DE HOOP SA ME N O P WEG NA AR EEN NI EUW L EVEN
MAGAZINE
IN DEZE EDITIE
Werkervaring bij De Hoop Welkom op de Dag van Hoop Als je kind angstaanvallen heeft
46STE JAARGANG NR 2 • 2021
HET VERHAAL VAN SHARLON
“Ik dempte mijn problemen”
H
“God kwam naar me toe, om te zeggen dat de strijd vervuld was.” Leroy | pagina 8
DE HOOP MAGAZINE
2
VOORWOORD
JOZUA, MOZES, MARTHA, PAULUS
Naast het werken, bidden we met elkaar. Dagelijks, wekelijks, gepland en ongepland. Zonder gebed is ons werk krachteloos. Dan is het alleen de mens die hard werkt, zonder het bijzondere van God te verwachten. En dat bijzondere hebben we zo hard nodig. Voor echte verandering in het leven van mensen. Voor geloofsgroei voor een persoon of situatie. Ook ik kan alleen op die manier mijn werk doen. Want soms voel ik mij een Jozua, die samen met Kaleb de reuzen heeft ontmoet en desondanks wil blijven geloven dat God voor ons uitgaat. Soms voel ik me een Mozes die niet alleen kan bidden voor de strijd, maar medebidders nodig heeft om de handen omhoog te houden. Soms voel ik me een Martha die hard werkt en ziet dat het beste deel te vinden is bij de voeten van Jezus. En soms voel ik mij een Paulus: hij vraagt vrijmoedig om gebed, maar blijft zelf ook danken en bidden voor de medegelovigen. We danken onze God voor u, omdat u zo trouw aan ons verbonden bent. U geeft, bidt, komt in actie, we kunnen op u rekenen. En we bidden ook voor u, dat God u datgene geeft om vol te houden in alle omstandigheden. Wilt u/willen jullie met ons mee blijven bidden? We hebben dagelijks het wonderlijk ingrijpen van God nodig. In de levens van de cliënten die ons zijn toevertrouwd, omdat alleen Hij diep herstel kan brengen. In de levens van ons als werkers binnen De Hoop, omdat ook wij beproefd worden in ons geloof. In het werk van De Hoop, omdat wijsheid en middelen nodig blijven om te bouwen aan een toekomstbestendige plek voor mensen in nood. We geloven met u in de God die zelfs de zee liet splijten om uitkomst te bieden. Voor Hem is niets onmogelijk. In Christus verbonden, Jaap de Gruijter, Voorzitter Raad van Bestuur
DE HOOP MAGAZINE
Jaap de Gruijter Voorzitter Raad van Bestuur bij De Hoop ggz.
In het werk van De Hoop blijven we ervan doordrongen dat bidden en werken altijd samengaan. We hebben hardwerkende collega’s, die er met deskundigheid en passie zijn voor de mensen die bij ons aankloppen. Ze bieden hulp, soms bij kleine stapjes in het dagelijks leven, of juist bij ingrijpende, complexe behandeling.
3
INHOUD
08
DE HOOP MAGAZINE
46STE JAARGANG NR 2 • 2021
DE HOOP Magazine is het magazine van Vrienden van De Hoop, met bijzondere verhalen van cliënten en alles wat er gebeurt in en om De Hoop en verbonden stichtingen.
22
HIGHLIGHTS & INTERVIEWS
08 14 16 18 21 22
“Ik gunde mezelf geen rust”
06
NIEUWS & AGENDA In het kort
Op naar een betaalde baan
13
COLUMN Nieuw perspectief
Mijn mooiste plek
“Hier ervoer ik verbondenheid met andere mensen”
20 BEDANKT! “De vrouwen voelden zich echt gezien”
11/9: Welkom op de Dag van Hoop
26
Wat je wilt weten over je aanmelden bij De Hoop
27 ZAKENVRIEND Daktec
Het verhaal van Leroy
Steven en Helena doen werkervaring op
Coronaproof sporten, ontmoeten en lofprijzen
Met welke klachten kun je je aanmelden bij De Hoop?
“Als iemand vroeger iets verkeerds zei, sloeg ik gelijk”
Heidi en Sharlon over het Inloophuis in Dordrecht DE HOOP MAGAZINE
4
28
KORT & COLUMNS
“Overvallen door een lawine van angst”
Hoe ga ik om met angst- en paniek(aanvallen) bij kinderen en jongeren?
30
IN BEELD “Ik voelde de liefde en vrede van God”
DE DAG VAN Dingena Hettema
31 MEDITATIE Help, wat moet ik DOEN? 32
ITEM VAN BETEKENIS Witte mensfiguren
INHOUD
14
“God komt bij mij op de eerste plek.”
18
COLOFON De HOOP Magazine is een uitgave van Stichting Vrienden van De Hoop. Vrienden van De Hoop is in het bezit van het CBFkeurmerk en door de Belastingdienst erkend als ANBI. Giften kunnen worden overgemaakt op rekeningnummer NL06.INGB.00.00.38.38.38. Telefoon: 078 611 1355 E-mail: info@vriendenvandehoop.nl
16
Redactie Evelyn van der Ark Elize den Bleker Hilleen Droogendijk Evelien Fokkema Marianne van der Poel Els van Weijen Fennegien Wietses Fotografie Ineke Linssen en anderen. Drukwerk De Hoop Drukkerij, Dordrecht
26
Aansprakelijkheid Redactie en uitgever zijn niet aansprakelijk voor uitspraken van (ex-)cliënten. Aanmelden magazine Via: vriendenvandehoop.nl/blijfopdehoogte
DE HOOP MAGAZINE
Concept, ontwerp & realisatie BladenMakers, Nijkerk
5
NIEUWS
IN HET
Hulp aan jongeren via Hoop Online
Speel met jouw jeugdvereniging Afkicken!
Onze online polikliniek Hoop Online bestond 16 maart jl. één jaar. We hebben juist in het coronajaar veel mensen met psychische problemen of verslavingsproblemen online kunnen helpen.
Hoe het is om verslaafd te zijn kunnen we ons maar moeilijk voorstellen. Toch? Of eigenlijk wel? Want zijn we niet allemaal gewend aan bepaalde voedingsmiddelen of gewoontes? Met het spel ‘Afkicken’ ga je samen met een groep jongeren ervaren hoe verslaafd we soms zijn. Ook in coronatijd kun je deze challenge goed uitvoeren.
Ook jongeren vanaf 12 jaar kunnen bij ons terecht. Zij zijn – nog meer dan voorheen – gewend geraakt om online contact te hebben. Voor hen is de drempel niet zo hoog om zo in gesprek te gaan en hulp te zoeken. Ons team van professionals, zoals een orthopedagoog, psycholoog en verslavingsarts, kan veel jongeren ook op deze wijze goed behandelen en hen helpen om weer sterker in het leven te staan.
DE HOOP MAGAZINE
6
KORT
Benieuwd of deze vorm van hulp past bij jouw situatie? Mail je vraag naar hooponline@ dehoop.org en we zoeken contact om de mogelijkheden te bespreken.
Voor dit spel heb je een groep jongeren nodig (bijvoorbeeld van de club of jeugdvereniging van je kerk), twee spelcaptains en vijf of meer enveloppen. Op de site inactievoordehoop. nl print je downloads uit en dan kan het spel beginnen. Ieder team krijgt een andere challenge. Voor jullie ‘heldhaftige’ afkickpoging zamelen jullie sponsorgeld in voor De Hoop. Durven jullie het aan? En wie zamelt het meeste geld in? Kijk voor alle informatie en benodigdheden op inactievoordehoop.nl/ spel-afkicken
Polikliniek Eindhoven geopend Op 7 juni opende onze polikliniek in Eindhoven. Naast poliklinische hulp aan volwassenen wordt er ook ambulante woonbegeleiding aangeboden. In 2022 wordt het aanbod uitgebreid met een Huis van Hoop. “We zijn al een aantal maanden bezig met de voorbereidingen om de polikliniek aan de Grand Combin te openen,” vertelt Maarten Ouweneel, manager van locatie Eindhoven. “Ons aanbod is breed en aanvullend op het huidige aanbod in Eindhoven.’’ Op de polikliniek werkt een team van specialisten samen om passende zorg te bieden. Het team bestaat uit een psychiater, GZ-psycholoog en een basis-psycholoog. Volwassenen kunnen terecht met zowel lichte (Basis ggz) als zwaardere (Specialistische ggz) zorg bij psychische klachten en bij verslaving. Daarnaast start onze woonbegeleider met ambulante begeleiding bij cliënten thuis.
