Clavis Magazine april 2022 by Clavis Publishing

Clavis

Magazine

#o2

Stad Hasselt & Clavis Uitgeverij present

Hasselt - 2022

Intro

Boeken uitgeven bij Clavis, dat is …

uit de ontelbare manuscripten die binnenkomen net die verhalen plukken die lezers raken … speuren naar goede illustratoren (onder andere door het wereldwijd organiseren van de Key Colours Competition) … samenwerken binnen een toegewijd team van vormgevers, redacteurs en tal van andere medewerkers om kinderen fijne boeken te kunnen aanbieden, die hen stimuleren om te lezen (zó belangrijk voor hun ontwikkeling) … nadenken over hoe we met onze boeken een steentje kunnen bijdragen aan een meer diverse samenleving … boeken maken voor Oekraïense kinderen die hen helpen het Nederlands onder de knie te krijgen … We kunnen nog wel even doorgaan, maar we nodigen je liever uit om in dit magazine te duiken, dat je een inkijk biedt in onze leef- en werkwereld.

Geniet ervan!

Kristien en Sigrid Werck, uitgevers

Scan deze code voor perfecte leesmuziek.

Clavis Internationaal

Enkele boeken uit onze Superbeesjes-reeks worden weldra naar een twaalfde taal vertaald: het Canadees-Frans.

Eendje achterna verschijnt dit jaar ook in het Noors. Het boek zal dan in maar liefst negentien talen beschikbaar zijn.

Via Clavis Publishing brengen we binnenkort onze allereerste Spaanse boeken voor de Latijns-Amerikaanse markt uit.

Fien en Milo zijn goed vertegenwoordigd in Thailand. Er zijn al twaalf boeken over hen verschenen in het Thai of de combinatie Thai-Engels.

Muisje is een heuse superster in Japan. Er zijn daar al bijna een half miljoen exemplaren van Mag ik eens in je luier kijken? verkocht.

Elk jaar is Clavis aanwezig op twee van de grootste boekenbeurzen ter wereld: de Bologna Children’s Book Fair en de Frankfurter Buchmesse.

Inhoud

Strip Charlie het leesmonster

Interview 32 Personage-interview Chip de boswachter

42 Dubbelinterview In de kijker 4

Laura Diane & Guido Eekhaut

Atelier in de kijker Kathleen Amant

10 Reeks in de kijker Willewete

21 Sociale media 22 Achter de schermen Het uitgeversteam

36 Auteur in de kijker Coen de Kort

47 Eerbetoon

Aan de slag 16 Knutseltips Konijnenbladwijzer knutselen

20 Leeskalender Over boeken en lezen 8

Boekenvrienden

15 Eerste hulp met boeken Tutjes / Speentjes

18 Boekenhoek Thema: autisme

27 Eerste lezertjes Leren lezen doe je samen

30 Verhaaltje v/h slapengaan Jules - Slapen

38 Voorpublicatie Moord in Cativicus

48 Clavis boeken top 10

25 Zoekplaat Vind jij de vogels in de stad?

26 Kleurwedstrijd Win een boekenpakket!

28 Koken met kinderen Hopla: schort voor, koksmuts op!

34 Quiz Welk ettertje ben jij?

35 Doolhof Help jij Carag het doolhof te verlaten?

46 Quiz young adults Welk boek van Bes Ceyssens is voor jou?

A telier

in de kijker

Kathleen Amant

scoort sinds 2004 in Vlaanderen, Nederland en een heleboel andere landen met haar boeken over Anna. Later kwamen daar nog de verhalen over Heksje Mimi, Lou en Milan bij. Kleuters zijn dol op haar ondernemende en soms ondeugende figuurtjes. Zelf zegt ze daarover: ‘Anna heeft vriendjes in veel landen. Kinderen verschillen niet zoveel van elkaar, waar ter wereld ze ook wonen.’ En nog: ‘Het fijne aan boeken voor kinderen maken is dat je een steentje in de rivier kunt verleggen en zo een heel klein beetje kunt meebouwen aan een betere wereld.’ We gingen langs bij Kathleen. Speciaal voor ons ruimde ze haar gezellig rommelige atelier op.

Anna heeft vriendjes in veel landen

Atelier in de kijker

KINDERBOEKEN MAKEN IS EEN STEENTJE IN DE RIVIER VERLEGGEN 5

Atelier in de kijker

1 Vroeger tekende en schilderde Kathleen altijd met potlood, verf en penseel op papier. Maar sinds een jaar of tien tekent ze met een spe ciale pen, rechtstreeks op het scherm. Dat gaat sneller, en foutjes zijn ook gemakkelijker te verbeteren. 2 Anna’s grote emotieboek leert kinderen hun gevoelens herkennen en onder woorden brengen. ‘Ik ben opgegroeid in een wereld waarin je als kind niet boos mocht zijn. En als je verdrietig was, was je flauw. Gelukkig is dat tegenwoordig anders.’

IK WIL PEUTERS GRAAG HELPEN MET HUN PEUTERPROBLEEMPJES

3 ‘Ik ben een grote fan van nijntje. Die eenvoud. En wat kan Dick Bruna er veel emotie in leggen! Dat streef ik ook na. De twee beeldjes kocht ik als cadeautje voor mezelf. Ze zijn gebaseerd op door Thé Tjong Khing en Joost Swarte gedecoreerde nijntjes, naar aanleiding van 60 jaar nijntje. En met het cadeaupapier van Anna zijn kinderen soms blijer dan met het cadeautje zelf!’ 4 ‘Van mijn overbuurvrouw en haar zoontje kreeg ik een gehaakt popje van Heksje Mimi. Op schoolbezoeken vond iedereen dat popje geweldig. En binnenkort is er ook een échte Heksje Mimi-pop. De lamp van het kindje met konijnenmuts heeft dezelfde grote, wat verdrietige ogen als een pop die ik als kind had. Ik voel snel emoties aan bij mensen en wil dat iedereen zich goed voelt.’ 5 In deze kast zitten ook de vertaalde boeken. ‘In hoeveel landen mijn boeken zijn uitgegeven, weet ik niet precies, maar ik vind het zalig om mails van mama’s van kindjes uit het buitenland te krijgen.’ 6 Het schilderij heeft Kathleen tijdens haar opleiding toegepaste kunsten in Gent gemaakt. Voor een lesopdracht schilderde ze snel en intuïtief de kracht van kolkend water. ‘Tekenen is durven. Lijnen durven zetten op een wit blad. Durven loslaten. Je emoties laten spelen en zien waar je uitkomt. Telkens opnieuw.’

Boekenvrienden

Christophe De Turck, basisschool De Telescoop

Vanessa Kirunda-Appelman, Clavis Conceptwinkel Alkmaar

Ik ben Christophe, zorgcoördinator in BS De Telescoop in Laken. Dit jaar werd ik verkozen tot de Beste Boekenmeester. Die prijs beloont leerkrachten uit de kleuterschool en basisschool die een concrete en dagelijkse inzet tonen voor leesbevordering en het werken met kinderboeken in de klas. Het nieuws kwam als een complete verrassing voor mij, maar ik vind het heel fijn dat het leesbeleid van onze school op die manier in de bloemetjes wordt gezet.

Ik ben een grote boekenfan, en momentjes voor mezelf breng ik graag lezend door, knus op de bank met de kat en een kopje thee. Als moeder van vier kinderen (3, 5, 7 en 9 jaar) lees ik ook veel voor, en het doet me veel plezier dat dat ook zijn vruchten afwerpt. Ik betrap ze namelijk steeds vaker met een boek. Dat dat soms stiekem na bedtijd is, zie ik dan maar door de vingers.

Mijn schoolteam en ik stimuleren leesplezier elke dag opnieuw. Dat doen we door voor elk kind op zoek te gaan naar het gepaste boek. Zo houden we bijvoorbeeld leesgesprekken en minilessen om, via boeken en verhalen, de wereld binnen te brengen bij de kinderen.

In de Clavis Conceptwinkel in Alkmaar voel ik mij als een vis in het water. De winkel is een waar kinderparadijs met een speelkeukentje, kleurplaten en een speelhuisje van Rikki. Als medewerker events ben ik verantwoordelijk voor de zaterdagactiviteiten voor kinderen van 3-6 jaar. De knutselsessies met ouders en kinderen zijn altijd een gezellige boel.

We stimuleren de verwondering van de kleuters door vragen te stellen als we prentenboeken voorlezen. Zodra de kinderen van het eerste leerjaar letters en klanken kunnen lezen, krijgen ze allerlei tekstsoorten op maat. Vanaf het tweede leerjaar zetten we in op het stimuleren van zelfstandige en kritische lezers. En op welke manier kan dat beter dan met een boek?

Om Clavis bekender te maken in Nederland, ben ik bezig met een activiteitenprogramma voor 7-12-jarigen. Ook starten we volgend jaar met kinderfeestjes, zodat boeken lezen echt een feestje wordt! Want je kunt zoveel meer met boeken dan je denkt; je kunt ze zelf schrijven, er hoge torens mee bouwen en verhalen naspelen. Je fantasie is nooit te groot!

BOEKEN BRENGEN DE GROTE WERELD BINNEN IN DE LEEFWERELD VAN KINDEREN

OM GOED ADVIES TE KUNNEN GEVEN, ZIT IK VAAK MET MIJN NEUS IN DE NIEUWSTE BOEKEN

Boekenvrienden

Daniel, kinderwinkel De kleine kapitein, Rotterdam

Ine Janssen, Bibliotheek Hasselt Limburg

We zijn trots dat we onszelf ondertussen een begrip mogen noemen in Rotterdam. Al bijna dertig jaar staan we elke dag opnieuw met veel plezier in de winkel, samen met een geweldig team van lieve en gepassioneerde mensen. Ieder met zijn eigen ervaring en specialisatie. Naast kinderboeken verkopen we ook de leukste knutselspullen en nog veel meer duurzaam speelgoed. Sinds kort mogen we onszelf ook Stokke Brand Store noemen.

Aan het lezen van boeken heb ik zulke mooie herinneringen. Jezelf volledig verliezen in een verhaal en je fantasie laten prikkelen is wonderlijk. Het is net daarom dat ik er elke dag met veel enthousiasme mijn missie van maak om kinderen aan het lezen te krijgen. Want dat wonderlijke gevoel moet iedereen toch ooit gehad hebben? Wat heerlijk dat ik de bibliotheek dan ook mijn werkplek kan noemen. Want eerlijk, met haar boeken en verhalen in alle mogelijke kleuren en vormen is het een van de mooiste plekken ter wereld. Maar in een bibliotheek werken gaat verder dan alleen boeken samenbrengen. Het gaat ook over inspireren en verwonderen door verhalen en boeken tot leven te wekken. Dat doen we door middel van tentoonstellingen, educatieve rondleidingen en introducties, lezingen en workshops.

Lezen is leuk en dat willen we ook graag overbrengen. Een kind moet zichzelf kunnen herkennen in een kinderboek. We doen ons best om een zo divers mogelijk aanbod te hebben van de mooiste boeken, zodat iedereen kan verdwalen of wegdromen in een nieuw avontuur. Een taak die we heel serieus nemen, is ieder kind helpen bij het vinden van zijn of haar nieuwe lievelingsboek. Dat doen we niet alleen door vol enthousiasme in de winkel te staan, maar ook door onze bekende ‘appeltaartavonden’ te organiseren, lezingen voor iedereen binnen het onderwijs. De Clavisboeken komen daar regelmatig als favorieten naar voren.

