Alumnus Toneelacademie Maastricht
Emmanuel Ohene Boafo: “Ja, ik ben een dromer, maar wel eentje die dromen omzet in daden.” (Foto: Het Nationale Theater / Koen Veldman)
Henriëtte Hustinxprijs voor acteur Emmanuel Ohene Boafo ‘diamant op zijn opleiding’
“Geloof is een troost. Ik hoef niet al mijn zorgen zelf te dragen” Afgelopen zomer heeft acteur Emmanuel Ohene Boafo (alumnus Toneelacademie Maastricht, 2018) de Henriëtte Hustinxprijs gewonnen. Een erkenning voor vier jaar hard werken. “Het diploma is belangrijk, maar dit is niet de kers maar de diamant op mijn opleiding.” Een interview over de drang op het podium te staan, geloof, inclusiviteit en Emmanuels grote droom. Dat hij op het podium wilde staan, wist Emmanuel Ohene Boafo al als kind. Hij drumde in de kerk en genoot daarvan. Acteren kwam pas in beeld na het zien van een voorstelling van JongRast, tegenwoordig de Amsterdamse theatergroep DeGasten. “Ik vond het zo fantastisch om te zien; ik wilde acteur worden om mijn eigen verhaal te ontdekken.” Emmanuels ouders zagen echter een andere toekomst voor hun zoon. Ze vonden dat hij voor zekerheid moest kiezen: International Business Studies en die studie heeft hij ook afgerond. Hij noemt die tijd “de donkerste dagen van mijn leven.” Het is wel de periode die hem uiteindelijk enorm heeft gemotiveerd en hem op de bühne heeft gebracht tot waar hij nu staat. “Een leven met International Business Studies kon ik mezelf niet aandoen. Daar is een soort vuur in me opgeflakkerd. Spelen en audities doen waren op leven en dood, zo voelde ik het. Ik móést
20 / Alumni zuyd
aangenomen worden bij de Toneelacademie Maastricht.”
De jury van de Henriëtte Hustinxprijs omschrijft je als een overtuigende theaterpersoonlijkheid die groots denkt, droomt en speelt. Waar komt die gedrevenheid vandaan? “De gedrevenheid komt doordat ik mijn familie heb moeten overtuigen waarom deze opleiding bij mij past. Mijn familie staat nu volledig achter me. En ik ben dankbaar dat het zo gelopen is. Want doordat ik eerst International Business Studies heb gedaan, weet ik hoe het voelt iets te doen wat je eigenlijk niet wilt doen. Dat zorgt voor een drive. Ik ben weer een vrolijke jongen, lach elke dag omdat ik doe wat ik wil doen.”
Ben je een grootse dromer? Een korte stilte, zijn ogen omhooggeslagen, nadenkend. “Ja, ik ben een dromer, maar wel eentje die dromen omzet in daden. Ik wil
dromen verwezenlijken. Soms is het spannend of het gaat lukken, maar tot nog toe is het telkens gelukt. Het lijkt wel alsof alles iedere keer dichterbij komt. Ik durfde het niet te dromen, maar na mijn afstuderen kreeg ik een vast contract aangeboden bij Het Nationale Theater. De bevestiging dat het kan; maar ik werk er ook keihard voor.”
Als je zo’n drive hebt om op het podium te staan, ben je dan nog kritisch over de rollen? Of ben je zo gretig dat je elke kans aangrijpt? “Toen ik net begon met acteren, was ik zo dankbaar dat ik mocht spelen, dat ik soms vergat te kijken naar de rol. Ik mag spelen, yes. Hiervan heb ik geleerd; nu ben ik kritischer. Wat leer ik van deze productie?, vraag ik me bij een nieuwe rol af. Ik ga niet meer in een productie staan die geen waarde toevoegt aan mijn carrière en het gesprek daarbuiten.”
