![](https://assets.isu.pub/document-structure/211206200243-4a50ed68d99de9041eb6fb015c637f7b/v1/6db9aaf6597e5e0fcd7442c89afbd979.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
3 minute read
Buitenland
AGEETH HOOGERVORST (53) EN HAAR MAN RON (57) STAPTEN BEGIN NOVEMBER OP HET VLIEGTUIG NAAR CAMBODJA. ZE LIETEN HUIS EN HAARD ACHTER OM ZICH TE VESTIGEN IN HET AZIATISCHE LAND. ZO KUNNEN ZE DICHTER BIJ HUN ENIGE DOCHTER NINA ZIJN, DIE DAAR WOONT MET DE LIEFDE VAN HAAR LEVEN. EN NINA HEEFT EEN DROOM: EEN EIGEN SCHOOLTJE OP HET PLATTELAND OM KANSARME KINDEREN ENGELS TE LEREN. ‘WAAR NINA GAAT, GAAN WIJ’
Het is eind september als Ageeth en Ron Hoogervorst uit Noordwijkerhout hun bijzondere verhaal doen in lunchroom Arthur, naast de kaaswinkel van Joh. Warmerdam. Even daarvoor hebben collega’s en klanten in die winkel verteld hoe erg ze het vinden dat Ageeth weggaat. De Noordwijkerhoutse heeft er ruim dertig jaar gewerkt en een onuitwisbare indruk achtergelaten. Een greep uit de reacties: ‘altijd opgewekt’, ‘vriendelijk’, ‘een lieve collega’. De hoofdpersoon in kwestie reageert bescheiden. Ze heeft haar werk al die jaren met plezier gedaan, maar zij en haar man zijn vastbesloten: ze kunnen niet wachten om herenigd te worden met hun 22-jarige dochter.
Advertisement
PUUR LAND Ageeth: ‘In 2018 ging Nina voor een stage van haar lerarenopleiding Engels naar de Cambodjaanse stad Siem Reap. Vlak voordat ze weer naar huis zou gaan, leerde ze Mithona kennen. De vonk sloeg over en toen ze een tweede keer bij hem was geweest, zei ze tegen ons: ik blijf hier, in Cambodja. Wij vonden dat eerst geen goed idee. Maar ze zette door en niet lang daarna zijn we er met z’n drietjes geweest. Ron en ik hebben kennisgemaakt met Thona – zo noemen we hem – en diens familie en dat voelde meteen goed. Thona is een schat, hij gaat voor je door het vuur! Nina werkt vijf ochtenden in de week op een internationale school, waar ze Engelse les geeft. Engels is heel belangrijk daar, het geeft de mensen een grotere kans op een baan.’
Ron: ‘Het is ver weg, maar het is haar leven en we wilden haar geluk niet in de weg staan. Cambodja is bovendien een prachtig land. Puur, mooie natuur, veel bezienswaardigheden. De meeste mensen zijn er straatarm, maar ze zijn ontzettend gastvrij. Wij zijn er nu een paar keer
![](https://assets.isu.pub/document-structure/211206200243-4a50ed68d99de9041eb6fb015c637f7b/v1/9269cbf17ee72e275f77551aac3dc1a4.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
De vorderingen van het schooltje zijn onder meer te volgen op Facebook: facebook.com/paradisebay
geweest en vonden het telkens geweldig. In mei 2020 zouden we ook gaan om Thona te verrassen voor zijn verjaardag, maar dat ging vanwege corona niet door. Toen ontstond bij ons het idee om daar ook te gaan wonen. Daarna is het balletje gaan rollen. Binnen anderhalve week was ons huis verkocht en we hebben allebei onze baan opgezegd. Vervolgens hebben we een visum aangevraagd, dat moet ieder jaar worden verlengd. Alles is nu geregeld.’
BETERE TOEKOMST Niet ver van waar hun dochter woont en werkt heeft het echtpaar een stuk grond gekocht. Daarop laten ze een huis bouwen, dat juni volgend jaar klaar moet zijn. Het is de bedoeling dat ze Nina gaan helpen bij het verwezenlijken van haar grote droom: samen met haar vriend wil ze in het plattelandsdorpje Baray, waar Thona in armoede opgroeide, een schooltje bouwen. Hier wil ze kansarme kinderen Engels leren, om ze zo een betere toekomst te bieden. ‘Nina is altijd heel begaan geweest met anderen,’ legt Ageeth uit.
Baray Paradise Centre is de naam van het schooltje, waar in eerste instantie drie groepen kinderen drie middagen in de week les krijgen. Later moet het uitgroeien tot een soort community centre. In verband met de coronamaatregelen in het land werd het project, dat mogelijk is dankzij donaties, enigszins bemoeilijkt. Er moet dan ook nog veel werk worden verzet. Maar Ron en Ageeth Hoogervorst hebben er alle vertrouwen in dat Nina in haar opzet slaagt. Ondertussen kijken ze reikhalzend uit naar de hereniging met hun dochter. ‘Nee, we hebben geen enkele twijfel,’ zegt Ron. ‘We hebben altijd gezegd: waar Nina gaat, gaan wij.’