Onze opdracht is kinderen aan het lezen krijgen en houden. Ook voor kinderen die niet graag lezen gaan we op zoek, want in de bibliotheek is er voor iedereen wel iets te vinden. Je zult soms heel wat boeken moeten proberen voor je het juiste gevonden hebt, maar in die zoektocht kun je altijd rekenen op de bibliotheek!

WE DOEN ONS BEST OM EEN ZO DIVERS MOGELIJK AANBOD TE HEBBEN VAN DE MOOISTE BOEKEN

IN EEN BIBLIOTHEEK WERKEN GAAT OOK OVER INSPIREREN DOOR VERHALEN TOT LEVEN TE WEKKEN 9

R eeks

in de kijker

Willewete

Heb je een spreekbeurt in het verschiet, wil je meer te weten komen over je favoriete onderwerp of heb je gewoon zin in een goed verhaal waar je toevallig ook mee bijleert? Lees dan Willewete, dé reeks over kleine en grote thema’s van dichtbij en veraf. Of je nu over cowboys wilt lezen of over insecten, planeten of de filmsector, in deze boeken vind je het allemaal. Dankzij het verhaal, weetjes, een spelletjespagina en een quiz word jij een échte kenner. Om zelf nog meer bij te leren over de reeks, strikten we auteurs Sanne Ramakers en Reina Ollivier, illustrator Margot Senden en uitgever Philippe Werck voor een gesprek.

Reeks in de kijker

Jullie hebben alle drie al aan verschillende boe ken uit de reeks meegewerkt. Wat was jullie fa voriete deel?

zijn en gespeeld worden, ook al wonen ze duizenden kilometers van elkaar vandaan. Margot: Er zijn veel boeiende onderwerpen in de Willewete-reeks, maar mijn favoriete onderwerp blijft toch wel wetenschap met een ‘wow’-factor. Ik hou enorm van de uitdaging om moeilijke en abstracte onderwerpen begrijpelijk te maken door middel van illustraties. Vooral bij thema’s die dicht bij me staan, zoals sterren en planeten en de zon, aarde en maan.

Sanne: Dat vind ik een moeilijke keuze. Als ik echt moet kiezen, ga ik voor Willewete. Insecten, omdat ik daar zelf bijzonder veel van heb geleerd. Reina: Spelen in de wereld vond ik erg leuk om te schrijven. De informatie die je in dat boek vindt, heb ik langzaam bij elkaar gesprokkeld tijdens de vele reizen die we maakten. Overal ging ik kijken waar de kinderen mee speelden en vroeg ik hen naar hun lievelingsspelletjes. Dat gaf soms verrassende resultaten en leerde me ook dat sommige spelletjes door alle kinderen in de wereld gekend

En wat is jullie favoriete onderwerp uit de ande re boeken? Sanne: Margots Sterren en planeten. Met zeer

Reeks in de kijker

leen maar ten goede dat je auteurs hebt die echt affiniteit hebben met een bepaald onderwerp. Net als de illustratoren. Hoe ervaren jullie die di verse samenwerkingen tussen auteurs en illus tratoren onderling? Reina: Het is een heel verrijkende ervaring. Ik ben telkens benieuwd op welke manier de illustratoren mijn tekst in beeld omzetten en heb groot respect voor hun tekentalent. Je leert nieuwe mensen kennen en de samenwerking is altijd erg positief. Je werkt echt samen, op een opbouwende manier, waarbij we er allebei naar streven om het boek zo mooi en zo goed mogelijk te maken. Soms wordt een tekening aangepast en soms verander ik de tekst zodat er meer ruimte is voor de illustratie. Er is altijd respect voor elkaars werk.

mooie platen wordt een moeilijk onderwerp begrijpelijk uitgelegd voor de jonge doelgroep. Door die titel ben ik fan geworden van de Willewete-serie.

Reina: Zo voel ik mij is een uitstekend uitgangspunt om met kinderen over verschillende emoties te praten. Ze leren begrijpen waar hun gevoelens vandaan komen en hoe ze ermee om moeten gaan. Het is heel herkenbaar.

DIVERSITEIT IS DE KRACHT VAN DE REEKS

Margot: Er zijn zoveel mooie thema’s en titels dat ik eigenlijk niet kan kiezen. Maar thema’s uit de geschiedenis, zoals de Grieken en Romeinen, vind ik ook erg boeiend.

Margot: Zelf heb ik binnen de reeks samengewerkt met vijf auteurs, elk met hun eigen specialisme en iedere keer weer anders. Ik heb dat als heel prettig ervaren. Je moet als illustrator een beetje in de huid van de auteur kruipen. Niet alleen aftasten wat zijn of haar werkwijze is, maar ook wat de auteur voor ogen heeft en waar hij of zij blij van wordt. Ik zie het als een mooi leeren groeiproces, dat ervoor zorgt dat je elkaar op een mooie manier aanvult.

Behalve die veelheid aan thema’s is er ook een grote verscheidenheid aan auteurs en illustra toren. Margot: Ik denk dat die diversiteit de kracht is van de reeks. Reina: Ja, want het is belangrijk dat kinderen vanaf jonge leeftijd met verschillende tekenen vertelstijlen in contact komen. Op die manier leren ze hun eigen smaak vormen en gaan ze niet blindelings mee in wat de maatschappij hen als eenheidsworst voorschotelt.

Sanne: Ik vind het persoonlijk een feest om met zoveel verschillende collega’s te mogen werken. Iedere illustrator en auteur brengt weer zijn eigen ervaringen mee, waar ik weer van kan leren.

Sanne: En het heeft er ook voor gezorgd dat de serie zich snel heeft kunnen uitbreiden. Dat vind ik een groot pluspunt. Het komt de boeken al-

Dus jullie leren zowel van de samenwerking als van de boeken zelf, zoals Sanne al zei?

Reeks in de kijker

Sanne: Bij het schrijven van elke titel leer je weer dingen die je van tevoren niet wist. Zo hebben we bij het schrijven van Willewete. De haven kennisgemaakt met beroepen waarvan we niet wisten dat ze bestonden. En bij Willewete. Insecten heeft expert Robert Ketelaar ons bijzonder goed begeleid. Die man kon zo fantastisch vertellen dat we veel meer hebben geleerd dan uiteindelijk in het boek terecht is gekomen. Reina: Of de namen van allerlei exotische vruchten die ik leerde kennen tijdens het opzoekwerk voor Eten in de wereld, en de verschillende tafelmanieren die er bestaan in de wereld …

De drijvende kracht achter de Willewete-reeks is uitgever Philippe Werck. Om meer te weten over de geschiedenis en de toekomst van de reeks, kunnen we bij hem terecht.

Margot: Astronomie, en dan vooral het sterrenkijken, is een hobby van me. Dus over sterren en planeten wist ik al het een en ander, maar ook nog heel veel niet. En door Willewete. Grote uitvindingen ben ik meer gaan lezen over verschillende uitvinders en bijzondere uitvindingen. Misschien schrijf ik er ooit wel een boek over!

Wat is volgens jou de sterkte van de reeks? Philippe: Drie zaken dragen we hoog in het vaandel. Ten eerste vertrekt het concept vanuit de leefwereld van het kind, zoals eigenlijk alle boeken bij Clavis. Want het is het kind dat een instap maakt in het onderwerp. Ten tweede streven we een systematische opbouw na: we beginnen vaak vanuit een historisch perspectief en voegen daar extra elementen aan toe, zoals activiteiten van mensen, beroepen die bij het onderwerp horen, hoe het er vroeger aan toeging … Ten derde moet elk deel informatief zijn, maar wel speels en luchtig. Neem nu het spelletje op het einde of de knutselopdracht, wat telkens een verlengstuk is van het boek: die blijven hangen. Als we zo de informatie kunnen overbrengen, dan is onze opdracht geslaagd.

Over welk thema zou het dan precies gaan? Margot: Er zijn nog genoeg boeiende thema’s waarbij ik graag de illustraties zou willen maken of waar ik zelf over zou willen schrijven. Misschien wel samen met Sanne of Reina. Thema’s die een mooie aanvulling kunnen zijn binnen de Willewete-reeks zijn voor mij: de oceanen en alles wat daarin leeft, archeologie, de Olympische Spelen, reptielen, zoogdieren … Reina: Als ik mag dromen, dan zou ik graag nog een boek over bloemen schrijven. Sanne: En ik een Willewete. Zoogdieren en Willewete. Voertuigen. Wat mij betreft mogen er nog wel honderd Willewete-titels bij komen. Als non-fictieserie voor jonge kinderen is de reeks echt uniek in zijn soort!

Volgens mij is de sterkte van de reeks dus dat de boeken dicht bij de kinderen staan, en dat ze op een toegankelijke, interactieve manier – door

Reeks in de kijker

van bewust dat ook dat soort ‘banale’ thema’s heel wat geheimen herbergen. Gelukkig maken kinderen, die dikwijls naar het hoe en waarom van de dingen vragen, ons daar wel attent op. Zij zijn benieuwd naar álles.

een combinatie van een verhaal met weetjes en spelletjes – uitleggen wat kinderen op die leeftijd willen weten. Vanwaar die combinatie van fictie en non-fictie?

Zo besef je dat je ook kleine dingen groots kunt aanpakken. Neem nu water. Denk ver genoeg door, en je komt behalve bij de regen, de zeeën en kraantjeswater ook terecht bij het eerste leven, waterijsjes, kangoeroes, iglo’s, drijven op het water, ademen onder water, kieuwen, waterputten … Die uitgebreide behandeling brengt de thema’s paradoxaal genoeg dicht bij huis.

Philippe: Lang, heel lang geleden was ik in een boekenwinkel in Zuid-Korea. In een klein lokaaltje met wanden vol boeken kwam een juf na schooltijd voorlezen aan kinderen én ouders. In Zuid- Korea stopt educatie namelijk niet na vier uur. En wat de ouders betreft: goed voorlezen lijkt simpel, maar is niet altijd evident. Hoe dan ook, toen de juf vertelde over een eekhoorn, vroeg het kind verwonderd: ‘Waarom heeft die eekhoorn zo’n lange staart?’ Het enige wat de juf hoefde te doen, was opstaan, naar een van de wanden lopen, en een informatief boek over eekhoorns uit de rekken nemen.

Dus er valt over heel veel zaken nog heel veel te zeggen? Philippe: Het einde van de reeks is nog niet in zicht. Ik schat dat we nog enkele jaren zoet zullen zijn met tien, vijftien nieuwe boeken. De druk vanuit de markt is groot. Er blijft niet alleen vraag naar de oudere boeken – verwacht je dus aan veel herdrukken – maar er is ook behoefte aan nieuwe boeken over nieuwe thema’s. Zowel de scholen als de lezers zelf zijn daarin geïnteresseerd. Dat is logisch, want de kinderen zijn nog lang niet uitgelezen. En het is ook fijn voor ons, want wij zijn nog lang niet uitverteld.