AGENDA
H
AGENDA TWEEDUIZEND-EEN-EN-TWINTIG
LADIESRUN GRONINGEN
3/7
3 juli Vrouwen lopen voor Vrouwen Ladiesrun Groningen Op 3 juli hoopt Vrouwen lopen voor Vrouwen de eerste Ladiesrun van dit jaar te houden. De locatie is Groningen. Ren je mee en help je kwetsbare vrouwen? In het najaar volgt er nog een Ladiesrun in Dordrecht. Meer weten en aanmelden? Kijk op vrouwenlopenvoorvrouwen.nl
Dag van Hoop.
DAG VAN HOOP
11/9 Cycle for Hope 200 km Challenge
Met de opbrengst van Cycle for Hope worden projecten van De Hoop mogelijk gemaakt waarvoor geen subsidie is. Je laat je namelijk sponsoren voor je inzet. Durf je ook die uitdaging aan? Wacht dan niet langer! Aanmelden kan via cycleforhope.nl. We zien ernaar uit je te ontmoeten op 18 september!
CYCLE FOR HOPE RONDJE NEDERLAND
16/9
16 t/m 18 september Cycle for Hope Rondje Nederland Vanaf donderdag 16 t/m zaterdag 18 september gaan de fietsers van Rondje Nederland weer in estafette in 48 uur heel Nederland door. Kijk mee met hun enorme uitdaging via de live-uitzendingen. Die zijn te volgen via cycleforhope.nl
CYCLE FOR HOPE 200 KM CHALLENGE
18/9
18 september Cycle for Hope 200 km Challenge De uitdaging aangaan van 200 km fietsen, individueel of in teamverband. Dat kan op 18 september. Verleg je grenzen en meld je aan via cycleforhope.nl/fiets-mee/200-km-challenge. Een deelnemer sponsoren kan natuurlijk ook!
DE HOOP MAGAZINE
Ben je een fietser die wel van een échte uitdaging houdt? Op 18 september organiseert Cycle for Hope de 200 km Challenge. Onderweg ga je iedere uitdaging aan die je tegenkomt: het weer en jezelf. Vorig jaar was het noodweer aan het begin van de tocht, maar dat hield de deelnemers niet tegen. Jou ook niet?
11 september Dag van Hoop Vorig jaar was een Week van Hoop of Dag van Hoop vanwege de pandemie niet mogelijk. Dit jaar kunnen we gelukkig weer een Dag van Hoop plannen. Kom naar Dordrecht voor een rondleiding door Dorp De Hoop. Er is lofprijs en aanbidding met Gerald Troost en Jannica van Barneveld. Nelinda Troost spreekt deze dag.
7
INTERVIEW
“Ik gunde mezelf geen rust” DE HOOP MAGAZINE
8
“IK KWAM TOT DE CONCLUSIE DAT IK NIET DOOD WILDE. IK VOND DAT ENG. WANT HOEWEL IK PRAKTISCH NIETS MET HET GELOOF DEED, WIST IK DAT IK IN DE HEL ZOU KOMEN ALS IK ZELFMOORD ZOU PLEGEN. EN IK WAS VAN MENING DAT MIJN LEVEN HIER AL EEN HEL WAS, MAAR DAT ER NOG ÉÉN PLEK ERGER ZOU ZIJN: DE ECHTE, EEUWIGE HEL.”
INTERVIEW
ISOLATIE Leroy: “Voordat ik al mijn vrienden ontmoette, had ik een heel rustig leven. Ik had het niet leuk op school. Pesten is een groot woord, maar ik had nul contacten. Ik deed alleen maar mijn schoolwerk en praatte nooit, misschien tien woorden op een dag. Als ik thuiskwam, had ik ook niemand. Ik had geen ruzie met mijn familie, maar ook geen echte band. De toevlucht vond ik in spelletjes spelen; dan vergat ik de buitenwereld.” Leroy merkte al wel dat hij last had van angsten en stemmingswisselingen. VRIENDEN Na de vakantie kwam Leroy in een grote vriendengroep terecht. Leroy: “Daardoor verliet ik mijn saaie maar veilige leventje waarbij ik thuis zat te gamen. Ik kreeg voor het eerst in jaren vrienden, echte vrienden. Ik kwam in nieuwe situaties, leerde heel veel sociale vaardigheden en had het erg leuk met hen. Maar de alcohol was er ook.” Thuis leidde dat tot steeds meer ruzies. Daarnaast moest hij knokken om mee te komen op school. “Door die stress en steeds meer ruzies thuis, besloot ik juist steeds vaker om te gaan drinken met mijn vrienden. Even snel wat drinken en ik had een fijne avond: geen stress en geen gezeur. Het leek me wel een goede oplossing.” DIEPTEPUNT Thuis en op school ging het echter steeds slechter met Leroy. “Uiteindelijk ben ik na de zoveelste ruzie thuis weggelopen. Het was voor mij de enige optie die ik nog had: weg van huis, weg van het gezeur.” Leroy sliep een paar dagen bij vrienden en woonde daarna twee maanden in crisiscentra en in een gastgezin. “In deze periode had alcohol nog steeds een grote rol in mijn leven. Maar het viel me niet op, omdat al mijn
vrienden ook bijna elke dag dronken of blowden.” Het ging steeds slechter met Leroy, tot hij een dieptepunt bereikte. WEER NIET Begin 2018 werd Leroy opgenomen in de kliniek van De Hoop. Tot die tijd had hij vaak op het punt gestaan om te stoppen met zijn opleiding. Leroy: “Op een gegeven moment werd het mij allemaal te veel. Ik kreeg een stress-aanval op school. Wéér kon ik niet knokken om mijn diploma te halen. Ik kon het weer niet, ik had weer gefaald.” Het hakte er diep in bij Leroy. “Ik ben een doorzetter, ik wil graag dingen bereiken. Dit was het moment dat mijn opleiding niet lukte, terwijl ik het zo graag wou. Ik realiseerde me toen voor het eerst dat ik echt een probleem had: ik functioneerde niet als ik nuchter was. Ik kon eigenlijk niets.” 13 PILLEN De schaamte en wanhoop zaten diep. Leroy nam een tablet tegen stressmedicatie, maar die hielp niet meteen. In zijn angstwaan zocht hij naar een andere uitweg. Leroy: “Dood wilde ik niet. Ik dacht toen: ‘Die stressmedicatie helpt tegen stress; dan neem ik er gewoon 13 en kom ik in coma.’ Die gedachte is in mijn hoofd geslopen en ik was er echt van overtuigd dat het zo zou gaan.” Leroys plan ging echter niet zoals verwacht. Er werd snel een ambulance gebeld en na één nacht in het ziekenhuis mocht Leroy weer naar huis, om een paar dagen daarna opgenomen te worden bij De Hoop. LIEVER EEN JAAR HULP DAN 20 JAAR PROBLEMEN Leroy: “Achteraf ben ik blij dat het niet gelukt is. Tegen iemand die nu ook op zo’n punt is, zou ik twee dingen willen zeggen. Hemels gezien zeg ik: kijk naar God en bid tot Hem. En aards gezien: zoek hulp en kijk goed naar jezelf. Wat wil je bereiken? Wil je een leven? Dat gaat niet met alcohol en drugs. Dat ga je niet redden. Maar wees daarin ook niet te streng voor jezelf. Het kan zijn dat je een jaar ‘weggooit’ door je problemen, maar je kan beter een jaar in een kliniek zitten dan 20 jaar in de drugsproblemen. Soms moet je dan dingen laten, maar het is wel de beste manier om je problemen aan te pakken.” RUST In de kliniek had Leroy een goede tijd met zijn begeleiders en groepsgenoten. Leroy: “Mijn stress en waanideeën werden sterk minder. Voor het eerst sinds jaren kon ik rusten. Ik hoefde even niets meer en was weg uit mijn situatie en omgeving.
DE HOOP MAGAZINE
Bij De Hoop komt in 2020 een brief binnen met een terugblik van Leroy*, die van zijn 16e tot 18e een behandeling volgde bij de afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie van De Hoop. Kinderen en jongeren tussen de 4 en 18 jaar en hun ouders kunnen daar terecht voor hulp bij verschillende problemen. In twee A4’tjes schetst Leroy zijn jonge leven vol pijn en wanhoop. De contrasten in de brief zijn scherp: van angst voor de hel en de troost die hij zocht in alcohol en gezelligheid, tot de hoop die hij ervaart in het leven met God en de lessen die hij leerde bij De Hoop. Leroy vertelt nu hoe zijn leven hem vormde.
9
INTERVIEW
“Alles wat ik had, waren mijn vrienden. Als die wegvielen, wat bleef er dan over?”
