column
Trots op Europa Zelfkastijding en twijfel als je de Nobelprijs voor de Vrede krijgt. Ruzie over wie naar Oslo mag. Als Europeaan is het makkelijk om te vergeten wat een privilege het is hier geboren te zijn. Ik wil alle klagers aanraden wat meer te reizen, liefst buiten de EU. Vorig jaar was ik waarnemer bij de eerste vrije verkiezingen na de Arabische Lente, in Tunesië. “Mijn” kiesdistrict was de prachtige dadeloase Tozeur – in het diepe zuiden, aan de Algerijnse grens. Na een goed verlopen verkiezingsdag met lange rijen keurig wachtende mensen, ontmoette ik het regionale hoofd van de kiescommissie. Hij had tranen in zijn ogen: ‘Ik had nooit durven dromen dat ik in mijn leven nog vrije verkiezingen in Tunesië zou mogen meemaken’, zei hij.
CV Mr. Lousewies van der Laan
Begin mei van dit jaar gaf ik een training in Georgië, een Europees buurland met EU-aspiraties. Ik sprak er een studente van 21 die had gedemonstreerd voor meer transparantie in de bestedingen van haar universiteit. De avond na de demonstratie stond de politie op haar stoep. ‘Ik moest mee naar het politiebureau om urenlang ondervraagd te worden. Ik moest me uitkleden en kreeg uren niet eens een glas water, laat staan een advocaat’, zei ze. Het waren korte ontmoetingen met mensen die ik verder niet ken. Maar ze maken dat je weer even stilstaat bij hoe bijzonder het is om in een vrij deel van de wereld te leven. De transitie van tien voormalig communistische dictaturen naar relatieve rechtsstaten met een markteconomie noemt het Nobel Commitee terecht een van de grootste concrete successen van Europa. Maar Europa is méér dan een opsomming van succesnummers, zeg ik ook tegen Eurocommissarissen die steeds weer met de lage roaming-tarieven of de internationale erkenning van diploma’s op de proppen komen. Europa is een waardengemeenschap die progressieve krachten in de hele wereld inspireert: of het nu gaat om de gelijkheid tussen man en vrouw, de non-discriminatie van minderheden of het uitbannen van geldverslindende kartels en corruptie. Europa is wereldwijd een lichtend voorbeeld voor miljoenen activisten. Natuurlijk is het belangrijk dat we kijken naar wat er beter kan en moet in Europa en dat we daaraan hard blijven werken. Maar we mogen best een keertje dankbaar stilstaan bij onze vrijheid en welvaart. Om dan weer keihard aan de slag te gaan om de rest van de wereld te blijven inspireren. <
28 leidraad
is vicepresident van de Europese Liberaal-Democraten en onafhankelijk adviseur op het gebied van mensenrechten, democratie en rechtsstaat. Ze behaalde in 1990 haar meesterstitel in Leiden.
