LIFECOACH WAAROM BEN JE gaan doen wat je doet en wie zijn je cliënten meestal?
tekst Bas Timmermans fotografie Henri Blommers
In deze rubriek geven professionals advies over veel voorkomende vraagstukken over leven met hiv. DEZE KEER:
Eric Stoppelenburg
“Ik ben klinisch psycholoog en psychotherapeut. Mijn cliënten zijn doorverwezen door de huisarts, maar ook via via komen mensen bij mij terecht. Ik richt me niet op een specifieke problematiek. Die afwisseling vind ik leuk. Ik zie eigenlijk niet zoveel verschil met coachen: de mensen die bij mij komen, zijn vaak net wat dieper weggezakt in angsten of depressie. Dat kan zijn door wat ze hebben meegemaakt of doordat ze van huis uit of genetisch een wat minder stevige basis hebben. Ik ben eigenlijk vanuit mijn eigen ‘ongeluk’ therapeut geworden. In het arbeidersmilieu waar ik uit kom, was het niet gebruikelijk om over je problemen en gevoelens te praten. Maar ik had daar wel behoefte aan. Vanuit die drijfveer ben ik psychologie gaan studeren. Maar het is ook een interesse in hoe mensen omgaan met problemen. Die heb ik wel meegekregen: mijn moeder was altijd een luisterend oor voor vriendinnen en dat was ik voor mijn vriendinnen ook altijd.” Wat zijn de basisprincipes van waaruit je werkt? “Ik ben geïnspireerd door het boeddhisme en mindfulness, maar ik denk wel wat breder. Het belangrijkste is bewustwording. Gevoel is een belangrijk onderdeel. We hebben vaak een afkeer van negatieve emoties: verdriet, boosheid, irritatie. Als je leert dat die er mogen zijn, kun je ervoor zorgen dat ze jou niet overnemen. Stop je ze weg en vlucht je in andere dingen, dan kan dat leiden tot verslaving, burn-out, overgewicht of andere problemen. Door waarnemer van je eigen emoties te worden, leer je je ertoe te verhouden. We hebben allemaal een andere gebruiksaanwijzing. Die moet je leren kennen; weten wat goed is voor jou, waar jij energie van
70 hello gorgeous
krijgt. Dat is niet altijd volgens de normen die we meekrijgen, die moet je zelf vinden. Dat geldt voor alle facetten van het leven: vriendschappen, werk, seks, enzovoort. De één heeft genoeg aan twee kennissen, de ander gedijt goed in een grote vriendengroep. Of twee glazen wijn per avond zijn voor de één geen probleem, maar een ander heeft er wel last van. Weten wat op verschillende vlakken goed is voor jou, helpt je door het leven sturen.” Hoe kom je daar achter? Je weet soms niet hoe je die confrontatie kunt aangaan of waar je moet beginnen. “Wees je bewust van wat de stem in je hoofd tegen je zegt. Hoe beïnvloedt dat je gedrag en je gevoelens? Daar moet je aan toe zijn en je moet het willen. Maar als je die intentie hebt, is het zaadje geplant. Zelfcompassie, jezelf kunnen accepteren en vergeven, is daarbij heel belangrijk. We zijn vaak veel te hard voor onszelf. Besef je dat we allemaal gedrag vertonen dat niet goed is voor ons of dat vervelend is voor onze omgeving. Denk en praat niet te negatief over jezelf, dan maak je het al gemakkelijker. Accepteer dat je soms nog de fout in gaat, zowel in negatief denken als in gedrag dat niet goed voor je is.” En wat is dan de manier om dat te doen? “Je bent niet wat je over jezelf denkt. Dus je kunt gewoon ‘stop’ roepen om oordelen te stoppen. Of breng je aandacht naar iets anders, iets constructiefs. Kijk bewust naar je emoties en gedachten, onderzoek ze. Hoe beter je dat kunt, hoe minder grip ze op je hebben. Dat moeten we allemaal doen: het leven is een voortdurende oefening. En: we vergeten vaak ons lichaam. Luister dus naar wat je lichaam zegt: ben je moe, gespannen, heb je pijn, hoe is je ademhaling? Zo merk je wat er gebeurt en
