Wijn en oorlog! Oekraïne als

Wijn en oorlog Na de annexatie van de Krim in 2014 verloor Oekraïne de helft van zijn wijnproductie, - de beste, zouden sommigen zeggen, of de bekendste. De productie daalde tot 670.000 hectoliter per jaar, vijftig keer minder dan in Frankrijk, een land van vergelijkbare grootte, volgens een artikel in het tijdschrift Capital (een maandelijks Frans economie- en zakenmagazine) dat op 6 maart 2018 verscheen. En toch heeft deze amputatie de wijngaarden niet weggevaagd. Integendeel, de Oekraïners zijn lokaal gaan drinken, wat resulteerde in een stijging van de productie van 10% per jaar. Wijn werd een cultuur in Oekraïne, de binnenlandse productie begon de internationale markt te veroveren en de invoer van buitenlandse wijnen nam toe. Een andere reden waarom de Oekraïners lokale wijn gingen drinken was de devaluatie van hun munt in 2014 en 2015. Die verloor tweederde van zijn waarde ten opzichte van de dollar. Hierdoor werd de aankoop van buitenlandse wijnen voor velen onbetaalbaar – behalve voor de allerrijksten – terwijl een fles Oekraïense wijn gemiddeld tussen de 3 en 6 euro kost. Het enige wijngebied ver van de gevechten is in Transkarpatië, een bergachtig en toeristisch gebied in het westen van het land, beroemd om zijn thermale bronnen en skigebieden. De witte wijn uit dit gebied is zo geliefd dat er wel negen wijnfeesten worden gehouden in deze regio. In Oost Oekraïne, rond de Zwarte Zee en niet ver van de Krim, waar het milde mediterrane klimaat gunstig is voor wijnstokken, is een groot aantal wijngaarden getroffen door de meest verschrikkelijke gevechten en vernielingen. In feite is de ontwikkeling van Oekraïense wijn, zeer interessant. Veel van de mensen die wijn maken in Oekraïne zijn mensen uit de dorpen. Ze spreken geen Engels, ze weten niet hoe ze moeten exporteren, hoe ze hun wijnen aan wijnhandelaren moeten laten zien, maar ze hebben goede ideeën met hun wijn. Door de invasie van Rusland is de toekomst van de Oekraïense wijnindustrie, en ook die van Oekraïne zelf, nu echter uiterst onzeker geworden. De stemming van veel wijnmakers is er een van verzet, onderbouwd door de hoop dat ze met rust gelaten zullen worden om hun wijnen te maken en te blijven werken aan een sterkere erkenning buiten Oekraïne. ‘Niemand zal ons stoppen wijn te maken’, ‘Ik kan wel bezorgd zijn of niet, maar als het leger hulp van ons nodig heeft, zullen wij helpen. Ik weet niet wat ik nog meer kan doen,’ zegt een van de wijnmakers, die niet met naam genoemd willen worden op de Vakbeurs ‘Prowein’ in Düsseldorf. Een andere zegt ‘wat er ook gebeurt, ik zal mijn werk voortzetten. Ik blijf investeren in mijn bedrijf, vorig jaar hebben wij een gasten onderkomen gebouwd en net na de oorlog uitbrak heb ik mijn handtekening gezet voor het maken van een zwembad. Niets doen is ook geen optie. We gaan verder met ons leven. Misschien is het dom, ik weet het niet.’ Laten wij hopen dat er snel weer vrede is in dit mooie land, de onzekerheid wordt weggenomen bij deze wijnmakers, zodat wij samen met hen kunnen proosten op een gelukkige, vredige toekomst ... ● Anne La Fromagerie Laitable et son Restaurant 25 boulevard Jean Moulin Flayosc