Ik kon echt even helemaal mezelf zijn en kalmeren. Door De Hoop had ik iemand, een psycholoog, op wie ik altijd kon terugvallen. Ik leerde omgaan met stress en leerde hoe ik depressieve klachten kon voorkomen. Ik leerde ook dat structuur en levensdoelen in je leven je heel veel helpen. Dat had ik vroeger niet: ik was continu bezig om dingen te ondernemen of ik was bij vrienden. Ik gunde mezelf nooit rust. Van mijn psycholoog kreeg ik mee dat ik ook af en toe mijn rust moet pakken: eens een avondje niets doen, muziek luisteren, gaan fietsen… Op die manier ga je stress tegen.” EIGENLIJK WEL MOOI Leroy vond zijn gesprekken met de psycholoog ‘eigenlijk wel mooi’. “Als ik aangaf waar ik last van had, bedachten we een manier om daarmee om te gaan. Vervolgens kon ik die stap vooruit zetten en daarna tegen mezelf zeggen: ‘Dit heb ik bereikt!’” Het is een les die Leroy meeneemt in zijn leven. Leroy: “Als ik nu tegen iets aanloop, dan kan ik opnieuw tegen mezelf zeggen: ‘Je hebt dit allemaal al gehaald, waarom zou het nu niet lukken?’ Elk stapje gaf me een gigantische kick. Als je jouw leven vergelijkt met dat van andere mensen en je had het erg moeilijk, dan is het verschil ook groter als je zegt dat het goed gaat. Anderhalf jaar geleden ging ik bijvoorbeeld voor het eerst weer tandenpoetsen. Voor ieder mens is dat normaal, maar ik kon tegen mezelf zeggen: ‘Nee, je zorgt een keer goed voor jezelf!’ En op m’n 18e leerde ik koken: ‘Hé, ik word gewoon volwassen!’ Voor andere mensen zijn dat soort dingen normaal, maar door mijn leven kan ik op zulke momenten zeggen dat ik mooie stappen heb gezet.”
DE HOOP MAGAZINE
10
lang ik thuis woonde, zou ik te veel stress hebben. Het kon niet meer op deze manier: dan zou ik nooit een diploma halen en zou ik de rest van mijn leven werkloos blijven. Ik moest wel het huis uitgaan, om mijn leven op te pakken.” Midden 2019 ging Leroy daarom zelfstandig wonen. “Ik had er zin in, want ik besefte dat ik wilde veranderen. Ik wilde iets met mijn leven doen, iets bereiken.” Leroys leven vol blowen en met vrienden rondhangen ging gewoon door, al duurde dat niet lang meer. Leroy: “Na een maandje werd ik gegrepen door God. Ik was stoned in een angstaanval vol met déjà vu’s.” Het was een heftig moment. Alles wat er om Leroy heen gebeurde, dacht hij vlak daarvoor ook al te hebben meegemaakt. Heden en verleden liepen door elkaar. Leroy: “Totdat ik begon na te denken: als God bestaat, wat ik wel geloofde, dan bestaat er maar één verleden, één heden en één toekomst. Ik werd rustig. Ik dacht aan oude Bijbelverhalen van de basisschool. En ik moest huilen. Ik was gegrepen door God.”
ZWARE KLAP Na zijn opname ging Leroy eerst weer thuis wonen en begon hij opnieuw vol goede moed aan een opleiding, dit keer in de richting Zorg en Welzijn. Hij besloot om nog maar zelden alcohol te gaan drinken, maar begon wel met blowen. Na een paar maanden ging het weer mis en werd de stress Leroy te veel. “Weer moest ik stoppen met mijn opleiding. Het was een hele zware klap voor mij, die ik simpel opving: bijna elke dag was ik bij mijn vrienden te vinden en bijna elke dag was ik stoned. Zonder dat ik het merkte, ging ik weer achteruit.”
DE STRIJD IS VERVULD ‘Troost, troost mijn volk zal uw God zeggen, spreek naar het hart van Jeruzalem en roep haar toe dat de strijd vervuld is, dat haar ongerechtigheid verzoend is en dat zij vanuit de hand van de Heere het dubbele ontvangen heeft voor alle zonden.’ Leroy: “In de Gezinsgids had ik een keer een tekst gelezen van een man die bekeerd werd door de eerste twee verzen van Jesaja 40. Die schoten me te binnen. En ik dacht toen: dit is God. Hij komt nu naar me toe, om te zeggen dat de strijd vervuld is. Het is voorbij. Ik hoef niet meer te blowen, ik hoef niet meer angstig te zijn, ik hoef niet meer met die vrienden om te gaan. God is hier en Hij gaat de strijd vervullen. Hij gaat mijn zonden vergeven.” Stapje voor stapje verliet Leroy zijn oude wereld en vrienden. Hij stopte met blowen en zei zijn twintig vrienden vaarwel. Die keuze was voor hem eenvoudig. Leroy: “Ik had geen school meer, geen werk, geen goede band met mijn familie. Alles wat ik had, waren mijn vrienden. Als die wegvielen, wat bleef er dan over? Maar ik realiseerde me: wat is beter? Een leven met vrienden maar zonder God? Of een leven zonder vrienden maar met God? Voor mij was de keuze makkelijk gemaakt: dan leef ik maar met God, en dan hoop ik dat God vrienden voor me regelt. En als Hij dat niet doet: als ik maar met God ben, dan vind ik het prima.”
GEGREPEN DOOR GOD Het bracht Leroy tot een belangrijk besef. “Ik realiseerde me dat er een link zat tussen mijn thuissituatie en mijn opleiding. Zo-
VAN COFFEESHOP NAAR KERK Nog steeds geeft dit Leroy grote vreugde. Leroy: “Ik zit nu liever met gevouwen handen in de kerk dan in de coffeeshop. Ik zing
“Ik zit nu liever met gevouwen handen in de kerk dan in de coffeeshop.”
DE HOOP MAGAZINE
INTERVIEW
11
INTERVIEW
“Je mag mooie lessen uit je verleden halen.”
over Gods liefde en genade, waar ik vroeger tegen mezelf had gezegd: ga iets doen in je leven, ga lachen en niet zo vroom zingen. Maar dat doe ik nu juist elke dag weer: lachend opstaan, lachend slapen, want ik weet dat God bij me is. Hij is mijn Redder! God houdt van mij en ik mag van Hem houden. Ik blow niet meer en drink nog zelden, maar ik heb nog nooit zo veel plezier en weinig stress gehad.” Over de toekomst is Leroy positief. “Ik woon op mezelf en het zal misschien wat eenzaam zijn, maar ik weet dat God bij me is. En elke dag zeg ik tegen mezelf: wat goed dat ik nu zelf kook, dat ik naar school ga, dat ik goed voor mezelf zorg. Elke dag kan ik dat weer zeggen. En dat geeft me zoveel motivatie om door te gaan en zicht op een goede, hoopvolle toekomst.”
POSITIEF Leroy omschrijft zijn verleden als een litteken. “Aan de ene kant gaat je verleden nooit meer helemaal weg. Het wordt een deel van je. Elke keer als ik over depressie of alcohol hoor, dan denk ik: ‘hé, dat was ik’. Dan kan je denken: ‘ik heb er spijt van, ik schaam me ervoor’ en daar helemaal in blijven hangen. Maar ik probeer er juist positief naar te kijken. ‘Dit ben ik nu en ik heb dat inderdaad allemaal meegemaakt. En juist daarom mag ik nu zo’n doorzettingsvermogen en trots hebben.’ Het verleden is een soort litteken geworden. Het zit in je hoofd, maar je mag er een positieve draai aan geven. Je hoeft het niet helemaal weg te stoppen, je mag juist de mooie lessen uit je verleden halen.” HEERLIJK LEVEN Leroy is ervan overtuigd dat iedereen, samen met God, uit een dal kan komen. Leroy: “Geef nooit op. Misschien denk je: mijn leven is zo verpest, ik kan het nooit meer recht krijgen. Bedenk dan dat je ook zoveel hebt om voor elkaar te krijgen, dat je ook zoveel hebt om trots op te zijn. Misschien geloof je het niet, maar het leven is te leuk om alleen maar te blowen, te drinken of te gamen. Je kan zoveel goede dingen in je leven bereiken, vecht daarvoor!” Voor Leroy is dat onlosmakelijk verbonden aan een leven met God. “Steun op God en zoek Hem. Want door God kan je zo’n heerlijk leven krijgen. Niets is fijner dan bij Hem te zijn. Vraag God om hulp voor al je dingen.” AANGRIJPEN In zijn brief schrijft Leroy: “Vechten vanuit een diep dal is heerlijk en geeft je heel veel motivatie.” Leroy legt uit: “Ook al denk je nu: ‘ik ben zo ellendig, ik moet nog zoveel stappen zetten…’ Het gaat je wél een kick geven als je al die dingen gaat halen. Elke stap die je kan zetten, moet je aangrijpen om verder te komen. Want waar je ook in zit, ik geloof dat iedereen eruit kan komen.” *Leroy is een gefingeerde naam
DE HOOP MAGAZINE
12
“Je kan zoveel goede dingen in je leven bereiken, vecht daarvoor.”
