pr a ktycz n ie
P or a d n ik
Sztuczna inteligencja w medycynie. Fakty i mity Wraz z rozwojem technologii komputerowych, również do medycyny zawitało pojęcie sztucznej inteligencji. Samo określenie AI – Artificial Intelligence – zostało wymyślone już w 1956 roku przez amerykańskiego informatyka Johna McCarthy. Wojciech Zawalski
AI kontra człowiek W dzisiejszym rozumieniu, AI definiujemy ją jako hipotetyczną inteligencję realizowaną w procesie inżynieryjnym. Do algorytmów sztucznej inteligencji zaliczamy zarówno algorytmy odczytujące pismo (OCR), rozpoznające mowę, ale również sieci neuronowe dokonujące samodzielnej analizy i wnioskowania. Daleko dziś jeszcze procesom AI do filmowych robotów imitujących człowieka i działających niezależne. Aczkolwiek wielu ekspertów uważa, że w ciągu najbliższych kilkudziesięciu lat osiągnięty zostanie poziom „ludzki” w dziedzinie AI. Algorytm taki, po przekroczeniu pewnej umownej granicy, uczyłby się, wyciągał wnioski i podejmował samodzielne decyzje. Za granicę taką uwa-
ża się uzyskanie przez algorytm poczucia samostanowienia i tożsamości. Autorzy literatury science-fiction podnoszą, że byt, który uzyska świadomość, stworzy instynkty, w tym najważniejszy – instynkt przetrwania. A stąd już bliska droga rozumowania do tego, iż należy eliminować zagrożenia dla własnego istnienia. Podążając za twórcami filmu „Terminator”, trudno nie zgodzić się z tym, iż od stwierdzenia zagrożenia do jego eliminacji przez AI dzielić będą tylko bariery technologiczne. Byt pozbawiony uczuć, podejmujący decyzje na podstawie zerojedynkowych obliczeń, wyeliminuje największe zagrożenie dla swojego istnienia, jedyny gatunek zdolny go wyłączyć – nas, ludzi.
Precyzja algorytmów Na szczęście pozostało nam technologicznie jeszcze wiele wyzwań do roz-
wiązania zanim stworzymy taki byt, który nam zagrozi. Dziś zagrożenie AI dla gatunku ludzkiego możemy potraktować jako mit. Na pewno faktem jest obecność prostszych procesów AI w medycynie. Spotykamy je na każdym kroku. Upowszechnienie dokumentacji medycznej w postaci elektronicznej (EHR) spowodowało rozwój algorytmów do rozpoznawania pisma i mowy. Wiele systemów umożliwia lekarzowi wprowadzanie danych medycznych poprzez ich dyktowanie lub pisanie w postaci odręcznych notatek rozpoznawanych przez algorytmy AI. Ale mechanizmy sztucznej inteligencji odpowiadają nie tylko za rozpoznawanie lekarskich bohomazów. Coraz powszechniej wykorzystuje się sztuczną inteligencję w radiologii i patomorfologii. AI analizuje obraz radiologiczny lub mikroskopowy, porównu-
OSOZ Polska 1/2020
31
