Column
C-man
Gesuckt “Dus The Man heeft je er in gesuckt,” concludeerde Piet op zijn gebruikelijke laconieke toon. Er speelde iets rond zijn mond wat je de aanzet tot een ironische glimlach zou kunnen noemen - als je Piet niet kende. Piet was zo'n jongen tegen wie zelfs de meest kwaadaardige kwaadspreker niets kon inbrengen. Leedvermaak, in de zeik nemen, voor lul zetten, Piet had het gewoon niet in zich. Ik moest hem gelijk geven: ik was er met open ogen in gesuckt.
Bij een onmogelijke capriool op de Fit4Free was mijn mobiel weer eens op de grond gekletterd, waarbij de batterij uit de behuizing schoot. Ondanks de hulp van drie aanwezige spierbundels bleef hij onvindbaar. Na
oude abonnement kon ik negen maanden vrijwel onbeperkt mobiel internetten, mailen en bellen. Daarna zouden de kosten verdubbelen, maar ik kon het abonnement vlak daarvoor downgraden, zodat de kos-
trachtte hij zonder succes met een nagel de behuizing open te maken om de batterij te plaatsen. In plaats van het extreem duidelijke plaatje in het instructieboekje te bekijken, zocht hij omslachtig op zijn laptop naar het online filmpje dat de handeling in bewegend beeld liet zien. Niettemin brak hij een nagel en scheurde een andere in, maar dat sloeg geen deuk in zijn onverwoestbare opgewektheid. Nadat ook een collega een nagel had opgeofferd lukte het eindelijk. Thuis kwam ik er achter dat het met een minischroeven-
Mijn mobieltje kon nu scheten laten. Ik hoorde er weer helemaal bij. vier dagen zonder mobiel moest zelfs ik als mobiel-scepticus erkennen dat het leven op aarde zonder GSM weliswaar niet onmogelijk was, maar wel voor complicaties zorgde waar vooral mijn 'contacten' niet op zaten te wachten. Maar ook een nieuwe batterij bracht mijn trouwe Nokia N97 niet terug uit de dood. Zou de simkaart er wel goed inzitten? Moeizaam wist ik de kaart uit z'n klem te pulken. Daarbij verboog ik het kaartje zo ernstig dat direct duidelijk was dat hiermee niet meer te werken viel. Op naar de KPNwinkel voor een nieuwe simkaart. Ik kwam naar buiten met de allernieuwste smartphone van Nokia.
Underdog Het was mij niet ontgaan dat Nokia in zwaar water zat, en zonder nadenken koos ik voor de Europese underdog. Opeens snapte ik het reclamedogma dat merken emoties zijn. Ik had altijd geloofd dat ik immuun was voor dat soort onzin, en mijn inzicht zorgde dan ook voor een flinke knauw in mijn zelfrespect. Nadat de opvallend opgewekte verkoper had vastgesteld dat ook een nieuwe simkaart mijn mobieltje niet tot leven wekte, vroeg hij waarom ik eigenlijk niet een Nokia Lumia 820 nam. Voor mij als trouwe klant had hij een speciale aanbieding: voor nog minder geld dan mijn
16
ten vrijwel hetzelfde bleven. Dan ben je toch gek als je blijft doormodderen met een verouderd model?
Logica Dat was logica waar ik zo gauw geen speld tussen kon krijgen. Kindslaven die de voor smartphones noodzakelijke zeldzame metalen uit Afrikaanse mijnen opdelven, massale zelfmoorden in Chinese smartphonefabrieken, ik was alles op slag vergeten toen ik het prachtig gestroomlijnde apparaat in mijn hand hield. Een zeldzaam gevoel van macht gierde via de Nokia door mijn lijf. Terwijl de verkoper laaiend enthousiast de prestaties van de Lumia ophemelde – vette apps al gratis geinstalleerd, draait op Windows 7 én G4 voorbereid! –
draaiertje ook prima ging, maar ja: instructies zijn instructies...
Verslaafd “De truc is natuurlijk dat je vergeet je abonnement te veranderen, of erger nog: dat je straks verslaafd bent,” analyseerde Piet. Hij slaagde er – heel knap – in het te laten klinken alsof hij donders goed wist dat ik daar niet in zou stinken. Als de een na de ander van mijn contacten overstag ging voor de aai-phone, lachte ik altijd meewarig. Dat lachen verging me wel als op een feestje een aanzienlijk deel van de aanwezigen zich meer verdiepte in hun smartphones dan in de mensen om hen heen. Na een avond vergeefs te hebben geprobeerd te doorgronden wat mijn smartphone allemaal kon, was ik nog niet verslaafd. Wel was ik erin geslaagd een app te laden. Mijn mobieltje kon nu scheten laten. Ik hoorde er weer helemaal bij.
