Columbia Luty 2020

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:28 AM Page 1

LUTY 2020

RYC E R Z E KO LU M BA

COLUMBIA „Gdy okrzyki milkną, a stadion pustoszeje (…), tym, co trwa, jest poświęcenie, by uczynić z naszym życiem to, co możemy najlepszego, tak aby sprawić, że świat stanie się lepszym miejscem do życia”.

— Vince Lombardi Rada 4505 im. ks. prał. Basche’a 4505 Green Bay w stanie Wisconsin

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:28 AM Page 2

Ryc e R z e Ko lu m b a

Kaşdego dnia Rycerze z całego świata mają okazję uczynić świat lepszym miejscem przez słuşbę lokalnej społeczności, zbiórkę pieniędzy i modlitwę. Darzymy szacunkiem kaşdego Rycerza za jego siłę, współczucie i poświęcenie na rzecz budowania lepszego świata.

22 stycznia w sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski odbyła się konferencja prasowa podsumowująca 15 lat działalności Rycerzy Kolumba w Polsce.

Na zdjęciu (od lewej) ks. Paweł Rytel-Andrianik, rzecznik KEP, Tomasz Wawrzkowicz, Delegat Stanowy Rycerzy Kolumba w Polsce oraz bp Artur Miziński, sekretarz KEP odpowiadają na pytania dziennikarzy.

wyślij zDjęcie twojej RaDy w aKcji wRaz z opisem na aDRes : columbia , 1 columbus plaza , new haven , ct 06510-3326 lub e - mailem na aDRes : Knightsinaction @ Kofc . oRg .

♌ COLUMBIA ♌

luty 2020

Rycerze miłosierdzia

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:28 AM Page 3

Ryc e R z e ko lu m b a ! %&%& ♌ ! && ♌ %

COLUMBIA

ARTYKUĹ Y

5

Pasterz Miłosierdzia W czasach podziałów i niepokoju, ks. mcGivney załoşył Rycerzy, aby jednoczyć katolickich męşczyzn w duchu miłosierdzia. najWyşszy RyceRz caRl a. andeRson

6

Walka duchowa Jesteśmy wezwani do tego, by nie polegać na własnych siłach, lecz całkowicie zawierzyć się łasce boşej. najWyşszy KaPelan WilliaM e. loRi

8

„nowa era rycerstwa�

W kościele pw. Najświętszej maryi Panny, w którym narodził się zakon, miała miejsce pierwsza publiczna ceremonia przyjęcia. john buRgeR

10 głośniejsze niş słowa Rycerze dostarczają oczekującym na granicy imigrantom şywność, ubrania i lekarstwa, umoşliwiając im równieş świętowanie obchodów las Posadas.

R. daniel cavazos

14 Rycerze, którzy tworzyli historię Nowa publikacja przedstawia postaci znanych i mniej znanych Rycerzy, którzy pozostawili ślad w historii zakonu i swojej epoki.

18 Przystań nadziei Dom mcGivney’a staje się fundamentem lepszej przyszłości dla młodych rodzin Irakijczyków po latach tułaczki.

Rycerze stoją ze złoşonymi rękami po otrzymaniu róşańca i pinu z godłem Rycerzy Kolumba w czasie nowego ceremoniału przyjęcia.

27 Wiadomości Rycerzy Kolumba Rycerze ruszają z pomocą po trzęsieniu ziemi w Portoryko • Rycerze aspiranci i kadeci trwają w jedności

toM Westcott

22 „Święty na nasze czasy�

Rodzice kendricka castillo opowiadają wiernym ukraińskiego kościoła Grekokatolickiego o bohaterskim şyciu swojego syna. andReW foWleR

Delegaci Stanowi dzielą się doświadczeniem pracy nad rozwojem zakonu w kontekście wymagającej kultury współczesnego świata "" %#$ $ #

24 najwyĹźszy czas

LUTY 2020

♌ COLUMBIA ♌

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:29 AM Page 4

e dy to r i a l

COLUMBIA

przyjąć Braci rycerzy

wydawca wersji polskiej koFc polska sp. z o.o. ul. domaniewska 47/10 02-672 warszawa

♌ COLUMBIA ♌

LUTY 2020

lokalnym stadionie baseballowym, pr zedstawiono mnie delegatowi stanowemu, który osobiście zaprosił mnie do rycerstwa (choć ktoś mógłby raczej powiealton j. pelowski dzieć: kazał mi redaktor naczelny wstąpić). wreszcie wstąpiłem do zakonu rycerzy kolumba, a kiedy przeprowadziłem się do new Haven, zostałem rycerzem trzeciego stopnia. wtedy zacząłem zapraszać innych męşczyzn, wyjaśniając im misję zakonu i wysłuchując wielu tych wymówek, które sam kiedyś miałem. a jednak rekrutacyjna przeszkoda nie ustępowała. nawet dla potencjalnie zainteresowanego proces wstąpienia do lokalnej rady, wypełnienia deklaracji członkowskiej i ustalenia swoich planów pod kątem ceremonii przyjęcia często okazywało się zbyt wymagające. na szczęście to nie koniec historii. nowe inicjatywy usuwają te przeszkody we wstępowaniu do rycerstwa i zapraszaniu nowych męşczyzn. By nie być gołosłownym: mój brat został rycerzem jesienią zeszłego roku. zgłosił się przez internet, natychmiast skontaktowano go z wielkim rycerzem i wstąpił do jego rady. dziś nowa, łączona ceremonia pozwoli mu — zajętemu ojcu dwóch synów — o wiele łatwiej zostać pełnoprawnym członkiem. w swoim listopadowym przemówieniu wprowadzającym nową ceremonię najwyşszy rycerz carl anderson wyjaśnił, şe tym, co się nie zmienia, jest misja i toşsamość zakonu. wręcz przeciwnie — inicjatywy te, czyniąc członkostwo bardziej przystępnym dla katolickich męşczyzn, pozwalają rozwijać dziedzictwo rycerzy, jakim jest ochrona katolickich rodzin, słuşba naszym społecznościom i budowanie kościoła.♌

najwyŝsi FUnkcjonariUsze carl a. anderson Najwyşszy RyceRz je abp wiliam e. lori Najwyşszy KapelaN patrick e. kelly zastępca Najwyşszego RyceRza Michael j. o’connor Najwyşszy seKRetaRz ronald F. schwarz Najwyşszy sKaRbNiK john a. Marrella Najwyşszy adwoKat ________ zespÓł redakcyjny alton j. pelowski RedaKtoR NaczelNy andrew j. Matt RedaKtoR cecilia Hadley RedaKtoR Margaret B. kelly RedaKtoR

czcigodny sługo boşy Michaelu Mcgivney’u (1852-1890), apostole Młodych, obrońco chrześcijańskiego şycia rodzinnego, załoşycielu Rycerzy Kolumba wstawiaj się za nami! ________ jak do nas dotrzeć poczta colUMBia 1 columbus plaza new Haven, ct 06510-3326 pytaNia do coluMbii 203-752-4398 biuRo obsługi KlieNta Kofc 1-800-380-9995 e-Mail columbia@kofc.org iNteRNet kofc.org/columbia ________ członkami Rycerzy Kolumba mogą być jedynie męşczyźni, którzy ukończyli 18 lat i są praktykującymi katolikami pozostającymi w duchowej łączności ze stolicą apostolską. wymóg bycia praktykującym katolikiem oznacza, şe dany męşczyzna akceptuje urząd Nauczycielski Kościoła katolickiego w sprawach wiary i moralności, dąşy do şycia zgodnego z przykazaniami Kościoła katolickiego, a takşe moşe przystępować do sakramentów Świętych.

________

chronione prawami autorskimi Š 2020 wszelkie prawa zastrzeşone ________ na okładce legendarny trener Vince lombardi razem z zawodnikami green bay packers świętuje w dallas zwycięstwo kwalifikujące ich do super bowl i w 1967 roku.

doniosłość niedawnycH inicjatyw rycerzy kolumba takich, jak moşliwość zgłaszania się przez internet czy nowa, łączona ceremonia przyjęć oparta o zasady miłosierdzia, jedności i braterstwa, nie od razu rzuca się w oczy.

Być moşe moje osobiste doświadczenie wstępowania do zakonu — dokonane w trybie: „nareszcie!� — rzuci trochę światła na tę zmianę. dorastając na przedmieściach w stanie Michigan, kojarzyłem kim są rycerze. Mój ojciec był rycerzem z wieloletnim staşem i wiedziałem, şe rady lokalne zbierały fundusze na róşne zacne cele. a jednak myślałem o nich głównie jak o bractwie starszych panów, w którym niektórzy mogli ubierać pelerynę i pióropusz, co było związane z wyjątkowymi funkcjami. po zakończeniu studiów, gdy pracowałem dla pewnej diecezji, lepiej zrozumiałem zakon i wszystkie dobre dzieła, których się podejmuje. „Fajnie byłoby pewnego dnia zostać jednym z nich� — rozmyślałem. kiedy starałem się uzyskać tytuł magistra w papieskim instytucie jana pawła ii dla studiów nad Małşeństwem i rodziną, dowiedziałem się, şe mogę tam studiować właśnie dzięki rycerzom, którzy załoşyli i wspierali instytut w waszyngtonie, d.c. jeden z moich kolegów z roku (dziś juş ksiądz), zachęcał męşczyzn z naszej grupy, by wstępowali do rady uniwersyteckiej działającej przy katolickim Uniwersytecie ameryki. wszyscy zgodziliśmy się, şe to dobry pomysł, ale większości z nas nie udało się uczestniczyć w ceremonii przyjęcia.

Gdy przeprowadziłem się z powrotem do Michigan, by pracować dla kolejnej diecezji, moja wiedza o tym, jak wielka jest siła zakonu, stale rosła i zaczynało mi brakować wymówek, by nie zostać rycerzem. aş wreszcie podczas dorocznego rodzinnego wieczoru rycerzy kolumba na rzecz powołań zorganizowanego na

wydawca rycerze kolUMBa ________

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:29 AM Page 5

BUDUJĄC LEPSZY ŚWIAT

Pasterz Miłosierdzia W czasach podziałów i niepokoju, ks. McGivney założył Rycerzy, aby jednoczyć katolickich mężczyzn w duchu miłosierdzia Najwyższy Rycerz Carl A. Anderson KILKA LAT PRZED założeniem Rycerzy Kolumba w kościele pw. Najświętszej Maryi Panny w New Haven, New York Times opublikował artykuł pod tytułem: „O tym, jak arystokratyczna aleja została oszpecona rzymskokatolickim gmachem”. W tekście podkreślano, że dawniej katolicy z tej parafii sprawowali kult w „tanim budynku” gdzieś w innej części miasta.

Prawdziwą skazę według dziennikarza stanowił bowiem nie gotycki styl budynku — pobliski Uniwersytet Yale torował już bowiem drogę amerykańskiemu gotykowi akademickiemu — ale fakt, że katolicy przenieśli się z obrzeży miasta do jego kulturalnego i intelektualnego centrum.

Wielu parafian ks. McGivney’a było imigrantami niedawno przybyłymi do USA oraz pracownikami fizycznymi.

Mimo to, kilkoro „śmiałych” mężczyzn, którzy zostali pierwszymi członkami Rycerzy Kolumba, wybrano na oficjalne urzędy i zajmowało prominentne posady w New Haven i całym Connecticut.

New Haven — jedna z czterech pierwotnych purytańskich kolonii w Nowej Anglii — stanowiło centrum życia kulturalnego, religijnego i intelektualnego.

I podobnie jak cała Nowa Anglia New Haven zmagało się z dziedzictwem purytańskiej przeszłości. Popularni filozofowie — tacy jak Ralph Waldo Emerson i Henry David Thoreau — oraz powieściopisarze — jak Nathaniel Hawthorne i Herman Melville — zmagali się z surowym rygorem purytanizmu.

