MOTOCLUBRIDE Yamaha Ténéré Club

Bovenop de Zwitserse Albula-pas zie je altijd wel motorrijders. Maar nu zijn het er wel heel veel. En allemaal Yamaha Ténéré’s. Dat is natuurlijk geen toeval: de Dutch Ténéré Association is een actieve club, die heel wat kilometers aflegt...

ENTHOUSIASME WERKT AANSTEKELIJK...

Met de Dutch Ténéré Association door Zwitserland

Jos Bourgondien, voorzitter van de Dutch Ténéré Association.

Natuurlijk is de Yamaha XTZ1200 Super Ténéré een supercomfortabele reismotor, maar die is niet bepaald oververtegenwoordigd in de stoet Yamaha’s die vlak buiten het Zwitserse Bonaduz een evenemententerrein oprijdt. Het zijn veelal oudere één- en tweecilinders, waarmee de clubleden van de Dutch Ténéré Association vanuit Nederland naar Bonaduz zijn gereden. Dat is ook geen toeval, want hier organiseert de Zwitserse Ténéré-club een treffen om het dertigjarig bestaan van de Ténéré te vieren. Het is ook een legendarische motorfiets, die ontstond toen Yamaha zag hoe Dakar-gangers hun XT500 en XT550 machines aanpasten om er grote etappes mee af te kunnen leggen. In 1983 bracht Yamaha daarom een reisversie uit met een 600cc-blok en een 30 litertank. Een motor die zeer populair werd en waar in de loop der tijd diverse verbeterde en grotere versies van op de markt kwamen. Er werden zelfs tweecilinders uitgebracht, waarvan de 1200 de laatste is. En er werden Dakar rally’s gereden en gewonnen. Stéphane Peterhansel won hem zes keer met Yamaha, Edi Orioli eenmaal...

Club

Het is niet zo vreemd dat een motor die zo lang op de markt is en die zo’n rijke sporthistorie kent ook de nodige liefhebbers telt. En dat de club niet alleen plaatjes kijkt en spatborden poetst. De Dutch Ténéré Association vierde twee jaar geleden haar 25-jarig bestaan. “De club is opgericht door Roel Schniedt en Jasper Tornij, die gelijkgestemden zochten voor de gezelligheid: om samen ritten te rijden en ook om kennis te delen”, vertelt Jos Bourgondien, nu zes jaar voorzitter van de club. “We wilden nieuwkomers helpen met de techniek en hadden bijvoorbeeld een opengewerkt blok om uit te leggen hoe alles werkte. Later werden ook reparaties verricht. In feite is dat nog steeds zo”, vertelt Jos, die benadrukt dat het vooral een vriendenclub is: “We vragen maar 25 euro contributie om wat kosten te dekken en eigenlijk is een nul-budget het doel. Daarom hebben we geen materiaal, zelfs geen clubtent. Het is geen onderneming, maar een vriendenclub. We maken ook geen clubblad, de communicatie verloopt via onze website en het forum, dat zeer actief is.

Sleuteldagen

Binnen de Dutch Ténéré Association worden diverse activiteiten georganiseerd door én voor leden. Elke maand staat er wel iets op het programma. Dat kunnen stadsritten zijn, toertochten, offroadritten, treffens of sleuteldagen: “Het komt regelmatig voor dat iemand zijn werkplaats ter beschikking stelt en dat leden elkaar helpen om technische problemen aan te pakken. De techniek is gelukkig redelijk eenvoudig, zeker op de oudere modellen die nog geen elektronica hebben. Voor vijfhonderd euro heb je zo’n oude eenpitter al gereviseerd!”.

Bevangen

De Dutch Ténéré Association telt 173 leden, waarvan er altijd tussen de 15 en 60 bij een evenement aanwezig zijn. Opvallend is dat er flink gereden wordt, en niet alleen op asfalt: “Eenmaal per jaar houden we een offroad cursus bij een groot treffen. Afgelopen jaar was het Terwolde en we hebben jaarlijks ook de Bultenrit. Die is in het najaar en ondanks de kans op slecht weer komen daar altijd een man of 40 opdagen. Ik moet zeggen dat

Sportief toeren, een stukje techniek, lekker eten en vooral veel gezelligheid en rijplezier in de Zwitserse Alpen.

we er ook altijd wel een feestje van maken”, lacht Jos. En dat doen ze ook in Bonaduz, waar het weer ook beter had gekund.

