2 minute read
Sheila Sitalsing
Econoom Sheila Sitalsing (1968) is freelance journalist en columnist bij de Volkskrant. Ze woont met haar man en twee kinderen in Delft.
Ze zijn meer dan een jaar oud alweer, de beelden van de Afghanen die zich op de luchthaven van Kabul vastklampten aan de allerlaatste vertrekkende vliegtuigen van de regimes die het land twintig jaar land hadden, tja wat eigenlijk? Ontwikkeld, vooruit geholpen, ellende bezorgd, bezet, bevrijd? Sindsdien is de nieuwsstroom uit het gebied opgedroogd. Omdat de internationale pers heeft moeten vertrekken, en omdat de aandacht van de wereld is verlegd naar andere strijdperken: de door Russen verkrachte vrouwen in Oekraïne, de geknechte vrouwen van Qatar, er ís ook zo veel.
Nu komt de informatie druppelsgewijs tot ons, over hoe het staat met de meisjes en vrouwen voor wie we het allemaal deden bijvoorbeeld (of nou ja, dat we het voor die meisjes en vrouwen deden is er later van gemaakt; we deden het primair natuurlijk voor onszelf, om de akkers waarop het anti-westerse terrorisme groeide te vernietigen).
Met die meisjes en vouwen staat het niet best, zoveel valt op te maken uit de sporadische verslaglegging. Het ministerie voor Vrouwenzaken heet sinds de val van Kabul het ministerie voor de Promotie van Eerbaarheid en het Voorkomen van Ondeugd, en omdat de last voor het ‘voorkomen van ondeugd’ en het bewaken van de ‘eerbaarheid’ al sinds Eva en de appel en vermoedelijk ver daarvóór bij de vrouwen is gelegd, zou je het ook het ministerie van Vrouwenonderdrukking kunnen noemen.
Die ziet er, afgaande op rapporten van ngo’s ongeveer zo uit: vrouwen mogen niet reizen zonder mannelijke begeleider, vrouwen zijn uitgesloten van veel functies in overheidsdienst, de kledingvoorschriften zijn weer aangescherpt en van de 1,1 miljoen meisjes die in het voorjaar van 2001 nog in de schoolbanken zaten, zit meer dan 80 procent thuis, omdat de gang naar school ze belet wordt.
Ook Nederland ziet de met Nederlands geld gedane inspanningen voor meisjesonderwijs in rook opgaan. Zoals in de landbouwschool, die een tijdlang goed heeft gefunctioneerd en die Nederland ook na de wederkeer van de Taliban is blijven financieren om nog een lichting meisjes te laten afstuderen. Ze zijn dit jaar niet afgestudeerd. Mocht niet, kon niet. Dat was het dan.
Terwijl het Westen zich schielijk aan het terugtrekken was, sprak toenmalig minister van Defensie Ank Bijleveld de woorden die daarna nog vaak honend zijn geciteerd: we zijn er niet voor niets geweest, want ‘we hebben Afghanen laten zien dat het ook anders kan’. En ook hoe snel ze weer vergeten zijn als we er weg zijn. O
