januari 2023 - De Hoogstraatse Maand

Joost Muësen

Jan Voeten

Glenn van Kuijk

Patrick Mathysen

Ton Peeters

Rens Smulders

B.A.M. (voor Clara, geboren op 16 december 2022)

Het nieuwe jaar komt eraan, wij wensen voor iedereen dat het een voorspoedig en gezond levensjaar is, waarbij de tijd vliegt. Jazeker, des te sneller de tijd gaat, des te beter je het gehad hebt, is mijn gedacht. Dat komt zowel door psychologische als fysieke oorzaken, dat kan je zelf googelen op het internet, ik leg het hier dus niet uit. Wie niet bereid is om dit op te zoeken, luiheid is het oorkussen van de duivel. Waarom je in dat geval lui bent kan je ook googelen, als je hiervoor niet te lui bent natuurlijk… Welkom dus in het nieuwe jaar van het konijn, sociaal en hartelijk, volgens de chinezen, waarbij je ook eens aan jezelf moet gaan denken, aan je plaats in het gezin en de maatschappij.

En wat heeft de titel hierboven met dit alles te maken? B.A.M. staat niet voor ‘begeerde alleenstaande mannen’, neen, opportunistische vrijgezellen komen hier helemaal niet aan bod. B.A.M. staat voor “Bewust Alleenstaande Moeders”, wist je dit al? Ik niet, tot dit op één of ander familiefeestje ter sprake kwam om een voor de hand liggende reden.

Vroeger werd er getrouwd, kinderen gekocht,

groot gebracht, enzoverder, het wederkerende levensverhaal dat van (groot)ouders op (klein)kinderen overgaat. Maar vanaf de late jaren tachtig werd het hip om te gaan samenwonen, omdat het modern was, soms ook wel om ouders de gordijnen in te jagen als de gekozen partner niet de beste keuze was, volgens hen natuurlijk. Soms was het gewoon ook goedkoper dan te trouwen of zag je jezelf niet in een kostuum of trouwjurk voor één dag. De huwelijksdag zou de mooiste dag uit je leven moeten geweest zijn, maar niet voor één op drie huwelijken, zo blijkt later.

Een vrouw die niet trouwde en toch kinderen wilde, werd een B.O.M, een bewust ongehuwde moeder die vreesde met een huwelijk haar onafhankelijkheid te verliezen. De betrokken kinderen werden voor een overgrote meerderheid via natuurlijke weg verwekt, je weet wel hoe, een groot deel van de zwangerschappen was zelfs ongepland. Dat heb je nu eenmaal als je de natuur zijn gang laat gaan, ook zonder trouwring. Meestal was er wel een vaste partner mee gemoeid, die daarmee ook de natuurlijke vader was.

À fin, wie zonder partner zit, blijft dus meestal zonder kinderen achter. Dan komt B.A.M. op het toneel van het vrouwenleven. B.A.M.-sters maken een weloverwogen keuze voor het moederschap zonder partner, om welke reden dan ook, waarin gewikt en gewogen is geweest over de talloze dilemma’s waarmee zij te maken zullen krijgen en waarbij menig instantie over de schouder meekijkt.

B.A.M. dus. Ik wist zelfs niet wat het was, totdat een nichtje zwanger bleek te zijn. Voor haar was dat natuurlijk geweldig mooi nieuws, de tijd tikt immers en de kinderwens is er altijd geweest. Er zal een hele nieuwe wereld open gaan, waarbij achter meerdere deuren evenveel onverwachte verrassingen staan te wachten, zowel positieve als andere.

In elk geval, het stralende gezicht van een toekomstige, weliswaar alleenstaande moeder, wrijvend over haar bollende buik met haar ongeboren dochter, is onbetaalbaar. Leef je dromen, geniet van je mooie dochter, want de tijd …. de tijd vliegt snel, hopelijk ook in dit nieuwe jaar. (En zo zijn we weer helemaal bij de eerste regel van dit stukje beland.) (JJ)

Ruth tekent

Een toer van de warme bakkers in groot Hoogstraten

Vers van de warme bakker: hoelang nog?

HOOGSTRATEN - Het nieuws dat Joost Muësen stopt met bakken zong al een tijdje rond, recent nog het gerucht dat hij er al na de feestdagen mee zou ophouden. Dat eerste klopt, het tweede niet: hij gaat nog door tot mei 2023. Maar net als veel stadsgenoten stellen we vast dat er daarna in Hoogstraten maar één authentieke warme bakker meer over blijft. En vragen we ons af hoe lang dat nog zou blijven. Is het ambacht van warme bakker met uitsterven bedreigd? Dat zou eeuwig zonde zijn, want zeg nu zelf, wat ruikt lekkerder dan de geur van vers brood ’s morgens en wat nodigt meer uit dan verse pistolets en koffiekoeken op zondagmorgen?

Om aan de weet te komen of er nog toekomst is voor de warme bakker en hoe ze zich staande en gaande houden, maakten we de toer door groot Hoogstraten en legden we ons oor te luisteren bij alle warme bakkers in onze gemeente. We snoven de heerlijke geur van brood op namen meteen een vers brood of wat gebak mee.

Bakkerij Muësen in Hoogstraten “Ik denk dat ik geboren ben als bakker”

HOOGSTRATEN - Eind mei 2023 stopt Joost Muësen (°1967) zijn activiteiten als bakker op de Vrijheid. Joost en en zijn vrouw Lutgard Cools hebben twee kinderen Thijs (23) en Tuur (19). Samen kijken ze tevreden terug op een warme bakkersloopbaan. “Vanaf mijn kleuterjaren sta ik al in de bakkerij” lacht Joost. Tijd voor een laatste gesprek aan tafel met rond ons de geur van ovenvers brood, speculaas, warme chocolade, geroosterde noten en pas geroerde banketbakkersroom.

Joost: “In september hebben we aan ons personeel verteld dat we gaan stoppen. Het winkelpersoneel blijft nog zolang maar in de bakkerij zijn er twee bakkers die na tien dagen al ander werk hadden gevonden. Ergens had ik gehoopt dat ook zij nog tot het einde zouden blijven. Maar goed, de laatste maanden zal ik zelf nog een tandje moeten bijsteken.”

Bakker Schrijvers

“In 1994 zijn we hier gestart en namen we de bestaande bakkerij van Jan Schrijvers over. Ik

heb bij hem 8 jaar als bakkersgast gewerkt. In het begin hebben wij de naam van de bakkerij Schrijvers niet veranderd omdat mijn nonkel Jan Muësen ook een bakkerij had, daar waar nu bakker Van Thillo zit, rechtover de Tinnenpotstraat. Twee bakkerijen Muësen in dezelfde straat zou voor heel wat verwarring zorgen. Daarom zijn we de eerste jaren doorgegaan onder de naam Schrijvers.

In 2000 hebben we grote veranderingen gedaan in de winkel en vanaf dan werd het ‘bakkerij Joost Muësen’. Oudere klanten

gebruiken vaak nog de naam Schrijvers als ze het over onze winkel hebben. De naam Schrijvers was dan ook een begrip hier op de Vrijheid. Jan Schrijvers was de laatste bakker uit een familie die al drie generaties lang brood bakten op deze locatie. Jan heeft hier, als laatste, 15 jaar zijn broodje gebakken. Zijn grootvader is hier begonnen. Hij werd opgevolgd door de zonen, de gebroeders Schrijvers. Maar zij zijn uiteindelijk hun eigen weg gegaan. Louis, de vader van Jan is hier gebleven, waarna Jan de bakkerij van zijn vader heeft overgenomen.

Toen ik hier begon hebben we flink moeten investeren in nieuwe machines. Vooral om het werk wat te vergemakkelijken. Op dat vlak is er wel veel veranderd tegenover vroeger, toen alles met de hand werd gedaan. De investeringen die je vandaag de dag moet doen om een bakkerij te beginnen zijn heel erg hoog. Vroeger had je enkel een kuip nodig om je deeg te draaien, een werktafel, een oven en je kon beginnen. Nu kan er gelukkig veel machinaal gedaan worden. Maar het nachtwerk blijft wel natuurlijk. Mijn werkdag begint om half twee ’s nachts, in het weekend is dat om 12 uur ’s nachts.”

Plan trekken

Joost

Lutgard: “Toen we elkaar leerden kennen had ik echt geen benul wat me te wachten stond

en Lutgard houden er eind mei mee op…

als bakkersvrouw. Het was voor mij helemaal nieuw. “Ziede gij dat zitten” vroeg Joost aan mij. Ik ben er ingestapt en heb mijn plan leren trekken om de stiel te leren. Heel in het begin ben ik op zondag komen helpen maar toen wij de zaak overnamen bleven de winkelmeisjes gelukkig nog doorwerken. Van hen heb ik veel moeten leren. Dat eerste jaar was wel heftig.”

Joost: “Je hebt in het jaar drukke periodes, december is bij uitstek de drukste maand. De aanloop naar Sinterklaas, Kerstmis en Nieuwjaar is bijzonder druk. In januari volgt dan Verloren Maandag en heel wat teerfeesten bij verenigingen. Na Verloren Maandag volgt er een rustige periode tot Pasen.”

Lutgard: “Je leeft ook voor een stuk naast mekaar. Joost werkt vooral ’s nachts en blijft nog doorwerken als de winkel open gaat om 7 uur ’s morgens. Er is altijd nog wel wat werk in de winkel en bakkerij. In de namiddag doet Joost meestal een dutje hier in de zetel. Het avondmaal brengt wat rust in ons gezin, eigenlijk leef je als het ware onder het zelfde dak maar wel in een totaal ander ritme.”

Joost: “Het is inderdaad een ander manier van werken en leven. Je moet de job heel graag doen om het vol te houden. En vooral : je moet er met twee volledig voor gaan. Minpunt is wel dat je sociaal leven volledig teniet gaat. In het begin vragen vrienden om naar een feestje te komen, maar nooit heb je tijd, altijd gaat de bakkerij voor. Of je komt als laatste aan op een feest en je moet als eerste weer weg. En die vrienden die blijven dat niet vragen natuurlijk.”

Kind aan huis

Joost is de zoon van Fons Muësen en Gusta van Dun uit Minderhout. Zijn nonkel Jan Muësen was bakker in Hoogstraten, rechtover de

Brood voor morgenvroeg

Natuurlijk zullen er nog brood, pistolets, koffiekoeken en taart zijn als de laatste warme bakker zijn bakkerij zou sluiten. Het concept van de bakkerswinkel waar de waren van buitenaf geleverd worden, doet al langer opgang. Een aantal winkels wordt beleverd vanuit één warme bakkerij, andere vanuit een meer industriële brood- en banketfabriek. Soms worden half gebakken broden geleverd, die in die winkels ‘afgebakken worden’. Ze worden daarom dikwijls ‘koude bakker’ genoemd. In een aantal van die winkels vind je ook beleg (kazen en charciterie), kleine kruidenierswaren en belegde broodjes.

Wij keken goed rond en vonden Van Thillo en Copain in Hoogstraten, Bakker Gert in Wortel, De Plataan in Minderhout, Bakkerij Anne in Meer en ‘t Winkeltje bij Bart en Vera in Meerle.

En daarnaast zijn er natuurlijk nog de supermarkten, die een ruim assortiment aan brood, koeken en patisserie aanbieden, toegeleverd vanuit industriële bakkerijen. Delhaize, Carrefour, Colruyt en Lidl in Hoogstraten. Aldi in Minderhout, Carrefour in Meer en Spar Expres in Meerle.

We gaan gelukkig vooreerst nog niet van honger sterven! (jaf)

Tinnenpotstraat waar nu bakker Van Thillo zit.

Joost: “Zij hadden geen kinderen en ik was daar eigenlijk kind aan huis. Mijn tante kwam mij dikwijls ’s middags al halen om op broodtoer te gaan. Vanaf mijn tiende bracht ik mijn vakanties door bij hen en mocht ik mee helpen in de bakkerij. Ik vond dat allemaal heel plezant. Ik denk dat ik toen al besloten had om later bakker te worden. Toen ik twaalf jaar was zou ik een bakkersopleiding gaan volgen maar die richting werd toen nog niet aangeboden op het VTI-Spijker. Ik ben dan één jaar naar het Vito gegaan, maar de richting houtmetaal-bouw interesseerde me echt niet.

Mijn dorpsgenoot Jan Braspenning wilde ook bakker worden. En het jaar daarop zijn wij tweeën begonnen aan de Piva in Antwerpen. Samen met Jan heb ik 5 jaar lang naar Antwerpen gereden om de bakkersopleiding te

volgen. Na mijn studies moest ik werk gaan zoeken. En mijn nonkel kon geen tweede gast betalen. Hij had al heel wat jaren een bakkersgast en die kon hij moeilijk ontslaan voor mij. Dan ben ik begonnen bij bakker Hermans in Turnhout. De broer van Margriet Hermans, hij had een bakkerij in de Paterstraat en daar heb ik 2,5 jaar gewerkt. Toen ik op een morgen naar huis reed van mijn werk kreeg ik een verkeersongeval. Kort daarop kreeg ik een telefoontje van Jan Schrijvers met de vraag of ik niet bij hem wilde komen werken. Op die manier is het verhaal hier begonnen.

In 1994 waren er in Hoogstraten nog vijf warme bakkers

Bij onze start in 1994 waren er in Hoogstraten nog vijf warme bakkers: Patrick Mathysen, Jan Muësen, Faes, Van Loock en wij zelf. Vooraan in de Gelmelstraat was er ook nog een klein bakkerswinkeltje Leemans. Dat waren twee gebroers die naast elkaar een winkeltje hadden. Ik denk dat die rond 1990 gestopt zijn, de panden zijn in ieder geval afgebroken.”

Veeleisend

Joost: “Er is toch wel een groot verschil tussen het huidige aanbod in de winkel en vroeger toen we begonnen. Nu moet ik zeggen dat wij hier in Hoogstraten altijd wel een dagelijks aanbod hadden van cake en taartjes en gebak. Daar is hier toch wel een publiek voor. Waar klanten vroeger meestal de keuze hadden tussen wit of grof brood, bakken we nu dagelijks 20 verschillende soorten brood, pistolets, sandwiches, koffiekoeken, gebak en patisserie. Als we alle verschillende broden

Joost en Lutgard met Lydie, een van de verkoopsters “zonder wie het allemaal niet mogelijk zou zijn.”

moesten optellen die we wekelijks bakken kom je gemakkelijk aan 32 verschillende soorten. Zo zie je maar dat de klant erg veeleisend is geworden.

Ook naar glutenvrij brood is er vraag, daar waar dit vroeger nooit naar gevraagd werd. Zo ook met speltbrood. Dat is nu weer over zijn hoogtepunt, maar enkel jaren geleden liep het hier storm voor. Dat was echt niet te doen. Dat zijn vooral graansoorten die door onze leveranciers van de bloemmolens, TV-koks en diëtisten gepromoot worden. Dat is even een hype, maar het blijft meestal nooit lang duren.”

Geplette tarwe

Joost: “Het brood met geplette tarwe is iets dat alleen wij bakken. Dat is heel raar gegaan. Oorspronkelijk ging Jan Schrijvers hier een bierbroodje van maken. Maar hij kreeg toch niet het juiste deeg gemaakt met het bier. Na lang oefenen heeft hij dat maar gelaten en is dan geplette tarwe beginnen weken. Die vezels nemen dan nogal veel water op. Het bijzondere aan dit brood is ook dat het afgebakken wordt in een rieten mandje, vandaar die bijzonder vorm. Dat brood heeft wel zijn weg gevonden naar het publiek want ik bak het nog steeds elke dag. Spijtig genoeg verdwijnt dit broodje nu, want niemand in de wijde omgeving maakt dit deeg.

De tijd is nu gunstig voor ons om er mee te stoppen. Het is een zware stiel en fysiek weegt het toch wel door. Wat we nu de laatste maanden meemaken met stijgende gasprijzen maakt het voor velen heel erg zwaar. Maar ook de grondstoffen zijn enorm gestegen. En de lonen van het personeel. Al die stijgingen kan je niet meer doorrekenen in je producten. Ook het inzetten van personeel wordt steeds moeilijker. En ’s nachts werken én in het weekend, dat krijg je niet meer verkocht.”

Lutgard: “Wij hebben veel geluk gehad dat we altijd goed hebben kunnen rekenen op ons personeel. Daar kunnen we niet over klagen. Want zonder hen zou het allemaal niet mogelijk zijn!”

Joost: Wat ik ga doen vanaf 1 juni? Misschien wat langer in bed blijven, eens uitslapen. Misschien hoor, ik weet niet of ik dat nog kan… (pm)

Bakkerij Voeten in Meer Het goed ingespeelde team van Jan en Monique

MEER - Al meer dan 70 jaar is Bakkerij Voeten in Meer een begrip. Van vader Fons ging de zaak over op zoon Jan, die de stiel nu al 40 jaar verderzet. Samen met zijn vrouw, Monique van den Bogaert (afkomstig uit Hoogstraten) is Jan al jaren de enige warme bakker in het dorp. Fons Voeten en zijn vrouw Julia Gelee waren met de bakkerij begonnen in 1950, toen volgden zij Jef en Wis Haest op. In ons online archief vind je het verhaal van 60 Jaar bakkerij Voeten in het decembernummer van 2011.

Wat een warme bakker is, dat is voor Jan duidelijk. “We spreken van warme en koude bakkers. Maar eigenlijk bestaan koude bakkers niet, het zijn verkopers. Zij verkopen brood dat uit de fabriek komt of ze bakken ter plaatse elders geprefabriceerde broodjes af.” Monique voegt toe: “Die weten eigenlijk soms niks van brood bakken, zij verkopen alleen maar.”

Ambachtelijk zoals vroeger

Terwijl de troef van een warme bakker volgens het koppel net is dat het geen massaproductie is. Ambachtelijk zoals vroeger. Met de

oude recepten van meer dan 50 jaar geleden, aangepast aan de tijd. De producten zijn altijd vers.”

Weinig slaap

Toch staat hun stiel onder druk, nog weinigen willen warme bakker zijn. “Ik stel het heel simpel,” zegt Jan. “De jeugd wil in het weekend niet meer werken. Dat is overal zo. In de week geen probleem om deels ’s nachts te werken. Maar wel in het weekend. Niet alleen de bakker heeft moeite om personeel te vinden. Ook de slager, de horeca. De jeugd wil in het weekend vrij zijn. Niet voor één week, maar elk weekend. Kijk maar. In de week om half 3 ’s nachts beginnen, in het weekend beginnen we al om half 10 ’s avonds. Omdat er

dan heel wat meer baksels moeten gemaakt worden moeten we dus vroeger beginnen. Vrijdag om half 10 ’s avonds. Om 7 uur ’s morgens gaat de winkel open. Hij moet dan vol staan. Gelukkig kwam ik met weinig slaap toe.”

Zoals elke stiel zijn er gelukkig ook wel voordelen. “Wie thuiswerkt is steeds aanwezig voor de kinderen. Ze komen niets tekort. Bij de voetbal voor mijn kinderen was ik altijd van de partij. En vakantie? Wij gingen op vakantie als iemand anders niet ging. We hebben zo mooie reizen gedaan. Ook dankzij onze dochter Tine die bij Jet-Air werkt. De Dominicaanse republiek, heel mooi. Maar Cuba dat was de max.”

De bakkerswinkel, al lang een vertrouwd zicht in de Vrijheid.

Allergisch

Jan is niet meer van de jongste, allicht is er ooit al over opvolging gepraat en nagedacht. De kinderen misschien? “Neen, ik zeg dat dat niet mag. Onze Tim kon niet tegen bloem. Hij is er allergisch voor. Zelf had ik dat ook, maar ik kwam er pas later achter toen ik de zaak had overgenomen. Gelukkig heeft een langdurige behandeling mij daartegen geholpen. Maar Tim mag zich dit niet aandoen. De allergie maakt de keuze gemakkelijk. Maar of

het anders wel zou gelukt zijn weet ik niet. En ons Tine heeft ook haar werk. Dus geen opvolging.”

Bestaat de kans dat iemand anders later de zaak overneemt, wilden we weten, zeker met het oog op de hoge energieprijzen van tegenwoordig. “Als wij op gas hadden gestookt dan was het al einde verhaal geweest de afgelopen jaren. Zo duur. Wij hebben geluk dat we nog altijd de originele oven op mazout hebben. Zo kunnen we de prijzen laag houden. Trouwens,

als een overnemer zich aandient, dan gaat het gewoon door. Maar dat zie ik niet gebeuren… Er hebben er al meer gevraagd wanneer ik ga stoppen. En ik heb geantwoord: na Pasen stoppen we ermee… Maar ik heb niet gezegd welk jaar!”

Ingespeeld

Voorlopig zit het dus nog wel goed in ons dorp. “Mijn vrouw en ik wij zijn een goed ingespeeld team. Ik het bakken, Monique de winkel,” vult Jan aan. “En als ik naar leeftijdsgenoten kijk, dan twijfel ik er aan of die altijd in hun pensioen hun draai kunnen vinden. Kortom, wij doen het nog graag en dat mag zo nog een tijdje doorgaan. Ook mijn broer Jos, die bakker was in Antwerpen en nu op pensioen is, geeft de raad om verder te doen zolang wij dat kunnen en het nog graag doen.”

Conclusie: het ziet er dus naar uit dat het nog een tijdje bij een warme bakker in Meer zal blijven. Al is er het besef dat dit ooit zal gedaan zijn. Dan is dat meteen ook het einde van een stukje geschiedenis. Niet dat we dan volledig zonder brood zullen vallen, maar dat is dan een ander verhaal. (ma)

Bakkerij van Kuijk in Minderhout “Als warme bakker het verschil maken”

MINDERHOUT - Of er een familieband is met de familie van Cuijk, die van de 13de tot midden de 15de eeuw op het kasteel van Hoogstraten woonde, weet Glenn niet. Voor hem begint het verhaal van bakkerij van Kuijk bij zijn grootvader, die bakker was in het Nederlandse Bavel, tussen Ulvenhout en Breda. Glenns nonkel nam de zaak over, zijn vader werkte er ook nadat hij in Meerle kwam wonen, waar Glenn ook geboren is. Toen alle puzzelstukjes goed leken te vallen, koos deze oud-leerling van VTI voor de stiel van warme bakker in het Minderhoutse dorpscentrum.

Glenn van Kuijk: “Ik volgde een opleiding als bakker in VTI Spijker en ging eerst enkele jaren werken bij bakker Duson, tot die zaak werd overgenomen door Van Thillo. Na een jaar in de chocolaterie in Turnhout - wat totaal mijn ding niet was - ben ik terecht gekomen bij bakkerij Wouters in Kalmthout. Eerder een industriële dan een ambachtelijke bakker. Daar heb ik gezien wat je als industrieel niet kunt ten opzichte van een warme bakker. Daar begint men ’s morgens om 11 uur brood te bakken voor de dag nadien, terwijl wij ‘à la minute’ kunnen werken. Daardoor kan je het verschil maken.”

Puzzelstukjes

“In 2010 belde Jef Quirijnen me op met de

vraag of ik belangstelling had om zijn zaak over te nemen. Maar dat kon niet want ik had geen vriendin…,” vervolgt Glenn.

Lieke Van Looveren: “Glenn vertelde dat aan mij en ik zei direct dat hij dat moest doen. Ik heb verkoop gestudeerd en gewerkt bij bakker Michiels in Westmalle, dus ik was wel vertrouwd met een bakkerij. Tijdens de onderhandelingen tussen Jef en Glenn zijn we een koppel geworden, we waren tien maanden samen toen we de zaak in 2011 overnamen. Het was op dat moment een kleine een verouderde bakkerij met te weinig ruimte om te werken. Elke dag ging er wel iets kapot, bij manier van spreken…’

Maar voor Glenn ging er een droom in ver-

vulling. “Het was altijd mijn droom geweest om zelfstandig bakker te worden en in 2011 vielen de puzzelstukjes dus in elkaar. De bakker in het dorp stopte, ik had de leeftijd om zelfstandig te worden en ik had een partner, wat echt wel essentieel is. Van 2011 tot 2016 werkten we nog in de oude zaak, maar we wisten dat alles vernieuwd moest worden.

De vraag was: doen we dit stap voor stap of kiezen we onmiddellijk voor nieuwbouw? Uiteindelijk leek dat laatste de beste keuze. We bouwden de nieuwe zaak in twee fases. We woonden en werkten een jaar in een winkelcontainer, terwijl we nog bakten in het oude gebouw. Een jaar later namen we de nieuwe winkel in gebruik en in 2018 was ook de nieuwe bakkerij en de parking klaar.

Jan en Monique bij de oven, het hart van de bakkerij.

Na Pasen stoppen we, maar in welk jaar?

De totale bebouwde oppervlakte van de nieuwbouw is haast hetzelfde gebleven, maar vroeger was er tussen de winkel vooraan en de te kleine bakkerij achteraan nog het woongedeelte.”

Personeel

“Het was een zware investering, maar het heeft geloond, ons cliënteel is zeker verdubbeld. Ik zou het direct opnieuw doen en elke jonge bakker zou die stap ook moeten zetten,” meent Glenn. “Al geef ik toe dat ik er ook wakker van gelegen heb.”

Lieke: “Nu is de bakkerij ideaal, met vooraan de winkel, daarachter de bakkerij en een ruimte om gebak af te werken, daarachter een berging en helemaal achteraan een ruimte voor het personeel en een bureau.”

De vernieuwing deed de zaak flink groeien. Glenn: “We werken nu met acht personeelsleden. Eén fulltime en drie deeltijdse in de winkel en drie fulltime bakkers en een jongen op leercontract in de bakkerij. Alles samen een jong team en dat is zeer aangenaam, ook al weet ik dat die bakkers geen tien jaar in de stiel zullen blijven.

Het zijn nu eenmaal geen gewone uren. Ik zorg ervoor dat elke bakker in het weekend een vrije dag heeft. Ik wil dat ze ook nog een sociaal leven hebben… ik ben ook jong geweest. Maar personeel blijven vinden zal wellicht een probleem worden.”

Verschil

De bakkersstiel kent immers niet meteen de meest werkvriendelijke uren. “In de week begin ik om 2 uur ’s nachts tot ergens kort na

de middag. In het weekend begin ik om 8 uur ’s avonds tot ’s middags. Dan eten we samen, ga ik slapen en om 8 uur s’ avonds begin ik opnieuw tot zondagmiddag.

Lisa, een van onze bakkers, begint om 1 uur ’s nachts, de volgende om 3 uur en om 5 uur ’s morgens de bakker van de patisserie en de jongen op leercontract. Gelukkig vormen we een aangenaam team. Als je je werk graag doet in een aangename omgeving, kom je ’s nachts al wat liever uit bed.”

Of het anders zou kunnen? “Er zijn mogelijkheden om het werk naar de dag te verplaatsen, maar dan is het niet kraakvers en hoeft het voor mij niet meer. Dan kan je verschil niet meer maken en hou ik er liever mee op.”

Lieke: “Mijn uren liggen iets meer normaal. In de week begin ik om half 6 en in ’t weekend om 3 uur ’s morgens.”

Zonde

“We zijn wellicht een uitstervend ras,” beseft Glenn, “van de 20 leerlingen bakkerij waarmee ik in 2004 afstudeerde, zijn er nog drie die in een bakkerij werken. En dat is jammer, want hoe ziet een dorp eruit als er geen bakker, geen beenhouwer, geen kruidenier meer is? Voor mij zijn dat net zaken die van een dorp een dorpsgemeenschap maken. Al denk ik niet dat er een overnemer komt als wij hier ooit stoppen… en dat zou zonde zijn.”

Op dit moment zijn de uit de pan swingende prijzen een zorg. Lieke: “De energiecrisis laat zich echt wel voelen, zeker in tegenstelling tot de coronatijd. Dat was een zeer drukke periode, de mensen konden nergens naartoe en maakten er dan thuis maar het beste van. Nu worden de grondstoffen zoals bloem, boter, melk, eieren enz. dubbel zo duur en we kunnen die prijzen onmogelijk helemaal doorrekenen. In april moesten de prijzen omhoog en in oktober opnieuw.

Aan de verkoop van patisserie, koffiekoeken en pistolets merk je dat niet. Aan de verkoop van brood wel. Warenhuizen verleiden de mensen met een iets goedkopere broodprijs, maar dat herstelt zich op termijn wel weer.” (fh)

Glen en Lieke met drie van de acht medewerkers: Hild Jacobs, Lieke, Glenn, Nathalie Nuyts en Michelle Franken.

Lieke Van Looveren en Glenn van Kuijk in hun ruime bakkerij met bakkers Stijn Van Schilt, Michelle Franken en Wout Hermans.

Niet kraakvers, dan hoeft het voor mij niet meer

Bakkerij Mathysen in Hoogstraten “Nog twee jaren en dan op prepensioen”

HOOGSTRATEN - Patrick Mathysen begon met zijn bakkerij aan de Vrijheid 34 jaar geleden. “Eigenlijk was het aanvankelijk helemaal niet mijn bedoeling om bakker te worden, want ik studeerde af aan de VITO als lasser,” zo steekt hij van wal. “Het was mijn broer Paul die in de wieg gelegd was om de bakkerszaak van mijn ouders verder te zetten. Helaas is hij 40 jaar geleden tijdens legeroefeningen in Schotland verongelukt. Dat was natuurlijk een grote schok voor mijzelf en voor mijn familie. Maar mijn ouders wilden heel graag dat ik hun hun bakkerszaak zou verderzetten. Ze namen daarom een geroutineerde bakker uit Stabroek in dienst en vroegen mij om de knepen van het vak stelselmatig aan te leren door elke dag met hem samen te werken…”

Assortiment

En zo gebeurde het ook. “Mijn vrouw Jeannine steunde mij volledig, ook al had ze zelf een goed diploma op zak. Daar ben ik haar nog altijd heel dankbaar voor, want je hebt echt wel een partner nodig die er ook volledig achter staat. Om mij nog verder te bekwamen, volgde ik later nog avondonderwijs.

De eerste 15 jaar waren gouden jaren voor onze bakkerij. Toen gingen op zondag nog veel kinderen bij hun ouders koffie drinken met broodjes en gebak. Ons assortiment bestond hoofdzakelijk uit brood en in de weekends koffiekoeken en rozijnenbrood. Maar nadien heb ik dat allemaal zien veranderen. Zo begonnen de supermarkten ook een aantal van onze producten te verkopen. Er kwamen broodautomaten en broodjeszaken bij. Daarom moesten wij ons assortiment serieus uitbreiden, waardoor onze winstmarge de laatste 10 jaar toch wat lager lag dan vroeger. Ook de energiecrisis en de fel gestegen prijs van het bakkersmeel door de oorlog in Oekraïne maakten het nog wat lastiger.”

Lange dagen

“Daardoor moeten wij als warme bakker steeds harder werken. Ik begin nu elke werkdag om 1 uur ’s morgens, samen met mijn enige bakkersgast. In het weekend is dat nog

wat vroeger. Ik maak en bak dan alles wat met brood te maken heeft, terwijl mijn gast de patisserie voor zijn rekening neemt. Om 13 uur stoppen we en ga ik slapen tot 17 uur. Daarna doe ik de voorbereidingen voor de volgende werkdag en probeer nog wat te slapen. Het maakt dat ik toch wel zo’n 70 uur per week werk. Ook mijn vrouw Jeannine begint elke dag vanaf 3 uur ’s morgens te werken.”

Dat is veel en hard werken, terwijl er daarnaast nog weinig tijd rest voor sociale contacten buiten het werk. “Toch ben ik er fier op om bakker te zijn in een stad als Hoogstraten. Ik doe mijn beroep ondanks alles heel graag, kan ook mijn creativiteit gebruiken en mijn eigen ideeën uitwerken. Ik ben iemand die graag met mijn vrienden omga en plezier met hen maakt. Toen we pas gestart waren met onze bakkerszaak en voor de eerste keer geen oudjaar met hen konden vieren, brachten zij ons om middernacht een verrassingsbezoek in de bakkerij. Dat was een hele leuke ervaring die je altijd bij blijft…”

Waarschuwing

“Ik word nu 58 jaar en zou normaal pas binnen 8 jaar op pensioen kunnen gaan. Maar mijn beroep en gezondheid laten dat helaas niet meer toe. Vier jaar geleden kreeg ik al een serieuze waarschuwing, toen ik met een dichtgeslibde ader naar de spoed moest worden gebracht. Stress en onregelmatig leven waren de oorzaak. Nadien moest ik een tijd revalideren. Ik begon toen elke week te gaan zwemmen, wat ik trouwens nu nog altijd doe. Vandaar dat ik de keuze heb gemaakt om er nog maximaal twee jaartjes bij te doen, om dan op prepensioen te gaan.”

“Volgens mij is er zeker nog altijd een mooie toekomst weggelegd voor de warme bakker!”

waren, konden wij bovendien steeds rekenen op de steun van mijn schoonfamilie. Valerie is deze zomer getrouwd en woonde al een tijdje samen. Jolien is afgelopen jaar als laatste elders gaan wonen. Anneleen heeft ondertussen een zoontje Alexander, die elke donderdag een dagje bij ons is.”

Toekomst

“Ik kan in mijn stiel mijn creativiteit gebruiken en eigen ideeën uitwerken.”

Is er opvolging in het vooruitzicht? “Wij hebben 3 dochters, Jolien, Valerie en Anneleen. Ze hebben dankzij een mooi diploma nu ook alle drie zelf een heel goede job en gaan dus zeker de bakkerszaak niet overnemen. Toch komen ze nog steeds om beurten elk weekend helpen in de bakkerszaak. Met nieuwjaarsdag zijn ze zelfs alle drie present, zonder hen zou het echt niet lukken en daarvoor zijn we hen heel dankbaar. Toen de kinderen nog klein

“Ik hoop om na mijn pensioen veel meer wedstrijden van Hoogstraten VV en Anderlecht te gaan bijwonen,” kijkt Patrick vooruit, “maar ook om veel meer tijd vrij te maken voor mijn familie en vrienden. Citytrips maken en op vakantie gaan, staan ook hoog op mijn lijstje. Toch spijtig dat ik binnen enkele maanden nog de enige overgebleven warme bakker ben in Hoogstraten zelf. Ik hoopte echt dat de bakkerszaak van Joost Muësen zou worden overgenomen door een andere warme bakker. Maar ik vrees dat het een koude bakker wordt of helemaal iets anders.