DE BOEKEN VERTREKKEN VANUIT HET KIND Op dat moment wist ik: een vlotte overgang van verhaal naar non-fictie, dat is een interessante insteek. Het kind raakt gefascineerd door een verhaal en door wat er allemaal in dat verhaal leeft. Daar wil het meer over weten. Dus waarom zouden we die twee elementen dan niet in één boek bundelen? En zo werd Willewete geboren.

Over vertellen gesproken: de makers van de boeken gaan van Michaël Olbrechts tot Marjolein Hund en van Mark Janssen tot Madeleine van der Raad. Hoe komen al die verschillende mensen in de reeks terecht?

Wat vinden kinderen nog zoal interessant, behalve eekhoorns?

Philippe: Voor deze reeks kijken we eerst vanuit de auteurs. Wie heeft bijvoorbeeld al opzoekingswerk gedaan over een bepaald thema waar we een boek over willen maken? Vervolgens variëren we met de illustratoren. Wie is beter in dieren tekenen? Of in hedendaagse tekeningen? Of wie heeft net voeling met historische thema’s? En zo krijgen we telkens een sterk team dat voor interessante boeken zorgt in een mooie reeks.

Philippe: Je kunt eigenlijk over alles heel veel zeggen. Natuurlijk denken we al gauw aan het avontuur: cowboys, ridders en dinosaurussen. Want die spreken tot de verbeelding. En toch staan kinderen vaak ook stil bij zaken die op het eerste gezicht misschien wat minder spectaculair zijn. Hoe maak je een boek? Hoe spelen kinderen op andere plekken in de wereld? We zijn ons er niet altijd

Eerste hulp met boeken

Download hier het tutjesdiploma

In boeken vind je niet alleen prachtige verhalen en illustraties, maar ook … hulp! Of je nu hulp nodig hebt met lezen, naar bed gaan of een spreekbeurt voorbereiden, Clavis heeft het boek dat je zoekt. Deze keer: speentjes. Neem een speentje …

natieve versie van het boek beschikbaar! Koosje heeft een tutje vertelt hetzelfde verhaal als Koosje heeft een speentje, maar dan met een tutje in de hoofdrol.

Kinderen zijn vaak zo gehecht aan hun speentje dat het uiteindelijk een flinke klus blijkt om er afscheid van te nemen. Hoe leer je je kind dat het geen fopspeen meer nodig heeft? Het is vooral belangrijk dat jullie het speentje samen uitwuiven. Gelukkig hebben we een heleboel schitterende prentenboeken over speentjes die jullie daar maar al te graag bij helpen.

Koosje is trouwens lang niet de enige die dapper afscheid neemt van haar speentje. Zo geeft Sem zijn speentje aan zijn kleine broer in Sem zonder speentje. En Milan laat zijn tutje zelfs achter tussen de blaadjes in Milan en de tutjesboom.

… en een boekje

Wist je dat tutjesbomen echt bestaan? Ze groeien groot en sterk in onze Belgische Clavis conceptwinkels. Breng ons een bezoekje, laat je kind zijn speentje in de boom hangen en wuif het samen uit. Als beloning krijgt je kind een mooi diploma cadeau, met op de achterkant een leuke kleurplaat. Daarmee kan het trots huiswaarts keren. Nemen jullie liever thuis afscheid van het speentje? Dan kun je het diploma ook downloaden via de QR-code op deze pagina. Vaarwel speentje, het ga je goed!

Spreekt je kind eerder van een ‘tutje’ dan van een ‘speentje’? Speciaal voor jullie is er ook een alter-

De tutjesboom

Ons allernieuwste speentjesboek is Koosje heeft een speentje van Esther van den Berg. Daarin maak je kennis met het schattige snoetje van Koosje Cavia. Koosje sabbelt graag op haar speentje, maar mama wil dat Koosje haar tandjes mooi en sterk houdt door te knagen. Zijn tandjes echt zo belangrijk? Koosje gaat langs bij verschillende dieren om te kijken wat zij kunnen met hun tanden. En dan ontdekt ze wat ze zelf goed kan …

Knutseltips

Willewete - Het konijn

Jozua Douglas & Hiky Helmantel Wil je alles weten over konijnen? Welke soorten konijnen bestaan er? Wat eet een konijn? Hoe kun je een konijn blij maken? En wat doet hij als hij blij is? Waar wonen tamme ko nijnen? En wilde konijnen? Hebben wilde konijnen vijanden? Deze en vele andere vragen worden in dit boek beantwoord. Je vindt ook een leuke strip, een liedje en een versje, een knutselpagina en een uitklappagina. Dankzij de miniquiz word je een echte konijnenexpert! Een informatief prentenboek over dieren in de natuur, namelijk konijnen. Voor konijnenvrienden vanaf 5 jaar.

Maak een grappige konijnenbladwijzer! Zouden konijnen ook boeken lezen? Of zouden ze alleen aan de randjes knabbelen? Met deze leuke bladwijzers kijkt er altijd een konijntje mee in het hoekje van je boekje!

Zo ga je te werk: Dit heb je nodig:

stevig papier en een liniaal

een schaar

een potlood

1. Neem een vierkant papier en trek

lijm

rechte lijnen met potlood en liniaal.

Knutseltips

deel weg.

3. Vouw langs

de stippellijnen naar binnen

Teken ogen, oren en tanden op gekleurd papier en knip ze uit.

Klaar is je bladwijzer!

Plak de ogen, oren en tanden op je konijn en teken een neus en snorharen.

Ontdek nog meer knutselideeën op onze Pinterest.

2. Knip het gearceerde

Boekenhoek

Eigenzinnig op zoek naar een plek in de wereld

Met Kop vol gruis brengt Erik Wouters het verhaal van Dag, een leerling die hij als thuisleraar heeft lesgegeven. In het boek is Dag op zoek naar een manier om een zinvol, leefbaar leven te kunnen leiden. Ondanks zijn autisme. Het is een coming-ofageboek geworden, even eerlijk en moedig als het hoofdpersonage.

Een kopje koffie

zijn mijn grenzen. Ik bewaak ze. Niet langer mijn mama of mijn begeleider. Ik!’ Net zoals de titel, komt het verhaal voort uit de vele gesprekken die ik gevoerd heb met Dag, zijn mama, zijn zus en zijn soulmate. Niets is verzonnen. Dat was heel belangrijk voor mij. Het is een samenwerkingsboek geworden. Ik denk dat we erin geslaagd zijn een beeld te schetsen van hoe Dag de wereld ervoer en ervaart, en hoe zijn omgeving dat beleeft.

De titel Kop vol gruis komt van een vergelijking die de moeder van Dag maakte. Ze formuleerde het toen heel helder: ‘Wat er in het hoofd van Dag zit, is gruis, net zoals in een kopje koffie als de filter stuk is. Alles komt binnen. Alle geluiden, geuren, stoffen, licht, aanrakingen.’ Dat is onleefbaar. Je kunt wel pillen slikken, wat Dag ook lange tijd deed, maar het neveneffect was dat ‘ik, ik niet meer was.’ Afkicken was een hel voor Dag, maar het is hem uiteindelijk gelukt. Hij zocht en vond hulpmiddelen: een speciale bril die de trillingen van kunstlicht verzacht, oortjes die achtergrondgeluid dempen … maar vooral ontwikkelde hij weerbaarheid, en zelfkennis: ‘Dit

De wondere werelden van Dag Toen we het boek schreven, leefde Dag niet enkel in de ‘gewone’ wereld. In zijn kelder had hij met Playmobil nog twee werelden gebouwd.

Boekenhoek

geren die dit boek zullen lezen, maar ik denk dat het een vraag is die hen zeker bezighoudt in deze wereld met schijnbaar oneindige mogelijkheden. Dag heeft zijn toekomstdromen stukje bij beetje moeten bijstellen. Hij wou bijvoorbeeld graag muzikant worden, net zoals zijn vader. Maar al snel bleek dat dat eigenlijk geen optie was. Het was en blijft een zoektocht, die hij in zijn Wonderwereldverhalen vorm kon geven. ‘Fiction is the answer to confusion.’ Daarom heeft hij er lang over gedaan, voor hij de moed kon vinden om zijn Wonderwereld te ontmantelen. Ook de Oefenwereld heeft hij nu niet meer nodig. Het is mooi te mogen ervaren hoe Dag meer en meer zijn eigen en eigenzinnige plaats in deze wereld gevonden heeft. Ik heb niet per se een missie met dit boek, ik hoop enkel dat het toont hoe onze wereld nood heeft aan mensen die ‘anders’ zijn.

WAT WIL IK MET MIJN LEVEN, EN WAT KAN IK WILLEN?

Letterlijk. Zijn Oefenwereld, waarin hij situaties in de echte wereld nabootste en oefende, en zijn Wonderwereld, waarin hij aan de hand van zelfverzonnen verhalen antwoorden zocht op vragen over het leven. Die Oefenwereld was voor Dag vaak noodzakelijk als hij onzeker was over bepaalde sociale situaties. Hoe stel je bijvoorbeeld een vraag aan je leraar aardrijkskunde, of voer je een sollicitatiegesprek? Voor die situaties bedacht hij dan alle mogelijke scenario’s. Dat bracht rust in zijn hoofd, en maakte hem weerbaarder. De derde wereld, de Wonderwereld, is voor mij heel lang een raadsel gebleven. Waarom verzon hij een wereld gebaseerd op sprookjes? Een wereld waarin de kinderen van sprookjesfiguren moeten beslissen of ze in de voetsporen van hun ouders zullen treden? Waarom moet Witje, de dochter van Sneeuwwitje, beslissen of ze kiest voor eenzelfde toekomst als haar moeder? Uiteindelijk komt Dag, met de hulp van zijn soulmate, tot het inzicht dat hij de Wonderwereld om een heel belangrijke reden gemaakt heeft: een antwoord zoeken op zijn levensvragen.

Aanraders: Het kaartje van Guus Janne Janssens - Zoë Claessens Prijs € 17,95 - vanaf 6 jaar Mijn broertje is bijzonder Annemie Vandaele - Barbara Bongini Prijs € 16,95 - vanaf 5 jaar Kop vol gruis Erik Wouters - Anne Schneider Prijs € 11,95 - vanaf 14 jaar

Herkenbaar Ik liep al een tijdje rond met de gedachte dat ik het verhaal van Dag wilde neerschrijven, want het is zo uniek, maar tegelijk zo herkenbaar. Onze band was intens, en evolueerde met ouder worden naar een vriendschap. Ik begreep steeds beter dat de vragen waar Dag mee zat dezelfde vragen zijn die mij bezighouden. Het boek gaat uiteraard over zijn leven, en de manieren waarop hij met zijn autisme omgaat, maar het gaat ook over vragen die ik mij zelf ook nog steeds stel: Wat wil ik met mijn leven, en wat kan ik willen? Bij Dag zijn de opties beperkter dan bij de meeste jon-

Lampionnen voor Finn An Swerts - Aron Dijkstra Prijs € 17,95 - vanaf 6 jaar Fien is een vijfhoekje Nadja Van Sever - Fran Scheers & Wilma van den Bosch Prijs € 14,95 - vanaf 7 jaar

LEZEN IS

DROMEN MET JE OGEN OPEN formidabel

15/06

14/06

16/06

13/06

17/06

12/06 waaw

18/06

11/06

super

19/06

LEZEN LEERT ONS DAT WE ALLEMAAL ANDERS ZIJN ÉN ALLEMAAL HETZELFDE ZIJN. MET ELKE LEZER WORDT DE WERELD EEN BEETJE MOOIER. DROOM JIJ MEE?

