wat het overige verenigingsleven betreft zijn er volgens de jaarverslagen nog weinig belemmeringen. Alleen “IJsclub Spoolde” heeft last van beperkende maatregelen. De baan op de vijvers van

Pier Karenbeld

het Engelse Werk mag ’s avonds niet meer verlicht zijn, de schaatsliefhebbers zijn afhankelijk van een volle maan.

Pas in 1943 klinkt er verontrusting door.

Het jaarverslag: “Er is het afgelopen jaar veel gebeurd in de wereld, maar daar- • Gerrie Knol-van der Kolk en Henk Esselink over zullen wij maar zwijgen en ons bezig houden met naar Berlijn om daar bombardemenverenigingszaken”. Kennelijk is er ten uit te voeren. Meermalen gaat het tussentijds wel het een en ander geluchtalarm af, wat in Spoolde de nobeurd Zo is o.a. het verenigingsleven dige onrust met zich meebrengt. Zo teruggelopen. De Duitsers hebben in wordt In 1942 een Engels vliegtuig op eigen land steeds meer mensen node terug weg van Berlijn neergeschodig nu ze oorlog voeren op meerdere ten, dat brandend in de Spoolderenk fronten. Zo proberen ze arbeidsneerstort (zie Papenacker 36). krachten te werven in de bezette geIemand merkt later op: bieden. Eerst op vrijwillige basis, door “Spoolde kenden wij vroeger van mooie vooruitzichten te schetsen, het luchtafweergeschut dat daar de maar als daar weinig animo voor blijkt Amerikaanse bommenwerpers, op te zijn, stelt de bezetter zich harder weg naar Berlijn, beschoot. Mijn moeop en wordt de verplichte tewerkstelder had een nicht die met haar man ling, de “Arbeitseinsatz”, ingevoerd. tot half 1942 in het groene “schietMet onderduiken is in die beginfase huusje” op de IJsselbrug woonde, nog weinig ervaring opgedaan. Omeen voormalig onderkomen voor dat er in Nederland in die tijd ook veel kantonniers van Rijkswaterstaat. Het werkeloosheid heerst, gaan Spooldewerd daar te gevaarlijk om op de IJsnaren Wolter Groeneveld († 2013) en selbrug te blijven wonen, waarna zij Derk Nijmeyer († 2002), min of meer vertrok.” vrijwillig gedwongen, naar Duitsland om daar boerenwerk te verrichten.

Geallieerden in aantocht Nijmeyer komt in de buurt van HanNa de invasie op Normandië 6 juni nover terecht, terwijl Groeneveld het 1944 rukken de geallieerden zo snel geluk heeft dat hij net over de grens op dat de bevrijding nabij lijkt. Helaas komt te werken. Hij mag ook af en stagneert de opmars in september bij toe met verlof. Tijdens zo’n verlofArnhem, waarna voor het niet bevrijperiode in 1942 ziet hij tot z’n schrik de deel van ons land nog een zware dat er achter zijn ouderlijk huis, vlak tijd wacht. De Duitsers zijn niet van bij de Katerveersluis, afweergeschut plan zich zonder meer over te geven geplaatst is, een zogenaamde FLAK en versterken o.a. de IJssellinie, ooit (Flugzeug Abwehr Kanon). in ’t leven geroepen door de Duitse Die is er niet voor niets neergezet. generaal Todt. Spoolde krijgt met die Zwolle ligt in de aanvliegroute van gete versterken linie nadrukkelijk te maallieerde vliegtuigen, die op weg zijn ken.

12

Papenacker 46

Wolter Groeneveld gaat, na een tussentijds verlof, niet meer naar Duitsland terug en duikt onder in de buurt.

Dat doen er meer, want er wordt behoorlijk jacht gemaakt op mannen die in Duitsland te werk gesteld zouden kunnen worden. Als de Nederlandse regering in ballingschap, vanuit Londen, na “Dolle Dinsdag” op 4 septem-

• Pier (rechts) met Gerrit Zwakenberg

ber 1944, het spoorwegpersoneel oproept om in staking te gaan, duiken er ook veel “spoorhazen” onder.

En er wonen er nogal wat in Spoolde, met name in de Beukenallee.

Ondertussen heeft elke Spooldenaar, die ook maar een beetje ruimte over heeft, te maken gekregen met inkwartiering. In de Beukenallee is zelfs een schuurtje als gevangenis ingericht en er staat een gaarkeuken om de gravers voor de loopgraven van voedsel te voorzien. Ondertussen wordt er ook jacht gemaakt op radio’s en fietsen die in een eerder stadium niet ingeleverd zijn. Gelukkig zijn er soms ook Duitsers die op waarschuwen voor zo’n klopjacht, zodat dingen nog veilig gesteld kunnen worden. De klopjacht op werkers voor de “Arbeitseinsatz” gaat ook onverminderd door. Als vader Borst met zoon Aart op een gegeven moment vanuit Westenholte naar huis fietst, wordt hij aangehouden en moet hij z’n persoonsbewijs inleveren. Sterker

nog, Aart wordt thuis, aan de Nilantsweg, afgezet en vader wordt meegenomen naar het gymnasium aan de Veerallee, waar ook veel anderen vast gehouden worden. Het wordt spannend in huize Borst, maar dank zij inspanning van meerdere kanten komt hij na 2 nachten weer vrij. Zijn beroep als aannemer maakt hem onmisbaar in de buurt, ook voor de Duitsers. Zo slepen ze vaak, ongevraagd, planken uit de werkplaats naar tegenover hun hun huis gelegen bongerd van boerderij “de Hertsenberg”. (het in 1992 gesloopte boerderijtje stond halverwege het Hertsenbergpad.) Daar stond afweergeschut opgesteld, dat vanwege de hoge waterstand op een gegeven moment met behulp van planken versleept moest worden. De Duitsers hadden het afweergeschut hard nodig om de talloze aanvallen op de IJsselbrug en het spoorwegemplacement af te slaan.

Een doolhof van loopgraven Langzamerhand is Spoolde veranderd in een doolhof van loopgraven.

Voor het graven ervan is weer een dringend beroep gedaan op vrijwilligheid, maar als dat niet genoeg manschappen oplevert, gaat ook dit weer onder dwang.

Gerrie Knol (1935) en Henk Esselink (1937) zien het nog zo voor zich. Gerrie woonde destijds op Spoolderenkweg 17 en Henk dichtbij op de boerderij die later

13

moest plaats maken voor van Gend en Loos, nu Bouwmaat.

Van heinde en verre, vaak vanuit Twente, kwamen gravers dagelijks naar Spoolde om de IJssellinie te versterken. De werkzaamheden stonden onder leiding van een wat ouder, in een opvallend goudkleurige jas gestoken iemand, op wie al gauw de naam goudfazant geplakt werd.

Naast gravers uit de wijde omgeving moesten ook Spoolder boeren met paard en wagen op pad. Ze moesten hout halen ter versteviging van de loopgraven. Her en der waren er ook schuilkelders. Dat waren diep gegraven gaten met een koepeldak van golfplaten. Het dak werd overdekt met gras, modder en plaggen, zodat ze een evt. bombardement konden doorstaan en ook onzichtbaar waren voor de vijand. Gerrie herinnert zich nog dat ’s middags de gaarkeuken kwam met grote gamellen en dat de gravers hun portie afgemeten kregen in een metalen beker. Natuurlijk hadden ook zij inkwartiering. Streng werd er op toegekeken of de verduisteringseisen nageleefd werden. Gerrie: ”Zelfs de halve maantjes van de vensters moesten nog afgeplakt worden.” Toch waren de toezichthouders in ’t algemeen vrij rustige Duitsers, met in de herinnering van Henk zelfs een echte anti-nazi onder de geleDe ouderlijke woning van Henk Esselink aan de Spoolderenkweg

Papenacker 46

deren. Hij was afkomstig uit het Duits sprekende deel van Belgie, luisterend naar de naam Mathias, die maar al te graag hoopte dat het gauw afgelopen was. Vaak ging hij ’s avonds met vader Esselink mee naar buurman Horsman, zogenaamd naar z’n aldaar ingekwartierde maten. Het was hem echter vooral te doen om informatie van de geheime zender, waar Esselink en z’n buurman elke avond naar luisterden. Op de terugweg was steevast zijn vraag. “Wie geht’s, wie weit ist es”. Ook in de Spoolderenk stond afweergeschut opgesteld. De paarden die de wapens vaak moesten verplaatsen, stonden bij Zwakenberg aan de Meenteweg op stal. Dat waren niet hun eigen paarden, want die waren elders al veilig onder gebracht. Gerrie en Henk gingen tijdens de oorlog in Westenholte naar school, weliswaar naar verschillende lagere scholen, maar beiden moesten ze onderweg een afweergeschut passeren dat door militairen bewaakt werd. Dat gaf op bepaalde momenten een allesbehalve veilig gevoel. Op het laatst was naar school gaan er niet meer bij, omdat die inmiddels gesloten waren.

Voedselschaarste Hoewel wonend in een agrarisch gebied, was er in de laatste dagen van de oorlog ook in deze omgeving wel sprake van schaarste. Mensen werden vindingrijk, slachtten illegaal en bedachten surrogaatproducten. Verstokte rokers zochten hun heil in eigen bouw tabak. En Gerrie herinnert zich nog de door haar vader zelf gemaakte roggemolen waarmee meel gemalen werd, o.a. voor de roggepap. En niet te vergeten de lekkere, zelf gemaakte

witte stroop van suikerbieten. Stedelingen gingen de boer langs voor melk en andere producten. Maar de schaarste in deze regio is werkelijk niks vergeleken met de tekorten en de hongersnood die in het Westen heerst. De Duitsers hebben uit wraak voor de spoorwegstaking de voedselleverantie naar het Westen stopgezet, wat desastreuze gevolgen heeft.

Westerlingen, meestal vrouwen en kinderen, vaak te voet of per gammele fiets, stropen het oosten van het land af op zoek naar wat voedsel. De omgeving van Zwolle en m.n. ook Spoolde ligt daarbij in de route.

Mocht ’t daarbij gelukt zijn wat voedsel te vergaren dan bestond altijd nog de kans dat het bij terugkeer op de IJsselbrug in beslag genomen werd.

Er waren twee controleposten, één op de Spoolderbergweg, en één op de brug. Om de eerste te ontlopen, waar de gevreesde Landwacht postte, werd vaak de sluiproute via de Ruiterlaan genomen. Het waren vaak jonge Spooldenaren die daarbij een helpende hand boden. Maar je moest wel voor “Sperrtijd” bij de brug zijn. Er was namelijk een avondklok ingesteld die bepaalde dat je tussen 8 uur ’s avonds en 5 uur ’s morgens niet op straat mocht zijn. En wat als dat niet lukte. Dan moest je onderdak zoeken, bijvoorbeeld bij Dubbeldam in ’t Engelse Werk, dichtbij het start-

Foto links baileybrug, foto rechts heimachine beide 1945. Foto's HCO.

Foto boven: de voorzijde en foto onder deel achterzijde van de tegel van Dubbeldam.

punt van de volgende dag. Vanaf half maart was de brug alleen nog maar toegankelijk voor militair verkeer.

Niet voor niets werd de brug in 2005 gedoopt tot “Brug tussen angst en hoop”. Na de oorlog kreeg de familie Dubbeldam nog een tegel namens 2 families aangeboden, als dank voor

14

Papenacker 46

de geboden hulp (zie foto's vorige pagina).

Bij die brug speelt zich vlak voor het einde van de oorlog, op 10 april nota bene, nog een afschuwelijk drama af.

Uit pure wraak worden zes mensen met een nekschot dood geschoten en vervolgens in de IJssel gegooid; slechts een weet zich van de domme te houden en komt zwemmend vrij.

Bij graafwerkzaamheden in ’t Engelse Werk komt men er achter dat daar een jaar eerder 4 mensen gefusilleerd zijn, die vervolgens in een door hen zelf gegraven kuil gegooid zijn.

Ze krijgen later elders een herbegrafenis. Met een in 2001 opgericht monument in ’t Engelse Werk wordt de herinnering aan deze lugubere moord levend gehouden en elk jaar nog herdacht. (zie Papenacker 36) De laatste fase Aan de Zalkerveerweg is ondertussen ook met man en macht aan een stelsel van loopgraven gewerkt. Bertus van Weeghel (1937), wonend aan de Zalkerveerweg 9, heeft het allemaal zien gebeuren. Als de gravers Persoonsbewijs van de moeder van Aart Borst.

tijdens de middagpauze iets te lang schaften, wordt er in de lucht geschoten om ze weer aan ’t werk te zetten.