Nochtans is er volgens mij zeker nog altijd een mooie toekomst weggelegd voor de warme bakker. Het bewijs: in Minderhout en in Merksplas hebben nog niet zo lang geleden twee jonge koppels elk een bloeiende nieuwe bakkerszaak opgestart. Er is dus zeker nog hoop dat ons bakkersberoep nog lang wordt verdergezet!” (jl)

“Oud huis van den Broek” in Meersel-Dreef “Ik blijf bakker zolang ik recht kan blijven staan”

MEERSEL-DREEF - Voor zover gekend heeft Meersel-Dreef altijd al een warme bakker gehad in het centrum van het dorp. Momenteel vind je de bakkerij in Dreef 79, uitgebaat door Ton Peeters, zowel persoonlijk als professioneel een echte warme bakker… Sinds 1992 werkt hij hier al, eerst in dienst en nadien zelf als exploitant. Hij kent het reilen en het zeilen van deze bakkerij dan ook door en door. Op vakantie gaan, daar is amper tijd voor in het drukke bakkersbestaan. Maar “ik blijf bakker zolang ik recht kan staan…”

De bakkerij in de Dreef heeft een lange geschiedenis. Eerst uitgebaat door de familie Smits-Maas sinds 1927, opgevolgd door Kees van den Broek en Rit Verkooijen die het pand in 1952 hadden gekocht. Daarna verder uitgebaat door hun zoon Nico van den Broek na het vroege overlijden van vader Kees in 1976. Later werd de bakkerij overgenomen door Patrick Verbraak in april 2012, en nog later verder uitgebaat door Rolf van de Broek, kleinzoon van de vroegere uitbater Kees van den Broek. Uiteindelijk door omstandigheden komt de bakkerij in handen van Ton Peeters, die er van 1992 in dienst was om vervolgens zelf de exploitant te worden.

DHM: Wie is Ton Peeters?

Ik ben geboren in Breda in 1970 en woon daar ook. Ik ben gehuwd geweest maar heb nog een L.A.T.-relatie met mijn ex-vrouw. Onze zoon Anthony is ondertussen 26 jaar, maar hij zal mij niet opvolgen, hij zit in de ICTbranche.

DHM: Welke opleiding mocht je volgen?

Ik heb de bakkersopleiding tot ‘eerste gezel’ in Breda gevolgd, vervolledigd bij vakschool GTS ook in Breda, uiteindelijk kom je dan in een leertraject van één dag naar school en vier dagen werken. Eerst twee jaar bij Bakkerij Van Alphen en vier jaar bij Bakkerij Elsevier, beiden in Breda, en ook nog één jaar bij Van Boxel in Moerdijk, maar dat was toch een slechte ervaring.

Uiteindelijk ben ik dan bij bakker Nico van den Broek terecht gekomen, later Patrick Verbraak en nog later bij Rolf van den Broek. Door omstandigheden ben ik in de mogelijkheid gekomen om deze bakkerij over te nemen. Samengeteld ben ik dus al 30 jaar bakker in Meersel-Dreef.

Trouwe klanten

DHM: En hoe zit het met het personeel? Bij elk werk is het steeds geven en nemen, uiteindelijk heb je elkaar toch nodig, dat was vroeger zo en nu nog. Ik heb één bakkersgast Livio en één winkelbediende Jacobien, beiden werken parttime bij mij. In de winkel zelf heb

ik in het weekend gelukkig de beschikking over jobstudenten die elkaar kunnen afwisselen.

DHM: Wat moet ik onder het werk van een warme bakker verstaan?

Ik begin meestal om 21 - 22 uur ’s avonds en ik eindig in de ochtend, afhankelijk van de omstandigheden tussen 9 en 10 uur. Daarna mag ik bij mijn ex-vrouw in Oosterhout mijn warme maaltijd ophalen, ik rij vervolgens naar mijn huis in Breda, en dan is het eten en gaan slapen.

Het voorbereidende grondwerk doe ik allemaal zelf en mijn bakkershulp werkt alles verder af. En dan is er ook nog het opkuisen en de afwas. Uiteindelijk zit ik aan 70 à 80 werkuren per week. Begin januari heb ik twee weken vakantie, wat wil zeggen nog altijd broden bakken voor de brood-automaten en daarnaast achterstallige werkjes uitvoeren. Op reis gaan hoeft voor mij niet.

DHM: Hoe heb je de coronatijd ervaren?

De coronamaatregelen hebben mij veel geld gekost. Ik was twee weken terug open en toen verschenen de containers op straat aan de grens. Ongeveer 60 % van mijn klanten zijn

Nederlanders, dus dan weet je het wel… Gelukkig zijn de dorpsbewoners trouwe klanten en dat zijn zij ook gebleven. En in Nederland kent men geen warme bakkers op zondag. Ondanks het prijsverschil met supermarkten, is er ook echt wel verschil in de smaak van het brood.

Met toestemming van de stad, heb ik ook een terras mogen uitbaten, en dat is toch een meerwaarde. Nu zelfs het terras in de winter weg is, blijven mensen binnen een koffietje drinken met een koffiekoek in het zithoekje dat er feitelijk alleen staat als aankleding.

Bang afwachten

DHM: En de energiecrisis?

Sommige grondstoffen zijn wel met 40 % gestegen dus de prijs van het brood en patisserie moet mee evolueren. Maar ik heb nog geen afrekening van mijn energie gekregen, die moet ik nog krijgen. Het is dus bang afwachten want ik heb een variabel contract. Als het nodig is, zal ik verplicht zijn om mijn prijzen aan te passen.

DHM: Welk brood eet een bakker zelf? Ik eet graag speltbrood. Maar bakkers leven

ongezond, ofwel snoepen (proeven van de gebakjes) ofwel op verkeerde tijdstippen eten, zoals bijvoorbeeld juist voor het slapen gaan. Ik heb zelfs 100 kg gewogen maar ik heb dat onder controle gekregen onder meer door te gaan hardlopen en niet meer te snoepen.

DHM: Tot slot, krijg je complimentjes van klanten?

Ik heb wel eens van een Nederlandse mevrouw bij de broodautomaat gestaan die mijn pistolets echt lekker vond, en dat is toch wel fijn om eens te horen. Maar voor de rest hoor je niet veel.

Oud Huis van den Broek is op maandag en dinsdag gesloten, de andere dagen open vanaf 7.30 uur tot 16.30 uur (15.30 uur zaterdag, 14.30 uur zondag). Vakantie van 1 tot 17 januari. Meersel-Dreef (en omstreken) mag blij zijn dat het nog een warme bakker heeft, elders zie je dat alle kleine zaken één voor één afhaken. Zoveel mogelijk lokaal kopen dus, het zorgt ervoor dat Ton Peeters en andere uitbaters hier een meerwaarde kunnen blijven bieden voor de levensvatbaarheid van onze dorpsgemeenschap! (JJ)

Bakkerij De Merel in Meerle “Hier staat een fiere warme bakker!”

MEERLE - Bakkerij De Merel is er al heel lang in de Kerkstraat. Eerst uitgebaat door bakker van Gestel, daarna door bakker Leysen en sedert 15 jaar staat bakker Rens Smulders aan de deegmachine en de oven. Samen met zijn partner Inge baat hij de als enige overgebleven warme bakkerij van Meerle uit. En dat doen ze met hart en ziel, zo mochten we ondervinden…

Leermeester

Rens is afkomstig van Breda en wilde van jongsaf bakker worden. “Hoewel bakkers toen heel laag op de sociale ladder stonden. Bakker of bakkersgast werd je als je voor niets anders goed was. Het kon mij niet deren, ik had er gewoon veel zin in.”

Rens ging naar de technische school, eerst een algemeen jaar, waarna je nog alle richtingen uit kon. Dan de richting bakkerij. “Die opleiding duurde 4 jaar, dan was je 3e bediende. Daarna naar Tilburg voor de verdere opleiding: 2e bediende, 1e bediende en een laatste jaar voor leermeester. Dat laatste jaar is wat men hier een specialisatiejaar noemt. Ik heb alle jaren met succes doorlopen. Het was een opleiding leren en werken. Theorie in de school, praktijk bij een bakker.

In het laatste jaar leerde je chocoladewerk, speciale patisserie, warme en koude gerechten, tot loempia’s maken toe. Alles waar bloem aan te pas kwam. Het was een brede opleiding, een diploma waar je veel kanten

mee op kon. Ik heb trouwens zes jaar in een restaurant gewerkt, vooral als bakker, maar dikwijls moest ik ook mee koken.”

Een net mannetje

Tussendoor had Rens nog een bijbaantje bij de groenteboer: “Dat was bij een mevrouw waar ik met mijn moeder over de vloer kwam. Zij vond me een net mannetje en vroeg of ik een centje wilde bijverdienen door te helpen in de zaak. Ik heb dat gedaan van mijn 11e tot ik klaar was met school en in dienst moest. Heb er fijne herinneringen aan.”

werk, vooral als patissier, en ben nooit in de verleiding gekomen. Achteraf bekeken had ik die stap veel eerder moeten zetten, maar ik heb nergens spijt van hoor!”

Na zijn dienstplicht heeft Rens altijd als bakkersgast gewerkt, in restaurant en bakkerij. Tot hij 15 jaar geleden de bakkerij in Meerle overnam. ‘Ik heb inderdaad lang gewacht om een eigen zaak te starten. Maar ik had goed

Of dat geen moeilijke uren zijn? “Ach man, de mensen hebben daar zo’n verkeerd beeld van. Ja, je hebt andere werkuren, maar er zijn zoveel beroepen waar dat het geval is. Neem alleen al de zorg. Dokters, verplegenden en zorgverleners moeten toch ook dikwijls ’s nachts werken en in de weekends. Ik heb mijn werkuren altijd als een voordeel beschouwd. Ik moest nooit een snipperdag nemen als ik iets aan de hand had. Mijn werkdag begon meestal om 2 uur en dan was ik om 10 uur klaar. Dus kon ik doen waar andere mensen vakantiedagen moesten voor opnemen. Slapen kon daarna. En als ik dan ’s avonds nog enkele uren te bed ging, was ik helemaal uitgerust. Als ik jong was durfde ik de slaap al wel eens overslaan. Nooit een probleem mee gehad.

Natuurlijk was er vroeger veel handwerk in een bakkerij en waren het, zeker in het week-

”Uiteindelijk ben ik dan bij bakker Nico van den Broek terecht gekomen...”

Mijn werkuren altijd als een voordeel beschouwd

end, lange werkdagen en nachten. Maar dat is zo sterk geëvolueerd, o.a. door de automatisatie. Het blijft helaas een hardnekkig verhaal dat de stiel als onaantrekkelijk voorstelt.”

Plannen

“Hoe mijn dag er uitziet? Op dagen dat de winkel open is begin ik om rond 2 uur ’s nachts. Brood vraagt zo’n 3 uren werk, tussen 6 en 7 komt het uit de oven. Nog een uurtje afkoelen en dan is het klaar voor de winkel die om 8 uur opent. Op zondag om 7.30 uur. Op vrijdag begin ik al aan de voorbereidingen voor het weekend en werk ik ook langer. Patisserie, pistolets en koffiekoeken.

Vroeger werd alles om zo te zeggen à la minute gemaakt, dan had je personeel nodig. Dat was lange tijd vrij goedkoop, de salarissen in de sector zijn altijd aan de lage kan geweest. Maar dat is niet meer zo. Vandaag plannen we

meer, bereiden we veel meer voor op voorhand en steken een deel in de vrieskast. Als we het nodig hebben, halen we het eruit, een tijdje in de koelkast om te rijzen en dan afbakken.

De bakkerij ziet er ook helemaal anders uit dan vroeger. Meer machinerie. De ovens en de vrieskast zijn nog van mijn voorganger, al de rest heb ik geïnvesteerd. Dat is een heel andere bakkerij hoor.”

Explosie van de kosten

“Ja dat kan ik niet ontkennen. De prijzen swingen de pan uit. Bij mijn energie-afrekening moest ik liefst 21.000 euro opleggen! Dan schrik je toch wel hoor. Maar elk nadeel heb zijn voordeel zeg ik Cruyff maar na. Vanaf de prijzen snel begonnen stijgen, bak ik alleen nog met twee kleinere ovens. De grote steek ik niet meer aan. Die kleine ovens stonden er al van in het begin, maar ik was er

niet zo mee bezig toen. Het was gemakkelijker, de grote oven bleef aan en je bakte veel in een keer. Nu spreid ik het werk meer en merk ik dat het zelfs rustiger is in de bakkerij. En dat is fijn, wat ik sta er alleen voor. Vroeger had ik een gast, toen leverde ik brood aan de ziekenhuizen. Toen mijn gast zelf is weggegaan, ben ik daarmee gestopt. Want een nieuwe vinden was onbegonnen werk.

En het zijn niet alleen de energieprijzen die de pan uitrijzen. Ook de grondstoffen zoals graan en melkpoeder zijn fel gestegen. En wat me kwaad maakt is dat die hogere prijzen niet de juiste mensen ten goede komen. De boer en de melkveehouder krijgen nauwelijks meer. Er is veel speculatie mee gemoeid.

Alles één op één doorrekenen aan de klant kan ook niet, dat kan alleen aan de bezinepomp (grijnslacht). Het brood is wel in prijs gestegen: 2,80 euro voor een gewoon brood, 3 euro voor een speciaal, maar dat compenseert maar een deel van onze gestegen kosten. Ik snap dat mensen die moeilijk rondkomen hun brood in de Aldi kopen.”

Typisch

“De Merel is een typische dorpsbakkerij, al komen er regelmatig klanten van verderop over de vloer. Van over de grens, maar ook van Hoogstraten en zelfs Rijkevorsel. Die komen dus speciaal naar hier. Voor onze specialiteit en dat zijn sandwiches. Die kan je 5 dagen bewaren en dat ligt niet aan bewaarmiddelen. Het is puur het recept. Roomboter, echte melk, hele nacht laten rijzen… En onze gistwafels, met of zonder rozijntjes. Niemand in de regio die ze bakt.

Ons broodaanbod is iets kleiner dan bij sommige andere bakkers. Dat is bewust, om niet

”Een warme bakkerij uitbaten kan je niet alleen, daar heb je een partner voor nodig...”

te veel overschotten te creëren, om voldoende volume per deegsoort te kunnen maken. En laat ons wel wezen, erg veel verschil is er niet tussen en 5 of een 6-granenbrood, tussen een Waldkorn of een woudlopertje. Hoogstens wat in de kleur. Ons eigen speciaal brood zijn het donker 6-granen en het speltbrood. Zelf eet ik alleen wit brood, een restant van mijn opvoeding. En ik ben niet alleen, ook de Roemenen eten alleen wit. Als er geen in de automaat zit, rijden ze door.

In onze streek bakken we lekker brood. In mijn ogen: hoe verder je richting Frankrijk gaat, hoe slechter het brood. Daar is het na één dag al keihard. Net schuurpapier.

En het brood van de warme bakker is zeker beter dan het brood van de supermarkten, wat ze ook beweren. Ze willen steeds laten voorkomen dat het hetzelfde brood is, maar dat kan gewoon niet. Het wordt op industriële schaal gemaakt en moet op 2 uur klaar zijn. Zo zit de productieketen in mekaar. Ik bezocht ooit de broodfabriek waar men bakte voor Albert Heijn. Daar stond om 9 uur ’s morgens het brood voor de volgende dag al klaar om te verpakken. Bij ons komt het recht van de bakkerij in de winkel.”

Dorpsbakker

“Of we ervan kunnen leven? Jazeker, als het niet meer kon, was de zaak al dicht. Maar natuurlijk vreet de energierekening aan de marge én aan de arbeidsvreugde. Noodgedwongen hebben we wel de openingsuren aangepast. Maandag, dinsdag en woensdag zijn we gesloten, donderdag en vrijdagnamiddag ook. Weet je, voor drie, vier klanten die in de namiddag over de vloer komen, kunnen we de winkel niet open houden. Mensen hebben het zelf druk, nemen op zondag brood mee voor enkele dagen. De loop is de volgende dagen heel laag.

Als men verlangt dat we een hele week open zijn, is het afgelopen. Die kosten zijn niet te dragen. We hebben die sluitingsdagen ook zoetjes aan ingevoerd, de mensen zijn er ondertussen aan gewend.

Gelukkig hebben we een trouwe klandizie en daar zijn we heel blij mee. We geven ook service: als de mensen gebak nodig hebben op een van onze sluitingsdagen kunnen ze dat bestellen en op een afgesproken tijdstip afhalen. Ik maak heel graag een speciale taart voor een gelegenheid. En ik zorg er ook voor dat de broodautomaat altijd goed gevuld is. En niet alleen met brood: er zitten ook sandwiches in, gistwafels, donuts. Onze automaat is speciaal voor mij gemaakt!”

Samen in de winkel

“Een warme bakkerij uitbaten kan je niet alleen, daar heb je een partner voor nodig die dat mee wil doen. In de week helpt mijn vrouw Inge me in de bakkerij. Ze houdt zich ook bezig met de boekhouding en de administratie. En natuurlijk neemt ze het grootste deel op van de zorg voor onze kinderen Mila, Lana en Liam.

Op donderdag en vrijdag is Marlies onze winkelhulp. Op zaterdag en zondag staan we samen in de winkel en daar geniet ik van. Dat heb ik overgehouden aan mijn jonge tijd bij de groenteboer. Ik heb nood aan contact met de mensen, ik weet graag wie mijn klanten zijn. Een praatje en een grapje. Dat mag over Hollanders gaan. (lacht)

Ik ben ervan overtuigd dat er toekomst is voor een warme bakker, ook in een dorp. Maar dat hangt ook heel erg af van het koopgedrag van de mensen. Dat ze hier hun brood kopen, hun patisserie en pistolets halen op zondag, ze hier hun feestgebak bestellen. Want wat de warme bakker maakt, is het product van een ambacht

Meerle mag naar mijn mening blij zijn dat er hier nog een warme bakker is, een echte beenhouwer, een poelier en 2 kruidenierszaken. Niet evident en als de Meerlenaars dat op prijs stellen, moeten ze wel lokaal blijven kopen. En er begrip voor hebben dat de bakker op kerstdag en op nieuwjaarsdag gesloten is, zodat hij ook samen met vrouw en kinderen de feestdag kan vieren. Alles wat de klant wenst, kan hij op de dag ervoor komen halen.

Of ik nog terug bakker zou worden? Jazeker, ik beleef er nog elke dag plezier aan. Als het brood uit de oven komt, ik een speciale taart gemaakt heb. Ik kan er mijn creativiteit in kwijt en het geeft me heel veel voldoening. Hier staat een fiere warme bakker!” (jaf)

Slechts 3% van de leerlingen bakkerij kiest voor de traditionele stiel

“We gaan ze missen...”

HOOGSTRATEN - Jef Van den Bossche is leerkracht en technisch adviseur bakkerij en grootkeuken op het VTI. “Ik ben hier in 1997 afgestudeerd en van die groep van 24 studenten ben ik de enige die nog iets te maken heeft met een bakkerij. Dat zegt toch al iets,” meent hij, “al draait op dit ogenblik de afdeling Bakkerij op onze school toch bijzonder goed.”

“In de tweede graad zitten hier ongeveer een veertig leerlingen. Zoals je allicht weet is de eerste graad een algemene, theoretische opleiding. Het is pas in de tweede graad dat er echt gewerkt wordt aan de opleiding bakker en banket. De laatste jaren zien we in de tweede graad ook een stijging van instromers vanuit andere scholen in de bakkerij-afdeling. In totaal zitten er op de afdeling een tachtig leerlingen. En dat is zeker niet slecht in vergelijking met andere scholen die deze opleiding geven, ik mag gerust zeggen dat wij zelfs in de kopgroep zitten op Vlaams niveau.”

Doorstromen

Maar de cijfers vragen om verduidelijking. “Er wordt soms geklaagd dat er te weinig leerlingen afstuderen als bakker. Volgens de Vlaamse Bakkersfederatie kiest amper 3% van de leerlingen die afstuderen in deze opleiding voor een baan als bakker. Maar

Gelukkig hebben we een trouwe klandizie en daar zijn we heel blij mee.

ik moet dat cijfer toch enigszins nuanceren. Die drie procent zijn leerlingen die echt terecht komen bij een traditionele bakker. De grote meerderheid vind echter werk bij industriële bakkers, koekjesfabrieken, chocolatiers. Anderen gaan werken in restaurants als patissier, of kiezen een job in een ijssalon of broodjeszaak of een voedingsgerelateerde onderneming.

Maar het klopt wel dat er te weinig leerlingen doorstromen naar de klassieke bakker. Dat heeft natuurlijk wel zijn redenen. Ik moet je niet uitleggen dat de bakkersstiel een zwaar beroep is met het accent op nachtwerk en weekendwerk. Met partner en kinderen is dit een moeilijk verhaal voor je gezin. Voor beginnende bakkers zijn de investeringen aan machines en personeel ook enorm. Op je eentje kan je er niet aan beginnen.”

Straatbeeld

“Het is natuurlijk wel spijtig dat de warme bakker uit het straatbeeld verdwijnt. Hiermee verdwijnt toch ook voor een stuk de eigenheid en het vakmanschap van het beroep. Een pas gebakken, kraakverse pistolet van je warme bakker, daar kunnen

DE WERELD VAN

pistolets van de industriële bakkerijen niet tegen op. Ik moet wel meegeven dat de laatste jaren enorme vooruitgang is gemaakt in het afbakken van broodproducten bij supermarkten. Maar bij de bakker draait toch alles rond versheid en daar scoort de warme bakker toch net iets beter.

De kleine, lokale artisanale bakker krijgt het extra moeilijk door de zware concurrentie van supermarkten waar brood tegen bijna dumpingprijzen wordt aangeboden. Zo afficheerde Colruyt onlangs ‘2 broden kopen en 1 pot choco gratis’. Hier kan geen enkele kleine bakker tegenop. Terug een vaste broodprijs invoeren kan hier een antwoord op zijn. Dan pas kan je terug spreken van eerlijke concurrentie.

Zoals het nu loopt, zullen wij op een ochtend opstaan en vaststellen dat alle warme bakkers zijn verdwenen. Dan pas gaan we hen echt missen. De smaak en genot van een kraakverse pistolet, het heerlijk krokant bladerdeeg van een tompoes, de geur op straat van versgebakken brood…, het is dan allemaal verdwenen.” (pm)

Jef Van den Bossche

V ANUIT HET STADHUIS

Laptops in school en bivakkeren in de Mosten

Aanmelden voor een plekje in de basisschool

HOOGSTRATEN - Tijdens de gemeenteraad van november vroeg het college goedkeuring om een aanmeldprocedure in te voeren voor de Hoogstraatse basisscholen, waardoor inschrijven pas kan nadat ouders zich eerst digitaal hebben aangemeld en er eventueel een voorrangsregeling werd toegepast. Een vraag van het vrij onderwijs, een verplichting vanuit Vlaanderen, een kans om met doelgroepen te werken… of op dit moment eigenlijk overbodig voor de gemeentelijke scholen? Het aanmeldsysteem wordt ingevoerd vanaf volgend schooljaar.

Scholen die ervoor kiezen om hun leerlingenaantal te beperken, worden nu door Vlaanderen verplicht om te werken met een aanmeldprocedure. Ouders krijgen drie weken de tijd om hun kind aan te melden in de school of scholen van hun keuze, waarna de school volgens een vooraf bepaalde manier alle geïnteresseerden ordent en zo bepaalt wie effectief kan inschrijven.

De werkwijze is gelijkaardig voor alle scholen in de gemeente die hun leerlingenaantal beperken en ook de periode voor aanmelden loopt gelijk. Zo vermijdt men dat elke school z’n eigen systeem uitvindt en dat ouders in de hoop op een plaatsje moeten kamperen voor de schoolpoort. Kinderen die al op de school zitten, blijven gewoon ingeschreven. Ook hun broertjes en zusjes zijn zeker van een plekje, net als de kinderen van personeelsleden. Het gaat dus vooral om de nieuwe instappertjes. Voor scholen zonder leerlingenmaximum is een aanmeldprocedure ook mogelijk, maar niet verplicht. Aangezien zij toch iedereen inschrijven, is het voor hen niet nodig om de periode te beperken of geïnteresseerden op een bepaalde manier te rangschikken.

Eén systeem

In Hoogstraten beperken drie basisscholen volgend jaar hun capaciteit: Scharrel in Minderhout, Spijker en Seminarie in Hoogstraten. Waarschijnlijk leggen zij hun maximumcapaciteit zeer dicht tegen de aantallen die nu al in de scholen zijn ingeschreven, maar het precieze cijfer wordt pas in de loop van januari bekendgemaakt. Deze drie vrije scholen moeten dit voorjaar dus alvast hetzelfde aanmeldsysteem gebruiken.

Het college stelt echter voor om het aanmeldsysteem voor alle Hoogstraatse basisscholen in te voeren, dus ook voor de verschillende gemeentescholen en voor vrije basisschool De Klimtoren in Meerle.

“Door hun capaciteitsbeperking is het vrij onderwijs volgend jaar verplicht om met een aanmeldprocedure te werken,” licht schepen

van onderwijs Faye Van Impe toe. “De afgelopen jaren hebben we echter sterk ingezet op één gezamenlijk inschrijfsysteem voor alle Hoogstraatse scholen, waarbij we ook opvolgen dat alle kinderen effectief ingeschreven geraken. Vanuit die insteek willen we nu dan ook allemaal samen instappen in het aanmeldsysteem.”

Voorrang

De aanmeldprocedure biedt bovendien de kans om te werken met beperkte voorrang voor een ‘ondervertegenwoordigde groep’. “In Hoogstraten spreekt 18% van de kinderen in de basisschool een andere thuistaal dan Nederlands,” licht Van Impe toe. “Toch zien we dat dit percentage in basisschool Spijker en in de gemeenteschool van Hoogstraten rond de 30% ligt. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar het is natuurlijk wel een uitdaging die extra aandacht vereist van de leerkracht.”

In de andere scholen zitten dus relatief gezien minder anderstaligen. Door die kinderen als ondervertegenwoordigde groep te benoemen, kunnen scholen die minder dan 13% anderstaligen hebben, hen voorrang verlenen tot 20% van de vrije plaatsen. “De impact daarvan zal niet gigantisch zijn,” vermoedt Van Impe. “Maar als het voor een betere spreiding

kan zorgen, willen we dat wel proberen.”

Regels

Hoe zit dat dan precies met die voorrangsregels? Bovenop het systeem van de ondervertegenwoordigde groep biedt Vlaanderen drie formules aan waaruit scholen een keuze moeten maken. Hoogstraten kiest ervoor om eerst de schoolkeuze van de ouders als criterium te nemen, daarna de afstand van de school tot de woonplaats van de kinderen of de werkplek van de ouders. In de alternatieve formules gaat de afstand vóór op de schoolkeuze, of kunnen ouders maar kiezen voor één school.

Na de aanmeldperiode krijgen broertjes en zusjes van leerlingen (ook half- of stiefbroertjes en -zusjes) en kinderen van personeelsleden verplicht eerst voorrang. Dan kijkt men voor de volgende 20% van de plaatsen of er aanmeldingen zijn uit de ‘ondervertegenwoordigde groep’, indien de school daarvoor gekozen heeft. Daarna komen de andere kinderen die de betreffende school als eerste keuze hadden opgegeven. Zijn er te weinig plaatsen voor al die aanmeldingen, dan bepaalt de afstand tot de school wie er een plaatsje krijgt.

De gemeenteschool Hoogstraten krijgt binnenkort de laptops waarvoor de gelden al maanden geleden werden toegekend. De school moet vanaf volgend schooljaar ook instappen in het aanmeldsysteem voor kandidaat-inschrijvers.

V ANUIT HET STADHUIS

Kinderen waarvoor geen plaats meer is, komen op een wachtlijst. Ze maken wel nog kans op een directe plaats in de school van hun tweede keuze, waar ze ook weer volgens het criterium van afstand tot de school worden gerangschikt. Wie geselecteerd is voor verschillende scholen, wordt ingeschreven in de school van de hoogste keuze. De aanmelding in andere scholen vervalt, waardoor daar weer plaatsjes vrijkomen.

Eigen dorp

Raadslid Mai Sterkens (CD&V) hoopt vooral dat kinderen in eigen dorp naar school zullen kunnen blijven gaan en vraagt zich af wat er gebeurt als scholen hun capaciteit te laag instellen. In de commissie onderwijs werd gezegd dat dit bewaakt zou worden, ze dringt dan ook aan op evaluatie binnen een jaar.

Raadslid Fons Jacobs (Anders) begrijpt niet waarom de aanmeldprocedure nu ingevoerd zou moeten worden voor de gemeentescholen, terwijl zij hun capaciteit niet beperken en de vraag dus komt vanuit het vrije onderwijs. “In de commissie werd gezegd dat er op zich niks verandert voor de gemeentelijke scholen, waarom moet men dan nu dringend instappen? Is er voldoende overleg geweest met de ouders en de leerkrachten? Is het voor alle ouders duidelijk wat het verschil is tussen aanmelden en inschrijven? En wat als men niet terecht kan in eigen dorp?” Hij wil het agendapunt graag uitstellen en het volgende jaar gebruiken om meer duidelijkheid te krijgen.

Schepen Van Impe antwoordt dat de intentie inderdaad is dat men in eigen dorp naar school kan, vandaar ook de keuze voor de formule om schoolkeuze te laten voorgaan en dan de afstand tot de school. Er is overleg geweest met het medezeggenschapscollege en de afspraak is al gemaakt om te evalueren na één jaar. De communicatie zal op verschillende manieren gebeuren, met ondersteuning van de sociale dienst en de diensten gezinsondersteuning en integratie. Zij blijft bij de intentie om de procedure gelijk te houden voor alle Hoogstraatse basisscholen.

Na een korte schorsing beslist de gemeenteraad het aanmeldsysteem inderdaad in te voeren vanaf het volgende schooljaar. Alle raadsleden stemmen voor, met uitzondering van de fractie Anders.

Laptops

CD&V had nog een extra agendapunt toegevoegd aan de agenda van de gemeenteraad: de fractie stelt de vraag waarom er nog steeds geen laptops zijn aangekocht met het geld dat

in 2021 werd voorzien voor de Digisprong.

Met de Digisprong voorzag Vlaanderen vanuit het corona-herstelplan ‘Vlaamse Veerkracht’ een subsidie voor scholen, waarmee onder andere alle leerlingen van het vijfde en het zesde leerjaar voorzien moesten worden van een laptop of tablet. Voor de aankoop was er 290 euro per leerling voorzien, die ten laatste dit schooljaar gespendeerd moet zijn. Volstaat het bedrag niet, dan moet er bijgepast worden vanuit andere subsidies of eigen werkingsmiddelen. Extra kosten doorrekenen aan de ouders is in het lager onderwijs niet toegestaan.

Hoogstraten ontving in 2021 al zo’n 75.000 euro voor de aankoop van toestellen. De stad had in de commissie onderwijs al laten weten dat er voldoende laptops beschikbaar zouden zijn via een raamcontract. Toch zijn de laptops voor de gemeentescholen nog altijd niet aangekocht. Raadslid Marc Haseldonckx vraagt het college hoe dat komt.

Schepen van onderwijs Faye Van Impe legt uit dat het om een technische kwestie ging, waardoor het budget voor de aankoop niet correct was opgenomen in het meerjarenplan en de uitgave dus niet mogelijk was. Het college had echter net de week voor de gemeenteraad de principiële beslissing voor de aankoop goedgekeurd, zodat die na de aanpassing van het meerjarenplan in december kan plaatsvinden. Begin 2023 zullen de leerlingen van de gemeentelijke basisscholen dus wel degelijk hun toestellen ontvangen.

Raadsleden Haseldonckx (CD&V) en Fons

Jacobs (Anders) betreuren die gang van zaken. “Je hoeft niet te wachten op de aanpassing van het meerjarenplan in december,” antwoordt Haseldonckx. “Als college kan je ook tijdens het jaar al budgetten verschuiven of aanpassen zodat die aankoop al eerder kan plaatsvinden. Maar ik ben al blij dat er een oplossing komt voor de scholen.”

“Het is vooral jammer dat er zo lang niks gebeurd is,” vindt Jacobs. “In het agendapunt over de aanmeldprocedure hadden we het nog over dringendheid: dit lijkt me zeker zo dringend, maar hier lijkt de urgentie wat verder zoek te zijn. De leerlingen verliezen hiermee een heel trimester waarin ze al aan de slag hadden kunnen gaan met hun toestel.”

Overnachten op de Mosten

In recreatiedomein De Mosten is er een bivakzone waar scholen en jeugdbewegingen hun tenten kunnen opslaan om te overnachten. Het schepencollege legde aan de gemeenteraad een aanpassing van het reglement voor, met het voorstel om behalve jeugdbewegingen ook ‘professionele organisaties’ toe te laten.

“We merken immers dat de interesse van jeugdbewegingen minimaal is,” vertelt schepen Arnold Wittenberg. “Tijdens de coronaperiode, toen veel kampen niet konden doorgaan, hebben we onze verenigingen gevraagd of zij gebruik wilden maken van de bivakzone, maar hun antwoord was negatief. Zij geven aan dat de ruimte te klein is voor hun kampen en meestal willen ze ook een betere uitrusting zoals stromend water en elektriciteit, een overdekte ruimte of eigen sanitair.

Er komen camera’s om te beletten dat er pakketjes over de omheining van de gevangenis in Wortel worden gegooid.

V ANUIT HET STADHUIS

Dat

“De eerste zomer hebben we daarom verhuurd aan een organisatie die eigenlijk een kamp in Zuid-Frankrijk had gepland. De tweede zomer was er een samenwerking met uitbater van het waterski- en wakeboardpark Goodlife bvba en Sportievak, die samen een sportkamp met overnachting organiseerden. Het college verleende daarvoor een uitzonderlijke goedkeuring, omdat er behalve een aantal scholen aan het begin van het schooljaar geen andere interesse was.” Omdat dit positief geëvalueerd werd, stelt het college voor om de samenwerking met zulke organisaties mogelijk te maken via het reglement. De sportraad en de jeugdraad gaven alvast een positief advies.

Aanpassing

Raadslid Tinne Rombouts (CD&V) is blij dat de bivakzone gebruikt wordt, maar gelooft niet dat het gebrek aan faciliteiten de enige reden is waarom jeugdbewegingen geen interesse toonden. “Hoewel we dat in het verleden ook al vroegen, merk ik dat de bivakzone nog steeds niet opgenomen is op kampas.be, terwijl dat toch dé plaats is waar jeugdbewegingen op zoek gaan naar een kampplaats. Het heeft weinig zin om de vraag naar interesse te stellen aan onze eigen Hoogstraatse verenigingen, maar het aanbod niet bekend te maken in heel Vlaanderen.”