10/06

8/06 7/06

20/06

9/06 wow

6/06

5/06

21/06 4/06

aha!

2/06

tralala

24/06

3/06

1/06

22/06

mooi

yes

23/06

25/06 26/06 28/06

27/06

joepie

29/06

30/06

Sociale media

Clavis Uitgeverij vind je niet enkel in de boekhandel, maar ook op het internet! Wist je dat Clavis goed vertegenwoordigd is op sociale media? We hebben twee algemene Instagram-accounts: @clavis_uitgeverij en @clavisyoungadult. Daar worden de nieuwste boeken getoond. Je vindt er ook winacties, onze verschillende activiteiten en sneak peeks van de boeken. Voor iedereen die van lezen houdt.

ken en tonen we onze boekenpraatjes, waar de werknemers van de uitgeverij hun favoriete boeken aanprijzen. Geen idee welk boek je moet kopen? Neem dan zeker eens een kijkje op dit kanaal! Op het TikTok-profiel @the_clavis_peeps brengen we de boeken rechtstreeks naar de 8- tot 13-jarigen! Voor én door tieners. De oudere lezers kunnen dan weer terecht op @clavis.uitgeverij.

Ook op Facebook zijn we actief. We hebben zowel een pagina voor Vlaanderen als voor Nederland. Daarnaast hebben onze conceptwinkels ieder hun eigen Facebook-pagina. Daar worden alle activiteiten en zoektochten aangekondigd.

Als laatste bieden we een Pinterest-profiel aan, met knutselideeën en kleurplaten die recht uit onze prentenboeken komen. Ideaal voor een zondagmiddag of knutselmomentje in de klas.

Bovendien hebben we een YouTube-kanaal. Hier delen we boektrailers van de nieuwste boe-

A chter

de schermen

Clavis Uitgevers

Voor elke kind is er wel een boek. Om zo’n groot aanbod te garanderen heb je mensen nodig met een visie. In deze editie stellen we daarom de uitgevers aan je voor.

Philippe

Kristien

Sigrid Laura

Eva

Greet

De geschiedenis Clavis Uitgeverij begon in 1978 als kinderboekenwinkel in Hasselt. Toen hij de avond voor de opening de boeken in de rekken zette, dacht onze ancien Philippe Werck al: ik word uitgever. Stap voor stap werkte hij daarnaartoe, door eerst als vertegenwoordiger van Nederlandse auteurs naar de Belgische winkels te gaan en vervolgens in 1983 op de beurs van Frankfurt een eerste boek aan te kopen. Over die beurs kon je lezen in ons vorige nummer!

IN ONS FONDS STAAT HET KIND CENTRAAL In 1988 kwam dan het eerste prentenboek van Clavis Uitgeverij zelf uit, en sindsdien is het fonds gestaag gegroeid met duizenden titels en een groot aanbod in het buitenland. Destijds vroegen de media in welke hoek Clavis te plaatsen was, maar van in het begin heeft onze uitgeverij een pluralistische filosofie waarin het kind gewoon centraal staat. Geen uitgeverij zonder uitgevers Om zo’n breed aanbod aan boeken

voor alle kinderen te garanderen zijn er verschillende uitgevers nodig. Allemaal hebben we ons specialisme, zoals leesboeken, prentenboeken of peuterboeken, of producten als puzzels en kalenders. Maar wat ons verbindt, is de liefde voor boeken en kinderen. Tekst … Boeken beginnen vaak met de tekst, met een goed verhaal. Als uitgevers begeleiden wij de talloze auteurs in ons fonds om dat verhaal zo goed mogelijk te vertellen. We denken op lange termijn en proberen de auteurs ook goed te positioneren in de markt. Daarvoor hebben we een heel team van collega’s achter ons staan – van marketing en verkoop tot vormgeving en redactie – die elk hun talent gebruiken om de auteurs te ondersteunen. … en beeld Behalve auteurs sturen we natuurlijk ook illustratoren aan. Bij hen gaan we op dezelfde manier te werk. Wat wel speciaal is voor deze illustratoren, is onze wedstrijd Key Colours. Via die wedstrijd sporen we illustratief talent op, waarna we hen intensief begeleiden om uiteindelijk de mooiste boeken uit te geven. 23

Philippe is de oprichter van Clavis. Hij managet het bedrijf en volgt het financiële beleid op. Inschattingen maken is zijn ding – zo voorspelt hij ook het talent van morgen. Sigrid geeft boeken uit voor de kleinsten en verzorgt ze alsof het haar kinderen zijn. Daarnaast heeft ze een groot hart voor het buitenland. Kristien leest en leest. Ze publiceert vooral leesboeken en leest graag voor aan haar kindjes. Dat ze tegelijk pianiste en econoom is, merk je aan haar brede interesses. Greet begeleidt elk boek met passie: de structuur en doelgroep vinden, een geschikte illustrator … Als acquirerend uitgever draagt ze haar steentje bij aan een mooiere wereld. Laura is onze jongste uitgeefster. Via merchandising brengt ze de boeken en personages tot leven. Haar bureau lijkt wel een speeltuin, en zo is elke werkdag een plezier! Eva maakt als assistent-uitgever de auteurs en illustratoren wegwijs, volgt de communicatie en het uitgeefproces op, kijkt mee naar nieuw talent … Elk facet boeit haar!

Lees de hele zomer lang Lezen. En blijven lezen. Ook in de zomervakantie. Dat is Zomerlezen Kids. Zomerlezen Kids is een project om kinderen ook in de vakantie aan het lezen te houden. Met boekentips, creatieve ideeën en een leespaspoort wordt thuislezen nog makkelijker en nog leuker.

www.zomerlezenkids.com

Zoekplaat

Havik

Zwarte specht

Goudvink

Goudhaantje

Gaai

Boomkruiper

Wat een vrolijke, drukke bende in het bos! Er is zo veel te zien. Kun jij alle vogels op de tekening vinden? 25

Sta

•W m

•W i

•W h

Kleurwedstrijd

Kleur mee en win een boekenpakket! Stuur jouw ingekleurde tekening naar winnen@clavisbooks.com. Heb je gewonnen? Dan hoor je van ons via e-mail. Deelnemen kan tot en met 31 augustus 2022. Naam: …….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…………………

□ Ik wil op de hoogte worden

Geboortedatum: ……….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…………

gehouden van nieuwtjes en acties van Clavis Uitgeverij.

Adres: ………….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….….………… E-mailadres (ouders): …….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….…….……..…………

(We gaan uiteraard vertrouwelijk om met jouw gegevens.)

Eerste lezertjes

Leren lezen doe je samen

Bij Clavis Uitgeverij staat leesplezier voorop, ook voor beginnende lezers. Het belangrijkste is dat kinderen leren genieten van een boek. En de samen leesboeken bewijzen dat dit kan!

Samen lezen helpt je beginnende lezer flink op weg Leren lezen, dat is voor ieder kind anders. Sommige kinderen gaan als een speer, andere gaan stapje voor stapje vooruit, nog andere worstelen om de letters en woorden te ontcijferen. Eén ding is echter altijd hetzelfde: thuis oefenen hélpt.

Dagelijks een boekje lezen voor het slapengaan hoort bij het avondritueel van Nora (7 jaar, 2de leerjaar). In bed of op de bank leest mama of papa een stukje voor en leest Nora een stukje zelfstandig. ‘Ze is heel trots op de vorderingen die ze maakt als beginnende lezer,’ zegt mama Machteld. ‘Ze houdt van verhalen met de nodige afwisseling en mooie prenten. Een dief in de wei is een spannend boek waarbij het verhaal af en toe onderbroken wordt met spelletjes en zoekopdrachtjes. Een leuk extraatje, wat maakt dat Nora heel geboeid blijft. Ze vindt het leuk om op zoek te gaan naar de juiste antwoorden. Volgens ons een aanrader voor alle startende lezertjes die graag raadseltjes oplossen!’

Dat kan mama of papa zijn, maar ook een oudere broer of zus, een vriendje of vriendinnetje … Samen lezen is fijn én motiverend. Zo wordt oefenen met lezen thuis een gezellig leesmoment.

Niet alleen de spelletjes zorgen voor interactie. Het samen lezen stimuleert Nora om te praten over haar eigen ervaringen. ‘Het is een gelegenheid voor haar om meer te vertellen over situaties die ze op school of op de jeugdbeweging heeft meegemaakt en die aansluiten bij het verhaal.’

Bekijk hier het volledige aanbod

Met samenleesboeken ondersteun je jouw kind op een fijne manier in het leesproces. Deze boeken zijn namelijk speciaal ontworpen om letterlijk samen te lezen: de grote letters kan een beginnende lezer zelf lezen, de kleine letters worden voorgelezen door een ervaren lezer.

Koken met kinderen

Kook je mee? Iets koken met je vrienden en er dan samen van smikkelen; wat is er leuker dan dat? In de Koken met kinderen-reeks vind je de lekkerste recepten die je thuis kunt bereiden. En de boeken staan barstensvol leuke weetjes. Wist jij bijvoorbeeld dat een kokosnoot kan drijven? Genoeg gekletst. Hopla: schort voor, koksmuts op je hoofd en ... aan de slag! O ja, op www.dekookhoek.com vind je superleuke kookfilmpjes en nog meer recepten!

Koken met kinderen

Regenboog

Pina colada (mocktail)

wrap

uit Puerto Rico

Ingrediënten: rwten 200 gram diepvriesdope rs me 4 minikomkom halve rode paprika halve gele paprika halve krop romainesla 150 gram feta hurt 1 eetlepel Griekse yog k floo kno n 1 tee Nodig: 4 gekleurde wraps of staafmixer ne hi ac m en keuk

Ingrediënten: 80 milliliter aard beiensiroop zonder suiker 200 milliliter an anassap 200 milliliter ko kosmelk 8 ijsblokjes En voor de vers iering: kwart ananas 8 aardbeien 8 takjes rode be sjes 4 takjes munt 1 handje kokosr asp

Doe de regenboogwrap!

Proost!

1 Gooi de diepvrieserwten in een kom gekookt water. Zet daar een dekseltje op en laat de groenten zes minuten zwemmen. Zo ontdooien ze!

1 Versier eerst de randjes van de glazen. Giet wat water op een plat bordje, en strooi de kokosrasp op een ander plat bordje. Zet de glazen ondersteboven even in het water en dan in de kokosrasp. Laat ze 5 minuten met rust, zodat de versiering goed blijft zitten.

voor 4 personen / 15 min. / gemiddeld

voor 4 personen / 10 min. / makkelijk

2 Ondertussen breek je de feta in kleine stukjes. Die stukjes meng je met de Griekse yoghurt. Gebruik de hakmolen van je staafmixer om hier een gladde mix van te maken.

