LEES, LUISTER, (BE)KIJK
Bully, coward, victim Voor velen was Roy Cohn de duivel in eigen persoon. Hij speelde een belangrijke rol in de jacht op communisten en homo’s in de jaren vijftig, was mentor van Donald Trump en werkte als advocaat voor de maffia. Ook was hij
fervent tegenstander van homorechten – en dat terwijl hij zelf homo was en frequent bezoeker van Studio 54 en gay haven Provincetown. De regisseur van deze fascinerende documentaire, Ivy Meeropol, is de kleindochter van de door Cohn vervolgde Julius en Ethel Rosenberg. Dit echtpaar werd geëxecuteerd nadat ze veroordeeld waren voor spionage. De titel van de film komt van een naamvlag die gemaakt is voor Cohn, toen hij stierf aan de gevolgen van aids. Dat hij aids had bleef Cohn tot het eind publiekelijk ontkennen.
Bully, Coward, Victim te zien op HBO 4 hello gorgeous
Keith voor kinderen Keith Harings kunst is over de hele wereld te bezichtigen in musea en staat ook afgedrukt op kleding, schoenen, bekers, telefoonhoesjes en wat al niet meer. Wat nog ontbrak, was een kinderboek. In Drawing on Walls wordt Harings verhaal verteld door Matthew Burgess: van zijn jeugd in Kutztown, Pennsylvania, waar hij de oudste broer van zijn drie zusjes was, tot zijn latere leven in New York, waar hij naar toe verhuisde toen hij twintig was. Haring werd vaak geïnspireerd door dansers en voor hem was tekenen als dansen. Hij noemde het: mind to hand flow. Het verhaal is voorzien van tekeningen in Harings stijl (dikke lijnen) door Josh Cochran. Dat hij hiv krijgt en later op 31-jarige leeftijd aan de gevolgen van aids overlijdt, wordt niet geschuwd en is respectvol beschreven.
Drawing on Walls A Story of Keith Haring door Matthew Burgess € 16,99
Wat zullen de buren zeggen? De tentoonstelling Wat zullen de buren zeggen? toont een brede selectie van werk van toonaangevende fotografen uit binnen- en
buitenland uit de laatste 50 jaar. Van de documentaire fotografie uit de jaren zeventig van Diane Arbus en Larry Clark, via de portretfotografie van Anton Corbijn en Catherine Opie en de modefotografie van Inez van Lamsweerde uit de jaren tachtig en negentig, tot de geënsceneerde voorstellingen van Ruud van Empel en David LaChapelle uit het laatste decennium. Thema’s als diversiteit, maakbaarheid en identiteit komen aan de orde met als overkoepelende vraag: waarom bekijken we onszelf steeds meer door de denkbeeldige lens van een ander? Bijzonder zijn de bijschriften, geschreven door kinderen van de JuniorClub van het Groninger Museum. Zij maakten prachtige teksten die je opnieuw naar het werk doen kijken. Zo schrijft de 11-jarige Elisa bij Erwin Olafs Parels, Sabine: “Deze vrouw is denk ik heel rijk, maar niet blij. Ze zou liever minder rijk zijn en daarom kotst ze haar rijkdom uit.”
Tot en met 4 oktober Groninger Museum GroningerMuseum.nl