Nie wiemy, jakie książki stały na półce ks. McGivney’a ani ile czasu młody ksiądz mógł przeznaczyć na ich

lekturę. Wiemy jednak, że katolicy byli zaangażowani w wielkie intelektualne debaty swoich czasów, o czym świadczą takie pozycje jak Wiara Naszych Ojców (1876) kard. Jamesa Gibbonsa (z którego rąk święcenia przyjął ks.

McGivney) oraz Amerykańska Republika (1865) Orestesa Brownsona.

Wiemy też, że wcześniej McGivney chciał zostać jezuitą, a podczas studiów w seminarium był wyróżniany jako doskonały uczeń. Sąsiadując z Uniwersytetem Yale, jego szkołą teologiczną oraz znaczącymi świątyniami protestanckimi przy błoniach New Haven, ks. McGivney często musiał bronić swojej wiary.

Jednak jak stwierdził współczesny mu kapłan, w czasie studiów w seminarium Najświętszej Maryi Panny w Baltimore nastąpiła istotna zmiana w myśleniu McGivney’a: „(…) choć cenili sobie oczytanie jako rzecz o wielkiej wadze, nauczyli go, aby uważał je za wartość zaledwie pomocniczą w życiu księdza — to wartości, a nie przedmioty humanistyczne powinny odtąd stać się jego najważniejszym polem badań. Współczucie dla ludzkiej nędzy było wartością bardziej realną niż wiedza”.

XIX-wieczna Ameryka, w której żył ks. McGivney, była burzliwym miejscem. W ciągu dziesięciu lat przed jego narodzeniem w wyniku antykatolickich zamieszek podpalano kościoły i niszczono klasztory. Z kolei dekada, w której się urodził, dała początek partii natywistów Know-Nothing.

Ich wpływy polityczne w całym państwie były wielkie, a przesłanie proste.

Na plakatach w Nowej Anglii można

było przeczytać: „Wszyscy katolicy i wszyscy sprzyjający Kościołowi katolickiemu są (…) nikczemnymi oszustami, kłamcami, złoczyńcami i tchórzliwymi rzezimieszkami”.

Wkrótce Ameryka pogrążyła się w wojnie secesyjnej, a zemsta stała się zasadą działania. „W miarę jak konflikt wojny secesyjnej narastał” — pisze historyk James McPherson — „furia nienawiści i zemsty (…) wyparła chrześcijańskie miłosierdzie”.

W ten sposób wojna odsłoniła „niekończące się wyzwanie” — zauważa inny wybitny historyk, Bruce Catton — „wyzwanie dla najpotężniejszej demokracji na świecie, aby znaleźć sobie fundament tak szeroki i solidny, by pozwolił jej przetrwać”. „Mówiąc najprościej” — stwierdza Catton — „nie chodzi tu o nic innego jak o stwierdzenie, że wierzymy w braterstwo ludzi i że pragniemy wreszcie znaleźć sposób, by wprowadzić je w życie”.

To właśnie zrobił ks. McGivney. „Wprowadził w życie” katolickie braterstwo oparte na zasadach Miłosierdzia i Jedności. A chociaż udział w nim był zarezerwowany tylko dla katolików, to jednak jego miłosierdzie kierowane było do wszystkich ludzi. Ks. McGivney wezwał katolików, by w obliczu cierpiącego bliźniego dostrzegli oblicze Chrystusa i aby przez swoją miłość ofiarowali drugiemu człowiekowi nie zemstę lub bezduszność, ale miłosierdzie Boga.

Vivat Jezus!

LUTY 2020

♦ COLUMBIA ♦

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:29 AM Page 6

UCZYĆ SIĘ WIARY, ŻYĆ W WIERZE

Walka duchowa Jesteśmy wezwani do tego, by nie polegać na własnych siłach, lecz całkowicie zawierzyć się łasce Bożej Najwyższy Kapelan Arcybiskup William E. Lori

IM JESTEM STARSZY, tym szybciej wydaje mi się nadchodzić Wielki Post. Jednak w miarę upływu lat odkrywam też, że poważniej traktuję ten pełen łaski czas pokuty. Pozwólcie, że wyjaśnię Wam dlaczego.

Gdy byłem młody, wyobrażałem sobie, że jestem niepokonany. Wiedziałem oczywiście, że pewnego dnia się zestarzeję, a moje ziemskie życie dobiegnie końca — ale wydawało mi się to wówczas odległą przyszłością.

Moja wyimaginowana niezniszczalność nie wyrażała się wcale w jakimś dzikim, szalonym stylu życia. Polegała raczej na pozornie niewyczerpanej zdolności do pracy. W ciągu dnia nigdy nie znajdowałem czasu na wszystko, co chciałem — lub co uważałem, że powinienem — zrobić. I to zarówno w mojej pracy naukowej, jak i duszpasterskiej. Oczywiście odprawiałem msze św., przystępowałem do spowiedzi św. i modliłem się o Bożą pomoc. Jako kapłan głosiłem łaskę i miłosierdzie Boże, udzielając ich poprzez sakramenty, lecz w głębi serca żywiłem przekonanie, że jeśli tylko będzie trzeba zrobić coś ważnego, to po prostu będę musiał zakasać rękawy.

Pamiętałem ze studiów, że taka postawa nie jest zgodna z naszą wiarą.

Właściwie jest to herezja zwana pelagianizmem. Pelagiusz — żyjący w V wieku teolog — głosił pogląd, że dopóki oświeca nas nauka Ewangelii, jesteśmy w stanie wypełniać przykazania dzięki naturalnym siłom naszej woli. Jednak ta perspektywa nie uwzględnia ludzkiej słabości oraz ♦ COLUMBIA ♦

LUTY 2020

faktu, że potrzebujemy Bożego miłosierdzia i łaski. Abstrahując od innych problemów, ta nieszczęśliwie przesadzona postawa pt. „Wszystko mogę” jest symptomatyczna dla grzechu pychy, który przecież odegrał niszczycielską rolę u zarania historii ludzkości, prowadząc do grzechu pierworodnego.

Niektórym duszom wystarczą Boże podszepty. Do innych Bóg musi przemówić przez megafon. Ja należę do tych drugich. Pan próbował wykorzenić z mojego serca pelagiańskie postawy, ale stawiałem opór. Zresztą czasem wciąż go stawiam. Z pewnością Pan wysyłał mi wiele łagodnych sygnałów, między innymi: dobrych i cierpliwych kierowników duchowych, medyczne wskazówki, że moje zdrowie, choć silne, bynajmniej nie jest odporne na wszystko, aż wreszcie — świadectwa świętych ludzi, których sposób życia mówi o całkowitym zaufaniu Panu i Jego miłosierdziu. W ten sposób Bóg szturchał mnie łokciem, abym podążał we właściwym kierunku.

Lecz wiele lat temu Pan postanowił pokonać mnie w mojej grze. Nałożył na mnie tyle pracy i tak wiele problemów, że musiałem zmierzyć się z faktem, iż oto moja przesadzona samodzielność jest niemądra i nie do obrony. Stanąłem wobec rzeczy przerastających moje możliwości i pozostających poza moją kontrolą. To był Boży megafon tuż przy moim uchu: „Potrzebujesz mnie!”.

Pojąłem to wszystko podczas rozmyślań nad fragmentem z Listu do Efezjan: „Nie toczymy bowiem walki

przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich” (Ef 6,12). Zarówno w życiu, jak i w pracy duszpasterskiej byłem zaangażowany w duchową walkę z siłami zła. Jednak nie polegając całkowicie na łasce Ducha Świętego, stawałem do ciężkiej walki ubrany w najlżejszą możliwą zbroję — moje własne, słabe starania.

Potrzebujemy „oblec się w pełną zbroję Bożą” (Ef 6,11). Nie oznacza to jednak, że nie musimy już ciężko pracować, ani że możemy poddać się w walce o osiągnięcie cnoty. Chodzi raczej o konieczność porzucenia złudzeń co do naszej osobistej skuteczności w obliczu walki ze złem.

Zbroja, na której musimy polegać, nie należy do nas, ale jest zwycięstwem Chrystusa i łaską Ducha.

Wszystko to prowadzi mnie z powrotem do Wielkiego Postu, który zaczyna się od kuszenia Jezusa na pustyni. Jezus podejmuje śmiertelną walkę z szatanem i dla nas w niej zwycięża. Krótko mówiąc — Wielki Post nie jest zaledwie jakimś okresem samodoskonalenia się. To czas na odrzucenie złudzeń dotyczących naszej samodzielności oraz — w łasce Ducha Świętego — na udział w zwycięstwie Jezusa nad grzechem i śmiercią.♦

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:29 AM Page 7

WyZWANIe NAJWyĹźsZeGO KAPelANA

Miesięczna refleksja i praktyczne wyzwanie Najwyşszego Kapelana abpa Williama E. Loriego: Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymşe ją posolić? Na nic się juş nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. (Ewangelia z dnia 9 lutego, Mt 5,13) Wyobraź sobie, şe jesteś w restauracji i nareszcie podają Ci Twoje danie. Kiedy zaczynasz szukać soli, zauwaşasz, şe zabrakło jej w całej restauracji. Šatwo dostrzec, şe bez soli nasze jedzenie moşe być nijakie i bez smaku. Czy — wracając do słów Pana — Twoje şycie i Twój charakter są równie byle jakie i mdłe? Jezus nie umarł za nas po to, byśmy mogli dać światu przeciętną podobiznę Jego şycia.

INTeNCJe MODlITeWNe OJCA ŚWIęTeGO

Rozpoczynając wielkopostną wędrówkę, starajmy się być męşczyznami, którzy przynoszą smak światu i naszym wspólnotom solą autentycznego i inspirującego chrześcijańskiego şycia.

Wyzwanie Najwyşszego Kapelana Arcybiskupa Williama E. Loriego: W tym miesiącu wzywam Was do wzmocnienia swojego chrześcijańskiego świadectwa poprzez modlitwę przed posiłkiem w domu i w miejscach publicznych.

Po drugie, wzywam Was, byście rozpoczynając wielkopostną wędrówkę, rozwijali swoją „słoność� poprzez osobiste rozwaşania albo poprzez Program Refleksji Duchowej w ramach modelu Wiara przez Uczynki lub teş w mniej sformalizowany sposób.♌

KATOlIK MIesIÄ„CA

) *' 1 )# *-!' 1 #-1 & & / 0./ 1"+%0/1 1 $ $- ) *$# 1 )"'-1"* ' 1!% .0+1%,0 01 (,+ & .01! (& /%,+ 0/1 (/.01-, 1 (,+ .0 / 0.

Błogosławiony James Miller (1944-1982)

Aby głos braci migrantów, którzy wpadli w ręce przemytników, pozbawionych skrupułów, był usłyszany oraz wzięty pod uwagę.

K A L E N DA R Z L I T U RG I C Z N Y 2 lut. Święto Ofiarowania Pańskiego 5 lut. św. Agaty, dziewicy i męczennicy 6 lut. św. Pawła Miki i Towarzyszy, męczenników 10 lut. św. Scholastyki, dziewicy 11 lut. Najświętszej Marii Panny z Lourdes 14 lut. św. Cyryla, mnicha, i Metodego, biskupa, patronów Europy 22 lut. Święto katedry św. Piotra Apostoła 26 lut. Środa Popielcowa

„BRAT ZŠOTA RĄCZKA", jak nazywali go jego uczniowie, był znany ze swojej zdolności do naprawy prawie wszystkiego. James Miller zmarł tak, jak przeşył większość swojego şycia: z narzędziami w dłoni. Został zamordowany podczas naprawiania jakiejś usterki przed szkołą dla miejscowych dzieci w Gwatemali w 1982 roku.

James Alfred Miller dorastał na farmie hodującej bydło mleczne w Wisconsin i nigdy nie stracił zamiłowania do rolnictwa i pracy fizycznej. W liceum spotkał braci lasalianów i zaangaşował się w ich apostolat chrześcijańskiej edukacji.

Wstąpił do zakonu w wieku 15 lat.

Przez kilka lat brat James był trenerem futbolu i nadzorował prace konserwatorskie w szkole w Minnesocie.