Uiteindelijk kan de verdedigingslinie de bevrijders niet tegen houden, want op zaterdag 14 april trekken de eerste Canadezen Zwollerkerspel, en dus ook Spoolde, binnen.

Een Duitse militair zwaait met een witte vlag als de Canadezen de bruggetjes bij de Katerveersluizen oversteken.

Voorzichtig trekken de bevrijders verder om nog meer achtergebleven Duitsers krijgsgevangen te maken. De meeste Duitsers zijn dan al aan de overkant van de IJssel en hebben daarbij de IJsselbrug ook laten springen. Voor hun vertrek hebben de Duitsers ook de grote sluisdeuren nog opengezet zodat ze van de overkant Spoolde nog kunnen beschieten. Zodoende is het nog verre van veilig en mag Gerrie van der Kolk die dag niet met Stina Zwakenberg mee naar de stad om de bevrijding te vieren. Verderop, bij de Zalkerveerweg, is het ook nog gevaarlijk. In de kerktoren van Zalk zitten nog Duitse schutters die de huizen en mensen aan de overkant onder schot houden.

Hoewel de Canadezen het mitrailleursnest

15

van de Duitsers hebben overgenomen voelt de familie van Weeghel zich ook allesbehalve veilig. Vader en moeder, Bertus en broer Anton, maar ook twee buren hebben daarom een veilig heenkomen gezocht in de nabijgelegen schuilkelder. Erg comfortabel is het niet want er is maar

Bertus van Weeghel voor zijn woning aan de Zalkerveerweg (foto Thomas Kamphuis)

weinig ruimte. “Je moest een beetje zittend slapen, en dat twee nachten lang, want pas ’s maandags werden de Duitsers verjaagd.” Helaas wordt in de tussenliggende tijd nog een Canadese militair dodelijk getroffen.

Bertus ziet nog zo voor zich hoe de dode ’s zondags met een vrachtwagen wordt afgevoerd. Tijdens die dagen hebben de Canadezen in hun huis vertoefd. Ook opa is daar achter gebleven, voelt weinig voor de schuilkelder en heeft koffie gedronken met de bevrijders. Er is zelfs nog een borrel op tafel gekomen. Uit voorzorg zijn de koeien de wei ingestuurd, vader en opa zijn maar al te bang dat de boerderij beschoten wordt en dat bij een eventuele brand het vee zal

Papenacker 46

omkomen. Zo gek is dat voorgevoel nog niet. Diezelfde dag worden de even verder gelegen boerderijen van Noordman en Poppe beschoten en vliegen allebei in de brand, het vee komt in de vlammen om.

Eindelijk vrij Hoe dan ook, er is ook aanleiding om feest te vieren. Er heerst een uitgelaten sfeer onder de bevrijde bevolking, de Canadezen dragen nog een extra steentje bij aan de feestvreugde en delen naast “choclat” en kauwgom ook, echte, sigaretten uit. Op de deel bij boer Aalbers aan de Nilantsweg, waar nu hoveniersbedrijf “het Kleine Veer” gehuisvest is, wordt gedanst op accordeonmuziek, terwijl de Canadezen uitbundig feestavonden organiseren in café “De Jongejan”.* Lang zullen de bevrijders niet meer blijven, maar in de tussentijd hebben ze nog wel een Baileybrug over de IJssel aangelegd.

Hoewel er in dit deel van het land al

volop feest gevierd wordt, zal het nog tot 5 mei duren voordat het hele land vrij is. Voor de in Duitsland te werk gestelde Derk Nijmeyer duurt het nog langer. Hij wordt door de Russen bevrijd en komt pas 20 september, sterk vermagerd, weer thuis. Na de bevrijding moet er stevig aangepakt worden om het land weer op orde te brengen. Ook Vereniging Eben Haëzer pakt de draad weer op. Uit het jaarverslag van juli 1946: “Toen wij op 26 maart 1944 onze jaarvergadering hielden, zaten wij nog onder den druk van de gevreesder bezetter en wisten we nog niet wat ons boven het hoofd hing, maar vreesden we het ergste.

En ziet het oorlogsgeweld is aan ons voorbij gegaan zonder dat er ook maar een onzer leden of anderen inwoners van onze buurtschap het minste letsel heeft bekomen.”

Het gebouw, zoals het kerkje en toekomstige buurthuis toen genoemd werd, is er tijdens de inkwartiering minder goed afgekomen. Niet alleen

Kaartenactie voor zorgcentrum de Venus

is het meubilair vernield, ook van het elektrisch licht deugt niets meer. Er gaan stemmen op om het gebouw uit te breiden of eventueel totaal te vernieuwen. Net als in het hele land is het tijd voor wederopbouw, tijd om vooral vooruit te kijken. Maar de jaren zijn te ingrijpend geweest om niet, van tijd tot tijd, terug te kijken. Net als nu, 75 jaar na dato.

* Cafe De Jongejan” stond op de latere IJsselallee , schuin tegenover de Vitens Bronnen: • “Geschiedenis van Zwolle”Jan ten Hove • “Belevenissen van een Zwollenaar in oorlogstijd” -Wolter Groeneveld (19242013) • Archief Buurthuisvereniging Eben Haëzer • Eerder verschenen artikelen uit diverse afleveringen van de Papenacker – Pier Karenbeld • Gesprekken met: Gerrie Knol, Henk Esselink, Bertus van Weeghel, Gerrit Zwakenberg en Aart Borst.

Deborah Buter-Barneveld

In een sneltreinvaart kwam het coronavirus ons land binnen. Het leek een ver-van-mijn-bed-show, maar het kwam steeds dichterbij. Op internet las ik een artikel over de ouderen in de zorgcentra. Zij mochten geen bezoek meer ontvangen en voelden zich eenzaam. Ik heb contact opgenomen met de leiding van het zorgcentrum of zij het op prijs stelden als er een kaarten- en/of tekeningenactie opgezet zou worden en zij waren gelijk positief. Het begon met een aantal tekeningen van mijn dochters, maar door een oproep van de Oranjevereniging Spoolde via social media hebben wij uiteindelijk 187 mooi gekleurde tekeningen en kaarten met bemoedigende woorden kunnen brengen naar de Venus. Een prachtig en lief gebaar.

Heel mooi dat er zoveel mensen gehoor hebben gegeven aan de oproep. Nogmaals bedankt!

16

Papenacker 46

verenigingen

Nieuws van Spooldergym,

de gymclub voor Spooldenaren van 55+ Mieke Grünewald-Bastiaans Na het verschijnen van het najaarsnummer van de Papenacker is er bij Spooldergym niet veel veranderd. Zoals gebruikelijk zijn we op 8 januari het nieuwe jaar begonnen met de traditionele nieuwjaarsborrel. De kleine zaal is dan ook een prima plek om zoiets te regelen.

We “worstelen” nog steeds met het docententekort.

Riek Zwiers heeft, na een val, de gym moeten verlaten. Gelukkig gaat het wel weer goed met haar maar gymmen zit er niet meer in.

Coronavirus Ook het coronavirus leidt tot problemen. Op 13 maart hadden we besloten om tot 1 april voorlopig alle activiteiten te stoppen maar na de persconferentie van maandag 23 maart hebben we besloten om helemaal te stoppen. We hebben daarom m.i.v.

De nieuwjaarsborrel in de kleine zaal

25 maart het seizoen 2019 afgesloten en hopen in september weer gezond en wel aan het nieuwe seizoen te beginnen.

KERSTZANGDIENST SPOOLDE

Betty Buter

Zondag 8 december 2019 vond er in het buurthuis de traditionele kerstzangdienst plaats, door en voor Spooldenaren (en anderen).

In oktober hadden 27 zangers zich aangemeld.

Door ernstige ziekte konden er drie uiteindelijk niet meedoen aan de zangdienst.

We studeerden onder leiding van Henk Schaapman gedurende 6 maandagen een aantal liederen in.

Hetty Buter, geholpen door Pieneke van Pijkeren en Vincent Kops Hagendoorn, oefende drie woensdagen met 13 kinderen op: “Ga je mee naar de Koning...?” en “Vrolijk kerstfeest”.

Het klonk prachtig!

Tijdens de dienst zongen de koren samen “Dank U, o Heer”.

Ds. Gerlof van Rheenen verzorgde de meditatie. Dit jaar begeleidden Marit van Egteren en Denise Koops ons op cornet.

Zoals elk jaar ondersteunde Wim Kanis koor en samenzang op de piano.

Er waren veel belangstellenden, de zaal was goed gevuld.

Kerstzangdienst 2019

Eind dit jaar gaan we het weer proberen, zes keer oefenen op maandagavonden voorafgaande aan de uitvoering op 13 december.

We hopen op veel zangers!

U kunt er nu vast rekening mee houden. In Papenacker nr. 47 volgt meer informatie!

Al met al was het een mooie kerstzangdienst.

17

Papenacker 46

Voorsterweg 57, 8042 AB ZWOLLE Het vertrouwde adres dichtbij.

Wij verkopen alles op het gebied van stadsfietsen, kinderfietsen en elektrische fietsen.

Ook kunt u bij ons terecht voor het onderhoud aan al deze fietsen inclusief race en mountainbike.

Tevens verkopen en slijpen wij schaatsen.

Al onze producten zijn met zorg voor u gemaakt Website Kijk ook eens op onze website www.bakkerijdeverwennerij.nl Contact Petuniaplein 12 8042 AV Zwolle Tel.: 038-7370133 Openingstijden Maandag Dinsdag t/m vrijdag Zaterdag

gesloten 08:30 - 16:00 08:00 - 14:00

Natuur

IJslanders bezoeken Spoolde

Gerrit Gerritsen *

Grutto's worden op de hele trekroute gevolgd door biologen. Ongeveer een op de honderd is door biologen individueel herkenbaar gemaakt door een combinatie van gekleurde ringen aan de lange poten. Zo kan van gekleurringde vogels een levensgeschiedenis worden opgebouwd. Met een telescoop (sterk vergrotende eenogige verrekijker) controleer ik bijna dagelijks de grutto's op kleurringen. En zo vond ik bij Spoolde diverse grutto's die op IJsland waren geringd, 1 uit Noord-Finland, een paar Duitse broedvogels en diverse die ik de afgelopen jaren rondom Zwolle ringde. Een op het oog homogene groep grutto's blijkt dus een mix te zijn van vogels die broeden op verschillende plekken in Europa tot aan het verre IJsland.

Dit voorjaar kende de IJssel een lange hoogwaterperiode en dit trok heel veel IJslanders naar Spoolde. Nee, geen toeristen die in het motel verbleven maar grutto's. Heel veel grutto's. Jullie weten vast dat het slecht gaat met onze nationale vogel. Van de ooit meer dan 100.000 paren zijn er nog maar 30.000 paren over. Maar op IJsland gaat het gelukkig een stuk beter. Ze nemen in aantal toe, notabene door opwarming van de aarde. Zit dus ook een enkel voordeeltje aan.

IJsland ligt op 66 graden Noorderbreedte en er is een groot verschil in klimaat tussen de koude noordkust en de mildere zuidkust. Tot circa een eeuw geleden was het klimaat aan de noordkust te koud voor grutto's om te broeden. Maar door de geleidelijke opwarming hebben de grutto's zich vanuit Zuidwest-IJsland uitgebreid over heel IJsland, inclusief de noordkust.

Ik heb grutto's achterna gereisd van IJsland tot Kameroen maar nu leek het of ze mij opzochten, zo vlak bij mijn huis. Het was weer genieten aan "onze" rivier.

Terug naar Spoolde IJslandse grutto's trekken niet zoals onze grutto's tot West-Afrika. Een kleine groep overwintert in Marokko maar de grote aantallen zijn in de winter in Spanje, Portugal, Frankrijk en Groot-Brittannie.

In het voorjaar is Nederland een belangrijke pleisterplaats voor de grutto's die in etappes terugkeren naar IJsland. Ze zoeken dan de natste plekken op om pieren te zoeken. Dit jaar was het heel gunstig langs IJssel en Zwarte Water en de aantallen liepen op tot boven de tweeduizend. Langs de Beneden-IJssel zaten ze eerst een paar weken in de Gelderse Aersoltweerde, dus aan de andere IJsseloever vanuit Spoolde gezien. Toen het water te hoog werd, verhuisden ze circa een week naar de Harculose Waard. Door de oostenwind begon het IJsselwater snel te vallen en werd de Spoolderwaard aantrekkelijk.

* Gerrit Gerritsen is een groot vogelkenner, met als specialisatie de grutto

Heel veel grutto's in de avondzon. Foto: Gerrit Gerritsen

19

Papenacker 46

Even kort....

