3.3. Zarządzanie innowacyjnym projektem

nia tych osób w struktury instytucyjno – społeczne Wrocławia. Aby tego dokonać, potrzebna była ścisła współpraca wielu instytucji i organizacji. Stworzony został Zespół międzysektorowy do spraw Romów i Romni rumuńskich, który stanowi dobrą praktykę rozwiązywania złożonych problemów społecznych.

Fundacja Dom Pokoju została liderem programu, który koordynuje współpracę między instytucjami, organizacjami pozarządowymi, szkołami i zarządza mieszkaniami treningowymi. Mieszkania użytkowane są przez rodziny, które zdecydowały się rozpocząć drogę w stronę samodzielności. Koordynacja na poziomie międzysektorowym wspierana jest przez Zespół, którego podstawowy skład stanowią: Dyrektor Departamentu Spraw Społecznych i przedstawiciele-ki tegoż departamentu, Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, Dyrektor Wrocławskiego Centrum Integracji oraz przedstawiciele-ki Fundacji Dom Pokoju (zespół zarządzający). W ramach zespołu międzysektorowego tworzone były grupy robocze, na potrzeby projektowania rozwiązań dla konkretnych wyzwań, które się pojawiały w miarę realizacji programu.

Są to między innymi: • grupa robocza ds. prawnych: policja, straż miejska, kuratorzy sądowi, przedstawiciele ośrodków i instytucji wychowawczych, • grupa robocza ds. edukacji: kuratorium, dyrektorzy szkół, departament edukacji, centrum kształcenia ustawicznego, • grupa ds. integracji na poziomie osiedli: pracownicy terenowych ośrodków MOPS, sąsiedzi, właściciele mieszkań, mediatorzy, radni osiedlowi, wolontariusze, spółdzielnie mieszkaniowe, lokalne organizacje pozarządowe, • grupa ds. żebractwa dzieci: policja, straż miejska, mops, wcrs, organizacje pozarządowe zajmujące się street-workingiem i obroną praw dzieci, kuratorzy, restauratorzy.

Model pracy ze społecznością różną etnicznie

23

Program od początku zakładał możliwość zmiany zarządzania projektem w zależności od zmiany sytuacji w społeczności (iv fazy realizacji projektu – koczowisko, wyprowadzka, wypracowywanie zaufania i wkluczanie do systemu, praca na relacjach).

Jednym z innowacyjnych założeń metodologii pracy Zespołu Międzysektorowego jest możliwość podążania za zmianą.

Praca z dużą społecznością niewidzialną społecznie, silnie zdeterminowaną kulturowo, wymagającą zaprogramowania działań odpowiadających na jej potrzeby korelując je z możliwościami członków Zespołu Międzysektorowego (kompetencyjnymi, finansowymi, prawnymi, formalnymi itp.) może prowadzić w ślepą uliczkę. Współpraca w Zespole opiera się na dawaniu sobie wzajemnie prawa do podążania za zmianą, niekoncentrowania się na niepowodzeniach, wsparciu w projektowaniu alternatywnych i najbardziej adekwatnych rozwiązań oraz wypracowywaniu rozwiązań w praktyce i podążaniu za nowymi wyzwaniami. To wszystko przekłada się na elastyczność i innowacyjność takiej formy zarządzania.

Jest to możliwe dzięki zakończeniu poszczególnych etapów projektu ewaluacją z udziałem całego zaangażowanego zespołu pracowników. Pozwalała ona ocenić skuteczność podejmowanych działań, domykać te z nich, które zostały ukończone, odrzucać te nietrafione i określić ewentualne nowe kierunki. Nadto praca nad projektem wieloletnim wymaga nie tylko regularnych spotkań, wzajemnego zaufania, ale również specjalnie skonstruowanego budżetu projektu, który nie jest zamknięty sztywnymi ramami, a daje możliwość elastycznego podejmowania decyzji, w ramach określonej kategorii.

3.3. Sposób zarządzanie projektem

Etapowość projektu oraz ścisła współpraca z innymi organizacjami i instytucjami, tworzenie zespołu międzysektorowego oraz częste konsul-

24 Model pracy ze społecznością różną etnicznie