COLUMN
COLUMN NIEUW PERSPECTIEF
Als ik met mijn hart naar haar luister, hoor ik een behoefte om van betekenis te zijn voor de ander. Niet om er zelf belangrijk door te worden, wat ik ook vaak tegenkom. Ik hoor een onvervulde behoefte. Een verlangen dat vervuld wil worden. Ik waag een voorzichtige poging. “Hoe is het je gelukt om al die tegenslagen te overleven?” “Hoe bedoel je?” Ze is verrast door de vraag. “Als ik zo naar je luister heb je een enorm talent om tegenslagen te overwinnen. Al die tegenslagen kregen je niet klein. Je zit hier en ik proef een verlangen in je hart om iets moois van het leven te maken.” Het is even stil. “Maar alles wat ik tot nu toe ondernomen heb, is mislukt!” Het komt er bijna boos uit. “Misschien heb jij een talent om mensen verder te helpen na een mislukking. Daar ben jij een expert in.” Haar ogen beginnen te glimmen, van plezier en van een traan die in een ooghoek opwelt. “Daar heb ik nog nooit aan gedacht, maar dat lijkt mij geweldig. Samen met die mensen stilstaan bij de mislukking, ervan leren en hoop bieden om opnieuw te beginnen. Dan kan ik al mijn ervaringen voor iets goeds gebruiken!” Ze veert op. Ze heeft een nieuwe stip op de horizon ontdekt. Ze heeft nieuw perspectief, nieuwe hoop dat het deze keer wel gaat lukken. “Denk je echt dat ik het kan?” “Anders zou ik het niet zeggen.” Ze werpt me een dankbare blik toe. “Dank je dat je in me gelooft. Nu ik nog!”
DE HOOP MAGAZINE
Kees Neven is zorgcoördinator bij de ambulante woonbegeleiding van De Hoop ggz.
Twee diepblauwe ogen lichten op. “Denk je echt dat ik dat kan?” In ons korte gesprek heb ik al veel tegenslagen voorbij horen komen. Veel teleurstellingen heeft ze meegemaakt in haar leven. Haar allesbehalve florissante jeugd heeft diepe sporen nagelaten. Zij vertelt hoe zij droomt om van betekenis te zijn voor anderen. Om samen met anderen mooie dingen te maken en daar een bedrijf voor op te starten. En dat lijkt maar niet te lukken. Steeds weer ziekte, ongemak en ongeluk. Nu wordt ze al wat ouder. Een reguliere opleiding zit er niet meer in. Ze raakt ontmoedigd en is de hoop aan het opgeven.
13
PROJECT
DE HOOP MAGAZINE
14
“Ik ben steeds meer gegroeid.”
PROJECT
Op naar een betaalde baan
Steven en Helena doen werkervaring op bij Werkvisie De Hoop
De geur van versgebakken koekjes, doosjes die gevouwen worden en boorgeluiden. Het is een en al bedrijvigheid bij leerwerkbedrijf Werkvisie De Hoop in Hendrik-Ido-Ambacht. Cliënten van De Hoop die hun dagritme moeten hervinden én mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt zijn hier welkom. Zij hebben hier dagbesteding óf leren vaardigheden waarmee ze door kunnen groeien naar een betaalde baan.
STEVEN
HELENA
Steven (23) kwam binnen op de meubelafdeling, maar stapte al snel over naar de afdeling metaal, waar bouwonderdelen worden gemaakt. “Hier is meer structuur door de grote klussen.” Het grote einddoel is een betaalde baan, maar voor nu wil Steven leren op het gebied van communicatie, feedback geven en ontvangen en anderen coachen. Begeleider Dirk: “Voor ieder doel nemen we de tijd. Iedere week evalueren we de bijzonderheden.” Steven is trots: “Toen ik hier kwam, deed ik veel zaagwerk. Hierna heb ik leren slijpen, boren en zo ben ik steeds gegroeid. En ik heb pas mijn heftruckcertificaat gehaald! De laatste tijd ben ik naast mijn werk veel aan het oefenen met rekenen en wiskunde, dat is nodig voor mijn volgende baan. Inmiddels zijn we aangekomen bij de stelling van Pythagoras!” Naast zijn werk zit hij niet stil en is hij begonnen met lessen voor zijn autorijbewijs. “Wie weet kan ik in de toekomst met de auto naar mijn betaalde baan.”
Helena (32) werkt op de afdeling Inpak en sinds kort bij de receptiebalie. Ze is bijna blind en zat hierdoor lang thuis. Totdat ze kennismaakte met Werkvisie De Hoop. “Hier was het voor mij veilig om te werken. Aan het begin kon ik enkel dingen inpakken, maar nu werk ik ook als telefoniste. Ik vind het zo leuk, echt waar! Ik ben enorm dankbaar voor dit werk. Iedereen let goed op dat er geen dingen in de weg staan waarover ik kan struikelen. En ik heb verschillende hulpmiddelen. Zo gebruik ik een piepende weegschaal bij het wegen.” In de toekomst wil Helena een baan als telefoniste. “Ik vind het fijn dat ik hier de kans krijg om te leren. Ik wil graag groeien en ontwikkelen.”
Maak jij mogelijk dat mensen weer structuur in hun dag krijgen en deelnemen aan de maatschappij? Jouw gift voor het opdoen van werkervaring is nodig! Doneer via vriendenvandehoop.nl/doneren.
DE HOOP MAGAZINE
Help jij ook anderen op weg?
Help jij ons aan werk? Als bedrijf kun je een vacature openstellen voor mensen bij Werkvisie De Hoop. Hiernaast kunnen bedrijven en particulieren terecht bij Werkvisie voor een breed scala aan producten en diensten. Zoals het digitaliseren van beelden audiomateriaal, broodjes voor de lunch, inpakwerk, archiefvernietiging, houten meubels en woondecoratie en fietsreparatie. Het complete aanbod vind je via werkvisiedehoop.nl/ leerwerkbedrijven-werkvisie-de-hoop.
15
MIJN MOOISTE PLEK
In ‘mijn mooiste plek’ bespreekt een medewerker, cliënt of Vriend van De Hoop een locatie waar zij helemaal zichzelf kunnen zijn.
DE HOOP MAGAZINE
16
MIJN MOOISTE PLEK
“Hier ervoer ik verbondenheid met andere mensen”
MIJN MOOISTE PLEK
Edwin was cliënt bij De Hoop en is nu participatie medewerker bij Vrienden van De Hoop. Terschelling herinnert hem altijd weer aan de verbondenheid die hij daar heeft ervaren met andere mensen.
staan er honderden mensen langs de zijlijn te juichen. Je voelt je net een marathonloper met zo’n onthaal. Terwijl je wacht op de andere mensen van je groep, praat je alvast wat na. Die momenten vormen mijn mooiste herinneringen. Verder gingen we er veel op uit. Om ergens te komen, moet je heel veel fietsen op Terschelling. Je fietst zo een paar uur per dag. Een van de mooiste gebieden op Terschelling vond ik toch wel het duingebied. Vanaf ons huisje tot Midsland aan Zee lagen hele uitgestrekte duinen met grote vlaktes. Het is ontzettend mooi om daar te fietsen. Ik kon er echt van genieten als ik daar dan andere mensen zag die ook aan het ontspannen waren. Binnen onze groep van de kerk was de sfeer ook goed. Als ik een keer zei dat ik rust nodig had en liever een middag thuisbleef, dan deed niemand daar moei-lijk over. Iedereen liet elkaar in zijn waarde. We hebben daarin echt ervaren dat de Heilige Geest ook aanwezig was. Terschelling is daarom voor mij de mooiste plek met de mooiste herinneringen.”
DE HOOP MAGAZINE
“Met een groep van de kerk gingen we naar Terschelling. Tijdens dat weekend was de Berenloop: een traditioneel evenement daar. Dat is echt een hele gebeurtenis. Ik deed mee aan de vijf kilometer hardlopen. Je start met duizenden andere deelnemers, dat is heel massaal. En als je dan finisht,
17
DAG VAN HOOP
11/9: welkom op de Dag van Hoop
SPORTEN, ONTMOETEN EN LOFPRIJZEN MET GERALD TROOST
Afgelopen jaar bleek vanwege de coronamaatregelen een open dag onmogelijk, maar dit jaar organiseren we op 11 september weer de Dag van Hoop! Tijdens de Dag van Hoop vinden allerlei activiteiten plaats. Er zijn rondleidingen, een Vrouwen lopen voor Vrouwen wandeltocht, een lofprijsevent en meer. Dit zal de eerste keer zijn sinds de coronacrisis dat we bij elkaar zullen komen, uiteraard coronaproof. Dus noteer 11 september vast in je agenda!