Even kort.... Even kort....

Even kort....

In de prijzen...

Kabouter Oude Veerweg

De kabouter van Zwolle is vervroegd ontwaakt uit zijn winterslaap vanwege de zachte winter. Zijn narcissen staan al in bloei. Hij heeft met kerstmis nieuwe verlichting gekregen en in de herfst kastanjes, die hij nu geplant heeft. Bomen in een boom, echt een kabouter idee. Hij ontvangt nu graag bezoek, misschien krijg je dan wel een kopje beukenthee.

(Hans Davidson). Het verhaal van de kabouter, zie Papenacker 41 blz 42/43 en Papenacker 42, blz 42)

Bij de "Cum Laude Awards" in Bodegraven, een jaarlijkse kaasverkiezing, viel de oude schapenkaas van Marianne van Assen van de Vreugdehoeve wel heel erg in de smaak bij de keurmeesters. Van de maximaal 100 punten behaalde deze kaas in de groep "zuivelbereider specialiteiternkaas", 98 punten.

Vooral de geur en de smaak bevielen de jury. Ook eens proeven?? Deze kaas en andere kazen zijn te koop in de winkel van de Vreugdehoeve.

Woonzorgcentrum De Venus Bij het ter perse gaan van ons blad, zit de Venus op slot. Diny Wevers, vrijwilligster van het eerste uur, kan er ook niet meer in.

De familie Zieleman moet zich tevreden stellen met telefonisch contact met de hun al jaren bekende bewoonster, mevrouw van Dijk-Broenink. Vorig jaar organiseerden ze nog voor haar in het buurthuis de viering van haar 90e verjaardag. Tot nu toe meldt ze, dat ze blij is dat er binnenshuis nog geen corona is geconstateerd, al vindt ze het wel spannend en is ze best wat angstig.

Met haar gaat het momenteel redelijk goed, al mist ze natuurlijk wel de bezoekjes.

Hoog water

Hoogwater1995. Boer Poppe rijdt voor de trekker met bulkwagen van de Groot Veevoeders uit 's Heerenbroek, om in de watermassa de weg te wijzen naar zijn boerderij in de Vreugderijkerwaard. Deze boerderij is inmiddels gesloopt.

Foto: Jaap de Groot.

20

Papenacker 46

Oranjevereniging

Cynthia Wevers

Sinterklaas in Spoolde Sinterklaas weet ieder jaar Spoolde weer te vinden, en daar zijn we heel blij mee. Maar toch blijft het altijd spannend, want er zijn wel eens problemen onderweg. Zo belandde hij in 2018 net naast het buurthuis met zijn parachute, en in 2017 wandelde hij gewoon in de buurt terwijl de ‘sint-expres’ al onderweg was met alle kinderen.

We hadden nog geen contact met Sinterklaas gehad, dus we gingen ervan uit dat hij met de boot zou komen.

En dus vertrokken we op zaterdagmiddag naar de dijk om te kijken of Sinterklaas er al aan kwam. En natuurlijk werd er luidkeels meegezongen met ‘Zie ginds komt de stoomboot’ en andere Sinterklaas klassiekers. En zomaar ineens zagen we Sinterklaas en zijn pieten, maar niet op een boot. Ze verschenen aan de andere kant van het kanaal. Daar reden twee buurtbewoners met een tweespan, en ze hadden Sinterklaas bij zich! Sinterklaas hoorde zelfs aan de overkant van het kanaal het gegil en gejuich van 40 jonge kinderen. Wat een mooi onthaal van de Sint.

mooi cadeau uit de schatkamer! En Sinterklaas beloofde ons dat hij ook in 2020 Spoolde blij gaat maken met een bezoek! Tot volgend jaar Sinterklaas!

Toneelavond Op 7 februari hadden we de jaarlijkse toneelavond, dit jaar verzorgd door toneelgroep SAGEZO (SAmen GEraapt ZOoitje). De titel van het stuk: ‘Als je voelt wat ik voel, dan zeg je niets meer.’

Uiteindelijk hoorden we het hele verhaal. Sinterklaas zou dit jaar met de trein arriveren, maar ja….Spoolde heeft geen station! Het dichtstbijzijnde station was Stadshagen, dus daar zijn de goedheiligman en zijn pieten uitgestapt. Gelukkig kwam Gerrit Zwakenberg samen met Eline van Assen ‘toevallig’ met de tweespan voorbij. En zij wisten de weg wel naar Spoolde. En alle pieten kregen ook prachtige vervoersmiddelen: een tandem, skeelers, zelfs een spacescooter werd uitgeleend om onze Spaanse vrienden op tijd in Spoolde te krijgen.

Het stuk speelt zich af in de kantine/eetkamer van garagebedrijf De Vries, waarin Joost, Hein en Sam werkzaam zijn. De aanstelling van een nieuwe monteur, Jannet, zet de boel op stelten. Hein vindt het maar niets, maar Bart en Sam wedijveren om haar gunsten. Sien probeert er het beste van te maken, met haar inwonende schoonmoeder, die last heeft van een chronische klaagziekte, en haar schoonzus Dora, die met dochter Elsbeth tijdelijk ook bij hen inwoont. Klant Betsie heeft onlangs een miljoen in de staatsloterij gewonnen.

Toen we in het warme buurthuis kwamen, zongen we natuurlijk eerst ‘Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht’ en daarna kon het feest pas echt beginnen. Alle kinderen werden in groepjes naar voren geroepen en Sinterklaas had een praatje voor iedereen. Het was duidelijk dat hij zijn huiswerk had gedaan. Hij wist van alle zwemdiploma’s, hobby’s, in welke groep iedereen zat en op welke school, wat ze wel en soms ook niet leuk vonden, etc.

Deze verhaallijn zorgde voor hilarische scenes en allemaal mooi in het Zwols (behalve Betsie, zij sprak sinds kort keurig ‘abn’ omdat ze een miljoen had gewonnen).

Uiteraard hadden we na afloop een verloting en gingen veel bezoekers met een mooie prijs naar huis.

Het was een leuke dag, alle kinderen hebben volop genoten en voordat Sint wegging, kreeg ieder kind een 22

Papenacker 46

verenigingen De dames van de Buurt Tafel,

BuurtTafel

Henny Wildeman, Lieneke Zwakenberg, Janny Borst en Afke Jukema.

Wat is het toch jammer dat we in maart de laatste BuurtTafel van dit seizoen hebben gehad. In gedachten waren wij al bezig met onze laatste bijeenkomst in mei, maar ja het is niet anders.

We hebben weer zes hele fijne avonden gehad met als klap op de vuurpijl een bezoek van de burgemeester Peter Sneijder en de wijkmanager René Stuij. Het was toch heel fijn dat de burgemeester ons bezocht om op deze manier kennis te maken met de mensen uit het buurtschap Spoolde.

Na de zomer hopen we weer door te kunnen gaan met de BuurtTafel. We hebben er met z’n viertjes nog steeds heel veel plezier in om de avonden te organiseren en om te koken voor de ouderen in Spoolde.

Ook dit jaar kregen we weer de vraag of ook oud-Spooldenaren gebruik mogen maken van de BuurtTafel. We begrijpen de vraag, en zouden ook heel graag hieraan tegemoet willen komen, maar de groep wordt echt te groot. Op dit moment komt iedereen ongeveer twee á drie keer aan de beurt en dit vinden we nodig om de contacten te onderhouden. We kunnen de groep ook niet groter maken, want dan kunnen wij als kooksters het niet meer bolwerken. We koken namelijk gewoon in onze eigen keuken.

Burgemeester Peter Sneijder en de wijkmanager René Stuij op bezoek bij de BuurtTafel.

We wensen onze gasten een fijne zomer in goede gezondheid toe. Tot 6 oktober!!!!

AED Wat is een AED? Een Automatische Externe Defibrillator (AED) is een draagbaar apparaat dat het hartritme weer kan herstellen bij een hartstilstand. Dit gebeurt door het geven van een elektrische schok.

Liesbeth Visser-Heesakkers

Afgelopen 2 maart waren we met 7 cursisten en een trainer bij elkaar in het buurthuis Spoolde voor de jaarlijkse herhaling AED gebruik. Door het, toen nog, aankomend coronavirus werd de cursus aangepast. Er werd meer niet beademd maar wel werd de rest van de handelingen geoefend en besproken. De AED hangt aan de buitenzijde van het buurthuis.

Wat doet een AED? Bij een hartstilstand staat het hart meestal niet helemaal stil. Dat lijkt alleen zo. De hartkamers worden heel snel en chaotisch geprikkeld, waardoor ze niet meer samentrekken. Dit heet ventrikelfibrilleren. Een AED is dan nodig om het hart te resetten en weer normaal te laten kloppen. Dit resetten noemen we defibrilleren.

Voor volgend jaar is er een nieuwe datum afgesproken voor de herhaalcursus. Personen die nieuw willen beginnen, of personen die op hun werk BHV hebben gehad, maar dit niet hebben bijgehouden, vervallen BHVers, kunnen zich op de Rode Kruis site aanmelden. Zij kunnen zelf een locatie aangeven. Hier kunnen kosten aan verbonden zijn.

23

Papenacker 46

interview Joyce v.d.Kolk

De wandeldames Op een winderige, maar zonnige zaterdag, stap ik op de fiets voor dit interview. We hebben afgesproken op de dijk, waar ik de dames trakteer op koffie en zelfgebakken appelcake. Door het coronavirus kunnen we geen kopje koffie drinken bij de Vreugdehoeve, maar wij laten ons niet kisten. Gezeten aan de picknicktafel, in de zon, keurig 1,5 meter uit elkaar, kletsen we even gezellig over de favoriete bezigheid van deze sportieve dames.

den. Wilma woonde nog bij haar ouders thuis aan de Klaasboerweg en samen met Jan dronken ze met oud & nieuw een borrel met Jeanne en Herman, die later ook gast zijn op de trouwreceptie van Jan en Wilma.

De dames zetten hun vriendschap voort aan de Beukenallee, waar ze geregeld samen koffie drinken.

Wandelen Nu combineren ze het: eerst wandelen en onderweg gezellig koffiedrinken. Zo’n 15 jaar geleden begonnen de dames hiermee, toen nog zonder de stokken! Met de auto naar de Agnietenberg bijvoorbeeld en van daaruit wandelend een route van ongeveer 10 à 15 km. Brood en drinken mee in de rugtas, zo waren ze dan een groot deel van de dag op pad.

Libelledag Toen Jeanne met haar schoonzus Roos op een Libelledag was, werd daar een cursus Nordic Walking* gegeven. Jeanne had al gauw in de gaten: dit kan ik wel en Wilma ook, dit moeten we samen doen!

Nu lopen de dames alweer 10 jaar met stokken, zo’n twee à drie keer in de week.

Beiden merken veel voordelen aan het lopen met de stokken; minder last van de nek en de schouders, geen dikke vingers en ze lopen sneller. Verder is het gewoon heerlijk om te wandelen, om in beweging te zijn, zegt Wilma, het is goed voor je mentale gezondheid!

Ze hebben drie verschillende routes en daarbij ook drie verschillende koffieadresjes: • Door het Engelse Werk, dan koffie bij Krisman; • Over de dijk, koffie bij de Vreugdehoeve; • Over de dijk richting Westenholte, koffie bij de Verwennerij.

Jeanne Nagelmaeker rechts en Wilma links, genietend van koffie en koek

Even voorstellen Wie zijn nou die dames die u geregeld door het mooie Spoolde of Westenholte ziet lopen?

De langste van het stel is Jeanne Nagelmaeker, 65 jaar, getrouwd met Herman, al 40 jaar woonachtig aan de Beukenallee. Ze hebben 2 kinderen en 2 kleinkinderen.

De kleinste is Wilma van der Kolk, 66 jaar, getrouwd met Jan, ook al ruim 40 jaar woonachtig aan de Beukenallee. Ze hebben 3 kinderen en 5 kleinkinderen.

Sponsoring Al met al is het een hele dure sport: de dopjes die verslijten en 3x in de week een kopje koffie. Dat gaat aardig in de papieren lopen! ;-). De dames willen met liefde wat reclame maken voor de Vreugdehoeve, Krisman en/of de Verwennerij. In de zomer een mooi t-shirt met reclame en voor in de winter een lekkere warme winterjas, dit alles in ruil voor een gratis kopje koffie.Een mooie sportieve reclame zou ik zo zeggen!

Jan en Wilma wonen al aan de Beukenallee, als een aantal jaren later Herman en Jeanne daar ook komen wonen, maar de eerste kennismaking is op de Assendorperdijk, waar Jeanne en Herman toen woon24

Papenacker 46

Plaspauze..