Met een BBQ in de hoek en een groot zeil tegen de regen, vermaken de leden zich prima. Om te beginnen met Jos zelf, die echt Ténéritus heeft: “ik begon op een XT 600, maar vond de actieradius te klein. De eerste Ténéré’s hadden een 30 litertank. Als je een keer zoiets hebt gehad, ben je eraan verslaafd. Je merkt het met meer types, je raakt erdoor bevangen, je komt er niet meer van los. Daar helpt de historie van Dakar aan mee”, aldus Jos, die zelf de Heroes Legend een aantal malen reed en hem ook won...

‘ Af en toe moet je wel eens iets roepen om de meute op gang te krijgen, anders blijft iedereen de hele dag over motoren lullen.’

Enthousiasme

Het is duidelijk dat de Ténéré een echte gebruiksmotor is en dat de clubleden veel rijden en het erg gezellig hebben: Niks moet, alles mag en iedereen helpt elkaar”, aldus Fred Maatman, die onder het oranje zeil bijschuift. We doen altijd rustig aan, we hebben geen strakke schema’s. Af en toe moet je wel eens iets roepen om de meute op gang te krijgen, anders blijft iedereen de hele dag over motoren lullen”, grijnst hij. Maar het is een relaxte club, er is zeker geen cultuur van hardrijders. Het is meer een sfeer van lol hebben, een beetje basic en vooral low budget. Dat wordt beaamd door John, die graag met de club op pad gaat: “Je wordt door zo’n club gestimuleerd om mee te gaan. Belangrijk, anders ben je alleen nog maar aan het werk. En het is een leuke motor. Ik had vroeger een racer, daar reed ik alleen op zondag mee. Toen heb ik van een collega een Super Ténéré overgenomen. Dan word je ermee besmet, want het is gewoon een heerlijke motor. Ik rij er nu elke dag op en ben lid geworden van de club. Dan wordt je nog enthousiaster. Ik heb zelf al veel ritten gereden en ook al wat ritten georganiseerd.” Daan van den Boogaard staat nu aan het begin van die ervaring: “Ik ben een paar maanden geleden pas lid geworden, omdat ik kennis wilde opdoen. Ik heb geen technische kennis en het is leuk om met verwante mensen om te gaan. Er zitten leuke mensen bij de club, het is een leuke motor en ze doen er leuke dingen mee, zoals offroad rijden. De mogelijkheden zijn in Nederland beperkt en dan is het handig om bij een club te zijn die mogelijkheden biedt. En het belangrijkste: het enthousiasme werkt aanstekelijk!

MEER INFO OVER DE DUTCH TÉNÉRÉ ASSOCIATION:

Wil je meer weten over de Dutch Ténéré Association of lid worden, kijk dan op de website www.tenere.nl

OOST-EUROPA... RIJGENOT PUR SANG

Met Oene Krist van OK-Motorreizen naar Krakau en Praag.

We zijn weer waar we willen zijn: op reis door Oost-Europa op weg naar weer één van onze vele favoriete vakantie-bestemmingen. Deze keer is dat het historische Krakau en Praag. Onderweg rijden we dwars door het Elbsandsteingebergte, het Reuzengebergte en de Tatra, in het grensgebied van Duitsland, Polen, Tsjechië en Slowakije.

Veel doet nog herinneren aan de Sovjetperiode, maar de moderne tijd haalt het verleden snel in. Juist deze bijzondere mix maakt deze landen zo interessant: je ervaart en beleeft hier en daar nog de sfeer en tradities van voor en tijdens de Sovjetperiode. Dankzij de goede infrastructuur en de informatie-voorziening is het allemaal heel toegankelijk geworden. Maar je moet er wel thuis zijn: Oost-Europa is nu eenmaal anders dan gewoon.