DE HOOP MAGAZINE
18
WANDELTOCHT Wie wil kan de Dag van Hoop sportief beginnen met een Vrouwen lopen voor Vrouwen tocht dwars door de Nieuwe Dordtse Biesbosch. Je geniet op deze manier van een prachtig natuurgebied én maakt een groot verschil voor kwetsbare
vrouwen. Je kunt kiezen tussen twee afstanden: 12 of 23 kilometer, met als starten eindpunt Dorp De Hoop. Na de tocht staat er een heerlijke high tea klaar. LOFPRIJS-EVENT ’s Middags ben je welkom bij het lofprijsevent, waarbij de muzikale invulling wordt verzorgd door Gerald Troost en Jannica van Barneveld. De spreker is voorganger en worshipleader Nelinda Troost. Alle drie zijn onderdeel van de evangelische gemeente Mozaïek 0318 in Veenendaal, een kerk die zijn naam uitlegt als “een kunstwerk van gebrokenheid waarbij Jezus de Kunstenaar is”. RONDLEIDING Er is de mogelijkheid om een rondlei-
ding te volgen waarbij je langs de verschillende gebouwen op Dorp De Hoop gaat en je kennis maakt met medewerkers en cliënten. Aansluitend is er voor (oud-)cliënten en medewerkers een reünie. Klets bij met elkaar en ontmoet elkaar weer, na misschien vele jaren. Zo loop je ’s ochtends door de Biesbosch en wandel je ’s middags een rondje op het terrein van De Hoop! CORONAMAATREGELEN Uiteraard is het evenement onder voorbehoud en wordt er rekening gehouden met de dan geldende coronamaatregelen. Dat betekent dat we voorbereid zijn op verschillende scenario’s. Kijk voor meer informatie en het laatste nieuws rondom de Dag van Hoop op de website: vriendenvandehoop.nl.
DAG VAN HOOP
BLIJF GEZOND! MAAR HOE DAN? 7 REDENEN OM TE WANDELEN Van alle kanten word je opgeroepen om vooral gezond te blijven. Alleen: hoe pak je dat aan, het liefst op een eenvoudige manier? Wandelen is misschien wat voor jou. Een sport met meer voordelen dan je denkt!
1
Wandelen is fantastisch voor je humeur! Het vermindert stress en depressieve gevoelens.
2
Een uur stevig doorlopen (5 kilometer per uur) kost ongeveer 240 kilocalorieën. Wie dagelijks een half uur wandelt, kan één kilo in twee maanden afvallen en zes kilo in een jaar.
3
Een wandeltocht versterkt de spieren en botten en vermindert daardoor de kans op botontkalking.
4
Wandelen heeft een goed effect op je geheugen. Je hersens blijven actief. Dit vermindert bijvoorbeeld het risico op Alzheimer.
5
Dagelijks wandelen stimuleert de stofwisseling en is goed tegen darmverstopping.
7 KOM IN BEWEGING VOOR VROUWEN IN NOOD! Schrijf je in voor een van de prachtige tochten van Vrouwen lopen voor Vrouwen! Met jouw deelname maak jij een groot verschil voor kwetsbare vrouwen, zoals vrouwen die uit de prostitutie willen stappen of dakloos zijn. Tochten dwars door de mooiste natuurgebieden in Dordrecht, Brabant, Scheveningen en nog meer prachtige plekken in Nederland. Gezellig samen met collega’s, vriendinnen of familie. Een dagje uit en tegelijkertijd verschil maken voor vrouwen in nood! Kijk op vrouwenlopenvoorvrouwen.nl
ok je hart- en bloedvaten profiteren van een wandeling. Je verO betert hun conditie en verlaagt zowel je bloeddruk als het cholesterolgehalte. Regelmatig een ommetje maken is goed voor de interne klok. Het verbetert in- en doorslapen en ook de kwaliteit van je nachtrust. Bron: gezondheidsnet.nl/wandelen
TIPS: Hoe begin je met wandelen? Een gratis wandelschema vind je op vrouwenlopenvoorvrouwen.nl/wandeltrainingsschema Wil je meer uitdaging? Download een gratis hardloopschema op vrouwenlopenvoorvrouwen.nl/opbouwschema-5-of-10-kmhardlopen Heb je een oppepper nodig voor je wandel- of hardlooptraining? Bekijk een leuk vlogje van coach Aryanne dat ze maakte voor Vrouwen lopen voor Vrouwen! vrouwenlopenvoorvrouwen.nl/ tipsaryanne
DE HOOP MAGAZINE
6
19
BEDANKT
“De vrouwen voelden zich echt gezien” Op 11 februari hield Vrouwen lopen voor Vrouwen een digitale Ladiesnight. Tijdens de collecte werd geld opgehaald voor een bijzonder project: de woonkamer voor de vrouwenafdeling 4Life van De Hoop. Dankzij deze giften is er geld om de woonkamer op te knappen en kan deze ruimte een prettige en gezellige plek worden waar de vrouwen zich thuis voelen. Groepsbegeleider Petra de Leeuw vertelt: “We waren bezig de huiskamer op te knappen, maar er was geen geld om het af te maken. De gordijnen zijn oud en gekrompen, de tafel is niet groot genoeg en in de zithoek hebben we extra stoelen nodig, zodat alle vrouwen kunnen zitten. Ook voor de aankleding zijn spulletjes nodig om de ruimte echt gezellig te maken.” De collecte tijdens de Ladies night had een fantastische opbrengst: ruim €6.800. Petra zegt: “Dank voor al jullie lieve reacties. De vrouwen bij de afdeling 4Life voelden zich echt gezien en gedragen!”
Ladiesnight 24 juni DE HOOP MAGAZINE
20
Op 24 juni is er een nieuwe Ladiesnight, met Jorieke Eijlers. Meld je gratis aan op vrouwenlopenvoorvrouwen.nl/ ladiesnight
WAT JE WILT WETEN OVER
WAT JE WILT WETEN OVER
je aanmelden bij De Hoop Met welke problemen kun je je aanmelden bij De Hoop en hoe gaat zo’n aanmelding in zijn werk? Susan Biesbroek, medewerker ATL (afdeling trajecttoewijzing en logistiek), legt het uit.
Als je je wilt aanmelden, wat moet je dan doen?
Wat doen jullie als iemand niet geholpen kan worden vanwege de afstand? Wat gebeurt er als iemand niet geholpen kan worden vanwege de problematiek? Je kunt klinische zorg of ambulante zorg krijgen. Wat is het verschil?
Als je je hebt aangemeld, hoe lang duurt het dan voordat je hulp krijgt?
Met welke klachten kun je je aanmelden bij De Hoop? “Je kunt je aanmelden met verslavingsproblematiek en met psychiatrische problematiek, of met een dubbeldiagnose. Bij een dubbeldiagnose is er sprake van een verslaving én een psychiatrisch probleem.” Als je je wilt aanmelden, wat moet je dan doen? “Je moet allereerst je huisarts om een verwijsbrief vragen. Ons Instroom-team kijkt of we een passende behandeling kunnen bieden. Soms kunnen we iemand niet helpen, bijvoorbeeld op basis van de problematiek of omdat iemand te ver weg van onze locaties woont om passende hulp te kunnen ontvangen.” Wat doen jullie als iemand niet geholpen kan worden vanwege de afstand? “Dan word je terugverwezen naar de verwijzer en wijzen we indien mogelijk op een instelling waarmee we samenwerken. Soms kan iemand behandeling krijgen via onze online polikliniek, De Hoop Online, waar alleen digitaal behandeling wordt geboden. Dit kan niet bij alle problematiek.” Wat gebeurt er als iemand niet geholpen kan worden vanwege de problematiek? “Dan word je ook terugverwezen naar de verwijzer, soms met suggesties van de instroommedewerker voor zorg bij een andere instantie.” Je kunt klinische zorg of ambulante zorg krijgen. Wat is het verschil? “Bij klinische zorg word je opgenomen bij een kliniek van De Hoop. Bij ambulante zorg blijf je thuis wonen en heb je regelmatig een gesprek met je behandelaar, soms aangevuld met groepstherapie. Via onze online polikliniek bieden we volledige ambulante behandeling op afstand door middel van beeldbellen en het volgen van online oefeningen.” Als je je hebt aangemeld, hoe lang duurt het dan voordat je hulp krijgt? “Dat wisselt per locatie en hangt af van de zorg die je nodig hebt. Je kunt het beste op de website kijken voor de meest actuele informatie: dehoop.org.”
DE HOOP MAGAZINE
Met welke klachten kun je je aanmelden bij De Hoop?
21
INTERVIEW
“Als iemand vroeger iets verkeerds zei, sloeg ik gelijk” DE HOOP MAGAZINE
22
SHARLON IS EEN CLIËNT VAN DE HOOP EN EEN TROUW BEZOEKER VAN HET INLOOPHUIS VAN DE HOOP IN DORDRECHT. VRIJWILLIGSTER HEIDI IS ZIJN ‘BUDDY’. SAMEN VERTELLEN ZE OVER HOE SHARLON DE AFGELOPEN JAREN IS VERANDERD EN OVER DE STRIJD DIE ANDEREN VAN HET INLOOPHUIS AANGAAN.