Natuurlijk is de nood soms hoog, midden op de dijk of ergens in het Engels Werk. Gelukkig zijn daar genoeg bomen en struiken. Dat is op de dijk wat minder. De ander staat dan op de uitkijk en geeft aan wanneer de ‘kust veilig is’.

Een keer moest Wilma heel nodig, ze waren in de buurt van de Bierton. Misschien was de Bierton wel open en konden ze daar een plaspauze inlassen! Helaas, gesloten! Gelukkig was daar wel een muurtje waar je even achter kon zitten… zo gezegd, zo gedaan. Wilma opgelucht.

Als ze enkele dagen later bij de Bierton aan het sporten zijn (ja, dat doen de dames ook nog!) zien ze dat er een camera hangt! Oeps! Gelukkig worden deze beelden (billen) niet vertoond in "Opsporing Verzocht".

terug gezien.

Gelukkig zal dit interview ze eindelijk de bekendheid geven die de dames verdienen.

Sportieve oma’s Een keer in de drie maanden wordt er een wandeling georganiseerd vanuit de Zwolse Wandelvereniging.

Er kunnen dan verschillende tochten gelopen worden, zoals bijvoorbeeld de Peperbuswandeltocht of de Blauwvingerwandeltocht. De dames worden dan vergezeld door Eveline van Leusen en Diny Wevers.

Dit is altijd op een zaterdag of een zondag en de tocht is dan meestal zo’n 10 km. Deze tochten lopen ze dan helemaal op eigen kracht, zonder de stokken! ☺ Maar bij alleen wandelen blijft het niet; op de woensdag sporten de dames ook nog, ook samen met Diny.

Eveline ging eerder ook mee, maar kon dit helaas niet meer combineren (werk/oppassen?)

Lid worden?

U, als lezer, heeft vast ontzettend veel zin gekregen om ook mee te wandelen met deze gezellige dames, maar helaas is dat niet mogelijk! Er worden geen leden meer aangenomen!

Wilt u wel even gezellig naar ze zwaaien als ze langslopen? * Nordic walking is wandelen met aangepaste skistokken, die poles worden genoemd.

Proefpersonen De dames zijn al goed bekend bij de verschillende koffiegelegenheden. Bij Krisman wordt de cappuccino al voor ze neergezet. Bij de Verwennerij hebben ze voor het eerst van heel Zwolle (Westenholte ☺) de Hanzebrok geproefd. De bakker zelf selecteerde de dames als exclusieve proefpersonen.

Lang geleden zijn ze in de Aa-landen nog eens op de foto gezet, maar helaas hebben ze dit beeld nooit 25

Papenacker 46

Reis naar Bali

Johannes Piontek

behoefte gehad om naar Indonesië te gaan. Simpelweg: mijn vader kon heel bevlogen over Indonesië vertellen. Dat creëerde bij mij een prachtig idyllisch beeld, waarvan ik wist dat als ik naar Indonesië zou gaan, ik dat beeld niet terug zou zien.

Maar nu, met toch een andere reden om Indonesië op te zoeken, wilden we wel graag de plek zien waar Andy zijn stage zou doen.

Voor wie het niet weet, wij zijn jullie buurtgenoten van de Nilantsweg 65, de familie Piontek. En ik ben Johannes, echtgenoot van Femmie, vader van zoon Andy (20) en van dochter Sacha (15). Pier heeft ons gevraagd of wij een reisverslag zouden willen maken over onze reis naar Bali afgelopen oktober. Het zal geen reisgids verslag worden, maar meer een samenvatting van de impressie zoals we het hebben beleefd. Een echt verslag van wat we daar allemaal hebben beleefd, past niet op 3 A4tjes.

We bespraken onze plannen met mijn oudste zus en haar zonen en al snel werd het een goed idee om daar met een grotere groep heen te gaan. Iedereen met gelijke en verschillende doelstellingen zoals: de stageplek van Andy zien, terug naar je roots, naar de plek waar mijn ouders voor het laatst waren geweest, zien waar Shannon was geweest, familie terugzien, de cultuur van het land ervaren, beauty spots ontdekken, en een reset na een bewogen jaar, vanwege het plotselinge overlijden in 2019 van Shannon, op 39 jarige leeftijd.

Even een klein stukje achtergrond Je zou gezien mijn achternaam (Tsjechisch/Pools) het misschien niet vermoeden, maar mijn roots liggen deels in Indonesië. Hoe dan? Mijn overgrootvader komt uit Tsjechoslowakije. Zijn zoon (mijn opa) is geboren in Polen en is via Duitsland naar Indonesië geëmigreerd. En daar is mijn vader geboren.

Mijn moeder heeft voorouders uit Groot Brittannië en Duitsland en is uiteindelijk ook in Indonesië geboren. Mijn ouders zijn in Indonesië getrouwd en daar zijn vier van mijn broers en zusters geboren.

Tijdens en na de onafhankelijkheid van Indonesië, ontstonden er vreselijke onlusten. Een toekomst voor mijn ouders en hun gezin was uitgesloten. In 1964 zijn zij uit Indonesië naar Nederland gevlucht.

Op mijn neef na, de oudste zoon van mijn zus Desireé, Shannon († 04-2019), is er niemand van onze familie daarna nog in Indonesië geweest. Tot afgelopen oktober 2019.

Omdat we er 2½ week zouden zijn en nogal wat doelen wilden bereiken, was wat voorstudie wel verstandig. Verblijf: Een villa met z’n allen of verschillende huisjes. Locaties: het noorden (boven Ubud) met veel (ongeschonden) natuur of het zuiden (Denpasar, Kuta, Benoa), een meer toeristisch gebied.

Uitstap naar familie op Java: Jakarta. We besloten de eerste vier dagen vooraf te boeken en de overige, op locatie. En dan nog wat over de euro waarde: Maaltijd op straat: €1 - €2, maaltijd in restaurant: €3€8, frisdrank: €0,80, groot biertje: €1,50 - €2,00, fles water: € 0,40. Je bent als westerling met de euro toch wel echt rijk daar.

De aanloop Mijn zoon Andy, doet een opleiding in Horeca Management, en was in januari 2019 op zoek naar een stageplek in het buitenland. En dan niet om de hoek in België, Spanje, Italië of zo, nee, lekker ver weg.

Azië. Via familie/kennissen/netwerk/ kon hij een stageplek regelen op Bali bij een 5-sterren hotel, Mandapa Carlton-Rits Resort. Ikzelf heb nooit de

Het gezelschap Ons gezin, mijn oudste zus Desiree, haar één na oudste zoon Zukarn met gezin (echtgenote Sarinah, zoon Jilany en dochter Jahlyssia) en haar middelste 26

Papenacker 46

zoon Wesley met echtgenote Karima. Elf personen in totaal dus (Andy zat daar al vanaf september).

De Reis De 18e oktober zijn we vertrokken, met een vlucht via Hong Kong (tussen stop) op Denpasar (Bali).

Een deel van de groep had nog nooit zo lang in een vliegtuig gezeten. De moessonperiode was ook begonnen…maar daar hebben we op 1 klein buitje na niets van gemerkt. Volgens de bevolking was 2019 een jaar waarin nog nooit zo weinig regen was gevallen.

Het was een bijzonder moment om Andy terug te zien. Hij was nooit eerder zolang uit zicht geweest, en al helemaal niet aan de andere kant van de wereld. Ook mooi om te zien wat voor bijzondere stageplek het was.

Ons eerste verblijf voor de eerste vier dagen was een villa in Ubud met een zwembad (een aanrader).

Vier grote kamers, een familiekamer, grote tuin (met klein tempeltje), alle kamers met airco (aanrader) en een grote tuin. Daarna hebben we op locatie, drie verschillende verblijven geboekt op verschillende locaties onderling met een reisafstand van vijf minuten.

We hadden voor de 2,5 week dat we op Bali waren, 2 (tot 3) auto’s en drivers beschikbaar die ons overal heen brachten waar we naar toe wilden. Hierdoor waren we heel flexibel in waar een ieder naar toe wilde. Iedereen vrij, maar toch samen. De drivers hadden hele goeie tips voor mooie stranden, uitzichten, restaurants, natuurgebieden/ parken, tempels en leuke markten. We konden zelf aangeven of we naar toeristische gebieden wilden of juist naar de rustigere plekken. Beide hebben we dus bezocht.

Andy (links) en Johannes

ker… tegen weinig geld. En natuurlijk, overal heerlijk vers fruit.

Ga ervan uit dat je tijdens je verblijf wel een “buikloopje” kan oplopen. De helft van ons gezelschap is daar niet aan ontkomen. Maar, je komt overal apotheken tegen die hier bekend mee zijn, en daar hebben ze wel middeltjes voor. Op het moment dat er een ziekenhuis bezocht moet worden (dat kan ook gebeuren….) verwacht dan niet de luxe die je in Nederland gewend bent.

Toeristische gebieden zijn duurder (maar nog steeds veel goedkoper dan in Nederland) dan de wat oorspronkelijke/ minder aangetaste gebieden. Doordat de Euro relatief veel meer waarde heeft dan de Rupiah (Indonesische munt), kan je in de verleiding komen met alle beste bedoelingen bij het geven van een fooi, wat “te veel” te willen geven. De oorspronkelijke bevolking raadt echter aan om dat niet te doen, om te voorkomen dat er een gewenning ontstaat en de markt wordt verpest.

Mooie locaties die we hebben bezocht: De stranden in het zuiden: Kuta beach: toeristisch gebied, gelukkig niet te vergelijken met een Spaanse strand waar je over strandgasten moet klimmen om bij de zee te komen. Melasti beach: veel rustiger en mooie cliffs. Strand in het noord / oosten: Virgin Beach: wit strand, niet toeristisch omdat het afgelegen is, hoge golven. Als je meer van een ruw, wit strand houdt dat door het grote toerisme nog niet is aangeraakt, moet je daar heen gaan.

Eten Overal super heerlijk gegeten. Of het nu een luxe restaurant was of een warong. De Indonesische keuken is heel uitgebreid en elk streek kent haar specialiteiten. Natuurlijk altijd kruidig. Je kunt ook, in de wat “grotere” plaatsen, een MacDonalds of Burger King vinden… tja en da's af en toe ook best lek-

Tempels: Pura Tirta Empul: toeristisch, veel bedevaartgangers. Heilig water, je kan je hierin onder27

Papenacker 46

Raften: het is zeker de moeite waard om een rafttocht te boeken. Je slingert op een rivier tussen de beboste bergwanden door met prachtige uitzichten.

Foto’s doen het werkelijke beeld tekort. Maar ja, je legt het toch vast. De gidsen zijn enthousiast en vermaken je super tijdens de tocht. Met verhalen, grappen, en vooral ervoor door te zorgen dat iedereen ook zeik- en zeiknat wordt.

dompelen. Hebben wij maar niet gedaan. Buiten de tempelmuren, hele leuke kraampjes maar ook heel irritante opdringerige verkopers. Menig verkoper een "evil eye" gegeven, wat overigens verder nergens op Bali nodig was. Tanah Lot: een tempel aan zee, op een soort schiereiland. Ook wel toeristisch (maar dat schijnen toch alle tempels wel te zijn) maar door de ruimte eromheen en de lange wandel route er naar toe, heb je toch het gevoel dat je niet in een massa mee stroomt. Mooie omgeving bij zonsondergang.

Jakarta tussendoor We zijn zo halverwege de periode, tussendoor naar Jakarta gevlogen om familie te bezoeken. Een stad die in omvang niet te vergelijken is met een Europese stad. Knettergroot, 10 miljoen inwoners en inclusief aangegroeide buiten steden, bijna 30 miljoen.

Met Malls, met 6 verdiepingen plus allerlei restaurants tot verdiepingen waar auto’s worden verkocht.

Heel bijzonder. Ongelofelijke luxe, en aan de andere kant van het strand, armoede. Hele grote tegenstrijdigheden.

Ook heel bijzonder om je familie daar te ontmoeten, waarvan één oom die terug is geëmigreerd van Nederland naar Indonesië.

Hoog schommelen in natuurparken: Wil je in een schommel zitten op 30 à 40 meter hoogte of nog hoger boven rijstveld terrassen? Ook leuk, wij hebben ze uitgeprobeerd (niet iedereen eigenlijk) maar zeker leuk om te doen. Deze zijn vooral overal te vinden rondom Ubud en noordelijker.

Optreden in restaurant

Nog een bijzonder moment is de viering van de verjaardag van Sacha op Bali, zij is daar 15 geworden.