“Bovendien zijn er nog heel wat onbeantwoorde vragen: wat is dan precies een ‘pro-

fessionele organisatie’? Kunnen zij huren aan dezelfde voorwaarden als jeugdbewegingen, terwijl zij vaak toch een heel andere prijszetting hebben? Hoe lang kan zo’n organisatie de bivakzone in gebruik nemen en hoe wordt de planning opgemaakt? De jeugdraad vroeg in haar advies om voorrang te krijgen in de verhuur, maar dat wordt in dit voorstel gewoon genegeerd.”

Schepen Wittenberg geeft aan dat, wanneer er vragen komen voor de bivakzone, men in overleg gaat om de mogelijkheden te bekijken. Het reglement bepaalt ook nu al dat de verhuur beperkt is tot 14 dagen per aanvraag. Bovendien stelt zich geen probleem van voorrang, aangezien er vrijwel geen interesse is. Kampas.be was de schepen nog niet bekend, maar hij belooft daar zeker werk van te maken.

“Enkele jaren geleden werd al eens bekeken of het haalbaar zou zijn om de bivakzone uit te rusten met water en sanitair,” gaat Wittenberg verder. “Daar was toen een waanzinnig bedrag van zo’n 800.000 euro mee gemoeid, vooral omwille van kosten voor riolering. We zijn daar toen dus niet mee doorgegaan. Maar als de gebouwen op De Mosten in het kader van ons vastgoedplan binnen enkele jaren aangepakt zouden worden, kunnen we wel bekijken of een eventuele uitbreiding daar alsnog in zou passen.”

De fractie CD&V kan zich echter niet verzoenen met de loutere toevoeging van de doelgroep ‘professionele organisaties’ in het reglement en vraagt om het hele reglement tegen het licht te houden om te zien welke aanpassingen verder nog nodig zijn. Betalen zij bijvoorbeeld hetzelfde tarief, en als het reglement het heeft over 14 dagen per ‘kampeergroep’, geldt dat dan voor één kamp of voor één organisatie?

Schepen Wittenberg betreurt dat CD&V zijn bemerkingen pas tijdens de gemeenteraad naar boven brengt, terwijl het voorstel al op verschillende overlegmomenten gepasseerd is en hij ook al via e-mail had opgeroepen eventuele opmerkingen door te sturen. De schepen legt de aanpassing echter niet ter stemming voor en roept de verschillende partijen op tot overleg over de aanpassingen in het reglement.

Pakketjes

Gemeentewerkmannen volop aan het werk in de Vrijheid. Het stadspersoneel krijgt mogelijkheden om flexibeler te werken.

De politiezone Noorderkempen vroeg de Hoogstraatse gemeenteraad toestemming om gedurende enkele weken camera’s te mogen plaatsen op het openbaar domein rond de gevangenis van Wortel. De gevangenisdirectie

De invoering van flexibel werken is een nieuwe stap in een modern personeelsbeleid. Maar de dienstverlening moet altijd verzekerd blijven.

wil zo samen met de politie het probleem aanpakken dat er steeds vaker pakketjes over de omheining worden gegooid. Op die manier proberen medeplichtigen zaken zoals drugs en gsm’s de gevangenis binnen te krijgen, waar ze door gedetineerden worden opgepikt. De gemeenteraad gaf haar principiële akkoord.

Tijdens dezelfde gemeenteraad werd schepen Jef Vissers in de politieraad van de zone Noorderkempen voor de rest van de legislatuur vervangen door ex-schepen Michel Jansen. De politieraad van politiezone Noorderkempen is samengesteld uit 17 verkozen leden, waarvan Hoogstraten er 8 mag leveren.

Flexibel werken

Het stadsbestuur vroeg de gemeenteraad goedkeuring om de mogelijkheid tot flexibel werken op te nemen in haar arbeidsreglement. Flexibel werken, dat betekent enerzijds dat je ook kan werken vanop een andere plaats dan het stadhuis of de welzijnscampus: net zoals veel bedrijven voerde het stadsbestuur dat telewerken al in tijdens de coronacrisis.

Na een proefproject wordt nu ook tijdsonafhankelijk werken ingevoerd: werknemers mogen hun werkdag van maandag tot vrijdag naar keuze presteren tussen 6 uur ‘s morgens en 22 uur ‘s avonds. Daarmee vervallen de stamtijden met verplichte aanwezigheid, uiteraard zolang de dienstverlening verzekerd is. De aanpassing werd unaniem goedgekeurd, waarmee stad Hoogstraten weer een verdere stap zet in een modern personeelsbeleid. (tw)

is in de bivakzone echter niet beschikbaar.”

PERSO V ERZICHT JULI - DECEMBER 2022

JULI

• Het roemruchte luxebordeel Club Diana net over de grens in Zundert gaat definitief dicht. Dat hebben de eigenaars vrijdag bekendgemaakt aan het eigen personeel, onder wie vijftien dames van plezier.

• Telersvereniging Tomeco uit Meer brengt als eerste een in Vlaamse serres gekweekte watermeloen op de markt. Geen joekels van vier kilogram, maar kleine exemplaren tussen de 700 en 1.500 gram.

• Door het stikstofakkoord komen vooral protesterende boeren in beeld. Maar het mag ook eens hartverwarmend zijn. De Groene Kring organiseert een rondrit met tractoren voor bewoners van Zwart Goor, personen met een beperking.

• Voor de eerste maal worden er niet alleen in juli, maar ook in augustus beiaardconcerten georganiseerd. Stadbeiaardier Luc Dockx laat zich bijstaan door een internationaal gezelschap van gastbeiaardiers.

• Net zoals de postkantoren van Beerse en Rijkevorsel is ook dat van Hoogstraten te groot en wordt verkocht. De diensten van de post worden gecentraliseerd, maar de loketten zelf zullen er wel blijven. Die voorwaarde is opgenomen in de verkoopsvoorwaarden.

• IKO heeft reeds een kinderatelier in Hoogstraten, Meer, Meerle en Brecht en opent vanaf september op vraag van het gemeentebestuur nu ook een atelier in de Kloosterstraat te Merksplas.

• Na 76 jaar organiseert KempiMeubel een leegverkoop. Zaakvoerder Tom Ruts wil er liefst een Albert Heijn openen, maar volgens het stadsbestuur zijn die plannen niet haalbaar.

• Stadsdichter Monique Bol doet een oproep aan de inwoners van Hoogstraten om een gedicht te schrijven over een willekeurig thema dat verband houdt met Hoogstraten of zijn deeldorpen. Het gedicht mag vier tot acht regels lang zijn en aan de inzenders wordt gevraagd om te vermelden in welk deeldorp het gedicht een plaats verdient.

• In een appartement in de Minderhoutsestraat in Hoogstraten breekt brand uit door een oververhitte frietketel. De brandweer kan voorkomen dat de brand zich uitbreidt naar de rest van het gebouw, maar de twee dakappartementen zijn tijdelijk onbewoonbaar.

• Op de Vlaamse feestdag starten landbouwers een stille actie. Aanleiding is de onzekerheid over het stikstofbeleid. Langs weilanden en boerderijen plaatsten de boeren de Belgische vlag, een zwarte vlag en een rode zakdoek.

• Wandelen met alpaca's, knuffelen met alpaca's, vergaderen tussen de alpaca's of noem maar op. Je kan het zo gek niet bedenken of het kan in de Epic Alpaca Fram van Ken Herrijgers en Karen Kenis in een gedeelte van het voormalige klooster op Mariaveld.

• Met hun blote handen, ingesmeerd met zelfgemaakte hars, behalen de touwtrekkers van Team Belgium de bronzen medaille op de Wereldspelen in de Verenigde Staten. Acht van de elf trekkers van onze nationale ploeg zijn clubleden van TTV Familie Janssens uit Retie en TTV Mertensmannen uit Hoogstraten.

• In basisschool Spijker in Hoogstraten volgen zestien Oekraïense kinderen, tussen vijf jaar en de tweede graad lessen Nederlands. Daarnaast organiseert het bestuur al sinds 2015 een taalkamp voor kinderen die thuis geen Nederlands spreken. Met een mix van taal- en spelactiviteiten wil men hen de Nederlandse taal bijbrengen.

• Liefhebbers van verse vis kunnen nu terecht in een nieuwe winkel op de Vrijheid. Marco en Marsha Baaij bieden met Vis & Vers een ruim assortiment aan. Het interieur van de winkel verwijst naar het verleden van Marco als visser.

• Vijftien meisjes van Chiro Sint-Lutgard uit Meerle worden met een hitteslag opgenomen in een ziekenhuis in het West-Vlaamse Koekelare. Vijf onder hen moesten er zelfs de nacht doorbrengen. Het kamp is stopgezet.

• De 24-jarige Laura Rombouts, cipier in de strafinrichting te Hoogstraten, is kandidaat voor de titel van Mis België. De gedetineerden en hun familie en vrienden gaan alvast voor haar stemmen.

• Naast 1,8 miljoen kubieke meter grondwater voor de veeteelt, wat overeenkomt met het jaarlijkse verbruik van 45.000 mensen, wordt er in Hoogstraten ook 2,5 miljoen kubieke meter grondwater opgepompt voor de groenteteelt en voor maïs en gras voor de veeteelt.

• Na corona worden er massaal veel ‘lockdowndieren’, vooral katten, gedumpt. ’t Gouden poezenmandje van Leen Faes werkt met gastgezinnen en heeft nog nooit zoveel zwerfkatten gezien als deze zomer. Gelukkig ontvangt men van de stad een tussenkomst voor sterilisatie.

• Uit angst voor een koude winter is er een rush op brandhout. De handelaars komen in de problemen omdat hun voorraad te klein is,

JULI - David Vermander draait op het begijnhof de kortfilm Old Town, met tien professionele acteurs, waaronder Dirk Van Dijck (Eigen kweek), Leah Thijs (Thuis) en Daan Hugaert (Thuis en Witse). Men draait vier lange dagen lang, voor een film van hooguit 15 minuten.

en er zijn geen leveringen meer vanuit Rusland en Wit-Rusland. Uit Oekraïne komt nog een klein beetje en voor het hout uit Polen staan de Duitsers op de eerste rij. De prijzen schieten dan ook door het dak.

AUGUSTUS

• Hoogstraten, Merksplas, Ravels en Arendonk, die samen meer dan 600 markante gebouwen tellen op de Inventaris Bouwkundig Erfgoed, gaan samenwerken met Erfgoed Noorderkempen dat de gemeenten zal adviseren bij erfgoeddossiers.

• Eind juni waren er 178 gezinnen ingeschreven bij 't Ver-Zet-je, waaronder 14 uit Oekraïne. De hulp voor hen kan georganiseerd worden naast de normale armoedewerking. Hulp van de Hoogstraatse bevolking met tweedehandskleding en financiële steun is welkom. De Hoogstraatse Gemeenteschool zamelde met een sponsorloop maar liefst 6.000 euro in voor de gasten uit Oekraïne.

• Het Sportoase zwembad blijft op zaterdag 13 en zondag 14 augustus tot 20 uur open. Wie verkoeling wil zoeken met een frisse duik in het zwembad kan er terecht, geen slecht idee in de zomerhitte.

• In de Blauwbossen in Minderhout hangt er na drie jaar weer een uitgelaten sfeer. De Antilliaanse Feesten kunnen terugblikken op een geslaagde editie, met dit jaar voor het eerst drie festivaldagen.

• Het Rode Kruis Hoogstraten begeleidt met zogenaamde brugfiguren kinderen met een taal- of leerachterstand. Omdat er meer aanvragen komen zijn nieuwe brugfiguren nodig.

• De familie Verheyen uit Hoogstraten breidt haar bierassortiment uit. Drie jaar na de Tripel Katrien is er nu ook Highstreets Strawberry Beer met 6 % alcoholgehalte. Een van de ingrediënten is aardbeiensap, gember zorgt ervoor dat de smaak niet te zoet is.

• Groenten & Bloemen krijgt dit jaar een internationale uitstraling. Elf bloemkunstenaars uit verschillende landen, die een masterclass volgden bij de hoofdontwerper Tom De Houwer, nemen één of meer ontwerpen voor hun rekening.

• Hoogstraten ging vijf jaar geleden als eerste gemeente in het land met het alarmsysteem Evapp van start. Bij vermoeden van een hartfalen stuurt de noodcentrale de hulpdiensten en medisch opgeleide vrijwilligers ter plaatse om reanimatie toe te passen.

• Het stadsbestuur geeft geen bouwtoelating

AUGUSTUS - Meer dan 500 land- en tuinbouwers en toeleveranciers protesteren op de Vrijheid wanneer de gemeenteraad voorwaardelijk gunstig advies geeft over het stikstofplan van de Vlaamse overheid.

voor een nieuwbouwproject op de site van De Tram en het daarnaast gelegen pand. Projectontwikkelaar Martrick Projects had plannen om er 25 appartementen en zes handelsruimtes te bouwen.

• In Wortel start een testfase met fietsstraten. De maatregelen moeten zorgen dat de kinderen veilig de twee locaties van basisschool De Wijsneus kunnen bereiken.

• In de laatste editie van de boerenmarkt staan kinderen centraal. Villa Kakelbont komt met pony's, 't Kakelhof met schaapjes en kuikens en de Landelijke Gilde zorgt voor pannenkoeken. De kinderen kunnen creatief aan de slag door te knutselen.

• Een voorbijganger belt de hulpdiensten wanneer ze een bewusteloze man naast een fiets zien liggen op het fietspad langs de N14 in Meerle. Bij aankomst blijkt dat de 58-jarige persoon, afkomstig uit Roemenië, overleden is.

• Directeurs van scholen willen niet besparen op uitstapjes die passen binnen de leerdoelstellingen, wel op andere investeringen zoals digitale borden.

SEPTEMBER

• AZ Turnhout opent een dialysecentrum in 't Gastenhuys op de zorgcampus Stede Akkers. In dit nieuwe centrum kunnen patiënten met eindstadium nierfalen uit de regio Hoogstraten dichter bij huis behandeld worden. En dat is geen overbodige luxe, want een dialysebe-

handeling duurt 4 uur en moet drie keer per week plaatsvinden.

• De vzw LA:CH bereidt een nieuwe grote productie voor. Het “groot circus van het klein verdriet” vindt in 2023 plaats in een grote circustent in Wortel-Kolonie en focust op de tweehonderdjarige historiek van de locatie waar landlopers werden opgevangen.

• In de gevangenis van Wortel staakt het personeel. Aanleiding is een geval van agressie waarbij personeel werd bedreigd. Ook het probleem van buitenstaanders die gsm's of drugs binnen de gevangenismuren gooien, raakt niet opgelost. Volgens de vakbonden reageert de directie te zwak als er gedetineerden gestraft moeten worden.

• In Hoogstraten, Meer en Meerle wordt een buurtloket geopend. Inwoners kunnen er terecht met alle vragen over welzijn en zorg. Het buurtloket is een fysiek aanspreekpunt waar de inwoners zonder afspraak langs kunnen gaan.

• De stijgende energieprijzen zetten de aangename temperaturen van het water in de lokale zwembaden onder druk. Maar in de Kempen hoeven de zwemmers niet meteen te vrezen dat ze gaan koukleumen, ook niet onder de douches. De zwembaduitbaters houden de temperatuur op peil, al wordt het in Hoogstraten wel een graadje minder warm.

• Bij de lokale politie Noorderkempen komt een melding binnen van getuigen die menen dat er brandstof wordt gestolen uit een vrachtwagen in Minderhout. De politie komt ter plaatse en kan met de hulp van een speurhond

een 39-jarige man uit een nabijgelegen maïsveld plukken.

• Boven onder meer Hoogstraten, Merksplas en Rijkevorsel vliegen al enkele dagen herhaaldelijk straaljagers. Het gaat om een grootschalige militaire oefening van Defensie. Aan de miliatire oefening 'Storm Tide 2022' nemen 600 soldaten van zowel de land-, lucht- als medische componenten deel.

• De vzw Doorgeefluik Hoogstraten Noord organiseert een opendeurdag om hun grotere opslagplaats te tonen. Hervé Hellemans startte jaren geleden met deze organisatie die zich richt op gezinnen en personen in armoede, voornamelijk in Meerle, Meer en Meersel-Dreef.

• De arbeidsmarkt staat stevig onder druk, maar Talent Tracks uit Wortel gelooft in de kracht van training en structurele leertrajecten. Het bedrijf van Koen van Dun en Geert Van den Eijnden biedt vijftien trainers in diverse vakgebieden aan en installeert ook professionele video- en podcaststudio's.

• De 23ste editie van Hoogstraten in Groenten & Bloemen valt haast letterlijk in het water, toch trotseerden nog heel wat mensen de regen om een blik te werpen op de dertig kunstwerken die Tom De Houwer, zijn team van ontwerpers en de vele vrijwilligers in elkaar hebben gestoken.

• Inzendingen voor deelname aan het Eurosongfestival, volgend jaar in het Verenigd Koninkrijk, zijn opnieuw welkom bij de VRT.

Tien jaar na zijn eerste deelname is Rudge S., het pseudoniem van buschauffeur Rudy Geens uit Minderhout, opnieuw van de partij.

• De hulpverleningszone (HVZ) Taxandria sluit een samenwerking af met de Nederlandse veiligheidszone Midden-West-Brabant. Vanaf 1 oktober kunnen vier brandweerkorpsen van onze noorderburen mee opgeroepen worden bij meldingen in de noordelijke deeldorpen van Hoogstraten.

• Door de integratie van o.a. de collecties van het Stedelijk Museum Hoogstraten, het Stadsmuseum Lier, het Taxandriamuseum, het prentenkabinet van Archief Turnhout en het Jakob Smitsmuseum kan je langs www.kempenserfgoed.be voortaan op één plek 88.000 beelden en meer dan 130.000 krantenpagina’s doorzoeken.

• De directie van tuincentrum Pelckmans beslist om het filiaal op Gammel in Rijkevorsel te sluiten. De zaak kwam dertien jaar geleden in handen van de familie Pelckmans, maar in november stopt het verhaal. De verouderde infrastructuur, het gebrek aan toekomstperspectief en de hoge energieprijzen zijn de oorzaken.

• Nabestaanden van Marcel Rosiers, overleden in Sarau in april '45, huldigen de Marcel Rosiersstraat in de verkaveling Zuid-Oost in Hoogstraten in. Marcel Rosiers was architect, leerkracht, de man die de 'vakschool' groot maakte en oprichter van het Rode Kruis. Hij was actief in het Verzet bij de 'Witte Brigade'

en dat werd hem uiteindelijk fataal.

• De Hoogstraatse landbouwsector heeft haar slag thuisgehaald. Het college van burgemeester en schepenen heeft aan de Vlaamse regering laten weten dat het voorwaardelijk positief advies over het stikstofplan wordt ingetrokken.

• De bewoners van het woonzorgcentrum Stede Akkers kunnen genieten van een optreden van Mieke. Dit optreden van de Kempense zangeres wordt betaald met de opbrengst van het driekoningen zingen in de Vrijheid.

• De correctionele rechtbank in Turnhout veroordeelt de 43-jarige Kim C. uit Hoogstraten tot een effectieve gevangenisstraf van 15 maanden en een boete van 1.000 euro. De vrouw maakte zich begin 2018 schuldig aan negentien feiten van oplichting. Ze bood online spullen te koop aan, maar liet haar klanten in de kou staan.

• Bij het tuinbouwbedrijf Meer Fresh Products in de Kettingdreef in Meer wordt een drijvend zonnepark in gebruik genomen. Het bestaat uit meer dan tweeduizend zonnepanelen die in het hemelwater-bassin liggen. Via een uitwisseling van water en energie met het nabijgelegen vleesverwerkend bedrijf Comeco doen beide bedrijven er hun voordeel mee.

• Een 32-jarige man uit Beerse wordt veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van tien maanden met uitstel voor geweld tegen drie agenten in Meer. De feiten deden zich voor in 15 september 2019. De man was in het bezit van cannabis en amfetamine. De man moet ook 14.000 euro schadevergoedingen betalen aan de drie agenten.

• Vervoersmaatschappij De Lijn zal tijdens de komende eindejaarsnacht opnieuw feestbussen inleggen om feestvierders veilig te vervoeren. De politiezone regio Turnhout draagt de kosten voor de feestbussen van en naar Turnhout.

• Voetballiefhebbers die het komende WK van onze Rode Duivels liefst op groot scherm volgen, kunnen dit najaar terecht in een van de hallen van de Coöperatie Hoogstraten. Gert Van Put, Niels Joosen, Jef Van den Bogerd en Pieter Servaes slaan de handen in elkaar voor Bar Qatar.

• De gemeenteraad zet het licht op groen gezet om extra handhavers van OVAM in te zetten in de strijd tegen zwerfvuil en sluikstorten. Tussen 25 januari en 1 maart werden 49 bestuurlijke verslagen opgemaakt en in 39 gevallen wordt er een boete opgelegd.

SEPTEMBER - Het nieuwe schooljaar betekent ook de start van Mirho, de samensmelting van drie schoolbesturen uit Hoogstraten. Het nieuwe bedrijf stelt 900 personeelsleden te werk en heeft 5.300 leerlingen. Het directieteam bestaat uit Bea Van Bergen en Joeri Van Gils.

• Na een diefstal in kledingzaak Mayerline in Hoogstraten kan de politie twee mannen van 27 en 35 jaar arresteren. Bij een huiszoeking in hun verblijfplaats in Merksplas werden nog gestolen spullen uit vier winkels aangetroffen.

• Cultuurvereniging Halte Merlet uit Meerle bestaat tien jaar en viert dit met een concert met lokaal talent. Op het programma staan optredens van Kim Konings en het duo Yentl & Fleur. Kim Konings woont in Meerle en nam eerder met Tom Helsen het hitnummer ‘Telescoop’ op.

OKTOBER

• Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts trekt de erkenning van kennel Puppy Paradise uit Meerle in. De eigenaars mogen de komende twee jaar geen nieuwe erkenningsaanvraag indienen.

• Voor de sites van de voormalige winkel Bloemenboetiek en de vroegere feestzaal Hof ter Smisse op de Vrijheid is een omgevingsvergunning aangevraagd voor de bouw van 38 appartementen.

• Een gedetineerde in de gevangenis riskeert een extra celstraf van vier maanden. Tijdens een drugscontrole moesten alle gevangenen in een rij gaan staan. Een drugshond reageerde positief bij een gestrafte met een kleine hoeveelheid hasj bij zich.

• In basisschool De Wijsneus in Wortel kunnen leerlingen vanaf het derde leerjaar zich tijdens de pauzes uitleven op een vernieuwde speelplaats. Die werd heraangelegd met de

hulp van de ouderraad en met financiële steun van de Vlaamse overheid.

• Het was schrikken wanneer Mathias Van Dyck en zijn vrouw Nele een tankwagen gevuld met 30.000 liter melk vlak voor hun woning in de Hinnenboomstraat in Hoogstraten zien kantelen. De tank scheurde en een deel van de melk stroomde rechtstreeks in de kelder van hun huis.

• In de 'Week van de Kinderopvang' opent het stadsbestuur een digitaal loket dat alle opvangplaatsen op het grondgebied vermeldt. Gele opblaaseenden vormen het campagnebeeld om het initiatief kenbaar te maken.

• Het is nu al zeker dat Hoogstraten na de gemeenteraadsverkiezingen in 2024 een nieuwe burgemeester krijgt. Marc Van Aperen (Hoogstraten Leeft) besliste immers dat hij geen kandidaat is om opnieuw de burgemeesterssjerp te dragen.

• Hoogstraten sluit als eerste Kempense gemeente aan bij 'My Local Job'. Het digitale platform maakt het voor werkgevers en werkzoekenden eenvoudiger om elkaar te vinden.

• De gebruikers van Sportoase kunnen ter plaatse weer iets eten of drinken. Het horecagedeelte bleef anderhalf jaar gesloten, maar restaurantketen en producent van verse maaltijden Foodmaker brengt daar nu verandering in. Hoogstraten is het vijfde filiaal van Sportoase in Vlaanderen waar Foodmaker een restaurant heeft.

• De jeugddiensten van Hoogstraten en Rijkevorsel slaan de handen in elkaar voor de Dag van de Jeugdbeweging. Op het plein ach-

ter zaal Pax kunnen de jongeren terecht voor een ontbijt met spek en eieren voor ze naar school vertrekken.

• Meer dan 3.000 wandelaars of lopers nemen deel aan de tweede editie van de Farm Run and Walk in Meer, een organisatie van de Groene Kring, de jongerenorganisatie van de land-en tuinbouwsector. Onderweg krijgen ze ambachtelijke proevertjes en op de aankomstplaats is er een boerenmarkt met streekproducten.

• Meerdere partners van het Huis van het Kind zijn nu samengebracht in ’t Gastenhuys. De nieuwe huisvesting wordt gevierd met een groot aantal kinderen, ouders en grootouders.

• Een 67-jarige autobestuurder uit Zundert wordt zwaargewond wanneer hij tegen een boom belandt in de John Lijsenstraat in Meer. Het slachtoffer zit gekneld in zijn voertuig, moet door de brandweer bevrijd worden en wordt met zware verwondingen overgebracht naar het ziekenhuis.

• Bij een pluimveebedrijf op Hal in Minderhout wordt vogelgriep van het type H5 vastgesteld. Het federale voedselagentschap FAVV laat er alle dieren ruimen. Om die operatie ongehinderd te laten verlopen sluit de brandweer een tijdlang de weg af voor het verkeer.

• Op de Lodewijk de Konincklaan komt een 45-jarige motorrijder uit Rijkevorsel om het leven. Hij botste tegen een huisgevel. Hulp kon niet meer baten. Volgens een woordvoerder van de politiezone Noorderkempen ging de motorrijder om een onbekende reden van de weg.

• Het stadsbestuur neemt maatregelen om de energiefactuur te drukken. De thermostaat gaat al naar 19 graden en de straatverlichting wordt vroeger gedoofd. Die maatregelen zouden een besparing van 225.000 kWh, goed voor 122.000 euro per jaar, betekenen.

• Op een nacht worden er twee inbraken gepleegd. Aan de Bredaseweg gaan dieven aan de haal met gereedschap. Iets verderop aan Hal stelen de dieven twee elektrische fietsen en gereedschap uit een loods.

• Natuurpunt Markvallei organiseert in de Halsche Beemden in Minderhout een natuurbelevingswandeling op maat van gezinnen met jonge kinderen.

OKTOBER - De Belgische gasopslag heeft de kaap van 80% bereikt. Daarmee zijn we sneller dan wat Europa vraagt. Al dat gas zit op één plek, in Loenhout, in wat je een 'omgekeerde soepbord' kan noemen. Deze plek werd ontdekt in de jaren ‘60 toen men daar op zoek was naar aardolie. Die heeft men toen niet gevonden, maar wel de structuur in de ondergrond, die uitermate goed geschikt is voor de opslag van 770 miljoen kubieke meter aardgas.

• In een weiland in de Katelijnestraat in Hoogstraten staat een grote spiegeltent. Daar worden bezoekers van het festival Cirque du Freak ondergedompeld in een unieke Halloweensfeer met lasereffecten en verklede figuren.

NOVEMBER

• De gestegen energieprijzen hebben een serieuze impact op de glastuinbouwsector. Bij Coöperatie Hoogstraten verwachten ze voor tomaten en aardbeien een terugval naar ongeveer een tiende van de normale productie. Daarnaast zorgt een virus nog voor een extra probleem bij de tomatenteelt.

• Inwoners van de regio Hoogstraten kunnen voortaan in ’t Gastenhuys terecht op consultatie bij een medisch specialist. Er zijn enkele consultatieruimtes, waar men op maandag- en vrijdagvoormiddag terecht kan bij een cardioloog. In januari start ook de dienst orthopedie op woensdagvoormiddag. In het voorjaar volgt de dienst nefrologie (nierziekten). Ook deze consultaties vinden plaats op woensdagvoormiddag.

• Brent Blockx en Dorien Van Litsenborg zochten tevergeefs al jaren naar een site voor tiny houses in Hoogstraten. Ze vonden geen bouwgrond voor hun tiny house en zijn dan maar naar een huurappartement verhuisd.

• De politie Noorderkempen is op zoek naar een man die om 3u 's nachts twee vrouwen afzonderlijk van elkaar heeft belaagd bij het begijnhof en in de 's Boschstraat in Hoogstraten. Hij probeerde een van de vrouwen tegen de grond te werken, maar vluchtte weg nadat een voorbijganger hem toeriep.

• Streetart kunstenaar Jamz Jameson brengt

een muurschildering aan op de gevel van basisschool De Wijsneus langs de Rooimans. De leerlingen werkten mee door hun eigen droomschool te tekenen. Die elementen zijn mee verwerkt in de muurschildering.

• Op Langenberg in Wortel worden twee hangbuikzwijnen gevangen. De dieren waren eerder ook al gesignaleerd in Merksplas. Voorlopig verblijven ze bij kinderboerderij De Bonte Beestenboel in Wortel-Kolonie. De politie is op zoek naar de eigenaar.

• Het zesde leerjaar van basisschool Spijker gaat creatief aan de slag voor Generatie Rookvrij. Het resultaat is een opvallend graffitikunstwerk op de schoolmuur. Generatie Rookvrij ijvert sinds 2019 voor een rookvrije omgeving voor kinderen.

• Het 3de jaar voertuigtechnieken van het VITO in Hoogstraten engageert zich voor een uitdagend project: de Greenpower 24 challenge. Dit project, het bouwen van een elektrische wagen, loopt over twee schooljaren. Om hun auto te testen zullen ze testwedstrijden meerijden, met als hoogtepunt de wedstrijd Formule 24 op het circuit van Zolder.

• Op het kerkhof in Wortel worden 41 graven geruimd, waarvan de concessie verloopt. In 2021 werden in die zone maar twee mensen begraven, dit jaar nog niemand. Van plaatsgebrek zal lang geen sprake meer zijn.

• De familie De Bie uit Hoogstraten heeft dit jaar iets bijzonders te vieren. Het kroostrijke

gezin van Petrus De Bie (1914-1990) en Catharina 'Toke' Van Dun (1915-2000) telt vijftien kinderen en die zijn dit jaar samen 1.100 jaar oud.

DECEMBER

• Sinterklaas en zijn Pieten brengen een bezoek aan Hoogstraten. Sinterklaas en zijn hoofdpiet namen plaats in een koets en trokken door het centrum, begeleid door de hulppieten en fanfare Sint-Katharina.

• Wandelaars vinden op Bergen en in de Goorkensdreef in Minderhout een stort van plastic plantenbakjes, schermen, isolatiemateriaal en zakken potgrond. Hoewel er van de eigenlijke plantjes geen spoor was, lijkt alles erop te wijzen dat het gaat om de restanten van een ontmantelde cannabisplantage.

• In het Kapucijnenklooster in Meersel-Dreef wordt op een zolder een Godly Playruimte ingericht. Godly Play is dertig jaar geleden ontstaan in Amerika. Het gaat om een speelse methode om Bijbelverhalen te vertellen aan kinderen. De verhalen worden uitgebeeld met behulp van spelmateriaal.

• De Groene Kring Hoogstraten organiseert ook dit jaar opnieuw een kerstparade met verlichte tractoren door Rijkevorsel en Hoogstraten. Er nemen meer dan 100 tractoren aan deel.

• André Hoefkens en Nancy Koninckx maken na twee jaar corona van hun woning in de Lokbosstraat in Meer opnieuw een heus kersthuis. Omwille van de energiecrisis vervangen ze zoveel mogelijk

lampen door ledverlichting. (fh)

NOVEMBER - Den Ouden Koolhof, de historische tuin achter het Stedelijk museum, wint de provinciale erfgoedprijs uit handen van deputé Luk Lemmens. Verder op de foto: schepen Faye Van Impe, Anton Van Dijck, Piet Van Deun, Kerry Leewens, Vic Aerts en Luc Vanluffelen.

DECEMBER - Naar aanleiding van de erkenning als Werelderfgoed publiceerden Willy Schalk en Frans Horsten een boek over de drie landbouwkoloniën in de Noorderkempen.

Een begrafenis kan tot 3.000 euro meer gaan kosten

Het leven wordt duurder, sterven dus ook

HOOGSTRATEN - Corona veranderde de manier waarop we afscheid moesten nemen van mensen die ons dierbaar zijn. De energiekost en de daardoor als maar stijgende prijzen maken een begrafenis nu ook al duurder, in de nabije toekomst zal dat nog veel meer het geval zijn. Als mensen er bewust voor kiezen om anders afscheid te nemen, dan is dat een goede zaak. Maar als die keuze louter om budgettaire redenen gemaakt moet worden, dan is dat spijtig.

De manier waarop mensen een begrafenis en een uitvaart organiseren veranderde de laatste jaren grondig. Mensen vonden naast de weg naar de kerk ook het pad naar het crematorium of de aula van het funerarium.

Kerkelijk afscheid

De Vlaamse bisschoppen onderstrepen dat de uitvaartliturgie op de eerste plaats thuishoort in een kerkgebouw. Het is een gevoelig dossier, maar om die reden is er sinds enkele jaren geen kerkelijke aanwezigheid meer in crematoria. Kerkelijke vertegenwoordigers gaan dus niet meer voor in aula’s van funeraria, omdat, zo klinkt het, een kleiner wordende kerk zich moet toeleggen op haar kerntaken. Het is niet haalbaar om wie actief is in de parochie ook nog eens in te zetten buiten de kerk.

Omdat er steeds minder priesters zijn, vindt een uitvaart nu bovendien plaats in een woorddienst waarin, meer dan vroeger, plaats is voor persoonlijke inbreng van de familie.

Tijdens de coronacrisis waren er vele uitvaarten in beperkte kring. Omdat die vraag nu nog voor komt, kan dat ook nu in kleinere kerkelijke gebouwen zoals de begijnhofkerk, de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van de Akker en de kapel van Achtel.

Burgerlijk afscheid

In een kerkgebouw mag men geen burgerlijke afscheidsdienst organiseren. Dat ‘zou’ zelfs niet mogen in een kerk die ontheiligd is en een nieuwe bestemming kreeg, wat op zich vreemd klinkt.

In een aula van een funerarium kan men, naast een burgerlijk afscheid, ook kiezen voor een christelijk geïnspireerde dienst. Zoals hierboven al gezegd, kan men daarbij echter geen beroep doen op een priester of een andere pastorale medewerker. Daartegenover staat dat er in een aula meer plaats is voor een gepersonaliseerd afscheid.

Iets meer dan de helft van de mensen kiest voor een afscheid in een aula en dat aantal neemt elk jaar toe. Naast de keuze voor een

christelijk afscheid speelt ook de nabijheid van een kerk mee bij die keuze.