Wkrótce po złoşeniu ślubów zakonnych w 1969 roku został wysłany do Ameryki Środkowej. W Nikaragui, a później w Gwatemali pomógł zbudować i zarządzać kilkoma szkołami oraz prowadził kształcenie zawodowe, m.in. w zakresie rolnictwa.

Brat James, pamiętany ze swojego głośnego śmiechu i pogodnej prostoty, powaşnie podchodził do osób biednych. Zapytany przez pewnego brata o

miejscowe zawirowania i prześladowanie na tle religijnym, odpowiedział: „Nie moşna się tym przejmować. Zbyt wiele jest do zrobienia�.

13 lutego 1982 roku brat James został zastrzelony przed szkołą Casa Indígena w Huehuetenango w Gwatemali.

Morderstwo nigdy nie zostało wyjaśnione, ale powodem mógł być opór braci wobec prób wcielenia ich uczniów do wojska.

Miesiąc przed śmiercią brat James napisał: „Modlę się do Boga o łaskę i siłę, aby wiernie słuşyć Mu wśród biednych i uciśnionych w Gwatemali. Oddaję swoje şycie Opatrzności�. Brata Millera ogłoszono męczennikiem w 2018 roku. Został beatyfikowany 7 grudnia 2019 roku w Gwatemali.♌

LUTY 2020

♌ COLUMBIA ♌

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:29 AM Page 8

„Nowa era rycerstwa�

W kościele pw. Najświętszej Maryi Panny, w którym narodził się Zakon, miała miejsce pierwsza publiczna ceremonia przyjęcia John Burger

♌ COLUMBIA ♌

LUTY 2020

katoliccy męşczyźni wstępujący do naszej bratniej wspólnoty stają się lepszymi katolikami, lepszymi męşami i lepszymi ojcami. W tym właśnie tkwi sens ceremonii łączącej w sobie trzy zasady. Taki jest sens prowadzenia członków naszych rodzin, aby byli świadkami naszych przyrzeczeń�.

ZAKORZENIENI W TRADYCJI 29 rad przyprowadziło swoich kandydatów i członków, aby wzięli udział w styczniowej ceremonii, która została zorganizowana przez Radę Stanową Connecticut. Zespół inicjacyjny składający się z przywódców stanowych nadał nowe stopnie 52 męşczyznom — 16 kandydatom oraz 36 Rycerzom Pierwszego Stopnia. W ciągu trwającej pół godziny ceremonii wszyscy zostali pełnoprawnymi członkami Zakonu.

Jak zauwaşył Gary McKeone, Delegat Stanowy Connecticut, formuła oddzielnych ceremonii, w ramach której kandydaci otrzymują Pierwszy Stopień podczas inicjacji, a następnie poświęcają kilka godzin na ceremonie Drugiego i Trzeciego Stopnia, dla

PIWNICA KOĹšCIOĹ A PW. NAJĹšWIĘTSZEJ MARYI PANNY — miejsce spotkaĹ„ pierwszej rady Rycerzy Kolumba — 1 stycznia staĹ‚a siÄ™ miejscem jeszcze innej inauguracji. Tam, gdzie w 1882 roku ks. Michael McGivney zaĹ‚oĹźyĹ‚ Zakon, ponad 50 męşczyzn zostaĹ‚o Rycerzami Trzeciego Stopnia, a po raz pierwszy w historii staĹ‚o siÄ™ to w obecnoĹ›ci ich Ĺźon, dzieci oraz zgromadzonych goĹ›ci.

Była to inauguracja łączonej ceremonii Miłosierdzia, Jedności i Braterstwa — nowej publicznej inicjacji, którą moşna organizować zamiast oddzielnych ceremonii Pierwszego, Drugiego i Trzeciego Stopnia. Najwyşszy Rycerz Carl Anderson, który ogłosił jej wprowadzenie podczas półrocznego spotkania Delegatów Stanowych w listopadzie, osobiście wziął udział w tym historycznym wydarzeniu.

Na zakończenie pozdrowił Rycerzy wraz z ich rodzinami. „Dla Rycerzy Kolumba to początek nowej ery� — powiedział do tych, którzy 1 stycznia zebrali się w kościele pw. Najświętszej Maryi Panny w New Haven w stanie Connecticut. „Od wielu lat mówimy o Rycerzach jako organizacji rodzinnej, poprzez którą

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:29 AM Page 9

Na poprzedniej stronie: Mężczyźni biorą udział w przeprowadzonej 1 stycznia ceremonii Miłosierdzia, Jedności i Braterstwa w piwnicy kościoła pw. Najświętszej Maryi Panny w New Haven w stanie Connecticut.

• Po prawej: Najwyższy Rycerz Carl Anderson wygłasza przemówienie podczas historycznego wydarzenia zorganizowanego przez przywódców stanowych w Connecticut, w tym przez Delegata Stanowego, Gary’ego P. McKeone’a (siedzącego na trzecim miejscu od prawej). zapracowanych mężczyzn mających rodziny może stanowić utrudnienie we wstąpieniu do Zakonu. „Jestem Rycerzem od 1988 roku” — mówił McKeone — „Gdybym zostawał nim teraz, przeszedłbym przez pierwszy stopień, ale nie byłbym w stanie poświęcić kolejnych niedziel, aby przejść ceremonie Drugiego i Trzeciego Stopnia. Nie chciałbym spędzać tego czasu z dala od swojej rodziny”.

Inną przyczyną zmian jest zmniejszenie się liczby osób zdolnych do służby w zespołach inicjacyjnych. Członkowie chcący przystąpić do Drugiego i Trzeciego Stopnia często muszą długo czekać. Niektórzy z nich tracą zainteresowanie, zanim do tego dojdzie.

Aby uczynić Zakon bardziej otwartym i przystępnym dla nowego pokolenia Rycerzy, Delegaci Stanowi, Najwyżsi Funkcjonariusze oraz doświadczeni specjaliści ds. ceremoniałów opracowali prostszą ceremonię. Nowa, przystępniejsza inicjacja „pozostaje wierna tradycjom, jednocześnie odpowiadając na potrzeby naszych czasów” — mówił Delegatom Stanowym w listopadzie Najwyższy Rycerz Anderson. „Odpowiada potrzebom naszych czasów, mimo że pozostaje wierna naszym tradycjom”.

Najbardziej nowatorską zmianą jest to, że nowa uroczystość może odbywać się w obecności rodziny i przyjaciół, zarówno w sali rady, jak i w kościele. W efekcie tego warunek tajemnicy, który był elementem wcześniejszej formuły, został zniesiony. Niemal 200 gości było świadkami pierwszej inicjacji przeprowadzonej w kościele pw. Najświętszej Maryi Panny — to ponad dwukrotnie więcej, niż spodziewali się organizatorzy.

Michael Shea, Wielki Rycerz rady 9 im. św. Franciszka Salezego w Bristol w stanie Connecticut, zauważył, że nowa ceremonia jest bardziej precyzyjna, chociaż łączy w sobie istotne elementy z każdego stopnia. „Podoba mi się również to, w jaki sposób zaangażowała ona nasze rodziny” — mówi Shea. „To jest jeden z najbardziej kluczowych obowiązków Rycerza: sprawianie, że lepszym staję się ja, moja rodzina i parafia. Nowa ceremonia podkreśla to od pierwszej chwili”.

WYJĄTKOWY DZIEŃ Wśród gości znalazła się Lisa Gamsby z East Haven w stanie Connecticut. Razem z matką i 2-letnią córką obserwowała, jak jej mąż Jason został Rycerzem Trzeciego Stopnia, a ojciec — Glenn Stokes,

nowym członkiem Zakonu. Obaj mężczyźni są dziś Rycerzami rady 3300 im. Matki Bożej Różańcowej w East Haven. „Naprawdę pięknie było zobaczyć taką wspólnotę ludzi, którzy zebrali się, aby uczynić coś dobrego” — mówi Lisa. „Czułam dobrą, rodzinną atmosferę. Ludzi, którzy są dla siebie wzajemnie wsparciem. To było coś na kształt wspólnoty, którą znasz z własnej parafii”.

Dla Jasona, 39-letniego adwokata, obecność rodziny miała wielkie znaczenie — podobnie jak przyjęcie do rycerstwa w sali, w której został założony Zakon. „Doceniam to, że mogłem zaprosić moją żonę i córkę, aby przyjechały i zobaczyły, jak się zostaje Rycerzem” — przyznał. „Udział w pierwszej takiej ceremonii w historii i to w kościele pw. Najświętszej Maryi Panny, gdzie ks. McGivney powołał do życia Rycerzy, a także obecność Najwyższego Rycerza Carla Andersona, który przybył, by okazać nam swoje wsparcie — to wszystko uczyniło ten dzień naprawdę wyjątkowym”.

W czasie historycznej ceremonii zjawili się również zakonnicy: proboszcz parafii Najświętszej Maryi Panny o. John Paul Walker OP; o. Jeffrey V. Romans, Kapelan Stanowy Connecticut pełniący również funkcję kapelana w zespole inicjacyjnym oraz o. Alphonso Fontana, proboszcz parafii św. Franciszka Salezego w Bristol w stanie Connecticut.

Najwyższy Rycerz Anderson przyznał, że nowa ceremonia jest wielką zmianą. Dodał jednak, że „tym, co się nie zmienia, jest nasze zaangażowanie w Miłosierdzie, Jedność i Braterstwo”. „Tym, co niezmienne, jest nasze rozumienie katolickiego uczniostwa według wizji ks. McGivney’a, w której braterstwo katolickich mężczyzn — głównie świeckich — jest drogą życia gorliwych katolików dążących do wzrostu w wierze oraz do bycia lepszymi mężami i ojcami, dążących do bycia lepszymi parafianami, do zaangażowania się w życie swojego kościoła, a także do bycia lepszymi obywatelami, którzy wnoszą do społeczeństwa ewangeliczne wartości” — kontynuował.♦ JOHN BURGER pisze dla Aleteia.org. Jest członkiem rady 16253 im. abpa Andrzeja Szeptyckiego w New Haven w stanie Connecticut.

LUTY 2020

♦ COLUMBIA ♦

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:29 AM Page 10

10 ♦ C O L U M B I A ♦

LUTY 2020

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:29 AM Page 11

GŠOŚNiEJSZE Niş SŠOWA Rycerze dostarczają oczekującym na granicy imigrantom şywność, ubrania i lekarstwa, umoşliwiając im równieş świętowanie obchodów Las Posadas R. Daniel Cavazos

S

ervando Salinas Rios i kilkunastu innych Rycerzy zarzucili sobie na ramię ostatnie paczki z jedzeniem i artykułami pierwszej potrzeby i zanieśli je do pobliskiego Casa del Migrante — schroniska dla imigrantów w meksykańskim Matamoros. „Pomaganie tym, którzy nie mają jedzenia lub dachu nad głową, przepełnia mnie radością� — powiedział 23-letni Salinas Rios, członek rady 16378 im. Matki Boşej z Guadalupe w miejscowości Matamoros połoşonej tuş przy granicy z Brownsville w Teksasie.

W schronisku młode matki nosiły niemowlęta i starały się utrzymać w wolnych rękach nuty, by włączyć się w śpiew podczas zorganizowanych przez Rycerzy obchodów Las Posadas.

W wydarzeniu z 13 grudnia wziął udział równieş bp Daniel Flores z Brownsville, który wcześniej poświęcił cięşarówkę wypełnioną zapasami oraz bp Eugenio Lira z Matamoros. Bp Flores zauwaşył, şe w Las Posadas — adwentowej tradycji nawiązującej do poszukiwania przez Maryję i Józefa schronienia przed narodzinami Jezusa — moşna dostrzec swoiste odzwierciedlenie całościowego doświadczenia imigrantów. „Czasami świat zamyka oczy, nie chcąc zauwaşyć trudów ludzkiego şycia� — powiedział bp Flores. „Chciałbym podziękować Rycerzom za budowanie powszechnej świadomości i docieranie do ludzi,

którzy są na peryferiach�.