3 Verdeel over elk glas wat fruit: bijvoorbeeld 2 aardbeitjes, wat stukjes ananas, een paar rode besjes en wat munt.

Giet de erwten af en voeg ze toe aan je mix. Pers een teen knoflook uit en voeg toe. Hak dan opnieuw alles fijn tot een gladde fetaspread. 3

4 Was de paprika’s en snijd ze doormidden. Haal de zaadlijsten eruit en gooi die weg. De rest van de groente snijd je in lekker dunne reepjes.

Schenk 50 milliliter ananassap in elk glas.

6 Tot slot vul je elk glas met 20 milliliter aardbeiensiroop. Als het goed is, loopt de siroop helemaal naar de bodem van het glas voor een leuk laagjeseffect.

6 Smeer een dun laagje fetaspread over je wrap. (Of een dikke laag, als je van knoeien houdt!) Leg de gesneden groenten in het midden, met een blaadje sla erop. Rol dan de wrap mooi strak op en snijd hem doormidden.

Proost! Bekijk hier het filmpje van de regenboogwrap

Smullen maar!

5 Schep dan heel rustig 50 milliliter kokosmelk in alle glazen.

5 Was ook de komkommers. Snijd die in de lengte doormidden. Snijd de helften dan nog een keer doormidden. Zo krijg je lange staafjes.

Vul elk glas met 2 ijsklontjes.

Verhaaltje voor het slapengaan Jules - Slapen

Jules Erik Wouters & Anne Schneider

Jules is een gevoelig jongetje dat vol verwondering naar de wereld kijkt. Hij stelt veel vragen en denkt vaak na. Soms is hij een beetje bang, soms een beetje verdrietig. Hij houdt niet van drukte, maar wel van Knuffeldraak, zijn vriend die hij overal meeneemt. In dit lekker dikke voorleesboek leren we niet alleen Jules kennen, maar ook mama, papa en grote zus. En Malak. Samen maken ze een heleboel kleine en wat grotere dingen mee. Eenvoudige en herkenbare voorleesverhaaltjes, met tussen door af en toe een vrolijk versje. Voor iedereen vanaf 4 jaar.

Slapen En weer is het bijna nacht. Knuffeldraak ligt op de buik van Jules. Lekker onder het dekbed. Het oor van Knuffeldraak is helemaal genezen. De hond Bidon is teruggekeerd naar zijn huis. Mama en papa lezen in de tuin een boek. Grote zus zit nog even op de schommel. ‘Piep, piep, piep,’ doet de schommel. Moemoe en Jules hebben een heerlijk ijsje gegeten. De ogen van Jules gaan open en toe. ‘Niets is ook iets,’ fluistert Jules in het oor van Knuffeldraak. Knuffeldraak knikt en gromt zachtjes. En dan slaapt Jules. Miljoen minuten.

Verhaaltje voor het slapengaan Jules - Slapen

Ogen open, ogen toe. Knuffeldraak is vreselijk moe. Ogen open, ogen toe.

Slaap maar, Draakje, Jules is moe.

Personage-interview

Boeken krijgen kleur door hun personages. Daarom zetten we opvallende figuren graag in de kijker. Deze keer: Chip de boswachter, bekend uit Camping Cruel van Rik Peters en Federico Van Lunter.

Een boswachter is eigenlijk een soort bosmonster. Een trol of een gnoom of een kobold of een spook. Want zeg eens eerlijk: heb jij ooit echt een boswachter gezien? In het wild? En in het bos? Nee, dat dachten we al. Mensen praten vaak over boswachters. We kennen ze uit verhalen, films, boeken of tv-series. En iedereen heeft wel ongeveer een idee van wat ze doen en hoe ze eruitzien. Maar eigenlijk kom je ze nooit tegen. In het wild. En in het bos. Met boswachters is het precies zoals met vampiers, weerwolven, draken, aardige wiskundemeesters en andere sprookjesfiguren. We weten er alles van, maar niemand heeft ooit bewezen dat ze ook écht bestaan. Daar komt nu verandering in, door een diepte-interview met Chip de boswachter.

opruimen, en natuurlijk zoeken naar gekke veertjes voor óp die rare hoedjes.

serieus. Want ik ben dag en nacht in het bos, en ik ben altijd aan het wachten. Nee, grapje. Maar ik ben wel dag en nacht in het bos. En ik ben altijd bezig met belangrijke boswachterdingen.

Hoi Chip, vertel eens wat over je zelf. Chip de boswachter: Ik ben Chip de boswachter. Ik ben de beste boswachter van heel Hellevorst. Ik ben de énige boswachter van heel Hellevorst, maar dus ook de beste. En ik neem die taak heel

Belangrijke boswachterdingen? Chip de boswachter: Denk aan: rare hoedjes dragen, vleesetende eekhoorns voederen, botten uit de modder peuteren, zwerfafval oprapen, zieke bomen verzorgen, onkruid water geven, vogelhuisjes timmeren, plas van wildplassers

VOOR MIJ IS HET BEËLZEBOS NIET ZOMAAR EEN BOS … HET IS MIJN BOS

Waar doe je dat? Chip de boswachter: Ik werk in het Beëlzebos, het mooiste bos van Hellevorst. Het is een bijzondere plek. Natuurlijk staan er bomen en struiken, zoals in elk bos. En natuurlijk zijn er modderpaadjes en waterstroompjes, zoals in elk bos. Natuurlijk krioelt het er van het onkruid en het ongedierte, zoals in elk bos. En natuurlijk zijn er verhalen over gevaarlijke geesten die de zielen van verdwaalde kinderen opeten, zoals in elk bos. Maar toch heeft het Beëlzebos iets speciaals … Want in het Beëlzebos zijn de bomen altijd kaal. Kaal? Chip de boswachter: Ja! Geen groene blaadjes of rode bessen, geen lentebloesem of herfstnoot jes, geen levendige lianen of doodse stroppen. Niets van dat. In het Beëlzebos zijn er alleen maar takken, takken en nog eens takken. Ja, en ik dus. Chip de boswachter.

Personage-interview

Waarom ben je boswachter ge worden? Chip de boswachter: Er zijn allerlei redenen waarom mensen boswachter worden. Sommigen zijn van jongs af aan al verliefd op de natuur, en dromen ervan om tussen de bomen te leven. Anderen houden niet van de drukte in de stad, en zoeken liever de rust van het woud. En dan zijn er nog de mensen die ooit met hun rolstoel door het bos reden, vast kwamen te zitten in de modder, twee dagen om hulp moesten roepen voordat ze gered werden, en in die tijd besloten om boswachter te worden. Ik hoor bij die laatste groep. Jaren geleden reed ik met mijn rolstoel door het bos, kwam ik vast te zitten in de modder, moest ik twee dagen om hulp roepen voordat ik werd gered, en besloot ik in die tijd om boswachter te worden. Is het niet moeilijk om boswachter te zijn in een rolstoel? Chip de boswachter: Nee hoor. Ik heb mijn rolstoel namelijk helemaal aangepast om in het bos te kunnen rijden! Zelfs de beste wan-

delschoenen komen soms vast te zitten in de modder van het bos, maar mijn nieuwe banden kunnen elke blubbersmurrie aan. En waar andere boswachters moeten oppassen voor scherpe takken en scherpe brandnetels en scherpe dierenbotten op de grond, daar kan ik gewoon zonder te kijken

IK HEB MIJN ROLSTOEL HELEMAAL AANGEPAST OM IN HET BOS TE KUNNEN RIJDEN

rondsjezen. Bovendien blijft geen enkel stukje bos geheim voor mij. Ik doorploeter diepe beekjes, diepere rivieren en nóg diepere moerassen. Ik verken struiken, bosjes,

mierenhopen. En ik beklim heuvels, bergen, boomtoppen en massagraven. Allemaal in mijn trouwe rolstoel. Wat is je band met het bos? Chip de boswachter: Een boswachter kent zijn bos vanbinnen en vanbuiten. Maar toch vooral vanbinnen, natuurlijk. Elk hoekje en elk gaatje weet hij te liggen. Er valt geen blad van een boom zonder dat hij het ziet. Al stelt dat laatste niet veel voor in Hellevorst, want in het Beëlzebos zijn er geen blaadjes. En dus al helemaal geen blaadjes die van bomen vallen. Maar toch … Ook ík ken mijn bos tot op de millimeter. Ik maak een dagelijkse ronde langs alle paden, struiken, bomen en moerasputten. Elke dag tel ik de kale takken in de kruinen, de vleesetende eekhoorns in de gewassen, en de verkoolde botten in de modder. Zo hou ik het bos tiptop en taptup in orde. Want voor mij is het Beëlzebos niet zomaar een bos … het is míjn bos.

Interview door: Jolien, de verhalenverteller van Camping Cruel.

Quiz

Ontdek welk grootste ettertje jij bent! START GORE GISELDA, DIE HOUDT VAN TENENKAAS EN ZWARTE NAGELS

JIJ JE GEDRAAG ALS WELEENS JE? EEN ETTERT

JA JA

NEE

LODEWIJK, DIE HEEFT ALTIJD GELIJK

KLEURT JE BADWATER ZWART ALS JE EINDELIJK EEN BAD NEEMT?

WINDERIGE WINNIE, DIE LAAT DE GOORSTE SCHEETJES OOIT

BEN JIJ DE ALLERBESTE IN ALLES WAT JE DOET?

IS WISKUNDE JE LIEVELINGSVAK?

NEE

HARRY, DIE LIEGT OOK OVER ALLES.

NEE

NEE STRIJDVAARDIGE SIMON, DIE WIL ALTIJD NUMMER EEN ZIJN

LOPEN MENSEN IN EEN BOOGJE OM JE HEEN?

NEE

SPENDEER JE HET LIEFST UREN VOOR DE SPIEGEL?

JA IS DAT OM JE GEKKE BEKKEN TE OEFENEN?

GITTA, DIE REIST MET HAAR GEKKE BEKKEN DE HELE WERELD ROND

TAMARA , DIE HOUDT DE BADKAMER WEKENL ANG BEZET

NEE

NEE NEE IS JE FAVORIETE WOORD ‘NEE’?

BEN JIJ EEN ECHTE SELFIEKONING?

VALENTIJN, DIE HEEFT 895.731 FOTO’S VAN ZICHZELF

NEE

NEE, NEE EN NOG EENS NEE

NOÉ, DIE KENT MAAR EEN WOORD: NEE!

Doolhof

s r Woodwalke

gekregen om zo snel Carag heeft de opdracht het doolhof te vinden. mogelijk de uitgang van toch …?’ zucht Carag. ‘Pfff, waar is die uitgang olhof te verlaten? Kun jij hem helpen het do

A uteur

in de kijker

Coen de Kort

Hoe het begon Coen de Kort werkt als zelfstandig grafisch vormgever en illustrator in Tilburg. Samen met zijn vrouw Willemijn, leerkracht in groep drie en schrijver voor beginnende lezers, kreeg hij drie zonen. Lang hadden Willemijn en Coen de handen vol aan de opvoeding van hun kinderen en hun drukke beroepsbezigheden. Maar sinds de zonen het huis uit zijn en Coen en zijn vrouw allebei deeltijds werken, hebben ze veel meer vrije tijd. En dus kreeg Coen de kans om iets te doen wat hij al heel lang wilde: een verhaal schrijven. Dat ging zo lekker dat hij bleef schrijven. Sinds 2016 verschijnt er zowat jaarlijks een boek, voor lezers vanaf een jaar of twaalf tot young adults. Binnenkort komt zijn zesde boek uit, Tom Trubbels breekt in. Daarin pleegt de onrustige Tom voor de kick een diefstal in een villa, met desastreuze gevolgen.