INTERVIEW
CURAÇAO Als Heidi is aangesloten, verhuizen we naar een plek met meer privacy. Tijd voor een echt gesprek. Sharlon is bij het Inloophuis gekomen omdat hij dakloos was. Hij reageert schuchter op de vraag waarom: “Relatieproblemen en zo.” Na wat vragen van Heidi vertelt hij meer. “Ik ben vanaf mijn achttiende in Nederland, vanuit Curaçao. Daar was het een bende. Leven is een crisis daar. Er wordt veel gekwekt, veel geroddeld. Ook als je goed bezig bent, word je zwart gemaakt. Niet iedereen doet dat, maar veel mensen wel. Ze praten over je. Ik voelde dat aan. Ik werd er geïrriteerd en depressief van.” ACHTERHOEK Ruim 32 jaar geleden komt Sharlon naar Nederland. “Ik had familie in de Bijlmer, maar daar had ik niet echt contact mee. Ik kwam terecht bij een goede kennis in de Achterhoek, met een vrouw en twee kleine kinderen. Hij bood mij aan bij hem te komen wonen. In de Achterhoek waren bijna geen zwarte mensen. Daar gaat je Nederlands goed van vooruit! In Dordrecht zie ik buitenlanders die hier
al jaren zijn en nauwelijks Nederlands praten. Mijn moeder stuurde af en toe wat geld uit Curaçao en ik ging aan het werk via een uitzendbureau. Ik wilde mijn kennis wel betalen voor de kosten.” VOETBAL Via het uitzendbureau krijgt Sharlon op bijzondere wijze een vaste baan. “Tijdens de lunch zaten ze over voetbal te praten. Ik zei dat ik prof was geweest op Curaçao. Ik werd raar aangekeken, maar de baas zei: ‘Kom eens een keer bij ons trainen; dan weten we hoe het echt zit.’ Dat heb ik gedaan. De volgende dag zei de baas: ‘Jij werkt niet meer via het uitzendbureau, maar bent nu in vaste dienst.’ Hij heeft een auto voor me geregeld en een eigen studio, vlak bij de voetbalclub waar hij sponsor was. Ik ging werken, trainen en in de competitie voetballen. Ik werd topscoorder van de club. Ze noemden me de zwarte panter van het veld.” LIEFDE De liefde maakt een einde aan Sharlons voetbalcarrière. “Op mijn 26e leerde ik de moeder van mijn kinderen kennen. Ik ben met haar naar Almere verhuisd en heb het voetballen opgegeven. Ik heb er twee mooie kinderen voor teruggekregen. Mijn dochters zijn nu 19 en 20 en zij studeren allebei voor de zorg, om net zulk werk te gaan doen als de mensen bij De Hoop.” De liefde voor de moeder van zijn kinderen houdt geen stand. Sharlon verhuist van de ene plek naar de andere. Hij woont in Amsterdam, dan in Rotterdam bij iemand die besluit terug te keren naar Curaçao. Sharlon verhuist naar een bekende in Dordrecht. “Maar die zegde de huur op om te gaan samenwonen met zijn vriendin. Ik kwam op een kamer terecht en trok toen weer in bij een vriendin. Het was een bende,
een chaos, in mijn leven. Ik kwam bij het Leger des Heils in Dordrecht terecht.” AANDACHT Een reden van de chaos is dat Sharlon alcohol drinkt. Op de vraag hoeveel, zegt hij: “Meer dan veel. Doe maar een krat per dag. Van kleins af aan had onze vader geen aandacht voor ons. Dan ga je aandacht zoeken op straat. Een oom gaf me die aandacht. Hij dronk veel. Ik ging meedoen. Het loopt langzaam op. Ik dempte mijn problemen. En intussen was er thuis iedere nacht ruzie tussen mijn vader en moeder. Mijn vader was heel wantrouwend naar mijn moeder, maar hij ging zelf vreemd. Toen we al volwassen waren, kwamen we erachter dat we een halfbroer en twee halfzussen hadden.” INLOOPHUIS In de tijd dat Sharlon dakloos is, wordt hij door een kennis meegenomen naar het Inloophuis. “Daar heb ik Heidi leren kennen. Ik voelde me er heel ontspannen. Ik was er maandag, woensdag en vrijdag, alle dagen dat het Inloophuis open was. Heidi is heel lief, het is goed om met haar te praten.” Heidi zegt: “Het eerste gesprek met Sharlon herinner ik me niet meer. Ik weet wel dat hij de kat uit de boom keek. Langzaam zijn we in contact geraakt. Al naar gelang van hoeveel hij had gedronken was hij spraakzamer. Hij ging vertellen waar hij tegenaan liep met praktische dingen. Als er onduidelijkheden waren, hielp ik hem of gaf ik uitleg.” Sharlon: “Ik kon opgenomen worden bij De Hoop. Daar was ik zo blij mee. Ik wist dat ik daar vooruit kon gaan.” ZONNESTRAAL De opname bij De Hoop gaat niet zonder hindernissen. Heidi vertelt: “Daar heb ik
DE HOOP MAGAZINE
Het Inloophuis is sinds de coronamaatregelen flink veranderd. Achter de voordeur lag altijd een open ruimte waar allerlei tafels stonden. Nu zijn er met hoge schermen barrières gecreëerd. Een smal pad ertussendoor brengt ons bij twee spreektafels, waar schermen tussen zijn gezet voor enige privacy. Terwijl we wachten op Heidi, vertelt Sharlon dat hij als klaar is met de reclassering vanuit zijn huidige, beschermde woonvorm op Dorp De Hoop wil doorstromen naar een eigen woning. De buurman praat mee: “Bied je die mevrouw geen koffie aan?” wil hij weten. Sharlon roept: “Ik werk hier niet!”
23
INTERVIEW
“Ik heb de dag voordat ik naar De Hoop ging nog twee pakken wijn gedronken.”
Heidi is vrijwilligster bij het inloophuis van De Hoop in Dordrecht.
DE HOOP MAGAZINE
24
wel over in de piepzak gezeten. Sharlon had van tevoren in detentie gezeten. Hij werd een dag voor zijn opname vrijgelaten. Je hoort dat mensen als ze buiten de poort staan de vrijheid zo overweldigend ervaren, dat ze direct terugvallen in hun oude leven en van een opname niets terechtkomt.” Sharlon: “En mijn paspoort was ook nog kwijt.” Heidi: “Ik moest proberen met hem in contact te komen en dat lukte. Zijn spullen waren zoek. Ze bleken bij het Leger des Heils te staan en moesten naar De Hoop. Het was zoveel dat het hem zelf niet lukte om ze mee te nemen. Sharlon wilde graag dat ik hem naar De Hoop bracht, maar ik was die dag elders aan het werk. Een kennis zou hem op de fiets naar De Hoop brengen, maar dat lukte niet.” Sharlon vult aan: “En ik had geen idee waar De Hoop was.” Heidi vertelt: “Uiteindelijk heeft iemand die de interne post van De Hoop bezorgt hem gebracht. Ik kwam de dag erna zijn spullen brengen. Dat vergeet ik nooit meer. Sharlon liep me tegemoet en leek wel een zonnestraal, met een lach van oor
tot oor. Hij riep: ‘Heidi, ik ben in het paradijs terechtgekomen’.” Sharlon legt uit: “Ik had op Crosspoint (de afkickkliniek van De Hoop – red.) een eigen kamer; ik sliep eindelijk niet meer met 10 of 15 man op een kamer. Ik ben na vijf dagen doorgestroomd naar de afdeling 4Life en nooit teruggevallen. Ik ben al… even nadenken… 765 dagen clean. Ik heb de dag voordat ik naar De Hoop ging nog twee pakken wijn gedronken. Ik wist: Als ik naar De Hoop ga, is dat klaar. Dan drink ik nooit meer. Als ik nu iemand zie die dronken op straat loopt, denk ik: ‘Wat smerig, wat lelijk’.” KRACHT Heidi zegt: “Ik vind het knap dat Sharlon zo de knop heeft omgezet. Het is heel consequent.” Sharlon: “Je moet veranderen. Het geloof heeft me de kracht gegeven. Ik ben dieper met God gaan leven en heb geen trek meer. God komt bij mij op de eerste plek. Op 02-02-2020 ben ik gedoopt. Vroeger bleef ik zitten als de voorganger mensen opriep om naar voren te komen; nu word ik door
INTERVIEW
God naar voren geduwd en ga ik.” Heidi zegt over het afkicken: “Ik zie bij bezoekers van het Inloophuis hoe moeilijk die weg kan zijn. Je stapt uit je vertrouwde leven een onzekere toekomst in. Je kiest voor iets, maar je weet niet waar het je gaat brengen. Stoppen met een middel is al een strijd en doordat je niet meer gebruikt komen ook emoties en herinneringen weer boven. Dat is heftig en kunnen mensen niet altijd aan. Ik veroordeel het niet als ze terugvallen. Ze denken: ‘Ik wil even niet meer voelen.’ Of het helpend is, is wat anders. Daarom is het des te knapper dat Sharlon al zover is gekomen. Hij gebruikte daarvoor heel wat.” Sharlon vult aan: “Je maakt jezelf geestelijk en lichamelijk kapot.”
