8 minute read

TV-ICOON HENNY HUISMAN

Next Article
BOEKGEDRAG

BOEKGEDRAG

Henny Huisman

“BONAIRE IS VOOR MIJ TEXEL IN DE TROPEN”

DOOR:

SHARON EVERS

In de jaren ’80 en ’90 kon je niet om hem heen. Hij bedacht en presenteerde met veel enthousiasme en passie succesvolle programma’s als de Mini-playbackshow, de Soundmixshow en de Surpriseshow. Maar weet je ook dat Henny Huisman in 1998 is benoemd tot eerste Blanke Ereburger van Bonaire? De tv-icoon heeft al jaren een huis op het eiland, komt er zo’n drie keer per jaar en weet er alles over te vertellen.

Hoe zijn jullie op Bonaire terechtgekomen? “Jaren geleden werden Lia, mijn vrouw, en ik uitgenodigd om het 30-jarige jubileum van een hotel op Aruba te vieren. Niet alleen wij, maar ook André van Duin, Ruud Gullit, Marco van Basten en vele anderen werden uitgenodigd. We vlogen er businessclass met KLM naartoe, verbleven er acht dagen en op zaterdagavond was er een groot en erg gezellig feest met als thema de jaren ’50, waarbij ook de pers aanwezig was. Er werden zoveel foto’s geschoten, dat de bladen voor maanden genoeg content hadden. Tijdens dat feest raakten mijn vrouw en ik in gesprek met fotograaf, Paul Huff. Hij vond ons meer Bonaire-mensen. Hij kwam veel op het eiland en vond Bonaire beter bij ons passen. Het was puur een gevoel. Ook al is het slechts tien minuten vliegen vanaf Aruba, we zijn toen toch niet gaan kijken. We waren immers uitgenodigd door KLM en het hotel op Aruba. Later in het jaar zijn we wel afgereisd naar Bonaire. En de fotograaf kreeg gelijk.”

Hoe zou je Bonaire omschrijven in vergelijking met de andere eilanden?

“Aruba is prachtig, maar het is vooral veel strand, hoge gebouwen, luxueus en Amerikaans. Curaçao ken ik inmiddels ook, maar is veel stadser. Je kan het vergelijken met Amsterdam. Bonaire is net Hoogeveen. Qua grootte zijn ze alle drie ongeveer even groot, maar op Bonaire wonen zo’n 20.000 mensen en op Curaçao al zo’n 160.000 mensen. Dat is een behoorlijk verschil. Op Bonaire is alles nog zo anders. Het is er heerlijk rustig, er hangt een ongedwongen sfeer en het eiland is bijna kneuterig te noemen. Er is bijvoorbeeld geen stoplicht te vinden. In mijn vak moet je vaak netjes zijn gekleed, opzitten en pootjes geven. Op Bonaire loop ik de hele dag rond

FOTO: Het huis en zwembad van Henny Huisman op Bonaire

in een shirtje, korte broek en op teenslippers. Dat is echt een verademing, echt vakantie. We zijn verliefd op Bonaire worden, het is voor mij Texel in de tropen.”

Kochten jullie er meteen een huis?

“Niet meteen, in het begin overnachtten we vooral in hotels. Later kochten we er een appartement, dat we vervolgens verkochten omdat we een stuk grond voor een schappelijke prijs konden kopen. Dat kon toen nog. Daar hebben we een huis op laten bouwen, dat Piet Boon (interieurontwerper, red.) ontwierp. Inmiddels heeft hij verschillende huizen op Bonaire gebouwd, maar wij waren de eerste en daar zijn we natuurlijk best trots op. We wilden van het grote huis een familiehuis maken, samen met onze twee dochters en aanhang. Maar de ene dochter runt een restaurant met veel personeelsleden en de andere is juf bij een kinderopvang, waardoor we dit plan hebben moeten laten varen. Op een gegeven moment werd het te groot, want we zaten er vooral met z’n tweeën, en hebben we het verkocht. Eerlijk gezegd wilden we niet opnieuw een huis kopen, we zijn zo rond de 70 jaar. Maar na een paar keer te hebben overnacht in hotels, zijn we toch overstag gegaan. Hotels zijn leuk, maar je mist toch je eigen luchtje. We kochten opnieuw een stukje grond en hebben er ons eigen plekje neergezet.”

Wanneer gaan jullie weer naar Bonaire?

“Binnenkort gaan we weer en we blijven dit keer zo’n vier weken. Soms verblijven we er ook korter, maar het fijnste is als je er een paar weken kan zijn. Je moet toch een stuk vliegen en er is een tijdsverschil. Alhoewel ik geen problemen heb met vliegen, ik voel me erg veilig in een vliegtuig. Ik zit liever negen uur aan boord bij KLM dan negen uur in een volgepropte auto met zo’n sleurhut erachter. Dat vind ik een stuk minder veilig. We gaan zitten, krijgen wat te eten en te drinken, kijken wat films en die uren zijn voorbij voor je er erg in hebt.”

Ik zit liever negen uur aan boord bij KLM dan negen uur in een volgepropte auto ‘‘

Wat doe je graag op het eiland?