Het échte Oost-Europa

Wie voor de eerste keer op de motor dwars door Oost-Europa rijdt raakt plezierig in de war. Wat meteen opvalt zijn de goede wegen, de vriendelijke mensen en de goede faciliteiten voor de motorrijders. Overal moderne benzinestations waar met bankpas kan worden betaald, in bijna alle dorpjes zijn pinautomaten beschikbaar en veel hotels zijn voorzien van afgesloten parkeerterreinen. Dat is heel wat anders dan het oude beeld van het stoffige en norse deel van Europa waar zich achter elke boom een stuurse agent heeft geposteerd en je elke avond bang bent dat je motor er de volgende dag niet meer staat. Het meest verrassend zijn de verscheidenheid aan landschappen, vele dorpjes, kleine stadjes en grote fraai gerestaureerde steden met aan de buitenkant de moderne bedrijventerreinen. Maar je merkt dat je in een andere wereld rijdt. Moeilijk uit te leggen, je moet het zelf zien en beleven. Een ontdekkingsvakantie naar Oost-Europa kan het beste niet al te lang uitgesteld worden. De landen in Oost-Europa zijn stuk voor stuk nog authentiek, maar de Mc Donald’s en de Ikea’s schieten inmiddels als paddenstoelen uit de grond. Eén of twee generaties verder en de markante sfeer is er grotendeels van af. Hoewel de toeristische voorzieningen zeker op het platteland nog in opbouw zijn, wordt het toch steeds gemakkelijker om Oost-Europa ook individueel te verkennen. OK-Mototrreizen regelt steeds meer reizen voor motorrijders die zelf OostEuropa intrekken.

Bestemming Krakau en Praag

De 9-daagse motortoer naar Dresden en Krakau in juni van dit jaar begint met een kapotte koppelingskabel van één van de motoren. Het wordt in Nederland meteen gefikst zodat wordt voorkomen dat met de startplaats in zicht de sleepdienst van de ANWB al moet worden ingeschakeld. De eerste overnachting is in de oude Keizerstad Goslar in de Harz. Het centrum van deze stad met nog veel fachwerkhausen staat sinds 1992 op de werelderfgoedlijst van de Unesco. Na het avondeten kijken we graag rond in de mooie Altstadt en maken we ons nuttig op een terrasje.

De volgende dag is de bestemming Dresden. Vanwege de onverwachte regen overleggen we wat we zullen doen: de toeristische route van 345 km volgen of een stuk afsnijden door gebruik te maken van de autobahn. We besluiten het eerste. Of zoals onze Pan-man het uitdrukte: op de snelweg word je ook nat! Over opnieuw een slingerend parcours door Duitse dorpjes, heuvels en verschillende landschappen rijden we op Dresden aan. Al snel wordt het droog, maar zo tegen het einde barst de hemel weer open. Op het moment dat we het hotel bereiken, wordt het zowaar droog. Opmerkelijk, je zou bijna denken dat er iemand aan de knoppen draait.

Dresden was ooit dé cultuurstad van Duitsland. Het verkreeg daardoor de erenaam: Florence aan de Elbe. Na de oorlog verrees de stad letterlijk uit haar as en herwon ze haar vroegere grandeur. Het hoogtepunt van deze enorme wederopbouw was de volledige heropbouw van de prachtige Frauenkirche in 2005. Bij het binnenrijden van Dresden over de Elbe zie en ervaar je meteen de enorme uitstraling van deze stad. De overnachting in Dresden heeft ons plan om vanaf 2015 een korte individuele motorreis naar Dresden aan te gaan aanbieden overigens volledig bevestigd. Het is zeer de moeite waard om twee dagen in en rond deze stad te verblijven.

De volgende dag verlaten we Dresden en rijden we dwars door het Elbsandsteingebergte Tsjechië in. Motorvrienden in Dresden hebben een route door het Elbsandstein-

gebergte voor ons uitgestippeld en die brengt ons naar zeer bijzondere stekjes. Zo slaan we ineens rechtsaf ergens een historisch pleintje op en rijden we tot onze verbazing door smalle keldergewelven naar de binnenplaats van een kasteel bovenop een strategische verdedigingsheuvel. Bekomen van de bijzondere route naar boven genieten we van het geweldige uitzicht. Het gebied om ons heen wordt vanwege de vorm van de rotsformaties ook wel het Arizona van Duitsland genoemd en we begrijpen waarom.

Na deze stop verlaten we dreunend de burcht en sturen we aan op het Reuzengebergte. Het Reuzengebergte is eveneens een laaggebergte. Onderweg passeren we vele dorpjes, landschappen én grensposten. Zeker 10 keer. Dankzij Schengen zijn er sinds 2007 geen fysieke grenzen meer tussen de Europese landen en dat heeft zo zijn voordelen. De vele douanegebouwtjes staan er haveloos bij. De slagbomen zijn krom en roestend. Het personeel zit thuis. Aan het einde van de dag komen we aan in het Poolse Ladek Zdroj, in Polen bekend van haar wellness-baden.