Aan alles komt een eind, dus ook aan de reis. Op 4 november zijn we met z’n allen teruggevlogen. Dan is de overgang naar Nederland in de herfst, best wel groot.

Hoe kijken we hierop terug De buiten kant: een prachtig land, dat op verschillende plekken nog de suggestie geeft dat mens en 28

Papenacker 46

Feest op Bali, Sacha is jarig

De binnen kant Voor ons zelf: de cirkel is rond, het was indrukwekkend om te ervaren en stil te staan op plekken waar mijn ouders voor het laatst (Jakarta) zijn geweest voordat zij vluchtten naar Nederland. Het ervaren wat zij moesten achterlaten en het begrijpen waarom mijn vader niet meer terug wilde naar Indonesië. Hij zou dan niet meer mee terug zijn gegaan naar Nederland. Ook nog meer begrip en respect voor mijn ouders dat zij naar Nederland zijn gevlucht zodat het gezin hier kon overleven en de kinderen een toekomst konden opbouwen. Daarin zijn zij geslaagd.

Voor ons was 2½ week Bali eigenlijk te kort om alle doelen goed te bereiken. We hebben het idee dat we de teaser hebben gehad en dat we hoofdfilm nog moet boeken. We gaan het meemaken.

natuur in balans zijn. Stukken oerwoud die niet zijn aangetast, waar jezelf heel klein voelt ten opzichte van de bergen, bossen, rivieren en watervallen, vogels insecten… Respect over en weer. Veel cultuur, wel heel veel tempels.

Tempelingang Tanah Lot

De bevolking: Ongelofelijk vriendelijk, gastvrij en behulpzaam. Zo tevreden met wat ze hebben, wat vaak niet veel is. Niks gejaagd, iedereen is rustig en niet gestrest. Kinderen lijken er allemaal blij te zijn.

Het verkeer: allemaal scooters. Advies: Beter is om gewoon een driver te huren die je overal heen brengt. De hele dag door voor nog geen € 30 euro (airconditioned, ruime schone/frisse auto voor 5 à 6 personen). Wel gebruikelijk om de driver ook van eten te voorzien als jezelf ook gaat eten. Dat kost je nog geen € 3 euro voor een goed bord nasi goreng met saté en drinken.

Het onderdak: je hebt de mogelijkheid om via AiRBnB vooraf en tijdens verblijf van alles te boeken. Een locatie met een zwembad bij je accommodatie, is niet ongewoon en is er in overvloed. Netjes en schoon.

Het zijn veelal accommodaties die families beheren, die heel gastvrij en behulpzaam zijn, en als er iets niet goed is, dat direct oplossen.

Het eten: overal kan je eten kopen, bij klein warong (eetkraam, woonhuis eetkraam), restaurants, strandhuisjes. En allemaal: voor heel weinig geld/ veel eten.

De communicatie: alles is in het Engels goed te doen (als je wat Bahasa-indonesisch kent, helpt dat natuurlijk), en…. alles via Whatsapp.

29

Papenacker 46

Hallo Westenholte

Even voorstellen Ik ben Peter Overweg, 37 jaar oud, waarvan inmiddels 13 jaar getrouwd. Ik heb 2 dochters, van 8 en 11 jaar oud en ik woon in Kampen. In mijn vrije tijd ben ik graag op pad met mijn gezin, vermaak ik mij met klussen in en rond het huis en kan ik erg genieten van samen op vakantie gaan.

Per september 2019 mag ik mij als wijkagent Zwolle West voegen naast Karin den Besten, Alrik van den Berg en Maarten van Esch. Samen nemen wij de wijken Stadshagen, Westenholte, Frankhuis en dus ook Spoolde waar.

Mijn loopbaan is niet altijd binnen de politie geweest. Na de middelbare school heb ik eerst de CALO gedaan, de opleiding voor onder andere gymdocent. Ik heb vervolgens 7 jaar lesgegeven op een VMBO school in Amersfoort.

Toen merkte ik, dat mijn oude droom om politieagent te worden, nog altijd knaagde. Ik wist dat ik spijt zou krijgen, als ik niet op zijn minst had geprobeerd bij de politie te komen. Ik ben vervolgens aangenomen in Flevoland en heb daar eerst gewerkt in Lelystad, Emmeloord en Dronten om vervolgens 5 jaar in Almere te werken. Daar had ik de functie van jeugdwijkagent, waarbij ik voornamelijk bezig was met jongeren tot ongeveer 23 jaar. Veel samenwerken met scholen, instellingen, jongerenwerk en gemeente. Ik heb daar een mooie tijd gehad, maar stiekem hoopte ik altijd al op een plekje in Zwolle.

Daarom de bereikbaarheid nog even voor u op een rij: • Facebook: @Politie Zwolle • Instagram: @wijkagenten_zwollewest • www.politie.nl: zoek op ‘Mijn buurt’ en vervolgens ‘Wijkagenten’. Hier kunt u direct contact met ons opnemen.

Dichtbij Kampen, toch een echte stad met mooie uitdagingen, maar waar aan de andere kant ook de saamhorigheid is te zien en te voelen. Ik vind het prachtig als je door je wijk kunt gaan en mensen je vriendelijk aanspreken, dat de jeugd naar je zwaait en dat je bij een conflict nog steeds met respect met elkaar kunt omgaan. Iets wat niet altijd een gegeven is, zeker als politieagent. Ik hoop dat ik als wijkagent hier ook een steentje aan bij kan dragen. Om op een fijne manier met elkaar om te blijven gaan, in rustige tijden en ook in spannende tijden.

Bereikbaarheid Als wijkagenten merken wij dat mensen wel eens zoekende zijn hoe zij ons kunnen bereiken.

31

Papenacker 46

Beleef De Vreugdehoeve!

Kom samen eten, vieren, vergaderen en ontmoeten!

• Themafeesten • Avondfeesten • Culinair genieten

Zalkerveerweg 20, Zwolle T (06) 28 74 57 28 E info@devreugdehoeve.nl

Even voorstellen “Mijn naam is Marjolein Geurtsen en ik ben sinds 1 december 2019 wijkbeheerder bij de gemeente Zwolle voor de wijken Stadshagen, Westenholte en Spoolde. Wat zag de wereld er toen nog anders uit. Ik schrijf deze column eind maart, mijn kinderen zijn sinds een week thuis en ik werk thuis. Het aantal meldingen van mensen die besmet zijn met het coronavirus neemt snel toe. Bewoners zijn zoekende: wat kan ik wel doen, wat niet. Gelukkig ontstaan er ook mooie initiatieven onder bewoners, mensen die elkaar willen helpen; er lijkt meer saamhorigheid te zijn.

Mijn werk gaat ook gewoon door. Uiteraard blijf ik mij inzetten om de leefbaarheid in de wijk te behouden of te verbeteren. Dat doe ik samen met bewoners en wijkorganisaties. Dat vind ik belangrijk, want bewoners weten wat er speelt in de wijk, kennen hun buurt en zitten vol met goede ideeën.

Daar komen vaak mooie bewonersinitiatieven uit voort. Je kunt daarbij denken aan het opknappen van een speeltuin, een plek met veel asfalt veranderen in een groene oase of een burendag organiseren. Mijn taak is om bewoners daarbij te ondersteunen, bijvoorbeeld met mijn kennis over regelgeving, door contact te leggen met de juiste mensen of het regelen van materiaal.

Marjolein Geurtsen, wijkbeheerder gemeente Zwolle, stadsdeel West m.geurtsen@zwolle.nl www.zwolle.nl/spoolde www.zwolle.nl/buurtinitiatieven

Spoolde wijkt wat af van andere wijken in Zwolle.

En dat bedoel ik positief! Spoolde lijkt meer op een dorp waar het noaberschap hoog in het vaandel staat, men elkaar kent en naar elkaar omziet.

Erg belangrijk, zeker in deze tijd waarin we elkaar hard nodig hebben. Ik hoop dat jullie steun aan elkaar hebben.

Begin dit jaar is ons wijkenmagazine uitgekomen.

Leuk om inspiratie op te doen, het magazine staat namelijk vol met succesvolle initiatieven van bewoners uit Zwolle www.zwolle.nl/wijkenmagazine.

Over een paar maanden krijgen we MijnWijkplan, een digitaal platform voor bewonersinitiatieven.

Daarmee wordt het voor iedereen nog makkelijker om ideeën op te doen én om initiatieven voor te leggen. Maar dat vervangt natuurlijk niet het persoonlijk contact. Ik hoop dat wanneer je dit leest, het virus op zijn retour is en we elkaar weer kunnen ontmoeten. Ik kijk er naar uit!

33

Papenacker 46

Gaat het goed met Spoolde?

René Stuij

René Stuij is sinds eind vorige jaar wijkmanager van stadsdeel West: “Ik verruilde mijn functie als projectleider voor de functie van wijkmanager. Ik sprak wel bewoners, maar dat had dan vooral betrekking op dat betreffende project. Als wijkmanager ben je veel meer bezig met wat er in de héle wijk leeft en met de behoeftes en vragen van álle bewoners. Na een half jaar kan ik zeggen dat dat is uitgekomen en vooral dat ik meer contact heb gekregen met bewoners.”

René Stuij is wijkmanager van de wijken Stadshagen, Westenholte en Spoolde: “Heel verschillende wijken. Spoolde in het bijzonder, niet alleen qua ligging, tegen het buitengebied van Zwolle aan, maar vooral ook waar het om de aard van de bewoners gaat. Mijn collega Marjolein Geurtsen benoemt dat al in haar kennismakingscolumn in deze Papenacker.”

woners weet ik wat er leeft en wat ik voor jullie kan betekenen. Dat wil niet zeggen dat ik ga afwachten tot jullie bij mij aankloppen. Er is nauw contact met de beheerders van het dorpshuis en ook voor diverse initiatieven hebben we elkaar inmiddels weten te vinden. Voor de Spooldenaren hoop ik dat het jaarlijkse Spoolderfeest in juni door kan gaan. Ik zou dan graag langskomen om een moment mee te kunnen genieten van jullie jaarlijkse traditie.”

Buurt-voor-Buurt Onderzoek "We hebben net het Buurt-voor-Buurt Onderzoek gehad, dat we elke twee jaar onder inwoners houden. De resultaten worden in het najaar bekend, maar het zou mij verbazen als daar ineens een ander beeld uitkwam als dat we van Spoolde hebben. Spoolde gaf in 2018 hun wijk –of mag ik zeggen dorp- een 8.7. Dat is een behoorlijk hoge score als we dat afzetten tegen de cijfers die inwoners voor hun wijk en voor de stad Zwolle geven. Wat daarbij ook opvalt is dat Spoolde voor bewonersinzet met kop en schouders uitsteekt boven de gemiddelde score in Zwolle. Die sterke betrokkenheid en saamhorigheid komt naar voren uit elk Buurtvoor-Buurt Onderzoek dat we tot nu toe hebben gehouden.”

Afspraak In het najaar worden de eerste resultaten uit het Buurt-voor-Buurt Onderzoek verwacht. Daaruit komen bespreek- en actiepunten naar voren om de goede zaken in de wijk te behouden en verbeterpunten aan te pakken. “Als we elkaar voor die tijd niet zien, dan is dit een mooie aanleiding om af te spreken”, aldus René, “en kan ik jullie persoonlijk de vraag stellen: gaat het goed met Spoolde? En als het goed gaat en er weinig te verbeteren valt in de wijk, is dat alleen maar een mooie aanleiding om daar op te proosten en op ieders gezondheid.”

Contact In het onlangs verschenen Wijkenmagazine wordt de vraag gesteld of Spooldenaren zich wel Zwollenaren noemen. René: “Ik hoop het wel. Jullie horen er in ieder geval wel bij, hoewel Spooldenaren zich misschien wel eens vergeten voelen. Dat komt misschien ook wel omdat jullie het samen goed redden en als dat nodig is de gemeente weten te vinden. Ik hoop oprecht dat jullie dat blijven doen, want zoals ik al eerder heb gezegd: juist door contact met be34

Papenacker 46

ingezonden

Van Veerallee naar Katerveer

Wim Coster

Een stuk grond van een paar vierkante kilometer, gelegen tussen een rivier, een snelweg, een spoorlijn en een vaart, in tweeën gesplitst door een verbindingsweg, anno 2020 bewoond door zo’n tweeduizend mensen.

De vele duizenden jaren oude geschiedenis van mens en landschap in het gebied tussen IJssel, A-28, Kamperlijntje en Willemsvaart wordt in dit boek verteld vanuit verschillende invalshoeken en windstreken. Zo wordt het een reis door de tijd via woeste en barre landschappen, naar zompige polders en meer of minder moderne woonwijken, bewoond door achtereenvolgens schonkige Neanderthalers, moeizaam voortrekkende jagers, vissers en verzamelaars, boeren, burgers en buitenlui met allemaal hun eigen beroep, bezigheid of bedrijvigheid.

