Vanadis naar Walpurgis

maura Wesseling – Elk jaar wordt op 30 april in het Duitse Harz-gebergte groots de zogenaamde Walpurgisnacht gevierd. Duivels en heksen worden aan de huizen gehangen, iedereen verkleedt zich en mensen worden getreiterd met bezemstelen. Met name op de Blocksberg, waar Faust ooit zijn ziel verkocht, wil men deze avond uitbundig vieren (al is dat tegenwoordig door de natuurbescherming verboden). Maar hoe duivels is dit feest daadwerkelijk?

Walpurgisnacht is een soort men- Duitsland wordt het feest gevierd met het idee dat dit gelmoes van een aantal voor- de enige nacht is waarop duivelse heksen bij elkaar christelijke tradities. Een be- kunnen komen op de Blocksberg. langrijke daarvan is Beltane, een Walpurgisnacht is dus van nature helemaal niet Keltisch feest dat voor heden- duivels, maar net als het idee van heksen gedemodaagse heksen en Wicca’s nog steeds van belang is. niseerd. Origineel is het feest gebaseerd op liefde, Het vruchtbaarheidsfeest is een soort tegenhanger vruchtbaarheid en de natuur. Dat veel van de oorvan Samhain, voor velen ook wel bekend als Hallo- spronkelijke rituelen rondom Walpurgisnacht door ween. De scheiding tussen de wereld der levenden vrouwen werden uitgevoerd om de lente te verwelen doden is erg dun in de nacht naar 1 mei, waardoor komen zal niet onbelangrijk zijn in het ontstaan van geesten vrij spel zouden hebben. Dit werd echter niet de griezelige Middeleeuwse versie. d als iets angstaanjagends gezien, maar als iets liefdevols. Er werden eten en versieringen gemaakt voor de overledenen, die in deze nacht op bezoek konden bij hun naasten. In de gekerstende versie van deze nacht werden het echter niet de geesten die zich manifesteerden in de tastbare wereld, maar boosaardige heksen en demonen.

Naast Beltane speelt zeker Vanadisnacht ook een belangrijke rol in het ontstaan van de Walpurgisnacht. Tijdens dit feest, gewijd aan de godin Freya, werden grote vuren ontstoken en stond liefde centraal. Net als Beltane ging het vooral om vruchtbaarheid, dat was immers waar Freya de godin van was. Bovendien is dit wanneer in de natuur lentekriebels ontstaan en de kleintjes op de wereld komen. Dit was dan ook een uiterst geliefde tijd voor huwelijken, waarop tradities volgden zoals over de vreugdevuren springen of eromheen dansen.

Toen eenmaal de heidenen werden gekerstend, werden hun feesten dat ook. Vanadisnacht werd Walpurgisnacht, vernoemd naar de heilige Walburga. De naam Walburga werd overgenomen van een Germaanse godin met dezelfde naam die de beschermster was van de gevallenen van het slagveld die naar Walhalla gingen. De nacht behield echter niet de originele liefdevolle toon. Na de kerstening van het feest werden de Godin Freya en haar volgers gedemoniseerd en werden de vreedzame heksen die Beltane vierden als eveneens duivels gezien. Het gehele feest veranderde van een vrolijk vruchtbaarheidsfeest naar een soort satanisch ritueel. Deze versie is tegenwoordig de meest bekende. Met name in