PERSOONLIJK
SAMENSPEL
Terwijl we een echt ouderwets Hollandse zomer beleven, wat gelijk staat aan veel water en weinig zon, probeert heel Nederland toch iets te maken van de vakantie.
Ruben Flach
De onzekerheid over wat wel en niet doorgaat, wel of niet naar het buitenland, nemen we op de koop toe. ‘We zien wel hoe of wat’ hoor ik veel mensen zeggen. Voor een vakantie is dat wellicht niet zo heel erg. Het maakt ons ook weer creatief en flexibel. Maar dit kan ook meespelen in hoe we het nieuwe seizoen ingaan.
In gesprekken met mensen om mij heen merk ik dat het huidige moment verschillend wordt beleefd. Even in extremen geschetst is er één groep die helemaal klaar is met het ‘crisisgevoel’ en dat er steeds gezegd wordt dat het ‘allemaal zo zwaar is (geweest)’. Maar een andere groep is vooral heel moe van anderhalf jaar beperkingen en steeds maar weer flexibel moeten zijn. Beide groepen kunnen een vakantie goed gebruiken.
Fatalisme en geloof
Ik groeide op in een cultuur waar het, al dan niet geestelijke, fatalisme een grote rol speelde. ‘Je neemt het leven zoals het komt’, en ‘als God het zo wil…’, is de levensvisie van veel Brazilianen. Als je dat afzet tegen de planbare, bijna maakbare maatschappij en cultuur die we in Nederland hebben, zul je wellicht begrijpen dat ik daar nog altijd aan moet wennen. Maar die culturele diversiteit is leuk en ik leerde veel van beide zienswijzen. Maar een belangrijkere vraag is wat het uitgangspunt is van nog een andere cultuur, namelijk die van Gods koninkrijk. Wat zegt de Bijbel? Om het even heel zwart-wit te zeggen: zijn we speelbal van Gods plannen, of kunnen we zelf uitmaken hoe ons leven eruit zal zien?
om eens goed na te denken over wat je nou echt gelooft, en vooral hoe dat er in de praktijk van alledag uitziet. Bij mijzelf is dat namelijk wisselend. Soms wil ik heel graag zelf iets helemaal ‘fixen’ en soms berust ik in een schietgebedje in de trant van ‘Heer, nu bent U aan de beurt’.
ZIJN WE SPEELBAL VAN GODS PLANNEN, OF KUNNEN WE ZELF UITMAKEN HOE ONS LEVEN ERUIT ZAL ZIEN? Een van mijn lievelingsverhalen in de Bijbel is dat van de vermenigvuldiging van de broodjes en visjes. ‘God gebruikt wat je hebt’ wordt er dan gezegd, ‘als je het maar aan Hem geeft’. En dat is waar! Maar onlangs bedacht ik me dat er nog een andere fase is in dat verhaal, en dat was toen die kleine jongen ’s morgens vroeg z’n broodjes en visjes voorbereidde en in z’n tas stopte. Wonderen zijn exact wat het woord zegt, een wonder. God wil ons leven leiden, door de Heilige Geest allerlei gaven geven, en soms een wonder doen. Maar wij moeten onze broodjes en visjes wel zelf meenemen. Hoe zien jouw broodjes en visjes eruit in het nieuwe seizoen? Het leven is een samenspel tussen God en mij, en dat is misschien wel het grootste wonder.
Hoewel de meesten van ons direct zullen zeggen dat nuance op z’n plaats is, wil ik je toch uitdagen
21
