NON-FINANCIAL REPORTING ONDER DE LOEP

TEKST: WESLEY SCHULTE

Of je het nu non-financial reporting, sustainability reporting, ESG of Integrated Reporting noemt, met een brede blik naar je organisatie kijken is voor veel bedrijven gemeengoed geworden. Wat zijn hierin de trends qua wetgeving, reportingstandaarden en benchmarks? En wat zien we daarvan in de praktijk bij bedrijven zoals Signify en ABN AMRO?

Een eerste belangrijke trend is de integratie van de non-financial doelen in de strategie. Niet-financiële informatie geeft inzicht in hoe je waarde creëert en waar je moet bijsturen om je strategische doelstellingen te halen. Neem bijvoorbeeld de Sustainable Development Goals (SDG’s). De 17 duurzame ontwikkelingsdoelen voor 2030 van de Verenigde Naties – in 2015 opgesteld - zijn natuurlijk niet nieuw. Maar we zien nu dat organisaties een slag dieper gaan, met specifieke doelen voor de organisatie en hoe deze zich verhouden tot de strategie. Er wordt serieus gekeken naar de onder liggende drivers van de organisatie en naar de 169 subdoelen die achter de 17 doelen zitten. Daarnaast wordt niet alleen de toename van positieve, maar ook de vermindering van negatieve impact in kaart gebracht.

Ook Signify vindt de link tussen duurzaam heidsdoelstellingen en haar strategie cruciaal. “We hebben gekeken naar wat de wereld nodig heeft en naar waar wij als bedrijf goed in zijn. We focussen ons op de gebieden waar wij als verlichtingsbedrijf de meeste impact hebben, dan kun je het verschil maken,” vertelt Maurice Loosschilder, Head of Sustainability Strategy & Reporting bij Signify. “Uit deze elementen is onze strategie ontstaan. Ook staan deze elementen in onze purpose en zijn ze belangrijk in alles wat we als bedrijf doen. We hebben dan ook geen aparte sustainability strategie, maar een aantal sustainability programma’s afgeleid van de algemene strategie, zoals Carbon Neutral en Zero Waste to Landfill. Ook al onze andere non-financial indicatoren dragen bij aan onze strategie en de waarde die wij als bedrijf toevoegen.”

OPKOMST VAN KPI’S EN BENCHMARKS PER SECTOR

In tegenstelling tot de financiële wereld is er voor de niet-financiële gegevens (nog) niet één rapportagestandaard. Veel organi

“DE VERWACHTING IS DAT DE VRAAG NAAR ONDERBOUWDE KPI’S EN RAPPORTEN ALLEEN NOG MAAR TOE ZAL NEMEN”

saties gebruiken een mix van verschillende standaarden en raamwerken, zoals Global Reporting Initiative (GRI), Task force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD), International Integrated Reporting Council (IIRC) en – recenter – Sustainability Accounting Standards Board (SASB). Deze laatste is voor Europa een nieuwe speler, maar in de VS wordt SASB al veel gebruikt. Het grote verschil met GRI? Bij SASB zijn er per sector kpi’s gedefinieerd waarover je moet rapporteren én deze kpi’s zijn speci fiek gericht op investeerders.

Naast deze standaarden en raamwer ken participeren ondernemingen in veel verschillende externe benchmarks op sustainability of ESG-gebied. Het is onmo gelijk om aan al deze benchmarks actief mee te doen; daarom maken organisaties keuzes. Op basis van het belang van en gebruik door stakeholders, maar ook op basis van de mate van transparantie over methodologie en additioneel werk dat erbij komt kijken.

Een initiatief dat meer tractie krijgt, is de World Benchmarking Alliance. Deze WBA meet de voortgang van bedrijven op de eerdergenoemde SDG’s. Het doel hiervan is om een rating per sector te introduceren, met een open en transparante methodolo gie en welke data hiervoor gebruikt is.

WETGEVING WORDT STRENGER

Een derde trend is het steeds strenger worden van de wet- en regelgeving. Tegen de achtergrond van internationaal gemaakte afspraken en rechterlijke uitspraken neemt de maatschappelijke druk toe om aan non-financial reporting meer sturing te geven. De verwachting is dan ook dat de wet- en regelgeving alleen nog maar strenger gaat worden. Zo wordt ook de EU-richtlijn voor non-financial reporting, geïntroduceerd in 2014, regelmatig geüp datet. Nieuw is de EU Taxonomie. Hierin worden de definities eenduidig vastgesteld, bijvoorbeeld wat er verstaan wordt onder ‘groen beleggen’.