Wydarzenie w Matamoros stanowi część inicjatywy Zakonu ogłoszonej na Najwyşszej Konwencji w sierpniu zeszłego roku. Jej celem jest dostarczenie niezbędnej pomocy humanitarnej rodzinom imigrantów we współpracy z diecezjami i radami połoşonymi w poblişu amerykańsko-meksykańskiej granicy. Rycerze z Teksasu i Meksyku udzielili wsparcia w Piedras Negras i Ciudad Juårez, gdzie ubiegający się o azyl imigranci z Ameryki Środkowej oczekują na legalny wjazd do Stanów Zjednoczonych.

PRACA ZESPOŠOWA Historia przygranicznej inicjatywy Rycerzy ma swój początek w El Paso w Teksasie. Tamtejsi Rycerze, działając we współpracy z lokalnymi parafiami, w pierwszej połowie 2019 roku przeznaczyli 54 tysiące dolarów na zakup şywności, przygotowanie świeşych posiłków oraz wynajem pryszniców dla imigrantów na granicy w Ciudad Juårez.

Przygraniczne miasta takie jak Juårez miały trudności z przyjęciem rosnącej liczby męşczyzn, kobiet i dzieci oczekujących na azyl w Stanach Zjednoczonych. „Parafiom i radom po prostu kończyły się pieniądze� — mówi Najwyşszy Dyrektor Terry Simonton, były Delegat Stanowy Teksasu.

Rycerze rozładowują şywność i artykuły pierwszej potrzeby dla rodzin imigrantów w schronisku Casa del Migrante w Matamoros w Meksyku, 13 grudnia.

LUTY 2020

♌ C O L U M B I A ♌

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:29 AM Page 12

Biskupi z obu stron granicy odwiedzają schronisko w Matamoros razem z przywódcami Rycerzy Kolumba. Na zdjęciu od lewej do prawej (pierwszy rząd): Delegat Stanowy Juan Manuel Quintanilla Balcåzar z północno-wschodniego Meksyku, bp Daniel Flores z Diecezji Brownsville, bp Eugenio Lira z Diecezji Matamoros i biskup pomocniczy Diecezji Brownsville Mario AvilÊs. Na biało w środku drugiego rzędu: Sekretarz Stanowy Teksasu Alfredo Vela i Najwyşszy Dyrektor Terry Simonton, były Delegat Stanowy Teksasu.

♌ C O L U M B I A ♌

LUTY 2020

dziś wspieramy naszych latynoskich Braci, którzy znaleźli się tutaj w Meksyku�.

Jak zauwaşa Servando Salinas Rios, który równieş pomagał przy zaopatrzeniu, imigranci potrzebują czegoś więcej niş tylko jedzenia i dachu nad głową. „Owszem, powinniśmy nieść potrzebującym chleb i inną şywność� — mówi — „jednak przede wszystkim trzeba im nieść miłość i zrozumienie: poświęcać czas na spotkanie z nimi, na rozmowę i na wysłuchanie tego, co mają do powiedzenia�.

Bp Flores powtórzył tę myśl w rozmowie z mieszkańcami schroniska. „Jesteśmy tu po to, by dać świadectwo temu, şe powinno się Was traktować jak osoby, a nie jak problem, liczbę czy statystykę, która nie ma swojej toşsamości� — stwierdził. „Wy macie toşsamość, którą Bóg dał Wam jako swoim synom i córkom�.

RADOŚĆ I SMUTEK Braterstwo i miłość do bliźniego dały się poznać szczególnie podczas wspólnych obchodów Las Posadas, po których miał miejsce smaczny posiłek z meksykańskich tamales oraz zabawy dla dzieci.

Chłopcy i dziewczęta w podekscytowaniu wymachiwali kijami,

Simonton zwrócił się z prośbą o pomoc do Rady Najwyşszej, a jego wniosek dał początek inicjatywie ogłoszonej przez Najwyşszego Rycerza Carla Andersona podczas Konwencji w Minneapolis.

W swoim dorocznym przemówieniu Najwyşszy Rycerz stwierdził: „To nie jest polityczna deklaracja. (‌) Tu chodzi o udzielenie pomocy ludziom, którzy potrzebują naszej pomocy juş teraz�.

Od tego momentu Rycerze Kolumba przeznaczyli juş ponad 270 tysięcy dolarów na rzecz pomocy humanitarnej na terenach przygranicznych. Podczas kaşdej dostawy Rycerze z Teksasu byli przyjmowani i wspierani przez swoich meksykańskich Braci. „Brak mi słów, gdy mam mówić o Braciach Rycerzach z Meksyku i Stanów Zjednoczonych, którzy pracują razem, by uczynić şycie imigrantów choć trochę lepszym� — wyznaje Simonton. „Nigdy nie zapomnimy tej więzi, jaką zawiązali Bracia Rycerze podczas tych akcji�.

Armando Gonzålez — Rycerz rady 11980 im. Najświętszego Serca Jezusa i św. Filipa Neri w Hidalgo w Teksasie, były Delegat Rejonowy — przyznaje, şe pomaganie osobom potrzebującym tak blisko swojego domu daje wiele satysfakcji. „Pomagaliśmy ludziom z wielu stron świata� — wspomina. „A

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:29 AM Page 13

Dzieci stoją w kolejce do rozbicia piñaty podczas zorganizowanych przez Rycerzy obchodów Las Posadas w Matamoros. • Meksykański Rycerz trzyma na rękach małego mieszkańca Casa del Migrante.

by strącić piñaty, a potem pospiesznie zbierać spadające na podłogę słodycze.

A jednak to doświadczenie wspólnoty i radości przeplatało się z bolesnymi wspomnieniami tego, co skłoniło imigrantów do podjęcia decyzji o długiej podróży z dala od domu. Edwin Reyes, dwudziestokilkuletni Nikaraguańczyk, z wielkimi emocjami wspomina ucieczkę przed politycznymi represjami w swoim kraju. „Należę do tych ludzi, którzy bronią naszego kraju w postawie obywatelskiej i demokratycznej. A jednak rząd usiłował nas zabić” — mówi. „Podobnie jak wielu tutaj obecnych proszę w tym miejscu tylko o szansę dla siebie, ponieważ wszyscy boimy się o swoje życie”.

Z kolei Wendy Concepción Castro Cruz z Hondurasu opowiada o doświadczeniu rozłąki z mężem i synem w czasie swojego pobytu w schronisku z córką. Mąż i syn oczekują w stanie Chiapas na południu Meksyku na termin wstępnego przesłuchania w sprawie przyznania azylu. „Trudno jest trwać w tym rozdzieleniu” — mówi Castro Cruz, która chcąc okazać swoją wdzięczność, podjęła się codziennej pracy w kuchni schroniska w Matamoros. „Mamy nadzieję, że pewnego dnia znów będziemy razem i pojedziemy do Stanów

Zjednoczonych, by ciężko pracować, robić to, co do nas należy i zadbać o nasze dzieci”.

Rycerze poznali siłę charakteru i wytrwałość imigrantów, a także ich wdzięczność za przywiezioną żywność, obuwie, lekarstwa i artykuły higieniczne. „Ludzie byli ogromnie wdzięczni przy każdej dostawie” — twierdzi Simonton. „Niewątpliwie te wydarzenia zmieniły na lepsze zarówno życie imigrantów, jak i uczestniczących w nich Rycerzy”.

Bp Eugenio Lira z Matamoros dostrzega łączność między takim niesieniem pomocy i „złotą zasadą” Chrystusa o traktowaniu innych tak, jak sami chcielibyśmy być traktowani. „To właśnie robią Caballeros [hiszp. „Rycerze” — przyp. tłum], wyrażając miłość i solidarność z migrującymi, którzy znaleźli się w trudnym położeniu” — mówi hierarcha. „Świadectwo tego, co zostało naprawdę wykonane, jest mocniejsze niż słowa”.

Według Simontona reakcje imigrantów mówią wszystko. „Uśmiechy na twarzach dzieci i ich rodziców są bezcenne” — mówi. „Jestem dumny z tego dzieła Rycerzy”.♦ R. DANIEL CAVAZOS jest dziennikarzem z wieloletnim doświadczeniem. Pracuje w Brownsville w Teksasie.

LUTY 2020

♦ C O L U M B I A ♦

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:30 AM Page 14

RyceRze, któRzy twoRzyli histoRię Nowa publikacja przedstawia postaci znanych i mniej znanych Rycerzy, którzy pozostawili ślad w historii Zakonu i swojej epoki

M

istrz wagi cięşkiej w boksie, koreański mąş stanu i ksiądzłowca szpiegów wydają się nie mieć ze sobą wiele wspólnego. A jednak spoiwem łączącym męşczyzn, którzy nazywają się „Braćmi� we wspólnocie Rycerzy kolumba, nie są podobne doświadczenia şyciowe, ale wiara, braterstwo i miłosierdzie.

Nowa ksiąşka pt. „Rycerze kolumba. historia ilustrowana� autorstwa Andrew i Maureen waltherów to obszerna publikacja o historii zakonu, zawierająca wyniki najnowszych badań i ponad 500 zdjęć. choć opowiada o załoşeniu, misji i rozwoju zakonu, rzuca takşe światło na sylwetki ponad dwudziestu „wybitnych Rycerzy� — m.in. wielkiego baseballisty Babe Rutha, kandydata na prezydenta stanów zjednoczonych Ala smitha i premiera kanady louisa st. laurenta, którzy na przestrzeni lat budowali świetność naszej organizacji. Ponişej przedstawiamy sylwetki czworga z nich.

chociaş później zasłynął z aktywnej kariery politycznej w korei Południowej, chang Myon — w UsA znany jako John chang Myon — rozpoczął swoje şycie zawodowe, pracując dla kościoła. w 1925 roku, po ukończeniu Manhattan college w stanach zjednoczonych, został zatrudniony w Diecezji Pjongjang, gdzie tłumaczył na język koreański terminologię religijną oraz podejmował inne obowiązki pedagogiczne i administracyjne. chang pozostał poboşnym katolikiem przez całe şycie.

Po zakończeniu ii wojny światowej, gdy korea podzieliła się na północną i południową, chang zajął się polityką i obejmował kilka stanowisk w Republice korei. (‌) Pełniąc funkcję ambasadora w stanach zjednoczonych w latach 1949-1951, chang skutecznie apelował o międzynarodową i amerykańską pomoc wojskową w konflikcie z koreą Północną, ostatecznie doprowadzając do zaangaşowania UsA w tę sprawę. ♌ C O L U M B I A ♌

LUTY 2020

choć Rycerze kolumba pojawią się w korei dopiero za 60 lat, w grudniu 1949 roku chang został Rycerzem rady 224 w waszyngtonie, D.c. w 1950 roku uczestniczył w Najwyşszej konwencji, gdzie został entuzjastycznie przyjęty jako pierwszy koreański Rycerz w zakonie. chang Myon kontynuował karierę polityczną, głęboko angaşując

Obrońca demokracji: John Chang Myon

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:30 AM Page 15

Powyşej: Floyd Patterson (po prawej) walczy z Ingemarem Johanssonem o mistrzostwo świata wagi cięşkiej 20 czerwca 1960 roku w Nowym Jorku. Patterson pokonał Johanssona w piątej rundzie, stając się pierwszym w historii mistrzem wagi cięşkiej, który odzyskał tytuł mistrzowski. • Na poprzedniej stronie: John Myon Chang, pierwszy ambasador Republiki Korei w Stanach Zjednoczonych, pokazuje swój pin Rycerzy Kolumba ówczesnemu Najwyşszemu Rycerzowi Johnowi E. Swiftowi w czasie 68. Najwyşszej Konwencji w Nowym Jorku w sierpniu 1950 roku.

się w dąşenia do ustanowienia demokracji. W 1950 roku został premierem, a sześć lat później — wiceprezydentem. Gdy w 1960 roku ubiegał się o reelekcję, przegrał tak duşą róşnicą głosów, şe istniało podejrzenie sfałszowania wyborów.