Jongeren die het moeilijk hebben De hoofdpersonages in de boeken van Coen zijn, net als Tom Trubbels, doodgewone jongens

IK SCHRIJF VOOR JONGE LEZERS DIE DE LIEVE KINDERVERHALEN ONTGROEID ZIJN

en meiden die niet goed in hun vel zitten en zich op hun eigen, onhandige manier door het leven slaan. De situatie waarin ze zitten, is vaak verre van rooskleurig. Rat bijvoorbeeld loopt thuis weg omdat zijn vader gewelddadig is en trekt op met andere zwerfjon-

geren. Roos gaat er in een ander boek met haar vriendje vandoor, tot datzelfde vriendje een loverboy blijkt te zijn. Sky heeft een problematisch verleden en moet nu om zien te gaan met de terminale ziekte van haar ene moeder. Door hoe hun leven gelopen is, zijn deze jongeren kwetsbaar. En zo komen ze zowat allemaal in aanraking met louche types of regelrechte gangsters.

Humor, vaart en spanning Uit het voorgaande zou je kunnen besluiten dat de boeken van Coen de Kort deprimerende kommer-en-kwelverhalen zijn, maar niets is minder waar. Met humor, vaart en spanning maakt Coen zijn verhalen niet alleen verteerbaar, maar gewoonweg een plezier om te lezen, ook voor jongeren die van zichzelf niet zo gauw naar een boek zouden grijpen. Coen valt als verteller met de deur in

Auteur in de kijker

geweld beschreven wordt, krijgt de lezer dat in zijn volle rauwheid voorgeschoteld. En als er gescholden wordt, houden de personages zich niet in. Maar die rauwheid wordt ruimschoots gecompenseerd door een bevrijdende soort humor. De boeven zijn weliswaar niet vies van grof geweld, maar allemaal hebben ze een karikaturaal randje. Ze worden zo over the top neergezet dat ze bijna iets lolligs krijgen. En met de jeugdige hoofdpersonages komt het uiteindelijk wel goed. Aan het eind kunnen ze vaak lachen om de situaties waarin ze verzeild zijn geraakt. En ze hebben er wat van geleerd.

Eén groot verhaal

ZIJN WERK KUN JE MET WAT GOEDE WIL LEZEN ALS ÉÉN GROOT VERHAAL OVER JONGEREN VAN NU

huis en schrijft rechttoe, rechtaan en zonder franjes. Dat hij met het grootste gemak flitsende actiescènes schrijft, hangt waarschijnlijk samen met zijn liefde voor de Marvel-superheldenfilms. Al moet daaraan toegevoegd worden dat Coen in zijn eigen boeken geen helden nodig heeft: de werkelijkheid dicht bij huis is al bizar en spannend genoeg. Deze schrijver windt er geen doekjes om. Als er

Met een kwinkslag zegt Coen dat zijn personages bij hem in de buurt wonen. En inderdaad, nogal wat figuren duiken in meerdere van zijn boeken op. Zo is Tijn, die een hoofdrol speelt in Meisjes en messen, in eerdere boeken een vaag genoemde vriend van andere hoofdpersonages. Luuk oftewel Rat, de hoofdfiguur in het gelijknamige boek, duikt in het volgende boek Checklist opnieuw op als een van de vrienden van Bart. En dan is er natuurlijk nog de oudere crimineel Leo Meijer, die in Coens eerste boek Moord en dat soort dingen een glansrol vervulde en enkele boeken later (in Mijn held de huurmoordenaar) opnieuw prominent op de proppen komt, inclusief zijn vriendin Sophie en haar roodharige dochter Isa. En is het toeval dat de opa van Tom in Coens nieuwe boek Tom Trubbels breekt in een inbreker is, die weliswaar niet Leo, maar dan toch Theo heet? Op die manier weeft

Coen de Kort slim subtiele verbanden tussen zijn boeken. Zijn werk zou je met wat goede wil dan ook kunnen lezen als één groot verhaal over jongeren van nu: nee, het leven is vaak geen pretje en met de samenleving is van alles mis, maar met humor, relativeringsvermogen en af en toe een welkome helpende hand sla je je er wel doorheen.

Een nieuw boek voor jonge re lezers Net als zijn eerste boek Moord en dat soort dingen is het nieuwe boek weer voor wat jongere lezers, vanaf een jaar of elf. Jonge lezers die, zoals Coen het zelf zegt, de mooie en lieve kinderverhalen inmiddels wel een beetje ontgroeid zijn. En voor het eerst schreef hij niet alleen een verhaal, maar maakte hij er ook illustraties bij, eentje aan het begin van elk hoofdstuk. Het zijn geen typische jeugdboektekeningen van de hoofdfiguren, want de lezer is intussen wel oud genoeg om zich van de personages een eigen beeld te vormen, aldus Coen. Tot slot zorgde hij ditmaal ook zelf voor het coverontwerp. Ook dit nieuwe, flitsende boek belooft weer gretig gelezen te worden.

Voorpublicatie Moord in Cativicus

De Avonturen van Moira en Mystique Moord in Cativicus Britta Fath en Eva Spear

De bibliothecaris van Cativicus is vermoord, met in zijn poezelige pootje een boek. Wat is er gebeurd? Omdat de plaatselijke politiekat te sloom is, beslist Moira zelf maar op onderzoek uit te gaan. Dat doet ze samen met twee andere katten – net als zij de buitenbeentjes in het dorp – al gaat dat niet vanzelf. Het eerste deel uit de spannende avonturen van katten detective Moira en haar eenhoorn Mystique. Voor speurders vanaf 9 jaar.

n een woonwijk ten oosten van Cativicus, het dorp waar katten veilig en ver weg van de mensenwereld leven, bevindt zich een kleurrijk huisje. Daar woont Moira. Zij is een intelligente, grijze tijgerkat die houdt van felle kleuren en raadsels en mysteries oplossen. Vandaag vertrekt ze heel vroeg naar het werk. Ze wil immers nog langs de bibliotheek om boeken in te ruilen voor wat nieuwe exemplaren. Maar helaas blijkt die nog gesloten. Vreemd, want normaal zou ze al lang open moeten zijn. Moira rammelt met de deuren, maar er is binnen geen beweging te bespeuren. Ze begint zich een beetje zorgen te maken over Finn, de bibliothecaris. Op dat moment komt Jeff, de politiecommissaris, aangesloft. Jeff is een ietwat dikkere kat en niet van de snelsten. ‘Goedemorgen, Moira, wat ben jij al vroeg op pad.’ ‘Goedemorgen, Jeff. Ik sta hier voor een gesloten deur en dat is heel vreemd, want de bieb is anders al open. Ik maak me zorgen om Finn. Heb jij toevallig een sleutel van dit gebouw? Dan kunnen we gaan kijken of alles in orde is.’ ‘Ja,’ zegt Jeff, ‘ik zal hem even gaan halen op het commissariaat. Ik ben zo terug.’ Hij sloft het dorpsplein over naar het politiebureau. Dat gaat even duren, denkt Moira. Een kwartier later is Jeff terug en gaan ze de bibliotheek binnen. Er brandt nog geen licht. Ze lopen tussen de boekenrekken door en roepen Finns naam, maar er komt geen antwoord. Dan doet

Voorpublicatie Moord in Cativicus

Moira een verschrikkelijke ontdekking: tussen de rekken met fantasyromans ligt Finn in een plas bloed. Ze roept de commissaris. Als hij het lichaam ziet, kijkt hij verschrikt. ‘Oei oei,’ stamelt Jeff. ‘Dat ziet er zeer ernstig uit ... Leeft hij nog, denk je? Kun jij de dokter bellen?’ Moira neemt haar telefoon, belt de dokter en vertelt hem dat ze het lichaam van Finn gevonden hebben in de bibliotheek. Wanneer de dokter ter plaatse is, stelt hij onmiddellijk vast dat het slachtoffer om het leven werd gebracht door een klap op zijn hoofd. O nee, arme Finn. Dit mysterie kan ik helpen oplossen, denkt Moira. Ze neemt haar tasje van haar rug en haalt er een notitieblokje en potlood uit. Verwoed begint ze het tafereel te beschrijven, geen detail wil ze missen. Zo merkt ze op dat de bibliothecaris krampachtig een boek vasthoudt. Zou het verband houden met zijn moord? De commissaris heeft ook al tot zijn eerste conclusie gekomen: ‘Het is overduidelijk dat Finn gestorven is door de klap op zijn hoofd. Waarmee hij geslagen werd, is mij op dit moment nog niet duidelijk,’ zegt Jeff terwijl hij aan zijn hoofd krabt. ‘Commissaris, denk je dat het boek in Finns hand te maken kan hebben met de moord?’ vraagt Moria. ‘Mag ik dat boek van dichterbij bekijken?’ ‘Natuurlijk, al is het volgens mij niet erg belangrijk. Ik denk wel dat ik weet wie hier iets mee te maken heeft.’ ‘Ja?’ vraagt Moira. ‘Wie dan?’ ‘Ik heb gisterenavond nog een rood-witte kat zien rondsluipen in de buurt van de bibliotheek. Ik ben er zeker van dat het Samael was. Je weet wel, die vreemde kat die in dat vervallen huis woont. Het zou me niet verbazen als dit zijn werk is,’ gromt hij overtuigd. Dat klinkt allemaal wel geloofwaardig, maar er is één belangrijk feit dat Moira doet twijfelen. Ze weet dat de commissaris kleurenblind is, en vooral in het donker is dat een probleem voor hem. Misschien weet hij dus niet met zekerheid welke kat hij gezien heeft. Moira schuifelt wat dichter naar de bibliothecaris toe. Ze ziet dat het boek dat hij in zijn poot heeft geschreven werd door een inwoner van het dorp, Jo. Het boek gaat over zijn dorpsgenoten met al hun eigenaardigheden, en dat werd hem niet overal in dank afgenomen. Moira noteert in haar boekje dat ze met Jo moet gaan praten. Maar ook de opmerking van de commissaris is blijven hangen, dus Samael komt ook op de lijst. Dan ziet ze een vage pootafdruk in het bloed. ‘Hé, commissaris, heb je dit al gezien? Hier staat een pootafdruk in het bloed van Finn. Die is misschien van de dader. Neem jij daar een foto van?’ Terwijl de commissaris foto’s neemt, maakt Moira een uitgebreide schets van de plaats delict. Na een kort gesprek met de commissaris verlaat ze het gebouw en loopt snel door naar school. Ze is door het voorval in de bieb te laat op haar werk en dat zal Nimue, de directrice, niet zomaar laten voorbijgaan.