Los van de keuze voor een kerkelijke of een burgerlijke dienst, blijft de keuze voor crematie stijgen. In Hoogstraten overleden in 2021 in totaal 171 personen, waarvoor 180 concessies werden opgemaakt, omdat men bij het overlijden van een man of vrouw ook vaak alvast een concessie voor de partner vastlegt. Van die 180 opgemaakte concessies kozen 33 personen voor een begrafenis ‘in volle grond’ tegenover 147 of 82 % voor crematie.

Duurder

Een begrafenis kost vandaag gemiddeld 5.000 à 6.000 euro alles inbegrepen, behalve de koffietafel. Die prijzen zijn momenteel nog relatief licht gestegen, de volgende jaren volgt wellicht een grotere stijging. Men moet niet verbaasd zijn als we in de toekomst naar standaarduitvaarten van 8.000 tot 9.000 euro gaan.

Dat heeft onder meer te maken met de verplichting dat de crematoria tegen 2030 40 procent minder CO₂ moeten uitstoten. Bovendien moet volgens de Europese en Vlaamse richtlijnen het energieverbruik met 30 procent omlaag. Dat vergt zware investeringen, wat de dienstverlening onvermijdelijk duurder zal maken.

Vele kleintjes…

Vele kleintjes maken samen een groot, zegt de volksmond. Voor wie een meer gedetailleerd zicht wil krijgen op de gehanteerde prijzen, lijsten we hieronder de belangrijkste kosten op.

Vanaf 1 januari 2023 kost een kerkelijke uitvaart bij ons 300 in plaats van 275 euro. Indien men ook een gebedswake wenst, wordt daar ook 300 euro voor aangerekend. Het gebruik van de aula kost in Turnhout 200 euro, op zaterdag is dat 290.

Voor een crematie betaalt men in Turnhout vanaf 1 januari 630 euro. In Breda is dat 540 euro of 965 euro indien men ook de aula gebruikt.

Voor een plaats op het kerkhof betaal je een concessie aan de gemeente. Die kost 400 euro voor een begrafenis in ‘volle grond’, 200 euro voor het urneveld en 300 euro voor bijzetting in het columbarium. Reserveer je meteen een plaats voor je partner, dan betaal je het dubbele.

Voor de administratieve kost van de begrafenisondernemer rekent die 580 euro aan. Dit is voor het praktische werk dat deze verricht, zoals aangifte van overlijden, regelgesprek, vastleggen van de aula/kerk, koffietafel ed., alle officiële instanties verwittigen, nazorg bij een overlijden.

Bij die begrafenisondernemer heb je de keuze van een kist, die varieert tussen 500 en 1500 euro. Voor een urne varieert de prijs tussen 60 en 300 euro.

Het leven wordt duurder, dat ervaren we elke dag. Als je alle bovenstaande kosten optelt, is ook sterven een dure zaak. Wie zijn nabestaande(n) al die kosten wil besparen, kan een verzekering nemen, maar dat is dan weer een ander verhaal. (fh)

De prijs van een uitvaartconsulente varieert tussen 500 en 700 euro.

Hoogeind, Meer

In de zomer altijd een gezellige vakantiesfeer…

HOOGEIND

MEER - Hoogeind? Vanuit Meerdorp vertrekt het Hoogeind bij FF thuis richting Meersel Dreef. Altijd rechtdoor, gemakkelijker kan niet. Het is pas aan de Scheurdekouseweg dat de straat overgaat in Meersel. Op de grens bij Meersel Dreef, daar is het eind van Hoogeind.

Naam?

Navraag bij het stedelijk museum naar de herkomst en betekenis van de straatnaam leverde de traditionele betekenis van het toponiem op. ‘Eind’ betekent meestal afgelegen van het dorp en ‘hoog’ duidt meestal op een letterlijk hoger gelegen gebied. Dus het Hoogeind is een hoogte (akkers, gebied, heuvel…) een eindje van het dorp gelegen. Een van de zijstraten, de Eindsestraat, lijkt lager gelegen. Helaas is er geen topografische studie van Meer om meer duidelijkheid te geven of een juist beeld te krijgen van hoe oud de naam is. De naam komt in elk geval al in de 17de eeuw voor. Hoogeind is dus al wel enkele eeuwen oud en dat is logisch, het was de verbinding tussen Meer en Meersel-Dreef.

Autoweg

Begin jaren 80 moest er vervanggrond gezocht worden voor de verdwenen landbouwgrond bij de aanleg van de transportzone. In tweede instantie viel toen de keuze op de gemeentebossen die zich hier bevonden. Hecta-

ren en hectaren werden gekapt om de transportzone te compenseren.

Ook voordien in de jaren 70 had de aanleg van de autoweg E10 (nu E19) al een gigantisch gat geslagen in deze uitgebreide bossen. Zo ontstond de E-10 put, een grote vijver in de duinen van Meer. Aanvankelijk wist men niet goed wat hiermee aan te vangen, achteraf bleek het een prima initiatief van de gemeente om hier een recreatiezone te maken. Het was het begin van de Mosten zoals we die nu kennen. De naam Mosten werd echter ontleend van een zijstraat van Hoogeind, iets verderop. Men vond die naam gewoon goed klinken. Maar strikt genomen is de Mosten dus eigenlijk niet de Mosten van vroeger.

Toegankelijk

Eenmaal deze gemeentelijke infrastructuur aanwezig was, ontstond de behoefte om deze beter toegankelijk te maken. Het Hoogeind was een smalle straat waar veel te snel gereden werd en waar geen plaats voor fietsers

Een typische zicht vooraan in Hoogeind, ter hoogte van de Elsterdijk. Een nieuwe straat met verkeersremmers en vrijliggende fietspaden.

was, en was dus dringend aan heraanleg toe. Er kwamen vrijliggende fietspaden. Een smalle strook tussen fietspad en rijbaan werd met een klein haagje aangeplant. Wat netjes oogt, maar wel goed onderhoud vergt want de ruimte voor de fietsers is niet erg breed.

Het resultaat van de heraanleg maakte het eerste stuk van het Hoogeind tot aan de Mosten een moderne straat met riolering, vrijliggende fietspaden, snelheidsremmers en naar behoren van groen voorzien. Het tweede gedeelte, van Mosten tot Meersel is nog de oude straat van vroeger. De plannen voor fietspaden slepen hier al jaren, zelfs decennia, aan. Het laatste feit is dat de gemeente de rooilijnplannen heeft goedgekeurd en de grondinnames (en onteigeningen, zo nodig) kunnen beginnen. En dat is nog altijd een werk van lange adem.

Bedrijvig

Het Hoogeind is een typische straat met lintbouwing, waar zich heel wat familiebedrijven bevonden. Het blijft een bedrijvige straat, we doen een greep, alles behalve volledig. Van voor naar achter. Beginnend bij Melkveebedrijf Ryvers en het grondverzet- en brandhoutcentrum- van Spaandonk. Timmerbedrijf van Gompel en schoonheidssalon Colette en het schrijn- en timmerbedrijf Jansen. Dit laatste bedrijf werd in het verleden opgestart door Jaak Jansen samen met zoon Karel. De zonen zetten het werk verder, het bedrijf is ondertussen ook uitgeweken naar het bedrijventerrein in Hoogstraten.

En verder advocaten Jansen, heftrucks Schrauwen, schrijnwerker Vermonden, tuinbedrijf Damen. En niet te vergeten de Mosten natuurlijk. Zwemvijver, wandelparadijs, waterski Goodlife cable park, ‘Buitenspel’ sportcentrum, hoogteparcours... het is hier allemaal. Het recreatiedomein lijkt de laatste jaren de wind in de zeilen te hebben.

Veel zijstraatjes

Altijd rechtdoor, zegden we. Maar er zijn zijstraten. We starten weer aan het begin. Rechts de Elsterdijk en het trage weggetje bij Stan van Gestel oogt pittoresk. Daartegenover kun je links het zandpaadje inslaan richting Werkovensestraat. Vervolgens begint links de Hoge Akker, die iets verder weer op Hoogeind uitkomt.

Hetzelfde doet de Eindsestraat, de toegang langs achter tot de bossen van de Mosten. Het Gaarshof leidt ons links naar Valencia en over de autostrade naar de Krochtenstraat en de achteringang, voor fietsers, van de transportzone. Verder links ontmoeten we Bieshof en de Mosten (dit keer de straat), het Hoogeind 2 keer.

Rechts hadden we nog verschillende zandpaden die toegang tot het Mostenterrein geven. Stuk voor stuk mooie paadjes om te wandelen en te mountainbiken. Ten laatste, links de Scheurdenkousenweg. Hoogeind gaat hier over in Meersel.

Hoog tijd om kennis te maken met een aantal van zijn bewoners.

De bewoners

Waar we zeker langs moeten gaan, is bij Kees Van Riel en Lucia Brosens. Met hun 92 en 91 jaar en een 65-jarig huwelijk zeker en vast een

van de oudste koppels dat op Hoogeind woont.

Lucia kwam oorspronkelijk uit Meer, Kees is geboren in Meersel-Dreef als Neel Van Riel.

Toen hij naar school ging, bleek er in zijn klas nog iemand te zijn met dezelfde naam Neel. “Als ze Kees riepen dan gingen we soms met z’n tweeën naar voor. Daarom hebben ze daar mijn voornaam veranderd naar Kees.” Sindsdien gaat hij ook officieel door het leven als Kees.

“Na onze trouw in 1957 gingen we op de Zundertsesteenweg in Meer wonen, dus vlak aan de grens met Zundert. Na 7 jaar liet de verhuurder van ons huis weten dat hun zoon ging trouwen en dat hij in hun huis wou gaan wonen. We gingen dan op zoek naar een eigen boerderij die we uiteindelijk vonden op Hoogeind. Hier wonen we nu dus al 58 jaar.”

“We hebben de Mosten hier zien ontstaan en het begin van de uitgravingen van de E10-put van dichtbij meegemaakt, want wij woonden daar bijna tegenover. Toen we pas hier woonden, was daar nog bos met zavelgrond en heide. Ik zag hoe ze een stuk van dat bos kapten en hoe ze dan de E10 put begonnen te graven, die langzaam aan dieper werd. Toen er teveel water in kwam te staan, werd er met een soort baggerboot verder gewerkt. Het zand werd verder uitgegraven en door buizen onder grote druk weggespoten naar de oever, waar veel vrachtwagen af- en aanreden naar de E10 autostrade, waarvoor de zavelgrond uiteindelijk bedoeld was. Regelmatig was er verkeersoverlast en wegomleggingen, zodat we ons huis soms heel moeilijk konden bereiken. In het begin was er zelfs een diep gat in

het wegdek dat dan ook regelmatig onder water kwam te staan, zodat ik zelfs een stuk moest omrijden.”

Briljant

De E10 vijver werd uiteindelijk meer dan 10 ha groot met een gemiddelde diepte van 6 meter. In 1972 werd de E10 autoweg tussen Antwerpen en Nederland officieel opengesteld.

“Later kwamen er dan de speeltuin, de cafetaria en de sport- en zwemfaciliteiten bij en natuurlijk de grote parkings errond. Maar ons gezin had weinig tijd om daar zelf van te genieten, want wij hebben altijd geboerd en aan tuinbouw gedaan tot aan ons pensioen. We zijn begonnen met 3 koeien en ook wat aardbeien en augurken. We kregen drie kinderen: Els, Gerarda en Jan. In 1972 kwam onze Jan, die de tuinbouwschool had uitgedaan, meehelpen in het bedrijf en toen begonnen we met serres. Het aantal koeien werd regelmatig uitgebreid, die moesten toen nog wel 2 keer per dag met de hand gemolken worden. Sinds we hier wonen, zijn we eigenlijk tot aan het pensioen alle dagen in de weer geweest…”

Dit jaar vierde het echtpaar hun briljanten bruiloft. Helaas konden ze niet aanwezig zijn bij de viering van de jubilarissen in het Spijker. “Daar waren nog 2 paren die 65 jaar getrouwd waren en die gehuldigd werden door het schepencollege van Hoogstraten. Burgemeester Van Aperen is dan nadien zelf hier bloemen komen afgeven en een oorkonde van koning Philip.” Zo kregen Kees en Lucia dan toch hun meer dan verdiende beloning…

Kees Van Riel en Lucia Brosens “Alle dagen in de weer geweest”

Dit jaar 65 jaar getrouwd en één van de oudste koppels op Hoogeind: Kees Van Riel en Lucia Brosens

Jos Oomen en Anny Jansen “Een toffe straat met toffe mensen”

Op nummer 57 ongeveer halverwege wonen Jos Oomen en Anny Jansen. Wat vinden zij van Hoogeind? “We hebben jaren in MeerselDreef gewoond op Groot Eyssel. Daar was het ook goed en hadden we ook goei geburen. Vijf jaar geleden besloten we toch om terug naar Meer te komen.”

Voor Anny was het “terug thuiskomen”. Zij heeft heel haar jeugd al op Hoogeind gewoond als de dochter van Jaak Jansen en Lisa Mertens. “Ons vader en moeder waren hier

boeren,” zegt ze, “maar toen wij groter werden, begon ons vader, met zoon Karel een schrijnwerkerij. De familie Jansen is goed vertegenwoordigd op Hoogeind. Broer, zus, neven en nichten en nog ne nonkel en tante. Verder is de familie Schalk ook goed vertegenwoordigd op het Hoogeind. En nogal wat Hollanders, die hebben precies altijd een hoger budget als er hier al eens iets te koop komt…”

Jos en Anny zien het hier echt wel zitten. “We zitten hier goed, hebben toffe jonge geburen waar we wel eens een duveltje gaan drinken. Een keer per jaar is er een fietsnamiddag met barbecue bij radio Valencia. Het is gewoon een toffe straat met toffe mensen.”

Het gebuurtecomité Volop genieten van de Mosten en de Mark in het gehucht Eind

Het gebuurtecomité organiseert feestelijke activiteiten voor de mensen van het gehucht Eind.

Agnes Verhoeven is 52 jaar oud en getrouwd met Wim Michielsen uit Rijkevorsel. Zij woont al in Hoogeind sinds haar geboorte. In 1994 bouwde het koppel er een huis naast haar ouders Jaak Verhoeven en Jeanne Aerts. Ze werkt momenteel in het rusthuis van Hoogstraten bij de onderhoudsdienst. Vroeger werkte ze bij mensen thuis, waardoor ze echt een goede band kon creëren met haar klanten. Nu heeft ze vooral direct contact met haar collega’s.

Stanny Adams is 55 jaar oud en gehuwd met Martine Boeren van Minderhout. Ook hij is geboren en getogen in het gehucht Eind, zijn ouders woonden in Laageind. Sinds 1992 woont het koppel op Hoogeind, zo’n 300 meter verder dan de plaats waar hij opgroeide. Stanny werkt al 33 jaar bij Ster Disposables als project engineer. Daar zet hij nieuwe designs om naar praktische toepassingen ervan in de productie, bv. door het bepalen van de materialen voor het bouwen van matrijzen.

Tenslotte is er nog Ingrid Van Dijck, 52 jaar oud en afkomstig uit Meerle. Haar man Luc Moerkens woonde in Meer en daar kochten ze later samen ook een huis op Hoogeind 69. Werken op de personeelsdienst is de rode draad tijdens haar loopbaan, die ze begon bij het vroegere Friswit in Hoogstraten. Na een overname veranderde de naam naar Initial en

“Onze ouders woonden hier al, nu nog woont er veel familie van ons.”

Anny’s ouders, Jaak Jansen en Lisa Mertens, hadden een boerderij op Hoogeind en startten er met zoon Karel een timmerbedrijf.

3 van de 5 leden van het gebuurtecomité Hoogeind met v.l.n.r. Stanny Adams, Agnes Verhoeven en Ingrid Van Dijck.

ondertussen is dat CWS geworden. Een tweetal jaar geleden besliste ze om toch van werkgever te veranderen en ging bij KSML werken in Turnhout. Het werk bevalt haar prima.

Naast deze 3 personen, maken ook Emmy Christiaensen en Wim Schalk deel uit van het buurtcomité. Emmy woont in de Beulken; Wim kon niet bij het gesprek zijn omdat zijn vader pas overleden is (elders in dit blad leest u daar meer over). Wij wensen hem en de ganse familie veel sterkte toe.

Plezant

Het buurtcomité werd in 1976 opgestart door Frans Brosens, samen met Jaak Pluym, Jaak Verhoeven en Jos Lauryssen. Het idee om dit op te richten is ontstaan bij de gouden bruiloft van Jan en Trieneke Mertens, de grootouders van Stanny. “Toen hadden alle mensen van het gebuurte Eind een grote stoet opgezet en waren ze voor het eerst allemaal samen. Omdat het toen zo plezant was, besloten ze om dit gezellig samenzijn jaarlijks te herhalen en hiervoor een buurtcomité op te richten.

Nadien werd er jaarlijks een geburenbal georganiseerd, wat eigenlijk een echt teerfeest was met uitgebreid eten, dans en muziek. Dat heeft lang goed gegaan, totdat de ouderen langzamerhand begonnen af te haken. Uiteindelijk werd beslist om bij gebrek aan belangstelling dit evenement stop te zetten.

Nu worden er nog 2 grote activiteiten per jaar georganiseerd: een 50-plus namiddag en een fietstocht met BBQ in de zomer. De 50-plus namiddag gaat elke 2de dinsdag van maart door bij radio Valencia. Er staat eerst altijd een lekkere maaltijd op het menu. Nadien is er nog genoeg tijd over om gezellig met elkaar te babbelen, een potje te kaarten of te biljarten. De fietstocht is een 30-tal kilometer met een leuk terrasje tussendoor. Aansluitend is er een BBQ. Aan beide activiteiten nemen nog heel wat buurtbewoners deel.”

Veranderd

“Tegenover vroeger is het uitzicht van de straat en de wijde omgeving heel wat veranderd,” zo getuigen ze, “zo zien we nu minstens 20 windmolens nabij de autostrade. In 1998 werden aan weerszijden van de weg veilige fietspaden aangelegd, wat iedereen hier als heel positief ervaart. Dat was nodig ook, voordien was het hier soms echt gevaarlijk.”

Eén van de vele voordelen om hier te wonen is de onmiddellijke nabijheid van de Mosten en de Mark. Zo gaan de leden van het buurtcomité regelmatig, al dan niet met de hond, wandelen in het bos. “Fietsen langs de Mark is ook een aanrader, trouwens de aarbeien-

mooie huis van Amelie Pluym, de moemoe van de huidige bewoner Sabine. Een typische langgevelboerderij zoals je er meerdere vindt op Hoogeind. Woonhuis en stal vormen één geheel, samen met beukenhaag en oude bomen.

route passeert hier ook. Vroeger gingen de inwoners van het gehucht nog in Zundert zwemmen, na de opening van de zwemvijver konden we hier terecht.

De Mosten was vroeger eigenlijk niet rendabel voor de gemeente. Daarom werd in 2011 een voorstel ingediend bij de gemeenteraad om er een bungalowpark van te maken. Dat werd ter stemming voorgelegd om goedgekeurd te worden. Vlak voordien kwam het buurtcomité dat te weten, nog diezelfde avond is er begonnen met het schrijven van een petitie. Enkele dagen later had elke buurtbewoner dat ondertekend en is dat aan de gemeenteraad bezorgd. Die besliste uiteindelijk om de plannen af te blazen.”

Inwoners van Hoogeind en bij uitbreiding de hele gemeente genieten nu volop van het recreatiedomein De Mosten. De visvijver, de petanqueclub en het paardenparcours behoorden al langer tot het domein. De laatste jaren is het aanbod nog verder uitgebreid met wakeboarden en het klimparcours. Hoogeind kent vooral in de zomer dan ook altijd een gezellige vakantiesfeer.

Verhuizen

Doordat de Vlaamse regering de wetgeving i.v.m. zonevreemde gebouwen/bedrijven aanpaste, kon een aantal ondernemers die hier actief zijn hun activiteiten niet meer uitbreiden of de nodige aanpassingen uitvoeren. Daardoor beslisten verschillende van hen om hun

bedrijf te verhuizen naar andere oorden, meestal de industriezone in Hoogstraten.

Ook vermeldenswaard: “Tijdens Meer kermis is het een jaarlijkse traditie om met een aantal mensen uit Hoogeind deel te nemen aan de volksspelen. Om half 1 vertrekt de eerste deelnemer te voet richting Meerdorp. Anderen die willen meedoen sluiten dan aan, zodat er uiteindelijk toch een groep van zo’n 15 buurtbewoners deelneemt aan dit folkloristische gebeuren.”

Het illustreert de kameraadschap in het gebuurte. Niet verwonderlijk dus dat wij hier met zoveel gastvrijheid en in een gezellige sfeer werden ontvangen. Dit buurtcomité is een warme vriendengroep die ook van feesten houdt. En dat willen ze nog lang zo houden! (ma, jl)

Het

Stadsdichters in het oog van de cultuurstorm

HOOGSTRATEN - Ruth Lasters, één van de vijf Antwerpse stadsdichters, gaf in september 2022 haar ontslag nadat haar tekst 'Losgeld' door het college van Burgemeester en Schepenen werd geweigerd. Enkele weken geleden gaven de overige stadsdichters ook hun opdracht terug als protest tegen het schrappen van de stedelijke projectsubsidies. Ondanks een lange traditie heeft onze provinciehoofdstad nu dus geen actieve stadsdichters meer. Er is daar duidelijk een ernstige kink in de kabel tussen poëten en bestuurders. Een en ander veroorzaakte heel wat ophef tot ver buiten op ‘de parking’. Ook Hoogstraten heeft sinds 2017 een stadsdichter. Om de twee jaar wordt een poëtische ziel geselecteerd door een jury. “Deze woordkunstenaar vertegenwoordigt de stad en brengt zijn dichterlijke visie op het leven in onze gemeente. Op die manier draagt de stadsdichter bij aan meer kunst en cultuur in het dagelijkse leven en brengt hij/zij onze inwoners op een laagdrempelige manier in contact met poëzie,” zo zegt ons stadsbestuur op haar website. Daan Janssens en Michiel Van Opstal baanden het pad, begin 2022 werd Monique Bol de derde die het ambt opnam. Wij vroegen hen hoe ze tegen de Antwerpse gebeurtenissen aankijken, maar vooral waarom ze zelf stadsdichter wilden zijn en hoe ze dit (hebben) ervaren. (jaf)

Daan Janssens, stadsdichter 2017-2018

De toen 22- jarige Daan Janssens was in 2017 de eerste stadsdichter van Hoogstraten. Daan is afkomstig van Wortel, liep school in het Klein Seminarie, haalde vervolgens in Leuven een master in taal- en letterkunde en een master cultuurmanagement. Ondertussen woont hij in Gent en werkt er momenteel als projectmedewerker in de culturele sector en is daarnaast ook bezig aan een educatieve master om zich om te scholen tot leerkracht.

DHM: Wat was jouw motivatie om stadsdichter te willen zijn in Hoogstraten?

Ik zag daarin vooral een manier om poëzie als verbindende kunst te kunnen inzetten en meer mensen te bereiken met de schoonheid ervan. Het stadsdichterschap is een uitgelezen kans om met mensen in contact te komen die je anders zou missen of die niet meteen op je radar zitten als dichter.

DHM: Het was nieuw voor Hoogstraten, werden er voorwaarden gesteld over de inhoud van je gedichten en je poëtische initiatieven?

Neen, er waren niet echt beperkende voorwaarden verbonden aan mijn stadsdichterschap. Alleszins toch niet zoals ik het heb

ervaren. De nauwe samenwerking met de cultuurcoördinator Brent Blockx was heel fijn en bestond uit een soort wederzijds vertrouwen. Ik kreeg de vrijheid om mijn invulling aan het stadsdichterschap te geven en hij verzekerde mij dan dat de teksten niet zouden worden tegengehouden of zouden worden gecensureerd.

Het enige dat ik me wel nog herinner bij het gesprek voorafgaand aan mijn aanstelling en uit het ‘commentaar’ van de jury, was dat ik wel zeker moest letten op de toegankelijkheid en leesbaarheid van mijn teksten. Ik durf wel eens wat hermetisch te schrijven.

DHM: Hoe verliep de samenwerking met het stadsbestuur?

Ik had een heel fijne samenwerking met het stadsbestuur. Op de verschillende momenten dat ik hen heb ontmoet tijdens voordrachten of voorstellingen van de gedichten, waren zij steeds heel ontvankelijk en dankbaar dat we op die manier meer cultuur konden brengen

in Hoogstraten. Zoals hierboven ook al gezegd, was de samenwerking met Brent ook heel aangenaam. Zijn ondersteuning voor de verschillende projecten en opvolging was voor mij onmisbaar.

DHM: Anders dan in Antwerpen, kreeg je zelf vanuit het beleid dus nooit beperkingen opgelegd en werden er geen gedichten geweigerd?

Dat klopt, ik heb geen creatieve beperkingen ervaren, tenzij de beperkingen die ik mezelf had opgelegd of de problemen waar je in een creatief proces altijd op stoot. Weigeringen zijn er nooit geweest in mijn geval, dankzij de bemiddelende rol van de cultuurcoördinator en ook door mijn eigen inzicht in wat wel en wat niet kan in de rol als stadsdichter.

Trots

DHM: Hoe kijk je ondertussen terug op dat stadsdichterschap, was dat een aangename ervaring?

Ik kijk met heel veel plezier terug op mijn periode als stadsdichter. Het was niet altijd gemakkelijk om de juiste insteken te vinden en mijn eigen creativiteit te matchen met de verwachtingen en de vraag van de opdracht. Zeker als eerste stadsdichter was dat soms nog heel erg zoeken.

Het maakt dat ik nog altijd heel trots ben op wat ik heb kunnen verwezenlijken als stadsdichter en enorm dankbaar voor de stad Hoogstraten en vooral ook de Hoogstratenaren zelf om mij zo warm te ontvangen. Ik kreeg oprecht het gevoel dat ik kon bijdragen aan onze stad. Ik heb dingen mogen en kunnen verwezenlijken waarvan ik nooit had gedacht dat ik het zou kunnen doen: het ban-

“Ik mag mijn dichterlijke ‘pollekes’ kussen voor die twee jaren…”

Als oneindig

schuifelende voetstappen door gangen  hoe alles nu anders is maar toch nog steeds vertrouwd zacht als handen die broze armen ondersteunen  glijden blikken van ogen die hun jaren met trots dragen naar het heen en weer van straten  tot in de stilte van een kamer de levens hier benaderen oneindig als  een kosmos aan verhalen

Daan Janssens

ner-gedicht voor onze kerk tijdens de renovatie, vereeuwigd zijn in street art bij het woonzorgcentrum. Ik mag mijn twee dichterlijke ‘pollekes’ kussen voor die twee jaren…

DHM: In Antwerpen gaat het er blijkbaar anders aan toe, hoe kijk jij naar de perikelen daar?

Wat in Antwerpen aan de hand is en al is gebeurd, doet mijn cultuurminnend hart bloeden. Dat de Antwerpse stadsdichter al langer op gespannen voet leefde met het stadsbestuur was al wel duidelijk. Ook met de vorige stadsdichter Seckou was al gebleken dat het voor het stadsbestuur goed was zolang zij niet tegen de haren werden gestreken. De keuze om dan een groep stadsdichters aan te stellen ipv een stadsdichter was voor mij al een teken aan de wand. De sterke stem van een enkele dichter werd wat meer diffuus, ook de zichtbaarheid lag in mijn ogen daarom ook lager. De aangestelde dichters voor dit gedeelde project zijn overigens stuk voor stuk kleppers, zij verdienen hun plaats om de rol in te vullen zoals zij dat willen.

Toen Ruth Lasters het stadsdichterschap naast zich neerlegde, werd helemaal duidelijk dat de inhoudelijke lijn van het Antwerps stadsbestuur vastlag: onze stad mooi maken, maar geen uitdagingen. Ze had een prachtig project op poten gezet met stemmen die je zelden of eigenlijk nooit echt krijgt te horen in die context en dat werd met een platte boutade van ‘niet op aanvraag gemaakt’ gewoon weggewuifd. Een bestuur dat oprecht inzet op een bruisende cultureel veld zou dit met open armen moeten ontvangen. Een kunstenaar die in zo’n geprivilegieerde positie nog altijd een stem geeft aan zij die niet gehoord worden, is eigenlijk een godsgeschenk.

Met de verdere ontwikkelingen in de ondersteuning van het culturele veld en de afstan-

delijke houding van het stadsbestuur hierin, is dit enkel nog maar meer duidelijk geworden. De Stad Antwerpen ziet cultuur als een prestigeproduct en knijpt zichzelf de keel dicht om over 3 jaar nog een relevante culturele speler te zijn. Ik steun de Antwerpse stadsdichters en alle kunstenaars - makersartiesten - ondersteunende medewerkers in hun protest. Cultuur is een organisme, geen artefact onder een stolp.

DHM: Wat is je eigen favoriete gedicht uit jouw stadsdichterschap?

Ik denk dat mijn favoriete gedicht nog altijd mijn eerste is. Er is niets zo memorabel als dat eerste gedicht mogen onthullen op een mooie lentedag en officieel mijn intrede te doen als stadsdichter van Hoogstraten.

Michiel Van Opstal, stadsdichter 2019-2021

wilde de

Michiel Van Opstal, geboren en getogen in Hoogstraten, werd de opvolger van Daan Janssens. Hij doorliep een brokkelig studieparcours, maar heeft ondertussen zijn plek gevonden in het conservatorium. Zonder onverwachte hindernissen studeert hij in juni 2023 af als theaterregisseur. Ondertussen woont en werkt hij in Antwerpen. In oktober jl. was hij de regisseur van het stuk ‘De voorname kamer’ van Toneelgezelschap Tinello. Hij schrijft momenteel vooral theaterteksten. “Maar de grenzen tussen poëzie, theater en liedjesteksten zijn gelukkig heel diffuus geworden”.

DHM: Waarom solliciteerde je voor het stadsdichterschap? Verbinding, mensen op een positieve manier samen brengen en de aandacht vestigen op iets leuks, iets verfrissends. Ik was al langer bezig met poëzie, maar eerder als podiumdichter. Zo ging ik wel wekelijks naar optredens waar je zelf op het podium kon kruipen en je ding doen. Dat was dicht bij het publiek, je had er heel direct voeling mee. Ik was benieuwd of ik diezelfde voeling kon vertalen in het stadsdichter zijn.

En het was ook een fantastische kans voor een jonge kerel als ik. Heel knap dat mijn stad dat initiatief genomen had. Proberen poëzie bij de mensen te brengen, een beetje schoonheid in de wereld krijgen. En speelsheid, het leven is al serieus genoeg en besturen zeker. Ik wilde de dingen graag een beetje opschudden,

wat verwarring en chaos creëren. Dat de mensen zich zouden afvragen “Wat is dit nu weer voor iets”. Kinderlijke verwondering opwekken vond ik een heel leuke insteek.

DHM: Kreeg je voorwaarden opgelegd bij wat van jou verwacht werd?

Niet echt. Mijn opdracht was heel open en dat was fijn. Een basisvoorwaarde was de stad niet in een negatief daglicht stellen, daarmee hou je vanzelf een grote stroming weg: activisme, manifesten, protestsongs… Maar daar kon ik, ondanks mijn activistische instelling, volledig achter staan. Verwondering en speelsheid was de hoofdstroom en dat is een goed kader om in te werken.

Tijdens je periode als stadsdichter worden 6 grote stadsgedichten verwacht en soms was het een beetje zoeken wat het op dat moment mocht zijn.

DHM: Hoe was de samenwerking met het stadsbestuur?

Prima, het was een wisselwerking. Cultuurfunctionaris Brent Blockx is een vriend van me, waardoor de contacten heel laagdrempelig waren en er gemakkelijk overleg was. Ik kon zeggen wat ik van plan was, de stad kon aangeven bij welke gelegenheid ze graag een poëtische toets wenste toe te voegen. Zoals bijvoorbeeld in de week tegen kansarmoede, daarover een gedicht in het straatbeeld brengen voelde heel goed aan. Of zoals de keren dat mensen een oproep mochten doen voor een gedicht bij een speciale gelegenheid. Zo heb ik een lofrede gemaakt ter gelegenheid van het pensioen van de directrice van de lagere school in Minderhout.

Ik kreeg van het stadsbestuur ook heel wat erkenning voor mijn ambt. Bij de inhuldiging van de gerestaureerde Sint-Katharinakerk tijdens H. Bloed stond ik samen met het voltallige college en de bisschop op de treden en mocht ik tijdens de plechtigheid mijn gedicht declameren. Een mooi teken dat het geappre-

“Ik

dingen graag een beetje opschudden”

nu de grenzen tastbaar zijn

nu de grenzen tastbaar zijn en containers ons tonen tot hier en niet verder

nu de muren van ons huis langzaam oprukken tot je het strijdveld van de winkel betreedt

weet, je bent niet alleen wanneer de echo van een applaus jouw paleis bereikt omstreeks acht uur

en hoewel een aanraking tussen jou en ik onbereikbaar is zijn we nog nooit zo dicht bij elkaar geweest

Michiel Van Opstal

cieerd werd, en voor mij ook een mooi moment.

Schepen van cultuur Arnold Wittenberg is heel cultuur- én poëzieminnend, met bovendien een erg meelevende persoonlijkheid. Hij gaat de dialoog aan en luistert ook. Hij heeft me aangemoedigd en me autonoom te laten werken. Zijn achtergrond als kunstenaar zal daar niet vreemd aan zijn. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik op een plezante manier met het bestuur heb samengewerkt.

Aanwezig

DHM: Kreeg je veel reacties op je werk? Dat is het enige dat ik jammer vind, er waren heel weinig reacties van de bevolking op wat ik maakte. Het voelde soms wel eens alsof je iets in een put smeet, zonder te weten of het de bodem bereikte. Al waren er toch een paar speciale reacties. Zoals het coronagedicht, waarbij ik het beeld gebruikte van de over de weg geplaatste containers op de grens in Castelré aan het café ‘In Holland’. Dat gedicht werd op een A4 met het Infozine verspreid om aan het raam te hangen en het verscheen op grote banners. Iemand liet me weten dat hij het gedicht op muziek had gezet en er een liedje van had gemaakt. Heel ontroerend was dat.

Heel fijn is ook dat het gedicht dat ik maakte voor trouwers nog steeds door de schepen wordt voorgelezen tijdens een trouwplechtigheid. Het stadsdichterschap heeft me geïnspireerd. Je werk is aanwezig, je komt performatief in het publiek en daar hou ik van.

DHM: Hoe kijk je naar wat de Antwerpse

stadsdichters overkwam?

