4. Analizy regionu Roztocza Aby lepiej zrozumieć szerszy kontekst projektu z założeniem podkreślenia inherentnej ciągłości pomiędzy różnorodnymi formami materii, czy to człowiekiem i tworzoną przez niego kulturą, czy pozaludzkim środowiskiem naturalnym i formowanym wspólnie krajobrazem, ten rozdział pracy poświęcony jest zbadaniu tych właśnie cech regionu i uchwycenia jego charakteru dla opracowywanej ingerencji projektowej. Roztocze leży w południowowschodniej Polsce, na południe od Wyżyny Lubelskiej. To kraina wzgórz rozpościerających się szerokim łukiem od Kraśnika po Lwów i rozciągająca się w znaczniej mierze poza granicami Polski, w Ukrainie. Jego długość wynosi 180 kilometrów, a wysokość bezwzględna waha się od 300 do 400 metrów. Nazwa Roztocza wywodzi się prawdopodobnie z funkcji wododziałowej, która w dialekcie lokalnym była określana jako roztocz lub roztoka. Wzdłuż pasma wzgórz przebiega dział wodny pomiędzy dopływami Wieprza, Sanu i Bugu, który "roztacza" wody tych rzek. Rzeki wypływające z Roztocza trafiają zarówno do zlewni Bałtyku (m.in. Wieprz, Bystrzyca i Tanew) jak również, wraz z Dniestrem, do zlewni Morza Czarnego (Wereszyca i Zubrza).
1
1. Średniowieczna mapa Europy opracowana 2 przez Mikołaja z Kuzy. Źródło: www.mapy. 2muzeum-polskie.org, dostęp: 16.03.2022 2. Dwie Zlewnie rzek na mapie Roztocza. Źródło: www.jakubas.pl/e-Mapa-Roztocze/Historia-Roztocza-w-Sredniowieczu, dostęp: 16.03.2022
18