Voorpublicatie Moord in Cativicus

angekomen op school blijkt Nimue inderdaad allesbehalve blij dat ze te laat is. Als Moira probeert uit te leggen wat er is gebeurd, valt dat in dovemansoren. Voor Nimue is geen enkele reden goed genoeg om te laat te komen. Naar Moira’s mening is de directrice een ongevoelige feeks die als een tiran heerst. Al van bij het begin hangt er een gespannen sfeer tussen Moira en Nimue. Moira weet niet wat ze ooit verkeerd heeft gedaan om de directrice zo tegen zich in het harnas te jagen. Ze is een vriendelijke en behulpzame ziel die steeds eerlijk zegt wat er in haar opkomt. Maar Nimue kan er niet tegen als iemand haar op haar fouten wijst. Moira vermoedt dat ze problemen heeft met het horen van de waarheid. ‘Wat sta je daar nu nog te staan?’ zegt Nimue. ‘Het werk verdwijnt niet vanzelf hoor. Als ik jou was, zou ik er maar aan beginnen. En het uur dat je vandaag gemist hebt, moet je ook nog inhalen.’ Moira gaat aan haar bureau zitten en zucht. Ze vraagt zich nog steeds af waar ze die behandeling aan verdiend heeft. Nimue heeft altijd al op haar neergekeken en de spot met haar gedreven. Zeker haar eenhoornspulletjes zijn vaak het onderwerp van pesterige opmerkingen. Nimue heeft ook wel ergens gelijk. Moira is dol op alles wat met eenhoorns te maken heeft. Haar rugzak, notitieboekjes, potloden, zelfs de decoratie in haar huisje ... Overal is wel een eenhoorn op terug te vinden. Maar de allerbelangrijkste eenhoorn in haar leven is haar huisdier. Haar mini-eenhoorn heeft de naam Mystique gekregen omdat het zo’n mysterieus wezentje is. Mystique is een wit eenhoorntje, zo groot als een eekhoorn, met roze manen. Altijd wanneer Moira thuiskomt van het werk, neemt ze de tijd om even met Mystique te praten en haar wat te vertroetelen. Het diertje zorgt ervoor dat ze zich niet zo alleen voelt. Straks zal ze heel wat te vertellen hebben, over de moord op Finn en de vraag wie de dader kan zijn. Ze zou zo graag het mysterie ontrafelen. Praten met Mystique helpt haar altijd om haar gedachten te ordenen, dus misschien krijgt ze straks een geniale inval. Maar, helaas. Voor ze naar huis kan, zal ze nog een paar uur hard moeten werken op het secretariaat van de school, waar ze zowat de persoonlijke assistente van Nimue is. Ze heeft dus meer dan genoeg werk om haar dag te vullen. Na wat een eeuwigheid lijkt, kan Moira eindelijk stoppen voor vandaag. Ze begint haar spulletjes in te pakken en stipt om vijf uur verlaat ze de school. Ze wandelt het dorpsplein over in de richting van de supermarkt. Binnen gaat het over de moord

Voorpublicatie Moord in Cativicus

op Finn, iedereen is aan het gissen naar de reden en de dader. Dit is de allereerste moord ooit in Cativicus, dus is het normaal dat iedereen ermee bezig is. Het vredige dorpje is wakker geschud door deze gruwelijke daad. Moira koopt wat eten voor zichzelf en Mystique. Onderweg naar huis loopt ze langs de kerk. Ze blijft even staan. Zou ze binnengaan? Ze beslist om snel een kaarsje te gaan aansteken voor Finn. Hij had geen familie in het dorp en ze wil hem op deze manier bedanken voor alles wat hij voor haar gedaan heeft. Wanneer ze bij de kaarsjes staat, komt Simon naar haar toe. Hij is de priester van de parochie. ‘Dag Moira, is alles goed met je?’ vraagt de priester. Hij is een tenger gebouwde kater die al aardig grijs is geworden. Hij zal wel een van de oudste bewoners van het dorp zijn. ‘Ik heb gehoord dat je een bewogen ochtend hebt gehad.’ ‘Ja inderdaad,’ zucht Moira. ‘Het is niet zo leuk om het lichaam van een vriend te vinden. Ik ben er niet goed van. Ik weet niet wie dit gedaan kan hebben. Waarom Finn?’ ‘Ja, mijn kind, het leven is niet altijd makkelijk of eerlijk. We moeten erop vertrouwen dat de politie dit raadsel oplost. Ondertussen kunnen we enkel bidden voor Finn. Als je ooit nood hebt aan een gesprek, weet dan dat je hier altijd welkom bent.’ ‘Dank je, Simon. Dat hou ik in gedachten.’ Moira verlaat de kerk en een paar minuten later wandelt ze haar huisje binnen. Ze is blij dat ze thuis is. Eindelijk wat rust.

Moira

Politiekat Jeff

LAURA DIANE

GUIDO EEKHAUT

Dubbelinterview

Hij zit al zo’n 45 jaar in het schrijversvak; zij staat aan het begin van haar carrière. Hij heeft altijd een zwart boekje paraat om ideeën in neer te pennen; zij gebruikt daarvoor haar smartphone. Guido Eekhaut schrijft misdaadromans voor volwassenen en sciencefiction voor young adults. Van Laura Diane schuift inmiddels de derde roman over de toonbank, ditmaal geen dystopie maar urban fantasy. Een gesprek over taarten, tuinieren en zelfrijdende auto’s.

DE ENE AUTEUR IS EEN ARCHITECT, DE ANDERE EEN TUINIER

Laura: Guido, ik kende wel je naam, maar had niks van je gelezen. Nu heb ik Nomade gekocht. De flaptekst sprak mij aan en bovendien: het gaat over de zon. In mijn eerste boek, Als de nacht eindigt, speelt de zon ook een belangrijke rol. Ik vind jouw verhaal onwijs intrigerend. Net als in mijn boek gaat je hoofdpersonage op zoek naar iets buiten zijn eigen wereld. Hij heeft altijd op één plek geleefd en wil de wereld in. Ik ben nog niet ver, maar wil het boek zeker uitlezen! Guido: Wel, dan heb je nog heel wat leesvoer, want de drie Enigma- én de drie Nomadeboeken vormen samen één verhaal. Maar je hoeft niet per se de zes boeken te lezen, hoor. Laura: Heb je dat van tevoren zo bedacht? Wist je al hoeveel delen je ging schrijven? Guido: Nee, de eerste Enigma- en Nomadeboeken waren op zich staand. Maar ineens zag ik een link, hoewel de verhalen zich tweeduizend jaar na elkaar afspelen. Dus

ik heb de boeken naar elkaar toe laten groeien. Wat heeft jou ertoe gezet om te gaan schrijven? Laura: Rond mijn dertigste ontdekte ik het youngadultgenre en begon ik dystopische boeken te lezen. Ik dacht: wat zou het gaaf zijn om zelf iets dergelijks te schrijven … En zo is het begonnen. Toen het manuscript af was, besloot ik om het naar een uitgever te sturen. Ik was superblij toen ik van Clavis Uitgeverij een ja-woord kreeg. Ik heb over Als de nacht eindigt wel heel lang gedaan: jaren! Dat kwam mede door gebeurtenissen in mijn leven, zoals een verhuizing. Mijn laatste boek, Ivelle, schreef ik in een halfjaar. Guido: Ik hanteer als principe dat de eerste versie in zes à acht weken af moet zijn. Maar dan doe ik ook niks anders dan schrijven: zo krijg ik een coherent verhaal. Als ik er langer over doe, wordt de concentratie minder. Elke auteur heeft trouwens zijn eigen methode, hè? Mijn record is 12.000 woorden op één dag, maar er zijn mensen die het

op 500 houden. Ik weet op voorhand ook niet wat ik ga schrijven. Ik begin met een paar ideeën en personages en zie wel waar ik uitkom. Hoe ga jij te werk? Laura: Bij mijn eerste boek wist ik wat er in grote lijnen ging gebeuren, maar toch heb ik het middendeel vaak herschreven. Mij helpt het wel om een rode lijn vast te houden. Guido: Sommige auteurs zijn architect, andere tuinier. Een architect bouwt een boek op basis van een frame. Een tuinier begint met een plantje en laat de ruimte errond organisch dichtgroeien. Laura: O, wat een mooie metafoor! Ik zie ook wel een gelijkenis tussen mijzelf als auteur en een fotograaf. Je moet weten hoe een camera werkt – sluitertijd, diafragma – maar het belangrijkste is dat je aanvoelt waarvan en wannéér je een foto moet nemen. Je moet oog hebben voor het moment, voor wat een beeld uniek maakt. Ik denk dat een schrijver ook zo werkt. Het

Dubbelinterview

spreekt vanzelf dat je de grammatica beheerst, maar of een boek goed wordt, wordt voor mij vooral bepaald door je fantasie: je moet een verhaal kunnen bedenken. Hoe ben jij trouwens auteur geworden? En kun je leven van je boeken? Guido: Ik heb als bankier en als journalist gewerkt Daarnaast was ik auteur. Nu ik met pensioen ben, ben ik fulltimeschrijver. Mijn carrière begon in het magische jaar 1969, toen de eerste Amerikaan voet op de maan zette en Woodstock plaatsvond. Aan zee met mijn moeder en zus zag ik Steek er de draak maar mee van Jack Vance in een boekenwinkel liggen. Dat sciencefictionverhaal was zo eigenaardig en vreemd dat alles wat ik daarvoor gelezen had weg mocht. Elke auteur zou de boeken van Vance moeten lezen. Het begin van Nomade is een hommage aan Vance. Laura: Wat mooi! Je bent dus door hem beginnen te schrijven? Guido: Ja, en in het sciencefictionfandom van de vroege jaren 1970 terechtgekomen, met meer publicatiemogelijkheden dan nu. Laura: Toen ik begon met schrijven, hoorde ik dat één procent van de ingestuurde manuscripten wordt

uitgegeven. Toen zakte de moed me toch wel in de schoenen … Guido: Uitgevers krijgen enorm veel manuscripten binnen. Helaas veel rommel. Maar ze moeten wel alles beoordelen, want stel dat je die éne bestseller in handen hebt! Literaire tijdschriften krijgen meer verhalen binnen met de vraag om die te publiceren dan dat er abonnees zijn. Dat is triest, want om een goede schrijver te worden, is het belangrijk dat je veel leest: de top van de internationale literatuur. Dan besef je: aha, zó moet dat dus. Ik heb onlangs het boek Een duik in een vijver in de regen van George Saunders gelezen, waarin hij werken uit de Russische literatuur bespreekt. Héél leerzaam!

MENSEN HOUDEN VAN CLICHÉS Laura: Ik beken: ik lees niet veel. Ik weet dat ik het zou moeten doen, maar ik word er onzeker van. Als ik een boek van iemand anders lees, denk ik dat het veel beter is dan wat ik ooit zal kunnen schrijven … Guido: Maar dat is net de uitdaging, omdat schrijven een continu proces is van leren en verbeteren. Ik heb dat gevoel ook voortdurend. Voor mij is het een reden om veel verschillende soorten genres te lezen. Zo daag ik mezelf uit. Ook om te vermijden dat je in clichés vervalt. Laura: Dat is dubbel, want men-

sen houden van clichés. Kijk naar misdaadromans. De meeste lezers willen het liefst het riedeltje dat al ontelbaar vaak is herhaald: de politieman of detective die ergens in een stadje een moord gaat oplossen. Guido: Dat is omdat het geruststellend is. Mensen die die boeken lezen, weten wat ze kunnen verwachten. Ze kennen de taart en weten hoe die smaakt. Experimentele taart zien ze niet zitten, dus daar geven ze geen geld aan uit. Zijn er specifieke schrijvers die jou inspireren? Laura: Een favoriete schrijver heb ik niet echt. Wel favoriete boeken. Mijn youngadultliefde is begonnen met Twilight. Over die reeks zijn de meningen verdeeld, maar ik vind hem fantastisch! Ik heb de hele collectie. Daarna ben ik The Hunger Games gaan lezen en Divergent, dystopische blockbusters die mij ertoe hebben aangezet dystopisch te gaan schrijven. Guido: Waarom eigenlijk dystopische en apocalyptische boeken, beste Laura? Jij komt op mij over als een optimistisch en vrolijk iemand. Laura: Als ik naar het nieuws kijk, vraag ik me af waar het heen gaat met de wereld. Maar ik zie dystopische boeken niet per se negatief. Ik schrijf over rampen en over een verschrikkelijke maatschappij of een despotische leider, maar uiteindelijk gaat het boek erover dat het kwaad wordt overwonnen. De slechterik wordt van de troon gestoten. Het goede overwint.