Ik sta volledig achter de stadsdichters en achter de protesterende jonge kunstenaars. Ik woon en werk in Antwerpen, studeer aan de Toneelacademie in Maastricht voor theatermaker. De afschaffing van de projectsubsidies heeft een directe impact op mijn toekomstig leven. Voor vele jonge kunstenaars is die subsidie een opstap om van hun bezigheden te kunnen leven, om aan de bak te komen.

Het is een grote schande dat er geen overleg mogelijk was met de cultuurschepen. Ik heb zelf een week aan het stadhuis staan manifesteren, heb er gespeecht voor de conservatoriumstudenten. Maar helaas bleek een dialoog onmogelijk. Het is onthutsend dat de schepen daarna in een interview zegt dat er met de studenten niet te praten valt. Pure leugens.

De houding van de Antwerpse schepen steekt fel af tegen die van de Hoogstraatse cultuurschepen, die steeds de dialoog open houdt. Diens Antwerpse collega heeft duidelijk geen feeling met de materie waarvoor ze bevoegd is. Heel jammer is dat. Het gedicht van Ruth Lasters in de ban doen is heel kortzichtig, dat is censuur zonder meer. Zoiets is een schande voor het imago van Antwerpen. Het gebannen gedicht was dat helemaal niet!

DHM: En tot slot, wat is je eigen favoriete gedicht als stadsdichter?

Ik ben nog altijd blij met de poëtische tegenstellingen die je vandaag nog op sommige plekken in het landschap ziet: de verkeerspijlen met ietwat vreemde teksten. Ze brengen de mensen op een aangename manier in verwarring. Heerlijk, het zet de realiteit even op zijn kant. Ik krijg er nog steeds foto’s van als mensen er tijdens het wandelen eentje tegenkwamen. Ze verwijzen ook naar mijn favoriete plekjes in onze gemeente... Maar mijn favoriete gedicht is ‘nu de grenzen tastbaar zijn’.

wandelwegen en in winkelstraten of op een podium.” Een mooi credo voor een stadsdichter die “er wil zijn voor elke Hoogstratenaar. Ik hou van het toevallige persoonlijke contact dat daaruit voortvloeit.”

DHM: Waarom wilde je graag stadsdichter van Hoogstraten worden?

Ik ben in Hoogstraten geboren. Ik woonde er niet lang, maar doordat ik er mijn familie vaak bezocht, meestal in Wortel, voelt de stad als mijn "thuis", mijn oorsprong. Ik wil de trots voor mijn geboorteplaats uitdragen en de stad eren via gedichten over de stad, in de rol van een public relations functie. Zo kan ik ook de herinneringen aan mijn jeugd en aan mijn grootouders levend houden en doorgeven, evenals mijn liefde voor de natuur.

Voor mij valt het stadsdichterschap ook samen met mijn rol als klimaatdichter. Ik mocht opgroeien in de natuur en de bossen. Als kind vond ik dat vanzelfsprekend, maar dat was het niet. Ook dat draag ik uit. Dat Wortel-Kolonie nu Unesco Werelderfgoed is, is mooi meegenomen.

DHM: Zijn aan dat engagement inhoudelijke voorwaarden verbonden?

Tot hiertoe ondervond ik geen voorwaarden aan mijn engagement. Niet al mijn ideeën blijken praktisch haalbaar binnen de tijd of met de beschikbare financiële mogelijkheden. Het leek me wel wat om Hoogstraten op de kaart te zetten als organisator van een grote poëziewedstrijd, zoals in Ronse, Sint-Truiden of Oostende. Zo'n wedstrijd organiseren vraagt echter veel tijd, veel geld en veel werk. Ik kan dat niet op mijn eentje realiseren. Ik heb dat onderschat. Wie weet dient een groepje vrijwilligers zich aan en wordt het alsnog realiteit.

DHM: Hoe loopt de samenwerking met het stadsbestuur?

De medewerkers hebben het druk en er waren personeelswissels. In het begin van het stadsdichterschap was het moeilijk werken. We

De 55-jarige Monique Bol is de derde stadsdichter van Hoogstraten en woont in Kapellen. “Ik ben een dromer. Voor mij is dichten als ademen, maar ook een spelen met klanken en woorden,” zegt ze over haar poëzie. “Ik drop mijn gedichten bij poëziewedstrijden, in gelegenheidsbundels, op websites of podcasts, in tuinen en bibliotheken, op kerkhoven en langs

Monique Bol, stadsdichter vanaf januari 2022

“Ik wil er zijn voor elke Hoogstratenaar”

hebben hierover duidelijk gecommuniceerd en nu verloopt de samenwerking vlot. Ik denk dat ik vrijheid en autonomie ervaar doordat mijn naam niet op de payroll staat.

DHM: Kreeg je creatieve werkbeperkingen opgelegd in je opdracht?

Niet alles is praktisch of technisch haalbaar, maar de stad probeert wel aan mijn voorstellen tegemoet te komen. Ik voel me daardoor groeien als mens, als dichter en als Hoogstratenaar, ook al woon ik er niet.

Naar mijn gevoel mag ik mijn zin doen. Ik mag freewheelen in mijn creativiteit. Mij werd niet gevraagd om aanpassingen te doen aan mijn gedichten, niet qua vorm, noch inhoudelijk. Zo schrijf ik geen hoofdletters en men respecteert dat.

Deuren open

DHM: Je hebt een ruime ervaring en won met je werk al prijzen in andere steden. Hoe kijk je naar het stadsdichterschap? Er gaan deuren open die anders voor mij gesloten zouden blijven: het gemeentehuis, de veiling, de bib, de gevangenis, ontmoetingen… Uit het stadsdichterschap vloeien onverwachte kansen en ontmoetingen. Zo mocht ik een lezing geven op de plek waar vroeger mijn grootvader werkte, in Wortel-Kolonie bij de landlopers. Daar heeft nu De Klapekster zich gevestigd. Tijdens de lezing voelde ik bijna mijn grootvaders aanwezigheid, dat was heel bijzonder. Ook ontmoette ik een dame waarmee het klikte, we zijn nadien samen gaan wandelen. Meermaals kwam een oud-klasgenoot naar mijn gedichten luisteren. Dat zijn fijne momenten.

Ik nam deel aan de “Stadsdichtersdag” in Lelystad, waar ik kennismaakte met andere Vlaamse en Nederlandse stadsdichters. Van hun ervaringen kan ik leren en ideetjes opdoen.

DHM: Hoe kijk jij naar de turbulenties rond de Antwerpse stadsdichters?

Ik kan alleen gissen naar wat er gebeurd is. De dichters zullen niet over één nacht ijs gegaan zijn bij hun beslissing om af te treden. Knap toch hoe Ruth Lasters met de jongeren op weg gegaan is. Zelf zou ik in mijn rol als stadsdichter geen controversiële gedichten schrijven, dat ligt niet in mijn aard.

Ik vond het een minder geslaagde zet van Stad Antwerpen om het

johanna

ode aan de laatste begijn in Hoogstraten ik loop naar de weide, laat me vallen op de bleijk de armen en benen wijd, sneeuwengel op een groene mat zo wacht ik in de stilte. boven de eindeloze diepte van de put van goed en kwaad zingen mezen ti-tu-ti-tu johanna verzorgt de maria grot, de zieken, ze zingt en bidt onder het alziende oog in de driehoek van god ziet mij hier vloekt men niet. ze bereidt kolen en appels uit de hof, eet al in de vroege nanoen

altijd is ze bezig. gehoorzaam. in de lege schaduw van een strakgekapte haag zie ik hoe haar handen  het zongedroogde witte goed oprapen van het gras waarop ik lig. of klossen ze een kanten altaardoek johanna is vrij. zou ze ooit op blote voeten wat hinkelen op de oude tegelvloer? wind strooit confetti op de haag, voorbode van een overvloed aan peren dankbaar weet ik: nergens wonen we liever - dan hier

Monique Bol

stadsdichterschap op te delen over meerdere dichters. Naar mijn gevoel ontbrak het overzicht over de activiteiten van het stadsdichterschap. De pers leek weinig te communiceren en ik zag amper gedichten verschijnen in de openbare ruimte.

Bij de activiteiten van eerdere stadsdichters voelde ik me meer betrokken. Van nabij volgde ik Bart Moeyaert, Stijn Vranken en Maud Vanhauwaert. Ik schreef een gedicht voor het project “Iedereen Stadsdichter” van Seckou.

DHM: Wat is je favoriete gedicht tot hiertoe? Het gedicht over het begijnhof. De levenswijze en de gewoonten van de begijnen intrigeerden me. Voor het gedicht deed ik veel opzoekwerk, al gebruikte ik niet alles wat ik ontdekte. Ik had de achtergrond nodig om het gedicht te kunnen schrijven. Hopelijk voelt de lezer ook wat ik niet opschreef. Voor mij is het belangrijk dat feiten kloppen, zodat de lezer/toehoorder gelooft wat ik schrijf. (jaf)

Dansschool is een van de snelst groeiende verenigingen in Hoogstraten

DANSA op 5 jaar tijd naar meer dan 300 leden

HOOGSTRATEN - Amy Peeters en haar vriend Tom Van Bavel stichtten in 2018 een dansschool die ze Dansa hebben genoemd, een IJslands woord dat zowel ‘dansen’ als ‘samen’ betekent. Het werd een flink succes, als een van de snelst groeiende verenigingen van Hoogstraten telt Dansa nu al meer dan 300 leden. Amy vertelt over haar passie en over de aantrekkingskracht van de vereniging.

DHM: Amy, stel jezelf eens voor. Ik ben Amy Peeters, ik ben 29 jaar oud. Ik ben afkomstig uit Meer maar woon sinds een aantal jaren in Rijkevorsel met mijn vriend Tom Van Bavel. Ik ben een creatief persoon, hou enorm veel van dansen en geniet van lekker iets te gaan eten of drinken met vriendinnen.

DHM: Hoe kwam je ertoe om een dansschool op te richten?

Ik heb als hobby altijd al gedanst in verschillende stijlen en in verschillende scholen. Dansen is heel fijn omdat ik er al mijn energie in kwijt kan en daarbij emoties kan overbrengen naar het publiek. Al snel merkte ik dat de stijl jazz/modern mij het beste ligt. Ik ben dan ook in deze richting verder gegaan en volgde lessen en workshops om de stijl nog beter onder de knie te krijgen.

Toen ik 14 jaar was, werd me gevraagd om zelf ook danslessen te geven. Dat heb ik gedaan en dit beviel me heel goed. Het is super fijn om mijn passie door te geven aan mijn dansers, ze steeds weer uit te dagen om een nieuwe choreo te leren en ze hierin te zien groeien.

Het werd mijn droom om een eigen dansschool te hebben. Ik wilde graag een dansschool waar dansers kunnen genieten van dans, waar iedereen zich kan amuseren met vrienden en vriendinnen en waar iedereen zich thuis voelt. Ik droomde van een dansschool waarmee we een grote show konden geven, onze eigen kleren hadden, waar meerdere stijlen aangeboden werden… Omdat er in de nabije omgeving nog niet veel dansscholen waren, besloten Tom en ik om die droom een kans te geven en er zelf een op te richten. Op die manier ontstond enkele jaren geleden dus Dansa.

Perfect

DHM: Hoe ben je gekomen op de naam van de vereniging?

We zijn op zoek gegaan naar een naam die direct doet denken aan een dansschool en die tegelijk ook een onderliggende betekenis had. Zo kwamen we uiteindelijk bij Dansa: dit woord betekent in het IJslands zowel ‘dansen’ als ‘samen’. Het is niet alleen mooi meegeno-

men dat de naam heel mooi en krachtig klinkt, het vat ook perfect samen wat binnen Dansa zo belangrijk is: een plaats creëren waar iedereen samen zich kan uitleven door te dansen.

DHM: Het initiatief is heel snel gegroeid. Hoe verklaar je dit succes? We begonnen vrij klein In 2018. Ik was destijds de enige lesgever in de dansschool en we boden enkel de stijl ‘modern/jazz’ aan. Dansa richtte zich toen op leerlingen uit het middelbaar en ouder. De doelgroep was in het begin dus eerder beperkt, toch kwamen we in dit eerste jaar al aan 70 dansers. We merkten wel dat er veel interesse was. Daarom gingen we op zoek naar andere leerkrachten en besloten we om in het tweede werkjaar de dansschool ook open te stellen voor kleuters en leerlingen van de lagere school. Hierdoor was er al een sterke toename van het aantal leden. Er bleek veel enthousiasme te zijn voor onze dansschool en kregen ook de vraag om nog

andere dansstijlen aan te bieden. We besloten dus om nog verder uit te breiden. We zochten en vonden nieuwe leerkrachten die het team konden versterken, boden in ons derde werkjaar ook ‘hiphop’ aan en kregen nog meer leerlingen. Ook de volgende jaren bleef onze dansschool groeien waardoor we nu, in ons vijfde dansjaar, gestart zijn met meer dan 300 leden. Deze zijn opgedeeld in 22 groepen, ze krijgen op 2 verschillende locaties les van niet minder dan 11 leerkrachten.

Deze leerkrachten vormen een fantastisch team, ik durf te zeggen dat zij elke week het beste van zichzelf geven tijdens de lessen. Ze zorgen altijd voor een leerrijke maar ook toffe les. We willen dat iedereen zijn plekje vindt in onze dansschool, dat iedereen zichzelf kan zijn en plezier heeft in het dansen. We geloven dan ook dat die focus op vriendschap en het maken van plezier, in combinatie met ons ruime aanbod, maakt dat we zo snel zijn gegroeid en dat we intussen een gevestigde waarde zijn.

Aanbod

DHM: Wat is het aanbod van Dansa?

De school biedt kwaliteitsvolle lessen aan en geeft ieder lid de kans om op zijn of haar tempo te groeien. De techniek van deze dansstijlen leer je door middel van leuke en mooie choreografieën op hedendaagse liedjes. Daarnaast staan plezier en eigenheid centraal.

We bieden lessen aan voor alle leeftijden vanaf 3 jaar. Vanaf het vijfde leerjaar is er zowel hiphop als modern/jazz. Daarnaast bieden we ook fit classes aan waarin onze leden een uurtje aan hun conditie kunnen werken op muziek.

En voor wie nog meer wil dansen hebben we ook onze 3 wedstrijdgroepen DD Unite, DD Energy en DD Unlimited. Hiermee nemen we doorheen het jaar deel aan verschillende wedstrijden.

DHM: Op welke locaties worden de lessen gegeven?

Tom Van Bavel en Amy Peeters zijn de oprichters van Dansa.

Momenteel geven we les in de turnzaal van Scharrel in Minderhout en van de gemeenteschool in Hoogstraten. Twee centrale locaties

die vlot bereikbaar zijn voor iedereen uit alle deelgemeenten. In beide zalen hebben we gezorgd voor grote spiegels zodat onze leden zichzelf en de leerkrachten goed kunnen zien tijdens het aanleren van de choreografieën.

Show

DHM: Zijn er jaarlijks nog andere activiteiten buiten de danslessen?

Het belangrijkste weekend, waar we altijd naar uit kijken, is natuurlijk het weekend van onze dansshow ‘We Are Dansa’. Deze show, vindt jaarlijks plaats in het Hemelvaartweekend in mei. Het is heel belangrijk voor onze dansers dat ze op een echt podium kunnen stralen en laten zien aan ouders, vrienden en familie waar ze een heel jaar hard aan hebben gewerkt. We steken hier dan ook veel tijd en energie in en pakken dit professioneel aan. Er is professioneel licht en geluid aanwezig, er zijn visuals, een fotograaf, een filmploeg, een tribune… en veel publiek. De vorige editie was goed voor 3 uitverkochte shows en trok meer dan 1000 bezoekers!

Omdat we 5 jaar bestaan, organiseren we op 18 februari voor de eerste keer DDD - Dansa Dance Day. Die avond staat helemaal in het teken van onze dansers, veel plezier maken, elkaar beter leren kennen en natuurlijk veel dansen… Wat juist het concept is, kunnen we voorlopig nog niet verklappen want dat is, ook voor onze dansers, nog een verrassing.

In maart organiseren we elk jaar een aantal dansworkshops met verschillende choreografen die bekend zijn van televisie, wedstrijden en social media zoals Instagram of TikTok.

Zowel leden als niet-leden kunnen hier aan deelnemen.

En natuurlijk houden we ervan om tijdens de lessen soms in thema’s te werken. Elk jaar hebben we onder meer een kerstdansles. Dan staat de dansles helemaal in teken van Kerstmis en komt iedereen verkleed in een leuke kerstoutfit, kerstsokken… We leren er een kerstdansje of organiseren een kerstfeestje. Ook zijn er nog andere themalessen zoals carnaval, halloween, sinterklaas,…

DHM: En hoe kijk je naar de toekomst?

We zijn heel trots op wat Dansa in deze vijf jaar al geworden is. Uiteraard willen we graag blijven groeien en zouden we graag nog meer verschillende dansstijlen willen aanbieden. En als we echt groot mogen dromen dan zou een eigen danszaal daar zeker een van zijn. Maar het belangrijkste voor ons blijft natuurlijk dat al onze dansers elke week met een lach naar de dansles komen en met een nog grotere lach naar huis gaan. Dan pas zijn wij als team helemaal gelukkig…

Info: www.Dansa.be en op Instagram en Facebook (rob)

Het lesgeversteam 2021-2022: Janne Geentjens, Avril Gommeren, Kato van Kessel, Amy Peeters, Bieke Miechielsen, Joyce Van Looveren, Elise Bakx en Lore Martens. In het huidige team kwamen daar ook nog Jianna Hoepel, Lotte Martens en Lieselotte Bruurs bij.

Meerse crossers

en

neven Joachim Van Looveren en Dolf Pemen

“Onze families zijn heel het jaar met ons in de weer”

MEER - Joachim Van Looveren en Dolf Pemen trainen een ganse week om in het weekend het beste van zichzelf te geven in de veldcrossen waaraan ze deelnemen. Joachim, 21 jaar, rijdt bij de beloften en Dolf, 22 jaar, rijdt bij de Elites zonder contract. Beiden beseffen ze dat het een voorrecht is om dit te mogen doen. Een gesprek met 2 toffe kerels die in het weekend met de poten in de modder staan maar dus ook met hun voeten in de klei.

DHM: Dolf, je eindigde op de 10de plaats in de Mostencross. Daar mag je zeker tevreden mee zijn.

Dolf: Misschien wel, maar toch was ik er niet gelukkig mee. Ik was goed weg, reed lang op de 6de plaats, maar maakte een paar foutjes, ik ben een keer gevallen en mijn ketting lag er af. Dan word je natuurlijk achteruit geslagen. Ik had korter willen eindigen.

DHM: Je deed ook mee in Merksplas bij de Superprestige en eindigde op de 36ste plaats

Dolf: In Merksplas was het ook een heel tof

Dolf Pemen

Dolf Pemen is 22 jaar woont ook nog thuis en is een neef van Joachim. Zijn vader is Gert Pemen, die werkt als onderhoudstechnieker bij Comeco. Zijn moeder is Ann Fockaert, die we kennen van de gemeenteraad, zij is ook actief bij DYKA. Dolf zelf werkt bij SGM (Systeemplafonds-Gyprocwerken-Meyvis). Dolf heeft de beloften vaarwel gezegd en moet aantreden bij de Elites zonder contract.

parcours, zeker met die nieuwe berg erin.

DHM: Joachim, jij werd er 26ste maar ik zag je niet in de Mostencross.

Joachim: In Merksplas had ik voor het eerst terug een goed gevoel, half cross kwam ik er goed door. Die plaats 26 is niet slecht maar ik was vooral blij dat ik opnieuw een goed gevoel had. In het begin van het seizoen ging het minder, ik kan het niet verklaren, maar nu na Merksplas had ik het er echt op staan om in Meer te presteren. Spijtig genoeg heb ik heel het weekend in bed gelegen met buikgriep.

Provinciaal kampioen

DHM: Op welke prestaties mag je fier zijn dit jaar?

Joachim: Ik werd provinciaal kampioen bij de beloften in september. Ik heb die titel kunnen verlengen, want vorig jaar was ik dat ook al. Ik heb ook verschillende 6de plaatsen gereden.

Dolf: Voor mij was de 3de plaats in Alsemberg mijn beste prestatie

DHM: Wat zijn jullie ambities?

Dolf: Ik hoop nog goeie prestaties te leveren in de winterperiode. Ik had gehoopt dat Loenhout apart gereden werd, zonder de beloften, maar dat zal waarschijnlijk niet gebeuren. Zonder de beloften reed ik op de Koppenberg naar de 15de plaats. Wanneer er 30 beloften bijkomen ga ik ook direct 15 plaatsen achteruit. Wanneer je met meer dan 100 deelnemers start, dan sta je ver van achteren en dan sta je na elke bocht zo goed als stil. Je verliest dan elke keer tijd en in het begin alleen al direct minstens een minuut. In Baal hoop ik een goed resultaat te rijden en ook op het WK wil ik eindigen in de top 10 bij de Elites zonder contract.

Joachim: Ik kan dit jaar nog wel progressie maken maar om echt vooruitgang te maken moet je eigenlijk bij een grote ploeg zitten waar je tips en tricks meekrijgt om te verbeteren en waar je samen met betere renners kunt trainen. De grote ploegen zitten momenteel op stage en die kunnen dan met een goede

Joachim Van Looveren

Joachim Van Looveren is 21 jaar en rijdt al 4 jaar bij de categorie beloften mannen. Hij heeft momenteel UCI Ranking 258. Hij is single en woont nog thuis. Zijn vader Raf werkt op De Mosten als domeinverantwoordelijke. Zijn moeder Wendy Pemen is secretaresse bij Comeco. Joachim heeft een job in de winkel van Assos-Store in Meer. Hij ruilde begin dit jaar zijn paarse tenue van de ploeg Proximus-Alphamotorhome-Doltcini in voor deze van het Van den PlasHePa Cycling Team.

basis naar de volgende wedstrijden. Dat zal bij ons toch heel wat minder zijn. Een renner is normaal gezien beter op zijn 25ste maar om op deze manier nog heel veel beter te worden zal toch moeilijk zijn.

Trainen

DHM: Hoe ziet een wedstrijdweek eruit? Dolf: Op maandag moet ik wat losrijden, dinsdag heb ik meestal krachttraining, woensdag heb ik looptraining en is er een crosstrai-

ning in groep. Die training doe ik bij 185 Sport Coaching Center van Marc Herremans. Op donderdag is het rust of losrijden en dan is er kiné of massage. En dan zijn we opnieuw klaar voor de wedstrijd in het weekend.

Joachim: Bij mij ziet het er ook ongeveer hetzelfde uit. Omdat veel wedstrijden op zaterdag gereden worden, heb ik op zondag dikwijls een duurtraining omdat ik daar dan tijd voor heb. Op maandag ga ik meestal losrijden met oefeningen. Dinsdags is het crosstraining met de club of duurtraining. Op woensdag is het blokkentraining. Deze duurt meestal anderhalf uur. Op donderdag is er een lange training, in de zomer 3 uur en in de winter 2,5 uur. Op vrijdag is het losrijden en wedstrijdvoorbereiding.

DHM: Gaan jullie ook op stage met de ploeg?

Joachim: Als voorbereiding op het wegseizoen gaan we in april met de ploeg op stage. Dat is een weekend waar we veel kilometers doen. In augustus gaan we dan een week samen weg, meestal naar de Ardennen. We worden dan uitgedaagd met technische oefeningen en we wisselen korte intensieve trainingen af met duurtrainingen.

Dolf: Onze ploeg doet dat ook, maar ik kan moeilijk verlof krijgen. Onze ploeg bestaat ook maar uit 3 mannen en er zijn ook een aantal dames.

DHM: Hebben jullie nog tijd voor andere hobby’s?

Joachim: In de winter is dat moeilijk, het is dan ook snel donker om nog veel andere dingen te doen. In principe gaan we nooit op stap. De enige gelegenheid waarvoor we een uitzondering maken is Meer-kermis. We moeten voor onze sport veel doen maar we moeten er ook veel voor laten. Als we ziek worden is alles gedaan, dan houden de trainingen op en ook de wedstrijden, dat willen we wel vermijden.

Dolf: In de zomer durf ik wel eens deelnemen aan een duathlon en ik zoek wel eens ontspanning met vrienden en ga wandelen met mijn vriendin.

Voor de centen?

DHM: Kan je iets vertellen over het financiële? Ik veronderstel dat je er niet rijk van kunt worden. Joachim: Wij doen het uit liefde voor de sport.

Dolf: Af en toe krijgen we een keer een startcontract. De centen gaan grotendeels naar de 3 groten. De mensen komen ook kijken naar de strijd tussen de tenoren. Maar zonder die 3 zijn er ook hele mooie crossen. Verder hebben we een kledingpakket van de sponsor met helm. We rijden allebei met een Ridley, maar die moeten we zelf kopen, weliswaar met korting.

Dolf: De wielen krijg ik ook.

Joachim: Bij mij horen de wielen bij de fiets

Dolf: Om het een beetje comfortabel te maken, heb je eigenlijk ook een mobilhome nodig. En ook daaraan zijn af en toe kosten.

DHM: En elke crosser heeft begeleiders nodig die de fietsen aangeven en proper maken tijdens de wedstrijd. Wie doet dat voor jullie?

Joachim: Mijn vader is mijn vaste mekanieker. Ook mijn schoonbroer Stijn Van Der Kaa uit Meerle helpt bij de wedstrijden. Mijn zus Sharon is kinesiste, dat is mijn persoonlijke verzorgster. Mijn mama is mijn trouwste supporter en zij springt ook bij waar nodig is. Zus Kirsten supportert meestal van thuis uit.

Dolf: Mijn vader is ook mijn mekanieker. Zonder hem ben ik niks.

Joachim werd twee keer na mekaar provinciaal kampioen.

Ook mijn tweelingbroer Dylan is altijd actief in de materiaalpost. Onze Diederik is dikwijls van de partij, maar hij moet zelf ook veel trainen. Ons ma of een van de vrienden zorgen voor de begeleiding zoals vesten aanpakken en dergelijke.

Samen: Opa Rik Pemen kwam vroeger dikwijls kijken en nu nog af en toe, maar hij telefoneert ons voor elke wedstrijd.

Dankbaar

DHM: Hoe lang doen jullie dit al? Wanneer ben je begonnen met wedstrijden?

Dolf: Toen ik 8 was zijn we samen begonnen. We reden dan in Nederland wedstrijden bij WBVC (West Brabantse Veldrit Competitie). Ook Toon en Thijs Aerts reden in die competitie en ook de mannen als Sweeck, Wout Van Aert en Mathieu van der Poel hebben aan die wedstrijden deelgenomen toen ze klein waren.

Joachim: Ik heb thuis nog een beker staan van de 7-jarigen. We hebben altijd voor dezelfde ploeg gereden. Ik ben uiteindelijk weggegaan van de ploeg omdat ik ook een wegprogramma wilde rijden. Die interclubwedstrijden waaraan ik wil deelnemen zijn langere koersen. Ik wilde graag trainen in een grotere groep. Samen met een grotere groep een duurtraining afwerken, dat miste ik bij mijn vorige ploeg. Je maakt mekaar sterker en je kan ook deelnemen aan wegwedstrijden.

DHM: Willen jullie nog iets kwijt aan onze lezers?

Samen: We willen graag vertellen hoe dankbaar we zijn dat we dit allemaal mogen doen. Zonder onze familie, zonder alle hulp van hen konden en kunnen we dit niet doen. Onze families zijn gans de week met ons bezig. In de winter en zeker bij de cross komt er heel wat bij kijken. Alles moet de dag voordien worden klaargezet, 3 crossfietsen, een aantal wielen, kledij en ander materiaal. Als je bijvoorbeeld in Koksijde om 12 uur moet starten, dan moet je om 9 uur al daar zijn. Soms reizen we zelfs af de dag voordien. Toen we nog nieuweling waren en bijvoorbeeld om 9 uur moesten starten deden we dit wel eens. Wanneer we vooraf een verkenningsrit doen, kruipen we nadien lekker warm in de mobilhome, maar onze fiets moet wel proper aan de start verschijnen. Dat is de cross, zonder onze helpers, familie, zijn we niks.

Ook op familiefeestjes gaat het altijd over de cross, tot vervelens toe voor sommigen. We voelen ons dan ook verplicht om ons te soigneren en het beste van onszelf te geven, op de wedstrijden maar ook in de week. (rob)

Een erfgoedproject met een sociale en ecologische meerwaarde

Den Ouden Koolhof wint de provinciale erfgoedprijs

HOOGSTRATEN - Den Ouden Koolhof, de historische tuin achter het Stedelijk museum, wint de provinciale erfgoedprijs 2022. De jury apprecieert vooral de correcte manier waarop men omgaat met erfgoed, gebaseerd op grondig wetenschappelijk onderzoek, en de ecologisch verantwoorde wijze waarop wordt omgesprongen met een historische tuin.

“Het is toch straf dat ge met een krop sla en wat kolen 10.000 euro kunt winnen”, grapt Guy Segers wanneer schepen Wittenberg de vrijwilligers die meewerken aan de tuin op zaterdag 3 december trakteert na het behalen van de prijs.

Maar er is uiteraard meer aan de hand. De tuin is niet zomaar aangelegd. De selectie van de planten is gebaseerd op een grondige studie van de informatie in de eeuwenoude hofboeken, die de begijnen als archief achterlieten.

De jury had ook alle lof voor het sociale aspect van het initiatief. De samenwerking met Velt geeft het project een hoge maatschappelijke relevantie. De prijs is dan ook een pluim op de hoed van alle betrokkenen: het stedelijk museum, de stad Hoogstraten, Velt vzw, Erfgoed Noorderkempen en de vele vrijwilligers. Volgens de jury is de museumtuin ook een voorbeeld voor andere Vlaamse begijnhoven en apprecieert de durf om de vertrouwde tuin weg te halen en te vervangen door wat er ooit stond.

Een landelijk hof

Toen Het Convent in de jaren ’90 het begijnhof en dus ook het stedelijk museum restaureerde, was de inrichting van de tuin van museum niet hun eerste zorg. Uiteindelijk legde de stedelijke groendienst de tuin naar best vermogen aan met buxushagen zoals in burgerlijke tuinen uit de 17de eeuw.

In het beheersplan dat Het Convent in 2014 in overleg met monumentenzorg opmaakte, werd een heraanleg gebaseerd op historisch onderzoek in het vooruitzicht gesteld. Toen in 2019 de buxusmot toesloeg, was de tijd rijp om het concept van de museumtuin te herbekijken.

Het begijnhof van Hoogstraten was een landelijk begijnhof. Naast grasvelden om het linnen te bleken, was er enkel plaats voor planten van nut en sier: bloemen voor in de kerk, geneeskundige kruiden en voedsel.

Schepen Arnold Wittenberg trakteert de vrijwilligers/tuiniers met v.l.n.r. Wittenberg zelf, Luc Vanluffelen, Jef Van Bavel, Staf Coertjens, Kerry Leewens, Guy Segers, Jan Brusseleers, Rie Kustermans, Piet Van Deun, Anton Van Dijck, Sonja Baljet. Vic Aerts kon niet aanwezig zijn.

Tot het einde van de 19de eeuw was heel de zone tussen de Vrijheid, de ’s Boschstraat, de Gustaaf Segersstraat en de Gelmelstraat één grote moestuin, op uitzondering van de bleekweide op het oude erf, die er nu nog is. Toen al was er sprake van de koolhof, achter het conventshuis, waar nu het stedelijk museum is, de ‘groten hof’ op het nieuwe erf (nu de boomgaard), de tuin van de pastoor (achter de grote woningen van het nieuwe erf), en de hoveniershof, waar nu de parking is. De hovenier woonde in de ‘Catte’ een hoeve in de Gelmelstraat, die in 1933 plaats moest maken voor de dubbelwoning, een ontwerp van Marcel Rosiers, links naast wat nu het Gelmelhof is.

Historisch onderzoek

Archivaris Piet Van Deun ging op zoek in de hofboeken. Hij noteerde in welk jaar daarin van welk soort planten sprake was. Omdat de begijnen geen persoonlijke documenten nalieten, was het moeilijk om te achterhalen welke groenten of bloemen er in het tuintje bij hun eigen woning stonden.

Pas wanneer bij ruzies bestuurlijke instanties tussenbeide moesten komen werd daar melding van gemaakt in het hofboek. Zo weten we dat begijn Anna Kiebooms in 1678 aan begijn Marie Botermans vroeg om te helpen om de tuin van de hofmeesteres te ‘destrueren’ (vernielen) door er kolen en een rozenboompje af te snijden.

De koolhof wordt in 1513 voor het eerst vermeld op het moment dat hij verpacht wordt aan begijn Alyt Soete. En van ‘de groten hof’ wordt in 1524 voor het eerst melding gemaakt. Van de hoveniershof buiten de muren van het hof is sprake in 1677, wanneer woning ‘de Catte’ wordt aangekocht.

Aan de hand van rekeningen weet men welke planten er ooit op het hof stonden. Ze krijgen daarom ook nu nog een plaats in de tuin. We denken dan aan koolplanten in 1505, raapzaad in 1526, boonstaken in

Begijn Van den Wijngaard, de laatste begijn in Hoogstraten, in haar tuintje bij woning 26

1571, ajuinzaad in 1684, savooiplanten in 1710 en preizaad in 1730 om er maar enkele te noemen.

Nu wordt de tuin onderhouden door een ploeg van elf personen, allemaal vrijwilligers van het eerste uur, die na een oproep in dit blad begin 2020 elke vrijdagnamiddag samen in de tuin werken. (fh)

IJ’ is één vakje. Mail het woord uiterlijk dinsdag 17 januari door naar redactie@demaand.be en maak kans op een cadeaubon van Hoogstraten voor de waarde van 20 euro. Of stuur naar: De DE HOOGSTRAATSE MAAND, Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten. Vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

Oplossing december

cadeaubon van € 20 gaat naar: Marcel Geerts, Borselhoeve 27, Minderhout

Wandelen en vogels ontdekken

WORTEL - Om het nieuwe jaar in te zetten houdt Natuurpunt Markvallei traditioneel een nieuwjaarswandeling met vertrek aan bezoekerscentrum De Klapekster. Met als thema ‘natuurlijk erfgoed’ vindt deze plaats op zondag 8 januari om 9 uur. Boswachter Bart Hoeymans (Agentschap Natuur en Bos) licht toe waarom er bomen worden gerooid in het domein. Gids Hugo neemt een andere groep op sleeptouw doorheen de geschiedenis van de Kolonie en toont de impact van de (landlopers)kolonie op het landschap en de natuur. Achteraf borrelt het gezelschap na in het be-

zoekerscentrum.