Rząd upadł, a „Druga Republika� przyjęła model parlamentarny, przesuwając władzę z prezydenta na premiera, na którego Chang został ponownie wybrany w 1960 roku. Porozumienie okazało się krótkotrwałe. Kiedy brutalna rebelia obaliła rząd, wprowadzając stan wojenny, Chang był zmuszony schronić się w klasztorze.

Po przymusowym zejściu ze sceny politycznej Chang poświęcił swoje şycie wierze. Mówi się, şe stał się inspiracją do nawrócenia wielu ludzi, którzy z nim pracowali. Niemal codziennie brał udział w mszy św., był takşe tercjarzem franciszkańskim. (‌) Jego religijność ukształtowała równieş şycie jego dziewięciorga dzieci. Jego córka poświęciła się şyciu konsekrowanemu jako siostra Benedykta Chang Yi-sook, a syn John Chang Yik, został biskupem.

Mistrz o złotym sercu: Floyd Patterson Młody Floyd Patterson, wychowując się w ubogiej rodzinie na Brooklynie, zmagał się z wieloma trudnościami. Nieśmiały, praktycznie niepiśmienny, często wagarujący i kradnący jedzenie ostatecznie trafił do domu poprawczego. Otoczony pomocą şyczliwych trenerów zaczął uprawiać boks. I to pomogło mu zbudować swoje şycie na nowo. Talent szybko wyniósł go na szczyt. Juş jako nastolatek — protegowany samego Constantine’a (Cus’a) D’Amato — w 1952 roku zdobył złoty medal olimpijski w wadze średniej. W wieku 21 lat został najmłodszym w historii mistrzem świata wagi cięşkiej, utrzymując ten tytuł przez trzy lata, a następnie odzyskując go w 1960 roku — znów jako pierwszy w dziejach tego sportu. Obok charakterystycznego stylu trzymania gardy „peek-a-boo�, wyróşniał się sportową klasą między innymi przez pomoc przeciwnikowi w podnoszeniu się z ringu lub odmowę korzystania z „niesprawiedliwej przewagi�, jaką dałoby mu podglądanie treningu LUTY 2020

♌ C O L U M B I A ♌

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:30 AM Page 16

przyszłego przeciwnika.

Walki toczył równieş poza ringiem. Pomimo sprzeciwów Patterson bardzo angaşował się w promocję praw obywatelskich i integrację rasową. W 1957 roku wrogo nastawione tłumy białych mieszkańców przeszkodziły mu w przybyciu do Fort Smith w Arkansas, gdzie miał zaplanowany postój. Interweniował ksiądz, który sam równieş był zwolennikiem integracji. Przywiózł Pattersona wraz z towarzyszącymi mu osobami do kościoła i ugościł ich na plebanii. Wkrótce potem Patterson domagał się integracji rasowej równieş w miejscach przeznaczonych do uprawiania boksu.

Innym razem udał się do Birmingham w Alabamie, gdzie pomimo gróźb śmierci stanął u boku Martina Luthera Kinga Juniora.

Tam potępił poparcie, jakiego Muhammad Ali — jego przeciwnik

— udzielił ruchowi „Naród Islamu� pogłębiającemu podziały rasowe. Twierdził, şe ruch ten „głosi nienawiść i separację zamiast miłości i integracji�.

W 1957 roku, będąc mistrzem wagi cięşkiej, Patterson został katolikiem. Później dołączył do Rycerzy Kolumba w New Paltz w stanie Nowy Jork, stając się — jak wspomina jego biograf, W. K. Stratton — „podporą� rycerskich działań. Pomagał takşe przy parafii, zanosząc komunię świętą do lokalnego domu opieki. Mówił o sobie: „szafarz o największych dłoniach�. Pomimo miłości do boksu przyznał, şe jeśli Kościół zabroniłby uprawiania tej dyscypliny sportu — zrezygnowałby z niej. Gdy jeden z dziennikarzy przypomniał mu później te słowa i spytał go, czy jego wiara nadal jest tak silna, odpowiedział, şe jest jeszcze silniejsza.

Ekspert od szpiegostwa: o. Robert Graham SJ Jezuita, o. Robert Graham znany jako „watykański łowca szpiegów�, poświęcił swoje şycie badaniu i współtworzeniu historii Kościoła.

Urodził się w 1912 roku, a święcenia kapłańskie przyjął 29 lat później. Rodowity Kalifornijczyk spędził dwie dekady w redakcji jezuickiego magazynu America, piastując między innymi funkcję redaktora naczelnego. Po uzyskaniu doktoratu z dziedziny nauk politycznych i prawa międzynarodowego na Uniwersytecie Genewskim, opublikował swoją pierwszą ksiąşkę pt. „Dyplomacja Watykańska�.

Gdy papieş Pius XII został zniesławiony przez sowieckie słuşby jako „pronazistowski�, o. Graham został sprowadzony do Watykanu, aby odkryć i pokazać światu prawdę. (‌) Choć najbardziej zasłynął z upublicznienia działań papieşa Piusa XII na rzecz ratowania ŝydów podczas Holokaustu, jego badania ujawniły równieş antywatykańską siatkę szpiegowską prowadzoną przez jednostki ♌ C O L U M B I A ♌

LUTY 2020

nazistowskie, faszystowskie i sowieckie. (‌) Od lat 60. do początku lat 90. XX w. o. Graham prowadził równieş kolumnę pt. „Watykan� dla magazynu Columbia. Šącząc swoją wiedzę o Kościele z przenikliwością dyplomaty i umiejętnościami dziennikarskimi, w swoich tekstach analizował sprawy Kościoła z globalnej perspektywy.

Gdy w okresie Zimnej Wojny pracował w Rzymie, posiadana przez niego wiedza dotycząca metod walki z Kościołem katolickim okazała się szczególnie istotna. Jak dowodzą kolejne pojawiające się dokumenty z czasów sowieckich, słuşby KGB i ich współpracownicy próbowali zdestabilizować Kościół „aktywnymi środkami�. (‌) Od czasu do czasu podejmował ten temat na łamach Columbii. Jeden z jego felietonów z 1969 roku nosił tytuł: „Historia podsłuchów w Watykanie�. Graham pisał w nim, şe „telefony watykańskie były na podsłuchu, poufne wiadomości przekazywane drogą radiową lub telegraficzną przechwytywano i odszyfrowywano, dokumenty wykradano, a przebywających za granicą przedstawicieli Stolicy Apostolskiej otaczano informatorami. Trzeba było radzić sobie z ukrytymi nadajnikami radiowymi, fałszywymi klerykami przebywającymi w rzymskich seminariach, zdradzieckimi pracownikami w gabinetach oraz agentami wysłanymi ze światowych stolic w celu zbierania tajnych informacji�. (‌) Talent Grahama do wykrywania i ujawniania sowieckich szpiegów stał się szeroko znany. (‌) Jego działania zostały zauwaşone i opisane w ksiąşce pt. „Spies in the Vatican� („Szpiedzy w Watykanie�) autorstwa Johna Koehlera, byłego dziennikarza Associated Press i amerykańskiego oficera wywiadu w Biurze Słuşb Strategicznych (OSS). (‌) O. Graham — Rycerz rady 9851 im. ks. prał. Johna T. Dwyera w Saratodze w Kalifornii — był świadkiem narodzin i upadku zarówno europejskiego faszyzmu, jak i komunizmu. W końcu powrócił do „Złotego Stanu� (tj. Kalifornii — przyp. tłum.). Przed śmiercią, która miała miejsce w 1997 roku, opublikował kolejne dwie ksiąşki związane z II wojną światową — jedną o nazistowskich szpiegach w Watykanie wspólnie z Davidem Alvarazem, drugą — o doświadczeniach Watykanu z komunizmem.

Ojciec Robert Graham SJ, znawca tematyki szpiegostwa nazistowskiego i sowieckiego w Watykanie, na zdjęciu wykonanym w Rzymie w 1992 roku.

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:30 AM Page 17

Trener Green Bay Packers, Vince Lombardi świętuje po wygranym meczu o mistrzostwo NFL 1 stycznia 1967 roku w Dallas. Kilka tygodni później jego zespół wygrał mecz o mistrzostwo AFL-NFL, pierwszy w historii finał Super Bowl. Rok później druşyna powtórzyła ten wyczyn. W 1970 roku trofeum dla zwycięzców Super Bowl zostało nazwane imieniem Lombardiego.

Nieśmiertelny trener: Vince Lombardi Silnie wierzący katolik i człowiek mający za sobą niezrównaną karierę trenerską — Vincent „Vince� T. Lombardi słusznie jest uznawany za jednego z najbardziej szanowanych trenerów w historii NFL. W dwa lata od przejęcia w 1959 roku borykającego się z problemami zespołu Green Bay Packers poprowadził go do dwóch z rzędu mistrzostw NFL, a wkrótce potem równieş do trzeciego tytułu mistrzowskiego oraz do zwycięstw w dwóch pierwszych w historii finałach Super Bowl. Gdy przechodził na emeryturę, legitymował się 105 zwycięstwami, 36 przegranymi i 6 remisami.

Na szacunek zapracował nie tylko swoimi umiejętnościami trenerskimi, lecz takşe wartościami, którymi şył i które wpajał swojemu zespołowi, wymagając od niego cięşkiej pracy oraz dyscypliny w pokonywaniu problemów i osiąganiu celów. Będąc przekonanym, şe wiara jest waşna w şyciu kaşdego człowieka, uwaşał codzienną mszę św. i komunię św. za źródło swojej siły.

Często prowadził na mszę św. swoich graczy. Lombardi został Rycerzem rady 4505 im. ks. prał. Delberta Williama Basche’a w Green Bay w stanie Wisconsin. Później został Rycerzem Czwartego Stopnia.

Uznając wartość praw obywatelskich, Lombardi znany był z braku tolerancji dla uprzedzeń rasowych — i to nie tylko wśród swoich graczy. Dał jasno do zrozumienia lokalnym sklepom i restauracjom, şe jeśli odmówią obsługi któregokolwiek z jego zawodników ze względu na kolor skóry, zostaną zbojkotowani przez całą druşynę. Z kolei zawodnicy w jakikolwiek sposób zdradzający swoje uprzedzenia rasowe mieli zostać wyrzuceni z druşyny.

Kiedy w wieku 57 lat w 1970 roku Lombardi zmarł, tysiące osób przyszło na jego pogrzeb w nowojorskiej katedrze pw. św.

Patryka. Po wielu latach wciąş pozostaje w świecie sportu jedną z najwybitniejszych postaci wszechczasów. Pomimo sukcesów i wielkiego szacunku, jakim był darzony, Lombardi nigdy nie stracił z oczu sensu swojego şycia. Najlepiej wyraziły to następujące słowa, które skierował do swoich zawodników: „Gdy okrzyki milkną, a stadion pustoszeje i prasa przygotowuje nagłówki gazet, gdy po powrocie do zacisza własnego pokoju odkładamy na komodę mistrzowski pierścień, gdy szum i fanfary cichną — wówczas tym, co trwa, jest poświęcenie, by uczynić z naszym şyciem to, co moşemy najlepszego, tak aby sprawić, şe świat stanie się lepszym miejscem do şycia�.♌ LUTY 2020

♌ C O L U M B I A ♌

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:30 AM Page 18

Przystań nadziei Dom McGivney’a staje się fundamentem lepszej przyszłości dla młodych rodzin Irakijczyków po latach tułaczki Tom Westcott

D

la setek chrześcijan w północnym Iraku przed pięciu laty wyrzuconych ze swoich domów przez bojowników Państwa Islamskiego otwarcie Domu McGivney’a w Erbilu jest nadzieją na nowy początek. „Jestem tu taka szczęśliwa” — przyznała Nahrain Samir Shamoun, krzątając się w małej kuchni podczas przygotowań do ubiegłorocznych Świąt Bożego Narodzenia. „Najbardziej cieszy mnie to, że nareszcie mam poczucie stabilności”.