Krakau, stad met twee gezichten

De vierde dag gaan we op weg naar de historische Poolse stad Krakau. Na een mooie rit met schitterend weer arriveren we bij ons hotel, aan de rand van het oude centrum. De motoren zijn veilig gestald en komen vandaag niet in beweging. We hebben een excursiedag. De mogelijkheden zijn: winkelen in de oude stad, naar de beroemde zoutmijnen in de buurt óf een bezoek aan mogelijk het meest bekende en beruchte concentratiekamp Auschwitz-Birkenau. Dat kamp ligt hier in de buurt. We besluiten naar Auschwitz te gaan, met de hotelbus. Oene Krist van OKMotorreizen heeft zich al vanaf 2005 gespecialiseerd in individuele en groepsreizen voor motorrijders naar Oost-Europa. Dit bijzondere deel van geografisch Europa omvat 13 landen en het westelijke deel van Rusland. Reisbestemmingen zijn o.a. Sint-Petersburg, Kiev, Boedapest, Praag, Krakau, Riga, Tallinn, Vilnius, Poznan, Berlijn, Dresden en mooie streken zoals de Baltische Staten, Bohemen en Silezie in Midden-Europa.

Om 9.00 uur begint de dag. De hotelshuttle brengt ons naar Auschwitz-Birkenau, 75 km van Krakau. Het parkeerterrein staat al vol met bussen en auto’s, maar de organisatie is perfect. Iedereen wordt meteen in de groepen ingedeeld en krijgt een gids toegewezen. Bij binnenkomst ontvangt iedereen een audioset met koptelefoon zodat de gids alleen maar in zijn microfoontje hoeft te praten. Alles komt prima door en in begrijpelijk Engels

g De twee gezichten van Krakau; het concentratiekamp Auschwitz tegenover de gezelligheid in de oude stad. e Door prachtige landschappen naar historische Praag.

legt hij uit wat, waar en wanneer er allemaal gebeurd is. Een ongelofelijk verhaal: 1,5 miljoen mensen vergast, onder wie 240.000 kinderen. In de laatste oorlogsjaren 11.000 per dag, 7 dagen per week. We krijgen veel te zien en te verwerken. Nauwelijks te bevatten dat dit zo heeft kunnen gebeuren. Rond 15.00 uur brengt de hotelshuttle ons terug van deze onvergetelijke trip. Dit onderdeel zullen we zeker als optie in ons programma houden.

Bij terugkomst in Krakau verblijven we enkele uurtjes in het centrum. Er is van alles te doen en veel te zien en alles is op loopafstand. En mocht het je toch te ver zijn dan staan er fraaie rijtuigen met paarden klaar om je rond te toeren. De eveneens fraaie dames op de bok van de kar zorgen voor klandizie. Daarmee houdt hun rol vaak ook meteen op. Zodra de kar vol zit, duikt ergens een lelijke kerel op en ment het geheel door de stad. Voor sommigen een tegenvaller... Een andere hilarisch moment wordt veroorzaakt door een Poolse ober. Op zoek naar een goed restaurant bestuderen we al lopend de menu-bordjes bij de vele terrasjes. Terwijl we onverrichterzake weglopen bij één van die terrasjes horen we een ober in het Nederlands met een zwaar Pools accent zeggen: “Hollanders…wel kijken, niet kopen….”. We schieten in de lach en de Belg in ons gezelschap lacht het hardst. De excursiedag wordt ‘s avonds op een terrasje

afgerond. Het blijft in herinnering een dag met twee gezichten; enerzijds het indrukwekkende bezoek aan Auschwitz-Birkenau en anderzijds het vrolijke en levendige Krakau.

‘ Gecontroleerd storten we ons bijna dansend naar beneden, met één oog op de weg en het andere oog op de vergezichten...’

Het schitterende Tatra gebergte

We vervolgen onze reis door het Tatragebergte naar ons hotel op de grens van Tsjechië en Slowakije. Het weer is perfect: droog en warm. Het Tatra-gebergte is prachtig; alles staat er uitbundig en verzorgd bij en de parken en wegen zijn met zorg aangelegd. Al snel komen we er achter hoe dat zit: we rijden dwars door een populair ski-gebied, waarin veel geïnvesteerd wordt. Bij een fraai nieuw houten restaurant houden we een tussenstop en hoewel het taalprobleem het ergste doet vermoeden, pakken de beide serveersters de zaak vrolijk aan door onze onze rijders met gebarentaal precies te bezorgen wat ze willen. Absoluut een voorbeeld voor alle restaurantjes in Oost-Europa waar de communicatie niet op de gewone manier kan verlopen.