Cursus wintervogels

Nog in januari is er een cursus 'wintervogels'. Alhoewel er in de winter minder verschillende soorten vogels in onze tuinen verblijven, is het toch een mooie periode om ze te bekijken. Vooral omdat er dan soms soorten verschijnen die we anders nooit te zien krijgen. Lesgever en natuurgids Erik Vervoort laat je meer te weten komen over hun voeding, gedrag, verenkleed en hoe we vogels

helpen de winter door te komen. De eerste les is op 18 januari, de tweede een week later. De theoretische lessen worden georganiseerd van 19.30 tot 22 uur. Geen theorie zonder praktijk, de aansluitende excursie vindt plaats op 28 januari van 9.30 tot 12 uur. Leden betalen € 27, niet-leden € 57. Het sociaal tarief bedraagt €15. Inschrijven via de website www.natuurpuntmarkvallei.be.

Alle info over deze en andere activiteiten op de website en via info@natuurpuntmarkvallei.be (ao)

Damiaanactie Kempen steunt Focus

HOOGSTRATEN - Zoals elk jaar is januari de maand van de Damiaanactie, ook in Hoogstraten. De bekende pakketjes met stiften worden niet meer verkocht, omdat de aankoopprijs ervan dermate gestegen is dat ze te duur moeten verkocht worden om er nog een bijdrage aan over te houden. De collectebussen zal je wel nog in een aantal winkels in Hoogstraten en de deelgemeenten aantreffen. De Damiaanactie rekent echter vooral op gi-

rale donaties via de bank.

De Damiaanactie - regio Kempen ondersteunt dit jaar specifiek Focus vzw, die zet lokale energie installaties op in de armste regio’s. Ze zoeken daartoe steeds een structurele samenwerking op met een lokale partner zodat de duurzaamheid en opvolging kan gegarandeerd worden. Focus combineert een sociaal-culturele expertise met technische knowhow.

Sinds 2011 betekent dat concreet dat ze aan de slag zijn in Congo en daar gezondheidscentra voorzien van betrouwbare energie middels een off-grid zonnepaneelinstallatie. Het elektriciteitsnet in Congo is zeer onbetrouwbaar. Vaak is er verschillende dagen aansluitend geen elektriciteit beschikbaar. Dat wil zeggen: geen licht tijdens operaties of bevallingen, geen koel gehouden vaccins, geen

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten - redactie@demaand.be

Boswachter Bart Hoeymans geeft tekst en uitleg bij de beheersmaatregelen in de Kolonie.

bloedtransfusies, geen elektrische apparatuur (sterilisatiemachines, couveuses, computers, …).

Steun

Door zonnepanelen te installeren beschikken ze daar enigszins over een basisinfrastructuur met het meest noodzakelijke comfort. Sinds 2014 is ook een lokale onderhoudsploeg aan het werk die maandelijks alle installaties bezoekt en indien nodig herstellingen doet. Daarnaast bezoekt Focus regelmatig de gerealiseerde projecten om zo de vinger op de pols te houden en bij te sturen waar nodig.

De vaste lokale partner in Congo is NGO Damiaanactie. De missies in Kinshasa vinden steeds plaats met deze vaste partner. Zij strijden tegen lepra en TBC en staan zo in nauw contact met de ziekenhuisjes (centres de santé). De Damiaanactie selecteert mee de gezondheidscentra en zorgt voor de nodige ondersteuning ter plaatse.

Steun het lokaal initiatief van de Damiaanactie regio Kempen door storting op de rekening BE90 5230 8064 1532 van Focus vzw. Voor giften vanaf 40 euro krijg je een fiscaal attest. Aanspreekpunt van de Damiaanactie in Hoogstraten is nog steeds May Joris, Muzementen 3, 2320 Hoogstraten. may_joris@scarlet.be (jaf)

‘Toast Literair’ op de kloostersite in Meer

MEER - Op zondag 12 februari organiseert het Davidsfonds Hoogstraten zijn jaarlijks evenement “Toast Literair” waarop ook niet leden welkom zijn. ‘Toast Literair’ heeft dit jaar plaats in de voormalige parochiezaal op de Meerse kloostersite, nu met een polyvalente bestemming als feestzaal, bibliotheek en lokaal dienstencentrum.

Dat het Davidsfonds dit jaar voor deze locatie kiest is geen toeval. Stijn Cools, van aNNo architecten, komt er spreken over zijn visie op erfgoed in het algemeen en de restauratie en herbestemming van de kloostersite, een voorbeeld van erfgoedbeleid dat gedragen wordt door een gemeenschap en bestemd is voor die gemeenschap.

Een coherent verhaal

Stijn Cools: “In 1879, in volle schoolstrijd, wordt in de Mussenakker in Meer de eerste steen van een katholieke school gelegd. Door de jaren heen komen er stelselmatig gebouwen bij: een klooster in 1900, een huishoudschool in 1908 en een parochiezaal in 1927. Daarna volgen de gebouwen elkaar in snel tempo op. De vijf oudste gebouwen en hun omgeving zijn vandaag beschermd als monument en de Donckstraat is samen met de omgeving rond de kerk beschermd als dorpsgezicht.

De site is een begrip in de omgeving maar staat al jaren leeg, tot enkele enthousiaste dorpsbewoners de krachten bundelen. Vzw

Klooster Meer wil koste wat het kost nieuw leven blazen in de site. Het moet opnieuw de spil van het dorp worden. Samen met de sociale huisvestingsmaatschappij de Noorderkempen krijgen ze het erfpacht en coördineren ze de herbestemming. Teamwork zoals het hoort. Ze halen aNNo aan boord voor de restauratie en herbestemming van de waardevolle monumenten. DAS-architecten tekenen het ontwerp voor de sociale woningen en D+A voor de buitenaanleg.”

Het programma

11.00 uur : welkom met aperitief 11.30 uur : lezing door Stijn Cools 13.00 uur : Kempische koffietafel 14.30 uur: Wandeling o.l.v. de initiatiefnemers met bezoek aan de gebouwen 15. 30 uur : koffie met dessert

Inschrijven kan voor 25 januari bij Joos Croes en via hoogstraten.davidsfonds@telenet.be. Leden betalen 35 euro per persoon, niet leden 40 euro. (fh)

Focus plaatst zonnepanelen op een ziekenhuis in Kinshasa.

Euregio Jeugdorkest gaat “Tot de maan en terug”

HOOGSTRATEN - Op zaterdag 14 januari 2023 brengt het Euregio Jeugdorkest (EJO) onder leiding van Hoogstratenaar Hans Casteleyn voor het eerst sinds drie jaar een Nieuwjaarsconcert in Hoogstraten. “Tot de maan en terug…” is alweer hun derde grote project na de verplichte coronastilte.

De jeugdige muzikanten nemen de luisteraar mee op een bijzondere reis. Ze vertrekken voor een rondvlucht door het heelal (“Star

Wars”, Williams) maken een tussenlanding in een Mexicaanse salon (“El Salon México”, Copland), dansen een amoureuze dans (“Pavane”, Fauré) in Frankijk. De reis gaat verder met een trip doorheen het orkest in (“Young Person’s Guide to the Orchestra”, Britten), om vervolgens op te stijgen naar de maan (“Song to the Moon”, Dvořák) om te eindigen in Italië (“Italiaans Capriccio”, Tsjaikovski). Allicht volgt aansluitend nog een nieuwjaarsnummer. (fh)

Poëzieweek in de Bib van 26 januari tot 1 februari

HOOGSTRATEN - De hoogmis van de poëzie komt er weer aan - de poëzieweek dus. Dit jaar met vriendschap als thema. In de bib vind je vijf leuke postkaarten met gedichten rond dit thema. Auteurs zijn Babs Gons, Jo Govaerts, André Sollie, Toon Tellegen en Rian Visser. Er zijn ook boekentips op de thematafel in de hoofdbib en op de bibcatalogus.

Op vrijdag 3 februari geeft Maud Vanhauwaert twee lezingen in de BiB. De voorbije jaren heeft deze dichteres al meermaals aangetoond dat ze mensen op een originele manier met poëzie in contact kan brengen. De lezing is bedoeld voor leerlingen van de derde graad secundair onderwijs, maar als je wil, kan je hierbij aansluiten. Meer info vind je op de website van BiB Hoogstraten. (jaf)

Duivelse comeback van Plan B

HOOGSTRATEN - Het heeft drie jaar geduurd, maar eindelijk staat Plan B in januari weer op het toneelpodium van zaal Cecilia. Corona was een ongewenste spelbreker, maar “Het Plan van Stan“, de eigen productie van Jan Dufraing, Marc Koyen en René Michiels, maakt zijn comeback op donderdag 19-26, vrijdag 20-27 en zaterdag 21-28 januari, telkens om 20 uur.

De productie kreeg een volledige update en bestaat uit een bonte mengeling van toneel, film en live-muziek, waarin humor de boventoon voert. Amusement troef. Al dat moois wordt gepresenteerd door een groep van een 25-tal jongeren en ouderen, van wie sommigen amper ooit op een podium stonden.

Plaatsen kosten 12 EUR en kunnen enkel gereserveerd worden via:

toneelplanb@gmail.com (fh)

Euregio Jeugdorkest 2022-2023 (foto: © Piet Henrard)

www.demaand.be

REDACTIEADRES

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten tel. 0472 97 12 87 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

w Hoogstraten : Patrick Melis 0497 41 40 29 hoogstraten@demaand.be

w Meer : Marcel Adriaensen tel. 03 315 90 40 meer@demaand.be w Meerle : Jan Fret tel. 03 315 88 54 meerle@demaand.be w Meersel-Dreef : Jef Jacobs tel. 03 315 73 64 meersel-dreef@demaand.be w Minderhou t : minderhout@demaand.be w Wortel : wortel@demaand.be

SPORTNIEUWS

Rob Brosens tel. 03 314 43 39 sport@demaand.be

Niet alle beeldmateriaal wordt ons met auteursgegevens overgemaakt. Neem contact op met de redactie voor eventuele rechten.

ADV ERTENTIES

Jan Croes tel. 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN

Emilia Horsten

Begijnhof 27 2320 Hoogstraten tel. 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27 2320 Hoogstraten

Jong talent in het stedelijk museum

HOOGSTRATEN - Onder de titel ‘Three drawers make a cabinet’ geeft het Stedelijk museum drie jonge kunstenaars de kans om hun werk te tonen van 7 januari tot 26 maart. Vandaag stellen we het werk van Hanna van Dun voor. In onze volgende uitgave stellen we u het werk van Michiel Van Thillo en van Amy Petitto voor.

Agrariër

Hanna van Dun werd in 1995 geboren en behaalde in 2019 een master Illustratie in Sint Lucas Antwerpen. Op dit moment is ze bezig met illustratie- en fotografieprojecten in de hoop een volledig zelfstandig statuut als kunstenaar uit te bouwen. “Ik ben illustrator en beeldend kunstenaar, maak zowel tweedimentionaal werk als installaties, ik experimenteer graag met materialen als karton, pastelkrijt, acrylverf en hout. Ik vertrek voornamelijk vanuit mijn eigen leefwereld en kruis deze met actuele, maatschappelijke en sociale vraagstukken” zo licht ze haar werk toe.

Het werk dat ze in het stedelijk museum toont is vormelijk geïnspireerd op het werk van

Permeke

Eerder dit jaar stelde Hanna haar werk onder de titel ‘Agrariër’ al voor in Cultuurcentrum Scharpoord in Knokke-Heist. Ook in die ten-

Constant Permeke. Inhoudelijk is het een blik op en een ode aan het boerenleven, de vergane glorie van de simpele rauwheid en authentieke beleving door eigentijdse ogen.

Hanna van Dun

‘Pot met graan’

toonstelling werd haar verlangen naar eenvoud duidelijk; een verlangen dat vaak melancholisch gestemd is.

Dat blijkt onder meer uit de keuze van het thema: het idyllische en harmonische samenleven van de landbouwer met de natuur, en uit

de stijl van de vormgeving van zowel objecten als beelden. Het zijn zeer leesbare vormen en lijnen met duidelijke titels als ‘Zon en schaduw’ en ‘Pot met graan’.

Waar sommigen idealiserend en weinig genuanceerd terugkijken op een vroegere tijd, daar kijkt van Dun als jonge kunstenaar kritisch terug op het werk van Permeke en zijn beleving van het agrarische leven. In Permekes tijd kon men het boerenleven nog zonder vervreemdende ‘filter’ beleven. Vandaag zijn wij veel meer afgesloten van ons gevoel, leven we vanuit ons hoofd en verlangen we naar wat we niet meer hebben: de eenvoud van de directe beleving. Vandaar dat Van Dun een ode brengt aan het simpele boerenleven gezien door iemand uit het hier en nu.

Mede-exposanten

Michel Van Thillo studeerde en volgde de tienerateliers van het IKO en een opleiding Vrije beeldende kunst aan Maris Stella in Oostmalle. Daarna vervolgde ze haar studie aan de Sint Lucas Hogeschool in Antwerpen waar ze Illustratieve vormgeving en een master in Grafisch Ontwerp behaalde.

De 26-jarige Amy Petitto is een grafisch ont-

werper en visueel kunstenaar. Zij studeerde af als master in de Grafische Kunsten (2019) en educatieve master (2021) aan de Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen.

Op hun werk komen we volgende keer nog terug. (fh)

Kleuters zingen voor bewoners rusthuis

HOOGSTRATEN - Op donderdag 22 december gingen de kleuters van het Klein Seminarie kerstliederen zingen rond het rusthuis. Hiermee willen ze de bewoners een warme kersttijd toe wensen. “Het rusthuis is naast onze school gelegen en we vinden de verbondenheid met de bewoners heel belangrijk. Ook tijdens de Corona-periode zijn onze oudste kleuters maandelijks gaan zingen en bewegen,” zegt Juf Leen. “Er wonen natuurlijk ook heel wat (over)grootouders van onze kleutertjes in het WZC. Dat versterkt natuurlijk de band…” (pm)

aanklacht een mens leeft niet van brood alleen hij zoekt vreugde, troost, verwondering en andere mensen om zich heen maar ach, dit arme land dat dichters monddood achterlaat de kunstenaar berooid verjaagt

is dat ons land ons rijke Vlaanderen een stad, niet ver van hier waar men schoonheid en kunst offert op het altaar van het cynisme

marleen

Michel Van Thillo

Amy Petitto

DICH TERL IJKE VRIJ HEID

Lindebomen van de Vrijheid onderzocht

HOOGSTRATEN - De lindebomen langs de Vrijheid zijn, samen met de toren van de SintKatharinakerk, de meest beeldbepalende elementen van het centrum van Hoogstraten. Om die reden zijn de bomen in 1955 beschermd als cultuurhistorisch landschap.

Toch blijft er een spanningsveld tussen monumentenzorg en een aantal middenstanders, die dromen van meer parkeerplaatsen en zones voor lossen en laden bij hun handelspand. In die kringen wordt de veiligheid en de staat waarin de bomen zich bevinden als argument gebruikt.

Monumentenzorg wil de bomen die in slechte staat zijn indien nodig wel vervangen, maar aan het aantal bomen en de plaats waar ze staan mag niet geraakt worden. Om de staat waarin de bomen zich bevinden heeft het stadsbestuur begin dit jaar een boomdeskundige aangesteld. Na een eerste visuele controle gaf hij het advies om op enkele bomen een extra technisch onderzoek uit te voeren. Naast trekproeven om de stabiliteit te controleren, wordt er ook een zogenaamd tomografisch onderzoek uitgevoerd. Zo’n onderzoek

Al eeuwen zijn de bomen beeldbepalend voor de Vrijheid, ooit het marktplein van Hoogstraten, nu een drukke verkeersader en parking.

kan men vergelijken met een scan op het menselijk lichaam en geeft een beeld van

Een 1.000-koppig kerstkoor in het Seminarie

HOOGSTRATEN - Eva Vermeren, leerkracht muziek in het Klein Seminarie slaagde erin om in het kader van de Warmste Week, een 1000-koppig koor een kerstlied te laten zingen. De eerste- en tweedejaars leerlingen ken-

kregen enkele dagen voor de opname op 5 december een door Eva ingezongen versie via Smartschool.

Na een aantal oefenmomenten kreeg de dirigente de volle aandacht van alle leerlingen en

eventueel

door vier camera’s en een drone opgenomen. Het geheel werd eerst gemonteerd en vervolgens langs verschillende media verspreid om geld in te zamelen voor de Warmste Week. (fh)

verborgen aantastingen in de stam. (fh)

De Koning Boudewijnstichting steunt 't Ver-Zet-je

HOOGSTRATEN - De energiecrisis hakt flink in op de koopkracht van ons allen, maar wordt dramatisch voor mensen die het financieel niet breed hebben. Ook armoedeorganisaties zien hun eigen energiefactuur stijgen. “Dat gaat bij ons niet alleen om verwarming en verlichting”, zegt voorzitter Frederik Pollet van 't Ver-Zet-je, “ook de koeling voor onze voedselproducten neemt een flink stuk van de energierekening voor zich.”

De Koning Boudewijnstichting is zich bewust van deze problematiek en slaagde erin om uitzonderlijk snel een bedrag van bijna drie miljoen euro bij elkaar te brengen om kansarmoedeorganisaties te steunen. ’t Ver-Zetjeje is een van 494 organisaties die voor steun in aanmerking komen en ontvangt een bedrag van 7.500 euro.

Het is een goede zaak dat zo’n organisatie kort op de bal kan spelen als de nood hoog is. Mooi meegenomen ook dat er dit keer heel weinig administratie bij kwam kijken, zo vernamen wij. (fh)

Eerste repetities Groot Circus

HOOGSTRATEN - De audities voor ‘Het Groot Circus van het Klein Verdriet’ kregen al goeddeels hun beslag. Eind februari starten de repetities voor dit nieuwe spektakel.

Ann Leemans: “Vooraleer we daaraan kunnen beginnen, worden alle rollen verdeeld. De rol van de circusdirecteur was al bekend, die wordt gespeeld door Jef Martens, maar er zijn nog heel wat historische en ook Hoogstraatse figuren die vragen om vertolkt te worden. Ruim 25 mannen hebben zich aangemeld en er zijn uiteindelijk evenveel rollen te verdelen. Hopelijk zitten de juiste profielen ertussen.”

Ook in januari worden er nog extra audities gehouden voor de overige rollen. De cast bestaat uit heel wat mannen, er zijn slechts een achttal vrouwenrollen en enkele kinderenrollen. “Voor de kinderen zullen de audities in eerste instantie digitaal gebeuren, ze zullen een opname moeten insturen en op basis daarvan zullen de beste 5 worden uitgenodigd voor een live auditie.” (pm)

Urban Run levert 14.000 euro op voor het goede doel

HOOGSTRATEN - De organisatoren van de urban run waren meer dan tevreden. De tweede editie werd sportief een succes, zoals je al kon lezen in onze vorige editie. Ook financieel is het resultaat uitstekend. Alle op-

brengsten en kosten zijn verrekend, uiteindelijk bracht het evenement € 14.000 op voor de gekozen goede doelen. Op 14 december kon de cheque overhandigd worden aan 't Ver-zet-je en SISP die hier on-

getwijfeld mooie dingen mee zullen verwezenlijken. Het spreekt dat de organisatie terecht trots is op dit mooie resultaat! (red)

Van links naar rechts: Nina Oomen, Lotte Van Gils, Jorn Van Bergen, Raf Laurijssen en Daan Van Bergen.

Infovergadering over windturbines op de veilingsite

Buren vrezen slagschaduw en geluidshinder

Op 15 december werden buurtbewoners uitgenodigd op een infosessie van Coöperatie Hoogstraten om hun plannen in detail toe te lichten over de plaatsing van enkele middelgrote windturbines. Ook de Coöperatie Hoogstraten zet in deze barre tijden sterk in op duurzaamheid. Het nemen van energie-efficiënte maatregelen is een belangrijke peiler in dit beleid. Op korte termijn wil men middelgrote windturbines plaatsen op hun veilingterreinen.

Uitdagingen

In zijn verwelkoming voor een talrijk opgekomen publiek benadrukte directeur Hans van der Hallen duidelijk dat er nog geen vergunningen zijn aangevraagd. Met deze infosessie wil de Coöperatie Hoogstraten de naaste buren en de bevolking van Hoogstraten duidelijk maken van hun plannen om hun economische activiteiten energieneutraal te maken. Wat dit laatste betreft heeft de Coöperatie al jaren een voortrekkersrol en een voorbeeldfunctie op zich genomen. Steeds stijgende gas- en electriciteitsprijzen betekenen een grote uitdaging voor de exploitatie. Uitdagingen waar men op een milieuvriendelijke en duurzame manier een antwoord aan wil geven.

Na het Cfk-vrijmaken in het productieproces en het uitrollen van een indrukwekkend aantal zonnepanelen wil men nu verder kijken welke

mogelijkheden er zich aanbieden om minder energie op de markt aan te kopen. Op dit ogenblik koopt de Coöperatie meer dan 80% van de verbruikte energie aan. Zonnepanelen kunnen slechts overdag een stuk van de energiebehoefte aanvullen. Koelcellen werken echter ook ’s nachts. Een mogelijke oplossing zou zijn om te investeren in windturbines. Hiervoor nam men het studiebureau Zero Emission Solutions bij de hand.

Beperkte hinder

Er wordt sterk benadrukt dat deze windturbines met een maximale hoogte van 50 meter niet te vergelijken zijn met de grote windturbines die je naast de snelweg in Meer ziet staan. Door de lagere masthoogte kan ook de slagschaduw en de geluidshinder beperkt blijven tot de eigen site van de veiling. Buren zul-

len dus minimale hinder ondervinden. Volgens het studiebureau zou dit ’s nachts overeenkomen met het geritsel van bladeren. Ook de slagschaduw van de rotoren blijft beperkt tot het bedrijfsterrein van de Coöperatie. Toch begrijpt het bestuur heel goed dat dit project mogelijks heel wat vragen en eventueel bezorgdheid oproept bij de buurtbewoners. Vandaar deze informatieavond.

Bezorgdheid

In de vragenronde gaven buurtbewoners uiting aan hun bezorgdheid rond geluidsoverlast en zelfs waardevermindering van hun eigendommen. “Wie wil er vanop zijn terras zicht hebben op drie windmolens?”. Voor buurtbewoners zijn deze plannen geen alleenstaand geval. Zij wijzen op een toenemende drukte van vrachtwagens, geluidsoverlast van loskades, lichtpollutie. En dit allemaal in bebouwde kom.

Afscheid nemen doen we met een hoogst hartelijke aardbei uit Hoogstraten. Komen ze door de zon of de wind of Russisch gas op ons bord, smaken doen ze. (pm)

Directeur Hans van der Hallen verwelkomt het talrijk opgekomen publiek.

Op korte termijn wil men middelgrote windturbines plaatsen op de veilingterreinen.

File in Meer

MEER - De automobilist die in december de Meerseweg gebruikte, heeft het geweten. Een stoplicht, iets dat we in Meer niet gewoon zijn. “En hoe die zijn afgesteld? Net genoeg om 2 auto's erdoor te laten!”, zo werd gezegd. Bij nader inzien en zelf correct gemeten kreeg iedere kant welgeteld 45 seconden. Dat van die 2 auto's, da’s dus iets overdreven. Maar soms verraste de lengte van de file wel. Als er dan nog zwaar verkeer door moet, dan kon die aardig aandikken.

Gelukkig was het leed van korte duur, ondertussen is alles weer bij het oude. Met dank aan de hardwerkende straatwerkers aan wie zelden gedacht wordt bij het gejammer. Allicht dagelijkse kost voor hen, hoe nuttig de uitgevoerde werken ook zijn. Misschien is het aan ons om wat minder te klagen en iets meer dank te betuigen? (ma)

Het kon soms erg druk zijn bij het stoplicht aan de Meerseweg. Gelukkig is het leed nu geleden.

60-jarigen keren terug naar 't Fortuin

van

De 60-jarigen

1962, dus. Van links naar rechts (bovenaan beginnend): Diane Renders, Toon Herrijgers, Marleen Stoffels, Rie Leemans, Christa Aerts, Paul Geudens, Christinne Cools, Linda Hessels, Ria Van Den Ouweland, Fons Van Bavel, Jan Van Gils, Roosje Verheyen, Martine Mertens, Paul Rombouts, Jos Lambregts, Eric Lambregts, Eddy Verschueren, Anny Laurijssen, May Snoeys, An Sterkens, Elly Rombouts, Noëlla Snoeys, Carine Grauwmans, René Van Bladel, Swa Christiaensen, Jack Vinckx, Joanna Martens, Carin Geudens, Annita Laurijssen, Ludo Bevers, Herman Stes, Herman Martens, Greet Goetschalckx, Ria Vinkx, Rien Tilburgs, Conny Eelen, Jan Leenaerts.

MEER - Toen ze 20 waren, dansten ze op dit podium in deze zaal. Half november genoten ze nog eens allemaal samen in café 't Fortuin. Hoe ze uit de bol gingen, dat blijft wel een klein geheim. Maar de broodjes

de Krox schijnen heel goed gesmaakt te hebben en Monique Leenaerts wist de groep mooi vast te leggen op de gevoelige plaat. Een foto voor de geschiedenis. (ma)

2022 op de foto. Geboren in

MEER / CASTELRÉ - Chris Van

en

organiseerden eind november alweer de vijfde editie van “Een beetje ‘Meer’ pop-up” bij Jos Snoeys in Castelré. Deze feesteditie van het initiatief van de drie onderneemsters die ook goede vriendinnen zijn, lokte heel wat volk naar de grens. Zoals de voorbije jaren waren er dit keer zo’n 20 standhouders. De standhouders zijn allemaal kleine zelfstandige ondernemers die bijna alles wat ze hier aanbieden zelf hebben gemaakt of vervaardigd. Dat geeft zeker een meerwaarde aan dit evenement dat voor het eerst een volledig weekend in beslag nam.

Ook twee vrijwilligersorganisaties kregen er een gratis standplaats. Dit jaar waren dat de Bond Zonder Naam en ‘t Gouden Poezenmandje. BZN is een vzw die op vrijwilligers draait en niet enkel gekend is van de positieve spreuken en kaarsen, maar ook kansarme mensen samenbrengt en helpt om uit de armoede of de eenzaamheid te geraken. ‘t Gouden poezenmandje is een lokale organisatie van een groep vrijwilligers die in samenwerking met de stad Hoogstraten het zwerfkattenbeleid in onze gemeente organiseert. Zo volgen ze meldingen van wilde zwerfkatten op, laten deze steriel maken vooraleer ze terug uit te zetten of een goede thuis te bezorgen.

Locatie

“Onze drijfveer is zeker niet om er zelf veel geld aan te verdienen,” lichten de initiatiefneemsters toe, “wij gaan zelf heel graag naar soortgelijke marktjes in andere gemeenten en vonden het altijd heel spijtig dat er in onze streek niets voor de kleine zelfstandige werd georganiseerd. Daarom zijn wij daar 5 jaar geleden ook mee gestart.

Op sociale media waren we dit jaar actiever en professioneler aanwezig, door o.a. de standhouders zichzelf te laten voorstellen. Het heeft hen er zelf ook wellicht toe aangezet om meer publiciteit te maken voor dit evenement.

Wij vinden het zelf spijtig dat we dit als Hoogstraatse organisatie niet in onze gemeente zelf kunnen organiseren, maar het is heel moeilijk om daar een betaalbare en goede locatie te vinden, zeker voor een heel weekend. Zo moet er bv. voldoende parking zijn en gelegen zijn in

groot Hoogstraten centrum, de accommodatie moet groot genoeg zijn met voldoende verlichting en ook gelegenheid bieden om drank te consumeren.

Tot nu toe hadden we helaas nog geen vaste locatie, zodat dit telkens op een andere plaats moest doorgaan. Maar we zijn nu wel heel tevreden over deze accommodatie, de indeling en het uiteindelijke resultaat. Hopelijk kunnen we volgend jaar deze locatie bij Snoeys behouden zodat we dan al kunnen starten van een bestaand concept. Bezoekers onthouden overigens gemakkelijker een evenement dat telkens op dezelfde plaats wordt georganiseerd.”

Lokaal

“Wij proberen het graag heel lokaal te houden. Maar we moeten soms toch ook deelnemers van wat verder aantrekken, om onze markt ook zo divers mogelijk te maken. Hierdoor is er wel een grote verscheidenheid in het aanbod. Doordat de meesten elkaar al wel kennen, is de sfeer heel gemoedelijk en aangenaam.

Voor ons is het evenement geslaagd met een goede opkomst en als we kunnen zorgen dat de bezoekers een leuke namiddag beleven op een overdekte markt waar ze originele en leuke cadeautjes kunnen kopen. Hopelijk gaan ze dan met een fijn gevoel naar huis. Maar ook hopen we dat de standhouders zelf met een tevreden en fier gevoel huiswaarts keren, dat spreekt. De meesten hebben producten om te verkopen, sommigen leveren diensten, waarbij het de bedoeling is om naambekendheid te verwerven en goede contacten te leggen voor de uitbouw van een netwerk.

Een tevreden klant die terugkomt is heel veel waard. We denken al aan volgend jaar en verwachten dat er zeker een zesde editie zal komen. Omdat wij zelf kleinere zelfstandige ondernemingen zijn, willen we hiervan zeker geen grote handelsbeurs maken. De meeste van onze standhouders hebben trouwens zelf geen eigen winkel aan huis.

Wel willen wel een warme oproep doen aan creatieve mannen om hen volgend jaar als standhouder te mogen verwelkomen. Een vereiste is wel dat zij een ondernemingsnummer hebben, wij zijn immers geen hobbyclub.” (jl)

Kerststal in de Lourdesgrot

MEER - Dat er in Meer een mooie kerststal is, is weinig bekend. Niet alleen in de kerk is dat het geval, ook daarbuiten op een openbare plaats. Mooi in al zijn bescheidenheid, straalt de kerststal in de Lourdesgrot rust uit en is meer dan de moeite waard om te bewonderen. (ma)

Looveren (Creakotje), Brigitte Broers (massage & natuurlijke huidverzorging)

Marleen Somers (Pistache & Co)

Bomenplantactie in de Mosten

MEER - Vrijwilligers, jong en oud, poseren na een middagje hard werken in de Mosten. De maandagploeg van Natuurpunt had een paar weken voordien een perceel plantklaar gemaakt. Zo konden deze vrijwilligers op de

mooie zaterdagnamiddag 26 november een houtkant aanplanten. Goed voor water, lucht, klimaat en alles wat leeft. Het perceel zelf ligt langs het fietspad aan de Mosten in vengebied tussen de bossen en de Mark. Na enkele jaar-

tjes zal hier dus een mooie houtkant ontstaan met diverse boomsoorten. En een landschap waar ook de fietser en wandelaar van zal genieten. (ma)

De dorpsraad doet de lichtjes branden

MEER - Het zou dit jaar iets zuiniger moeten zijn, maar toch. Een beetje licht in de duisternis dat mag nog. Tijdens de donkere dagen van het jaar kan Meer weer rekenen op gezellige kerstverlichting rondom de vredesboom. En dat is goed want kerstverlichting gaat niet alleen om gezelligheid, maar ook om vrede en warmte die we elkaar geven. Niet alleen bij ons, maar ook in Oekraïne, zo kregen we te horen. Na een goed doordachte speech van de burgemeester mochten de chiromeisjes er de stekker insteken. En dat werd op applaus onthaald. Nog wat glühwein, een groepsfoto en daarna verder vieren in ’t Fortuin om er helemaal een gezellige avond van te maken. (ma)

Tractorrun voor en door kinderen

MEER - De landelijke gilde Meer organiseerde op 9 december voor de tweede keer een verlichte tractorstoet. Na het succes van vorige editie startte de stoet nu een uurtje vroeger om 19 uur zodat kinderen konden deelnemen en komen kijken. Voor de tractoren uit reed het jonge volk in mooi verlichte gocarts. De toeschouwers genoten ervan… De grote tractoren passeerden een paar keer door Meerdorp. En achteraf kon nagepraat worden op het pleintje bij de oude bibliotheek of in 't Fortuin. Zo kreeg de landelijke gilde een klein broertje van de grote tractorrun van Groene kring die een week later heel de fusie aandoet. Kleiner, maar niet minder charmant. (ma)

De tractorstoet werd voorafgegaan door de wagentjes van de kinderen. Het was gezellig.

KWB Lekkerbekkentocht

MEERLE - Hou je van een stevige avondwandeling, maar ook van lekkere hapjes en drankjes? Dan is de KWB Lekkerbekkentocht de ideale gelegenheid om beiden te combineren.

Na enige jaren onderbreking wegens de gekende reden, kan je op vrijdag 27 januari weer deelnemen aan een wandel-, eet- en doetocht door het centrum van Meerle. Een tocht van ± 5 km met onderweg een aantal stopplaatsen met hartige hapjes. Vertrek tussen 18.30 en 20.00 uur aan de parochiezaal Ons Thuis. KWB-leden en hun huisgenoten betalen 8 euro, niet-leden 10 euro. Zeker meebrengen: fluovestje en zaklamp.

Iedereen is daarbij van harte welkom: jong of oud, opa’s, oma’s, tantes, nonkels, geburen, vrienden… Kindvriendelijk ook, het parcours is geschikt voor buggy’s.

Na de wandeltocht kan je in de parochiezaal nog de avond afsluiten en nagenieten met een drankje en een hapje. Misschien win je zelfs nog een prijsje...

Inschrijven voor 18 januari bij Cois Christaensen, Thornstraat 2 - Tel 03/315.02.97. Je kan ook per email inschrijven op cois.christi-

aensen@telenet.be en het geld overschrijven op rekeningnummer BE71 7875 5002 9769 op naam van KWB Meerle met vermelding

Sint zocht verloren Pieten

MEERLE - Omdat er ook hier geen stoute kinderen zijn, passeerde de Sint naar goede gewoonte langs Meerle. Op zondag 3 december werd hij door veel brave kinderen opgewacht aan ons Raadshuis. Maar er bleken een aantal Pieten verloren gelopen, en dus was de Sint naar hen op zoek. Ook de kinderen gingen ook op zoek in de buurt van het Raadshuis en de school. Van op het speelplein zagen ze plots de Sint met al zijn helpers op het dak van de turnzaal staan.

Hoe ze daar op waren geraakt? Geen mens die het wist, maar je mag natuurlijk niet vergeten dat de Sint en de Pieten ruime ervaring hebben met het lopen over daken. Om snel naar beneden te geraken werd vervolgens een hoogtewerker ingeschakeld. Zodra ze weer op de begane grond waren, trok het hele gezelschap naar de parochiezaal voor een leuk feest. (jaf)

KWB Meerle viert 75 jaar

MEERLE - In 2023 bestaat KWB Meerle 75 jaar en dat willen ze op zaterdag 11 februari graag samen met heel Meerle vieren tijdens een gezellige avond voor de leden en alle andere geïnteresseerden.