Zaledwie miesiąc wcześniej Nahrain i jej mąż Rami Nourir (oboje 37 lat) mieszkali w ciasnym domu z dalszą rodziną Ramiego — nie mieli oszczędności, zarabiali niewiele i nie mieli perspektyw na samodzielne życie. Rodzina Nahrain straciła prawie wszystko, gdy w 2014 roku oddziały Państwa Islamskiego przejęły kontrolę nad Równinami Niniwy. Zostali zmuszeni do ucieczki ze swojego domu w Bartelli — asyryjskiej miejscowości zamieszkiwanej przez chrześcijan już w II wieku.

W listopadzie Nahrain i Rami znaleźli się wśród pierwszych rodzin, które wprowadziły się do Domu McGivney’a — 140mieszkaniowego bloku mieszkalnego wybudowanego przez chaldejsko-katolicką Archidiecezję Erbilu dzięki wsparciu Rycerzy Kolumba. W marcu zeszłego roku, na krótko przed zakończeniem budowy, Najwyższy Rycerz Carl Anderson odwiedził to miejsce w towarzystwie abpa Bashara Wardy z Erbilu. Rząd Regionalny Kurdystanu również wsparł ten projekt, modernizując sieć energetyczną w dzielnicy Ankawa celem dostosowania jej do potrzeb obiektu. Dom McGivney’a oferuje obecnie 120 wysokiej jakości, bezczynszowych mieszkań przeznaczonych dla młodych, biednych rodzin na okres 5 lat. W lutym na pierwsze piętro składającego się z 20 mieszkań Domu Opieki Jego Świątobliwości Papieża Franciszka wprowadzi się 40 starszych mieszkańców wraz z pracującym na miejscu zespołem lekarzy.

Otwarcie Domu McGivney’a, które abp Warda określił mianem „historycznego dzieła”, jest najnowszym osiągnięciem Rycerzy w trwającym od 2014 roku projekcie niesienia pomocy chrześcijanom prześladowanym w Iraku. ♦ C O L U M B I A ♦

LUTY 2020

„DZIĘKI BOGU, JESTEŚMY SZCZĘŚLIWI” Poprzez swój Fundusz Pomocy Chrześcijańskim Uchodźcom, z którego przeznaczono ponad 25 milionów dolarów na pomoc humanitarną w tym regionie, Rycerze Kolumba pomogli archidiecezji odpowiedzieć na najbardziej palące potrzeby, m.in. dystrybucję żywności, opiekę medyczną i edukację. Po klęsce oddziałów Państwa Islamskiego na Równinie Niniwy w maju 2017 roku Zakon umożliwił odbudowywanie domów w tym regionie, m.in. przeznaczając 2 miliony dolarów na pomoc przesiedlonym mieszkańcom, aby mogli powrócić i odbudować starożytne miasto Karamles. „Gdy tylko Rycerze dostrzegali jakąś potrzebę, natychmiast reagowali” — wspomina abp Warda. „To jest miłość z miłosierną twarzą”.

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:30 AM Page 19

Soleen Sami Ibrahim karmi dziecko w nowym mieszkaniu swojej rodziny w Domu McGivney’a w irakijskim Erbilu. Soleen i jej mąş, Bara Dia Ghanaen (po lewej), zanim wprowadzili się do 140-mieszkaniowego bloku mieszkalnego zbudowanego z pomocą Rycerzy Kolumba, mieli trudności ze znalezieniem stabilnych warunków mieszkaniowych.

Otwarcie Domu McGivney’a — jak twierdzi hierarcha— pomogło archidiecezji w wypełnieniu jednego z jej największych obowiązków: przywróceniu godności najbardziej bezbronnym, przesiedlonym chrześcijanom. W 2014 roku, kiedy Erbil — stolica irackiego Kurdystanu — niespodziewanie przyjął dziesiątki tysięcy ludzi w ciągu 24 godzin, było to niemal niemoşliwe.

Nahrain nigdy nie zapomni tego, jak te koszmarne dni wpłynęły na jej rodzinę. Sądząc, şe zagroşenie jest tylko tymczasowe, wepchnęli się do kościelnego minibusu i uciekli w bezpieczne miejsce — w głąb irackiego Kurdystanu, około 80 km na wschód.

Ciocia Nahrain, pielęgniarka, nie zdołała uciec. Do czasu jej uratowania w 2017 roku była torturowana, maltretowana, zmuszana do konwersji na islam, a takşe do leczenia rannych bojowników. „To była tragedia. W Bartelli mieliśmy domy, przedsiębiorstwa, samochody i dobre şycie, a teraz zostawiliśmy to wszystko za sobą� — wspomina Nahrain. „Myśleliśmy, şe wyjeşdşamy tylko na kilka dni. Nie mieliśmy pojęcia, şe opuszczamy to miejsce na wiele lat�.

Gdy chrześcijanie zostali zmuszeni do ucieczki, ich domy zostały splądrowane i spalone, zaś ich źródła utrzymania — zniszczone.

Erbil jest stosunkowo bezpieczny, lecz moşliwości pracy są tam LUTY 2020

♌ C O L U M B I A ♌

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:30 AM Page 20

Po lewej: Moqdad Abdul Ahad Messehi i jego şona, Rana Abdul Ahad Younis, rodzice 5-letniej córki, stoją w drzwiach swojego nowego mieszkania w Domu McGivney’a. • Na górze: Nahrain Samir Shamoun wygląda z okna nowego mieszkania swojej rodziny na dzielnicę Ankawa w Erbilu. Przemoc zmusiła jej rodzinę do ucieczki z Równin Niniwy w 2014 roku. • Na następnej stronie: Najwyşszy Rycerz Carl Anderson z abpem Basharem Wardą, chaldejsko-katolickim biskupem Erbilu przed Domem McGivney’a na początku 2019 roku.

ograniczone, a koszty wynajmu często zaporowe. Z tego powodu dla wielu rodzin Dom McGivney’a stanowi ostatnią deskę ratunku.

Nowi mieszkańcy naleşą do najbiedniejszych osób w całej społeczności. Choć wielu z nich odnosiło zawodowe sukcesy przed utratą wszystkiego w 2014 roku, nowe okoliczności finansowe uniemoşliwiły im wyjazd do sąsiednich krajów w poszukiwaniu azylu, a takşe odzyskanie dawnych domów i wcześniejszego şycia.

Dla byłych mieszkańców Mosulu: Rany George (39 lat), jej męşa Jamesa Alberta (40) oraz dwójki ich małych dzieci, Dom McGivney’a stał się wytchnieniem po 16 latach niepewności i braku stabilizacji. „W 2003 roku w Mosulu zaczęły się prześladowania chrześcijan, więc przenosiliśmy się z miejsca na miejsce. To był bardzo trudny czas� — mówi James, były ochroniarz jednego z tamtejszych kościołów. „Mieszkaliśmy w Mosulu, gdy przybyło tam Państwo Islamskie. Uciekliśmy wtedy razem z innymi. Odtąd przez kolejne pięć lat şyliśmy tylko z ludzkiej şyczliwości�.

Para chaldejskich katolików po wyzwoleniu miasta wróciła tam tylko raz. Zobaczyli, şe wynajmowany przez nich dom był w ruinie.

Jego wnętrze zostało ogołocone z całego wyposaşenia i nie pozostawiono im prawie niczego. Mając niewiele moşliwości pracy w ♌ C O L U M B I A ♌

LUTY 2020

WSPIERANIE ŝYCIA RODZINNEGO Chociaş mieszkania z jedną i dwiema sypialniami w Domu McGivney’a mają dość niewielki metraş, są wykończone w wyjątkowo wysokim standardzie i częściowo umeblowane. Rodziny potrzebują zakupu tylko kilku przedmiotów takich jak sofy, stoły i inne elementy wyposaşenia, aby wykończyć mieszkanie w swoim własnym, indywidualnym stylu. „Jest wspaniale. Czujemy się, jakbyśmy mieszkali poza Irakiem, gdzieś w Europie, poniewaş wszystkie systemy i usługi działają� — mówi Rana Abdul Ahad Younis, 37-letnia trenerka koszykówki.

Wraz z męşem, 38-letnim pisarzem Moqdadem Abdulem Ahadem Messehim, mają 5-letnią córkę. Moqdad twierdzi, şe ich mieszkanie jest „idealne na tę chwilę�, dodając z uśmiechem, şe być moşe będą potrzebować więcej miejsca w przyszłości, jeśli zostaną obdarowani większą liczbą dzieci.

Moqdad uciekł ze swojego rodzinnego Mosulu w 2005 roku, po tym jak rozpoczęta dwa lata wcześniej inwazja USA na Irak zapoczątkowała okres przemocy na tle religijnym. Próbował urządzić sobie şycie w Syrii i Turcji, ale trudności skłoniły go do powrotu do ojczyzny w 2011 roku. Pobrali się z Raną w 2013 roku i od

Erbilu, często głodowali, aby móc opłacić miesięczny czynsz. Przeprowadzka do bezczynszowego mieszkania w Domu McGivney’a usunęła zatem wielkie źródło zmartwień. „To nasze pierwsze dni w tym miejscu, ale jak na razie jest dobrze� — mówi Rana. „Jesteśmy szczęśliwi, Bogu niech będą dzięki�.

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:30 AM Page 21

tamtego czasu wynajmowali kolejne nędzne lokale, cierpiąc z powodu złej jakości podstawowych mediów oraz nieprzewidywalnych właścicieli. „Codzienne şycie nareszcie stało się łatwiejsze� — mówi Rana. „Chcę powiedzieć wielkie dziękuję Rycerzom Kolumba�.

W podobnej sytuacji Bara Dia Ghanaen i Soleen Sami Ibrahim (oboje 30 lat) starali się znaleźć w Erbilu przyzwoite mieszkanie dla siebie i swojej 8-miesięcznej córki Patricii. Bara uciekł przed prześladowaniami w Bagdadzie w 2010 roku. Razem z Soleen są małşeństwem od półtora roku. „W naszym ostatnim mieszkaniu właściciel mieszkał nad nami i miał pretensje, gdy tylko dziecko płakało� — wspomina Soleen, nauczycielka wychowania fizycznego. „Nie mieliśmy tam şadnej prywatności ani osobistej przestrzeni. Tutaj jesteśmy zupełnie bezpieczni. Wiemy, şe nikt nas stąd nagle nie wyrzuci ani nie podniesie nam czynszu�.

Abp Warda mówi, şe stabilność wynikająca z pięcioletniej gwarancji bezczynszowego mieszkania jest dla nowoşeńców z Iraku kluczową kwestią. „Budowanie rodziny jest waşne, jednak niektórzy młodzi ludzie odkładają decyzję o posiadaniu dzieci na później z powodów ekonomicznych� — mówi. „Rozwiązanie tego problemu jest obowiązkiem Kościoła�.

Na bardziej fundamentalnym poziomie, według abpa Wardy

projekty takie jak Dom McGivney’a pomogły równieş zatrzymać w Iraku malejącą społeczność chrześcijan. Przed rokiem 2003 w Iraku şyło około 1,5 miliona chrześcijan. Obecnie szacuje się, şe liczba ta wynosi mniej niş 200 tysięcy, poniewaş tysiące rodzin znalazło azyl za granicą. „Spośród 13 tysięcy rodzin, którymi zaczynaliśmy się opiekować, 8 tysięcy powróciło do Niniwy, a 2,5 pozostało w Erbilu� — twierdzi arcybiskup. „Nie moşemy wpływać na podejmowane przez ludzi decyzje o wyjeździe z kraju, ale moşemy im dać moşliwość wyboru — dowodzi tego liczba chrześcijan, których dzięki temu wsparciu udało się zatrzymać w Iraku�.

Jeszcze pięć lat temu w Ankawie — dzielnicy na przedmieściach Erbilu — siostry ze Zgromadzenia Córek Maryi musiały rozstawiać krzesła przed swoją niewielką kaplicą, aby pomieścić setki wysiedlonych, którzy przybywali do nich na mszę św.