In het Tatra-gebergte maken we weer een geweldige afdaling over een lange, bochtige weg van ca. 20 km lengte. Gecontroleerd storten we ons bijna dansend naar beneden, met één oog op de weg en het andere oog op de vergezichten. Het is motorgenot pur sang. Het zou helemaal compleet zijn als er beneden ook nog ergens een restaurant met een zonneterras, koud drinken en een lunch zou staan...en verdomd, het staat er ook nog! Aangekomen op onze overnachtingsplaats is het erg warm geworden. Na 345 boeiende kilometers praten we na op het

terras en dineren we in de kelder onder het hotel. Lekker koel dus. Opvallend: middenin de tafels zijn biertaps ingebouwd met een digitaal tellertje. Je haalt de bierglazen van de bar en tapt met je vrienden aan je eigen tafel je biertjes. De hele zaak kan hierdoor gerund worden door slechts één barkeeper die zich beperkt tot fris, koffie en afrekenen. Voor iedereen een win-win situatie! We zijn benieuwd wanneer we dit in Nederland gaan zien.

Historisch Praag

De volgende dag rijden we 310 km naar Praag, de fraaie stad aan de Moldau. Door het mooie weer is het druk in de oude stad en op de Karlsbrug. De uitsluitend voor voetgangers toegankelijke brug verbindt de Oude Stad met de Praagse Burcht en is één van de belangrijkste bezienswaardigheden van Praag. Op de brug vind je veel straatmuzikanten en –artiesten die tegen een kleine vrijwillige donatie graag hun kunsten vertonen. Het geeft een gezellige ambiance, zeker wanneer ‘s avonds de sfeervolle straatverlichting op en om de brug aan gaat. Je zou er bijna romantisch van worden. De dagafsluiting volgt op een terrasje onder het bekende astronomisch uurwerk van Praag op het Oude plein. Het uurwerk is zo uniek dat volgens een legende de maker ervan, toen het uurwerk klaar was, blind werd gemaakt opdat hij een dergelijk uurwerk niet meer zou kunnen maken voor een andere stad. Met deze informatie is het gauw afgelopen met de zojuist opgedane romantische gevoelens...

De één na laatste dag breekt aan. Het is opnieuw zonnig. De reis gaat eerst door een armoedig stukje Tsjechië. Veel industriële gebouwen staan er leeg en vervallen bij. Het is het stereotype verhaal: wegkwijnde industrie die in de Sovjettijd kunstmatig floreerde maar het niet kan bolwerken in de nieuwe tijd. Nog steeds lijkt alle dynamiek weg, maar we zien ook tekenen van herstel. De route laat de verschillen perfect zien. Net over de grens komen we namelijk terecht in een Duits skigebiedje en dan ziet de wereld er ineens weer heel anders uit. Veel voorzieningen en veel wegen met veel bochten. Bij het passeren van de grens met Duitsland wordt geprobeerd de Tsjechische Kronen om te wisselen voor Euro’s. Een geldwisselkantoor ontbreekt echter. Maar een lokale slijterij is er wel. Uit het geklingel van flessen en tevreden gezichten wordt duidelijk dat er toch nog gewisseld kan worden. Aan het einde van de middag komen we in Halle aan, de laatste overnachtingsplek van onze reis. De laatste dag vervolgen we onze route deels over de snelweg. Er volgt nog een vlotte toeristische route van Hannover naar Emmen, waarna iedereen zijn eigen weg naar huis zoekt.

Spreekt deze reis je aan? Neem dan en kijkje op www.ok-motorreizen.nl. Ga je liever individueel weg? Ook dat kan prima, de route’s van OK-Motorreizen zijn beproefd, de navigatiesystemen werken perfect, de hotels worden gekozen op basis van de service voor motorrijders en behalve een paspoort heb je geen extra reisdocumenten meer nodig. Zo staan alle landen nagenoeg op de groene kaart van de motorverzekeringen, valt het gebied onder Europa-hulp van de ANWB en zijn alleen voor Wit-Rusland en Rusland visa nodig. Ook dit kan OK-Motorreizen desgewenst geheel voor je verzorgen.