Dat gaat onderling vergelijken makkelijker maken, zo hoopt Tjeerd Krumpelman, Global Head of Advisory, Reporting & Engagement bij ABN AMRO: “Het is fijn om metrics te hebben die vergelijkbaar zijn met andere banken, bijvoorbeeld rondom duurzaam financieren. Daarvoor is het wel belangrijk dat iedereen dezelfde definitie hanteert. Ik hoop dat de EU-taxonomie hieraan gaat bijdragen.” Naast duidelijke definities speelt ook de context een rol. “Soms is er een verschil in overtuiging. Wij vinden bijvoorbeeld dat een ‘best in class’- approach bij beleggen meer verschil maakt dan een uitsluitingsbeleid. Als een andere bank wel een uitsluitingsbeleid hanteert, is het lastig om de duurzame beleggingen van verschillende banken te vergelijken.”

CONNECTED DATAFLOWS

De vierde trend draait om het efficiënt verkrijgen van de juiste data voor de eerste drie trends. In de praktijk worstelen veel organisaties hiermee. De hoeveelheid data die de organisatie moet verzamelen neemt enorm toe, efficiëntie en automatisering zijn cruciaal om waarde en inzicht te kun nen toevoegen zonder te bezwijken onder de rapportagelast.

Er is zoveel data beschikbaar; binnen de organisatie, maar zeker ook daarbuiten. Veel informatie zit bij je leveranciers, die moeten dus aangehaakt worden. Door alle dataflows samen te brengen en systemen aan elkaar te koppelen, krijg je snel en eenvoudig inzichten in je kpi’s.

DE VOLGENDE STAP

Non-financial reporting is duidelijk volop in ontwikkeling. En de verwachting is dat de vraag naar onderbouwde kpi’s en rappor ten alleen nog maar toe zal nemen. Waar je ook staat op dit moment, het is goed om de volgende stap te zetten. Zo blijf je de con currentie voor en verzilver je de inzichten die non-financial reporting biedt.

VERDER LEZEN?

VAN DE FOLDER NAAR DE PRAKTIJK

TEKST: MARC ROEST

Al jaren lezen we beloftes van softwareleveranciers over een geïntegreerd platform, waarin alle EPM-gerelateerde zaken zoals consolidatie, planning & budgetting, rapportage en data-integratie moeiteloos samenwerken. Wanneer wij wat dieper keken, bleek dit slechts een commercieel verhaal. Vaak bestond het ‘platform’ uit diverse aangekochte tools, die via een single point of entry toe gankelijk waren. En soms dat nog niet eens. Ook qua dataopslag, calculatiemethoden en metadata-inrichting hadden de onderlig gende producten weinig gemeen.

Nu zien we dat deze belofte bij een aantal leveranciers ingelost wordt. Bestaande leveranciers komen met nieuwe versies. En nieuwe toetreders - met over het algemeen een EPM-verleden bij bekende leveranciers - bieden nu daadwerkelijk een geïntegreerd platform aan waarin zaken op eenduidige wijze ingericht zijn. Deze oplossingen bieden bijvoorbeeld één centrale plaats voor het inrichten en bijhouden van de metadata en één taal om calculaties in te schrijven. Ook is er één database waar alle gegevens in opge slagen worden en één rapportageschil die alle gegevens makkelijk naast elkaar kan rapporteren. Voor de gebruikers zijn al deze functionaliteiten vanuit één interface toegankelijk. De commerciële belofte van een paar jaar geleden wordt steeds meer realiteit.

Dat betekent geen ingewikkelde en tijdrovende interfaces meer om de actual data te integreren in de forecast. En vanuit één front-end toegang tot je budget, actual data en bijvoorbeeld productieplanning. Het betekent echter ook een andere manier van denken. Nu het samenbrengen van de stuurinformatie van verschillende disciplines eenvoudiger gemaakt wordt, vraagt dat om echte samenwerking binnen de organisatie. Een andere interessante ontwikkeling is dat de aangeboden cloudoplossingen nu ook daadwerkelijk cloudoplossingen zijn. Dus in plaats van een gehuurde server in het datacenter van de leverancier krijg je een dynamisch schaalbare omgeving, waar de calculatieperformance tijdens je budgetproces gewoon even ‘opgeschroefd’ kan worden. Ook krijg je Updates as a Service, waarbij binnen enkele uren je hele omgeving op de laatste versie draait. Hierdoor krijg je toegang tot de nieuwste features en de laatste veiligheidsupdates, iets waar je via je servicefee ook al jaren voor betaalde.

Richting de toekomst zien we dat leveranciers steeds meer aan de slag gaan met zaken als Machine Learning en Predictive Analytics. Deze populaire termen hoor je al veelvuldig in BI-land, maar als je daar doorvraagt is de kwaliteit van de input-data altijd een probleem. Precies op dat punt kan EPM het verschil maken: gestructureerde workflows voor het aanleveren van data, diverse validaties op kwaliteit, blocking controls en het ‘aftekenen’ van de data borgen de datakwaliteit. Als je deze data als input gebruikt voor een Predictive Analytics model, zal hier hoogwaardige en bruikbare informatie uitkomen. Een interessante ontwikkeling om te blijven volgen.

Meer weten? Mail Marc via marc.roest@finext.nl