Dziś dawne nieuşytki zmieniają się w nowoczesną dzielnicę chrześcijan. Dom McGivney’a stoi w samym sercu tej nowej wspólnoty, o rzut kamieniem od niedawno ukończonego kościoła pw. św. Piotra i Pawła. Dzięki niemu niektórzy od dawna cierpiący w Iraku chrześcijanie, mogą wreszcie wyobrazić sobie swoją przyszłość w tym kraju.♌ TOM WESTCOTT jest brytyjskim dziennikarzem-freelancerem.

Pracuje na Bliskim Wschodzie.

LUTY 2020

♌ C O L U M B I A ♌

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:30 AM Page 22

„Święty na nasze

czasy” Rodzice Kendricka Castillo opowiadają wiernym Ukraińskiego Kościoła Grekokatolickiego o bohaterskim życiu swojego syna Andrew Fowler

a

bp Borys Gudziak był tak zainspirowany świadectwem rodziców 18-letniego bohatera Kendricka castillo podczas zeszłorocznej najwyższej Konwencji, że niedawno nazwał nastolatka „świętym na nasze czasy”. abp Gudziak, od czerwca 2019 roku metropolita bizantyjsko-ukraińskiej archieparchii Filadelfii, zaprosił rodziców Kendricka, Johna i Marię castillo, by 8 grudnia opowiedzieli swoją historię w Katedrze pw. niepokalanego Poczęcia. „Oddał swoje życie za przyjaciół swoich. nie ma większej miłości” — powiedział arcybiskup. „My chrześcijanie jesteśmy do tego powołani — by oddać nasze życie za innych”.

Kendrick zginął w maju zeszłego roku, kiedy to rzucił się na napastnika w swojej szkole na przedmieściach Denver. Rycerzem Kolumba został pośmiertnie. Jego rodzice otrzymali nagrodę caritas, drugie najważniejsze wyróżnienie przyznawane przez zakon, podczas 137. najwyższej Konwencji w Minneapolis w sierpniu ubiegłego roku. abp Gudziak przedstawił rodzinę castillo zgromadzeniu soborowemu archieparchii z udziałem duchowieństwa, zakonników i świeckich Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-ukraińskiego. Obecny był również arcybiskup większy Kijowsko-Halicki, Światosław szewczuk, zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Grekokatolickiego na całym świecie i Rycerz Kolumba.

John castillo powiedział o swoim synu, że był „katalizatorem miłości”, który rozumiał znaczenie wspólnoty i bliskich relacji z rodziną i przyjaciółmi. Dodał, że oddanie Bogu było dla Kendricka „numerem jeden”.

Razem ze swoim tatą, Rycerzem rady 4844 w południowo-zachodnim Denver, Kendrick często pełnił rolę wolontariusza podczas wydarzeń organizowanych przez Rycerzy Kolumba. Planował zostać Rycerzem wkrótce po ukończeniu szkoły średniej. ♦ C O L U M B I A ♦

LUTY 2020

„Kendrick robił wszystko, co tylko mógł — nic nie było ważniejsze od niesienia pomocy komuś innemu” — powiedział John castillo. „Robił to, co my wszyscy powinniśmy robić w naszej wierze. Gromadzimy się tu jako wspólnota, by odbyć lekcję miłości, ale gdy stąd wyjdziemy, nigdy nie możemy przestać.

Kendrick to pojął”. na zakończenie świadectwa abp Gudziak poprowadził bizantyjską modlitwę za zmarłych „wieczna pamięć”.

Rodzina castillo po raz pierwszy została zaproszona przez diecezję, aby opowiedzieć o życiu Kendricka. John castillo ma nadzieję, że opowieść o jego synu pomoże tym, którzy czują się zagubieni w dzisiejszym świecie, a zwłaszcza młodym mężczyznom. „Jeśli Kendrick może być światłem, które pokaże ludziom drogę w ciemności, uświadomi im, że jest nadzieja i pokaże jak żyć w inny sposób, zaangażować się, dotrzeć do zmarginalizowanych (…), to myślę, że to jest coś dobrego” — powiedział John castillo. „Potrzebujemy kogoś takiego, a on właśnie taki był”.♦ anDRew FOwLeR jest twórcą treści w Departamencie Komunikacji Rycerzy Kolumba.

Zgodnie z ruchem wskazówek zegara od góry: Abp Borys Gudziak, metropolita Archieparchii Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego w Filadelfii, przedstawia zgromadzonym rodzinę Castillo 8 grudnia w Katedrze pw. Niepokalanego Poczęcia. Towarzyszy mu Arcybiskup Większy Kijowsko-Halicki Światosław Szewczuk. • John i Maria Castillo rozmawiają z abpem Gudziakiem po wygłoszeniu przez Johna świadectwa o ich synu. • John i Kendrick pomagają w kuchni podczas śniadania zorganizowanego przez radę 4844 w południowo-zachodnim Denver.

# # # !"# ! !# " !# " # " # #

# ! # " " #

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:31 AM Page 23

LUTY 2020

♌ C O L U M B I A ♌

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:31 AM Page 24

Najwyższy czas Delegaci Stanowi dzielą się doświadczeniem pracy nad rozwojem Zakonu w kontekście wymagającej kultury współczesnego świata

K

ościół katolicki w Ameryce Północnej mierzy się z kryzysem. Liczba chrztów św., małżeństw sakramentalnych i skala uczestnictwa w niedzielnej mszy św. znacznie spadły w ostatnich dziesięcioleciach. Nigdy dotąd misja Rycerzy Kolumba, jaką jest umacnianie rodzin i budowanie Kościoła nie była bardziej istotna. „Rycerze Kolumba sprostają temu wyzwaniu. Podejmiemy tę właściwą i niezastąpioną rolę” — powiedział Najwyższy Rycerz Carl Anderson w listopadzie, zwracając się do Delegatów Stanowych podczas spotkania półrocznego. „Musimy na nowo stać się Kościołem, który ewangelizuje – Kościołem, który ewangelizuje dzieci i rodziny, jednocześnie wychodząc ku tym, którzy wciąż jeszcze nie poznali Chrystusa”.

Ostatnie inicjatywy Rycerzy Kolumba, począwszy od przyjmowania i angażowania nowych członków, pozwalają dać narzędzia tej ewangelizacyjnej misji. Dziś, dzięki możliwości zgłaszania swojej chęci przystąpienia do Rycerzy przez Internet, łatwiej jest zapraszać nowych mężczyzn. Z kolei nowa, ogłoszona na spotkaniu półrocznym,

♦ C O L U M B I A ♦

LUTY 2020

wspólna ceremonia Miłosierdzia, Jedności i Braterstwa, także czyni członkostwo bardziej dostępnym. Model programowy Wiara przez Uczynki koncentruje działania Rycerzy na czterech najważniejszych kategoriach, jakimi są: Wiara, Rodzina, Społeczność i Życie, a także czytelnie wskazuje drogę do zaangażowania się, rozwoju wiary i praktykowania uczynków miłosierdzia. „Musimy znaleźć nowe sposoby, aby przyprowadzić mężczyzn, których potrzebujemy — i którzy nas potrzebują — do naszego Zakonu” — powiedział Najwyższy Rycerz. „Nie możemy stchórzyć wobec otaczającego nas kryzysu. Musimy stawić mu czoła, polegając mocno na naszej wierze oraz na sobie nawzajem”.

Delegaci Stanowi wzięli sobie do serca to przesłanie. Oddani modlitwie i służbie niestrudzenie działają, by z pomocą Rad Stanowych rozwijać Zakon i służyć Kościołowi w swoich jurysdykcjach.

Dziennikarze Columbii rozmawiali z Delegatami Stanowymi, którzy opowiedzieli, w jaki sposób przekształcają wyzwania w szanse realizowania wiary przez uczynki.

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:31 AM Page 25

Delegat Stanowy Dale Hofer z Kolumbii Brytyjskiej i Jukonu Wstąpił do Rycerzy Kolumba w 2005 roku. Jest członkiem rady 12202 im. św. Teresy w Coldstream w Kolumbii Brytyjskiej. Obecnie na emeryturze, wcześniej zajmował się technologiami informatycznymi i był właścicielem sklepu z asortymentem dla winiarzy.

Wraz z ĹźonÄ… Dianne majÄ… troje dzieci.

Dlaczego jestem Rycerzem: To, şe zostałem Rycerzem Kolumba, całkowicie zmieniło moje şycie. Wcześniej poza chodzeniem do kościoła w niedzielę nigdy się nie modliłem, a teraz modlę się codziennie. W sporej części ma to związek z ludźmi, którymi się otaczam.

Klucze do rozwoju członkostwa: Są nimi relacje oparte na zaufaniu i cięşka praca, przy jednoczesnej dobrej zabawie. Codziennie

dzwonię do Wielkiego Rycerza, Delegata Rejonowego lub członka Rady Stanowej, aby budować relacje w naszej jurysdykcji. Rejony i rady chcą pracować cięşej, gdy znajdują tam takie relacje.

Nowe inicjatywy: Lubię nazywać sobie nowy model programowy „Wiara i rodzina przez Uczynki�. Dzięki wielu nowym programom moşemy łatwiej promować zaangaşowanie rodziny.

Za kaşdym razem, kiedy uşywamy słowa „rodzina�, prezentując Zakon, czuję, şe otwieramy świat Rycerzy Kolumba. Młodszym rodzinom szczególnie podoba się aspekt związany z wiarą. Nie chcą przyłączać się do Rycerzy tylko po to, aby podrzucać naleśniki – chcą modlitwy i wspólnoty.

Odnieśliśmy takşe spory sukces dzięki członkom, którzy zgłosili się do nas przez Internet. Z tej moşliwości najbardziej skorzystali mieszkańcy bardziej oddalonych miejsc. Kluczem do zaproszenia nowych członków było działanie podejmowane juş po ogólnej akcji promowania członkostwa.

Odpowiedź na wyzwania: Zaakceptowanie niektórych zmian wprowadzonych w ostatnim czasie było wyzwaniem, szczególnie dla niektórych starszych członków. Ludzka natura opiera się zmianom. Na szczęście Radzie Stanowej te zmiany bardzo się spodobały i pracujemy nad ich promowaniem w naszej jurysdykcji. Okazały się być dobre dla Zakonu.

Kolejnym wyzwaniem w Kolumbii Brytyjskiej i Jukonie jest fizyczny obszar naszej jurysdykcji. Duşo podróşujemy. Komunikujemy się takşe z Braćmi Rycerzami, nagrywając wideo kaşdego miesiąca. Dzięki takim filmom wiadomości stały się bardziej osobiste i angaşujące.

Rada dla Braci Rycerzy: Buduj relacje i myśl nieszablonowo.

Czasem najlepiej jest nic nie zmieniać, ale z reguły szukam lepszych środków do celu. Zmiana moşe przynieść wyzwania, ale moşe teş dać ekscytację, poczucie oczekiwania i nowe moşliwości. Moim mottem jest: „ŝyj, śmiej się i bądź szczęśliwy, wykonując dzieło Boşe�.

Delegat Stanowy Tomasz Wawrzkowicz z Polski Został Rycerzem w 2011 roku. Naleşy do rady 15268 im. św. Królowej Jadwigi w Rzeszowie. Zawodowo od lat zarządza podmiotami gospodarczymi. Wraz z şoną Barbarą mają troje dzieci — córkę i dwóch synów.

Dlaczego jestem Rycerzem: Rycerstwo pozwala mi realizować się jako męşczyzna w Kościele. Na kaşdym etapie zaangaşowania we wspólnotę Braci mam swój zakres obowiązków, ponoszę odpowiedzialność za swoją grupę i za swój rozwój duchowy, który jest moşliwy dzięki stałej formacji i duchowemu wsparciu naszych kapelanów oraz dzięki wspólnej modlitwie róşańcowej.