Het verhaal gaat ook over schamele onderkomens, volksvergaderingen op een zandhoogte, een burgeroorlog vanwege een verbinding met de IJssel, wateroverlast, schepen, logementen en uitspanningen, paardentrams, wandelroutes, eerste fietsers, voetbal- en tenniswedstrijden, kermissen, Jugendstil, Amsterdamse School en andere bouwstijlen, onderwijsinstellingen, bedrijven, winkeltjes, perikelen tijdens de beide wereldoorlogen, naamgevers van straten en pleinen, beeldhouwwerken, kortom: alles wat bewoners van het gebied bewoog en beweegt.

Met zo nu een blik op de overkant van de rivier, de snelweg, de spoorlijn, de vaart.

De Kooterschans en het Veerhuys', de omgeving van het Katerveer, in 1730 getekend en ingekleurd door Andries Schoemaker.

bekende afbeeldingen en kaarten. Bijzonder zijn de speciaal gemaakte foto’s en schilderijen van Frank de Wit, ook de vormgever van het boek.

De auteur schreef eerder, (2004, samen met de eveneens in deze wijk woonachtige Jan de Jong) het inmiddels lang uitverkochte: De Veerallee. Een rondgang door de wijk en de tijd. Het nieuwe boek borduurt hier op voort, maar bestrijkt een groter gebied en kiest ook andere onderwerpen.

Wim Coster, Van Veerallee naar Katerveer, Uitgeverij Waanders&DeKunst, Zwolle 2020. Met foto’s en schilderijen van Frank de Wit, 160 pagina’s, kleur, formaat 17 x 24 cm, prijs 19,95 euro. Verschijning najaar 2020. www.wimcoster.nl

Dit verhaal in de woorden van schrijver en historicus Wim Coster wordt begeleid door vele bekende en on-

Onderzoek boerderijen in en rondom Westenholte

Thomas Kamphuis

die u heeft van 'horen zeggen', een plaatselijke sage(n), mysteries of anderszins zijn welkom. Ook bijzondere foto's van boerderijen of hun bewoners zijn welkom.

Kortom, met alle informatie rondom (oude) boerderijen helpt u mij.

Mijn naam is Thomas Kamphuis, ik woon in Westenholte en ik ben al een tijdje bezig met onderzoek naar (oude) boerderijen en hun (oud) bewoners rondom Westenholte.

Door het coronavirus heb ik 'live' bezoeken en contacten op pauze gezet. In deze, hopelijk tijdelijke, omstandigheid wil ik het werk aan de totstandkoming van het boek niet onderbreken.

Contact opnemen kan telefonisch, per mail of per brief.

Ik ben benieuwd naar uw verhalen. Het boek wordt hierdoor steeds interessanter en veelzijdiger.

Hierbij mijn verzoek aan eenieder die mij (verder) kan helpen.

Neem svp contact met mij op. Ik verzamel verhalen, anekdotes, gezegden, en bloemrijke beschrijvingen van personen die u gekend heeft op boerderijen uit het (verre) verleden. Ook voorbeelden van bijgeloof die u zich herinnert van vroeger of

Uiteraard wens ik eenieder blijvende gezondheid toe.

Thomas Kamphuis, Pepermuntweg 9, 8042 NL, Westenholte.

Tel.:06 - 126 88 761; E-mail: tomkamphuis@casema.nl.

35

Papenacker 46

voor al uw interieurbetimmeringen

Loggerweg 4-9, 8042 PG Zwolle

Alléén op de markt

Kaashandel Van Dijk Sfeervol stadscafé in hartje Zwolle

VRIJDAG WESTENHOLTE:

Nieuwe Markt 9 Zwolle 038- 421 75 26 www.cafedehetebrij.nl

LOCATIE: PETUNIAPLEIN

met een vergader- feestzaal

Tegen inlevering van deze advertentie:

Bij aankoop kaas: Bakje smulkaas

Lunch

Diner

Nieuwe Markt 4 Zwolle 038-222 25 00 www.meneer-jan.nl

GRATIS!!

(max. 1 per klant)

Vers, vriendelijk & voordelig!

ingezonden

Een tevreden roker….

Bert Jansen

stand, niet voor gewone mensen.

Bij mijn ouders kwam in het weekend ook wel eens een oude buurman op bezoek, die pruimde. Dat vond ik een vieze bezigheid. Van tijd tot tijd spuwde hij de pijptabak met een boog in een kom.

Bij feestjes en partijen was het heel gebruikelijk voor mijn Spoolder jeugdvrienden en mij, dat de sigaretten naast drankjes en lekkernijen op tafel stonden. Roken verhoogde de feestvreugde. Het zal ongeveer 50 jaar geleden zijn, dat we uit onze comfortzone van gezellig roken werden gehaald.

In mijn jeugd, in de vijftiger en zestiger jaren vorige eeuw, was roken voor mijn Spoolder jeugdvrienden en mij statusverhogend. Ik weet nog dat ik tijdens de pauze op de middelbare school mijn eerste pakje sigaretten kocht. Het zal wel een pakje Roxy, Old Mac of North State geweest zijn. Roken was stoer en het maakte een man van je. En als jezelf shagjes draaide uit een zak tabak van Van Nelle of uit de zwaardere Javaanse Jongens, dan telde je echt mee. We spiegelden ons natuurlijk aan rolmodellen. Sir Winston Churchill werd beroemd om zijn onafscheidelijke sigaar en talrijke filmsterren (Clark Gable, Rock Hudsons) waren kettingrokers. En onze bevrijders in 1945 deelden naast chocola ook sigaretten uit, we snakten ernaar. In die tijd, de jaren ‘50 en ’60, was het heel normaal, dat je bij Franse les als eerste zin leerde: ”Papa fume une pipe”.

Een arts, Dokter Meinsma, liep te hoop tegen de rookverslaving. Hij was een der eersten die wees op het gevaar van longkanker. Pas later werden we ook gewezen op de gevaren voor hart- en bloedvaten. Ik heb het roken 30 jaar geleden achter mij gelaten. Voor mijn meeste Spoolder jeugdvrienden geldt hetzelfde. Op de duur was ik nog een pijproker. Maar ja, pijproken is ook roken, dus ook daar ben ik uiteindelijk mee gestopt. Maar wel met de nodige moeite. Als ik op de voetbaltribune achter een roker zit en ik ruik de geur, dan krijg ik het weer te kwaad. En aan de filter of e-sigaret ben ik nooit meer begonnen.

We hebben geprobeerd het roken voor onze kinderen te ontmoedigen. Als ze voor hun 18e jaar niet rookten, kregen ze een flink bedrag op de spaarbank als beloning. Beide zonen hielden het vol tot hun 18e, maar één van de twee, begon kort na zijn 18e, toen de buit binnen was, alsnog te roken.

Nu roken ook voor dames gangbaarder is geworden, is daardoor longkanker ook onder vrouwen toegenomen.

Voor meisjes in die tijd was roken taboe, eerder statusverlagend dan verhogend. Een rokende vrouw werd al gauw weggezet als een straatmeid. Alleen vrouwen uit hogere kringen, of beroemde vrouwen, zoals Marlene Dietrich konden zich het imago van rokende vrouw veroorloven: “Was ich noch zu sagen hätte, dauert eine Zigarette.” Dankzij de emancipatie is ook dat onderscheid uit de wereld geholpen.

Is de tabaksindustrie schuldig aan deze verslaving? Een proces, aangespannen door de longkankerpatiënt Anne Marie van Veen, bijgestaan door deskundigen, tegen enige tabaksproducenten, werd verloren. Naar mijn mening zijn we zelf verantwoordelijk voor het roken, drinken, gebruiken van drugs enzovoort. We zijn toch gewaarschuwd. Tragisch is, dat Anne Marie van Veen, moeder van 4 kinderen, inmiddels is overleden.

Heel positief vind ik, dat er voor goede doelen als KWF, sportieve wedstrijden worden georganiseerd. Zo vinden elk jaar fietstochten plaats op de Alpe d’Huez. Ze waren in onze jeugd onbestaanbaar, maar nu hebben we er veel waardering voor.

Roken was genieten, het was ontspannend. Roken verhoogde bovendien de gezelligheid.

Naast mijn bureau hangt een pijpenrek met pijpen van mijn vader. Met daarop de spreuk: “Een tevreden roker is geen onruststoker”. Dat was de cultuur van die tijd.

Mijn vader was een verstokte pijproker met vaak Coopvaert als pijptabak. Tenminste thuis. Na een lange werkdag stopte hij ’s avonds zijn pijp en de rook krulde omhoog. Alleen op zondag rookte hij een sigaar, een Willem II, uit Breda. Want sigaren waren voor heren van

Bert Jansen, oud-Spooldenaar, geb.Nilantsweg 77.

37

Papenacker 46

geschiedenis

Oude IJsselbrug 90 jaar

Pier Karenbeld

Nieuwe initiatieven Het was de Zwolse Kamer van Koophandel en Fabrieken die de rol van voorvechter op zich nam. Het was hen opgevallen dat de veemarkt aanmerkelijk meer mensen en vee uit de provincie Overijssel trok dan vanuit de Gelderse overkant. “Er strekt zich aan gindsche zijde van den IJssel een welvarende streek uit die feitelijk moeten worden gerekend tot ons marktgebied”, merkte ze op. Hoewel hier vol-

Op 15 januari 2020 was het 90 jaar geleden dat Zwolle eindelijk een verkeersbrug over de IJssel kreeg. Oud-Zwollenaar Harry Koopman schreef er een uitgebreid artikel over. Met zijn toestemming maakten wij een samenvatting over de moeizame totstandkoming van deze, ook voor Spoolde, zo belangrijke oeververbinding.* Een moeizaam proces Dat het moeizaam ging, werd vooral veroorzaakt door het feit dat er verschillende belanghebbenden in het spel waren. Eigenlijk had Zwolle in 1864 een enorme kans voorbij laten gaan toen de spoorverbinding van Amersfoort richting Zwolle, die tot dan toe bij Hattemerbroek eindigde, eindelijk via een spoorbrug over de IJssel doorgetrokken werd naar de stad. Er was toen ook een mogelijkheid geweest om naast de spoorbrug een brug voor het overige verkeer aan te leggen, maar dan zou de stad Zwolle nog 100.000 gulden moeten bijdragen. Daar werd van afgezien omdat er andere prioriteiten waren, o.a. aanleg van gasverlichting en verbetering van het Zwarte Water.

Ook de plaatsen aan de Gelderse kant waren niet bij machte om het ontbrekende bedrag op tafel te leggen, dus bleef alles bij het oude. Met het pontverkeer bleef het Katerveerprobleem bestaan: in tijden van hoog water, in geval van drijfijs of bij een dichtgevroren IJssel was normaal verkeer over de IJssel nauwelijks mogelijk. Hoewel de behoefte aan een brug wel degelijk leefde, was het wachten op een instantie die het project financieel wilde trekken.

Het marktgebied aan westelijke zijde.

Topo-tijdreis geografische kaarten, 1900, Het Kadaster, Apeldoorn.

gens hen beslist economische kansen lagen, was ze helaas zelf niet bij machte de financiering van een brug op zich te nemen. Ook Zwolle, Zwollerkerspel, de Gelderse dorpen en de stad Hattem wachtten op een volgend initiatief. Dat initiatief komt volgens schrijver Koopman toe aan de heer J.M.D. Stroink die in 1905 een stuk schrijft in “De Provinciale Overijsselsche en Zwolsche Courant”, dat het zo niet langer kan. Hij roept daarbij de mensen op om een “vereeniging de Katerveerbrug“ op te richten. Het wordt geen gezapige commissie maar een club die grondig onderzoek doet naar de technische en financiële mogelijkheden. Mr. Dr. Jan van Setten wordt voorzitter en probeert alles in goede banen te leiden. Onder andere houdt hij het Ministerie van Waterstaat goed op de hoogte van de plannen.