Het wordt een dans - muziek avond, onder begeleiding van de Meerlese DJ Jan Venus. Speciaal voor deze avond stelt KWB de feestvierders in de gelegenheid om zelf de muziek mee samen te stellen. Dit kan door je persoonlijke favorieten door te geven samen met de inschrijving. Deze feestactiviteit heeft plaats op zaterdag 11 februari van 20.30 tot 01 uur in de zaal van de Jongenschiro. De inkomprijs is bij vooraf

van lekkerbekkentocht, naam en aantal personen. Na betaling ben je definitief ingeschreven. (jaf)

inschrijven 5 € voor leden, 8 € voor niet leden, aan de kassa is dat 8 € voor leden, 12 € voor niet leden. Je kan inschrijven en je favoriete muziek doorgeven via: Kwb75jaar@gmail.com, vóór 27 januari.

Voor meer info : Kwb75jaar@gmail.com, of info bij Jos Van Bavel 0469/11.10.90 of Hans Van Opstal 0475/26.76.54. (jaf)

Wandelen door het dorp, onderweg lekkere hapjes en drankjes en goed gezelschap. Een fijne bezigheid!

Sint en Pieten op het dak van de turnzaal

Halte Merlet in WZC

MEERLE - Op 25 november had het bestuur van Halte Merlet voor de eerste keer na corona de Meerlenaren die nu verblijven in het WZC Stede akkers, de serviceflats en de bejaardenwoningen, uitgenodigd voor koffie met gebak.

Het was een hele organisatie maar het werk loonde. Van het WZC waren er 29 bewoners, 15 van de serviceflats, 5 van de bejaardenwoningen. Een aantal had een begeleider bij, zodat ze er 61 personen aan tafel schoven. Een record sedert Halte Merlet dit evenement organiseert. In de paar jaar na de vorige bijeenkomst zijn er wel veel mensen heengegaan en zijn er nu weer heel veel nieuwe gezichten bijgekomen.

Met de dorpsgenoten samenzitten en bijbab-

belen, met lekker gebak en koffie, de mensen hebben er super hard van genoten en het be-

Mooi aperitiefconcert van het Kerststalcomité

MEERLE - Het was voor corona een traditie van het Kerststalcomité om tweejaarlijks een Kerstconcert te organiseren. Zo wordt de kas een beetje aangevuld voor het onderhouden en in stand houden van onze mooie Meerlese kerststal.

Op zondagvoormiddag 10 december was de kerk goed gevuld voor een aperitiefconcert, gepresenteerd door het comité. De Meerlese

meidengroep ‘Wuf’ , recent aangevuld met gitaarbegeleiding door Kris Hendrickx, bracht meer dan een uur mooie liedjes. Een paar kerstliedjes uiteraard, maar verder een leuke keuze van liedjes die ze graag zingen en die minder verwacht zijn: van Shakira tot Beyoncé, Pink, Ed Sheeran en zelfs Creedence Clearwater Revival. Allemaal op geheel eigen wijze, met de fluwelen stemmen van Lynn, Anne en Sofie en met knappe begelei-

stuur van Halte Merlet ook. Blij dat dit allemaal weer kan. (jaf)

ding op gitaar en ukulele van Kris. Met een daverend applaus toonden de toehoorders hun appreciatie.

Na de muziek kregen de aanwezigen van het Kerststalcomité een glaasje cava of fruitsap aangeboden. Met het aperitief al op en leuke melodieën in hun oren keerden ze huiswaarts voor het middageten. (jaf)

Kris Hendrickx, Lynn Van Loenhout, Anne Koyen en Sofie Van Poppel. Samen 'Wuf'!

Verdwijnt de bus Meersel-Dreef - Breda?

MEERSEL-DREEF - De Nederlandse provincie Noord-Brabant heeft een ontwerp Programma van Eisen (PvE) en daarin staan de buslijnen vermeld, die zullen gaan rijden vanaf 6 juli 2025 tot en met 2035. Helaas staat de bus in Galder, de buurgemeente van Meersel-Dreef, daar niet bij. Stadslijn 6 van Breda C.S. naar Meersel-Dreef verdwijnt dus als dit concept niet wordt aangepast. Er wordt niet gekeken naar maatschappelijke kosten en baten.

Op het concept PvE mogen de gemeenten nog reageren, maar ook reizigers, bedrijven, instellingen en belangenorganisaties. De reacties moesten uiterlijk 7 december binnen zijn. De Dorpsraad van Galder heeft een brief gestuurd naar de provincie, waarin wordt gewezen op het belang van de buslijn voor de leefbaarheid van de dorpen. Maar er is meer actie nodig.

Verschillende redenen werden aangehaald: het dorp beschikt niet of nauwelijks over voorzieningen; sommigen zijn aangewezen op Breda voor ziekenhuis, onderwijs, werk, winkels, treinverbinding met de rest van Nederland; voor jongeren en/of ouderen zonder

auto en rijbewijs wordt het wel heel lastig; graag ook rekening houden met de vergrijzing; de leefbaarheid van het dorp komt in het gedrang: het onveiligheidsgevoel bij fietsverplaatsingen in de winter of in de regen door het Mastbos; de onmogelijkheid om nog over

Carnaval in Maerkrattenland

MEERSEL-DREEF - Nieuws uit Maerkrattenland. Het motto voor carnaval 2023 is gekend, dit jaar werd democratisch gekozen voor “We stele de show”. Zoals elk jaar wordt er ook een Maerkratten Carnavalskrant uitgegeven om de kostenuitgaven van de organisatie mee te helpen financieren, dus als zij aan huis komen, niet twijfelen. Noteer alvast dat de optocht plaats vindt op zondag 19 februari over de gehele Dreef richting Nederland. (JJ)

Het stokpaard van de Sint

MEERSEL-DREEF - Basisschool ‘t Dreefke ontving op 2 december het hoge bezoek van Sinterklaas en zijn twee zwarte pieten. De pieten waren ook dit jaar weer enkele dagen voor deze hoogdag al op school geweest. Zij moesten keuren welk stokpaardje, dat al onze kinderen eigenhandig of met hulp hadden gemaakt, het beste was voor hun stokpaardjeswedstrijd in Valencia (Spanje) later in het jaar.

En als de Sint zo’n oproep plaatst in onze school, dan weten de leerkrachten al van te voren dat hier super veel respons op komt. Alle kinderen met of zonder ouders en/of grootouders gingen dus mee aan het werk om het perfecte stokpaard voor de wedstrijd te leveren. In het begin van de week bracht iedereen de paarden mee, op woensdag testten de kinderen met een echte jumping en parade hun paradepaardjes uit en werd er zelfs geoefend op een sinterklaasgroet.

De Sint was begrijpelijkerwijs heel verbaasd en ontroerd, het ontlokte hem de belofte dat hij ook volgend jaar absoluut terug een bezoekje wil

‘t

te stappen in Meersel-Dreef op de Belgische bus…

Als deze plannen ongewijzigd blijven, ziet de toekomst voor busreizigers er niet zo goed uit. Misschien kan het stadsbestuur van Hoogstraten hierbij ook initiatief nemen? (JJ)

brengen aan

Dreefke! Oef, en dat er in Meersel-Dreef vorig jaar geen stoute kinderen waren, zal daar ook wel voor iets tussen zitten. (JJ)

Kerstballen op Dreef

MEERSEL-DREEF - Sinds een viertal jaren mogen de dorpsraden met een toegekend budget zelf beslissen wat voor kerstversiering er in het dorp wordt opgehangen. Dit jaar werd weer gekozen voor eenvoudige verlichte kerstballen aan het klooster, maar volgend jaar wil men de kerstverlichting van de hopelijk tegen dan gerestaureerde St Luciakapel versieren. (JJ)

Soep op de stoep

MEERSEL-DREEF - Ferm van Meersel-Dreef heeft weer ‘Soep op de stoep’ gehouden op zondag 11 december aan het klooster, ten behoeve van de actie ‘Samen tegen Armoede’. En dat het lekkere soep was, dat kan ik bij deze alleen maar beamen. (JJ)

Bingo avond bij de Paters

Ontbijtactie van ‘t Dreefke

MEERSEL-DREEF - Zoals elk jaar verkopen de leerkrachten en de leerlingen van 't Dreefke ontbijtpakketten om wat geld in het laatje te krijgen voor hun openluchtklassen, extra materiaal voor de kleuterklassen of een extraatje bij een uitstap. Ook dit jaar ontvangen alle mensen van Meersel-Dreef een brief in de brievenbus om een ontbijt te bestellen. Bij voorkeur via de digitale weg inschrijven. Je vindt het formulier daarvoor via de website van de school of via de QR-code hiernaast. Je inschrijving is pas in orde als ook het geld

op de rekening BE14 0012 4508 0983 staat, vermeld ook je naam en het juiste leveradres. Wie nog graag op de gewone manier bestelt, bezorgt het inschrijfformulier via de brievenbus aan de school met het geld bij in de envelop. Welgekomen steun aan ’t Dreefke! (GV/JJ)

MEERSEL-DREEF - Op zaterdag 28 januari geeft de fanfare Voor Eer en Deugd weer een gezellige bingo avond 'Bij de Paters' in Meersel-Dreef. De bingo-ballen rollen eindelijk weer na een paar jaar van oponthoud. Zorg dat je de eerste bent die alle getallen op de kaart weet weg te strepen en bingo! Per ronde zijn er mooie prijzen te winnen. De hoofdprijs dit jaar is een prachtige Smart TV.

Maar kom vooral ook voor een gezellig avondje uit, het is voor jong en ouder. Aanvang 20 uur, de deur is al een uurtje vroeger open. Al genoteerd in je nagelnieuwe agenda? (JJ)

Jouw weg onder Liens vleugels

MINDERHOUT - Basisschool Scharrel ging op zoek naar een artiest om hun slagzin en schoolvisie duidelijk weer te kunnen geven. Daarvoor kwamen ze terecht bij Liens Crea-

tions uit Olen. Met haar zeer kleurrijke en figuratief realistische beelden mocht zij maar liefst vier schoolmuren onder handen nemen. (fh)

Samen herinneringen ophalen

MINDERHOUT - Op vrijdag 2 december kwamen de 65-jarigen, geboren in 1957 in Minderhout, samen in het Gildenhuis. Op de foto boven v.l.n.r.: Jef Mertens, André Mertens, May Noyens, May Leuris,

Karel Koyen, Nico Daems, Joris Peeters, May Verschueren, Ria Geerts en Danny Geets. (red)

Een halve eeuw… dat vraagt om een feestje

MINDERHOUT - Jawel, een halve eeuw oud, dat vraagt om een feestje. De 50-jarigen van Minderhout kwamen op zaterdag 19 november bijeen voor een gezellig samenzijn. Goed voor een heel pak herinnerin-

gen en enkele hilarische anekdotes. Er werd ook gedacht een de jammer genoeg reeds overleden Katrien Aerts en Freddy Martens. En er werden alvast plannen gemaakt voor een volgende reünie.(jaf)

Op de foto (vlnr): Achterste rij: Steven Laurijssen, fotobomber, Peter Vermeiren, Greet Kinschots, Benny Kox, Ingrid Mertens, Paul Aerts, Jan Meeuwesen, Chris Hillen, Jef Broes, Marc Boeren Middenrij: Wim Stoffels, Koen De Bie, Katleen Vermeiren, An Jacobs, Ingrid De Bie, Els Koyen, Griet Van Merode, Kathleen Van den Broeck, Els Maes, Edwine Sterkens, Ilse Dekkers, Kris Brosens Voorste rij: Catherine Leppens, Els Martens, Christel Verheyen, Karlien De Backer, Tine Michiels.

Martha De Bie, Gust Van Bergen, Eric Thielemans, Louis Rombouts, Luc Adams en Jan Hoet. Onderaan:

Kinderen De Bie tellen samen 1.100 jaar

Drie rijen van vijf (vlnr): rij 1 vooraan: Jan, Jeanne, Piet, Maria en Louis; rij 2 midden: Irma, An, Adriaan, Christiane en Christiaan; rij 3 achteraan: Corneel, Karel, Rita, Mart en Lia.

MINDERHOUT - Sterke genen, dat is het minste dat je kan zeggen. In 2016 vierden de 15 kinderen van het gezin van Petrus De Bie (19141990) en Catharina ‘Toke’ Van Dun (1915-2000) het heugelijke feit dat ze samen 10 eeuwen oud waren. Er kwamen vroeger wel meer grote gezinnen voor, al is 15 een heel groot gezin. Dat ze samen oud

mogen worden is al helemaal bijzonder. De 15 kinderen waren nog allen in leven, terwijl enkelen van hen nog tijdens de 2e wereldoorlog geboren werden. Nu 6 jaar later zaten ze weerom samen aan de feestdis, om te vieren dat ze er nog altijd allemaal zijn en er met z’n allen een eeuw bijgedaan hebben. Op 24 november 2022 telden de 15 immers samen 1.100 jaar!

De 15 kinderen hebben samen 40 kinderen (kleinkinderen van Petrus en Toke) - 20 meisjes en 20 jongens. Die 40 kinderen hebben op hun beurt dan weer gezorgd voor 83 kinderen (achterkleinkinderen) - 42 meisjes en 41 jongens.

Bij de kinderen zijn er 7 zonen en dus 7 stamhouders. Bij de kleinkinderen zijn er 11 stamhouders. Bij de achterkleinkinderen zijn er 12 stamhouders. Nee, de familie De Bie is nog niet met uitsterven bedreigd.

Overzicht

Voor de goede orde een overzicht: Jan: 83 jaar. Gehuwd met An Van Den Bogerd. Zij hebben 6 kinderen waarvan er 2 zijn overleden. Zij hebben 11 kleinkinderen.

Jeanne: 82 jaar. Gehuwd met Alfons Stes. (overleden op 27/07/2014). Zij hebben 7 kinderen en 16 kleinkinderen.

Petrus De Bie en Toke Van Dun

Piet: 80 jaar. Gehuwd met Martha Goossens. Zij hebben 3 kinderen en 8 kleinkinderen.

Maria: 79 jaar. Gehuwd met Jack Govaerts. Zij hebben 2 kinderen (waarvan 1 overleden) en 3 kleinkinderen.

Louis: 78 jaar. Gehuwd met Jozefa Jacobs. Zij hebben 2 kinderen en 4 kleinkinderen.

Irma: 76 jaar. Gehuwd met Rik Vermeiren. Zij hebben 1 kind.

Anna: 75 jaar. Gehuwd met Jef Goetschalckx. Zij hebben 3 kinderen en 4 kleinkinderen.

Adriaan: 74 jaar. Gehuwd met Jozefa Goossens. Zij hebben 3 kinderen en 8 kleinkinderen.

Christiane: 72 jaar. Gehuwd met Jef Boeren (overleden op 16/02/2018). Zij hebben 2 kinderen en 4 kleinkinderen.

Christiaan: 70 jaar. Gehuwd met Tonia Van Bavel. Zij hebben 2 kinderen en 4 kleinkinderen.

Corneel: 69 jaar. Gehuwd met Ingrid Goris. Zij hebben 2 kinderen en 4 kleinkinderen.

Karel: 68 jaar. Gehuwd met Corry Van Den Bogerd. Zij hebben 3 kinderen en 4 kleinkinderen.

Ferm Minderhout blikt terug

MINDERHOUT - Ferm Minderhout gaf al heel wat de activiteiten voor het voorjaar 2023 vorm. Een pannenkoekenbak in samenwerking met AVEVE, een bezoek aan de huishoudbeurs RAI, een 55+ bijeenkomst met een spreker van Avansa over hoe je levenskwaliteit behoudt. Verder nog een bezoek aan Taeymans , een wijngaard en een bloesemwandeling.

De vereniging blikt ook terug op het najaar van 2022, zonder regels of beperkingen, de mondmaskers weer opgeborgen. Niet de hoeveelheid mensen is het belangrijkste, zo zagen ze, wel de sfeer en gezelligheid die ook heel goed met een kleinere groep kan. Zo werd het bestuursfeestje geen activiteit met toeters en bellen, maar een fijne avond in een plaatselijk café.

Nog te onthouden: de verkoop van 310 plant-

jes voor Kom op tegen Kanker, een succesvolle dag van de Landbouw in samenwerking met de Landelijke Gilde, een herfstfeest met pizza en spelletjes in verschillende groepen. Supporteren voor elkaar om de opdracht tot een goed einde te brengen, het gezellige idee kreeg een vervolg in de 55+ bijeenkomst. Geen pizza weliswaar, wel vol-au-vent.

De gebruikelijke kooklessen leverden lekkere ideeën voor de dagelijkse pot en een extraatje voor de feestdagen. De deuren van De Ster gingen open voor een kijkje achter de schermen. Zelf staken ze de handen uit de mouwen voor een workshop keramiek die meteen volzet bleek, reden om het nog een keer te organiseren. Ten slotte volgden nog een kerstfeest, een kerstmarktje, lekkers van de traiteur en een toneelgroep van Loenhout die de avond extra opvrolijkte.

Met de klas naar het speelgoedmuseum

MINDERHOUT - Op 1 december gingen de leerlingen van het derde leerjaar van Scharrel naar het speelgoedmuseum in Mechelen. Fleur G. en Lena J. vonden het duidelijk een leuke uitstap. “De busrit duurde wel een dik uur, “ zo steken ze van wal, “maar voor de meeste kinderen was dat niet zo erg want we hebben een film in de bus gekeken.”

“Van de juffen kregen we een bundel met opdrachten. Op de eerste verdieping waren er dingen van kermis, ruimte, robots en poppen. Er waren poppen van vroeger en van nu en er was ook Playmobil. Toen we naar de kermisafdeling gingen, waren er lachspiegels. De meesten moesten heel hard lachen!

We zagen ook poppen en veel poppenkleren. Op een andere verdieping was een schilderij van Pieter Breughel. Wiebel wabbel wij, wij willen in het schilderij. In dat schilderij zagen we spelen van vroeger en nu. En ook het Voske, een café. Nadien gingen we naar de afdeling van de treinen. Daar moesten we tellen hoeveel treinen er gingen rijden als we op de knop drukten. Op een andere plaats stonden knuffeltjes.” Duidelijk een leerrijke en gevulde dag… (red)

Rita: 66 jaar. Gehuwd met Jos Michielsen. (overleden op 08/05/1988). Zij hebben 2 kinderen en 4 kleinkinderen. Leo Jochems is nu de levensgezel van Rit.

Mart: 65 jaar. Gehuwd met Rob Schrijvers. Zij hebben 2 kinderen en 7 kleinkinderen. Lia: 63 jaar. Was gehuwd met Stan De Roover. Zij hebben 3 kinderen en 2 kleinkinderen.

Alle kinderen zijn geboren op Hal in Minderhout. Met uitzondering van Irma, die in Hemiksem woont, wonen alle kinderen in groot Hoogstraten: 5 in Minderhout, 4 in Meerle, 4 in Meer en 1 in Hoogstraten. Wat een familie! (jaf)

Waarmee ook Ferm alweer op de drempel van een nieuw en hopelijk succesvol jaar staat voor al haar leden. (jaf)

Dropping en quiz van KWB

MINDERHOUT - Op 28 januari organiseert KWB Minderhout een dropping. Het recept klinkt vertrouwd: de deelnemers worden na de bustocht in groepjes gelost op verschillende dropplaatsen. Uitgerust met reflecterende armbanden en hesjes, en zelf mee te brengen zaklantaarns zoeken de droppers op eigen houtje de weg naar de afgesproken verzamelplaats.

Hulpmiddelen zoals kompas, verrekijker, stafkaarten zijn toegestaan. Deze zijn alleszins te verkiezen boven het gebruik van een gps of aanbellen bij het eerste beste huis… Een groot deel van de sfeer zit net in de oriëntatieproblemen van de zoektocht. Voor wie toch verloren zou lopen, is er een telefonische hulplijn.

Op de verzamelplaats is voor elke deelnemer nog een warme kom soep. Groepen met kinderen krijgen de voorrang in de eerste bus om 17.45 uur.

Vertrek aan de parochiezaal ’t Markenhof, de

eerste bus om 17.45 uur, de tweede om 19.15 uur. Dragen van een fluo vest is verplicht (liefst zelf meebrengen). GSM of GPS mag niet gebruikt worden. Aankomst in Minderhout is voorzien rond 23.30 uur, laatste bus om 0.30 uur.

Deelnameprijs is € 8 voor KWB-leden, € 14 voor niet-leden. Verzekering, busrit heen en terug, soep zijn inbegrepen. Je kan tot 22 januari via mail inschrijven: lucherthogs@telenet.be en betalen via rekening van KWB Minderhout BE90 0882 8634 7732 met vermelding dropping. Of je kan vooraf betalen bij Steve of Luc. Op de bus betalen is niet meer mogelijk.

Wie graag mee gaat en niemand heeft om bij

De gilde huldigt zijn prijswinnaars

MINDERHOUT - De Sint-Jorisgilde huldigde zijn verdienstelijke schutters. Op de foto herkennen we v.l.n.r. Louis Van Bergen, die op 61 meter 3de eindigde in de A-categorie en Harry Aerts, Rozenprijswinnaar in Loenhout. Vervolgens Resi Bols, die op 6 meter 3de in de B-reeks eindigde. Alfons Paulussen be-

haalde 36, het maximum der punten, in Hoogstraten. Koen Govaerts won de Rozenprijs in Rijsbergen en Maria Adriaensen schoot zich tot kampioen in de B-reeks op 6 meter. Tenslotte zien we Wouter Van Den Broek, die twee rozenprijzen behaalde, een eerste in Castelré en een tweede in Hoogstraten. (fh)

aan te sluiten, krijgt ter plaatse een paar mogelijke groepen waarin je je wel thuis zal voelen.

Info: Steve Van Dun, Hoge Weg 27, tel. 03/314.29.49 of 0472 88 34 01 en Luc Herthogs, Lage Weg 33, tel. 03/314.74.21 of 0475 86 62 34.

Algemene quiz

De 17de algemene quiz heeft plaats op vrijdag 17 maart in ’t Markenhof om 20 uur. De quiz bevat afwisselende vragen, tafelopdrachten, foto’s.

Maximaal 6 deelnemers per ploeg, deelnameprijs € 20 per ploeg. Vooraf inschrijving via e-mail aan lucherthogs@telenet.be. Betalen via rekeningnummer BE90 0882 8634 7732 met vermelding van ploegnaam, verantwoordelijke, tel.nr. Je kan ook betalen bij Luc Herthogs, Lage Weg 33, 2322 Minderhout, tel. 03/314.74.21. Je bent pas ingeschreven wanneer de betaling in orde is. (jl)

De Sint nam de bus naar Scharrel

MINDERHOUT - In basisschool Scharrel was het spannend afwachten of de Sint wel zou komen. Want niet altijd loopt alles van een leien dakje, net voor zijn komst voelde de goedheilige man zich blijkbaar niet goed in zijn vel. De pieten riepen iedereen op om per klas een opdracht uit te voeren opdat de Sint terug een goed gevoel zou krijgen… Ieder deed zijn uiterste best, de 'gevoelsmeter' toonde dat het weer de goeie kant opging. Dat bleek ook toen een voetbalbus van de Rode duivels De Sint en zijn Pieten naar de klassen bracht. Hoeft nog gezegd dat de schoenen rijkelijk gevuld werden met wat lekkers en wat leuks voor elke klas? (jaf)

Knap gestapt van de KLJ!

WORTEL - Op 27 november vertrokken elf dappere stappers om 5 uur ’s morgens vol goede moed vanuit Wortel naar Scherpenheuvel om zo geld in te zamelen voor de bouw van hun nieuwe KLJ-lokaal. Leden en sympathisanten konden de dappere stappers sponsoren voor deze tocht.

Na 13 uur stappen kwam de bende aan in Scherpenheuvel. Het thuisfront en alle sympathisanten kregen via de gekende sociale kanalen elk uur een update met foto’s van hun tocht.

Jinthe Snels, Sien Van Dyck, Kaat Fransen, Aukje Van Bavel, Ties Martens, Guus Martens, Tibe Aerts, Klaas Fransen, Toon Snijders, Warre De Paepe en Senne Sprangers zamelden met hun tocht bijna € 3000 euro in. Een mooi bedrag voor een sterke prestatie, maar daar mag zeker nog meer bij. Vrijwillige donaties kan je nog altijd geven via de link op de instagram-pagina van KLJ Wortel. (SK)

Kerstsfeer in De Boomkens

WORTEL - Na de corona-perikelen van de voorbije jaren was het op 10 december eindelijk weer zover: jong en oud kon weer genieten van een Kerstmarkt in Wortel! Ongeveer 20 verenigingen en lokale ondernemers, elk met hun eigen standje, verdienden een leuk extraatje om hun eigen kas te spijzen of om geld in te zamelen voor diverse goede doelen. De nieuwe sfeerverlichting en de Fairy Bell (lichtboom) zorgden, op initiatief van de Dorpsraad, eerder al voor een gepaste eindejaarssfeer in Wortel. Volgend jaar opnieuw! (sk)

Met pakweg 35 kilometer op de stappenteller (de kerk van St Jozef Olen op de achtergrond) zien de KLJ-ers het nog prima zitten.

Een selfie van de vrolijke bende die nog 8 kilometer voor de boeg heeft.

Bij een kerstmarkt horen kerstliederen, die werden gebracht door zangkoor De Zingende Kempen.

Een kerstmarkt, gezellig voor jong en jonger

Hoe de Wijsneus een droomschool werd…

WORTEL - Op een grote muur van de speelplaats van basisschool de Wijsneus verscheen een kleurrijke afbeelding van Jamz Jameson. Hiervoor baseerde hij zich op tekeningen die de leerlingen zelf maakten. Alle leerlingen, van kleuters tot zesdejaars, kregen voordien de vraag om te tekenen hoe hun droomschool eruit zou zien. Dat zorgde voor heel wat inspiratie, de artiest maakte een kleurrijke en allesomvattende interpretatie van al deze droomscholen.

De Bruggeling Jamz Jameson is al bijna 30 jaar actief als beeldend kunstenaar in het straatbeeld. Daarnaast werkte hij jaren achter de schermen van verschillende commerciële bedrijven als art director, tekenaar, graficus en schilder. Met zijn stijl vol fantasie en dynamiek zoekt deze artiest steeds naar interactie en participatie met zijn omgeving. Dat dit ook wonderwel lukt, daarvan getuigt voortaan ook de Wijsneus!

Duurzame carnavalsoutfits

De leerkrachten en de ouderraad zitten ondertussen niet stil en kijken al vooruit naar carnaval. De school wil op een duurzame manier omgaan met (verkleed-)kleding en vraagt om zo veel mogelijk kledij te hergebruiken ipv steeds nieuwe aan te kopen. Daartoe organiseert de ouderraad eind januari een deel- en weggeef-plek op school. Vandaar

Dappere kerststalbouwers

WORTEL - Op zaterdag 10 december werd naar goede gewoonte de prachtige Kerststal weer opgebouwd onder de lindenbomen aan de kerk. ’s Ochtends vroeg reeds trotseerden de 14 helpers de koude. Jeanne Vermeiren en Carla Janssen zorgden voor koffie en versnapering. Diezelfde dag plaatsten Guy Martens, Louis Elst, Wim Van Bergen, Jan De Roover, Paul Van Gorp, Guy Aerts en Marc Melis de nieuwe Kerstverlichting.

Op de foto van de Kerststalbouwers zien we v.l.n.r. Johan Mostmans, Karel van der Linden, Cor van Bouwel, Louis Elst, Jos Van Opstal, Martin Sommen, Marcel Goetschalckx, Jef Van Dijck, Louis Goetschalckx en Joël Adams (bovenaan). Staan niet op de foto: William Pinxteren, Jan Brosens, Karel en Emiel Sijsmans. (sk)

Wortelaars krijgen bezoek in Stede Akkers

WORTEL - Op woensdag 7 december kregen de in Stede Akkers verblijvende Wortelaars hun dorpsgenoten van Samana over de vloer. Met de vrijwilligers kon er flink worden bijgepraat en herinneringen opgehaald bij een kopje koffie of thee met een stuk taart. Een deugddoende namiddag voor zowel de gastvrouwen en -heren als de bezoekers. (red)

de oproep aan al wie niet meer gebruikte carnaval-outfits voor de leeftijden 2,5 tot 12 jaar heeft. Als deze nog in goede staat zijn, kun je ze binnenbrengen bij Apotheek Mie Swaenen in Worteldorp tot 10 januari. (fh, sk)

Nationaal voetbal

HVV bibbert telkens in de laatste minuten

Hoogstraten kon tweemaal gelijkspelen maar schiet daar niet veel mee op. Tegen leider Patro Maasmechelen kon men de overwinning al ruiken maar in de laatste minuten van de wedstrijd werd nog tweemaal tegen gescoord. HVV verloor al 9 keer met 1 doelpunt verschil. Voor de 4 gelijkspelen krijgt het telkens 1 punt. Het elftal verdient meer. De fee die geluk brengt is evenwel zoek en ook de mannen in het zwart zijn de staartploeg niet genegen…

DHM: Dag Roy. Het is alweer van het seizoen 18-19 geleden. Je was toen trainer van Wortel en wilde een jaar stoppen om de opleiding UEFA B te volgen. Wat is er intussen allemaal gebeurd?

Roy Muesen: Dat is inderdaad al weer een hele tijd geleden. Mijn plan was effectief om een jaartje te stoppen om die opleiding te volgen. Tot ik eind november '19 een telefoontje kreeg van Hoogstraten met de vraag of ik Eddy Peeters wilde assisteren toen die overnam van Johan Lauryssen. Ik heb die kans toen met beide handen gegrepen en we hebben ons in extremis nog kunnen redden dat seizoen.

Het jaar daarop zou ik als coach van de beloften aan de slag gaan maar dat seizoen is dan volledig in rook opgegaan omwille van covid. Vorig jaar besliste Eddy dan om afscheid te nemen na een fantastische tijd bij Hoogstraten en kreeg ik opnieuw de kans om T2 te worden onder Frank. Het werd uiteindelijk een fenomenaal en onvergetelijk seizoen dat we als kampioen afsloten. Jammer genoeg verloopt dit seizoen moeizamer en blijven de punten uit waardoor we in de kelder van het klassement blijven hangen.

DHM: Je staat nu al enkele wedstrijden als coach in de dug-out wegens de schorsing van trainer Belmans. Hoe bevalt je dit en hoe lang duurt deze schorsing nog?

Ik moet toegeven dat ik het leuk vind om de wedstrijden te coachen. Die ambitie heb ik wel om op termijn ergens weer T1 te worden en de eindverantwoordelijkheid te nemen. Natuurlijk is het in jammerlijke omstandigheden dat ik die rol op mij krijg, gezien de ongelooflijk strenge straf die Frank moet uitzitten. De effectieve schorsing loopt nog tot eind dit jaar, maar er hangt nog een voorwaardelijke straf aan vast die gans 2023 zal lopen. Een overdreven lange periode. Ondanks de schorsing is Frank wel erg betrokken op de

wedstrijden en coacht hij mee van achter de platen.

DHM: Tegen Charleroi en Patro Eisden Maasmechelen werd opnieuw verloren met 1 doelpuntje verschil. En dat verschil werd telkens gemaakt in minuut 90 of in blessuretijd. Hoe moeilijk is dit om te verwerken? Ook tegen Luik een aantal weken voordien was het zo, in totaal verloren we al 8 keer met slechts 1 doelpunt verschil. Het is dus bijzonder frustrerend dat we dit al meerdere keren hebben meegemaakt. We zijn nog in geen enkele wedstrijd weggespeeld en kunnen onze voet naast die van de tegenstander zetten. Alleen slagen we er vaak net niet in om een resultaat over de streep te trekken. Dat zijn telkens toch serieuze mentale opdoffers die de groep moet verwerken. Als je dan ziet hoe ze er een week later weer vol voor gaan en ook goed aan mekaar blijven hangen, dan kan ik alleen maar chapeau zeggen. De groep verdient absoluut nog eens een driepunter.

DHM: In Tienen en thuis tegen Ninove kon dan weer puntjes gesprokkeld worden. Het werd telkens 1 - 1. Zat er meer in?

Tegen Tienen speelden we een bijzonder zwakke wedstrijd, zowel in verdedigend als aanvallend opzicht. Het was misschien wel de slechtste partij van dit seizoen. Als je dan op de valreep een puntje kan meepakken moet je daar blij mee zijn. Tegen Ninove daarentegen hadden we de wedstrijd vrij goed onder controle na een moeilijke beginfase. We creëerden een aantal kansen op corner en hadden een afstandsschot dat tegen de paal ging. Nu gaat die bal via de rug van de keeper net naast, vorig jaar zou die bal waarschijnlijk binnen zijn gegaan. Dat geluk mankeert ons op deze moment. Ook in het laatste deel van de wedstrijd, toen we 20 minuten met 10 verder moesten, werd een doelpunt afgekeurd wegens buitenspel en werden een aantal countermogelijkheden niet goed uitgespeeld. Uiteindelijk schieten we met dat puntje weer niet zo veel op.

DHM: Er volgt nog 1 wedstrijd en dan is er een korte winterstop. Wat met de terugronde?

We gaan zaterdag naar Mandel om vol voor de 3 punten te gaan. Dat gaat absoluut nodig zijn om enigszins een beetje de aansluiting te kunnen maken met de ploegen boven ons. En dan zal het na de winterstop ook de bedoeling zijn om van week tot week te kijken en op tijd punten te sprokkelen. In de hoop dat we ergens een reeksje kunnen wegzetten om ploegen zenuwachtig te maken in de degradatiestrijd. Ook al wordt dat een moeilijke opdracht.

Uitslagen

Olympic Charleroi - Hoogstraten VV 2-1 De thuisploeg kon de verdediging van HVV omzeilen in de 24ste minuut via Dahmane. In de tweede helft werd Odimboleko diep gestuurd en die maakte gelijk. De verdediging van HVV stond goed tegen het ambitieuze Charleroi tot minuut 90. De Rooikens keerden terug met een enorme kater.

HVV - Patro Eisden Maasmechelen 1 - 2 Tegen de leider in de competitie kon hekkensluiter Hoogstraten mooi stand houden. Weinig kansen in de eerste helft langs beide zijden. In de tweede helft werd Havermans bij een kopduel in de zestien foutief gestuit. Jeroen Meeuwis, de huidige topschutter, zette de strafschop feilloos om. Met nog enkele minuten te spelen kon HVV de overwinning al ruiken maar opnieuw sloeg het noodlot toe. De gelijkmaker kwam er via een vrije trap in cadeauverpakking en in blessuretijd werd het nog 1 - 2.

