1. SURVIVALOWE o lesie GADANIE | Człowiek i przemiany
Powołując się na metaforę wymyśloną przez Jorge Luisa Borgesa (...), las jest ogrodem o rozgałęziających się ścieżkach. Nawet kiedy w lesie nie ma wydeptanych ścieżek, każdy może wytyczyć swoją własną drogę, decydując się skręcić w lewo lub w prawo przy drzewie i dokonując kolejnego wyboru przy każdym następnym napotkanym drzewie. (...) Wykorzystywanie tekstu do snucia marzeń na jawie wcale nie jest zakazane, robimy to często, ale marzenia nie są sprawą publiczną; doprowadzają nas do tego, że poruszamy się po narracyjnym lesie, jakby to był nasz prywatny ogród. Umberto Eco, Sześć przechadzek po lesie fikcji
Postanowiłem, że przekażę parę słów o survivalu tak prywatnie. Kiedyś zająłem się organizowaniem – raz, drugi, trzeci – czegoś w rodzaju obozu letniego dla moich uczniów z podstawówki (wówczas ośmioklasowej). Niby byliśmy kołem strzeleckim, ale w dzikich lasach i górach najbardziej podobały nam się włóczęgi poza szlakiem, gdzie nikt inny nie chodził. Spaliśmy w namiotach, robiliśmy szałasy i gotowaliśmy na ognisku. Podglądaliśmy i podsłuchiwaliśmy nocne życie lasu. Zdobywaliśmy „źródła Amazonki”, idąc pod prąd strumienia: bystrego, kamienistego i zawalonego przewróconymi pniami (które były spróchniałe i śliskie). Któregoś dnia ktoś nagle powiedział, że jest słowo opisujące to, co robimy… survival. Tak się zaczęło. Odkryliśmy, że „człowiek w lesie” to zupełnie ktoś inny niż „człowiek, jakiego znamy”. Poczuliśmy wolność oraz miłość do świata. I zapragnęliśmy zachować to w sobie, nie pozbywać się jak ulotnej pamięci, nie chować do szuflady jak kolejnej „Pamiątki z…” kupionej w kiosku z pamiątkami podobnym do innych kiosków na świecie i… pozbawionej duszy. Okazało się, że wszyscy chcą przeżywać takie stany znowu i znowu.
Człowiek i przemiany Człowiek jest stworzeniem Natury. Wyprodukowanie i udoskonalanie go zajęło Naturze dużo czasu. A jakikolwiek był pierwotny zamysł, to faktem jest, że człowiek rozwija zdolności, jakimi został obdarzony, od pierwszych chwil życia. Zresztą każda żywa istota posiada moce witalne, pchające ją ku rozwojowi oraz instynkt przetrwania, by tych mocy nie zmarnować. Człowiek tak samo ma zakodowane wszystkie czynności podtrzymujące życie. Ale ma w sobie także coś, co nazywamy kodem sensu. 14