"De IJssel, een onverzettelijken slagboom" collectie HCO

Zwolle laat het afweten Het ministerie stelt echter heel duidelijk, dat ze van het rijk niet op enige steun hoeven te rekenen als provincies, steden en dorpen geen geldelijke offers willen brengen. Zodoende wordt er in april 1910 in de Provinciale krant aan alle belanghebbenden een oproep gedaan om het project financieel te ondersteunen. Aan de Provincies wordt gevraagd 100.000 38

Papenacker 46

geschiedenis

Prins Hendrik, prinses Juliana en koningin Wilhelmina op het Katerveer in 1921. Collectie HCO.

gulden bij te dragen, aan de stad Zwolle 150.000 gulden. Wanneer Zwolle niet verder wil gaan dan 90.000 gulden, haken ook de anderen af. Het plan belandt op dood spoor en alles blijft bij het oude. Zo meldt de Zwolse Courant op 15 juni 1912: Wegens het onstuimige weer konden de vrachtwagens op Hattem heden aan het Katerveer niet worden overgezet. De goederen moesten in kleine wagentjes worden vervoerd. Voorts vernamen wij dat een verhuiswagen die aan deze zijde van het veer staat ook niet kon worden overgezet; vermoedelijk zal men het voorbeeld van de vrachtwagens volgen en de meubels, enz. overladen. Met recht noemt de commissie voor de IJsselbrug de toestand Middeleeuwsch.

De brug 1 week na de opening.

genoeg van de kleine sluis bij het Katerveer en ver verwijderd van de spoorbrug. Voorlopig is het echter nog niet zo ver, want diverse ministers van waterstaat, na de ondernemende Dr. Lely, tonen zich weinig doortastend, terwijl tot overmaat van ramp, de grote animator, Van Setten, in 1916 ook nog komt te overlijden.

Het Ministerie van Waterstaat, op dat moment onder leiding van de beroemde Dr.Lely, komt in 1915 opnieuw met een financieel voorstel, maar weer is het Zwolle die de beoogde bijdrage niet wil leveren, waarna de andere mogelijke geldschieters ook een afwachtende houding aannemen.

Eindelijk Ook latere ministers blijken minder voortvarend te zijn. Een ramp in 1923, waarbij 2 paarden tijdens een ongeluk met de pont in de IJssel verdrinken, brengt de urgentie van een brug weer in beeld. Er wordt weer actie ondernomen.

Uiteindelijk komt er in 1926 pas echt schot in de zaak, wanneer de Zwolsche politicus Mr. Hendrik v.d. Vegte Minister van Waterstaat wordt. Hij is goed op de hoogte met de plaatselijke situatie en hakt knopen door. Eindelijk kan er begonnen worden met grondaankoop en grondonteigening en kan de onderbouw aanbesteed worden. Uiteindelijk is het 1930 als de nieuwe Katerveerbrug geopend wordt.

Alleszins begrijpelijk dat het een feestelijke opening wordt.

Een gedreven voorvechter Inmiddels is Van Setten ruim tien jaar als een volleerd diplomaat bezig alle maatschappelijke krachten te bundelen en belangentegenstellingen uit de wereld te helpen. Er bestaat overeenstemming over de plek waar de brug te zijner tijd moet komen, ver

*Het uitgebreide artikel verscheen in januari 2020 in het tijdschrift van de Oudheidkundige Vereniging “De Broeklanden� in Oldebroek.

Met heel veel dank aan Harry Koopman.

Mr. Dr. Jan van Setten.

39

Papenacker 46

hobby van

Mijn passie voor metaaldetectie

Arnold Zwakenberg

bevat een zoekschotel met twee spoelen. Het maakt gebruik van het natuurkundige principe van elektromagnetische inductie en het ontstaan van wervelstromen.

Een beetje technisch, maar het komt erop neer dat een stuk metaal een verstoring van het magnetisch veld veroorzaakt waardoor er een piepsignaal ontstaat. Dan heb je beet. Het is net vissen, maar daarbij heb je iets meer variatie in wat je vangt. Het nadeel van het piepen is wel dat je heel veel gaten moet graven alvorens je iets moois gevonden hebt. Maar naarmate je vaker ´piept´ krijg je ook meer gevoel voor goede zoekplekken waardoor je je vindkans vergroot.

Ik had er lang naar uitgekeken, de dag dat ik uiteindelijk in 2016 mijn metaaldetector kocht. Van jongs af aan was ik altijd al aan het wroeten in de grond. Ik woonde op een boerderij aan de Meenteweg, de ´Hendrikshoeve´ genaamd, vernoemd naar mijn opa Hendrik Zwakenberg.

Dozen vol met botten, pijpekoppen, schelpen, aardewerk en andere rommel verzamelde ik.

Op een gegeven moment was het zelfs genoeg om er een museum van te maken. In het fietsenhok. Prachtig.

Zo´n twintig jaar later was de tijd rijp om weer eens toe te geven aan mijn drang naar het letterlijk spitten in het verleden. Maar dit keer wilde ik het anders gaan doen. Er moest een metaaldetector komen. Dat het 20 jaar geduurd heeft had diverse redenen. Behalve het gebrek aan ´veel´ vrijetijd was het toch ook een vorm van schaamte. Het zijn toch een beetje aparte mensen die zich met een hoofdtelefoon op de kop over de velden begeven. "Gelukszoekers" noemde mijn moeder ze altijd, "een beetje sneu volk."

Ik zoek vooral op akkers en weilanden, bospaden, braakliggende stukken grond of op opgehoogde landjes met grond uit ´oude´ gebieden, zoals uit binnensteden.

Het liefst rondom Zwolle en Kampen.

En als je dan wat gevonden hebt is natuurlijk de eerste vraag: `Wat is het?´ Soms zie je het meteen, maar soms zit het ook verborgen onder een dikke laag roest en moet je het eerste schoonmaken.

Of een vondst bijzonder is, hangt natuurlijk van je verwachtingspatroon af. Ik vind het liefst objecten waar een verhaal achter zit, of waar je tenminste

Maar ja, als je eenmaal de 40 gepasseerd bent maak je je niet meer zo druk om wat anderen van je vinden. Dan wordt het tijd om je passie na te leven en je gevoel te volgen. Passie, een mooi woord, maar wat is dat nou eigenlijk? Voor mij is passie ergens helemaal voor willen gaan, waardoor je in een ander wereldje terecht komt. Een wereld van spanning, maar niet van stress. Een wereld van leren, maar niet voor een cijfer. Een wereld van delen van ervaringen met iedereen die het maar wil.

Arnold hoeft niet alleen te zoeken..., hond Buddy helpt mee.

Mijn metaaldetector Mijn passie begon in Zalk. Daar kocht ik mijn eerste metaaldetector. Een mooi licht apparaatje, met één belangrijke functie erop, namelijk de discriminatieknop. Met deze knop voorkom je dat je alleen maar aan het graven bent naar spijkers, krammetjes en bierdopjes. Nederland ligt er vol mee, geloof me.

Maar misschien goed om even uit te leggen hoe een metaaldetector eigenlijk werkt. Een metaaldetector 40

Papenacker 46

over kunt fantaseren. Zo heb ik bij ´s Heerenbroek eens een loodbuskogel gevonden die afgevuurd is rond 1362 bij de belegering van kasteel Voorst in Westenholte. Tenminste, dat denk ik. Maar ook het vinden van de achternaaf van een hoge bi was erg leuk. U weet wel, zo´n oude fiets met een groot en een klein wieltje.

Op zoek naar het verhaal Het vinden van een mooi object is één, maar het kunnen determineren (vaststellen wat het is) is een ander verhaal. Gelukkig zijn er vele collega zoekers (in Nederland zo´n 40.000), waarvan een deel elkaar via social media helpt met het achterhalen van de functie van het object. Veelal zijn het hobby archeologen. Maar veel leuker vind ik het om met een oud voorwerp naar mijn vader te gaan. Samen lossen we de puzzel dan op waarna de verhalen van weleer weer op tafel komen. Zo vond ik een hoefijzer van het paard van mijn opa. Hij was vroeger melkrijder voor de melkfabriek in ´s Heerenbroek en deed dat aanvankelijk met paard en wagen. Nou vind ik heel vaak hoefijzers, maar deze was wel heel bijzonder. Het is een doorlopende, een zogenaamd orthopedisch hoefijzer. Mijn vader kon zich het betreffende paard nog herinneren. Mooi toch?

Je vindt wel eens wat..

op staat een aantal blogs over de leukste vondsten die ik gedaan heb. En denk nou niet dat u er goud of zilver aantreft. Welnee, het zijn met name de verhalen die maken of een vondst waardevol is of niet.

Het plan is overigens om met een aantal vondsten met enige regelmaat bij een verzorgingstehuis hier in de buurt op bezoek te gaan om de eenzaamheid van de ouderen te doorbreken. Eenvoudigweg door in de huiskamer met ze in gesprek te gaan over oude objecten. Kijken, voelen, met ze teruggaan naar vroegere tijden en leren over oude gebruiken en oude ambachten. En misschien kunnen er nog een aantal puzzels opgelost worden. Wat mij betreft worden er nog veel verhalen verteld.

En wat misschien ook leuk is om te delen is mijn recente vondst van een stukje brommer op het Spoolderfeestterrein bij het buurthuis. Het gaat om het dashboard van een Batavus uit de jaren ’50. Nu alleen nog achterhalen van wie hij geweest kan zijn.

Een ander mooi verhaal gaat over de vondst van een paardentrip in de Koekoekspolder. De oude tuinder, die er woonde, vertelde dat men dat ding onder de hoeven van het paard zette, zodat ze over het veen konden lopen. Nooit geweten dat zo iets bestond. Kort na deze vondst is de beste man overleden. Hebben we toch maar mooi een stukje geschiedenis kunnen behouden.

Helaas is het tot op heden alleen nog bij een plan gebleven. Er is even wat tussengekomen, maar wat in het vat zit… Wie weet komt het er nog eens van.

Wilt u meer lezen over mijn zoekavonturen, bezoek dan eens mijn website www.integraalverhaal.nl.

Tot slot vond ik het een eer om weer even terug te zijn in de Papenacker*. Ik hoop dat u het leuk vond om over mijn passie te lezen. Wie weet zien we elkaar binnenkort. In het veld, in een huiskamer of online.

* Arnold was in 1998 een van de initiatiefnemers van ons wijkblad de Papenacker.

Boven de vondst en rechsonder eeen Batavus bromfiets

Museum online Zo heb ik tientallen objecten gevonden, met elk zijn eigen verhaal. Genoeg om een aantal vitrines mee te vullen, maar helaas vindt mijn vrouw dat geen goed idee. Ons huis is geen museum! Toch wilde ik mijn vondsten graag delen met anderen. Uiteindelijk heeft mijn zoon een website voor mij gemaakt. Hier41

Papenacker 46

Jeugdpagina

Niels in coronatijd

Niels, Marcel en Janke Witteveen

Woensdag 18 maart Ja! Vandaag mogen we samen tussen 9.45 en 10.00 uur (als laatste letters van het alfabet) Niels zijn ‘Huiswerk-pakketje’ ophalen!

Maandag en dinsdag hebben we maar gewoon wat van het weer genoten, spelletjes gedaan en een schema gemaakt om een dagelijks ritme te hebben.

We zullen ons even kort voorstellen voor wie niet weten wie wij zijn.

Wij zijn Marcel en Janke Witteveen en hebben samen zoon Niels van 7 jaar. We wonen in 'het steegje' aan de Nilantsweg.

Er werd ons gevraagd om een stukje over ‘de eerste corona tijd‘ te schrijven. Dit grotendeels door de ogen van een jongetje van 7 jaar.

Ik spreek niet alleen voor mezelf als ik zeg dat het iedereen wel zal aanvliegen...

Wekelijks en dagelijks zijn er nieuwe voorschriften voor ons allen, waar we ons echt aan moeten houden.

Oftewel: als dit gelezen wordt, zal alles misschien al weer anders zijn, dan op het moment dat we dit stukje schrijven.

We horen en lezen veel over gedachtes, emoties en ervaringen hoe een ieder dit virus beleeft. Voor nu gaan we samen beschrijven hoe het voor ons, maar met name voor Niels is.

Niels, je mocht even naar school vandaag. Hoe was dat? En wat nu?

Mama en ik gingen samen naar school. Er was bijna niemand. Toen zag ik de juf en dat vond ik heel fijn. Juf had een huiswerk-pakketje voor mij. Ik mocht ook een leesboek meenemen. Het boekje heet: ‘ Niels gaat op zoek naar het grote monster. ‘ Grappig, hè?

Daarna gingen mama en ik met mijn zakgeld naar de grote speelgoedwinkel bij het stadion. Daar heb ik een Nerf pistool gekocht en sticke rs van Fortnite.

Nu moet ik elke dag rekenen, taal en spelling make n. We hebben een soort plan gemaakt en daar staat op wat je op de dag moet doen en wat je af moet hebben. Ik ga juf ook zien via de computer. Ik hoop de kindjes in mijn klas ook!