KVK Tienen - Hoogstraten VV 1 - 1 Een schot tegen de lat was het enige wapenfeit van Hoogstraten in een wedstrijd die werd gedomineerd door Tienen, dat verschillende kansen kreeg maar niet kon scoren tot laat in de tweede helft. Spits Arne Naudts wist Wim Kustermans te vloeren. De vreugde bij Tienen was van korte duur, want Nick Bastiaensen,

Sportnieuws: Rob Brosens - Alfred Oststraat 3, 2320 Hoogstraten, 03 314 43 39 - sport@demaand.be

die pas was ingevallen, maakte de gelijkmaker nadat keeper Bouzian zich verkeek op een hoge bal.

Hoogstraten VV - KVK Ninove 1 - 1

Al in de 3de minuut moest doelman Kustermans zich omdraaien. Een mooi afstandsschot vloog recht in het kruis. Hoogstraten ging onmiddellijk op zoek naar de gelijkmaker die er kwam op strafschop. Specialist Meeuwis klaarde de klus.

Nadien volgden nog kansen om op voorsprong te komen maar de goede laatste pas ontbrak. Ninove kreeg nog een penalty voor een zeer lichte overtreding. Kustermans stopte de strafschop. In de tweede helft hetzelfde spelbeeld maar wanneer HVV een strafschop claimde, trakteerde de scheidsrechter Van Dooren met een rode kaart voor protest. Met 10 spelers werd het gelijkspel nog 20 minuten verdedigd. (rob)

De U19 van HVV kampioen van de reeks

Kalender

Zaterdag 7 januari 19.30

Jong AA Gent - Hoogstraten

Zaterdag 14 januari 20.00

Hoogstraten VV - RFC Luik

Zondag 22 januari 14.30

Young Reds Antwerp - Hoogstraten

Zaterdag 28 januari 20.00

Hoogstraten VV - K Rupel Boom

Zaterdag 4 februari 19.30

Thes Sport - Hoogstraten

Provinciaal voetbal Wortel verrast vriend en vijand

Minderhout VV speelt memorabele match tegen de leider

Minderhout behaalde wisselende resultaten, hoopte op meer punten maar speelde een sterke wedstrijd tegen leider Ekeren waarin het 4 keer scoorde.

DHM: Tegen Deurne werd maar nipt gewonnen, verloren tegen Essen en gelijk tegen Berendrecht. Je had vast op meer gehoopt.

Christian Vissers: Dat is zo, met 4 op 9 bleven we in dit drieluik onder de verwachtin-

gen. In Deurne speelden we een zwakke eerste helft en stonden we terecht op achterstand. Na enkele omzettingen en met een betere mentaliteit na de rust konden we deze knotsgekke 2de helft uiteindelijk afsluiten met een 3 - 4 zege. Opvallend was dat alle 4 de assists van de voet van invallers Verschueren en Kadima kwamen.

Op Essen leek de wedstrijd op een gelijkspel af te stevenen. In de 87e minuut misten we echter voor een open doel de kans op de overwinning en in blessuretijd kregen we het deksel nog op de neus.

Thuis tegen Berendrecht werden we in het eerste half uur verrast en stonden we terecht 0 - 1 achter. In de 40ste minuut kwam Berendrecht met 9 man te staan na schelden op de leiding. Tegen een sterk verdedigend 9-tal

Bovenste rij: Maurice De Wilder (trainer), Michiel Deckx, Mathias Herygers, Jonas Helsen, Jan Van Dyck, Kevin Rens, Mathis Hapers, Kobe Van Loon, Ryan Weerninck, Willem Serrien, Luc Strijbos (afgevaardigde) Onderste rij: Jef Mouws, Warre Lemmens, Brennan Sap, Beau Hillen, Louis Coucheir, Imran Soussi, Mitchel Van Laer, Mats Duijn, Jakub Golanski Ontbreekt op foto: Rayen Arfaoui

Wortel beleeft hoogdagen. De laatste 3 wedstrijden werd met overtuigende cijfers gewonnen en in de kantine hangt het bordje van Wortel fier bovenaan in het klassement. Ook de andere Hoogstraatse provinciale ploegen zijn content over de gang van zaken.

konden we slechts eenmaal scoren. 1 punt was veel te weinig natuurlijk tegen 9 man. Het gelijkspel voelde aan als een nederlaag.

DHM: 4 - 4 tegen koploper Ekeren is een opmerkelijk resultaat. Samen met Berchem zullen ze toch voor de titel spelen? Ekeren won 13 van de 14 voorafgaande wedstrijden, scoorde reeds 47 goals en kreeg er slechts 11 tegen, waarvan 5 tegen Berchem.

De hele week werd er gehamerd op geloven in onszelf en op enorme onverzettelijkheid. We scoorden reeds na 2 minuten via De Bruyn. Toch wist Ekeren al binnen het kwartier het tij te keren naar 2 - 1. Voor het half uur stond het 2 - 3 via Snoeijs en Goolaerts. Het was duidelijk dat in deze match alles kon.

Na de zeer mooie gelijkmaker wisten we toch via Geysen opnieuw op voorsprong te komen. De Bruyn en Janssens moesten geblesseerd naar de kant, maar we bleven toch sterk spelen. Nadat ook de scheidsrechter geblesseerd naar de kant moest, viel de gelijkmaker van de thuisploeg. Daarna hadden beide ploegen nog kansen op de winning goal maar deze wedstrijd verdiende geen verliezer. Het was een enorm knappe match van mijn ploeg waar ik als trainer trots op ben.

DHM: Nog 1 wedstrijd voor de winterstop. Tegen Gooreind kunnen er opnieuw punten worden gepakt.

Dat kan zeker, maar Gooreind heeft een stevige thuisreputatie. Makkelijk zal het zeker niet zijn, maar we hopen op een overwinning

KFC Meer staat mooi 3de

Mooie resultaten voor KFC Meer. De wedstrijd op het kunstgras van leider Berchem wordt een moeilijke opgave, maar Meer hoopt om als 3de de winterstop in te gaan.

DHM: Tegen Hoboken en Turk Sport, 2 zwakke ploegen uit de reeks, werden mooie resultaten behaald.

Kris Van Sande: We hebben beide wedstrijden op een volwassen manier uitgespeeld. Niet dat ons niveau zo hoog was, maar wel voldoende om deze wedstrijden over de streep te trekken. Tegen Turk Sport hebben enkele jongeren de kans gekregen om zich te meten op het hoogste niveau. Alles bij mekaar hebben ze dit uitstekend gedaan.

DHM: In Achterbroek werd verloren zodat zij in jullie spoor blijven. KFC Meer staat

nog altijd op een 3de plaats in de rangschikking. Dat lijkt het hoogst mogelijke, of zie ik dat verkeerd?

Het hoogst mogelijke is nog altijd de 1ste plaats, maar als we rationeel zijn, is dit zeer moeilijk haalbaar. Momenteel staan we wel op de plaats waar we moeten staan. We moeten dan wel terug wedstrijden winnen tegen onze rechtstreekse concurrenten. We moeten meer ons voetje durven zetten en dieper willen gaan voor de overwinningen. Soms moet je niet enkel op kwaliteit teren, maar veelal op mentaliteit. De winterstop komt op het juiste moment zodat iedereen terug een beetje vanaf nul kan beginnen met frisse moed.

DHM: De volgende tegenstrever Berchem Sport is dan weer een echte titelkandidaat. Wat verwacht je ervan?

Berchem bekampen bij hen thuis op kunstgras zal voor ons waarschijnlijk de moeilijkste opgave zijn van het hele seizoen. Ik ben er ook zeker van dat hun trainer onze overwin-

KVNA Wortel op kop van de rangschikking

KVNA Wortel verrast vriend en vijand. In de kantine van Wortel worden een tijdje na de wedstrijd, wanneer alle resultaten van de reeks binnen zijn, de bordjes van de rangschikking opnieuw geplaatst. Onder luid gejuich van spelers en supporters wordt dat van Wortel bovenaan geplaatst.

DHM: Piet, wat ben je aan het doen? Wortel naar 2de provinciale?

Piet Van Bavel: Onze ambitie was om een zorgeloos seizoen te hebben met een voorzichtige link naar de linkerkolom. Het seizoen is nog heel lang. Van 2de pro-

vinciale spreken lijkt mij toch te voorbarig. Maar uiteraard zijn wij niet blind voor hetgeen we tot nu toe presteerden. Na de heenronde staan we overtuigd aan de leiding. Voorlopig is er binnen de groep/club nog niet gesproken over het bijstellen van deze ambities. We werken hard verder en genieten met gans de club van de conjunctuur waarin wij ons momenteel bevinden.

DHM: Al 7 weken niet verloren, Wortel klopt leider Oostmalle en raast door. Nu weer 1 - 3 tegen Poppel. Wat is het geheim of de sterkte van dit Wortel? Als je al over een geheim kan spreken komen volgende 2 punten naar boven. Ten eerste hebben we heel veel energie gestoken in het ver-

zodat we toch goed gerangschikt de winterstop in kunnen.

DHM: Na de winterstop staat er weer een derby op het programma. Tegen KFC Meer kunnen jullie bewijzen dat jullie nog altijd de beste ploeg zijn van de 2. De beste ploeg zijn in één wedstrijd is niet hetzelfde als de beste ploeg zijn over een heel seizoen. We kijken ook niet naar Meer in het klassement maar naar onszelf en proberen er wekelijks het maximum uit te halen om zo hoog mogelijk te eindigen. Uiteraard is de derby wel een wedstrijd waarin we graag de beste van de 2 willen zijn. En natuurlijk willen we na de thuisnederlaag proberen in Meer de 3 punten mee te nemen. (rob)

ning thuis nog niet vergeten is. Ze zullen ons direct willen overdonderen. Berchem heeft de bal graag en laat de bal snel rondgaan. Aan ons om daar een gepast antwoord op te bieden. Ik heb alle vertrouwen in onze 15 spelers om er een goede prestatie neer te zetten.

DHM: Na de winterstop komt er opnieuw de derby tegen Minderhout. Tijd voor een revanche?

Met Minderhout ben ik zeker nog niet bezig, wel met onze plaats in het klassement. Als je ziet dat er tussen ons en de 10de plaats maar 4 punten zitten, moet ik niet vertellen wat enkele verlieswedstrijden kunnen doen. Eerst moeten we Berchem nog partij geven en dan komt Tor Deurne nog naar ons. Eerst deze 2 klussen proberen tot een goed einde te brengen en op 14 januari om 21.30u mag er pas over Minderhout gepraat worden. (rob)

mijden van tegendoelpunten. Het resultaat is dat wij halfweg de competitie slechts 12 tegendoelpunten incasseerden. Dit was niet altijd even plezant en soms tegen de natuur van de ploeg, maar iedereen zit nu op dezelfde golflengte. Ten tweede staat er een team op het veld. Iedereen vecht voor iedereen. Ook de spelers die voetballend het verschil moeten maken in balbezit, komen aan onze eigen 16 mee verdedigen. Er wordt enorm veel loopwerk verzet. Wij zijn ook niet afhankelijk van 1 of 2 spelers.

DHM: Nog 1 wedstrijd voor de winterstop, thuis tegen Kasterlee. Bij de jaarwisseling staat Wortel sowieso nog op kop. Klopt. We gaan er in elk geval alles aan doen

om het jaar voor ons thuispubliek winnend af te sluiten. Dat die koppositie ons niets doet is de waarheid oneer aan doen. Wanneer onze

teamafgevaardigde na de wedstrijd de bordjes van het klassement plaatst, gebeurt dit steeds onder zeer luid gejuich van spelers en suppor-

ters. We gaan er dus alles aan doen om nog vaak te mogen juichen in de 3de helft... (rob)

Kalender

Zondag 8 januari 14.30

KFC Linda Olen - KVNA Wortel

K Meerle FC - Excelsior Mariaburg

Zaterdag 14 januari 19.30

KFC Meer - TOR Deurne Pirates

KFC Flandria Ravels - KVNA Wortel

Zondag 15 januari 14.30

K Minderhout VV - K Achterbroek VV

K Meerle FC - Horendonk FC

Zaterdag 21 januari

19.30: KFC Meer - K Minderhout VV

19.00: Zandvliet Sport - K Meerle FC

Zondag 22 januari 14.30

KVNA Wortel - KFC Excelsior Bouwel

Zaterdag 28 januari 19.30

Excelsior Essen - KFC Meer

Zondag 29 januari 14.30

K Minderhout VV - TOR Deurne Pirates

K Noordstar VV - KVNA Wortel

Zaterdag 4 februari 19.30

KFC Meer - Zandvliet Sport

Zondag 5 februari 15 .00

K Minderhout VV - RVC Hoboken

KVNA Wortel - KFC Linda Olen

Excelsior Mariaburg - K Meerle FC

KFC Meerle tevreden over de heenronde

Na een paar mooie overwinningen moest de ploeg van Wil Lavrijsen 2 weekends niet spelen. De ene week was het vrij en de andere week mocht het niet spelen wegens het WK. Wil is tevreden over de heenronde en wil in 2023 graag bevestigen.

DHM: 0 - 8 winnen buitenshuis, thuis 5 - 1 winst en daarna 2 keer niet mogen spelen, dat kwam niet goed uit.

Wil Lavrijsen: Nee, inderdaad. Wanneer je enkele goede resultaten achter elkaar neerzet is het jammer dat je daar geen vervolg aan kunt geven de week daarna.

DHM: Tegen Ekeren liet Meerle een steek vallen, 5 - 0 verloren.

Tegen Ekeren hebben we een tegenstander getroffen die erg goed omging met de kansen. Wijzelf daarentegen hebben voldoende kansen gecreëerd om te scoren, zeker de eerste helft. Wanneer het dan niet lukt om in de tweede helft snel een tegendoelpunt te maken blijf je in de problemen. Dan ga je wat risico nemen en dat werd goed afgestraft.

DHM: Ook Noorse was te sterk en het was een wedstrijd met veel doelpunten. Zat er meer in?

Tegen Noorse begonnen we slecht en moesten de gehele wedstrijd achtervolgen. De rode kaart van Bjorn Voeten in de eerste helft heeft ons ook zeker niet geholpen. Het team heeft

in de tweede helft wel heel hard gestreden, waarvoor ik ze daarna heb gecomplimenteerd.

DHM: Halfweg de competitie heb je wellicht een idee hoe ver Meerle kan komen dit seizoen.

Ik vind dat we een goede eerste helft van de competitie hebben gespeeld en dat we het iedereen moeilijk kunnen maken. Hopelijk kunnen we dit de tweede competitiehelft bevestigen. (rob)

Uitslagen

19 en 20 november

TOR Deurne Pirates - K Minderh.VV 3 - 4

KFC Meer - Oxford Hemiksem 1 - 3

KVNA Wortel - K Noordstar VV 3 - 2

26 en 27 november

Excelsior Essen - K Minderhout VV 2 - 1

RVC Hoboken - KFC Meer 0 - 3

3 en 4 december

K Minderhout VV - KFC Berendr. 1 - 1

KFC Meer - FC Turk Sport 4 - 1

KVNA Wortel - KVC Oostmalle 2 - 0

KSK Ekeren Donk - KFC Meerle 5 - 0

10 en 11 december

FC Ekeren - K Minderhout VV 4 - 4

K Achterbroek VV - KFC Meer 3 - 0

KFC Poppel- KVNA Wortel 1 - 3

K Meerle FC - SV Noorse 3 - 6

Het eerste elftal van Wortel. Boven v.l.n.r.: Piet Van Bavel (T1), Glenn Verhoeven (T2), Toon De Bie, Thijs Van de Walle, Seppe Lenaerts, Robin Clymans, Indi Smits, Fabian Verdult, Stef Wuyts, Jeroen Fransen, Michel Swaenen (verzorger), Marijn Verdult en Rudi Snels (voorzitter) Onder v.l.n.r.: Pieter De Bie, Senne Arnouts, Douglas Janssen, Fons Van Dijck, Alex Goetschalckx, Jolan Goossens, Geert Snoeys, Ruben Gilobs en Joos Dockx

Volleybal Dames A bevestigt en blijft derde

Dames A moet in hun reeks enkel de duimen leggen voor de kopploegen. Met een krappe kern blijft de ploeg heel mooi op de 3de stek in de rangschikking.

DHM: Opnieuw 2 mooie overwinningen tegen Noorderkempen en Ekeren en dit zonder set verlies. Dames A bevestigt.

Dries Helsen: Voorlopig draait het goed, we zitten door gekwetsten met een krappe kern en door speelsters met shiften op hun stageplaats is het niet evident om veel samen te trainen, dus ons succesverhaal blijft een dubbeltje op zijn kant. Maar iedereen speelt individueel voorlopig op hoog niveau en dan valt de puzzel mooi samen en leveren we bij momenten zeer mooi volleybal.

DHM: Mortsel was een maatje te sterk, maar tegen Zoersel werd de eerste set binnengehaald.

Ondanks onze complete offday en er geen wissels mogelijk waren, moet ik toch zeggen dat dit Mortsel een heel hoog niveau haalde. Amper missers, bijna geen eigen fouten en constant hoge opslagdruk maakte dat we eigenlijk op geen enkel moment aanspraak konden maken op meer. Ik denk dat zij terecht een kandidaat voor de titel zijn.

Tegen Zoersel wonnen we de eerste set maar verloren we uiteindelijk toch met 3 - 1. Dit was voor mij wel een kleine ontgoocheling. In de derde set hadden we een echte inzinking

maar in de tweede en vierde set had ik het gevoel dat er meer in zat. Maar details beslisten in ons nadeel. Zeer spijtig dat de 3 verloren punten naar onze rechtstreekse concurrent voor de 3de plek gaan. Een 5-setter is wat ikzelf meer voor ogen had. In sport zit het hem soms in kleine momenten en aan ons om daaruit te leren. In de terugwedstrijd zullen we volop voor winst gaan.

DHM: Dames A gaat de korte winterstop in op de 3de plaats. Hier ben je vast tevreden mee.

We verliezen enkel van de 1ste, de 2de en de 4de. Ik denk dat die plaats dan wel verdiend is. Al gaan we toch proberen in de terugronde toch ook een van die wedstrijden te winnen. Ik denk wel dat iedereen voor deze plaats in het klassement had getekend in september. Nu we hier staan, kijken we toch stiekem een beetje meer naar boven dan naar beneden. Benieuwd of we ook in de terugronde op ons elan kunnen doorgaan.

DHM: In het weekend van 17 en 18 december moeten er 2 bekerwedstrijden worden afgewerkt. Knap dat dit kan gebeuren. Wat verwacht je ervan?

In principe spelen we vrijdag voor de beker tegen Geel uit de Nationale reeksen en logischerwijze ligt daar ons eindstation in de beker van Antwerpen, al moet elke match gespeeld worden en gaan we zeker onze huid duur verkopen want ook onze vorige tegenstander - Lier - kwam uit de nationale reeksen. Geel staat natuurlijk nog wel een reeksje hoger.

Voor de wedstrijd in de beker van Turnhout spelen we tegen Power Ravels en zij staan in de derde reeks. Een reeks lager dan ons dus. We zijn dan misschien hier wel licht favoriet maar ploegen die mogen spelen tegen hoger geklasseerde ploegen zijn steevast op en top gemotiveerd en stunten meermaals. Ik ben er dus toch niet zo gerust in en zoals eerder gezegd: elke wedstrijd moet gespeeld worden. (rob)

Uitslagen

Dames A - Noorderkempen C 3 - 0 (25/23 25/19 25/20)

Volmar Ekeren - Dames A 0 - 3 (12/25. 17/25 26/28)

Mortsel Volley - Dames A 3 - 0 (28/8. 25/18 25/16)

Dames A - Zoersel B 1 - 3 (25/22. 19/25 10/25 22/25)

Kalender

Vrijdag 6 januari 20.30

Dames A - BOVOC Bouwel

Zaterdag 14 januari 9.30

Mendo Booischot - Dames A

Zaterdag 21 januari 20.00

Dames A - VC Berlaar

Zaterdag 28 januari 14.00

Bravoc Ranst - Dames A

MEER - Na twee gecancelde edities werd het in het weekend van 3 en 4 december op sportief vlak opnieuw een mooie B-cross aan de Mosten. Het zand in het recreatiedomein zorgt er altijd wel voor spektakel. Andermaal een vlekkeloze organisatie met een ruim publiek dat genoot van de wedstrijden, de warme drankjes en de hapjes. Helaas overschaduwde een ongeval de organisatie…

Sinds de superprestigemanche van Hoogstraten uitweek zag organisator Niels Koyen de kans schoon om aan de Mosten in Meer toch een cross te organiseren. Sinds 2016 richt hij er een B-cross in. Niels: “Het voordeel voor ons is dat we niet alleen rond de put mogen rijden, maar ook aan de zwemvijver zelf. Zo kunnen we nog meer zandstroken in het parcours verwerken. Dat Stad Hoogstraten hiervoor de toelating geeft, is een meerwaarde voor onze wedstrijd. Alles ligt nu wat dichter

bij elkaar, wat het voor de supporters nog interessanter en gezelliger maakt. We kregen al veel complimenten voor het parcours, dus dat doet wel deugd. We hopen op een dag ook eens een Vlaams of Belgisch kampioenschap voor aspiranten en/of masters naar hier te halen.”

Sportief succes

Sportief werd het weekend een hoogtepunt. Bij de Categorie B won Ingmar Uytdewilligen voor Kay De Bruyckere en Mathijs Wuyts. Veel aandacht ging naar streekrenner Dolf Pemen die uiteindelijk 10de werd. Normaal komt Dolf goed tot zijn recht in zware ploeter- en klimwedstrijden. Door het vele zand kon Dolf nu ook zijn mannetje staan. Zijn neef Joachim Van Looveren zou normaal ook meerijden, maar was ziek afgemeld.

“Het is altijd leuk als er een aantal lokale sterren aanwezig zijn,” weet Niels, “met Bram Sprangers hadden we bij de junioren ook een groot talent dat zijn naam op de erelijst zette. De laatste jaren voegden we ook een G-cross en een dorpscross toe aan ons programma. Op die manier konden we uitbreiden van één dag naar een heel weekend. Dat zorgt ervoor dat hier altijd veel beleving is. Het was wel koud, maar er heerste een topsfeer.”

Jef Schalk en Ria Van Dyck wonen tegenover De Mosten. Bij een ruitertornooi of een andere activiteit, mochten de organisatoren altijd rekenen op de medewerking van Jef. Het leverde hem de naam van ‘burgemeester van De Mosten’ op. Wanneer Buitenspel er avontuurlijke sportdagen en teambuilding organiseert voor scholen, families en bedrijven, kwam Jef steevast kijken of alles goed ging en een babbeltje maken met de monitoren. Jef stelde ook zijn accommodatie en middelen ter beschikking. Zo ging het boogschieten vaak door in zijn schuur. Ook Niels Koyen, de organisator van De Mostencross, kon rekenen op zijn medewerking.

“Alles verliep vlekkeloos tot het moment er een ongeluk gebeurde op de weg van de rennersparkings. Jef werd aangereden,” zo vertelt Niels. “Jef werd overgebracht naar het ziekenhuis maar ’s avonds kregen we helaas de mededeling dat hij het niet had gehaald… Meteen sloeg de sfeer helemaal om. Alle helpers kenden Jef en waren diep geraakt door het verlies. De Mostencross zal nooit meer hetzelfde zijn zonder hem.” (rob)

Hoogstraats kampioenschap

Op zaterdag was er de Fun-reeks voor iedereen, het kampioenschap van Hoogstraten, Gcross, miniemen en aspiranten. Op zondag kwamen de masters, dames, nieuwelingen, juniores, elites zonder contract en beloften aan de start.

Niels: “De dorpscross of FUN-reeks was opnieuw een succes. Een kleine 50 renners uit Hoogstraten en daarbuiten wilden zich wel eens testen op een echt cyclocrossparcours. Velen met de MTB. Zo werd er in 4 reeksen gereden. Dames en heren reden apart en dan nog eens onderverdeeld in de +40 en -40 categorie. De eerste 3 werden apart gehuldigd op het Hoogstraats Kampioenschap. De winnaar kreeg telkens een stuk van de St Katharinakerk en een kampioenstrui. Het is leuk om de lokale helden bezig te zien op dit zware parcours. Maar het zou nog toffer zijn als er nog meer plaatselijke renners aan de start

Uitslagen FUN-reeks

Het podium van de eliterenners en beloften met schepen Arnold Wittenberg en organisator Niels Koyen.

De “burgemeester van de Mosten” is niet meer…

Ook de dames ploegden door het zand van De Mosten

HWT organiseert zijn 32ste veldtoertocht op 5 februari

HOOGSTRATEN - De Hoogstraatse wielertoeristen zijn opnieuw te gast op het Klein Seminarie voor hun 32ste veldtoertocht op 5 februari.

Voor het parcours gebruiken ze de bosrijke natuurgebieden ten noorden van Hoogstraten. Ze doen onder andere het Groeske en de Duitse Nonnen aan en rijden daarna door het prachtige kasteeldomein 'Heerles Hof' en vervolgens door de Smisselbergen. Ter hoogte

Duivensport Kampioenen van De Arkduif

MINDERHOUT - Bij De Arkduif werden de kampioenen 2022 gehuldigd. Op de foto zien we v.l.n.r.: Harry Govaerts (algemeen kampioen en kampioen jonge, jaarse en oude duiven Noyon), Luc Van Ceulen (winnaar van het herfstcriterium jonge duiven Quiévrain), Francis Jansen (algemeen kampioen en kampioen jonge, jaarse en oude duiven Quiévrain) en Brosens-De Roover (eerst getekende jonge duiven Noyon). (red)

van de Blauwbossen zijn er enkele klimmetjes over de bergjes aan de Desta. Daarna komen de ondertussen bekende slingers door de privé beukenbossen en via de Gouverneursbossen kom je bij de bevoorrading op ongeveer 28 km.

Na de bevoorrading krijg je het technische parkoers aan de Castelreesche heide en Langven voor de wielen om alzo Wortel Kolonie te bereiken. Via een privédomein volgen dan

de mooiste technische stukken van het Bloso MTB parkoers ter hoogte van Staakheuvel.

48 km met verkortingen tot 43, 35, 27 km of 18 km (de kidstoer). Vertrek van 8 tot 11 uur.

Meer info: info@hwt.be (rob)

Kruisboog Gildeleven na twee coronajaren

CASTELRÉ - Op 21 oktober werden de kampioenen van het Verbond van Sint-Jorisgilden in Castelré gehuldigd. Omdat er omwille van corona twee jaar geen wedstrijden waren, werden zowel de kampioenen van de

wintercompetitie 2021-2022 op 6 meter als en die van de zomercompetitie 2022 op 61 meter gehuldigd. Maar eerst werd de schade opgemeten die corona mogelijk bracht - hoe zit het met de schuttersaantallen?

De winnaars van goud, zilver en brons in de drie reeksen van de zomercompetitie op 61 meter. V.l.n.r.: Pieter Aarts, Kees Daemen, Frie Konings, Vicky Rombouts, Tamara Van Haperen, Tim Van Oorschot, Harry Hendriks, Louis Van Bergen en Bert Eelen.

Herstel

Eind 2021, begin 2022 zat de corona-angst er duidelijk nog in. In die wintercompetitie namen gemiddeld 116 schutters per wedstrijd deel. Dat waren er 58 minder dan in 2019 - 2020, dus nog net voor corona. Maar alles wijst erop dat de schade zich herstelt, want de afgelopen winter, 2021 - 2022, namen er opnieuw gemiddeld 162 schutters deel, nog maar 16 schutters minder dan voor corona.

De zomercompetitie op 61 meter lag ook twee jaar stil. In 2022 kwamen er gemiddeld 132 schutters per wedstrijd opdagen, op drie na evenveel als in 2019.

Opmerkelijk is dat er een 30-tal schutters meer deelnemen aan de competitie met de kleine boog op 6 meter in de winter, dan met de grote boog op 61 meter in de zomer. Dit verschil heeft wellicht te maken met het feit dat jonge schutters zich beter vrij kunnen maken in de winter of (nog) schrik hebben voor het zware werk met de grote boog.

Gevarenzone

In de tabel in bijlage zien we het aantal schutters van elk van de negen gilden, die dit jaar bij een wedstrijd op 61 en op 6 meter deelnamen. Daaruit blijkt dat de gilde van Rijsbergen en Hoogstraten in de gevarenzone zone zitten wat het aantal schutters betreft. In Wortel en Sprundel is de toestand nog iets beter.

Sprundel boven

De gilde van Meer won ook dit jaar het ploegenklassement met 4.699 punten. Sprundel eindigde tweede met 4.686 punten, maar behaalt met een beperkter aantal schutter veel ereplaatsen.

In de Ere-reeks legt Sprundel beslag op de eerste drie plaatsen met Stan Konings (688), Frie konings (688) en Christ Hereijgers (687)

In de A-reeks is Michiel Rombouts van Wortel (677) de beste voor zijn ploegmaat Jef Braspenning (673) en Liane Herijgens (570) derde.

In de B-reeks was Maria Adriaensen (657) de beste voor Peter Oomen van Meer (655) en Resi Bols, ook van Minderhout (650) derde.

Iets minder glans

In de zomercompetitie wint Sint-Joris Meer al jaren de ploegenrangschikking, maar levert dit jaar geen kampioen. Een overwinning met iets minder glans dus.

In de Ere-reeks is Frie Konings (270) van Sprundel de beste. Meer eindigt met Vicky Rombouts (453) en Bert Eelen (269) op de tweede en derde plaats.

Castelré 20 15

Meer 26 19

Meerle 13 13 Minderhout 30 19 Rijsbergen 7 / Sprundel 11 10 Wortel 14 13

TOTAAL 148 110

In de A-reeks was Harry Hendriks (249) van Meerle de beste voor Pieter Aarts (827) en Louis Van Bergen (244) van Minderhout.

Tim Van Oorschot (231) van Sprundel eindigde eerste in de B-reeks voor Kees Daemen (251) van Rijsbergen en Tamara Van Haperen (244) van Meerle.

Het aantal rozenprijzen per gilde is ten slotte een rangschikking waar veel gilden naar uitkijken. Meerle en Meer behaalden elk 14 rozenprijzen, Wortel 9, Minderhout en Sprundel elk 7, Hoogstraten en Meerle 6, Castelré 4 en Rijsbergen 2. (fh)

J ARI 1973 UAJAANU

THUISVERPLEGING

WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur.

Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014 61 48 02

DE VOORZORG, 24/24 uur: 014 40 92 44

WACHTDIENST

Zelfstandige Thuisverpleegkundige Noorderkempen, 24/24 uur:tel 014 40 50 13

Zelfstandige verpleegkundigen

Adams Lieve 0479 43 53 89

Aernouts Anke 0479 34 68 03

Bartholomeeusen Liesbeth 0474 38 25 23

Bastijns Tine 0472 73 16 05

Bevers Lena 0493 15 16 65

Christianen Anke 0472 57 07 81

Christianen Sofie 0472 37 83 85

De Busser Edith 0477 17 58 06 de Jong Pascalle 0473 31 15 79

Dirks Els 0474 36 08 84

Geerts Inge 0478 64 81 61

Geerts Lia 0498 64 53 80

Jansen Laura 0474 60 89 06

Koyen Els 0476 43 07 55

Krols Anja 0495 23 02 43

Lambregts Linda 0476 94 31 15

Leys Nele 0499 29 77 86

Machielsen Kim 0477 81 27 61

Roefs Bianca 0493 02 04 19

Rombouts Kristel 0474 26 14 41

Rombouts Kristien 0477 04 41 40

Segers Nele 0494 92 32 27

Sempels Sabrina 0499 16 92 56

Spannenburg Anke 0478 38 96 94

Tomby Hella 0478 42 08 13

van Bavel Bowy 0497 15 92 09

Van Der Eycken Inne 0478 23 52 89

Van Gastel Katrien 0468 12 64 26

Van Leuven Leen 0479 50 98 05

Van Loon Hanne 0476 24 98 66

Van Otten Heidi 0486 37 45 27

Verheyen Kathleen 0474 29 33 09

Zelfstandige vroedvrouwen Christiaensen Nathalie 0494 86 93 84

N OOD N UMMER 112

Ongeval / Brand / Ziekenwagen Administratie Brandweer 03 314 32 11

Antiek - Brocante - Verzamelobjecten - Snuisterijen

“Kris Voeten”

POLITIE 101

Noorderkempen 03 340 88 00 Wijkpost MEER 03 315 71 66

ook inkoop antiek - meubelen - kleingoed - lusters - zilver, enz... Open: donderdag, vrijdag, zaterdag: 10 - 12u en 14 - 17u zondag: 10 - 12u / ma, di, wo en feestdagen gesloten

SAM VAN DIJCK

Aan & Verkoop van antiek en vintage-design Opkoop van volledige inboedels Leegmaken van huizen, zolders, kelders,... +(32) 485 67 01 49 Ook via WHATSAPP bereikbaar samvdijck@gmail.com www.samvandijck.be

Column 2

Verhalen van de warme bakker 3

Vanuit het stadhuis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 Persoverzicht 2022 - juli - december 19

www.demaand.be REDACTIE

Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten 0472 97 12 87 redactie@demaand.be DORPSNIEUWS SPORTNIEUWS 03 314 43 39 sport@demaand.be ADVERTENTIES 0477 66 11 60 advertenties@demaand.be ABONNEMENTEN 03 314 51 03 abonnementen@demaand.be

Ook sterven wordt duurder . . . . . . . . . . . . . . . . 25 Hoogeind in De Maand 26 De Hoogstraatse stadsdichters . . . . . . . . . . . . . 30 Dansen met Dansa 34

Zie blz. 44

Koekhoven 5 Gsm. 0495 57 48 52 2310 Rijkevorsel Tel. 03 314 09 04 www.krisvoeten.be info@krisvoeten.be De

Meerse crossers Van Looveren en Pemen 36 Erfgoedprijs voor De Ouden Koolhof . . . . . . . 38 Woord in De Maand 39

DEZE MAAND . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40

DORPSNIEUWS - Hoogstraten 44

DORPSNIEUWS - Meer 49

DORPSNIEUWS - Meerle 52

DORPSNIEUWS - Meersel-Dreef 54

DORPSNIEUWS - Minderhout . . . . . . . . . . . . . . . 55

DORPSNIEUWS - Wortel 60

SPORT . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62 Een halve eeuw geleden 71 Wachtdiensten 72