even weg.” We vragen Heidi of ze weleens bang is tijdens haar werk. Ze zegt: “Ik werk er al vijf jaar en ben maar één keer bang geweest. Ik had in het begin een akkefietje gehad met een gast die ik toen nog niet goed kende, en die allerlei dreigementen had geuit. Toen dacht ik: ‘Wat zou er gebeuren als ik hem buiten tegenkom?’ Maar verder ben ik niet bang. Je bent wel alert als je ziet dat mensen onder invloed zijn. Dan hou je afstand. Ik pas me aan de situatie aan. Je moet opletten op je eigen veiligheid en die van anderen.” Sharlon zegt: “Als iemand vroeger iets verkeerds zei, sloeg ik gelijk.” Heidi knikt. “Bij Sharlon wist je altijd precies wanneer je even afstand moest houden.”
LIEVE MENSEN Sharlon komt, enkele jaren nadat zijn behandeling bij De Hoop begon, nog steeds naar het Inloophuis. “Ik hou van het Inloophuis. Het zijn heel lieve mensen die daar werken.” De bezoekers zijn niet altijd zo lief, weet ook Sharlon: “Soms kom ik dan ook niet. Dan blijf ik
LEERSCHOOL We vragen Heidi waarom ze kiest voor dit vrijwilligerswerk. “Vooral vanwege de hoop die je voor anderen mag hebben. Sommige gasten van het Inloophuis zijn ‘opgegeven’, ook door instanties. Maar voor God zijn er geen hopeloze gevallen. De vraag is: willen onze gasten dat ook
geloven en aangrijpen? Ik geloof dat God mij helpt bij wat ik moet doen. Ik werk in het dagelijks leven in de financiële wereld. Ik heb geen achtergrond in de zorg. De praktijk is mijn leerschool. God rust me toe, met geduld, met wijsheid, maar ook met liefde voor mensen. Sharlon is daar een voorbeeld van. Je kunt denken ‘Wat een lastpak’ of je kunt ervoor kiezen door de buitenkant heen te kijken naar de persoon erin. Iemand te willen leren kennen. En zo ontdek je ruwe pareltjes.” Sharlon zegt tevreden: “We kennen elkaar al heel lang.” Heidi knikt: “Dat is het mooie bij het Inloophuis, dat we als vrijwilliger een buddy kunnen zijn en met gasten kunnen blijven oplopen. Ik mag het contact vasthouden, mensen blijven opzoeken als ze dat willen. Er blijft dan een constante terwijl ze van afdeling naar afdeling gaan. Je ziet de hoogteen de dieptepunten. Ik heb echt respect gekregen voor de bezoekers van het Inloophuis die deze strijd aangaan.”
DE HOOP MAGAZINE
“Ik hou van het Inloophuis. Het zijn heel lieve mensen die daar werken.”
25
IN BEELD
“Ik voelde de liefde en vrede van God” Vijftig jaar lang had hij psychiatrische aanvallen. Waarvan hij – met Gods hulp – is genezen. Voor ons zit Han Roering. Hij is vanaf het begin betrokken bij De Hoop. Of hij zich door zijn verleden goed kan verplaatsen in mensen bij De Hoop? “Ja, dat denk ik wel. Ik ben een half jaar opgenomen geweest in een kliniek. De andere jaren heb ik gewerkt, al functioneerde ik soms niet goed. Ondanks alles ben ik nooit een dag werk- of dakloos geweest. Daar ben ik God dankbaar voor.” Han uit zijn betrokkenheid door het lezen van het magazine, bidden voor het werk en door geld te geven. “Ook ga ik regelmatig naar open dagen. Zo bezocht ik jaren geleden Horeb, een toenmalige locatie in Apeldoorn. Daar voelde ik de liefde en vrede van God. Er gebeurden echt wonderen.”
DE HOOP MAGAZINE
26
Bent u benieuwd naar het hele verhaal van Han? Scan de QR-code of ga naar www.vriendenvandehoop.nl/verhalen/ik-voelde-de-liefde-en-vrede-van-god/
ADVERTORIAL
ZAKENVRIEND DAKTEC
Platte daken Hellende daken Sedumdaken Zonnepanelen Zinkwerk
moeten worden. Nu moet alles er weer af en ben je veel meer kosten kwijt.” Peter is zakenvriend van De Hoop. “Als je ondernemer bent, ga je nadenken. Waarom ben ik eigenlijk ondernemer? Hoe wil ik mijn leven indelen? Wat wil ik voor een ander betekenen? Vanuit mijn geloof vind ik rentmeesterschap belangrijk. De dingen die ik heb, zijn niet van mezelf, maar mag ik inzetten voor de wereld. Ik heb door de jaren heen best veel mensen zien worstelen met alcohol en drugs, en met de psychische klachten die daaruit voortkomen. Daarom ben ik zakenvriend van De Hoop geworden. Ik wil me inzetten voor de hulp die De Hoop biedt.”
Uw dak, onze hoogste prioriteit.
daktec.nl
DE HOOP MAGAZINE
Peter Riezebos is directeur van Daktec. Hij vertelt: “We doen alles wat op het dak moet gebeuren. We zitten in Meppel, Harderwijk en Drachten, maar werken door een groot gedeelte van het land. Vanuit Harderwijk en Drachten doen we platte daken, van een garagedak van een paar meter tot een enorm industrieel dak. Vanuit Meppel doen we naast de platte daken ook hellende daken, in dat geval vooral kleinschalige renovatie. We regelen verder sedumdaken en zonnepanelen. Dat laatste gebeurt in combinatie met de Breman Groep. Onze kracht is om met de klant mee te denken. Nu komen wij regelmatig daken tegen waar lekkages zijn, maar waar toch zonnepanelen op gelegd zijn. Het dak had eerst gerenoveerd
27
HOE GA IK OM MET
“Overvallen door een lawine van angst” HOE GA IK OM MET ANGST- EN PANIEK(AANVALLEN) BIJ KINDEREN EN JONGEREN?
DE HOOP MAGAZINE
28
Annelies Peekstok-van Pelt GZ-psycholoog op de poliklinieken van De Hoop ggz in Dordrecht.
Angst is een gevoel dat opkomt bij dreigend gevaar en heeft een functie: de adrenaline die door angst vrijkomt, zorgt ervoor dat je een gevaarlijke situatie vermijdt, gaat vechten of juist vlucht. Maar sommige mensen zijn angstig zonder dat er echt gevaar dreigt. Dan kan er sprake zijn van een angststoornis. Van alle Nederlanders heeft bijna 20% last (gehad) van zo’n stoornis. Ook kinderen en jongeren kunnen ermee te maken krijgen. Wanneer is angst nuttig en wanneer wordt het een probleem? Aan het woord is Annelies Peekstok. Ze is GZ-psycholoog bij De Hoop ggz en werkt dagelijks met kinderen en jongeren. Ze heeft veel erva-
ring met het thema ‘angst en paniek’. “Er bestaan verschillende termen om angst en paniek te omschrijven,” begint Annelies. “Een angstaanval bestaat eigenlijk niet; een paniekaanval wel. Zo’n aanval kan onderdeel zijn van een angststoornis. Er zijn veel verschillende angststoornissen. Je kunt hierbij denken aan een paniekstoornis, maar ook sociale stoornissen, fobieën en gegeneraliseerde angst vallen onder de noemer ‘angststoornis’.” LAWINE Een paniekaanval kan dus voortkomen uit een angststoornis, maar dat hoeft niet. Zo’n aanval kan ook getriggerd worden door een bepaalde gebeurtenis, zoals een enge film. Annelies: “Een pa-
HOE GA IK OM MET
WANNEER ZOEK JE HULP? Eén op de vijf jongeren in het voortgezet onderwijs heeft last van emotionele problemen, waaronder angst. Ook bij kinderen komen angststoornissen voor. Van kinderen weten we dat ze op bepaalde leeftijden vaker bang zijn en eng dromen. Wanneer moet je je als ouders zorgen maken? Annelies: “Als de angst van het kind het normale leven belemmert, moet je daar als ouders iets mee. Denk bijvoorbeeld aan een kind dat angstig is voor honden en daarom niet meer naar school durft te fietsen. Vervolgens durft het ook niet meer naar
“Eén op de vijf jongeren in het voortgezet onderwijs heeft last van emotionele problemen.” school te fietsen als de ouder meefietst. En op een gegeven moment wordt zelfs naar buiten gaan om te spelen eng. In zo’n geval wordt het wel tijd om aan de bel te trekken bij het wijkteam of de huisarts.” GOED TE BEHANDELEN Een angststoornis is – gelukkig – goed te behandelen. Annelies: “Net als bij volwassenen wordt bij kinderen en jongeren meestal gekozen voor cognitieve gedragstherapie. Dit is een laagdrem-
pelige therapievorm waarbij aan de hand van gesprekken inzicht wordt verkregen in de eigen gedachten: hoe kan ik angstige gedachten onderzoeken en nagaan of ze kloppen? En: als ik tot de conclusie kom dat bepaalde gedachten niet reëel zijn, hoe leer ik dan om toch te doen wat ik eng vind? Voor kinderen die nog te jong zijn om zo over zichzelf na te denken, kan speltherapie helpend zijn.” DURF KWETSBAAR TE ZIJN Als we Annelies vragen wat tips te geven voor ouders die te maken
hebben met een angstig kind, noemt ze een flink lijstje op. Op de belangrijkste tip legt ze graag de nadruk: “Ieder mens heeft weleens te maken met angst. Durf daar open over te zijn richting je kind. Als je als ouder kwetsbaar durft te zijn, je eigen angst benoemt en uitlegt hoe je hiermee omgaat, dan laat je zien dat angst als emotie er mag zijn. Het gaat niet om de angst op zich, maar hoe je ermee omgaat. Als je hierin een voorbeeld kunt zijn voor je kind, is dat heel waardevol.”