Zondag 15 maart de Parro app van afgelopen tijd, lezen we vandaag op Na vele berichten op het nieuws de ft aangegeven: De hee achten was en wat premier Rutte Niels zijn school, dat wat al te verw scholen gaan dicht!!

Slik! gek natuurlijk! rom dit is, maar hij vindt het maar We proberen Niels uit te leggen waa Heb ik nu vakantie?

Ik snap het niet!

En mijn vriendjes dan? dan ook in kindertaal uit te leggen.

Allemaal vragen..... we proberen het n om huiswerkkrachten hun uiterste best gaan doe Ook wordt er aangegeven dat de leer k kunnen ophalen. laten weten wanneer we dit deze wee pakketjes te gaan maken en ons te lijk best ook wel heel bijzonder!

Les op afstand dus! Dat is natuur We wachten het maar af! ?

Niels, wat is corona volgens jou leuk, want iedereen wil zitten. Maar dat is niet op ag gra dat stje bee een gem rt soo Een vaak onze handen ien zelfs wel doodgaan. We moeten dan kun je ziek worden en missch rtoe of te dichtbij naa Je mag ook niet zomaar overal wassen om het beestje weg te jagen. ons, maar wij niet op springt corona op je. Hij is gek op andere mensen komen, want dan 42 kunt hem niet zien. hem. Hij is heel erg gemeen. En je

Papenacker 46

Jeugdpagina

Zondag 22 maart ds vaker heel gek allemaal! Er komen stee Zo, de eerste week zit er op. Toch ij komt... alsof het angstaanjagend dichtb verdrietige berichten en het lijkt We kunnen . ben heb wel heel erg mooi weer Een fijn feit is dat we hele week al Guus en dje gje, in het kleine bos met hon veel buiten zijn in de tuin, het stee y wel een heel hadden onze buren Jaap en Hett natuurlijk op de dijk! Vandaag erg leuk idee!

Niels, wat vind je het moeilijkste in deze gekk e tijd?

Ik vind het niet leuk dat ik niet met mijn vriendjes van school kan spelen en dat ik niet naar de voetbal kan. Ik vind het ook niet leuk dat ik steeds thuis moet werken. Ik mis iedereen heel erg!

Je mag bijna nergens heen, ik mag niet logeren of naar het zwembad.. . Ik hoop dat het gauw over is. Ik wil mijn opa en oma’s graag weer zien en samen leuke dingen doen. Als het over is gaan we gauw naar ze toe!

zondag?

Niels, wat was er zo leuk op lieger met the samen. Ik had een draakjes-v Ik heb gevliegerd met Jorne en Ben heel erg hoog met allemaal kleurtjes. Ze gingen een the Ben en e Jorn en s ger slin kwam als de dat die van mij wel net zo hoog en deden het heel goed. Ik denk mijn vlieger van ik samen met mama een foto wolken! Toen het avond was heb hing! Ik zit erbij dat onze school in de lucht naar de juf gestuurd. Ik vertelde namelijk op De Vlieger.

Hierbij dus een kleine terugblik op de eerste week over hoe Niels dit samen met ons beleefd.

Maar we zijn er nog lang niet... Over een hele poos zijn er duizenden verhalen van een ieder om ons heen.

Verhalen met verdriet, verhalen met gemis en rouw, verhalen met een glimlach...

Hoe lang dit gaat duren? Niemand weet het.

Laten we er zijn voor elkaar. Via de telefoon, berichten, een glimlach, een praatje op afstand, een kaart...., noem het maar!

Wij wensen iedereen enorm veel kracht, liefde en sterkte in deze bizarre tijd. Pas goed op jezelf en elkaar!

, met papa en mama?

Niels, wat doen jullie als gezin daar een kan. We hebben samen geklust om Papa werkt nu thuis in de schuur gezet,zodat ben geverfd en een bureau neer heb We . ken ma te a pap r voo r too en als ze t zijn computers. Mama is zuster papa hier rustig kan werken me ma en ze ziet ma r wel een beetje spannend voo werkt is papa bij mij. Ik vind het is goed, t een soort masker enzo. Maar dat er soms wel een beetje gek uit me dingen die op Ik doe of met papa of mama de . ziek ien sch mis ze dt wor ers and odje met dag eten we vaak een lekker bro mijn dagplan staan. Tussen de mid dag elke g ma e... We laten Guus uit en ik soep, of een knakworst, of een eitj en the Ben e, el elke dag even buiten met Jorn gamen op de PlayStation, ik spe op veel de de boules ballen gekocht, ik spring jeu uwe nie ben heb We r. me Roe e dieren rover! Ook knuffel ik veel met onz trampoline en kan al een salto voo met mijn ik kan ig Playmobil spelen. Gelukk of ga ik soms knutselen of met de veel ook l ndjes op de PlayStation. Ik voetba koptelefoon praten met mijn vrie samen met Jorne.

Lieve groet, Niels, Marcel en Janke Witteveen 43

Papenacker 46

Bloemen voor buurtbewoners

Rekenen school thuis

Hoe vermaken kinderen zich in CORONA tijden

Even ontspannen

Grasmaaien voor de buurvrouw

44

Bente en Jurre FaceTimen met opa en oma in Zutphen

Papenacker 46 Knutselen aan oude apparaten en puzzelen

activiteiten

Activiteitenkalender

Wekelijkse activiteiten in het buurthuis Woensdagmorgen

10.00 uur

Spoolder Gym

Overige activiteiten in het Buurthuis (tenzij anders vermeld) last Happen & stappen: zaterdag 9 mei 2020 ivm corona afge BuurtTafel: Start seizoen 2020/2021: 6 oktober 2020 Lezingen: Halloween: zaterdag 31 oktober 2020 17.00 uur.

Nieuwjaarsreceptie: zaterdag 9 januari 2021.

Oranjevereniging

Seniorenbingo: elke 2e dinsdag van de maand in september tot en met april. t gelas f Survival: zaterdag 16 mei 2020 a a ron Spoolderfeest: 18-21 juni 2020 ivm co Kinderbingo: zaterdagmiddag 3 oktober 2020 Themafeest: 24 oktober 2020 Algemene ledenvergadering: 18 november 2020 Sinterklaasfeest: 28 november 2020

Open Atelier Route: 19 en 20 september 2020: bezoek de kunstenaar thuis of in het atelier.

Kaartclub Spoolde: De kaartavonden in 2020 zijn op: De Vreugdehoeve: Zondag 1 november 2020: de Kunstroute Overijssel organiseert van 10.00 - 16.30 uur Vreugderijkerkunst, Kunstmarkt en motivatiewedstrijd.

Kerst op de Vreugdehoeve:

Kerstzangdienst: 13 december 2020.

Activiteiten Natuurmonumenten in Vreugderijkerwaard met de boswachter.

Zondag 7 juni 13:30 uur Bloeiend rivierduin Zaterdag 20 juni 20:30 uur Wandelen op een zomeravond Woensdag 8 juli 14:00 uur OERRR speuren naar sporen Zaterdag 19 september 10:00 uur Historie en nieuwe natuur Zaterdag 10 oktober 10:00 uur Trekvogels in het najaar Vooraf aanmelden via www.natuurmonumenten.nl/vreugderijkerwaard Meer info: www.natuurmonumenten.nl/ zoeken op "Vreugderijkerwaard".

Ook is het mogelijk voor groepen een excursie op maat te organiseren, al dan niet met een hapje/drankje in de Vreugdehoeve. Neem hiervoor contact op met de Vreugdehoeve.

45

Papenacker 46

Buurthuis Eben Haëzer: Nilantsweg 109, 8041 AR Zwolle,  038-4218295

adressen

http://www.buurthuisspoolde.nl, www. spoolde.nl Beheerder: Engelien van Assen,  0624866169, E-mail: beheerderbuurthuis@spoolde.nl Voorzitter: Henri van Pijkeren, Meenteweg 36, 8041 AV Zwolle,  038-2301323 Secretaris: Henny Oosterlaar, Meenteweg 32 8041 AV Zwolle  038-4220507 mailadres: buurthuisbestuur@spoolde.nl Penningmeester: Herman Nagelmaeker, Beukenallee 77, 8041 AZ Zwolle,  06- 53257705, H.M.Nagelmaeker@kpnmail.nl

Spoolderbelangen

Spoolderbergweg: vacature Secretariaat: vacature Beukenallee: Vincent Kop Hagedoorn, Beukenallee 20,  06-10158093 Meenteweg: Mathijs Urbanczyk, Meenteweg 25,  0624283900

Hans van Weeghel, Meenteweg 9-4,  0621950730 Nilantsweg: Pier Karenbeld, Nilantsweg 81, 8041 AR Zwolle,  038-4224952 (voorzitter)

Berry Evertsen, Nilantsweg 115,  038-2301131

Carmen Schoemakers-Leutscher, Nilantsweg 91,  0628244001, Oude Veerweg: vacature Ruiterlaan: vacature.

Spoolderenkweg: Jan van Assen, Spoolderenkweg 16, 8042 PK Zwolle,  038-7850016 Zalkerveerweg: Anton van Weeghel, Zalkerveerweg 9-1, 8042 PL Zwolle,  038-4217742 Katerveerpark: vacature

Driezorg Zwolle locatie woonzorgcentrum “de Venus”

Locatiemanager: Janine Kloosterboer, postadres: postbus 658, 8000AR Zwolle, Spoolderbergweg 19, 8019 BB Zwolle,  038-4218482.

Kaartclub Spoolde

Contactpersoon: John Kroes, Spoolderenkweg 12, 8041 PK Zwolle,  06-43355824.

Spoolder Gym

Voorzitter: Mevr. M. Grünewald, Beukenallee 22-1, 8041 AW Zwolle, 038-4658281 Secretaris: Mevr. L. Visser, Nilantsweg 37, 8041 AP Zwolle,  038-4214711 Penningmeester: Mevr. D. Mensink, Oude Veerweg 34, 8019 BH Zwolle  038-4213232

BuurtTafel

Contactpersoon: Janny Borst, Meenteweg 7, 8041 AT Zwolle  038-4212870, e-mail: j.d.borst@ziggo.nl

Oranjevereniging Spoolde

www. ovspoolde.nl Voorzitter: Erik Jan Jansen, Nilantsweg 53,  06-11525602, e-mail: voorzitter@ovspoolde.nl Secretaris: Wiebe Buter, 06-44196055, e-mail: secretaris@ovspoolde.nl Penningmeester: Cynthia Wevers, Meenteweg 25,  06-23444255, penningmeester@ovspoolde.nl

Gemeente / politie

Wijkbeheerder: mw. M. Geurtsen Wijkmanager : dhr R. Stuij

Opbouwwerker: mw. H. El Mahjoubi Meldingen Openbare Ruimten / klachten etc. kunt u melden via site www.zwolle.nl/melding of via 14038.

Wijkagent:

Spoolde, Westenholte en Stadshagen vallen onder het wijkteam West. Wijkteam West heeft 4 wijkagenten: Karin den Besten, Alrik van den Berg en Maarten van Esch en Peter Overweg.

Bereikbaarheid wijkagenten: www.politie.nl of anders via het algemene politienummer  0900-8844.

46

Papenacker 46

imotep organiseert een stimulerende werkomgeving Imotep is als regisseur betrokken bij de logistieke- en productieprocessen binnen bedrijven en op bedrijventerreinen. Wij ontzorgen onze opdrachtgevers door bedrijfslocaties optimaal te onderhouden en deze de juiste uitstraling te geven. Dit leidt niet alleen tot een aangename werkomgeving voor medewerkers en een betere efficiency maar ook tot waardevermeerdering van het vastgoed.

Kijk voor meer informatie op www.imotep.nl of bel 038 422 41 88.

Hanzelaan 95 • 8017 JE Zwolle Tel: + 31 38 422 41 88 info@imotep.nl • www.imotep.nl

Wij maken uw bedrijf zichtbaar!

Wilt u uw huidige website moderniseren? Beter gevonden worden in Google? Meer bezoekers en meer leads?

Of uw webredactie uitbesteden? Kom dan onder de rode paraplu. Wij maken uw bedrijf zichtbaar! U heeft er zelf geen omkijken naar. Kijk op www.onderderodeparaplu.nl of bel 038 422 4047. Wij helpen u graag verder.

onderderodeparaplu alles voor websites

Hoveniersbedrijf Kleine Veer uin t w u n ng va i g r o z r en ve g e l n a a Voor de

Wij leggen leggen graag graag uw uw droomtuin droomtuin aan aan Wij Nilantsweg 8 8041 AS Zwolle

www.kleineveer.com

Telefoon: 038 420 20 33 E-mail: info@kleineveer.com