3.3 Sugerowane działania w ramach eTwinningu

które zdobyły się na zgłoszenie sprawcy przemocy. Czasopismo internetowe zawiera artykuły o „inspirujących kobietach współcześnie i w przeszłości, poruszające historie i niezwykłe wypowiedzi”. Czasopismo zostało opracowane przy użyciu aplikacji Padlet, gdzie uczniowie mogli udostępniać swoje artykuły, komentować je i głosować na najlepsze. Link do TwinSpace: https://twinspace.etwinning.net/52985

3.3 Sugerowane działania w ramach eTwinning

Szkoła odgrywa kluczową rolę w życiu uczniów i powinna zapewniać im środowisko, w którym są szanowani i czują się bezpiecznie, gdy wyrażają swoje opinie. Nauczyciele powinni motywować swoich uczniów do aktywnego uczestnictwa w życiu szkolnym i do osiągnięcia konsensusu w sprawie wspólnych zasad. Pielęgnowanie umiejętności uczniów w zakresie myślenia krytycznego ma kluczowe znaczenie, a zadanie to staje się łatwiejsze, gdy uczniowie ze sobą rozmawiają i wchodzą w interakcje. Dzięki współpracy nad rozwiązywaniem problemów, dzieląc się przemyśleniami i debatując na różne tematy, są w stanie tworzyć powiązania między pomysłami, wykrywać błędy lub niespójności w rozumowaniu i oceniać argumenty. Poniżej znajduje się kilka działań, które mogą pomóc w rozwijaniu umiejętności myślenia krytycznego uczniów w każdym wieku.

„Nasze słowa i czyny mogą krzywdzić innych”

Każda klasa wycina duże papierowe serce do wykorzystania podczas spotkania na żywo w ramach wideokonferencji. Każda klasa partnerska podaje przykłady zachowań lub słów, które ranią ich uczucia. Po każdym przykładzie uczniowie składają serce, które robi się coraz mniejsze. Następnie uczniowie dzielą się pozytywnymi słowami lub zachowaniami, które sprawiają, że czują się dobrze. Po każdym z tych przykładów rozkładają kawałek serca. W przypadku młodszych uczniów nauczyciel tłumaczy podawane przykłady na język projektu. Gdy wszystkie klasy podzielą się swoimi przykładami, nauczyciele pytają uczniów, jak wygląda ich serce. Uczniowie zdają sobie sprawę, że krzywdzące zachowania pozostawiają ślady, które zawsze będą widoczne na zewnątrz. Po spotkaniu online uczniowie mogą zachowywać się życzliwie wobec siebie, dzięki czemu wywołują pozytywne uczucia u rówieśników. Wiek: 5-8 lat | Narzędzia: wideokonferencje, papier

„Znęcanie się – gra w łączenie przykładów i definicji”

Nauczyciele i uczniowie omawiają różne formy znęcania się, takie jak nękanie fizyczne, werbalne czy społeczne, i podają przykłady dla każdej z form. Nauczyciel zbiera przykłady takich zachowań od wszystkich partnerów i tworzy grę, w której uczniowie muszą połączyć przykład zachowania z odpowiednim rodzajem znęcania się, np. systematyczne uderzanie lub bicie kogoś jest znęcaniem się fizycznym, natomiast dokuczanie komuś, że nie jest wysportowany, jest znęcaniem się werbalnym. Uczniowie mogą grać w grę i klasyfikować zachowania dodane przez ich rówieśników. Podczas spotkania online mogą zastanowić się nad możliwymi działaniami, jakie należy podjąć, gdy zaobserwują przypadki znęcania się. Grę online mogą też udostępnić innym klasom w szkole, aby zwiększyć świadomość problemu. Wiek: 8-15 lat | Narzędzia: ClassTools.net, wideokonferencje

„Twoje słowa mogą ranić moje uczucia”

Nauczyciele tworzą Padlet z dwiema kolumnami i proszą wszystkich uczniów, aby zapisywali w nich przykre komentarze, które usłyszeli w swoich szkołach. Muszą zdecydować, czy dany komentarz jest „droczeniem się / żartem” czy jest „niezwykle bolesny”, i umieścić go w odpowiedniej kolumnie. Po dodaniu komentarzy przez wszystkich uczestników nauczyciele organizują dyskusję z uczniami w klasie i sprawdzają, czy inni umieścili te same słowa w poszczególnych kolumnach. Następnie proszą uczniów o podzielenie tych słów na grupy ze względu na to, czy dotyczą wyglądu, zdolności, seksualności, pochodzenia etnicznego. Kiedy uczniowie zastanowią się nad tematem, proszą ich o pracę w międzynarodowych grupach, w których proponują sposoby na zwalczanie mowy nienawiści w szkole. Muszą obmyśleć kreatywny sposób przedstawienia swoich sugestii, na przykład w formie plakatu, filmu lub komiksu. Wiek: 8-15 lat | Narzędzia: Padlet, Canva, ToonDoo, Thinglink, Blaberize

„Łatki i stereotypy”