“Eigenlijk leef ik op Bonaire gewoon verder zoals ik in Nederland doe, maar natuurlijk ben ik meer buiten, is het tempo relaxter en geniet ik van het zonnetje. Maar het is niet zo dat ik dagen lig te bakken in de zon. Rondrijden op het eiland is een feest, ook al is het om de boodschappen te doen.”

Welke tips heb je voor onze lezers? Waar moeten ze zelf of hun klanten eens naartoe?

“Ik heb er verschillende. Zo heb je het Brass Boer Restaurant van Jonnie en Thérèse Boer, dat hoort bij het Delfins Beach Resort Bonaire (Kralendijk). Je kan hier heerlijk eten, maar het is wel wat chic. Aan dezelfde kant vind je Ocean Oasis, dit is een ontzettend leuke strandtent waar je in korte broek en slippers kan binnenkomen. Alhoewel je dat bij Jonnie en Thérèse ook kan doen. Deze twee restaurants zijn momenteel erg hip. Ook leuk is Sorobon Beach, aan de zuidkant van Lac Bay. Hier kan je heel goed surfen en lekker eten in een van de gezellige strandtenten. Voor de jongeren heb je Kite Beach, in het zuidwesten van het eiland. Dit is superleuk als je van kiten houdt, maar het is ook leuk om te zien wat die mensen allemaal kunnen. En als ze zien dat er gekeken wordt, worden de meest gekke sprongen gemaakt. Een hele show krijg je dan te zien. Op Te Amo Beach (Kralendijk) staat een foodtruck waar je ook lekker kunt eten. De bus is van Asko en Jana. In het centrum van Kralendijk kan je ook goed eten en drinken bij de Cuba Compagnie. Op vrijdag

MET DE KLOK MEE: Sorobon Beach; Flamingo Sanctuary en de zoutpannen; Henny Huisman; Kite Beach

komen er veel lokalen en dat is erg gezellig. Wat altijd leuk is, is een rondje zoutpannen. Je rijdt langs de kust en ziet hoe zout wordt gewonnen uit de zee. Dat is heel bijzonder om eens te zien.”

Vind je het belangrijk om een auto tot je beschikking te hebben?

“Zeker. Het eiland is niet groot, maar te lopen is het niet. Dat moet je ook niet willen in tropische temperaturen. En als je dan toch een auto tot je beschikking hebt, is een rondje Rincon een aanrader. Dit is het oudste dorpje van Bonaire, hier wonen de echte Bonairianen. Onderweg naar Rincon vind je ook 1000 Steps, dit is een trap naar de kust met ongelooflijk mooi water, waar je kunt zwemmen en snorkelen. Die trap heeft echt geen duizend streden, maar als je bovenaan staat voelt dat zo. Dat is dan weer de grap eraan. Je hebt ook nog Angels City, dat bekend staat als duikersparadijs. Maar je kan hier ook lekker zitten en genieten van een broodje in de zon. Je hebt ook nog Lac Cai Beach, dit is een ontzettend mooie plek om eens te zien. De weg ernaartoe is geweldig, als je die uitrijdt, kom je bij de mangrove terecht. Dat is een sprookje om te zien. Onderweg kom je restaurant Foodies tegen, wat ook leuk is. We mogen Donkey Sanctuary niet vergeten, hier worden ezels opgevangen die bijvoorbeeld aangereden zijn. Met de auto kan je er doorheen rijden, dit is echt heel leuk om te doen met kleine kinderen. Op het eiland vind je ook Kunuku Kakelvers, waar dieren worden opgevangen. Dit wordt net als Donkey Sanctuary gerund door Nederlanders. Jonge kinderen vinden het prachtig om dieren te zien en te aaien.”

Misschien vloek ik nu in de kerk, maar gaan jullie ook weleens ergens anders naartoe op vakantie?

“Ik heb het geluk gehad dat ik met name voor de Surpriseshow op heel veel mooie plekken overal ter wereld ben geweest, vaak ook meerdere keren. De eerste keer dat ik op Indonesië was, leek het alsof ik een filmset binnenstapte. Zo mooi. Maar op een gegeven moment merkte ik dat ik landen op elkaar vind gaan lijken. De ene theeplantage werd de andere en ik zag geen verschil meer tussen het ene strand en het andere. Het klinkt een beetje verwend, maar ik hoef niet meer zo graag te reizen. Bonaire is ons lekkere, eigen plekje.”

Word je op Bonaire vaak herkend? Vind je dat vervelend?

“Nee, hoor ik vind het niet vervelend en het valt ook wel mee. Maar zodra ik een vliegtuig instap, hoor ik wel eens dat mensen zeggen: ‘Als we neerstorten, halen we de krant omdat Henny Huisman erin zit’. Haha, ik zegt dan dat we sowieso op de voorpagina komen als het gebeurt.”

Maar zitten jullie dan voor of achter het gordijntje?

“Als we voorin zitten, horen we: ‘Hij wel, en ook nog eens van ons kijkgeld’. Als we achterin zitten, wordt er gevraagd waarom we hier zitten en niet voorin. Je doet het nooit goed. Ach, ik heb 35 jaar voor de televisie gewerkt en dan kan je wel tegen een stootje. Maar over het algemeen mag ik niet klagen, mensen zijn heel aardig. Maar weet je, de enige die altijd goed zit in het vliegtuig, is Cor Bakker, de pianist… hij zit altijd bij de vleugel.”

1000 steps

This article is from: