‘Met alles wat we nu weten kunnen we in Azië blijven’ MTD: The Road to Tokyo (deel 3) Nog luttele dagen. Dan brandt de magische Olympische vlam in het New National Stadium in Tokyo. Eindelijk, een jaar na dato. Zonder publiek, zonder hospitality, zonder het enthousiasme van de lokale bevolking rond de venues. Sterker nog: de noodtoestand is vooralsnog van kracht. Voor MTD, IOC-hofleverancier van gezuiverd drinkwater inclusief complete infrastructuur, zit het Japanse avontuur er bijna op. Dik vijf jaar werkten directeur Hans Verhoeven en zijn mensen in het land van de Rijzende Zon aan hun aandeel in het immens complexe sportproject. ‘Het was met recht een uniek avontuur’, blikt de Tilburgse ondernemer nu al terug. ‘In vrijwel niets vergelijkbaar met de voorgaande edities, noch met enig ander project van vergelijkbare schaal, zoals WK’s.’ Verhoeven hield een dagboek bij; als alles achter de rug is, wil hij het in enige vorm publiceren. Events mocht sinds medio 2019 meelezen en eruit publiceren. Dit is deel 3. Door > Henny Beijer
Licenties Najaar 2020. De schok van het uitstel van de Spelen naar de zomer van 2021 wordt overschaduwd door de corona-actualiteit. Europa gaat gebukt onder de tweede golf, in Azië lijkt de pandemie in status quo. ‘Onze grootste zorg in die maanden was de continuïteit in onze lokale operatie’, stelt Verhoeven. ‘We moesten bijvoorbeeld weer op zoek naar een nieuwe directeur die zowel over de vereiste vakdiploma’s als managementervaring beschikte. Dat is een puur papieren kwestie, maar je ontkomt er niet aan wil je licenties krijgen om te kunnen werken.’ Het lukt niet beide in één persoon te vinden, dus worden het er uiteindelijk twee. Ze spreken weliswaar geen woord Engels, maar het gaat dan ook maar om een formaliteit. ‘Al kregen we nog gedonder, omdat we na het vertrek van de vorige directeuren toch waren doorgegaan, waar dit niet
70
JUNI /21
had gemogen. En omdat het te lang ging duren voor de nieuwe aanvragen werden goedgekeurd, konden we niet anders dan toch maar doorgaan. Op hoop van zegen, in ons geval van het lokale organisatiecomité, dat het, denk ik achteraf, trouwens wel doorhad.’ Regeltjes Sowieso speelt de bizarre regelgeving in Japan voor MTD in haar werk een verlammende rol. ‘Een Japanner neemt werkelijk geen enkel risico’, is Verhoeven’s ervaring en leerschool: ‘Waar wij in ons werk vooral tegenaan lopen, is dat ze niet gewend zijn aan de specificaties die passen bij tijdelijke projecten. En evenementen zijn dat natuurlijk bij uitstek. Ze denken anders, nemen in alles vaste installaties als enige referentie.’ Hij kan de voorbeelden aaneenrijgen:
