COLUMN
Verhuisdier
zaterdag 25 januari 2020
tekst Tjitske van Eckeveld-van Ginkel
Hj verzorgt het beestje uitmuntend. Pakt het ondanks bjtgedrag elke dag op. Maar op een morgen gaat het mis. Goof ljkt in winterslaap. Hj ligt zo stil. Of ? We zoeken op internet. We warmen. We porren zacht. We kjken nog eens. We wachten. Maar geen beweging meer. En ’s avonds begraven we Goofy. In het donker. Een heel klein piepbeestje. Verhuisd van hok naar holletje in de grond. Zwarte grond. Zoonlief staat erbj. „Wil je nog wat zeggen?” vraag ik. En heel zacht klinkt het. „Dag, Goofy, ik vond je zo lief.” En dan zjn er dikke tranen. Oprecht verdriet. Om zo’n simpel beestje. Dat gebrokenheid toont. Midden in een wereld van oorlog, ziekte en zo veel ander ljden huilt daar ook een jongen om zjn diertje. Van 20 gram. Ik dacht dat ik vanaf nu nooit meer zou toegeven. Maar tranen afvegend heb ik het alweer beloofd. „Je mag snel een nieuwe uitzoeken.” En dan maar hopen dat het heel lang niet gebeurt dat er om een verhuisdier wordt getreurd.
„Mam, wanneer mag het nou? We willen het zo graag.” Smekende stemmetjes en verlangende oogjes. Een huisdier. Dat willen ze. Maar ik hoor mezelf nog kibbelen. Met m’n broertje. „Jj was aan de beurt om ’m schoon te maken.” „Niet, jj!” Ik weet ook nog hoe vies dat uitscheppen was. En echt lief op schoot zaten de bjtbeestjes nooit. Al deze visioenen maakten me anti-huisdier. Maar nu. Het ljkt ze zo leuk. Dus ik geef toe. Struin Marktplaats af. En vind een hok. En een konjn. En al snel hupt er een wit pluizenbolletje in onze tuin. Maar dan: „Mam, hj krabt als ik ’m pak. Mam, hj wil niet stilzitten. Mam, wilt u hem deze keer schoonmaken? En eten geven? Mam, ik krjg dat hok niet goed open.” En dan als klap op de vuurpjl onze schoonzus: „Weet je wel dat het eigenljk heel zielig is, zo’n beest alleen in een hok?” Och, mjn medeljden met Witje stjgt met de dag. Ik kan er bjna niet naar kjken. Dus als ons buurmeisje heel graag een konjn wil, heb ik een plan. „Wil je dat van ons?” Even sputteren de kids tegen. Maar ze kunnen ermee leven. Zj blj. Wj blj. Konjn blj. Voor ons niet meer dan een verhuisdier. Totdat onze zoon verjaart. Zjn huisdierverlangen is niet weg. En ik geef er weer aan toe. Koop een heel klein huisdiertje. Een hamster. Van 20 gram. Ik maak het hok mooi. En zjn stralende blik op zjn verjaardag zal ik nooit vergeten.
41