Klucze do rozwoju członkostwa: Kluczem jest docieranie do nowych parafii. Jest to moşliwe, poniewaş w Polsce nie jesteśmy juş anonimowi. Myślę, şe rozpoznawalność zyskujemy dzięki współpracy z Konferencją Episkopatu Polski, a takşe dzięki akcjom LUTY 2020

♌ C O L U M B I A ♌

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:31 AM Page 26

o charakterze ogĂłlnopolskim (jak Orszaki Trzech KrĂłli) oraz lokalnym, gdzie trzeba pomĂłc konkretnym osobom lub instytucjom.

We wszystkich tych sytuacjach Rycerze Kolumba mają szansę nie tylko spełnić swoją misję, ale równieş zainspirować kolejnych męşczyzn do tego, by zostali Rycerzami.

Nowe inicjatywy: Cieszy mnie bardzo nasz nowy model programowy Wiara przez Uczynki, który akcentuje wiele sfer niezwykle istotnych dla skutecznej działalności Rycerzy Kolumba — rodzina, rozwój duchowy, troska o şycie poczęte i prześladowanych chrześcijan, odpowiadanie na lokalne — często ciche, niemal niesłyszalne — problemy innych członków naszej społeczności. Dzięki tym nowym wskazówkom Rycerze mogą jeszcze właściwiej realizować swój charyzmat i rozwijać swój potencjał na całym świecie.

Odpowiedź na wyzwania: Wyzwaniem dla męşczyzny jest podjęcie przez niego odpowiedzialności za Kościół. Dziś Kościół

potrzebuje pomocy świeckich, a męşczyzna jest kimś, kto chce działać. Na początku jest mu trudno wyjść z inicjatywą, ale gdy widzi w akcji innych męşczyzn, takich jak on, jest mu łatwiej.

Dlatego waşna jest takşe otwartość księşy proboszczów na działanie świeckich.

Wyzwaniem jest równieş dotarcie z naszą propozycją do młodych męşczyzn. W takiej sytuacji najwaşniejsza jest zachęta i wsparcie najblişszych oraz przykład dobrze uformowanych męşczyzn, którzy działają we wspólnocie, by pomagać słabszym — to szczególnie mocno do nich przemawia.

Rada dla Braci Rycerzy: Pamiętajcie o wierności Kościołowi, o lojalności i solidarności z naszymi hierarchami i duszpasterzami.

Dla Rycerza Kolumba najwyşszym honorem jest stanąć w obronie Kościoła i być przygotowanym do obrony wiary. Połączeni tym ideałem moşemy trwać we wspólnocie, która będzie powodem do radości i dumy dla nas samych i całego Kościoła.

Delegat Stanowy Mark Jago z Pensylwanii

Dlaczego jestem Rycerzem: Pewien wojskowy oficer zaprosił mnie do rycerstwa, kiedy stacjonowałem w Fort Bragg. Wtedy nie wiedziałem nic na temat Rycerzy, ale byłem ciekawy i chciałem dowiedzieć się więcej. Zaangaşowałem się, a później zacząłem pełnić przywódcze role.

Klucze do rozwoju członkostwa: Pierwszym krokiem jest wybranie dobrych ludzi, którzy będą słuşyć w Twoim zespole ds. członkostwa, a kluczem do ich sukcesu jest dobra komunikacja.

Mam codzienny kontakt ze swoim doskonałym Dyrektorem ds.

Członkostwa. Cały nasz zespół co miesiąc odbywa telekonferencje, aby porozmawiać o celach i strategii.

Aby dalej promować rozwój członkowski, uczęszczam na ceremonie przyjęć i odwiedzam rady działające w całym stanie, aby wręczać im Nagrody Najwybitniejszej Rady. Nigdy nie tracę okazji do tego, by wyjaśnić, dlaczego zapraszanie nowych członków ma kluczowe znaczenie w şyciu Zakonu i Kościoła.

Nowe inicjatywy: Nowe inicjatywy w kategoriach programowych Wiara i Rodzina zmieniły bardzo duşo. Przypominają nam, şe wszystko, co robimy jako Rycerze, ma swoje korzenie w wierze katolickiej. Ludzie nie postrzegają juş Rycerzy jako kolejnej organizacji usługowej, ale jako świeckich przywódców pomagających budować Domowy Kościół.

Moşliwość zgłaszania chęci przystąpienia do Zakonu przez Internet okazała się niezwykle skutecznym narzędziem zapraszania nowych członków, zwłaszcza młodszych męşczyzn. Rada Najwyşsza wykonuje świetną robotę, pokazując, co znaczy być Rycerzem.

Odpowiedź na wyzwania: Najwyşszy Rycerz Carl Anderson wygłosił przemówienie na półrocznym spotkaniu Delegatów ♌ C O L U M B I A ♌

LUTY 2020

Rejonowych w Pensylwanii, gdzie kryzys związany z wykorzystywaniem seksualnym małoletnich mocno uderzył w Kościół. Podkreślił powaşną sytuację, w której znajduje się wspólnota Kościoła i potrzebę ewangelizacji. Głównym sposobem, dzięki któremu moşemy ewangelizować, jest przykład niesiony poprzez realizację naszego modelu programowego Wiara przez Uczynki.

Musimy takşe stale zapraszać młodszych męşczyzn, aby kontynuowali nasze dzieło miłosierdzia i słuşby, udzielając wsparcia nowym członkom i wspólnie mogli poprowadzić przyszłe pokolenia Rycerzy.

Rada dla Braci Rycerzy: Zaufajcie Bogu, a takşe dajcie się kierować Duchowi Świętemu i przykładowi ks. McGivney’a.

Przywódcy muszą teş mieć odwagę i być otwarci na nowe pomysły i podejście do problemów. Wyznacz jasne cele i wskazówki, a później trzymaj się z boku. Ale przede wszystkim, niech wszystkie Twoje działania będą motywowane miłością.♌

Wstąpił do Zakonu 37 lat temu i naleşy do rady 4057 im. św.

Patryka w Carlisle. Po zakończeniu wojskowej słuşby spadochroniarza (m.in. w czasie operacji Pustynna Burza) pracował dla rządu federalnego i stanowego, a następnie jako lokalny agent Rycerzy Kolumba. Wraz z şoną Janis mają trzy córki i ośmioro wnuków.

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:31 AM Page 27

WYZWANIE NAJWYĹźSZEGO KAPELANA

Rycerze ruszają z pomocą po trzęsieniu ziemi w Portoryko RYCERZE Z PORTORYKO ruszyli do dzieła natychmiast po serii trzęsień ziemi, które na przełomie grudnia i stycznia pozbawiły tysiące ludzi dachu nad głową. W ciągu kilku dni, członkowie rady zapewnili tymczasowe schronienie, ciepłe posiłki oraz inne artykuły pierwszej potrzeby najbardziej poszkodowanym przez wstrząsy sejsmicznie wspólnotom lokalnym.

Delegat Stanowy JosÊ Vazquez Padilla i agent generalny JosÊ Lebrón-Sanabria we współpracy z Diecezją Ponce pomogli koordynować lokalne działania. Rada Najwyşsza przekazała 30 tysięcy dolarów na błyskawiczną pomoc świadczoną przez Rycerzy, a takşe dostawę namiotów, latarek i generatorów prądu.

Seria trzęsień ziemi i wstrząsów wtórnych rozpoczęła się 28 grudnia i spowodowała śmierć jednej osoby oraz szkody o wartości ponad 100 milionów dolarów, w znacznej części powstałe na południowo-zachodnim wybrzeşu wyspy. Spośród 5200 Rycerzy z Portoryko, piętnastu członków straciło domy, a ośmiu zostało rannych.

Wstrząsy sprawiły, şe wiele budynków stwarza niebezpieczeństwo i nie nadaje się do zamieszkania. Według ks. Segismundo Cintróna, kapelana Rycerzy z parafii San Antonio Abad w Guånica, około 20 tysięcy mieszkańców miasta zostało zmuszonych do şycia i spania poza domem. Na jego prośbę Delegat Stanowy Vazquez Padilla i miejscowi Rycerze dostarczyli 20 elementów do konstrukcji zadaszeń, aby zbudować schronienie przed kościołem.

Dostarczyli je równieş do parafii La Inmaculada Concepción w pobliskiej Guayanilli. 12 stycznia ks. Melvin Díaz Aponte odprawił mszę św. pod zadaszeniem postawionym w poblişu gruzowiska, które kiedyś było zewnętrzną ścianą 180letniej świątyni.

Tego samego dnia dziesiÄ…tki Rycerzy wraz z rodzinami

Delegat Stanowy JosÊ Vazquez Padilla z agentem generalnym JosÊ Lebrónem Sanabrią niosą zadaszenie, które zostanie uşyte podczas mszy św. w parafii La Inmaculada Concepción w Guayanilla w Portoryko, 12 stycznia. przygotowali gorący posiłek i zanieśli kartony z butelkami z wodą pozbawionym domu mieszkańcom Guayanilli. Jednym z waşniejszych przystanków na tej trasie był klasztor sióstr dominikanek, w którym mieszka 25 starszych sióstr: osiem z nich jest przykutych do łóşka, a pozostałe potrzebują chodzików, by móc się poruszać. Lebrón-Sanabria we współpracy z diecezją podjął się ulokowania sióstr w bezpieczniejszych dzielnicach Ponce.

Lebrón-Sanabria powiedział, şe wraz z Braćmi Rycerzami był witany z otwartymi ramionami przez ofiary trzęsień ziemi, zwłaszcza przez miejscowych księşy i osoby konsekrowane. „Mam do zaoferowania mojej społeczności cenne narzędzie.

Są nim Rycerze Kolumba� — powiedział.♌

Rycerze aspiranci i kadeci trwają w jedności Najwyşszy Rycerz Carl Anderson, Zastępca Najwyşszego Rycerza Patrick Kelly i Najwyşszy Sekretarz Michael O’Connor wraz z Rycerzami-studentami z Akademii Marynarki Wojennej i Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych w czasie 120. międzyuczelnianego meczu futbolowego rozegranego 14 grudnia w Filadelfii. Zastępca Najwyşszego Rycerza Patrick Kelly — były kapitan marynarki wojennej i aspirant — cieszył się ze zwycięstwa w dorocznej rywalizacji. Aspiranci marynarki pokonali wojskowych kadetów 31–7.

LUTY 2020

♌ C O L U M B I A ♌

FEB 20 P 2_24.qxp_Mar E 12 2/24/20 11:31 AM Page 28

U T R Z y M U J M y w I A R Ä™ Ĺź y wÄ…

„JeZUS wZywA NAS DO PełNI MIłOśCI I şyCIA�

Całkiem niedawno przyjaciel zadał mi powaşne pytanie: „Jakie było Twoje najgłębsze spotkanie z Boşym miłosierdziem?�. Miałem gotową odpowiedź, a nawet konkretną datę: 24 października 2010 roku.

Gdy tamtego dnia szedłem do konfesjonału w kościele pw. św. Marii Magdaleny w St. Louis, nie spodziewałem się şadnej dramaturgii. A jednak doświadczyłem tam głębi Miłosierdzia Boşego, która odmieniła wszystko.

Osobista świętość księdza, który wysłuchał mojej spowiedzi św., obudziła w mojej duszy pragnienie, aby oddać wszystko Jezusowi. Jakşe mógłbym postąpić inaczej? Jezus wzywa nas do pełni miłości i şycia, a poprzez tamto spotkanie zaprosił mnie do kapłaństwa. Postawiłem wszystko na jedną kartę.

Później dowiedziałem się, şe 24 października wypada święto św. Antoniego Marii Klareta – nie jest to powszechnie znany święty, ale modlitwa na początku mszy św. tego dnia okazała się adekwatna: „Daj, abyśmy za jego wstawiennictwem (...) mogli gorliwie oddać się posłudze zdobywania naszych braci i sióstr dla Chrystusa�.

Tamtego dnia w konfesjonale, kapłan „zdobył mnie dla Chrystusa�. Przez moje kapłaństwo Jezus chce, abym i ja zdobywał dla niego dusze.

JONATHAN R. RUZICKA Kleryk, Archidiecezja St. Louis Rada 16869 im. ks. Kapauna