Dubbelinterview

HOEVEEL STERREN JE KRIJGT OP INSTAGRAM EN BOOKSTAGRAM IS EEN HEEL DING

Guido: Oké, dus toch optimistisch. Zelfs een beetje utopisch, op het einde dan. Laura: Ja, ik geloof in de goedheid van de mens. Guido: Wij schrijvers, misdaadauteurs voorop, gebruiken de meest vreselijke kanten van de mensheid om boeken mee te maken. We dikken dat ‘slechte’ zelfs aan. Maar globaal gezien gaan we er met rasse schreden op vooruit. Mijn grootmoeder is geboren in 1880 en de mensen die toen stierven, gingen dood aan dingen waaraan wij nooit zullen sterven. Laura: Wij hebben onze eigen problemen. Door sociale media voelen veel mensen zich mentaal niet goed. En iedereen heeft wel een mening die hij overal meent te moeten verkondigen. Ook dat zijn zaken die auteurs vaak vergroten. Stop jij boodschappen in je young adultboeken? Wil je iets meegeven aan je lezers? Guido: Ik probeer dat te vermijden, ik wil gewoon avonturenboeken schrijven. Maar je geeft onbewust altijd iets mee. De Enigmaboeken zijn bijna feministisch. De personages zijn voornamelijk vrouwen, en de manier waarop zij in het leven

staan, zegt genoeg. Wat ik wel expliciet wil uitdragen, is dat de toekomst er hoe dan ook gaat komen. Die mag vreemd en onbegrijpelijk lijken met zelfrijdende auto’s en robots en artificiële intelligentie, maar het is niet nodig en bovendien zinloos om er bang voor te zijn. Laura: Ik zag als kind een oude film, waarin machines ineens een eigen leven gaan leiden en mensen hun armen afsnijden. Het is nog net geen trauma … Guido: Regisseurs hebben hun fantasie de vrije loop gegeven; schrijvers zijn daar naar mijn mening op een zinvollere manier mee aan de slag gegaan. Maar nogmaals: de toekomst gaat er komen. Voor jonge kinderen is het normaal dat ze tegen machientjes praten. Ik maak zelf volop gebruik van de mogelijkheden van de media. Mensen vragen me of ik dat kleine eilandje in Canada, waar enkele van mijn verhalen zich afspelen, heb bezocht. ‘Natuurlijk niet,’ zeg ik dan. ‘Daarvoor heb je toch Google Earth?’ Laura: Maar Instagram en Bookstagram en dergelijke, middelen om bekendheid aan je boeken te geven, volg je die ook? Je ziet er constant mooie foto’s van covers

voorbijkomen en iedereen geeft zijn mening over de boeken. Hoeveel sterren je krijgt is een heel ding. Guido: Eh, nee, die dingen volg ik niet. Ik ging wel altijd met veel plezier naar de Boekenbeurs in Antwerpen om te signeren, maar niet met het idee dat ik er veel boeken zou verkopen. Laura: Ik mocht op de Boekenbeurs een workshop geven rond Als de dag eindigt, en ik was bloednerveus. Maar het viel honderd procent mee. Je ontmoet lezers en dat is heel leuk en waardevol. Guido: Waar haal jij trouwens je ideeën voor je boeken vandaan? Laura: Ik denk dat alles een bron van inspiratie kan zijn als je een creatieve geest hebt. Iets wat iemand zegt op tv, een liedje … Het is wat ik daarnet zei over fotograferen: het is hoe je naar de dingen kijkt. Guido: Heb jij ook altijd zo’n zwart notitieboekje bij je waar je je ideeën in opschrijft? Laura: Bij mij zijn ze niet zwart, maar ik heb wel veel notitieboekjes. Ik sla mijn gedachtes ook op in mijn telefoon. Als ik in de trein zit en ik krijg ineens een ingeving, dan tik ik die snel in. Guido: Bij mij komen de ideeën meestal als ik onder de douche sta, of ’s avonds laat. Laura: Ja, bij mij ook! Dan moet ik het licht weer aandoen om alles op te schrijven …

Quiz

Bes Ceyssens heeft al heel wat boeken op haar naam staan. Maar welk boek past bij jou? Young adults van eigen bodem

Hou je van spannende youngadultboeken?

Mag het boek zo spannend zijn dat het dagenlang door je hoofd blijft spoken?

Hoe langer ik ervan wakker lig, hoe beter!

Dat is voor mij misschien wat te veel van het goede. Wat als je kon tijdreizen, waar ging je dan naartoe? Ik zap mezelf regelrecht naar het verleden.

Dan is deze hedendaagse thriller wat jij zoekt!

Dan is deze historische roman echt iets voor jou!

Ik wil weleens een kijkje nemen in de toekomst.

Dan is deze dystopische roman jou op het lijf geschreven!

Eerbetoon

Elke auteur en illustrator, elke verhalenbedenker, ligt ons nauw aan het hart. Met verdriet maar ook veel dankbaarheid nemen we afscheid van enkele gepassioneerde mensen.

Mieke Goethals

Dixie Dansercoer

Jerry Ruff

Boeken maken met Mieke was ook een beetje spelen. Samen lachen, verwonderd zijn en op zoek gaan – niet alleen naar verstopte taarten of duifjes, maar ook naar de juiste woorden of subtiliteiten in haar tekeningen. En daar kon ze wat van. Ik vergeet nooit hoe speels ze kunst in haar boeken verwerkte. Toen ik op een plein in Nice plots een space invader zag, wist ik meteen waar ik de kunstenaar van kende: van de badkamer uit Schattige diefjes, waar Mieke helemaal in thema twee krabben verliefd liet worden. Maar Mieke speelde niet alleen, ze werkte ook hard. Omdat ze zo perfectionistisch was én omdat ze steeds met een kinderlijk en aanstekelijk enthousiasme aan haar boeken wilde werken. Ze noemde het een eenzame job, tot het moment dat ze haar werk kon delen. Met mij en mijn collega’s, maar ook met de kinderen en de ouders. Dat voelde je, en dat voel je nog steeds.

Dixie was een bescheiden, vriendelijke man en was erg begaan met de klimaatopwarming. Hij beantwoordde geduldig al mijn vragen over poolexpedities (vaak dingen die voor hem vanzelfsprekend waren) en deed nooit neerbuigend. Wanneer ik om beeldmateriaal vroeg bij de boeken, zocht hij naar geschikte foto’s of filmpjes in zijn archief. Hij liet me volledig vrij in de uitwerking van de verhalen, maar had speciale aandacht voor elk technisch detail. Zijn enthousiasme werkte zo aanstekelijk dat ik – na een stevige training – mee op expeditie ging naar Spitsbergen en later naar Antarctica. De onvergetelijke ervaringen maakten het schrijfwerk voor de boeken in de coole Emma-reeks nog authentieker. Ik hield van zijn vrolijke telefoontjes, zijn verrassende mailtjes met leuke suggesties, zijn optimisme en zijn gemeende interesse in de levensproblemen van andere mensen.

Jerry was auteur, redacteur en lesgever gedurende zijn decennialange carrière in het onderwijs en de uitgeverswereld. In 2020 ging hij met pensioen. Sinsdien wijdde hij zijn tijd aan creatief schrijven met een speciale focus op verhalen voor kinderen. Jerry begreep en waardeerde het belang van de kindertijd. Hij schreef met aandacht voor het perspectief van een kind en met dankbaarheid voor het mentorschap dat hij zijn lezers kon bieden. Zijn verhalen verkennen belangrijke onderwerpen als inclusie, diversiteit, vreugde en ontdekking. In maart 2021 moesten we onverwacht afscheid nemen van Jerry. Zijn aanwezigheid wordt erg gemist, maar zijn vreugdevolle, troostende en liefdevolle geest is nog steeds terug te vinden in zijn schrijven. Zijn familie is vereerd Jerry’s verhalen te mogen delen met de wereld door de publicatie van zijn werk.

– Redacteur Staf over Mieke Goethals

– Auteur Reina Ollivier over Dixie Dansercoer

– Alice Ruff over haar vader Jerry Ruff

Clavis boeken top 10

Colofon

Leuk dat je er bent! Mijn naam is Jolien en ik ben de verhalenverteller van de camping. Samen bladeren we door mijn dikke boek vol enge avonturen. Ik vertel je waarom boswachters een soort vampiers zijn, hoe je voor je verjaardag een zusje kunt krijgen, en hoe de muziek van de dood klinkt. Dus … ga zitten bij het kampvuur en luister maar!

Een griezelig grappig en lekker vies boek vol onvergetelijke verhalen. Voor kinderen vanaf 10 jaar die van nachtmerries houden.

www.clavisbooks.com ISBN 978-9044840926

Clavis

Dit tijdschrift wordt in Nederland en België uitgegeven door: Clavis Uitgeverij bv Adres: Herkenrodeabdij 4b 3511 Hasselt (België) E-mail: info@clavisbooks.com Website: www.clavisbooks.com © 2022 Clavis Uitgeverij, Hasselt – Alkmaar – New York Uitgever: Kristien Werck Redactie: Redactie Clavis Vormgeving: Studio Clavis Fotografie: Bente Pompen, Whitley Obobaifo, Nikki Jonkman Strip: Amber Brepoels De leukste voorlees- en knutselactiviteiten vind je in de Clavis Conceptwinkels! Bekijk het activiteitenprogramma op www.clavisbooks.com/ activiteiten.html

DE WERELD VAN MORGEN ZAL ERUITZIEN ALS DE DROMEN VAN DE KINDEREN VAN VANDAAG

www.clavisyoungadult.com De website voor en door young adults

recensies, interviews, voorpublicaties, trailers, acties en evenementen Een boek is niet een boek. Niet alléén een boek. Een boek is een avontuur, een wereld, een ervaring. Lezen is niet lezen. Niet alléén lezen. Lezen is spanning voelen, verliefd worden, lachen en huilen. Clavis Young Adult voor lezers die weten dat een boek méér is dan alleen een boek.

Clavis Magazine april 2022

Articles inside

Voorpublicatie

Eerbetoon

Dubbelinterview

Doolhof

Personage-interview

Verhaaltje v/h slapengaan

Sociale media

Eerste hulp met boeken

Koken met kinderen

Boekenhoek

Boekenvrienden

Eerste lezertjes

Reeks in de kijker