TIPS VOOR OUDERS TIJDENS EN NA EEN PANIEKAANVAL
1 2 3 4 5
Ga naast je kind zitten en sla een arm om hem/haar heen Praat rustig en op een lage toon Vertel je kind dat het veilig bij je is en stel je kind gerust: dit gevoel gaat over Zing een rustgevend liedje en/of bid met of voor je kind Is je kind weer rustig? Praat over wat er gebeurde: waarom gebeurde dit en wat zou je kind de volgende keer kunnen doen als het een aanval voelt aankomen? Denk hierbij aan: eerder naar jou toekomen, afleiding zoeken in de vorm van een spelletje, etc.
DE HOOP MAGAZINE
niekaanval is heftig voor degene die deze ondergaat. Iemand voelt zich overvallen door een lawine van angst en paniek. Dit zorgt ook voor lichamelijke reacties zoals trillen, zweten en hartkloppingen. Kinderen en jongeren zijn vaak ontroostbaar en niet in staat zichzelf te kalmeren.”
29
DE DAG VAN
DE DAG VAN DINGENA HETTEMA
Dingena Hettema Chatcoach bij Chris.
14.30u
15.50u
15.00u
17.00u
Als zelfstandig therapeut sprak ik vandaag al meerdere cliënten. Eens per twee weken leg ik dat werk neer en werk ik twee uur vrijwillig voor Chris, als online chatcoach. Chris is er voor kinderen en jongeren die anoniem willen praten. Zij denken vaak dat ze er alleen voor staan. Het is heel mooi om hen op deze manier te helpen.
Mijn dienst begint. Het blijft toch altijd een beetje spannend welke gesprekken zich aandienen. Het kan variëren van een kletspraatje met een verveelde jongere tot een jongere die in een heel heftige situatie zit. Dat verschil moet je vrij snel zien uit te vogelen. Leuk, maar soms ook echt pittig. Als je een jongere hebt die zelf moord wil plegen of een jongere in een misbruiksituatie… Dat hakt er best wel in.
15.10u
Ik spreek een meisje dat niet met haar ouders durft te praten over haar probleem. Ter plekke bedenk ik een oplossing. Ik stel voor om een briefje op het kussen van haar moeder te leggen, met de boodschap dat ze graag met hen wil praten. Het meisje vindt dit een fantastische oplossing. Het kan soms zo simpel zijn. Het is bijzonder als je merkt dat je net even dat extra zetje kan geven. DE HOOP MAGAZINE
30
De middag gaat verder. De meeste gesprekken hebben als kern dat de jongere een probleem heeft waar hij met niemand over kan praten. Wij zijn dan een veilige, laagdrempelige gesprekspartner. We praten met jongeren over problemen op school, onzekerheid, seksuele problemen of geloofsvragen.
Na mijn dienst maak ik een rapportje van de gesprekken. Dat is meteen mijn manier om het te verwerken. Elke chatvrijwilliger zit in een team met een coördinator. Als je een vraag hebt over hoe je het gesprek voerde, kan je dat altijd met de coördinator bespreken. Ook staat een achterwacht klaar, als je gelijk na een gesprek wilt spuien.
21.00u
Ik ben tevreden over mijn dag. Door de chat ervaren jongeren dat de reactie van de buitenwereld heel anders kan zijn dan ze verwachtten. Wij worden niet boos. We luisteren. Daardoor ontstaat een volgende stap naar openheid. Wat is het toch dankbaar werk! CHRIS ZOEKT CHATVRIJWILLIGERS! Kan jij een luisterend oor bieden zonder oordeel? Scan dan de QR-code voor meer informatie.
MEDITATIE
Dirk de Boer, Coördinator geestelijke verzorging De Hoop ggz.
HELP, WAT MOET IK DOEN? “Help, wat moet ik DOEN?” In de pastorale praktijk ligt deze vraag regelmatig op tafel. Er klinkt wanhoop in door. Onze cliënten zoeken in hun geestelijk leven herstel in de relatie met God of willen die relatie voor het eerst aangaan. “Wat moet ik doen?” is dan de vraag. “Welke eisen zijn er vanuit de Schepper van hemel en aarde, opdat ik (weer) voor Hem acceptabel ben?” Soms ligt er een diepe nood aan ten grondslag: er graag bij willen horen, aangenomen zijn. Er klinkt wanhoop in de vraag, omdat het ‘erbij horen’ al die jaren niet tot stand is gekomen of omdat het leven nu definitief dreigt vast te lopen. Het antwoord “je hoeft niets te DOEN” zorgt ervoor dat er grote vraagtekens op de gezichten van cliënten verschijnen. Het gaat toch zomaar niet? Kijk om je heen. Er zijn toch allerlei verwachtingen waaraan voldaan moet worden? Er moet gepresteerd worden, targets moeten gehaald worden, ik moet succesvol zijn. Kijk naar de social media: iedereen is happy, blij en geslaagd! Dat is de waarheid. Of toch niet?
Het antwoord op de vraag wat te DOEN, komt uit de dimensie van liefde. Een Vader die uitnodigt tot geloof. Geloof in de Zoon. Omdat Hij niet wil dat de mens bezwijkt onder eisende lasten.
DE HOOP MAGAZINE
Cliënten die onder de druk van verwachtingen zijn bezweken en de puinhopen van hun leven overzien, kijken rechtstreeks in de ogen van mislukking, falen, ongeluk, eenzaamheid en soms zelfs de dood. Dat is hun waarheid. En dan is daar die laatste strohalm. De Man die gezegd heeft: “Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven…” – Mattheüs 11:28 (NBG). Wat zien we in Zijn ogen? Zachtmoedigheid en nederigheid, geen hard juk en geen zware last.
31
ITEM VAN BETEKENIS
Witte mensfiguren
Item van betekenis
DE HOOP MAGAZINE
32
“Dit stuk maakte ik voor mijn collega’s en onze cliënten. Ik werk in de 4Life kliniek, als groepsbegeleider en ervaringsdeskundige. Zelf heb ik last gehad van psychische klachten zoals depressie. Ik heb flink met mijzelf geworsteld, kun je wel stellen. Door mijn eigen ervaring begon ik met het maken van beelden van boetseerklei. Centraal in mijn werk staan de witte mensfiguren. Die gebruik ik altijd. Dit stuk gaat over onze kliniek en over herstel. Er zijn verschillende routes om tot herstel te komen. De aangeboden routes vanuit het programma, de hulp van de ander. Ook zie je figuren moeilijkere routes nemen,
het proberen op eigen kracht. De weg tot herstel is voor iedereen anders. Wanneer mensen naar dit stuk kijken hoor ik vaak: alle figuren zijn gelijk. Dat is juist mijn bedoeling. De medewerker, de cliënt… we zijn gelijk. We zijn allemaal mensen die van elkaar leren en elkaar nodig hebben om tot herstel te komen. Ik hoop dat mijn beelden mensen bemoedigen en troost bieden.” – Mirjam, 4life kliniek Meer werk van Mirjam vind je op beeldjegevoel.webnode.nl