Nauczyciele prowadzą dyskusję z uczniami na temat wpływu stereotypów i szufladkowania na poszczególne osoby i grupy ludzi. Nauczyciele z obu szkół partnerskich wybierają zdjęcia przedstawiające ludzi w różnych krajach i sytuacjach, a następnie udostępniają je sobie nawzajem, ale tak, by ich uczniowie nie zapoznali się z nimi. Później podczas spotkania online partnerzy na zmianę umieszczają zdjęcie na czole jednego z uczniów, a uczniowie z klasy partnerskiej patrzą na zdjęcie i wypowiadają słowa, które wyrażają ogólną opinię społeczeństwa na temat osoby na zdjęciu. Komentarze te mogą być pozytywne lub negatywne. Wszystkie są

zapisywane, a uczeń proszony jest o odgadnięcie tożsamości osoby na zdjęciu na podstawie reakcji innych osób. Po wykorzystaniu wszystkich zdjęć uczniowie mogą dyskutować, dlaczego łatki i stereotypy są niesprawiedliwe, a także zastanowić się nad rolą mediów w utrwalaniu szufladkowania i stereotypów. Uczniowie mogą ponadto opracować ankietę na temat tego, jak inne osoby w ich społeczności reagują na te same zdjęcia. Na podstawie swoich ustaleń mogą zdecydować, jak bardziej szczegółowo podejść do tych problemów. Wiek: 10-14 lat | Narzędzia: ClassTools.net, wideokonferencje

„Na tropie fałszywych wiadomości”

Po rozmowie w klasie na temat fałszywych wiadomości, ich konsekwencji i tego, jak ocenić, co jest prawdą, a co nie, uczniowie w każdej ze szkół partnerskich przygotowują quiz dla swoich rówieśników. Pytania powinny zawierać zarówno prawdziwe, jak i fałszywe obrazy i historie, o których ocenę zostają następnie poproszeni ich rówieśnicy. Gotowe quizy są publikowane na TwinSpace, a uczniowie zostają zaproszeni do ich rozwiązania. Zwycięzcy z każdej klasy otrzymują certyfikat nadający im tytuł „Wybitnego tropiciela fałszywych wiadomości”! W ramach dalszych działań uczniowie mogą omówić prawdę kryjącą się za fałszywymi zdjęciami i historiami. Wiek: 12-18 lat | Narzędzia: Kahoot, Quizziz

„Czym jest dla Ciebie mowa nienawiści?”

We wszystkich szkołach partnerskich uczniowie rozmawiają o mowie nienawiści w Internecie i dzielą się historiami, które przytrafiły się im samym lub innym osobom. Nauczyciele proszą uczniów o sprawdzenie definicji „mowy nienawiści w Internecie” i udostępnienie jej na forum. Po zapoznaniu się z różnymi definicjami mowy nienawiści nauczyciele proszą uczniów o opracowanie wspólnej definicji. Mogą zacząć od ustalenia, co mową nienawiści w Internecie nie jest. Na przykład: mową nienawiści w Internecie nie jest, gdy ktoś publikuje na Twitterze stwierdzenie: „świetnie Ci poszło, jestem z ciebie bardzo dumny!” albo „Mowa nienawiści w Internecie nie jest prymitywna ani obraźliwa”. Łatwiejsze może okazać się opracowanie rozszerzonej definicji z przykładami, która w jasny dla wszystkich sposób opisze, czym jest mowa nienawiści w Internecie. Mało prawdopodobne jest bowiem, że definicja ta będzie pojedynczym, krótkim zdaniem.

Nauczyciele dzielą uczniów na międzynarodowe grupy i proszą ich o odtworzenie lub przekazanie definicji w bardziej interesujący i angażujący sposób. Powinni wybrać media, z którymi najbardziej lubią pracować, takie jak animacje, memy, wiersze, rapowanie itp. Uczniowie mogą później głosować na najlepszą pracę w każdej kategorii. Na koniec nauczyciele zachęcają uczniów do przedyskutowania, w jaki sposób można wypromować daną pracę, by zwiększać świadomość problemu, jakim jest mowa nienawiści. Wiek: 12-16 lat | Narzędzia: Biteable, Kapwing, haiku lub akrostychy, Rhymezone (działanie z narzędzia Selma, projekt przeciwko mowie nienawiści: https:// hackinghate.eu/)

„Media: prawa, wolność, propaganda”

Nauczyciele proszą uczniów o śledzenie sposobu, w jaki media relacjonują bieżące wydarzenia w telewizji, radiu, gazetach i Internecie oraz o zbieranie i publikowanie artykułów / filmów / tekstów, które uważają za najciekawsze w aplikacji Padlet. Jaki jest związek między propagandą a wolnością i prawami jednostek? Nauczyciele omawiają to zagadnienie ze swoimi uczniami i organizują sesję online z partnerami. Mogą też zaprosić eksperta do dalszej dyskusji na ten temat. Wiek: 13-18 lat | Narzędzia: TwinBoard, wideokonferencje, Padlet